Αν το 2006 γινόταν η διακοπή μνημοσύνου, δεν θα τολμούσαν να πραγματοποιήσουν την Κολυμπάριο Σύνοδο! --Και τώρα με αυτοκριτική "μηδέν" περιμένουμε προκοπή;

ΘΑ ΑΝΑΠΑΥΘΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ

ΑΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΘΕΙ Η ΨΕΥΔΟΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης

Ὁμότιμος Καθηγητὴς Α.Π.Θ.

1. Ὁλόκληρη ἡ «Σύνοδος» εἶναι ἕνα ἀτόπημα

Συμπληρώθηκε ἤδη ἕνα ἔτος ἀπὸ τὴν σύγκληση καὶ λειτουργία τῆς λεγομένης «Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου», ποὺ ἔλαβε χώρα στὴν Κρήτη τὸν Ἰούνιο τοῦ 2016. Ὅμως ὁ σάλος καὶ ἡ ἀναστάτωση ποὺ προκάλεσε στὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας ἐξακολουθοῦν νὰ ὑφίστανται καὶ νὰ αὐξάνουν, παρὰ τὶς προσπάθειες ποὺ καταβάλλουν οἱ ὀργανωτὲς καὶ οἱ ὑποστηρικτές της νὰ τὴν ἐπιβάλουν μὲ διωγμοὺς καὶ ἄσκηση βίας. 

Ἡ ἀλήθεια ἐπιβάλλεται καὶ γίνεται δεκτὴ ἀπὸ μόνη της· τὸ ψεῦδος χρειάζεται μεθοδεύσεις, σχεδιασμούς, πονηρίες, ἐνίοτε καὶ διωγμούς, γιὰ νὰ γίνει ἀποδεκτό, χωρὶς πάντοτε νὰ τὰ καταφέρνει. Ὁ χαρακτηρισμὸς αὐτῆς τῆς συνόδου ὡς ψευδοσυνόδου ἀπὸ πολλοὺς εἶναι ἀληθέστατος. Δὲν ἔχει τίποτε ποὺ νὰ τὴν συνδέει μὲ τὶς ἀληθινὲς συνόδους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας· εἶναι μία μεταλλαγμένη, ἀλλοτριωμένη σύνοδος, ξένη παντελῶς πρὸς τὴν συνοδική μας παράδοση, δὲν ἀποτελεῖ συνέχεια τῶν προηγουμένων συνόδων, ὅπως θὰ ἔπρεπε. Ἀντίθετα διακόπτει αὐτὴν τὴν ἑνότητα καὶ συνέχεια, ἔχει πλῆθος κανονικῶν καὶ θεολογικῶν ἀτοπημάτων, εἶναι ὁλόκληρη ἕνα ἀτόπημα, ἐκτὸς τοῦ εὐλογημένου καὶ ἁγιασμένου τόπου τῆς ὀρθοδόξου ἱεροκανονικῆς παραδόσεως καὶ τῶν ὀρθοδόξων δογμάτων. Γι᾽ αὐτό, τὸ μόνο ποὺ τῆς ἀξίζει εἶναι νὰ ἀπορριφθεῖ καὶ νὰ καταδικασθεῖ.

2. Ὀρθόδοξες ἀντιστάσεις

Προσπάθησαν πολλοὶ νὰ ἀποτρέψουν τὴν σύγκλησή της, διότι ἀπὸ τὴν προσυνοδικὴ διαδικασία τῆς προετοιμασίας της, καὶ ὡς πρὸς τὸ τυπικὸ μέρος τῆς συγκλήσεως καὶ λειτουργίας της καὶ ὡς πρὸς τὸ οὐσιαστικὸ τῆς θεματολογίας, ἦσαν ἐμφανεῖς οἱ ἀποκλίσεις ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη συνοδικὴ παράδοση. Μεταξὺ αὐτῶν μεγάλες ἅγιες καὶ ὁσιακὲς μορφὲς τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, ὁ ὅσιος Ἁγιορείτης Γέροντας Δανιὴλ Κατουνακιώτης, ὁ ὅσιος Γέροντας τῆς Λογγοβάρδας Φιλόθεος Ζερβάκος, ὁ ὅσιος ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης, ὁ ὅσιος Γέροντας Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος. Στὴν νεώτερη φάση τῆς ξαφνικῆς ἐπιτάχυνσης μὲ τὴν δῆθεν

"Όπου ακούς πολλά κεράσια..."!!

