«Στοχευμένη καὶ
συντονισμένη προσπάθεια κατὰ τῆς Ἀποτειχίσεως»!
Γράφει ὁ Λαυρέντιος Ντετζιόρτζιο
Πολὺ
προβληματίστηκα ἐὰν ἔπρεπε νὰ δημοσιοποιήσω τὰ ὅσα ἀκολουθοῦν, ἀναλογιζόμενος ἐὰν
ἡ μαρτυρία μου θὰ ὠφελοῦσε ἢ θὰ ἔβλαπτε τὸν ἀγῶνα μας κατὰ τῆς παναιρέσεως τοῦ
διαχριστιανικοῦ καὶ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, καὶ τὴν Ἀποτείχισή μας ἀπὸ τοὺς
αἱρετικοὺς κι αἱρετίζοντες ἐπισκόπους καὶ τοὺς κοινωνοῦντες μετ’ αὐτῶν. Ὡστόσο
βλέπω ὅλο καὶ πιὸ καθαρὰ ὅτι ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ —μετὰ τὴν Κολυμπάρειο ληστρικὴ καὶ
ψευδεπίγραφη σύνοδο— μερικοὶ ἱερεῖς καὶ ἁγιορεῖτες προέβησαν στὴν Ἀποτείχισή
τους, ἐκτυλίσσεται —μὲ πρόσχημα τὸ ἡμερολογιακὸ ζήτημα— μία στοχευμένη καὶ
συντονισμένη προσπάθεια κατὰ τῆς Ἀποτειχίσεως τῶν νεοημερολογιτῶν Ὀρθοδόξων
Χριστιανῶν, ἔναντι τῆς ὁποίας δὲν μᾶς ἐπιτρέπεται νὰ σιωποῦμε καὶ ν’ ἀδρανοῦμε.
Μάλιστα
αὐτὴ τὴν ἐκστρατεία ἔχουν ἀναλάβει ἐργολαβικὰ νὰ στηρίξουν καὶ νὰ προβάλουν
γνωστὰ κι ἐπίσημα ἱστολόγια τῶν παλαιοημερολογιτῶν στὸ διαδίκτυο, ἐπιστρατεύοντας
μάλιστα ἐγκαθέτους σχολιαστὲς ποὺ θρασυδείλως καὶ χωρὶς ἴχνος θεολογικοῦ λόγου
καὶ ὀρθοδόξου πνευματικότητος μετέρχονται ἐκτὸς τῶν ὕβρεων καὶ ἀπειλὲς βίας κατὰ
νεοημερολογιτῶν διαχειριστῶν ἱστολογίων!... Εἶναι δὲ χαρακτηριστικὸ ὅτι οἱ ἐκ
τοῦ παλαιοῦ ἡμερολογίου ἐκστρατεύοντες καὶ οἱ ὑπὲρ αὐτοῦ προμαχοῦντες δὲν
κατεδίκασαν αὐτὲς τὶς ὕβρεις καὶ ἀπειλὲς βίας, δίδοντας τὴν ἐντύπωση ὅτι ὄχι
μόνον τὶς ἐγκρίνουν ἀλλὰ καὶ ὅτι τὶς ὑποδαυλίζουν!!!
