Οι αιρετικοί «θολώνουν» την ορολογία αληθειών της Πίστεως, την κρύβουν, μιλούν διφορούμενα!!

  

Γιατί εἶναι αἱρετική ἡ Σύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου

(συνοπτικῶς)

τοῦ Μοναχοῦ Σεραφείμ

Πρίν ἀπό ἑνάμισυ περίπου χρόνο (Ἰούνιο 2016) ἔλαβε χώρα ἡ λεγομένη «Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος» στό Κολυμπάρι τῆς Κρήτης, ὅπως εἶχε προγραμματισθεῖ, καί προκάλεσε μέγα διχασμό στό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ αἰτία ἦταν, ὅτι ἡ Σύνοδος αὐτή ἐπισημοποίησε καί ἐπικύρωσε αἱρετικές ἀπόψεις κυρίως ὡς πρός τήν ἐκκλησιολογία (τήν περί Ἐκκλησίας διδασκαλία) τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀπόψεις οἰκουμενιστικές.

Στόν περιορισμένο χῶρο ἑνός ἄρθρου, θά προσπαθήσω νά συνοψίσω χάριν τοῦ εὐρύτερου ἀναγνωστικοῦ κοινοῦ μερικά ἀπό τά τεκμήρια τῆς προδοτικῆς παρεκκλίσεως τῆς Συνόδου αὐτῆς (στό ἑξῆς θά τήν ἀναφέρω ὡς «Τό Κολυμπάρι»). 

● Τί εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός καί τί γενικῶς ἡ αἵρεση

Μέ τόν ὅρο «Οἰκουμενισμός» ἐννοεῖται ἡ (παν)αἵρεση ἡ ὁποία ἐπιδιώκει μία τεχνητή, ἐξωτερική, ἕνωση διαφορετικῶν θρησκευτικῶν πίστεων, ὄχι μέ ἐπιστροφή τῶν αἱρετικῶν στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία (τήν μόνη Ἐκκλησία), ἀλλά μέ ἀμοιβαῖες θεολογικές ὑποχωρήσεις, τόσο τῆς Ὀρθοδοξίας ὅσο καί τῶν χριστιανῶν αἱρετικῶν (ἤ τῶν ἀλλοθρήσκων, ἀργότερα), ὥστε νά μειωθοῦν ὅλοι σέ ἕνα –τό κατά δύναμιν– κοινά ἀποδεκτό

Όχι μόνο τα εκκλησιολογικά, αλλ’ ούτε τα επιστημονικά τους λάθη δεν αναγνωρίζουν οι Γ.Ο.Χ.! Τόση ταπείνωση!

 Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

Ὀφειλόμενη ἀπάντηση στὸ σχόλιο τοῦ κ. Μάννη «Με αφορμή μία αποτυχημένη αναίρεση»