Εμφύλιος στο ΣΥΡΙΖΑ για τα Θρησκευτικά:

Ο Γαβρόγλου «άδειασε» Φίλη

Ο νυν υπουργός Παιδείας στέλνει στο «πυρ το εξώτερον» το πρόγραμμα σπουδών των Θρησκευτικών του προκατόχου του

Τις προτάσεις του Νίκου Φίλη αναιρούν τα νέα ΦΕΚ για το Δημοτικό, το Γυμνάσιο και το Λύκειο που δημοσιευθήκαν στις 19 Ιουνίου, υιοθετώντας αυτές της Εκκλησίας της Ελλάδος διατηρώντας τον Ορθόδοξο προσανατολισμό του μαθήματος. Επίσης γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στην Επικρατούσα Θρησκεία. 

Ωστόσο, νέος κύκλος διαπραγμάτευσης ξεκινά τους επόμενους μήνες για τον καθορισμό της ύλης των νέων σχολικών εγχειριδίων

«Ο 15ος Κανόνας ως έκφραση αγάπης»

(Ιωάν. κα΄ 15)

Τοῦ Ν. Σακαλάκη

    Αναμφίβολα, αγάπη προς το Θεό και ορθόδοξη ποιμαντική, είναι διαλεκτικά δεμένα.

           «Λέγει τω Σίμωνι Πέτρω ο Ιησούς. Σίμων Ιωνά αγαπάς με πλείον τούτων; Λέγει αυτώ· ναι Κύριε, συ οίδας ότι φιλώ σε. Λέγει αυτώ· Βόσκε τα αρνία μου» (Ιωάν. κα, 15).

Μόνο στον άξονα της αγάπης (Ματθ. 22, 37-40) (Παρ. Κη, 4) ερμηνεύεται θεολογικά και ποιμαντικά ο 15^ος κανόνας της Α-Β συνόδου. Στον άξονα της αγάπης προς τον Θεό, προς την Εκκλησία και προς τον άνθρωπο, εστιάζεται η συνοδική διατύπωση του κανόνα. Στην σταυροειδή αυτή εντολή της αγάπης (Ματθ. Κβ, 37-40) «όλος ο νόμος και οι προφήται κρέμανται».

Στη σημερινή, βαθειά αποτελματωμένη πνευματική – εκκλησιαστική κατάσταση, η Αγιογραφική μελέτη του κανόνα κονιορτοποιεί τις ιδιότυπες και προβληματικές αμφιβολίες (μερίδας πιστών και Εκκλησιαστικών εντύπων) για την εφαρμογή του.

Η συνθηματολογική φόρμουλα «όχι σχίσμα», είναι μία αυτονομημένη εκκλησιαστική θέση, που αποδομείται μπροστά στην αγιογραφική θεμελίωση – ερμηνεία του.

Η μηχανιστική γνώση της εκκλησιαστικής ιστορίας, η παρέλευση των αιώνων και η μη επίσημη εκκλησιαστική προσέγγισή του, είχαν αναπόφευκτη συνέπεια τη «σμίκρυνση» του κανόνα, πνευματικά και ιστορικά.

