Αρχισαν να ξεβγαίνουν απο την θήκη τα κρυμμένα Αγιορείτικα μαχαίρια.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ  ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΗΘΟΥΣ

Β΄ ΕΚΔΟΣΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΜΕΝΗ, ΕΚΔ. ΓΡΗΓΟΡΗ, ΑΘΗΝΑ 1979

Σεπτέμβριος 2017

Μέ τήν εὐλογία τοῦ Γέροντός μας, διαβάσαμε τό ὡς ἄνω βιβλίο, ἔχοντας ὑπ’ὄψιν μας καί ἄλλα συγγράμματα τοῦ ἰδίου συγγραφέως. Διαπιστώσαμε πώς τό πνεῦμα καί ἡ κατεύθυνση τῆς θεολογίας του εἶχαν φιλοσοφική, ἀνθρωποκεντρική ὑποδομή. Ἄλλαξε μόνο τό σχῆμα, ὄχι τήν πνευματική του πορεία, δυστυχῶς, ὁ κ. Γιανναρᾶς, παρ’ὅλη τήν εὐγενική του προσπάθεια νά βελτιωθεῖ. Ἐκεῖνο, πού χρειαζόμαστε ὅλοι, εἶναι ἡ ταπείνωση καί τό ἔλεος τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

1)        Στήν σελίδα 24, γράφει : «Τί εἶναι τό εἶναι; Τί σημαίνει νά εἶναι ὁ ἄνθρωπος…».

Ἡ ἐρώτηση αὐτή ἀπασχόλησε τούς ἀρχαίους Ἕλληνες φιλοσόφους, ἰδίως τόν Ἀριστοτέλη, ὁ ὁποῖος ἔλεγε, μᾶλλον ρωτοῦσε : «Τί ἐστί τό ἐστί»; δηλαδή ποιά εἶναι ἡ οὐσία τοῦ εἶναι, τῆς ζωῆς, τοῦ Θεοῦ, τοῦ κόσμου; Ἤθελαν νά ἑρμηνεύσουν τό Μυστήριο τοῦ Θεοῦ καί νά τό προσδιορίσουν λογικά, ἀνθρώπινα, μονοδιάστατα. Τό ἀποτέλεσμα ἦταν ὅτι κατέθεσαν ἀπό μία θεωρία ὁ καθένας ἐντελῶς ἰδιωτική, ἀτομική, διάφορη ἀπό τίς θεωρίες τῶν ἄλλων, μάλιστα ἀλληλοσυγκρουόμενες (βλ. Ἠσίοδο, Θαλῆ Μιλήσιο, Πλάτωνα, Ἀναξαγόρα κλπ). Τό ἴδιο κατορθώνει καί ὁ κ. Γιανναρᾶς, βασιζόμενος στήν ἴδια ἐρώτηση τῶν ἀρχαίων καί στήν μέθοδο τοῦ φιλοσοφικοῦ, ἐπαγωγικοῦ συλλογισμοῦ. Ἔχει ὡς ἀφετηρία τόν ἄνθρωπο τῆς μεταπτωτικῆς καταστάσεως καί ἐπάγεται, ἀνάγεται στόν Θεό, περιπλανώμενος, φιλοσοφῶντας.

2)        Πιό κάτω διαβάζουμε στίς σελίδες 25-26 : «Δέν εἶναι ἡ Οὐσία ἤ ἡ Ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ, πού συνιστᾶ τό Εἶναι, ἀλλά ὁ προσωπικός τρόπος τῆς Ὕπαρξής Του : Ὁ Θεός ὡς Πρόσωπο εἶναι ἡ Ὑπόσταση τοῦ Εἶναι».