στὸ

http://krufo-sxoleio.blogspot.de/2017/10/blog-post_22.html

Ἀξιότιμε κ. Μάννη,

  δυστυχῶς εἶδα τὴν ἀνάρτησή σας στὸ ἱστολόγιο «Κρυφὸ σχολειό» καὶ ὁμολογῶ ὅτι... δὲν ἐξεπλάγην. Δὲν περίμενα δηλαδὴ νὰ μπεῖτε σὲ ἕναν ἐφ΄ ἴσοις ὅροις ἐπιστημονικὸ διάλογο, ποὺ μπορεῖ νὰ ἀναδείξει τὸ λάθος μου ἀλλὰ καὶ τὸ δικό σας, μιᾶς καὶ ἡ προϊστορία τοῦ διαλόγου σας μὲ τὸν κ. Ρίζο ἀπέδειξε, ὅτι εἶστε λαλίστατος σὲ θέματα ποὺ γνωρίζετε καλὰ κι ὅταν ξαφνικὰ ἐμφανίζεται κάτι, τὸ ὁποῖο ἀγνοεῖτε –ναί, ἀκόμη καὶ στὴν ἐπιστημοσύνη σας μπορεῖ νὰ συμβεῖ αὐτό– τότε ὑποβιβάζετε μὲ χείριστο τρόπο τὸν συνομιλητή σας, χωρὶς ὅμως νὰ μιλᾶτε καθόλου γιὰ τὴν ταμπακιέρα τουτέστιν τὸ ἀνύπαρκτο σχίσμα λόγῳ ἡμερολογίου μεταξὺ Γαλατίας καὶ Ἱσπανίας. Ὁμοιάζετε μὲ τὶς κεντρικὲς ἐπιτροπὲς τῶν κομμάτων ποὺ σὲ μὴ ἀρεστὰ θέματα κάνουν δηλώσεις γιὰ ἐσωτερικὴ κατανάλωση, γιὰ νὰ συσπειρώσουν τοὺς ψηφοφόρους, ὥστε νὰ φωνάξουν μέ μία φωνή: «Μπράβο δάσκαλε, τὸν ἔκανες σκόνη τόν...». Θα γίνω πιὸ σαφής:

Στὴν ὑποτιμητικὴ ἀπέναντι μου ἀπάντησή σας γράφετε τὰ ἑξῆς:

«η περίφημη "Αναίρεση" περιορίστηκε σε μία και μόνο θέση (η οποία μάλιστα δεν είναι καν του κ. Μάννη, αλλά μαρτυρία του εκκλησιαστικού ιστορικού Μελετίου Αθηνών). Αν φυσικά ο κ. Τσακίρογλου ήθελε να ήταν δίκαιος –και φυσικά δεν είχε τόσο εμπάθεια προς τους Παλαιοημερολογίτες– θα έπρεπε να γράψει περί "σφάλματος του Μελετίου" (αν είναι φυσικά όπως τα λέει τα πράγματα) και όχι περί "αυθαίρετης θέσεως του κ. Μάννη". Διότι ο κ. Μάννης ουδέν άλλο έπραξε από το να παραθέσει στον Μελέτιο Αθηνών, στον οποίο παραθέτει ολόκληρη η επιστημονική κοινότητα ως έγκυρη επιστημονική πηγή».

Πράγματι κ. Μάννη (ἀλήθεια μετὰ τὸν Ἰούλιο Καίσαρα εἶστε ὁ δεύτερος ποὺ μιλάει γιὰ τὸν ἑαυτό του στὸ 3ο ἑνικό) ἡ ἀναίρεση μου περιορίστηκε σὲ μία και μόνο θέση σας, ὅτι δηλ. ὑπερασπίζεσθε τὴν ὕπαρξη ἑνὸς σχίσματος ποὺ δὲν ἔγινε ποτέ. Τὸ ἐδήλωσα ἔντιμα στὴν ἐπικεφαλίδα τοῦ ἄρθρου μου: θὰ ἀσχοληθῶ μὲ αὐτό. Τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν ἀναφέρθηκα σὲ σφάλμα τοῦ Μελετίου ἀλλὰ σὲ δικό σας ἐξηγεῖται μὲ μεγάλη εὐκολία:

Η Γιόγκα δεν είναι γυμναστική: Κλάους Κένεθ

«Λυδία»: Ένα ακόμα αθεόφοβο δεκανίκι της κακόδοξης Κολυμπαρίου Συνόδου!

Ανοιχτή επιστολή προς

την αδελφότητα «Λυδία»

Αριστείδης Π. Δασκαλάκης*

          Χαίρετε εν Κυρίω, αγαπητοί μου αδελφοί,

     Πριν λίγες ημέρες (Πέμπτη 19/10/2017) και ώρα 19:55 σε μια διαδρομή με το αυτοκίνητό μου πάτησα μηχανικά το κουμπί του ραδιοφώνου. Ήταν στη συχνότητα της αδελφότητας Λυδίας.