Η αγάπη στο νόμο του Θεού, δηλ. στον ίδιο το Θεό, δημιουργεί (Παρ. Κη, 4) τη δυναμική στάση – τείχος αρχών και αληθείας, που είναι στάση νήψεως και μαρτυρίας έναντι της ασεβείας – αιρέσεως. Η οικουμενιστική θεολογία και οι «ορθόδοξες» ηγεσίες-επίσκοποι, έχουν δώσει τα χέρια στις ευαγγελικές αλλοιώσεις – εκτροπές. «Εσύ παιδί μου να είσαι κοντά στο Χριστό και θα σωθείς», είναι η ποιμαντική γραμμή των ημερών μας. Δημιούργησαν τυφλή εμπιστοσύνη στο «όνομα του Ιησού», μη προσέχοντας την προειδοποίηση του Χριστού: «πολλοί γαρ ελεύσονται επί τω ονόματί μου λέγοντες ότι εγώ ειμί και ο καιρός ήγγικε. Μη ουν πορευθήτε οπίσω αυτών»  (Λουκ. 21,8).

Τι διαφορετικό προστάζει ο 15^ος κανόνας, όταν από αγάπη δεν αφήνει το πλήρωμα να πορευθεί «οπίσω αυτών», οπίσω των αιρετικών επισκόπων;

Ο συνεκτικός δεσμός της Ορθοδοξίας βρίσκεται στη συνύπαρξη αγάπης στο Θεό και ορθής συνοδικής υπακοής-ποιμαντικής, προς όφελος-σωτηρία του πεπτωκότος ανθρώπου.

Ο 15^ος κανόνας εκφράζει την καθολική συνείδηση της Εκκλησίας, που αρχίζει από τις αγαπητικές μυστικές συνειδησιακές κραυγές αποδοκιμασίας της αίρεσης και του αιρετικού επισκόπου, και ολοκληρώνεται σε επίπεδο συνοδικότητας.

Το Ορθόδοξο πνεύμα των Πατέρων δεν είναι ουτοπικό,

Το "Εν Τούτω Νίκα" διακόπτει τον διάλογο με τον π. Ευθύμιο! --Επιθυμεί διάλογο μακρά από τα φώτα της δημοσιότητος!

Ἀπάντηση  τοῦ  "ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ"  στὸν  π.  ΕΥΘΥΜΙΟ

ΕΡΩΤΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ Π. ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ (7)

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

     π. Ευθύμιε ευλογείτε!

Εντός του μηνός που αναμέναμε την απάντησή σας, προέκυψαν νέα ζητήματα αντιπαραθέσεως με τα πνευματικά σας τέκνα λόγω του νέου βιβλίου που παρουσίασε ο κ. Ι. Ρίζος. Θεωρούμε ότι μετά από αυτό το βιβλίο, (το οποίο και εσείς παρουσιάσατε (ἐδῶ) λέγοντας ότι: «τό βιβλίο αὐτό μέ ἐνθουσίασε καί μέ ἐκάλυψε πλήρως, ἐπειδή ἀποδεικνύει τήν ἀπό ἱστορικῆς, κανονικῆς καί πατερικῆς πλευρᾶς  διαχρονική τοποθέτησι τοῦ θέματος»

       του οποίου τα «επιχειρήματα»  καταρρίφθηκαν εδω, εδω, εδω, εδω, εδω, και εδω, αλλά επίσης και με την σημερινή (21/6/17) τελευταία παρέμβαση του κ. Σημάτη εδώ, ο οποίος διαστρεβλώνει  τις θέσεις μας με το εν λόγω άρθρο του, έχουμε τελικώς να σας διευκρινήσουμε τα εξής:

Σας αναφέραμε ότι αν έχετε τόσο μεγάλο θέμα (ώστε να σας εμποδίζει εις το να διεξάγετε κοινό αγώνα μαζί μας), με το ζήτημα των Συνόδων των Γ.Ο.Χ. (''στενά παραταξιακά πλαίσια'' αποκαλούν τις Συνόδους των Γ.Ο.Χ. τα πνευματικά σας τεκνά αλλά και εσείς υποτιμητικά), τότε σας είπαμε να μην ενταχθείτε σε κάποια Σύνοδο αλλά ακολουθήστε μαζί μας το Π.Η. όχι διότι είμασθε ημερολάτρες αλλά δια τους λόγους που προαναφέραμε εδώ και εδώ.