Προσδιορίζει, λοιπόν, ὁ κ. Γιανναρᾶς τό Πρόσωπο τοῦ Θεοῦ, τήν οὐσία καί τήν ἐνέργειά Του ὡς τρόπο ὑπάρξεως, ὡς σχέση δηλαδή. Εἰσάγει ἐδῶ τήν θεωρία τῆς σχετικότητος, τῆς ἀμφισβητήσεως δηλαδή πρῶτον, τοῦ Μυστηρίου τοῦ Θεοῦ, δεύτερον, τῆς διακρίσεως θείας ἀκτίστου οὐσίας καί θείας ἀκτίστου ἐνεργείας ἐν τῷ Θεῷ, καί τρίτον, τῆς ὑπεροντολογικῆς καταστάσεως τῶν Προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Ἐρωτοῦμε: Πρῶτον. Προϋπῆρχε ἀχρόνως καί ἀγαπητικῶς ἡ οὐσία ἤ τό Πρόσωπο; Ποιός γνωρίζει; Δεύτερον. Εἶναι δυνατόν, ἐπιτρεπτόν νά μιλοῦμε καί νά ἐκθέτουμε κάτι, πού δέν ἔχουμε βιωματικά πάθει ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι; Καί τρίτον. Ἡ διανοητική προσέγγιση τοῦ Μυστηρίου τῆς ζωῆς τῆς Ἁγίας Τριάδος ἀρκεῖ, σώζει, πείθει; Ἤ συχνά ὁδηγεῖ στήν πλάνη;

3)        Μετά ἀπό μιά σειρά συλλογισμῶν καταλήγει στό συμπέρασμα ὅτι «Ὁ Θεός ἀγάπη ἐστί (Α΄ Ἰω. 4, 16)». (σελ. 27).

Κατάφερε τελικά νά μᾶς πεῖ ὅτι ὁ Θεός εἶναι καταληπτός ἀπό τούς ἀνθρώπους τελείως. Κι ἀφοῦ τό ἀνθρώπινο μυαλό ἀκόμη καί τί εἶναι ὁ Θεός

Γονείς επιστρέφουν στο Υπουργείο Παιδείας τους Φακέλους Μαθητή του μαθήματος των Θρησκευτικών

Γονείς επιστρέφουν στο Υπουργείο Παιδείας ως απαράδεκτους τους Φακέλους Μαθητή του μαθήματος των Θρησκευτικών.  Ακολουθεί μια τέτοια δήλωση επιστροφής.

ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

Γενική Διεύθυνση Σπουδών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης

Ανδρέα Παπανδρέου 37, Μαρούσι, Τ.Κ. 151 80

ΔΗΛΩΣΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΒΙΒΛΙΟΥ / ΦΑΚΕΛΟΥ ΜΑΘΗΤΗ

ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

________________________________________________ (Ονοματεπώνυμο)

______________________________________________ (Διεύθυνση κατοικίας)

Κηδεμόνα/ γονέα του/της μαθητ ______________________________________

που φοιτά στην _____τάξη του Σχολείου ____________________________________

Κύριοι,

Είμαι ορθόδοξος χριστιανός όπως και το παιδί μου, τα στοιχεία του οποίου αναγράφω παραπάνω.

Σύμφωνα με το Σύνταγμα, άρθρο 16 παρ.2, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα δικαιώματα του Ανθρώπου και το νόμο 1566/1985, η Ελληνική Πολιτεία οφείλει να παρέχει παιδεία σύμφωνη με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των Ελλήνων πολιτών και ειδικά για τους

«...Ψηλαφήσατε, θεολογικά, την εκκλησιολογική υπόσταση της "συνόδου" της Κρήτης;»

«Ψηλαφήσατέ με και ίδετε...»

(Ο Κύριος – Λουκ. κδ΄, 39)

Τοῦ Ν. ΣΑΚΑΛΑΚΗ

Στην εβδομαδιαία έκδοση της εφημερίδας «Εθνικός Κήρυκας» (Η.Π.Α.), που έχει τίτλο «ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ» (12-13 Αυγούστου 2017), υπάρχει αφιέρωμα για το μήνυμα της έκτακτης διπλής Ιεράς σύναξης (Άγιο Όρος) τον Ιούνιο 2016, για τη «σύνοδο» της Κρήτης.

Ο συντάκτης χαρακτηρίζει «ομάδες φονταμενταλιστών», όσους συνειδησιακά αντιδρούν στην οικουμενιστική λογική της «συνόδου». Πάντα, σχεδόν, οι εξουσίες τους αντίθετους, θεωρητικά ή πρακτικά, όταν δηλ. αυτές ελέγχονται από την αλήθεια, τους δίνουν τίτλους (μετονομασία γεγονότων), που συνηγορούν γι’ αυτές.

Ο όρος «φονταμενταλιστές» της εφημερίδας, προσδίδει ιδεολογική απαξίωση και δημιουργεί στον δέκτη–αναγνώστη μια προδιάθεση κατευθυνόμενου συμπεράσματος, χωρίς πλαίσιο ελεύθερου διαλόγου, Ορθοδόξου διαλόγου!

