Σάββατο 24 Ιουνίου 2017

Για να δούμε, τι τελικά θα αποφασίσουν οι Μητροπολίτες!

Το παρασκήνιο που οδήγησε στην έκτακτη σύγκληση της Ιεραρχίας για το μάθημα των Θρησκευτικών την προσεχή Τρίτη 27/06/2017.



ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Μ. ΤΖΟΥΜΑ



 Μπορεί τελευταία,  να μην σας ενημερώνουμε για όλη την τρέχουσα επικαιρότητα,λόγω  κάποιων προσωπικών προβλημάτων που έχουν για μας  προτεραιότητα,αλλά για ορισμένα  θέματα θεωρούμε υποχρέωσή μας  να ασχολούμεθα προσωπικά και να τα φωτίζουμε σε βάθος, για να μαθαίνουμε όλη την αλήθεια και όχι τα σερβιρισμένα τεχνιέντως ψεύδη.
Η ιστορία της Εκκλησίας μας γράφεται με αλήθειες, μερικές φορές οδυνηρές, αλλά πάντα  αλήθειες!

Το θέμα που έχει προκύψει με το μάθημα των θρησκευτικών  και τις ανακόλουθες ενέργειες και πράξεις της Κυβέρνησης και ειδικά του Υπ. Παιδείας κ. Γιαβρόγλου, ο

Πνευματική οικουμενιστικὴ τροφή του Μητροπ. Καλαβρύτων Αμβροσίου!


Ἡ μνημόνευση τῶν ἑτεροδόξων κατὰ τὴν «Μεγάλη Εἴσοδο» …ἐπιτρέπεται!!!

 

Ἀπὸ τὶς συζητήσεις καὶ τὴν διδασκαλία του στὸ προσωπικό του Ἱστολόγιο

ς γνωστὸν τὴν 15η  Ἰουνίου τοῦ 1995 στὸ Αἴγιο ἔγινε ὁ φονικὸς σεισμὸς ποὺ εἶχε δεκάδες νεκρούς. Μεταξὺ αὐτῶν ἦσαν καὶ 10 περίπου Γαλοι πολίτες, ἑτερόδοξοι ὡς πρὸς τὸ θρήσκευμα, ποὺ παραθέριζαν καὶ ἔμεναν σὲ ξενοδοχεῖο τῆς πόλης. Κάποιοι πιστοὶ ἐξεπλάγησσαν ὅταν ἄκουσαν τὸ μητροπολίτη Καλαβρύτων νὰ μνημονεύει ἀνεπίτρεπτα στὴ Θ. Λειτουργία, καὶ στὰ Ἅγια, τὰ ὀνόματα τῶν αἱρετικῶν, κάτι ποὺ ἀπαγορεύεται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας, ἀφοῦ μπορεῖ κανεὶς νὰ προσεύχεται γιὰ ὅλους, ἀλλὰ ὄχι κατὰ τὴν Θ. Λειτουργία. Ἕνας ἀπ' αὐτοὺς ἐρωτᾶ κ. Ἀμβρόσιος· γιατί πραγματοποιεῖ αὐτὴ τὴν μνημόνευση; Κι ὁ κ. Ἀμβρόσιος ἀπαντᾶ διδάσκοντας ὅτι αὐτὸ ἐπιτρέπεται! Καὶ συνιστᾶ στοὺς πιστούς: «Παρακαλώ πατρικά, πλατύνατε τις καρδιές σας» καὶ μὴ μένετε σὲ τέτοιες λεπτομέρειες!!!