Επίσης προέβημεν και σε μία ακόμα κίνηση, συντάσσοντας μία δήλωση εδώ εις την οποία τονίζουμε ότι δεν αποδεχόμαστε θέσεις προσώπων που ουδόλως βοηθούν στην διεξαγωγή του κοινού αγώνος αλλά διχάζουν τους πιστούς, όμως δυστυχώς δεν είδαμε από εσάς ή τα πνευματικά σας τέκνα καμία κίνηση ''καλής θελήσεως'', μάλλον το αντίθετον.....

Η συμμετοχή του ιστολογίου μας σε δημόσιο διάλογο μαζί σας είχε σαν σκοπό να βοηθήσει την καταλαγή μεταξύ των Ορθοδόξων, που μάχονται τους Οικουμενιστές, με τελικό στόχο την εν καιρώ, Ευλογούντος Του Κυρίου, συγκρότηση Αληθινής Πανορθόδοξης Συνόδου, από όλους, ει δυνατόν, τους καλοπροαίρετους αληθινούς Ορθοδόξους, που θα καταδικάσει τον Οικουμενισμό και τους Οικουμενιστές και όχι η μεταξύ μας αντιπαράθεση ή επικοινωνιακή απαξίωση. Δυστυχώς αυτό δεν έγινε αντιληπτό και κατανοητό σε όλη την διάρκεια του μεταξύ μας διαλόγου, παράλληλα δε πρόσωπα που έχουν πνευματική σχέση μαζί σας πρόσφατα επιτέθηκαν επικοινωνιακά μέσω του διαδικτύου και συγγραμμάτων τους εναντίον των ΓΟΧ. 

Γενική απαίτηση πάντων των φιλάδελφα σκεπτομένων Αποτειχισμένων, είτε προέρχονται από την επίσημη Εκκλησία είτε από τις τάξεις των ΓΟΧ, είναι να σταματήσει αυτή η αντιπαράθεση, διότι εξυπηρετεί την περαιτέρω διαίρεση των αληθινών Ορθοδόξων και επίσης αντικειμενικά εξυπηρετεί τα συμφέροντα των οπαδών και συνοδοιπόρων της Παναίρεσης, δηλαδή των πραγματικών εχθρών Της Εκκλησίας. 

Υπακούοντας και εμείς σε αυτή την φιλάδελφη σκέψη και απαίτηση δηλώνουμε, ότι δεν επιθυμούμε πλέον ένα διάλογο που έχει στην ουσία χαρακτήρα αντιπαράθεσης. Θέλουμε διάλογο καταλαγής και σταδιακής συναδέλφωσης με κάθε μερίδα και ομάδα αγωνιζόμενων Ορθοδόξων ενάντια στην Παναίρεση. Θέλουμε αυτός ο διάλογος να αποκτήσει κάποτε ένα περισσότερο ουσιαστικό χαρακτήρα πέρα από τις όποιες ανταλλαγές απόψεων μέσω διαδικτύου και μάλιστα με Λαϊκούς σαν και εμάς, που τελικά εκφράζουν την άποψή τους, τουλάχιστον σε τυπικό επίπεδο.

Ευχόμαστε κάποια στιγμή να υπάρξει και διάλογος, έστω και άτυπος στην αρχή, με τους Αρχιερείς μας σε καλοπροαίρετη βάση, με στόχο τελικό, όπως προαναφέραμε, την

Διάλογος και ενότητα, ναι, αλλά με βάση την Αλήθεια!