Είναι φανερό, ότι τον αρθρογράφο δεν τον ενδιαφέρει η αλήθεια, το ευσεβές δόγμα, η υγιαίνουσα πίστη, η Ορθοδοξία, γι’ αυτό και δεν τολμά να επιχειρηματολογήσει θεολογικά. Στην εισαγωγή του άρθρου δεν υπάρχει ούτε μία θεολογική καταγραφή επιχειρήματος, παρά μόνο ακολουθεί το κείμενο της Αγιορειτικής συνάξεως.

Για την εκκλησιολογική υπόσταση της «συνόδου» και για τη θεολογική–δογματική εκτροπή της, ας τα πληροφορηθεί η εφημερίδα από τη σοφία–αγιότητα των Πατέρων.

Στην ανακοίνωση της Ιεράς σύναξης διαβάζουμε:

«Η Σύνοδος έγινε μετά από πολυχρόνιον προετοιμασίαν. Προ της Συνόδου τα προετοιμασθέντα κείμενα εκοινοποιήθησαν προς γνώσιν των πιστών και με τη δυνατότητα εκφράσεως κάποιας γνώμης».

Πότε, σεβαστοί Πατέρες, το θεματολόγιό της έγινε προσβάσιμο στο απλό Ορθόδοξο πλήρωμα; Πότε δόθηκε σε Ορθοδόξους Ιεράρχες, για παράδειγμα στον π. Αυγουστίνο Καντιώτη, η ποιμαντική δυνατότητα να το μελετήσει;

Στην εφημερίδα του Βόλου «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ» (28/11/1976), ο τότε επίσκοπος κ. Χριστόδουλος δημοσίευσε άρθρο με τίτλο: «ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΣΥΝΟΔΟ».

Έγραφε: «Τα θέματα που θα απασχολήσουν την Μεγάλη Σύνοδο θα είναι πρακτικής φύσεως, από εκείνα που ενδιαφέρουν κλήρο και λαό. Αυτό σημαίνει πως πρέπει όλοι μας να λάβουμε μέρος στις συζητήσεις που θα προηγηθούν για την τελική επεξεργασία. Έγκαιρα θα γίνουν γνωστά τα θέματα και θα προκληθεί διάλογος, στον οποίο θα μετάσχουν βέβαια ειδικοί θεολόγοι, αλλά και όλο το πλήρωμα. Αυτό σημαίνει να αποκτήσουμε όλοι συνοδική συνείδησι».

Ουδέποτε ο Σεβ. Χριστόδουλος δημιούργησε μηχανισμό ενημέρωσης με μορφή διαλόγου ή συνεδρίου ή κληρικολαϊκής σύναξης, με θέμα την «ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΣΥΝΟΔΟ».

Σε επιστολή μου προς τον κ. Χριστόδουλο (υπάρχει στο αρχείο μου), του ζήτησα να υποδείξει τρόπους συμμετοχής στο διάλογο, μα δεν απάντησε.

Για το άρθρο του κ. Χριστόδουλου υπάρχει σχολιασμός και στην εφημερίδα «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ» (20/12/76).

Οι θέσεις–προτάσεις του Σεβασμιωτάτου διατυπώθηκαν επικοινωνιακά, ως θεωρίες, μη δυνάμενες να ελεγχθούν και να εφαρμοσθούν από τις τοπικές εκκλησίες της Ελλάδος και από το πλήρωμα της Ι. Μ. Δημητριάδος. Απλές θεωρίες και οι δικές σας θέσεις, περί «κάποιας γνώμης», συμπληρωματικές του κ. Χριστόδουλου. Βλέπουμε, μια «μυστηριώδη» ιστορική συνέχεια–σύνδεση σε θέσεις, ευθυγραμμισμένες με όσα επιτάσσει ένα οικουμενιστικό κατευθυντήριο σύστημα αναθεωρήσεως των Ορθοδόξων αξιών.

Στο «Μήνυμα του Αγίου Όρους» υπάρχει, ακόμη, και η εξής τοποθέτηση: «Επειδή είμεθα αποδέκται αυτών των ανησυχιών, και ευρισκόμενοι εντός της Εκκλησίας, απευθύνομεν προς όλους τον χαιρετισμόν του Αναστάντος Χριστού: Ειρήνη υμίν. Δεν υπάρχει λόγος ταραχής, εφ’ όσον ευρίσκεται μεθ’ ημών ο Αναστάς Κύριος».