Ο/Η Aigio είπε... Σεβασμιώτατε Η ορθοδοξία και η ορθοπραξία είναι το πρώτο έργο του Επισκόπου. Γι’ αυτό ελπίζουμε ότι ορθοπρακτώντας φέτος στην αγρυπνία της 15ης Ιουνίου που θα κάνετε, να μην επιτρέψετε να αναφερθούν τα ονόματα των μη ορθοδόξων θυμάτων του σεισμού στα Άγια, όπως έγινε το 2007 και το 2005 από όσο θυμόμαστε…  Έχει γίνει επισήμανση του γεγονότος σε ιερείς σας, οι οποίοι –άβουλα- μας είπαν ότι απλώς εκτελούν την εντολή σας. Σεις δε ο ίδιος το 2006 δε τους μνημονεύσατε. Αιγιώτες
Ο/Η ΣΤΟΧΑΖΟΜΑΙ και ΓΡΑΦΩ...... (σ.σ: δηλ. ὁ κ. Ἀμβρόσιος) είπε... ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ "Aigio"
…2) Ναί, μερικές φορές δεν εμνημὀνευσα τα ονόματα των Γάλλων, που ήσαν θύματα του σεισμού κατα το 1995. Αλλά και πολλές ἀλλες τα εμνημόνευσα. Πρός τί η ἐμφαση;
3) Θεωρώ ότι στην προσευχή μας, μάλιστα δε υπέρ των νεκρών, δεν υπάρχουν ὀρια. Μπορούμε και πρέπει να προσευχόμεθα υπέρ όλων. Υπέρ των Ορθοδόξων Αδελφών μας, …υπέρ των Ετεροδόξων Αδελφών μας, υπέρ τῶν αλλοθρήσκων και των αλλοπίστων Αδελφών μας…Η εντολή του Κυρίου είναι: "εύχεσθε υπέρ αλλήλων, όπως ιαθήτε". "Εύχεσθε υπέρ των επηρεαζόντων ημας". Ο Κύριος εδίδαξε να αγαπάμε και τους εχθρούς μας… Με τους ατυχείς Γάλλους λοιπόν θα τα βάλλουμε; …Ετάφησαν στα ερείπια ενός ξενοδοχείου, όπου είχαν ἐλθει να κάμουν διακοπές! Τους χρεωστούμε μια προσευχή! 8) Παρακαλώ πατρικά, πλατύνατε τις καρδιές σας…    + Ο Κ & Αι. Α
Ο/Η Τάσος είπε... Σεβασμιώτατε τὴν εὐχὴ Σας!  Ἡ τοποθέτησή Σας στὸ θέμα τῆς μνημόνευσης ὅλων τῶν ἀδελφῶν μας, καταδεικνύει ἔτι μία φορὰ τὸ ὀρθόδοξο ἦθος Σας καὶ μᾶς συγκινεῖ πραγματικά. Προσκυνῶ!
Ο/Η Ντινα είπε... Καλησπέρα Σεβασμιώτατε! Αιγιώτισσα δεν

Τραγικά πρόσωπα! Άλλα διδάσκουν και άλλα κάνουν!

"Ὁ γνοὺς καὶ μὴ ποιήσας δαρήσετε πολλάς"!
  

Άγιος Μάρκος προς κλήρο και λαό:

Να μην έχουν εκκλησιαστική κοινωνία με γραικολατίνους

(δηλ. τους Οἰκουμενιστές)


   Ιστολόγιον Κατάνυξις: Επιλέγουμε και σας παρουσιάζουμε, τμήματα της εξαιρετικής εισηγήσεως του πρωτ. Αγγέλου Αγγελακοπούλου, που ἐκφωνήθηκε  στη Σόφια Βουλγαρίας,  9-10 Ιουνίου 2017Όπως επισημαίνει στον επίλογό του ο π. Άγγελος: “...Δέν θά ἦταν καθόλου τολμηρό καί ὑπερβολικό νά ὑποστηρίξουμε ὅτι στις ἡμέρες μας ζοῦμε μία ἀναβίωση τῆς Φερράρας-Φλωρεντίας. Ἡ ψευδοσύνοδος τῆς Κρήτης, πού συνεκλήθη στά τέλη τοῦ Ἰουνίου 2016, εἶναι μία νέα Φερράρα-Φλωρεντία. Δέν εἶναι οὔτε ἁγία, οὔτε μεγάλη, οὔτε σύνοδος. Εἶναι μία ληστρική, Φλωρεντινή, αἱρετική, οἰκουμενιστική ψευδοσύνοδος ..”
    Στη σημερινή μας ανάρτηση, αναδεικνύουμε, το μεγαλείο της μορφής του Αγίου Μάρκου Ευγενικού, τη στάση του μετά την Ψευδοσύνοδο και τη διακοπή της μνημόνευσης αιρετιζόντων και αιρετικών Πατριαρχών και Αρχιερέων, όχι μόνο σε αυτή τη ζωή αλλά και μετά θάνατον! (Ο τονισμός δικός μας -σ.σ.: τῆς "Κατάνυξις")  