"Μαγειρέματα" γιὰ τὴν ἕνωση Παλαιοημερολογιτῶν καὶ ἀντι-Οἰκουμενιστῶν

καὶ ἡ στάση τοῦ π. Παΐσιου Παπαδόπουλου

Τοῦ Παναγιώτη Σημάτη

Ὁ  ἀγώνας τῶν Παλαιοημερολογιτῶν δὲν ξεκίνησε ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀλλ' ἐναντίον τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ Ν. Ἡμερολογίου.

   Τὸ ἱστολόγιο «Πατερικὴ Παράδοση» παρακολουθεῖ καὶ δημοσιεύει –ἐδῶ καὶ χρόνια– τὸν διάλογο ποὺ ὁ π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς ἔχει ἀνοίξει καλοπροαίρετα μὲ ἱστολόγια ποὺ διευθύνουν πιστοὶ τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου. Κι αὐτὸ διότι στὴν πλειονότητά τους οἱ Παλαιοημερολογίτες ἀποκαλύπτουν τὶς κακοδοξίες τῶν Οἰκουμενιστῶν, μετὰ τῶν ὁποίων κοινωνοῦν οἱ Νεοημερολογίτες. Σὲ κάποια πράγματα, ὅμως, διαφέρουν οἱ τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου μὲ ὅσους ἀνήκουν στὴν Ἐκκλησία καὶ ἀκολουθοῦν τὸ Νέο Ἡμερολόγιο, ἀλλ' ἔχουν ἤδη ἀποτειχιστεῖ ἀπὸ τοὺς παναιρετικοὺς Οἰκουμενιστές. Ἡ διαφορὰ ἔγκειται στὸν τρόπο ἐφαρμογὴ τῆς Ὀρθόδοξης ἐκκλησιολογίας καὶ ἀπομακρύνσεως ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ στὴν μὴ δογματοποίηση τοῦ Ἡμερολογίου.

   Αὐτὴ ἡ συζήτηση, ὅμως, μετὰ τῶν τοῦ Παλαιοῦ Ἡμερολογίου (Π.Η.), ἀποκαλύπτει δυσάρεστα πράγματα. Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς συζητήσεως οἱ τοῦ Π.Η. δὲν δείχνουν καμία διάθεση νὰ ἀποστοῦν ἀπὸ θέσεις ποὺ ἀποδεικνύεται ὅτι ἔρχονται σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση. Χρησιμοποιοῦν, μεθόδους ποὺ ἕως τώρα ἔχουμε διαπιστώσει ὅτι χρησιμοποιοῦν οἱ Μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ. Γιὰ ἄλλα τοὺς ἐρωτᾶς καὶ σὲ ἄλλα ἀπαντοῦν. Τοῦτο διακρίνεται στὶς ἀπαντήσεις ποὺ ἔδωσαν τὰ τελευταῖα χρόνια οἱ τοῦ ἱστολογίου «Ἐν Τούτῳ Νίκᾳ» καὶ τοῦ «Κρυφοῦ Σχολειοῦ» στὶς θέσεις τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ κυρίως, ἀλλὰ τελευταίως καὶ στὶς τοποθετήσεις τῶν τοῦ Π.Η. ἀπέναντι στὶς θέσεις ποὺ διετύπωσαν ἄλλοι πιστοί, ὅπως π.χ. ὁ κ. Ἰωάννης Ρίζος.

  Τὰ κείμενα εἶναι ἀναρτημένα καὶ καθένας μπορεῖ νὰ τὸ διαπιστώσει. Οἱ ἀπαντήσεις τους γίνονται μὲ τέτοια τεχνική, ὥστε νὰ δίδουν τὴν ἐντύπωση στοὺς πιστοὺς τοῦ Π.Η. ὅτι ἔχουν δίκιο οἱ Παλαιοημερολογίτες, ἐνῶ ὅποιος ἔχει παρακολουθήσει τὴν συζήτηση ἐπὶ τῆς οὐσίας ἀντιλαμβάνεται ὅτι ἀπαντοῦν «ἄλλα ἀντ’ ἄλλων», ὅπως χαρακτηριστικὰ γράφει ὁ π. Εὐθύμιος στὴν τελευταία ἀπάντησή του στὸ ἱστολόγιο «Ἐν Τούτῳ Νίκᾳ» (ἐδῶ). Βέβαια αὐτὸ δὲν τὸ παραδέχονται οἱ Παλαιοημερολογίτες, καὶ σ’ αὐτὸ εἶναι μάταιο νὰ ἐπιχειρηματολογήσουμε καὶ πάλι ἐδῶ. Ἡ ἱστορία (κι ὄχι μόνο τοῦ οὐρανοῦ) θὰ δείξει τὴν ἀλήθεια. 

