ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ
ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΙΩΝ
Εν Πειραιεί
τη 17η Ιουλίου 2017
ΠΟΣΟ ΑΓΑΘΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ
ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ»;
(Σχόλιο σε πρόσφατη επιστολή του «πάπα»
Φραγκίσκου)
Είναι
απορίας άξιο, πως δεν μπορούν να κατανοήσουν κάποιοι ορθόδοξοι, υψηλά
ιστάμενοι, τις πραγματικές προθέσεις του αιρετικού παπισμού, όταν εκείνος τις
εκφράζει με πλήρη σαφήνεια, μη αφήνοντας κανένα περιθώριο υποχωρήσεων, από τις
συσσωρευμένες εδώ και δέκα αιώνες κακοδοξίες του; Αυτό που μπορεί να διακρίνει
ο απλός πιστός ορθόδοξος χριστιανός, δε μπορούν, ή το χειρότερο, δε θέλουν να
δουν οι θιασώτες της «ενώσεως των εκκλησιών», ορθόδοξοι Πατριάρχες,
Αρχιερείς, Καθηγητές κλπ.
Ο παπισμός
παραμένει απόλυτα «γαντζωμένος» στις δεκάδες πλάνες του, τις οποίες εισήγαγε
στην «εκκλησία» του, αφότου αποκόπηκε από την Μία, Αγία, Καθολική και
Αποστολική Εκκλησία. Τις εφεύρε και τις εισήγαγε, και τις θεσμοθέτησε ως
δόγματα πίστεως, κατά καταφανή παρερμηνεία των Ιερών Γραφών, κατά
προκλητική παράβαση των Ιερών Κανόνων, κατά ασεβή καταφρόνηση της Ιεράς
Παραδόσεως της Εκκλησίας, της πρώτης χιλιετίας, τα οποία «βάπτισε» ως «περαιτέρω
θεολογική ανάπτυξη»!
Για το παρόν σχόλιό μας πήραμε αφορμή από πρόσφατη ευχαριστήρια επιστολή του «πάπα»
Φραγκίσκου προς τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο,
«για τη συνέχιση της παραδόσεως ανταλλαγής αντιπροσωπειών μεταξύ Παλαιάς και
Νέας Ρώμης κατά τας θρονικάς εορτάς των δύο Εκκλησιών». Η επιστολή
δημοσιεύτηκε στην γαλλική εφημερίδα «CHRETIENS EN MARCHE» και αναδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα των εν Ελλάδι
Ρωμαιοκαθολικών «ΚΑΘΟΛΙΚΗ» (30-4-2017).
Κατ’ αρχήν θέλουμε να δηλώσουμε την αντίθεσή μας στην καθιέρωση αυτού του
είδους τις εορτές στην Εκκλησία μας. Κι’ αυτό διότι είναι αμάρτυρες στην
δισχιλιόχρονη ιστορία της Εκκλησίας μας και καθιερώθηκαν, τα τελευταία χρόνια,
κατά μίμηση του εορτασμού θρονικής εορτής στο Βατικανό. Οι άγιοι Πατέρες δεν
εόρταζαν θρονικές εορτές, διότι η επισκοπική διακονία τους δεν ήταν μέσο
προσωπικής καταξίωσης, αλλά θεσμός μαρτυρίας του Εσταυρωμένου Λυτρωτή μας
Χριστού και τόπος προσωπικού μαρτυρίου. Οι «θρόνοι» τους δεν είχαν καμιά
αντιστοιχία με τους θρόνους των εγκοσμίων αρχόντων, οι οποίοι εόρταζαν την
αναρρίχησή τους σ’ αυτούς, αλλά σταυρική διακονία του λαού του Θεού.
Στην επιστολή του ο «πάπας» Φραγκίσκος τόνισε πως «Η ανταλλαγή αντιπροσωπιών
μεταξύ Ρώμης και Κωνσταντινουπόλεως, με την ευκαιρία των αντιστοίχων εορτών
τους, προς τιμήν των Αποστόλων Αδελφών Πέτρου και Ανδρέα, αποτελεί ορατό σημείο
των βαθιών δεσμών, οι οποίοι ήδη μας ενώνουν». Λυπούμαστε, που θα
διαφωνήσουμε με τον «άγιο πατέρα», διότι οι όποιες εορταστικές φιέστες δε
μπορούν να δηλώσουν κανένα «σημείο ορατών βαθιών δεσμών» μεταξύ της
Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας και του αποκοπέντος από Αυτή
παπισμού, όπως και όλων των αιρέσεων. Ορατό και πραγματικό σημείο ενότητας αποτελεί
η κοινή πίστη, όπως την θεσμοθέτησε η εν Αγίω Πνεύματι οδηγούμενη Εκκλησία
(Ιωάν. 16,13), απαλλαγμένη από την λεγομένη «περαιτέρω θεολογική ανάπτυξη»
του παπισμού τα τελευταία χίλια χρόνια. Δεν υπάρχουν δύο Εκκλησίες, Ρώμης και
Κωνσταντινουπόλεως, αλλά μία Εκκλησία, η Ορθόδοξη, η οποία αποτελεί την φυσική
και ιστορική συνέχεια της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας
του Χριστού.