Πως η Ορθοδοξία ξεπέρασε την ψευδοσύνοδο της Φερράρας-Φλωρεντίας


Ἅγιος Μᾶρκος Ἀρχιεπίσκοπος Ἐφέσου ὁ Εὐγενικός, ὁ ἄτλας τῆς Ὀρθοδοξίας
Εἶναι γεγονός ὅτι, ἄν δέν ὑπῆρχε, κατ’ εὐδοκίαν Θεοῦ, σ’ αὐτήν τήν κρίσιμη γιά τήν Ὀρθοδοξία περίοδο ὁ ἅγιος Μᾶρκος, θά εἶχε φραγκέψει,  ἐκλατινιστεῖ ὅλη ἡ Ἀνατολή καί ἡ ἀληθινή πίστη θά εἶχε ἐξαλειφθεῖ ἀπό τή γῆ. Τό σπουδαῖο εἶναι ὅτι ὁ ἅγιος Μᾶρκος δέν ἀγωνίσθηκε μόνο κατά τή ψευδοσύνοδο τῆς Φλωρεντίας-Φερράρας, πρᾶγμα πού εἶναι σέ πολλούς γνωστό, ἀλλά ἀγωνίσθηκε καί μετά τήν ὑπογραφή τῆς συμφωνίας καί τήν ἐπάνοδο στήν Κων/λη. Αὐτοί μάλιστα οἱ τελευταῖοι ἀγῶνες του, οἱ ὁποῖοι σέ πολλούς εἶναι ἄγνωστοι, ἔχουν ἴσως μεγαλύτερη σημασία, διότι θά μπορούσαμε νά ποῦμε ὅτι οἱ κατά τήν ψευδοσύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας ἀγῶνες του δέν τελεσφόρησαν, ἐφ’ ὅσον ὑπογράφτηκε τελικῶς ἡ ψευδοένωση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ τήν αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ, ἐνῶ οἱ μετά τήν ψευδοσύνοδο ἀγῶνες του εἶχαν πλήρη ἐπιτυχία, ἐπειδή ἔγιναν αἰτία νά ἐπανέλθει ἡ Ὀρθοδοξία καί νά καταδικασθεῖ συνοδικῶς ἡ ψευδοσύνοδος τῆς Φλωρεντίας καί μαζί ἡ αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ.
Ἐπίσης, ὁ ἅγιος Μᾶρκος διέκοψε τήν ἐκκλησιαστική κοινωνία μέ ὅλους ὅσους ὑπέγραψαν τήν ψευδοένωση στήν Φλωρεντία καί ὅσους τούς ἀκολουθοῦσαν. Ἀρνήθηκε νά ἔλθει σέ ὁποιαδήποτε ἐπαφή μέ τόν νέο λατινόφρονα Πατριάρχη Κων/λεως Μητροφάνη καί τούς ὁμόφρονές του.  Ἀναφέρει ὁ ἴδιος: «ἐγώ, λοιπόν, ἀφοῦ χωρίστηκα ἀπ'αὐτούς (τούς λατινόφρονες), γιά νά εἶμαι ἑνωμένος μέ τούς ἁγίους πατέρες καί διδασκάλους, κάνω σέ ὅλους φανερή τήν γνώμη μου μέ τά γραφόμενά μου, ὥστε νά μπορεῖ ὁ καθένας, πού θέλει, νά κρίνει, ἄν ἔχαιρα γιά τά ὑγιῆ δόγματα ἤ ἄν δέχθηκα τήν γενομένη ἕνωση μέ διεστραμμένα δόγματα καί διδασκαλίες».
Ὁ Σ. Συρόπουλος, ἀναφερόμενος στήν διαδικασία γιά τήν ἐκλογή τοῦ νέου Πατριάρχου, λέγει ὅτι ὁ ἅγιος Μάρκος δέν εἶχε ἐκκλησιαστική κοινωνία οὔτε μέ τή Σύνοδο.
«Ὁ βασιλιάς καί οἱ ἄρχοντες δέν ἔκαναν καθόλου λόγο γιά τόν Ἐφέσου, γιά νά παραστεῖ στήν ψηφοφορία, ἐπειδή τόν βρῆκαν νά εἶναι χωρισμένος ἀπό ὅλους, πού ἀποτελοῦσαν τήν Σύνοδο».
Ἐκτός ἀπό τήν προσωπική του παύση τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μέ τούς λατινόφρονες, ὁ ἅγιος Μᾶρκος παρότρυνε τόν κλῆρο καί τόν λαό οὔτε αὐτοί νά   ἔχουν ἐκκλησιαστική κοινωνία μέ τόν αἱρεσιάρχη «Πάπα» καί τούς γραικολατίνους.
