Δευτέρα 3 Απριλίου 2017

Μπορεί να ψεύδεται ο Ιερέας ΜΝΗΜΟΝΕΥΩΝ μπροστά στην Αγία Τράπεζα;

Ὅποιου δὲν ἀντέχει ἡ ἱερατικὴ συνείδηση,  ΟΧΙ!   Ὅποιου ἀντέχει,  ΝΑΙ;;;


Γράφει ὁ π. Θεόδωρος στὴν «Δήλωση Διακοπῆς Μνημοσύνου»:

 8. Δὲν πρέπει νὰ λέμε ψέμματα μπροστὰ στὴν Ἁγία Τράπεζα.

   Ὡς πρὸς τὸν πατριάρχη Βαρθολομαῖο καὶ πρὸ τῆς «Συνόδου» ἦταν δικαιολογημένη ἡ διακοπὴ μνημοσύνου, πολὺ περισσότερο μετὰ ἀπὸ αὐτήν, διότι αὐτὸς ἦταν ὁ πρωτουργὸς καὶ πρωτεργάτης... Πῶς εἶναι δυνατόν, ἐνῶ ἡ Ἁγία Γραφὴ μᾶς συνιστᾶ οὔτε στὸν δρόμο νὰ χαιρετοῦμε τοὺς αἱρετικούς, οὔτε νὰ τοὺς δεχόμαστε σὲ κοινὲς οἰκίες, ἐμεῖς νὰ τοὺς εἰσάγουμε μέσα στοὺς ναούς, ὅταν στὴν φρικτὴ καὶ μυστικὴ τράπεζα θύεται καὶ σφαγιάζεται ἀθύτως ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ; ...Καὶ ἂν ὁ Χριστός, ὁ ἐπὶ τῆς Ἁγίας Τραπέζης κείμενος, εἶναι ἡ αὐτοαλήθεια, πῶς θὰ δεχθεῖ τὸ μεγάλο ψεῦδος, τὸ νὰ συμπαραθέτουμε τὸν πάπα ὡς ὀρθόδοξο πατριάρχη μὲ τοὺς λοιποὺς ὀρθοδόξους πατριάρχες; Τὴν ὥρα τῶν φρικτῶν μυστηρίων θὰ παίζουμε θέατρο καὶ θὰ παρουσιάζουμε τὸ ἀνύπαρκτο ὡς ὑπαρκτό, τὴν αἵρεση ὡς Ὀρθοδοξία; Πῶς θὰ τὰ ἀνεχθεῖ αὐτὰ ἡ ὀρθόδοξη ψυχὴ καὶ δὲν θὰ διακόψει τὴν κοινωνία πρὸς αὐτοὺς ποὺ μνημονεύουν καὶ δὲν θὰ τοὺς θεωρήσει ὡς καπήλους καὶ ἐκμεταλλευτὲς τῶν θείων; Καὶ στὸ σημεῖο αὐτὸ οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες ἐξηγοῦν γιὰ ποιό λόγο μνημονεύουμε τὸ ὄνομα τοῦ ἀρχιερέως κατὰ τὴν Θεία Λειτουργία. Αὐτὸ γίνεται, ὄχι γιατὶ χωρὶς τὴν μνημόνευση τοῦ ὀνόματος τοῦ ἀρχιερέως δὲν ἐπιτελεῖται τὸ μυστήριο, κατὰ τὴν σφαλερὴ γνώμη μερικῶν συγχρόνων, ἀλλὰ γιὰ νὰ φανεῖ ἡ «τέλεια συγκοινωνία», ἡ ταυτότητα πίστεως τοῦ μνημονεύοντος καὶ τοῦ μνημονευομένου…


9. Ἡ διακοπὴ μνημοσύνου ἐπεκτείνεται καὶ στοὺς ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