Ἀλλὰ
καὶ ἔνιοι ἐκ τῶν καλοπροαιρέτων σχολιαστῶν, ἐπηρεασμένοι ἀπὸ τὴν παναιρετικὴ οἰκουμενιστικὴ
προπαγάνδα τῆς στείρας ἀγαπολογίας καὶ τῆς ἀπροϋποθέτου ἑνωσιολογίας, καλοῦν σὲ
εἰρήνευση καὶ καταλλαγὴ καὶ «νὰ τὰ βροῦμε» μέσω κάποιας συνάξεως μεταξὺ τῶν
Πατέρων. Ἀλλὰ ἡ πραγματικὴ ἀγάπη εἶναι μόνον ἡ ἐν Χριστῷ ἀγάπη ποὺ ἀδιαιρέτως ὑπάρχει
μετὰ τῆς ἀποκεκαλυμμένης ἀληθείας Του· καὶ ἡ πραγματικὴ ἑνότητα ὑπάρχει εἰς τὴν
ἑνότητα τῆς Πίστεως. Ἄνευ τούτων οὔτε ἀγάπη καὶ ἑνότητα οὔτε εἰρήνη καὶ
καταλλαγὴ ὑπάρχουν. Ἐκεῖ ποὺ ἔχουν φτάσει τὰ πράγματα εἶναι ἔγκλημα νὰ
σπρώξουμε τὰ προβλήματα κάτω ἀπὸ τὸ χαλί, νὰ κάνουμε ὅτι δὲν βλέπουμε καὶ ὅτι δὲν
ἀκοῦμε. Τὸ σπυρὶ πρέπει νὰ σπάσει γιὰ νὰ θεραπευτεῖ ἡ νοσοῦσα κατάσταση· καὶ θὰ
σπάσει. Κι αὐτὸ δὲν πρέπει νὰ γίνει «μεταξὺ τῶν Πατέρων» μόνον.
Βρισκόμαστε
σὲ φοβερὴ πρωτοφανὴ κι ἐμπερίστατη κατάσταση, ὅπου ἡ ἐμπιστοσύνη στοὺς
ρασοφόρους πατέρες καὶ μοναχοὺς ὡς αὐθεντίες ἔχει κλονιστεῖ· κανεὶς πλέον δὲν
μπορεῖ νὰ λογίζεται «ἅγιος» ἢ ἅγιος, ἀλάθητος καὶ αὐθεντία καὶ ὑπεράνω ἐλέγχου.
Γι’ αὐτὸ ὅ,τι εἶναι νὰ διευθετηθεῖ πρέπει νὰ διευθετηθεῖ φανερὰ καὶ μὲ
διαφάνεια στὴν Κληρικολαϊκὴ Συνέλευση, ὅπου κανεὶς δὲν εἶναι ἀρχηγός, γιατὶ στὴν
Ἐκκλησία Του ὁ Κύριος καὶ Θεός μας Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ὁ Μέγας Ἀρχιερεύς μας
καὶ ὁ μόνος Ἀρχηγός μας μὲ βοηθούς Του τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο καὶ Στρατηγὸ τῶν ἀγώνων
μας, τοὺς ἁγίους καὶ θεοφόρους Πατέρες μας, τοὺς φίλους Του· μὲ «ἐργαλεῖα» τους
τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο, τὴν ἱερὰ Παράδοση, τὴν ἁγιοΠατερικὴ διδασκαλία καὶ πράξη, τὶς
ἁγίες οἰκουμενικὲς καὶ τοπικὲς Συνόδους, τοὺς ἱεροὺς Κανόνες· καὶ τὴν
πεμπτουσία ὅλων αὐτῶν, τὴν χάρη καὶ τὴ εὐλογία Του καὶ τὴν φώτιση τοῦ Ἁγίου
Πνεύματος. Ποιόν ἄλλον ἀρχηγὸ μποροῦμε ν’ ἀναζητοῦμε; Ποιούς ἄλλους στρατηγοὺς
καὶ ἀξιωματικοὺς θέλουμε; Ποιά ἄλλα ὅπλα καὶ πυρομαχικὰ ἀναζητοῦμε; Τὸ μόνο ποὺ
μᾶς λείπει εἶναι ἡ Πίστη ἑνὸς ἑκάστου ἐξ ἡμῶν στὸν Δημιουργὸ καὶ Πλάστη μας κι ἡ
ἐξ αὐτῆς παρουσία μας καὶ ἡ συμμετοχή μας· ἀλλὰ αὐτὰ εἶναι ἡ δική μας συνεισφορὰ
στὸ θέλημά Του καὶ εἰς τὴν ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ θυσία Του γιὰ τὴν διὰ τοῦ αἵματός
Του ἐξαγορά μας καὶ τὸν ἀγῶνα εἰς τὸν ὁποῖον μᾶς κάλεσε γιὰ τὴν σωτηρία μας εἰς
τὴν ἐπουράνιο Βασιλεία τοῦ ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ μας!!! Ἰδοὺ λοιπὸν στάδιον
λαμπρὸν γιὰ ὅλους μας, στάδιον ἀγώνων ἀλλὰ καὶ πνευματικῆς μεθέξεως!...