Λέγει ὁ ἴδιος: «Νά ἀποφεύγετε, λοιπόν, κι ἐσεῖς, ἀδελφοί, τήν κοινωνία μέ τούς ἀκοινώνητους καί τή μνημόνευση τῶν ἀμνημονεύτων. Νά, ἐγώ ὁ ἁμαρτωλός Μᾶρκος, σᾶς λέω ὅτι αὐτός, πού μνημονεύει τόν πάπα ὡς ὀρθόδοξο ἀρχιερέα, εἶναι ἔνοχος, ὥστε νά ἐκπληρώσει ὅλο τόν λατινισμό, καί νά φτάσει μέχρι τό σημεῖο νά κουρέψει ἀκόμη καί τά γένεια του. Ὁ λατινόφρων θά κριθεῖ μαζί μέ τούς Λατίνους καί θά λογισθεῖ ὡς παραβάτης τῆς πίστεως»«Νά ἀποφεύγετε, λοιπόν, ἀδελφοί, τούς εἰσηγητές καί ἐπιβεβαιωτές τῆς λατινικῆς καινοτομίας. «Νά τούς ἀποφεύγετε, λοιπόν, ἀδελφοί (τούς λατινόφονες) καί τήν κοινωνία μ'αὐτούς. Γιατί αὐτοί εἶναι ψευδαπόστολοι, δόλιοι ἐργάτες, πού μετασχηματίζονται σέ ἀποστόλους Χριστοῦ». Καί καταλήγει: «Νά στέκεστε, κρατώντας τίς ἔγγραφες καί ἄγραφες παραδόσεις, πού παραλάβατε, γιά νά μήν συναρπαχθεῖτε ἀπό τήν πλάνη τῶν ἀθέσμων καί ἐκπέσετε ἀπό τόν ἐπιστηριγμό σας».
Ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός ἔχει, θά λέγαμε, στό θέμα τῆς διακοπῆς τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας κάτι τό μοναδικό, τό ὁποῖο, ἀφ’ ἑνός μέν θά εἶναι μεγίστη ἀπώλεια, ἄν δέν σημειωθεῖ, ἀφ’ ἑτέρου δέ δεικνύει τήν βεβαιότητα καί τήν ἀσφάλεια, πού ἔνοιωθε, ἀπομακρυνόμενος ἀπό τούς φορεῖς τῆς αἱρέσεως. Αὐτό τό μοναδικό εἶναι ὅτι ἤθελε νά διατηρήσει τήν διακοπή τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας, ὄχι μόνο ἐν ὅσῳ ζοῦσε, ἀλλά καί μετά θάνατον.
Ὅταν, λοιπόν, πλησίασε τό τέλος τοῦ ἁγίου Μάρκου καί βρίσκονταν πλησίον του οἱ Ὀρθόδοξοι συναγωνιστές του, καθώς ἐπίσης καί πολλοί ἄλλοι ἐπίσημοι καί μή, ἄφησε τίς τελευταῖες ὁδηγίες, οἱ ὁποῖες μιλοῦν γιά τήν μετά θάνατον διακοπή τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας του. Τό κείμενο αὐτό εἶναι ἕνα ὁμολογιακό κειμήλιο, τό ὁποῖο καί μόνο του χαρακτηρίζει τόν ἅγιο. Δείχνει ὅτι, ἐνῶ βρίσκεται στό τέλος τῆς ζωῆς του, ἔχει νεανικό παλμό καί δύναμη. Δείχνει τό πόσο εἶχε κατανοήσει ὁ ἅγιος τήν ἀξία τῆς διακοπῆς τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας καί τήν ἀσφάλεια, πού ἔνοιωθε σ’ αὐτήν, καί ἐπιπλέον ὅτι, ἀναχωρῶντας ὁ ἴδιος ἀπό τήν παροῦσα ζωή, εἶχε τήν καθαρή καί ἀνόθευτη πίστη ὡς τό μεγαλύτερο ἐφόδιο πρός συνάντηση τοῦ Κυρίου. 