  Μέχρι τώρα ἤμασταν ἐπιφυλακτικοὶ ὡς πρὸς τὴ διακοπὴ τοῦ μνημοσύνου τῶν ἐπισκόπων τῶν «Νέων Χωρῶν» ποὺ μνημονεύουν τὸν πατριάρχη Βαρθολομαῖο στὴν Θεία Λειτουργία· θὰ ἔπρεπε κανονικὰ νὰ τὸ εἶχαν διακόψει πολὺ πρὸ τῆς «Συνόδου» τῆς Κρήτης μὲ βάση τὰ «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» λεγόμενα καὶ πραττόμενά του…
Τώρα ὅμως μετὰ τὴν θετικὴ ἀποτίμηση καὶ ἀποδοχὴ ἀπὸ τὴν Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἑλλάδος καὶ ἀπὸ τὴν Διαρκῆ Ἱερὰ Σύνοδο τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης, μὲ τὸ ψευδέστατο κείμενο «Πρὸς τὸ Λαό», ἡ ἐκφώνηση ψεύδεται καὶ γιὰ τὸν πατριάρχη καὶ γιὰ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο, διότι πλέον ἀμφότεροι δὲν ὀρθοτομοῦν τὸν λόγο τῆς ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ἀκόμη καὶ οἱ ἱερεῖς τῆς παλαιᾶς Ἑλλάδος, ὅπου οἱ ἀρχιερεῖς μνημονεύουν μόνο τὴν Ἱερὰ Σύνοδο, ἔχουν τὸ κανονικὸ δικαίωμα νὰ διακόψουν τὸ μνημόσυνο τοῦ οἰκείου ἐπισκόπου, διότι δὲν ἀντέχει ἡ ἱερατική τους συνείδηση νὰ τὸν ἀκούουν νὰ ψεύδεται μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ λέγει, «Ἐν πρώτοις μνήσθητι Κύριε τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου τῆς ὀρθοτομούσης τὸν λόγον τῆς σῆς ἀληθείας». Πολὺ περισσότερο δικαιοῦνται νὰ διακόψουν τὸ μνημόσυνο ὅσων ἐπισκόπων ἔχουν οἱ ἴδιοι αἱρετικά-οἰκουμενιστικὰ φρονήματα, καὶ στὴν παλαιὰ Ἑλλάδα καὶ στὶς λεγόμενες «Νέες Χῶρες», καὶ διδάσκουν, λόγου χάριν, ὅτι ὁ Παπισμὸς εἶναι Ἐκκλησία μὲ Χάρη, Μυστήρια καὶ ἀποστολικὴ διαδοχή…
Πηγή

 …Νιώθω ὅτι ἦρθε καιρὸς νὰ κάνουμε τὸ καθῆκον μας ἀπέναντι στὴ συνείδησή μας κι ἀπέναντι στὴν Πίστη μας, κι ἂς οὐρλιάζουν κάποιοι… Ἐγὼ σᾶς τὸ λέω, μέχρι τώρα προβληματιζόμουν, καὶ προσευχόμουν... γιὰ νὰ ἐνισχυθῶ, νὰ ἐνθαρυνθῶ, μήπως κάνω λαθος; Κι ἔχω κατασταλάξει πλέον ὅτι ἡ Διακοπὴ Μνημοσύνου εἶναι μονόδρομος.

Να, πού οδηγούν οι Οικονομίες!


Οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς περιμένουν τὸ κοινὸ ποτήριο γιὰ νὰ ὑπερασπίσουν τὴν πίστη
                  
καὶ οἱ οἰκουμενιστὲς γιορτάζουν τὴν δεκαετὴ ἀλληλοαναγνώριση  τοῦ …κοινοῦ  βαπτίσματος!