Στη συνέχεια ο κ. Φραγκίσκος αναφέρει: «Αποτελεί ταυτόχρονα μια έκφραση
ολόθερμης επιθυμίας μας για μια βαθύτερη εκκλησιαστική κοινωνία, μέχρι την
ημέρα, κατά την οποία, αν ο Θεός το θέλει, θα μπορούμε να μαρτυρούμε την
αμοιβαία μας αγάπη, συμμετέχοντας στην ίδια ευχαριστιακή τράπεζα». Ο Θεός,
κ. Φραγκίσκε, το θέλει και δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία περί αυτού, παρ’
όλο που χρησιμοποιείτε το δυνητικό «αν», εσείς το θέλετε πραγματικά;
Μήπως για σας η «ένωση» σημαίνει υποταγή στην «θέοθεν» παντοκρατορία
σας; Αν θέλετε όντως την «ένωση» δεν έχετε παρά να απομακρύνετε τις δεκάδες
πλάνες από την «εκκλησία» σας και να επιστρέψετε στην Μία Εκκλησία, από
εκεί που αποσκιρτήσατε. Το πράγμα είναι απλό, εσείς το κάνετε δύσκολο και
ακατόρθωτο με την εμμονή σας στις πλάνες και τις κακοδοξίες σας! Όσο για την «μαρτυρία
της αμοιβαίας αγάπης», ψάξτε στο διάβα της ιστορίας της «εκκλησίας» σας να
δείτε από πού λείπει!
Εν συνεχεία ο κ. Φραγκίσκος έγραψε: «Για τους Καθολικούς αποτελεί πηγή μιας
πραγματικής ενθαρρύνσεως το γεγονός ότι η δέσμευση υπέρ αποκαταστάσεως της
ενότητας των χριστιανών επικυρώθηκε κατά την Αγίαν και Μεγάλη Σύνοδο των
Ορθοδόξων Εκκλησιών, κατά τον περασμένο Ιούνιο, στην Κρήτη». Στα λόγια του
«πάπα» φανερώνεται περίτρανα το γεγονός, ότι τα κείμενα της «Συνόδου» της Κρήτης,
έχουν τη δυνατότητα να ερμηνεύονται κατά το δοκούν από όλους, από τους
ορθοδόξους ως ορθόδοξα και τους αιρετικούς ως οικουμενιστικά.
[σ.σ.: Γιατί, π. Παῦλε Δημητρακόπουλε, ταυτίζετε τὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο καὶ τοὺς ἄλλους Οἰκουμενιστὲς μὲ τοὺς Ὀρθοδόξους; Μήπως εἶναι π.χ. μὲ τοὺς Ὀρθοδόξους ὁ Μεσσηνίας καὶ τόσοι ἄλλοι, ποὺ τελευταίως ὑπερασπίστηκε(αν) τὶς ἀποφάσεις τῆς Συνόδου, ὡς "ὀρθόδοξες"; Εἶναι ὅλοι αὐτοὶ Ὀρθόδοξοι ἢ Παναιρετικοὶ Οἰκουμενιστές; Ἢ μήπως θεωρεῖτε τὸν Πατριάρχη Παναιρετικὸ Οἰκουμενιστή; Ἂν ναί, γιατί δὲν τὸ ὁμολογεῖτε; Μήπως γιατὶ ὁ Μητροπολίτης σας κ. Σεραφείμ, φτιάχνει καὶ στέλνει δῶρο τὸ ποτρταῖτο τοῦ Πατριάρχη, καλεῖ στὴν Πειραιᾶ ἢ λαμβάνει μέρος σὲ συλλείτουργα ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα μὲ ὅλους τοὺς φανερὰ Οἰκουμενιστὲς Μητροπολίτες;].Αλλά ας μην αισιοδοξούν οι «καθολικοί», για την «δέσμευση» της «Σύνοδο» της Κρήτης, «υπέρ αποκαταστάσεως της ενότητας των χριστιανών». Όσες «δεσμεύσεις» και αν πάρουν «Σύνοδοι», αν δεν