[1] (Ἡ παροῦσα εἰσήγηση ἐκφωνήθηκε στό συνέδριο μέ θέμα «Μελέτες τοῦ Ἁγίου Ιωάννου», πού πραγματοποιήθηκε ὑπό τήν εὐλογία τοῦ Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Σόφιας καί Πατριάρχου Βουλγαρίας κ. Νεοφύτου, στή Σόφια Βουλγαρίας, στίς 9 καί 10 Ἰουνίου 2017, καί τό ὁποῖο διοργάνωσε ἡ ἐνορία τοῦ ἀρχαίου Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου (Ροτόντα).

  Σχόλιο "Π.Π.": Μᾶς λέει ὁ π. Ἄγγελος καὶ τὸ ἱστολόγιο «Κατάνυξις» ὅτι ἡ Σύνοδος Φερράρας-Φλωρεντίας ἦταν μιὰ "ληστρική, αἱρετική» Σύνοδος καὶ ἀναβίωση αὐτῆς τῆς Συνόδου στὶς μέρες μας εἶναι ἡ Σύνοδος τῆς Κρήτης. Καὶ μᾶς φέρνουν ὡς -ἄξιο μιμήσεως- παράδειγμα ἀντιστάσεως στοὺς αἱρετικούς, τὸν ἅγιο Μᾶρκο τὸν Εὐγενικό, τὴν μνήμη τοῦ ὁποίου χθὲς ἑορτάσαμε.

     Τὸ ἐρώτημα εἶναι: Γιατί μᾶς παρουσιάζετε αὐτὸ τὸ παράδειγμα; Μήπως γιὰ φιλολογικούς λόγους; ἢ γιὰ ἱστορικούς; Δὲν μᾶς τὸ παρουσιάζετε πρὸς μίμηση; Δὲν μᾶς τὸ παρουσιάζετε γιὰ νὰ μάθουμε τί ἔκαναν οἱ Ἅγιοι, ποιά εἶναι ἡ διδασκαλία τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας, ὥστε νὰ τοὺς μιμηθοῦμε;

      Ἂν ναί, δὲν ἔπρεπε πρῶτοι νὰ τοὺς ἀκολουθήσετε ἐσεῖς, οἱ ὁποῖοι καὶ γνωρίζετε καὶ τὸ διδάσκετε;  Ἀλλ’ ἐσεῖς παραδόξως μόνο …τὸ διδάσκετε ἀλλὰ δὲν τὸ ἀκολουθεῖτε! Δὲν ἔχετε διαβάσει τὸν λογο τοῦ Κυρίου: «Ὁ γνοὺς καὶ μὴ ποιήσας δαρήσετε πολλάς»; (Λουκ. 12, 47).
    Ἀλλὰ δὲν εἶναι μόνο αὐτό. Ἐκτὸς τοῦ ὅτι δίνετε κακὸ παράδειγμα, ταυτόχρονα διαστρέφετε τὴν Πατερικὴ Παράδοση καὶ διδάσκετε ὅτι εἴμαστε καλοὶ χριστιανοὶ εἴτε ἀκολουθήσουμε τὸ παράδειγμα τῶν Ἁγίων, εἴτε δὲν τὸ ἀκολουθήσουμε!
    Δὲν καταλαβαίνετε ὅτι ἔτσι, εἶστε ἀνακόλουθοι καὶ διαστροφεῖς τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως;

Να δούμε, τι θα κάνει η Ιεραρχία μεθαύριο, που δεν μας εμπαίζει!


themis
Γράφει ο π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός στην ROMFEA.gr