Gemeinsam Türöffner für Gottes Wirklichkeit sein: ACK traf sich zur Mitgliedversammlung

Οἱ "λειτούργισσες"(!!!) καὶ οἱ λειτουργοὶ στὸν καθεδρικὸ ναὸ τοῦ Μάγκντεμπουργκ γιὰ τὴν ἀλληλοαναγνώριση τοῦ βαπτίσματος, Foto: ACK

Μετάφραση τοῦ κειμένου τῆς ἐργασιακῆς ὁμάδας «Ἐκκλησιῶν» τῆς Γερμανίας:
(30.03.2017). «Ἡ Βάπτιση ἀποτελεῖ τὸν κινητήριο μοχλό, ὥστε οἱ Χριστιανοὶ νὰ ἀνοίξουν τὸν δρόμο γιὰ τὴν πραγματοποίηση τῆς Ἀλήθειας τοῦ Θεοῦ. Αὐτὰ εἶπε ὁ ἐπίσκοπος γιὰ τὴν κοινὴ Karl-Heinz Wiesemann (Speyer), πρόεδρος τῆς ἐργασιακῆς ὁμάδας χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Γερμανίας μὲ τὴν εὐκαιρία τοῦ

Δάσκαλε που δίδασκες περί ακοινωνησίας και επιχειρείς να ανατρέψεις μία Σύναξη, κοινωνώντας με τους ακοινώνητους!


π. Θεόδωρος Ζήσης:

«Ο Πατριάρχης που κοινωνεί με τον ακοινώνητο –τόν αιρετικό, πρέπει και αυτός να είναι ακοινώνητος· πρέπει και οι υπό τον Πατριάρχη ΑρχιεπίσκοποιΕπίσκοποι, να κάνουν τον Πατριάρχη ακοινώνητο. Να μην επικοινωνούν. Να κόψουν το μνημόσυνο.
Επομένως, μία σειρά, αυτή η σειρά του παραπτώματος που αρχίζει από τον Πατριάρχη, αρχίζει σιγά-σιγά σαν συγκοινωνούν δοχείον, να φθάνει σαν ευθύνη μέχρις εμάς!
     Είμαστε όλοι υπεύθυνοι.
Αν τελικώς καταλήξουμε να σταματήσουμε αυτήν την οικονομική ένωση και την οικονομική στάση,

        δεν ξέρω, πόσοι από εσάς θα μας ακολουθήσετε».
  
Αὐτὰ καὶ ἄλλα πολλὰ εἶπε ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης σὲ ὁμιλία μὲ τίτλο «Καλὴ καὶ κακὴ ἕνωση» ποὺ ἔκανε στὸν Σοχὸ Θεσσαλονίκης. Συγκεκριμένα εἶπε:
«...Στο θέμα τών σχέσεων πού υπάρχουν ανάμεσα στούς

«Η αυριανή εκδήλωση έχει πάρει όντως Ορθόδοξη θέση»


Προς το Χριστεπώνυμο και φιλόθεο πλήρωμα
της αληθινής ποίμνης του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

   Αγαπητά μου πνευματικά παιδιά, φίλοι και αναγνώστες.

Πληροφορηθείς τις σημερινές εξελίξεις που αφορούν την συγκέντρωση στο Ωραιόκαστρο που θα γίνει αύριο Τρίτη 4/3/2017  και ώρα 5μ.μ., προτρέπω θερμώς εσάς όλους που διεξάγετε όντως αγώνα, ως θεηγόροι οπλίτες, έναντι της αιρέσεως του Οικουμενισμού,
   να παραστείτε στη σύναξη των Ορθοδόξων έργω,

και να ενισχύσετε με την παρουσία σας τους Πατέρες που διέκοψαν κάθε εκκλησιαστική κοινωνία με την αίρεση, και δεν αρκέστηκαν απλώς και μόνο στη διακοπή Μνημνοσύνου των επισκόπων στους οποίους είχαν την αναφορά τους. Αφού μια διακοπή Μνημοσύνου, που δεν γίνεται στην πράξη και διακοπή κοινωνίας με την αίρεση, δεν λύνει, αλλα δημιουργεί προβλήματα.
     Οι θέσεις των Πατέρων που θα πλαισιώσουν τελικά  την εκδήλωση ταυτίζονται και με τις προσωπικές μου θέσεις, για αυτό και σας παρακαλώ αποστείλατε παντού το μήνυμα ότι πρέπει να στηριχθεί η αυριανή εκδήλωση, εφόσον έχει πάρει όντως Ορθόδοξη θέση.
  Δεν θεωρούμε τις ξεκάθαρες θέσεις ως φανατισμό και φονταμενταλισμό.