Οι μαθητές του Κυρίου, όπως μας πληροφορεί ο Ευαγγελιστής Λουκάς «πτοηθέντες δε και έμφοβοι γενόμενοι εδόκουν πνεύμα θεωρείν και είπεν αυτοίς· τι τεταραγμένοι εστέ, και διατί διαλογισμοί αναβαίνουσιν εν ταις καρδίαις υμών; Ίδετε τας χείρας μου και τους πόδας μου, ότι αυτός εγώ ειμί· Ψηλαφήσατέ με και ίδετε, ότι πνεύμα σάρκα και οστέα ουκ έχει καθώς εμέ θεωρείτε έχοντα και τούτο ειπών επέδειξεν αυτοίς τας χείρας και τους πόδας» (Λουκ. Κδ΄, 37-40).

Ο Κύριος έδωσε στους μαθητές μια μορφή οντολογικής ευρυχωρίας, για να τον ψηλαφήσουν! Ήθελε ο Κύριος, η εξοβέλιση του φόβου–ταραχής να είναι και καρπός μιας γνώσης στα όρια του νου, της καρδιάς, της βουλήσεως και των αισθήσεων.

Η «σύνοδος» της Κρήτης, σεβαστοί Πατέρες, ως θεολογικός λόγος και ως θεολογική εμπειρία, δεν εκφράζει την αληθινή θεολογία, την θεολογία των Αγίων Πατέρων, που αποτελεί και τον οικείο χώρο μας, ως Ορθοδόξων. Γι’ αυτό και δεν τόλμησε τον λόγο: Ψηλαφήσατέ με και ίδετε. Έπρεπε, χωρίς επιζήμια πολυπλοκότητα και φιλοσοφία, απορρίπτοντας τον οικουμενισμό, ως αίρεση και ειδωλολατρία των ιδεολογιών, να τόνιζε: Ψηλαφήσατέ με! Ιδού διαφύλαξα ανέγγιχτο το θησαυρό της Ορθοδοξίας, της Θείας οικονομίας.

Ψηλαφήσατέ με και ίδετε, ότι έδωσα ιδιαίτερη βαρύτητα στην Ορθόδοξη παράδοση.

Ψηλαφήσατέ με, για να βιώσετε τη μυστηριακή ομορφιά της Εκκλησίας, ως ελευθερώνουσα αλήθεια, χωρίς αυθαίρετες φιλοσοφικές–διανοητικές τοποθετήσεις (βαπτισματική θεολογία, για παράδειγμα).

Ψηλαφήσατέ με, προς αυτογνωσία και καθολική Ορθόδοξη γνώση, για να πουλήσουμε όλα όσα έχουμε, για να αγοράσουμε (διαφυλάξουμε από τον οικουμενισμό) τον πολύτιμο μαργαρίτη (Ματθ. 13, 46), που είναι ο Χριστός και η αληθινή Εκκλησία. Δυστυχώς δεν το έπραξε.

Ερωτήματα: Σεβαστοί Πατέρες ψηλαφήσατε, θεολογικά, την εκκλησιολογική υπόσταση της «συνόδου» της Κρήτης; Ο οικουμενισμός της είναι αληθής Χριστοκεντρισμός;

Η «Μεγάλη Σύνοδος της Κρήτης», σεβαστοί αγιορείτες ηγούμενοι, διατήρησε και απεικονίζει την καθολικότητα της Ορθοδόξου Εκκλησίας; Δεχόμενη ως νέα πίστη τον οικουμενισμό, είναι σταθερός παράγοντας ενότητας πίστεως; Είναι δηλ. εντός της Εκκλησίας;

Ο κανονιστικός της ρόλος είναι συνέχεια της Αποστολικής αυθεντίας και της θεολογίας των Πατέρων;

Όταν αποδεχώμεθα μια «συμφωνία» επισκόπων και επισκοπούμενων, που αλλοιώνει την Ορθόδοξη θεολογία, την Ορθόδοξη λειτουργική ζωή και το ορθόδοξο ήθος, τότε μπορεί να ευρίσκεται «μεθ’ ημών ο Αναστάς Κύριος»; Ασφαλώς, όχι!