Με την δημοσίευση στις 17 Ιουνίου 2017 στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως των νέων προγραμμάτων για το μάθημα των Θρησκευτικών στην πρωτοβάθμια και την δευτεροβάθμια εκπαίδευση ολοκληρώνεται, με την απόφαση της Πολιτείας, ένας διάλογος μεταξύ Υπουργείου Παιδείας και Εκκλησίας της Ελλάδος, ο οποίος δεν απασχόλησε τη δημοσιότητα, δεν έγιναν γνωστά τα συμπεράσματά του και εννοείται δεν έγινε καμία ανακοίνωση από την πλευρά είτε της Πολιτείας είτε της Εκκλησίας αν υπήρξε συμφωνία ή διαφωνία σ’ αυτόν.
Το μόνο που έγινε γνωστό ήταν οι προτάσεις τις οποίες κατέθεσε στην Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος η τριμελής Επιτροπή των Μητροπολιτών που συμμετείχε στον διάλογο.
Η δημοσίευση στο ΦΕΚ των νέων προγραμμάτων διέλυσε κάθε ψευδαίσθηση ότι η Πολιτεία ενδιαφερόταν πραγματικά για τις θέσεις της Εκκλησίας, ενώ αφήνει μετέωρο τον θόρυβο που η Εκκλησία διά του Αρχιεπισκόπου και πολλών Μητροπολιτών έκανε όταν τα προγράμματα δημοσιεύθηκαν αιφνιδιαστικά μετά την πρώτη ημέρα του σχολικού έτους 2016-2017.
Ένα «γιατί όλα αυτά;» πλανάται στην ατμόσφαιρα. Μόνο για να εκδιωχθεί από την κυβέρνηση ο προηγούμενος υπουργός Παιδείας, ο οποίος αισθάνεται και απολύτως δικαιωμένος, διότι αυτός έφυγε, τα προγράμματα όμως έμειναν; Το ερώτημα μάλλον θα μείνει αναπάντητο.
Με υπομονή, πάντως, συγκρίναμε τα καινούργια προγράμματα σε σχέση με τα παλαιά και καταγράφουμε τις εξής διαπιστώσεις:

1. Στην Γ' και Δ' Δημοτικού οι μαθητές θα διδαχτούν τις αβρααμικές θρησκείες συγκρητιστικά (χριστιανισμός, ιουδαϊσμός,

"Κατηγορούμεθα ως ταραχοποιοί" αποκαλύπτοντας εκείνους που "πλανούσι, διαστρέφουσι"!

Τί θα έλεγε σήμερα
ο άγιος Αθανάσιος ο Πάριος;