Ο Ηγούμενος της  Ιεράς Μονής
Αγίου Γρηγορίου Παλαμά -Φλωρίνης

Αρχιμ/της Παΐσιος Παπαδόπουλος


Ο αγώνας εναντίον της αιρέσεως γίνεται για τον Χριστό και την Εκκλησία του και όχι για την δόξα ατόμων ή παρατάξεων


Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

   Μετὰ ἀπὸ τηλεφωνικὴ ἐπικοινωνία μὲ τὸν γέροντα Σάββα καὶ τοὺς Ἁγιορεῖτες Πατέρες καὶ τὶς τελευταῖες ἐξελίξεις, στὶς ὁποῖες προσφάτως «ἀποτειχισμένοι» ἱερεῖς ἀνέκρουσαν πρύμναν, ἐπιτάσσεται ἡ ἀνάγκη νὰ διευκρινιστοῦν κάποια πράγματα.
   Ὁ ἀγώνας ἐναντίον τῆς αἱρέσεως γίνεται γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία του καὶ ὄχι γιὰ τὴν δόξα ἀτόμων ἢ παρατάξεων. Γι’ αὐτὸν τὸν λόγο καὶ δὲν ὑπάρχει διχασμὸς μέσα στὴν Ἐκκλησία ἀλλὰ πόλεμος μεταξὺ τῆς αἱρέσεως καὶ τοῦ πιστοῦ ποιμνίου Του. Ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς ἐπεσήμανε, ὅτι δὲν ἦλθε γιὰ νὰ φέρει εἰρήνη ἀλλὰ μάχαιρα καὶ ὅτι θὰ χωρίσει ἀκόμα καὶ γονεῖς ἀπὸ τὰ παιδιά Του, γνωρίζοντας μόνο Ἐκεῖνος, ὅτι σὲ θέματα Πίστεως δὲν χωροῦν συγκαταβάσεις, διότι ἀπαιτεῖ μόνο Ἐκεῖνος νὰ ἔχει τὴν πρώτη θέση στὴν καρδιὰ τῶν ἀνθρώπων. Οἱ Ἅγιοι του, πιστοὶ στὸν Λόγο Του, δίδαξαν ὅτι ἐπαινετὸς πόλεμος εἰρήνης χωριζούσης ἀπὸ Ἐκεῖνον καὶ τὸν Λόγο Του.
    Ἔτσι καὶ οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες καὶ οἱ μαχόμενοι λαϊκοί, πιστοὶ στὸν εὐαγγελικὸ λόγο Του, ναὶ μὲν οἰκονομοῦν ἀπὸ ἀγάπη στὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν σωτηρία τους, ἀλλὰ δὲν κάνουν οὐδεμία συγκατάβαση σὲ θέματα πίστεως.
  Ἔτσι κι οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες οἱ μαχόμενοι λαϊκοί, πιστοὶ στὸν εὐαγγελικὸ λόγο Του, δὲν ἔχουν ὀπαδοὺς οὔτε θέλουν νὰ ἀποκτήσουν, ἀλλὰ ἀγωνίζονται γιατὶ γνωρίζουν ὅτι ὁ καθένας μας καὶ αὐτοὶ οἱ ἴδιοι, ἀπὸ τὸν μεγαλύτερο μέχρι τὸν μικρότερο ἀνεξαρτήτως ἐπαγγέλματος ἢ θέσης ἢ γνώσης, ὅτι θὰ δώσει λόγο στὸν Θεὸ γιὰ κάθε ψυχὴ ποὺ σκανδαλίζεται καὶ χάνεται.
   Ἔτσι καὶ οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες καὶ οἱ μαχόμενοι λαϊκοί, πιστοὶ στὸν εὐαγγελικὸ λόγο Του, δὲν διεκδικοῦν πρωτεῖα, δὲν θέλουν