Το «Μήνυμα του Αγίου Όρους» αποτελεί μια προέκταση–συνιστώσα της «συνόδου» της Κρήτης, διότι έχει τα εξής πνευματικά χαρακτηριστικά:

- Δεν αναφέρει, ότι ο οικουμενισμός είναι αίρεση.

- Δεν ονομάζει ως αίρεση την «απομάκρυνση» της Ρώμης.

- Τονίζει τη Λειτουργική Χάρη αόριστα και όχι στα όρια της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

- Δεν αναφέρει με αγιοπατερικές θέσεις, πότε είσαι «εντός Εκκλησίας»

- Καταλογίζει ως αιτία των σχισμάτων τις ταραχές και την απόγνωση και όχι το αιρετικό φρόνημα.

- Εφιστά την προσοχή στους πιστούς που αντιδρούν και αποσιωπά την ευθύνη του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου.

- Δεν μνημονεύει τους παλαιότερους αγώνες των αγιορειτών εναντίον του οικουμενισμού, αλλά ομιλεί αόριστα περί παλαιοτέρων θέσεων του Αγίου Όρους.

- Πολλές εκκλησιολογικές διατυπώσεις του, είναι απλά «πανηγυρικοί» λόγοι.

- Ομιλεί περί «αυτοκρατορίας αγάπης», όπως ο αιρετικός Πατριάρχης Αθηναγόρας.

- Δεν αναφέρει, πως αντιμετώπισαν οι Οικουμενικές Σύνοδοι τις αιρέσεις.

- Δεν ερμηνεύει τον όρο «Εκτός Εκκλησίας», πως δηλ. νοείται Αγιοπατερικά.

- Δεν ενημέρωσε, ότι δημιουργείται μια «νέα, οικουμενιστική Εκκλησία».

Άξιο παρατηρήσεως, ότι το «Αγιορειτικό Μήνυμα» ενώ επικαλείται την ιστορική εγκύκλιο (1848) των 4 Πατριαρχών, δηλ.:

«ο υπερασπιστής της θρησκείας εστίν αυτό το σώμα της Εκκλησίας, ήτοι αυτός ο λαός, όστις θέλει το θρήσκευμα αυτού αιωνίως αμετάβλητον και ομοειδές τω των Πατέρων αυτού»,

στην πράξη το επίσημο Άγιο Όρος την αναιρεί και διώκει τους Αγιορείτες Πατέρες, που δεν εμόλυναν τα ιμάτιά τους με οικουμενισμό, ενώ μέμφεται τους πιστούς που αντιδρούν. Ας θυμηθούμε τα λόγια του Κυρίου: «αλλά έχεις ολίγα ονόματα εν Σάρδεσιν, ά ουκ εμόλυναν τα ιμάτια αυτών και περιπατήσουσι μετ’ εμού εν λευκοίς, ότι άξιοι εισιν» (Αποκ. 3,4).

ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ

Επανάληψη για κάποιους εχθρούς της αλήθειας, που η μόνη αλήθεια είναι ο εαυτός τους!

hristospanagia3.blogspot.gr

 Ἐγκωμιαστικοί λόγοι τοῦ Ἁγίου Παϊσίου γιά τόν Πατέρα Αὐγουστίνο Καντιώτη

 Ο Πατήρ Αυγουστίνος Καντιώτης υπήρξε, αναμφίβολα, «σημείον αντιλεγόμενον». Αγαπήθηκε πολύ αλλά και μισήθηκε πολύ. Άλλοι τον θεωρούσαν εφάμιλλο των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας και άλλοι ―ακόμη και επίσκοποι― τρελό, ακραίο και φανατικό. Αυτό που μετράει όμως δεν είναι η γνώμη η δική μας αλλά η γνώμη του Θεού. 

Γι’ αυτόν τον άνθρωπο μίλησαν με θερμά λόγια σύγχρονοι πνευματοφόροι άγιοι: ο Άγιος Γεώργιος Καρσλίδηςκαι ο Γέροντας Παΐσιος ο αγιορείτης. Ο πρώτος εκ των δύο, ο προορατικός άγιος της Δράμας, τον θεωρούσε«Μάρτυρα του Χριστού». 

Τα μεγαλύτερα εγκώμια, όμως, απέναντι στον Πατέρα Αυγουστίνο να αναπέμπει ο μεγάλος σύγχρονος άγιος της Εκκλησίας μας: Ο Άγιος Παΐσιος ο αγιορείτης! Μέσα από ανέκδοτες, ιδιόχειρες επιστολές του που θα διαβάσουμε σήμερα:

● Εκφράζει τον μεγάλο του σεβασμό προς τον Πατέρα Αυγουστίνο Καντιώτη και τον αποκαλεί «Νέο Χρυσόστομο» της Εκκλησίας!

