Εγκώμιον εις τον Απόστολον Ανδρέαν τον Πρωτόκλητον

Ἐγκώμιον εἰς τὸν

Ἀπόστολον Ἀνδρέαν τὸν Πρωτόκλητον

Νικήτα ρήτορος τοῦ Παφλαγόνος

  

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ  ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ

    

  Εἰς τὴν με­τα­πο­στο­λι­κὴν ἐ­πο­χήν, ἡ ἀ­γά­πη κά­ποι­ων χρι­στι­α­νῶν πρὸς τοὺς ἁ­γί­ους Ἀ­πο­στό­λους τοὺς ὡ­δή­γη­σεν εἰς τὴν ἀ­πο­σπα­σμα­τι­κὴν γρα­πτὴν δι­ά­σω­σιν πολ­λῶν δευ­τε­ρευ­ου­σῶν πλη­ρο­φο­ρι­ῶν πε­ρὶ τοῦ βί­ου των, αἱ ὁ­ποῖ­αι δὲν εἶ­χον συμ­πε­ρι­λη­φθῆ εἰς τὰ θε­ό­πνευ­στα κεί­με­να τῆς Και­νῆς Δι­α­θή­κης.

Ὡς μᾶς πλη­ρο­φο­ρεῖ ὁ Βρε­σκί­ας Φι­λά­στρι­ος (†390), γνω­στὸς ἀ­μύν­τωρ τῆς ὀρ­θο­δο­ξί­ας τι­μώ­με­νος ὡς ἅ­γι­ος, ἐκ τοῦ κύ­κλου τῶν μα­θη­τῶν τοῦ ἀ­πο­στό­λου Ἀν­δρέ­ου συ­ν­ε­τά­χθη κά­ποι­ος Βί­ος τοῦ Πρω­το­κλή­του, κα­τὰ πᾶ­σαν πι­θα­νό­τη­τα σύν­το­μος. Ὅ­μως οἱ αἱ­ρε­τι­κοὶ Γνω­στι­κοί, ἢ κατ’ ἄλ­λους οἱ

ΩΜΗ ΠΑΡΑΔΟΧΗ!

Σε συνέντευξή του στο ραδιοσταθμό ''Κόκκινο'' ομολογεί πως οι αντιδράσεις (σσ του ΣΥΡΙΖΑ) οδήγησαν στη ματαίωση της απονομής.

Μέσα σε ένα παραλήρημα ύβρεων προς το πρόσωπο του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμου, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Τριαντάφυλλος Μηταφίδης, προέβη στην κυνική ομολογία (αναμενόμενη βέβαια) ότι οι αντιδράσεις (τις οποίες προκάλεσε ο ΣΥΡΙΖΑ και τα παρακλάδια του) οδήγησαν το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στο να ματαιώσει την απονομή του

Οι εμφανίσεις του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου στον Άγιο Γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη

Ο Γέροντας Ιάκωβος τακτικά επισκεπτόταν τον Άγιο Ιωάννη το Ρώσο κυρίως πηγαίνοντας για την Αθήνα για τους γιατρούς που τον παρακολουθούσαν:

«Κάποτε, έλεγε, πήγα και βλέπω τον Άγιο ζωντανό μέσα στη λάρνακά του. Του λέω:

–Άγιε μου πώς περνούσες στη Μικρά Ασία, τι αρετές είχες και αγίασες;
–Ο Άγιος μου απάντησε:
–Μέσα στην σπηλιά που ήταν στάβλος κοιμόμουνα και με τα άχυρα σκεπαζόμουνα τον χειμώνα για να μην κρυώνω. Είχα και την ταπείνωση και την πίστη.
Σε λίγο μου λέει:
-Περίμενε, πάτερ Ιάκωβε, γιατί ήρθαν τώρα δύο άνθρωποι και με παρακαλούν για ένα παιδί άρρωστο. Περίμενε να πάω να το βοηθήσω.
Ξαφνικά άδειασε η λάρνακα γιατί ο Άγιος έφυγε. Σε λίγη ώρα

Ο άγιος Ιάκωβος, οι συμπροσευχές μετά αιρετικών και ο βαπτισμός των αιρετικών

Χρύσανθος Πορφύριος Βρέτταρος

   Ὁ ἅγιος Ἰάκωβος Τσαλίκης, πιστὸς στὴν ἐκ Θεοῦ θεία παράδοσι τῆς Ὀρθοδοξίας, αὐτῆς τῆς μίας ἁγίας καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, καὶ συνάμα, ὡς ἑπόμενος τῶν ἁγίων Ἀποστόλων και τῶν ἁγίων και θεοφόρων Πατέρων, ἀντιμάχετο τὴν συμπροσευχή μετὰ τῶν ἀκαθάρτων αἱρετικῶν,  εἰς πανορθόδοξον κήρυξιν τοῦ βαπτίσματος τῶν αἱρετικῶν ὡς δαιμονικοῦ λουτροῦ.

     Ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ ἐπιζητεῖ τὴν σωτηρία διά τοῦ βαπτίσματος εὶς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος.

   Οἱ Ὁρθόδοξοι συνομολογοῦν μετὰ τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ τοὺς λατίνους  ὡς ἀθέως πολύθεους,

Ο μέγας πολέμιος της παναίρεσης του Παπισμού (27 Νοεμβρίου 1577)

Άγιος Δαμασκηνός ο Στουδίτης

Επίσκοπος Λητής και Ρεντίνης 

   Ο Επίσκοπος Λητής και Ρεντίνης Δαμασκηνός είναι εξέχουσα μορφή αγίου Ιεράρχου όχι μόνον του 16ου αιώνος μ.Χ., αλλά όλων των χρόνων της δουλείας, και ως εκ τούτου αποτελεί πνευματικό φάρο που κατέλαμψε το τότε πνευματικό σκότος του Γένους, δοξάζοντας και την περίφημη Επισκοπή Λητής και Ρεντίνης, η οποία κατέστη παγκοσμίως γνωστή χάρις σε αυτόν.
Γεννημένος περί το 1520 μ.Χ. στη Θεσσαλονίκη όπου έλαβε άριστη μόρφωση, ο άγιός μας –κατά κόσμον ίσως Δημήτριος– μετέβη νέος στην Κωνσταντινούπολη, όπου πριν το 1546 μ.Χ. έγινε Μοναχός της Αδελφότητος «τῶν Στουδιτῶν», λαμβάνοντας το όνομα Δαμασκηνός και την προσωνυμία «Στουδίτης»· ήδη ως υποδιάκονος, σπουδάζοντας στην περίφημη Πατριαρχική Ακαδημία, υπήρξε και περιφανής ιεροκήρυκας της Βασιλεύουσας, σπείροντας λόγους πλήρεις ωφελείας, οι οποίοι

"Δοκιμασμένη Πατερική γραμμή οι αποτειχίσεις των αιρετικών επισκόπων"!

«Τοιούτοι δε και υμείς, οι των Εκκλησιών φωστήρες, ολίγοι παντελώς και ευαρίθμητοι »

(Μ. Βασίλειος – Επιστολή (154) προς Ασχόλιον Θεσσαλονίκης)

 ΝΙΚΟΥ ΣΑΚΑΛΑΚΗ

     «Το οικουμενιστικό πλέγμα εξουσίας αποσκοπεί στην διαμόρφωση ενός “πιστού” άτολμου και μακαρίου, “κωφού” και “τυφλού”, απαλλαγμένου από Πατερικό φρόνημα και Εκκλησιολογικές αξίες.

Αναμφίβολα, μη ομολογιακό το «σήμερα» της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας εν μέσω της Οικουμενιστικής αποστασίας.

Η στάση της στη «σύνοδο» της Κρήτης, με την αναγνώριση του Οικουμενισμού, δίχασε το ανεκτίμητο υλικό του Εκκλησιαστικού σώματος.

Μετά ένα χρόνο, βλέπουμε να απομακρύνεται στον ορίζοντα η αυθόρμητη ή αντανακλαστική αντίδραση ορισμένων επισκόπων, χωρίς αυτή να καταχωρείται ως θησαύρισμα μαρτυρίας έναντι του οικουμενισμού, αφού δεν συνοδεύτηκε στη συνέχεια από την καθοδικότερη (Πατερική) αναμέτρηση με την αίρεση.

Η Ιεραρχία της Ελλάδος επικύρωσε τη θεληματικότητα της «συνόδου», την προώθησε με εγκύκλιο στο λαό, ως «Εκκλησιαστική συλλογικότητα», δήθεν σύμφωνη με τις συνοδικές καταθέσεις – κατακτήσεις του παρελθόντος!

Η απουσία στην Ελλάδα έμπρακτης επισκοπικής αντίστασης στην παναίρεση, ανέδειξε λίγους Ορθοδόξους αγωνιστές ως φωστήρες, φορείς δηλ. της Ορθόδοξης συνείδησης, που φώτισαν το Εκκλησιαστικό περιβάλλον μέσα στη νύχτα της αποστασίας.