ΔΙΑΨΕΥΣΗ

ΔΙΑΨΕΥΣΙΣ ΠΕΡΙ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗΣ  ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΗΜΕΡΙΔΟΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Ἀνακοινώνουμε πρός τό εὐσεβές Χριστεπώνυμο πλήρωμα, τήν κανονική διεξαγωγή τῆς κληρικολαϊκῆς ὁμολογιακῆς Διορθοδόξου ἡμερίδος καταδίκης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης, καί διαψεύδουμε τίς κακόβουλες φῆμες γιά τήν ὅποια ἀκύρωσή της. Καλοῦνται ἅπαντες οἱ πιστοί νά συμμετέχουν ἐνισχύοντας τό ἀγωνιστικό μέτωπο κατά τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.


γιορεῖτες Πατέρες

 καί   Σύναξη ρθοδόξων  Κρητῶν.

"Τα γεγονότα επαναλαμβάνονται σχεδόν απαράλλαχτα". Πόσοι, όμως, Θεόδωροι, δεν φοβούνται την "εξορία";


Τότε και τώρα: Η αίρεση της εικονομαχίας
και η παναίρεση του οικουμενισμού.


Αποτέλεσμα εικόνας για εικονομαχια   Η αίρεση της εικονομαχίας, ως γνωστόν, ταλάνισε την αυτοκρατορία επί 120 ολόκληρα χρόνια! Αιρετικοί αυτοκράτορες και πατριάρχες διαδέχονταν ο ένας τον άλλον, τρομοκρατώντας το Ορθόδοξο ποίμνιο με φυλακίσεις, με ξυλοδαρμούς, με εξορίες, με αφορισμούς και καθαιρέσεις.
   Το τίμημα της αντίστασης στις απαιτήσεις των αιρετικών εικονομάχων το πλήρωσε ολόκληρος ο λαός, αλλά τις πιο σφοδρές και απάνθρωπες διώξεις δέχθηκαν οι μοναχοί, οι παπάδες και οι Ορθόδοξοι επίσκοποι και πατριάρχες.
   Ο Λέων ο Αρμένιος υπήρξεν ένας από τους πλέον σκληρούς και ανάλγητους εικονομάχους αυτοκράτορες. Η μανία του εναντίον των ιερών εικόνων και κατά συνέπεια εναντίον των πιστών Ορθοδόξων Χριστιανών περιγράφεται στις πηγές με τα μελανότερα χρώματα.