   Αὐτὴ ἡ εἰσαγωγὴ ἔγινε, ὄχι γιατὶ θέλουμε νὰ ἀνοίξουμε ἄλλο ἕναν ἀκόμα διάλογο μαζί τους, ἀλλὰ γιατὶ τελευταίως ὑπάρχουν κάποια «μαγειρέματα» γιὰ ἕνωση τῶν Παλαιοημερολογιτῶν μὲ τοὺς ἀντι-Οἰκουμενιστές, ἀλλὰ χωρὶς Ὀρθόδοξες προϋποθέσεις καὶ στὴν προσπάθεια αὐτή –συνειδητὰ ἢ ἀσυνείδητα– ἐνεπλάκη καὶ ὁ νεοαποτειχισθεὶς Ἀρχιμανδρίτης π. Παΐσιος Παπαδόπουλος.

    Ἐκεῖνο στὸ ὁποῖο θέλουμε ἐδῶ νὰ ἐπιμείνουμε (γιατὶ συνδέεται μὲ τὴν στάση τοῦ π. Παΐσιου Παπαδόπουλου) εἶναι ὅτι στὴν ὅλη συζήτηση αὐτὴ οἱ Παλαιοημερολογίτες, ἐνῶ ὑποκρίνονται ὅτι θέλουν τὴν ἕνωση ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων δυνάμεων, στὴν πραγματικότητα τορπιλίζουν αὐτὸν τὸν κοινὸ ἀγώνα ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀφοῦ θέτουν προϋποθέσεις ἑνώσεως, τέτοιες, ποὺ εἶναι πέραν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως. Θέλουν, δηλαδή, ἐμεῖς ποὺ ἀποτειχιστήκαμε ἀπὸ τὴν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, νὰ ἀκολουθήσουμε καὶ τὸ Παλαιὸ Ἡμερολόγιο ποὺ ἔχουν δογματοποιήσει.

   Τοὺς κάναμε ἐπανειλημμένως τὴν πρόταση: ἂς ἀγωνιστοῦμε κατὰ τὴς Παναιρέσεως, χωρὶς νὰ ἀπαιτεῖτε ἀπὸ ἐμᾶς νὰ ἀλλάξουμε Ἡμερολόγιο, ὅπως κι ἐμεῖς δὲν ἀπαιτοῦμε κάτι τέτοιο ἀπὸ σᾶς. Ὁ κύριος ἐχθρὸς αὐτὴ τὴν στιγμὴ εἶναι ἡ Παναίρεση. Τὰ περὶ Ἡμερολογιῶν (ποὺ ἀναγνωρίζουμε ὅτι κακῶς εἰσήχθη), εἶναι θέμα ποὺ μποροῦμε μετὰ νὰ τὸ συζητήσουμε, ἀφοῦ δὲν εἶναι θέμα Πίστεως· ἐξάλλου καὶ ἐκεῖνες οἱ Ἐκκλησίες ποὺ ἀκολουθοῦν τὸ Παλαιὸ Ἡμερολόγιο, δὲν γλύτωσαν ἀπὸ τὸν Οἰκουμενισμό, μὲ πρῶτο τὸ Ἅγιον Ὄρος! Δὲν τοὺς προστάτεψε τὸ Ἡμερολόγιο νὰ μὴν προσχωρήσουν στὸν