   Προς μεγάλη μου έκπληξη ακούω ότι καλεσμένος ήταν ο αναπληρωτής καθηγητής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. κος Ηλίας Ευαγγέλου. Το θέμα: «Το Πρόγραμμα Επιμόρφωσης της Δομής Δια Βίου Μάθησης Α.Π.Θ. “Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας: Ιστορικό πλαίσιο- Προκλήσεις-Προοπτικές” που θα πραγματοποιηθεί κατά το χειμερινό εξάμηνο του ακαδημαϊκού έτους 2017-2018».

   Ο καθηγητής είπε μεταξύ άλλων, ότι εύχεται, ο λαός να δει το θέμα χωρίς φοβίες και με νηφαλιότητα (λόγια που δηλούν

Το έσχατο αίτιο του τέλους του κόσμου!

 Πατήρ Αθανάσιος Μυτιληναίος:

ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ, ΤΟ ΈΣΧΑΤΟ ΑΙΤΙΟ 

ΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

 

ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΣΤΟ: https://www.youtube.com/watch?v=9YwhxuqML3o

Πηγή

Μια μεγάλη προσωπικότητα της αρχαίας Εκκλησίας

Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος

 († 23 Οκτωβρίου)

Άγιος Απόστολος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, πρώτος επίσκοπος Ιεροσολύμων (23 Οκτωβρίου).
Ο άγιος Ιάκωβος ήταν υιός του Ιωσήφ του Μνήστορος από τον πρώτο του γάμο.
Ευλογήθηκε παρά Θεού όταν ήταν ακόμη στην κοιλία της μητρός του, και υπήρξε τόσο δίκαιος στον βίο του ώστε όλοι οι Εβραίοι τον αποκαλούσαν «Δίκαιο» και «Ωβλία», που στα εβραϊκά σημαίνει «προμαχών λαού» και «δικαιοσύνη». Από την παι­δική ήδη ηλικία, ο Ιάκωβος έζησε με την πιο αυστηρή άσκηση...

Μετά την Ανάληψη του Κυρίου, οι Απόστολοι ομοφώνως εξέλεξαν τον δίκαιο Ιάκωβο πρώτο επίσκοπο Ιεροσολύμων. Τέλειος σε όλες τις αρετές της πράξεως και της θεωρίας, ο Ιάκωβος μόνος εισερχόταν στα Άγια των Αγίων της Καινής Διαθήκης -όχι μια φορά τον χρόνο όπως έπραττε ο αρχιερεύς των Ιουδαίων- αλλά κάθε μέρα για να τελέσει τα άγια Μυστήρια. Ενδεδυμένος ύφασμα λινό, εισερχόταν μόνος στον Ναό, και επί ώρες στεκόταν γονυπετής πρεσβεύοντας υπέρ του λαού και της σωτηρίας του κόσμου, σε βαθμό που τα γόνατά του έγιναν σκληρά σαν πέτρα.
Προήδρευσε της Αποστολικής Συνόδου και σχετικά με το αν πρέπει να περιτέμνονται οι εθνικοί που ασπάζονταν τη χριστιανική πίστη, πρότεινε να μην επιβαρύνονται οι προσήλυτοι με τις επιταγές του παλαιού Νόμου αλλά να τους ζητηθεί να απέχουν μόνον της πορνείας και των ειδωλοθύτων (Πραξ. 15, 20). Συνέταξε επίσης την επιστολή που φέρει το όνομα του στην Αγία Γραφή. Στην επιστολή αυτή διορθώνει όσους θεωρούν τον Θεό ως αιτία των κακών: ο γαρ Θεός απείραστός εστι κακών, πειράζει δε ουδένα· έκαστος δε πειράζεται υπό της ιδίας επιθυμίας εξελκόμενος και δελεαζόμενος (Ιακ. 1, 13-14).
Προ­τρέπει επίσης τους χριστιανούς να μην περιοριστούν στην ομολογία της πίστεώς τους στον Χριστό, αλλά να ακτινοβολεί η πίστη τους μέσα από τα έργα της αρετής. Ώσπερ γαρ το σώμα χωρίς