   Στα 815 απομακρύνει διά της βίας από τον πατριαρχικό θρόνο τον Ορθόδοξο πατριάρχη Νικηφόρο και στην θέση του τοποθετεί τον εικονομάχο Θεόδοτο.
  Διατάζει όλους τους επισκόπους και τους ηγουμένους των μοναστηριών να κατεβάσουν τα εικονίσματα από τους ναούς και να πάψουν να μιλάνε στον λαό για το θέμα των εικόνων.
   Οι επίσκοποι, που δεν συμμορφώνονται με τις αιρετικές του αποφάσεις, καθαιρούνται και όλοι εκείνοι οι μοναχοί, που αντιστέκονται στις αιρετικές του υποδείξεις, οδηγούνται στην εξορία.
   Ειδικός απεσταλμένος μεταφέρει την βλάσφημη διαταγή του αυτοκράτορα και στον Όσιο Θεόδωρο τον Στουδίτη. Ο αγιασμένος εκείνος ηγούμενος ακούει ατρόμητος τον έπαρχο και με θάρρος αποκρίνεται στις απαιτήσεις του εικονομάχου αυτοκράτορα και του αιρετικού πατριάρχη με τα παρακάτω λόγια:
     ‘’... ὑμῶν ἤ τοῦ Θεοῦ ἀκούειν’’; Τί συμφέρει στην αθάνατη ψυχή μου; Να πω ναι στις διαταγές τις δικές σας ή να υπακούσω στο θέλημα του Θεού;
    ‘’Αἱροίμεθα γάρ, ἴστε, τάς γλώσσας πρότερον ἐκτμηθήσεσθαι, ἤ πίστει τῇ καθ’ ἡμᾶς μή ὡςἔχει συνηγορεῖν...’’. Θέλουμε να ξέρετε, ότι προτιμάμε πρώτα να κοπούν οι γλώσσες μας, παρά να μην υπερασπίσουμε την Ορθόδοξη Πίστη μας.
   ‘’Ποῦ γάρ εὔλογον ὑμᾶς μέν τά χείρω σπεύδειν κρατύνειν, ἑαυτούς δέ σιωπῇ καθῆσθαι ἐπί τοῖς πολλῷ κρείττοσιν’’; Πού ακούστηκε, ενώ εσείς, που πασχίζετε για το κακό,να κάνετε το παν, εμείς, που κατέχουμε τα αληθινά και τα ανώτερα, να κλείνουμε τα στόματά μας και να μην μιλάμε; Ποιά λογική, μπροστά σε μια αιρετική απαίτηση, μπορεί να πείσει έναν Ορθόδοξο Πιστό να σιωπήσει;
  Τότε, η αίρεση της εικονομαχίας. Τώρα, η παναίρεση του οικουμενισμού.
   Πάντως τα γεγονότα φαίνεται, πως επαναλαμβάνονται σχεδόν απαράλλαχτα!
    Αλήθεια, πόσο παρήγορο είναι, που και στην δική μας εποχή δεν μας έλειψαν οι Θεόδωροι Στουδίτες!
2/4/2017  

"Ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω"!!