● Δηλώνει ότι στηρίζει πάνω σ’ αυτόν τις ελπίδες του για την ανόρθωση της Εκκλησίας από την άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκεται!

● Γράφει ότι επιτελεί «θεάρεστο έργο» και δηλώνει πρόθυμος να τον υπηρετήσει κι ο ίδιος!

● Ζητάει τη βοήθειά του για να αντιμετωπίσει αιρετικούς!

● Τον αποκαλεί «Πατέρα» με κεφαλαίο πι.

● Μοιράζει και διαφημίζει τα βιβλία του!

Οι ιδιόχειρες επιστολές του Γέροντος Παϊσίου θα δουν σήμερα, για πρώτη φορά, το φως της δημοσιότητας.

ΠΑΙΣΙΟΣ ΚΑΙ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ - ΑΚΤΙΝΕΣ.pdf by aktines on Scribd

Ἡ συνέχεια ἐδῶ!

Η μοναδικότητα της Πανθρησκείας διαπερνά τα Νέα Θρησκευτικά, αντί της μοναδικότητας της Εκκλησίας του Χριστού!!! --Κι όμως πολλοί "ορθόδοξοι" θεολόγοι τα διδάσκουν, σαν να μη συμβαίνει τίποτα!

ΟΛΙΓΑ ΤΙΝΑ ΠΕΡΙ ΝΕΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Δ΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ!

8χρονο μουγκό κοριτσάκι μίλησε!

Νέο θαύμα συγκλονίζει το Πανελλήνιο:

 8χρονο μουγκό κοριτσάκι μίλησε μπροστά στην εικόνα της Παναγίας Γοργοϋπηκόου

Του Ηλία Προύφα    ilproufas@gmail.com

    Νέο θαύμα της Παναγίας Γοργοϋπηκόου συγκλονίζει τις τελευταίες ημέρες και αφορά 8χρονο κοριτσάκι από τη Λάρισα.
Το περιστατικό συνέβη την περασμένη εβδομάδα στο γυναικείο μετόχι της Ιεράς Μονής Δοχειαρίου Αγίου Όρους την Ι.Μ. Θεοσκεπάστου Σοχού και μας το διηγήθηκε μοναχή της Μονής.

Συγκεκριμένα μία εβδομάδα κάθε χρόνο και συγκεκριμένα στις 6 Σεπτεμβρίου η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Γοργοϋπηκόου

Τα σημεία των καιρών που αρνήθηκαν να δουν στη Σύνοδο Φερράρας - Φλωρεντίας

Γράφει ο Ιωάννης Σ. Κορνιλάκης στην Romfea.gr

---

"Υποκριταί, το μεν πρόσωπον του ουρανού γινώσκετε διακρίνειν,
τα δε σημεία των καιρών ου δύνασθε γνώναι; " ( Ματθ. ΙΣΤ, 3 ).

Υπήρξε μια προσπάθεια συνεννόησης μεταξύ Ανατολής και Δύσεως 14-15 χρόνια πριν την Άλωση Κωνσταντινουπόλεως. Είναι ιστορικά γνωστή ως η Σύνοδος Φερράρας - Φλωρεντίας το 1438-39.
Μια ψευδοσύνοδος, που κατέληξε σε μιά ψευδοένωση των Εκκλησιών, αλλά Θεϊκή Ευδοκία εκεί θα λάμψει το άστρο του Στύλου της Ορθοδοξίας, του Μητροπολίτη Εφέσου Αγίου Μάρκου του Ευγενικού.
Τα λόγια του Πάπα Ευγένιου Δ', πληροφορούμενου ότι ο Μάρκος δεν υπέγραψε τον Ενωτικό Όρο τα λέει όλα: "Λοιπόν, ουδέν εποιήσαμεν".
Όμως, και ανεξάρτητα των πολιτικών κινήτρων του Αυτοκράτορα της εποχής Ιωάννη Η' Παλαιολόγου, που εναγωνίως αναζητά βοήθεια ανθρώπινη απο τη Δύση, έναντι του ερχόμενου εξ Ανατολών κινδύνου των Τούρκων, η βοήθεια έπρεπε να αναζητηθεί στους Ουρανούς.
Ο Αυτοκράτορας κυρίως, αλλά και οι Εκκλησιαστικοί της εποχής αναζήτησαν τη βοήθεια στη γη.
Η έλλειψη πίστης στο Θεό τους κατέστησε υποκριτές, που αδυνατούσαν εκεί μπροστά στα μάτια τους να Τον δούν. Να δουν

ΔΙΑΤΑΓΑΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΕΡΙ ΜΟΛΥΣΜΟΥ

«Εἰ μὴ δυνατὸν ἐν ἐκκλησίᾳ προϊέναι διὰ τοὺς ἀπίστους, κατ' οἶκον συνάξεις, ὦ ἐπίσκοπε, ἵνα μὴ εἰσέρχηται εὐσεβὴς εἰς ἐκκλησίαν ἀσεβῶν· οὐχ ὁ τόπος γὰρ τὸν ἄνθρωπον ἁγιάζει, ἀλλ' ὁ ἄνθρωπος τὸν τόπον. Ἐὰν δὲ ἀσεβεῖς κατέχωσιν τὸν τόπον, φευκτέος ἔστω σοι διὰ τὸ βεβηλῶσθαι ὑπ' αὐτῶν· ὡς γὰρ οἱ ὅσιοι ἱερεῖς ἁγιάζουσιν, οὕτως οἱ ἐναγεῖς μιαίνουσιν. Εἰ δὲ μήτε ἐν οἴκῳ ἅμα μήτε ἐν ἐκκλησίᾳ συναθροισθῆναι δυνατόν, ἕκαστος παρ' ἑαυτῷ ψαλλέτω, ἀναγινωσκέτω, προσευχέσθω, ἢ καὶ ἅμα δύο ἢ τρεῖς· “Ὅπου γὰρ ἂν ὦσι, φησὶν ὁ Κύριος, δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐκεῖ εἰμὶ ἐν μέσῳ αὐτῶν”. Πιστὸς μετὰ κατηχουμένου μήτε κατ' οἶκον προσευχέσθω· οὐ γὰρ δίκαιον τὸν μεμυημένον μετὰ τοῦ ἀμυήτου συμμολύνεσθαι. Εὐσεβὴς μετὰ αἱρετικοῦ μήτε κατ' οἶκον συμπροσευχέσθω· “Τίς γὰρ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος;”. Πιστὸς ἢ πιστὴ δούλοις συναφθέντες ἢ ἀφιστάσθωσαν ἢ ἀποβαλλέσθωσαν. Κἀγὼ Ἰάκωβος, ἀδελφὸς μὲν κατὰ σάρκα τοῦ Χριστοῦ, δοῦλος δὲ ὡς Θεοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ, ἐπίσκοπος δὲ ὑπ' αὐτοῦ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν ἀποστόλων Ἱεροσολύμων χειροτονηθείς, τάδε φημί».

ΔΙΑΤΑΓΑΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΔΙΑ ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ, Constitutiones apostolorum (fort. compilatore Juliano Ariano) : Book 8, chapter 34, line 12 - chapter 35, line 4.

Έτσι δικαιολογείται η στάση του κάθε "Τελεβάντου"! Τραγικοί άνθρωποι! Ακόμα δεν κατάλαβαν ότι κοινωνώντας με τους Οικουμενιστές ανήκουν στην νέα "εκκλησία" του Βαρθολομαίου, ότι δια του Βαρθολομαίου ενώνονται με τους Παπικούς!

ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΕ! ΓΙΑ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!  ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ Η ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΠΑΠΙΚΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

     Ὁ ἅγ. Γρ. Παλαμᾶς καὶ οἱ μαθητές του διδάσκουν ὅτι  Ἀκίνδυνος καὶ πατρ. Καλέκας διὰ τῆς αἱρέσεως, καὶ πρὶν καταδικαστοῦν ἀπὸ Σύνοδο, «ἀπεκόπησαν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ ἵδρυσαν ἰδιαιτέραν Ἐκκλησίαν» (Δ. Τσάμης), ἀκριβῶς ὅπως συμβαίνει σήμερα μὲ Βαρθολομαῖο καὶ τὴν φατρία του! (ἐδῶ)

Επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στο γυναικείο μοναστήρι Carmelitane scalze στην Μπολόνια.