Αυτοί ακριβώς οι λίγοι φωστήρες, όπως τονίζει ο Μ. Βασίλειος, πολέμησαν σε κάθε εποχή ώστε να μη μεταβληθεί η Εκκλησία σε «κόσμο» ή σε κήπο με βλαστερά πνευματικά βλαστήματα, όπως είναι οι αιρέσεις. Την αλήθεια αυτή τονίζει ο Μ. Βασίλειος στην επιστολή του, προς τον

Αποφασίσθηκε η Αγιοκατάταξη του Γέροντος Ιακώβου Τσαλίκη

Οικουμενικό Πατριαρχείο: Η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που συνεδριάζει στο Φανάρι υπό την προεδρία του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου, αποφάσισε πριν από λίγο – σήμερα Δευτέρα 27 Νοεμβρίου 2017 – την αγιοκατάταξη του Γέροντος Ιακώβου Τσαλίκη της Μονής Οσίου Δαυΐδ στην Εύβοια (1920-1991).

Ποιος ήταν ο Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης

Ο Γέρο-Ιάκωβος εγεννήθη το 1920 στα ματωμένα χώματα της Μικράς Ασίας, εις το Λιβίσι της Μάκρης, απέναντι από τη γειτονική μας νήσο Ρόδο-Καστελλόριζο.

Ένεκεν αυτής της γειτονίας, ένιωθε πάντοτε μια ιδιαίτερη αγάπη για την Κύπρο. Η μάνα του Θεοδώρα, όταν ήθελε να παρακαλέσει την Παναγία, εγύριζε κατά τα βουνά του Κύκκου και φώναζε: «Παναγία του Κύκκου μου. Φύλαγε τα παιδιά του κόσμου και τα δικά μου». Αυτή τη σχέση της μάνας του με την Παναγία του Κύκκου, με την Κύπρο, θα την κληρονομήσει ο Γέροντας μαζί με όλη τη μικρασιατική παράδοση και θα τη μεταφέρει πρόσφυγας το 1922 στη βόρεια Εύβοια.

Όταν τα καράβια της προσφυγιάς έφτασαν το 1922 στον Πειραιά, με τους

"Το παιχνίδι της "δημιουργικής ασάφειας"!

Αποδοχή της Ψευδοσυνόδου από την Ιερά Μονή Οσίου Γρηγορίου Αγ. Όρους

Του π. Νικολάου Μανώλη

Προσφάτως έγινα κάτοχος του επισήμου ετησίου περιοδικού που εκδίδει η Αγιορείτικη Μονή του Οσίου Γρηγορίου με τον ομώνυμο τίτλο "Ο ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ" - Περίοδος Β' Έτος 2017 Αριθμ.42.

Με ιδιαίτερη χαρά αντίκρισα το πρώτο άρθρο του περιοδικού "Η Εκκλησία και ο Οικουμενισμός" - απάνθισμα λόγων του μακαριστού, ακραιφνούς ορθοδόξου, Αρχιμ. Γεωργίου Καψάνη.

Δυστυχώς η χαρά μετετράπη σε λύπη καθώς προχώρησα και ανέγνωσα το "Επίκαιρα γεγονότα και θέματα" διότι διαπίστωσα πως το θέμα του Οικουμενισμού θίχτηκε στο περιοδικό μόνο ως κάτι θεωρητικό και όχι ως κάτι το οποίο έχει σχέση με τις αποφάσεις της Ψευδοσυνόδου του Κολυμπαρίου της Κρήτης (της λεγομένης "Αγίας και Μεγάλης Συνόδο"). 

Σε αυτή τη στήλη, γίνεται εκτενή αναφορά στις όντως ορθόδοξες προτάσεις που είχε

Ο Φθιώτιδος Νικόλαος δεν παύει να προκαλεί!

Φθιώτιδος Νικόλαος:

«Ο Θεσσαλονίκης Άνθιμος είναι Αρχιερεύς ποιότητος»

    "Π.Π.": Ἀλήθεια, ποιά ποιότητα μπορεῖ νὰ ἔχει ἕνας Οἰκουμενιστὴς Ἐπίσκοπος καὶ διώκτης Ἱερέων ποὺ ἐφαρμόζουν Κανόνες Πίστεως;

Του Σεβ. Μητροπολίτη Φθιώτιδος κ. Νικολάου | Romfea.gr

---

Η αναβληθείσα τελετή αναγορεύσεως του Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ανθίμου σε επίτιμο Διδάκτορα της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης ύστερα από τις αντιδράσεις της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης δεν προσβάλλει τον κ. Άνθιμο αλλά την ίδια την Θεολογική Σχολή, η οποία ενόθευσε το πνευματικό κύρος της και υπέκυψε σε αντιδράσεις ενός πολιτικού κόμματος γνωστού τοις πάσιν για τα αισθήματά του απέναντι στον ισχυρό και αψεγάδιαστο Ιεράρχη της Βορείου Ελλάδος.
Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης δεν έχει ανάγκη από τέτοιου είδους τιμές. Η μεγάλη του τιμή είναι η αναγνώριση της προσφοράς