να καταλύουμε υποκατάστατα
εδέσματα;
Έγινε πλέον της μόδας, συνήθεια,
έξη! Κατά τη διάρκεια της Νηστείας, οι πιστοί, στην προσπάθειά τους να
κάμνουν όσο λιγότερο ανώδυνη και ακούραστη την άσκησή τους, εφεύραν
νηστήσιμα υποκατάστατα άλλων αρτήσιμων φαγητών, που, πλέον, ως
υποκατάστατα μπορούν να τα καταλύσουν χωρίς να τους τύπτει η συνείδησή
τους. Νηστήσιμο τυρί, νηστήσιμο γάλα, σόγια κ.ά. Και τότε, ερωτώ: ποιο
το νόημα της Νηστείας και της άσκησης; Νηστεία, πέραν της λήψης ξηράς
τροφής (ανάλογα βέβαια, με την ευλογία του πνευματικού και τις σωματικές
- παθολογικές ιδιαιτερότητες ενός εκάστου), σημαίνει άσκηση, στέρηση.
Να σου λείψει κάτι, να το στερηθείς, να το επιθυμήσεις και να αγωνίζεσαι
να εγκρατευτείς, να συγκρατηθείς! Διαφορετικά, εάν κατά τη διάρκεια της
Νηστείας τα έχουμε όλα, ένα είναι σίγουρο: όχι μόνο δε νηστεύουμε, αλλά
λοιδορούμε τον εαυτό μας και τον Ουρανό. Βέβαια, σε αυτό έχει ευθύνη
και μερίδα των πνευματικών, όσοι δίδουν ευλογία στους πιστούς να
κατασθίουν αυτά τα υποκατάστατα. Επιτρεπτό είναι, ηθικό δεν είναι και
πνευματικό. Σε διαφορετική περίπτωση που κάποιος συνεχίζει να κατασθίει
υποκατάστατα κρέατος και γαλακτοκομικών σε περίοδο νηστείας, τότε, έχω
την αίσθηση, καιρός είναι να βρει και έναν υποκατάστατο χριστό για να
λατρεύσει!