Την Πέμπτη το βράδυ (14.9.2017), στην Παπική ενορία της πόλης Μπολόνια Corpus Domini, πραγματοποιήθηκε από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο ενός λεπτού οικουμενιστική προσευχή μπροστά στο μνημειώδες μωσαϊκό του Marko Ivan Rupnick, που εγκαινιάστηκε πρόσφατα. 

*****

Για όνομα του Θεού Παναγιώτατε!

Δεν έγινε η ένωση των Παπικών με την Ορθοδοξία.

Εσείς, όμως, κάνατε ποιμαντική επίσκεψη στην Μπολώνια. Επισκεφθήκατε Παπικές ενορίες, Παπικές ανδρώες και γυναικείες Μονές, συμπροσευχηθήκατε με τους αιρετικούς Παπικούς και ευλογήσατε κοινή τράπεζα Ορθοδόξων και Παπικών, κάνατε κοινή ιερατική σύναξη των Ορθοδόξων και των Παπικών κληρικών της Μπολώνια, χοροστατήσατε και εκφωνήσατε λόγους σε Παπικούς ναούς και σε Παπικές Μονές.

Με άλλα λόγια -εσείς ο πρωθιεράρχης της Ορθοδοξίας- κάνατε ποιμαντική επίσκεψη σε Παπική επισκοπή και συμπεριφερθήκατε προς τους Παπικούς λες και είναι Ορθόδοξοι!!!

Για όνομα του Θεού Παναγιώτατε! Πού πηδαλιουχείτε την ιερή ολκάδα της Ορθοδοξίας;

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, στο πλαίσιο της επίσκεψής του στην Μπολόνια της Ιταλίας, συναντήθηκε με τον κλήρο (Ορθόδοξους και Παπικούς) της Μπολόνια και εκφώνησε σχετική ομιλία.

Ακολούθησε γεύμα στο οποίο και πάλι μίλησε ο Πατριάρχης και ευλόγησε την τράπεζα. 

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στο Liceo Malpigni της Μπολόνια για την έναρξη του νέου σχολικού έτους.

Επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη στην Παπική Μοναστική Κοινότητα του Monte Sole στην Μπολόνια.

Πηγή

Μια ανάλυση μεθόδων που χρησιμοποιούν οι πολιτικοί για να κατευθύνουν τις μάζες και μιμούνται οι Οικουμενιστές!

Κοινωνική Μηχανική: Ο Απόλυτος Πόλεμος σε πλήρη εξέλιξη

Συντάχθηκε απο τον Λεωνίδα Αποσκίτη

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Λεωνίδα Αποσκίτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Hellenic Nexus του Δεκεμβρίου 2009 και προσπαθεί να απαντήσει σε ερωτήματα, σχετικά με το γιατί και το πώς οι σύγχρονες κοινωνίες μεταλλάσσονται σταδιακά σε ομογενοποιημένα μορφώματα ανθρώπινης ισοπέδωσης ... ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΤΗΣ "ΑΟΡΑΤΗΣ" ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΤΑΞΗΣ « ...Η ελίτ δεν θα δίσταζε να πραγματοποιήσει τους πολιτικούς της σκοπούς, χρησιμοποιώντας τις τελευταίες σύγχρονες τεχνικές, για να επηρεάσει τη συμπεριφορά του κοινού και να κρατήσει την κοινωνία υπό στενή παρακολούθηση…». Ζπμίγκνιου Μπρεζίνσκυ σύμβουλος εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑΤα τελευταία χρόνια έχει γίνει επιστητό ότι, για τη νεοταξική μεταμόρφωση του πλανήτη, χρησιμοποιείται μια ολόκληρη «επιστήμη» ψυχολογικών επιχειρήσεων από την υπερεθνική ελίτ. Η σημερινή κοινωνική κατάσταση είναι παραπροϊόν μιας σειράς τεχνικών «κοινωνικής μηχανικής», η οποία δρα στο παρασκήνιο της πολιτικής, της κοινωνικής μέριμνας, της οικονομίας, της ενημέρωσης, του πολιτισμού, της βιομηχανίας, του θεάματος και του μάρκετινγκ, επιχειρώντας να χειραγωγήσει και να παθητικοποιήσει τους πολίτες, να μεγιστοποιήσει τα κέρδη των πολυεθνικών, να αποδομήσει τα παραδοσιακά έθνη, τις