Συκοφαντεῖται ὁ π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς· ποὺ
μὲ βιβλία καὶ ὁμιλίες καὶ ἀρθρογραφία ἀνέδειξε στὶς ἡμέρες μας, ἐκ τῆς ἱερᾶς
Παραδόσεως κι ἐκ τῆς διαχρονικῆς Ἐκκλησίας μας, τὴν Ἀποτείχιση ὡς τὴν ἁγιοΠατερικῶς
ἐνδεδειγμένη καὶ ἱεροΚανονικῶς ἐπιβαλλομένη στάση τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἐν
καιρῷ αἱρέσεως. Κι ἀκόμη συκοφαντοῦνται ὅλοι ἐκεῖνοι ποὺ ἐδῶ καὶ εἴκοσι
τουλάχιστον χρόνια σηκώνουν τὸν Σταυρὸ τοῦ ἀντὶ-οἰκουμενιστικοῦ Ἀγῶνος καὶ τῆς Ἀποτειχίσεως·
ὄχι μὲ χαρτοπόλεμο καὶ δημόσιες σχέσεις, ἀλλὰ συνδυάζοντας τὸν λόγο μὲ τὴν
πράξη, ὑφιστάμενοι μάλιστα πραγματικὸ διωγμό, ποὺ δὲν ἔλαβε δημοσιότητα στὰ ἐλεγχόμενα
ἀπὸ τὸν οἰκουμενισμὸ ἢ τὴν ἐμπάθεια «ὀρθόδοξα» ἱστολόγια, νεοημερολογήτικα καὶ
παλαιοημερολογήτικα!...
● Μὲ
καθαίρεση «τιμωρεῖται» ὁ π. Εὐθύμιος· γιὰ τὸν ὁποῖον ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης, ποὺ ἀργότερα
μετεστράφη σὲ πολέμιο τῆς Ἀποτειχίσεως καὶ τοῦ π. Εὐθυμίου —γιὰ νὰ καταλήξει
προσφάτως σὲ μίαν «ἀποτείχιση» ἀντὶ-Πατερικὴ καὶ ἀντὶ-ἱεροΚανονική!!!— σὲ ὁμιλία
του στὸν Βόλο (25 Ἰανουαρίου 2007) εἶπε:
«Ἡ ἀποψινή μας παρουσία ἐδῶ
καὶ ἡ δική μου καὶ τῶν Θεσσαλονικέων ἀδελφῶν, ἰδίᾳ τῶν Ἀγιαντωνιτῶν, σὺν τοῖς ἄλλοις,
εἶναι καὶ μία συμπαράσταση πρὸς τὸν
ταλαιπωρούμενο ἀδελφὸ καὶ πατέρα, πρὸς τὸν ἀδίκως τιμωρηθέντα π. Εὐθύμιο
Τρικαμηνᾶ, ὁ ὁποῖος ἐτόλμησε καὶ ἐσήκωσε μόνος ἐπὶ ἔτη τὸ ‟βάρος τῆς ἡμέραςˮ, τὸ
βάρος τῆς ἀντιπαραθέσεως μὲ τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ τοὺς Οἰκουμενιστὰς Ἐπισκόπους.
Νὰ ἀφυπνήσουμε τὸ κοιμώμενο λόγῳ ἀγνοίας ὀρθόδοξο ποίμνιο»!... (www.zoiforos.gr, 14 Μαΐου
2013).
● Μὲ
ἀφορισμοὺς καὶ λοιδορίες, διασυρμοὺς κι ἐξευτελισμούς, ἄδικες κατηγορίες καὶ
δίκες, ὅπου καταδικάσθηκαν, διώκονται οἱ λαϊκοὶ γιὰ τοὺς