Τοῦ Ἱερομονάχου π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι τόν τελευταῖο καιρό ἔχουν γραφῆ πολλά διά τό θέμα τῆς ἀποτειχίσεως ἀπό τούς αἱρετικούς Οἰκουμενιστές Ἐπισκόπους. Ἐκεῖνο πού κατενόησα ἀπό ὅλα αὐτά εἶναι ὅτι οἱ συνειδητοί καί, κατά τό δή λεγόμενο, ψαγμένοι Ὀρθόδοξοι δέν ἔχουν πρόβλημα ἐλλείψεως γνώσεως ἐπί τοῦ θέματος τούτου, δηλαδή διά τό τί πρέπει νά πράξη κάθε Ὀρθόδοξος ἐν καιρῷ αἱρέσεως, διότι αὐτό εἶναι κατατεθειμένο καί στήν Ἁγ. Γραφή καί στήν Πατερική διδασκαλία· ἀλλά πιστεύω ὅτι τό πρόβλημά των ἑστιάζεται, ἔστω κι ἄν δέν θέλουν νά τό ἀποδεχθοῦν, εἰς τό κόστος καί τό τίμημα πού πρέπει νά καταβάλλουν ἐάν ἀκολουθήσουν ἐν προκειμένῳ τήν ἁγιογραφική καί Πατερική διδασκαλία.
Δι’ αὐτό προβάλλουν προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις καί εἴτε στηρίζονται εἰς τό πλῆθος καί τήν ἐξουσία, ὑπερτονίζοντας κατά τά παπικά πρότυπα τήν Ἀποστολική Διαδοχή εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, ὁπότε τοποθετοῦν τήν Ἐκκλησία καί τόν ἑαυτόν τους μέσα στήν αἵρεσι, εἴτε προσπαθοῦν νά δικαιολογήσουν, ἀναμασώντας κάποιες ἀπόψεις, ὅτι δῆθεν ὁ ΙΕ΄ Κανόνας τῆς Πρωτοδευτέρας ἐπί Ἁγ. Φωτίου Συνόδου δέν εἶναι ὑποχρεωτικός, ἀλλά δυνητικός, ὁπότε εἰς αὐτήν τήν περίπτωσι ἐν καιρῷ αἱρέσεως καί διωγμοῦ τῆς πίστεως, ὁ κάθε Ὀρθόδοξος κάνει ὅ,τι θέλει. Ἄλλος δηλαδή ἀποτειχίζεται ἐκκλησιαστικῶς ἀπό τούς αἱρετικούς Οἰκουμενιστές καί ἐπαινεῖται καί ἄλλος παραμένει στό στόμα τοῦ λύκου καί θά ἐξέλθῃ (ἄν δέν ἔχη καταβρωθῆ) ὅταν ἀποφασίσει ἡ Σύνοδος, καί δέν κατακρίνεται οὔτε βεβαίως τιμωρεῖται.
Εἴτε ἀκόμη προβάλλουν ἄλλες δικαιολογίες, ὅτι δῆθεν πρέπει πρῶτα νά καταδικασθῆ ἡ αἵρεσις καί μετά νά γίνη ἡ ἀποτείχισις, ἐκλαμβάνοντας τήν αἵρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ὀνομαστικῶς.
Ὅμως ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι ὀνομασία περιεκτικὴ πολλῶν αἱρέσεων καὶ αὐτὲς οἱ ἐπὶ μέρους αἱρέσεις πού περιλαμβάνει αὐτή ἡ παναίρεσις (π.χ. ἀναγνωρίσεις μυστηρίων, συμμετοχή μας στο Π.Σ.Ε, συμπροσευχές και συνιερουργίες, ἀποδοχή της βαπτισματικῆς θεολογίας, τῆς θεωρίας τῶν κλάδων καί τῶν δύο πνευμόνων, περί πρωτείου κλπ), ἔχει καταδικασθῆ ἀπό πάμπολλες Συνόδους καί Ἱ. Κανόνες.
 Ἀκόμη προβάλλουν ὡς δικαιολογία τό ὅτι ἡ ἀποτείχισις θά γίνη, ὅταν ἑνωθοῦμε ἐπισήμως μέ τούς αἱρετικούς (στό κοινό ποτήριο) καί κατ’ αὐτόν τόν τρόπο μεταθέτουν  αὐτοβούλως  τά ὅρια τῆς ἀποτειχίσεως. Ὅμως ἡ Ἁγ. Γραφή καί οἱ Ἅγ. Πατέρες ἀναφέρουν πάντοτε ὅτι ἀπομακρυνόμεθα ἐκκλησιαστικῶς ἀπό οἱονδήποτε Ἐπίσκοπο ἤ κληρικό πού ἔχει αἱρετικά φρονήματα καί μάλιστα, ὅταν αὐτά κηρύττονται δημοσίως καί Συνοδικῶς.
Ἀναφέρουν ἀκόμη καί ἄλλες δικαιολογίες, ὅτι δῆθεν ὁ σχετικός Κανόνας ὁμιλεῖ μόνο γιά κληρικούς καί ἄρα οἱ λαϊκοί δέν ἀποτειχίζονται, ἄν δέν ὑπάρχουν κληρικοί, ἀλλά παραμένουν στό

«Η Ιεραρχία άλλαξε επί τα χείρω τη ...δική της απόφαση για τα Θρησκευτικά»!

 

Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος:


 Τον Οκτώβριο του 2016 η Ιεραρχία άλλαξε τη δική της απόφαση του Μαρτίου 2016 για τα Θρησκευτικά


«Ὁ διάλογος Ἐκκλησίας καί Πολιτείας γιά τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν θά εἶναι ἀτελέσφορος καί ἡ Ἐκκλησία θά ἀναλάβη μεγάλες εὐθύνες γιά ἕνα Πρόγραμμα καί ἡ ἱστορία δέν θά τήν δικαιώση».




«Ο διάλογος για το μάθημα των Θρησκευτικών»

Του Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιεροθέου

Ἔγινε καί γίνεται πολλή συζήτηση γιά τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στά Σχολεῖα Στοιχειώδους καί Μέσης Ἐκπαιδεύσεως.
Ἐνδιαφέρον γιά τό θέμα ἔχουν οἱ γονεῖς τῶν μαθητῶν, οἱ ὁποῖοι σύμφωνα μέ τήν Σύμβαση τῆς Ρώμης ἔχουν τήν εὐθύνη νά διδάσκωνται τά παιδιά τους στά Σχολεῖα σύμφωνα μέ τίς φιλοσοφικές καί θρησκευτικές πεποιθήσεις τους∙ οἱ θεολόγοι καθηγητές καί τά ὄργανά τους∙ καί ἡ Ἐκκλησία, ἡ ὁποία σύμφωνα

ΟΤΑΝ ΟΙ ΛΑΪΚΟΙ ΕΔΙΝΑΝ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ


Στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας, ὅταν ἐπικρατοῦσε μιὰ αἵρεση (ὅπως σήμερα ἡ Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ) καὶ ἀσχέτως ἂν αὐτὴ εἶχε καταδικασθεῖ ἀκόμα, ὁ Λαὸς τοῦ Θεοῦ —ἀδιάφορο ἂν αὐτοὶ ἦσαν λαϊκοί, μοναχοὶ ἢ ἱερωμένοι— ἀντιδροῦσε δυναμικά διαμαρτυρόμενος, ἀπομακρυνόμενος καὶ ἀποτειχιζόμενος ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς. Αὐτὸ συνέβη π.χ. μὲ τὶς αἱρέσεις τοῦ Ἀρειανισμοῦ, τοῦ Νεστοριανισμοῦ, τοῦ Μονοθελητισμοῦ, τοῦ Μοιχειανισμοῦ, στὴν περίπτωση τοῦ αἱρετιζόντων Πατριαρχῶν Καλέκα, Βέκκου κ. ἄ.


Συγκλονιστικὸ εἶναι τὸ γεγονὸς ποὺ διασώζεται στὴν «Ἔκθεσι πίστεως κατὰ ἀποκάλυψιν Γρηγορίου ἐπισκόπου Νεοκαισαρείας».
Ἐπὶ Πατριάρχου, δηλαδή, Κων/πόλεως Τιμοθέου τοῦ Α΄ (511–518) ὁ λαὸς τῆς Κων/πόλεως ἀποτειχίστηκε καὶ ἔμενε ἀκοινώνητος τῶν Θ. μυστηρίων γιὰ πολλὰ χρόνια, διότι ὁ Πατριάρχης Τιμόθεος δὲν ἤθελε νὰ ἀποδεχθῆ τὴν Δ΄ ἐν Χαλκηδόνι Οἰκουμενικὴ Σύνοδο.
Ὅταν ἀνῆλθε στὸν θρόνο ὁ διάδοχός του, ἅγιος Ἰωάννης ὁ Καππαδόκης (518–520), ὁ λαὸς μέσα στὴν Ἐκκλησία ἀπαίτησε κατὰ τὴν ὥρα τῆς Θ. Λατρείας νὰ ἀναγνωσθεῖ στὰ δίπτυχα ἡ Δ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος καὶ κατόπιν νὰ μεταλάβει ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ νέου Πατριάρχη.
Ὁ νέος Ὀρθόδοξος Πατριάρχης γιὰ κάποιους λόγους ἐδίσταζε νὰ πραγματοποιήσει τὴν ἀπαίτηση τοῦ λαοῦ, ἀλλὰ οἱ πιστοὶ ἔμεναν ἀνένδοτοι καὶ ἀπαιτοῦσαν τὸ θέμα νὰ τακτοποιηθεῖ ἀμέσως. Στὴν προσπάθεια τοῦ Πατριάρχη νὰ ἀναβληθεῖ γιὰ λίγο αὐτὴ ἡ ἀναγνώριση, ὁ λαὸς τὸ ἀπαίτησε καὶ πάλι δυναμικὰ καὶ πολλάκις.
Tελικά, μετὰ ἀπὸ αὐτὴ τὴν σταθερὴ στάση τοῦ λαοῦ καὶ τὴν ἔντονη διαμαρτυρία, ὑποχρεώθηκε ὁ Πατριάρχης, τὴν ὥρα τῆς