Αρχ. Μελετίου Βαδραχάνη

   Ο Αθανάσιος Πάριος (1721-1813), ο οποίος το 1994 ανεγνωρίσθη επισήμως από την Εκκλησία μας ως άγιος, μαζί με το Μακάριο Νοταρά επίσκοπο Κορίνθου και τον άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη υπήρξαν οι κορυφαίες θεολογικές προσωπικότητες του 18ου αιώνος και συνέχισαν το έργο του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά (του 14ου αιώνος). Από τους εχθρούς τους ονομάστηκαν ειρωνικά Κολλυβάδες. Από διαπρεπείς όμως ερευνητές και μάλιστα ξένους (l. Petit, Le Guillu, Αμφιλόχιος Ράντοβιτς) θεωρήθηκαν ως οι δημιουργοί της ησυχαστικής και φιλοκαλικής αναγεννήσεως του 18ου αιώνος (βλ. πρωτοπρ. Θεοδώρου Ζήση, καθηγητού του Α.Π.Θ., Κολλυβάδικα, Θεσσαλονίκη 2004, σελ. 69).
     Ο άγιος Αθανάσιος ο Πάριος μεταξύ των άλλων εξέδωσε τους λόγους του αρχιεπισκόπου Φιλαδελφείας Μακαρίου του Χρυσοκεφάλου, τους οποίους προλόγισε ανωνύμως, προσέθεσε δε σ’ αυτούς και ένα δικό του λόγο, Εις τον άγιον Γρηγόριον Παλαμάν, που εξεφωνήθη στη Θεσσαλονίκη την Β΄ Κυριακή των Νηστειών του 1759 ή του 1768 (βλ. Μακαρίου Χρυσοκεφάλου, Λόγοι πανηγυρικοί ιδ΄, εκδ. Β. Ρηγοπούλου, Θεσσαλονίκη 1989, εισαγωγή αρχιμ. Ειρηναίου Δεληδήμου). Ο λόγος αυτός, που περιέχεται στις σσ.550-563, υμνεί δεόντως τον Γρηγόριο Παλαμά, κατακεραυνώνει τους παπικούς ελεεινολογεί δε και θρηνεί τους ορθοδόξους ενωτικούς (=τους σημερινούς οικουμενιστές). Θα παραθέσουμε μόνο την σ. 560 όπου μιλάει για τους ενωτικούς.
    «Αχ αδελφοί Χριστιανοί, και εις τούτο εκαταντήσαμεν, ώστε να μην είναι πλέον διάκρισις του σίτου από τα ζιζάνια; Των προβάτων από τους λύκους; του φωτός από το σκότος; του Χριστού από τον Βελίαρ· τις κοινωνία φωτί πρός σκότος; τις συμφώνησις ευσεβών μετά αιρετικών; τις σχέσις; τι καλή υπόληψις είναι τούτη, οπού έχομεν εις τους εχθρούς της αληθείας και των Αγίων μας; Πού είναι εκείνο το πυρ, οπού ήλθε να βάλη ο Χριστός εις την γήν; Εσβέσθη, εψυχράνθη από μιας· πού είναι εκείνη η μάχαιρα του Χριστού, οπού χωρίζει και το ίδιον αίμα, και συγγενής τον συγγενή αποστρέφεται, και αδελφός από αδελφόν χωρίζεται δια την ευσέβειαν· έλειψεν, απώλετο τελείως από λόγου μας· δια τούτο λοιπόν και εις την Ρώμην οι Ανατολικοί· δια τούτο και συνοικέσια με τους παπιστάς· δια τούτο και οι Φράγκοι των Ρωμαίων γίνονται ανάδοχοι· δια τούτο ιερείς Ανατολικοί και στεφανώνουσι και θάπτουσιν, όχι μονάχα Λατίνους, αλλά και τους λουθηροκαλβινιστάς· δια τούτο τόσα και τόσα άλλα κατεγνωσμένα και αξιοκατάκριτα, δια τούτο λέγω, διατί δεν έχομεν ζήλον δια την ευσέβειαν· και καταρώνται εκείνοι, και ημείς ευλογούμεν· εκείνοι ακαταπαύστως τρέχοντες επάνω και κάτω, πλανούσι, διαστρέφουσι, σύρνουσι τους αδελφούς μας εις την απώλειαν· και εις ημάς δεν είναι άδεια να δώσωμεν καν είδησιν εις τα λογικά πρόβατα, να φυλάγωνται από τους ψυχοφθόρους τούτους λύκους, αλλά κατηγορούμεθα ως ταραχοποιοί· εκείνοι, δια να μη λέγω τα πολλά, μας ονομάζουσι ψυχάς απωλεσμένας, άνιμαι πέρσαι (animae persae), και με όλον οπού ημείς, με την χάριν του Θεού, απαρασάλευτοι στεκόμεθα εις το θεμέλιον, της Αποστολικής και θεοπαραδότου ομολογίας· και ημείς ως αναίσθητοι, τους έχομεν ως αδελφούς· αμφιβάλλει τάχα τινάς, πως έτζι μας φρονούσι, και έτζι μας ονομάζουσιν; άς διηγηθή, όποιος ηξεύρει, δια τον αδελφόν μας χριστιανόν οπού εσπούδαζεν ιατρικήν εις μίαν πόλιν της Ιταλίας Βονωνίαν ονομαζομένην· τον οποίον, διατί δεν ηθέλησεν εις τον θάνατόν του να εξομολογηθή και να κοινωνήση φράγκικα, τον έρριψαν έξω από τα τοιχόκαστρα, εις τον τόπον, οπού ρίπτουσι τα ψοφιμαία ζώα, και τον έφαγαν οι σκύλοι».
       Εμείς δεν θα προσθέσουμε τίποτε άλλο. Αναλογιζόμεθα μόνο, τι θα έλεγε ο άγιος Αθανάσιος εάν ζούσε σήμερα…
  
(Πηγή: "ΠΗΓΗ ΖΩΗΣ")




Ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Πάριος ὁ Κολλυβᾶς

Ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Πάριος ὁ Κολλυβᾶς, ἀποτελεῖ μία ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες ἐξέχουσες μορφὲς τοῦ μοναστικοῦ φρονήματος τοῦ 18ου αἰῶνος, καθὼς καὶ μία φωτισμένη μορφὴ τοῦ Ἑλληνικοῦ γένους. Τὸ κατὰ κόσμον ὄνομά του ἦταν Ἀθανάσιος Τούλιος καὶ καταγόταν ἀπὸ τὸ νησὶ τῆς Πάρου. Ὁ ἴδιος ξεχώρισε σὲ μία δύσκολη ἐποχὴ γιὰ τὸ Ἑλληνικὸ γένος, γιὰ τὴ θεολογικὴ κατάρτισή