Καὶ περὶ τῆς
κακοποιήσεως τῶν θέσεων τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ
π. Θ. Ζήσης:
Θα αποδεχθούμε ή θα
απορρίψουμε την Ψευδοσύνοδο;
(Ερωταποκρίσεις)
[ΒΙΝΤΕΟ 2017]
VIDEO
Ε ἶναι γνωστὸ ὅτι ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης ἔχει ἐκφράσει ὀρθόδοξα καὶ μὲ γλαφυρὸ τρόπο ἔχει διατυπώσει τὴν ἁγιοπατερικὴ θέση ὅτι “ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτω ἀκοινώνητος ἔσται”. Εἶπε: « Αυτός ο οποίος κοινωνεί, ο Πατριάρχης δηλαδή που κοινωνεί με τον ακοινώνητο, τόν αιρετικό, πρέπει και αυτός να είναι ακοινώνητος, τότε θα πρέπει και οι υπό τον Πατριάρχη Αρχιεπίσκοποι–Επίσκοποι, να κάνουν τον Πατριάρχη ακοινώνητο. Να μην επικοινωνούν. Να κόψουν το μνημόσυνο » ( ἐδῶ ).
Αὐτὴ τὴν θέση ἐσχάτως –χωρὶς θεολογικὰ ἐπιχειρήματα– φαίνεται πὼς ὁ π. Θεόδωρος τὴν ἔχει ἐγκαταλείψει. Τὴν ἐπιβεβαίωση αὐτῆς τῆς ἀπορρίψεως τῆς προηγούμενης θέσεώς του περὶ «κοινωνίας μὲ ἀκοινώνητο » καὶ «συγκοινωνούντων δοχείων » τοῦ ἔδωσε τὴν εὐκαιρία νὰ πιστοποιήσει ὁ π. Ματθαῖος Βουλκανέσκου, ὑποβάλλοντάς του δυὸ ἐρωτήσεις κατὰ τὴν πρόσφατη ὁμιλία τοῦ π. Θεοδώρου στὴν Ἀθήνα.
Θὰ μᾶς χαροποιοῦσε ἡ ἐπανεξέταση μιᾶς ἐσφαλμένης θέσεως ὁποιουδήποτε, ἀλλὰ ὄχι ἡ ἐγκατάλειψη μιᾶς ὀρθῆς θέσεως. Τοῦτο μᾶς θλίβει.
Ἡ ἐρώτηση τοῦ π. Ματθαίου ξεκίνησε ὡς ἑξῆς:
π. Ματθαῖος Βουλκανέσκου: π. Θεόδωρε, ἔχω μία ἀπορία. Ὑπάρχει αὐτὸ τὸ πατερικὸ ποὺ λέει· «Ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτω ἀκοινώνητος ἔσται» (δηλ.) ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κι ὅλοι αὐτοὶ ποὺ συμμετεῖχαν στὴν Κρήτη καὶ κάνανε τὸν Οἰκουμενισμὸ ἐδῶ κι ἑκατὸ χρόνια, εἶναι ἤδη ἀκοινώνητοι, εἶναι ἤδη ἀφορισμένοι καὶ ἀναθεματισμένοι. Πῶς μποροῦμε νὰ κάνουμε αὐτὴ τὴ διαφορά. Ἐμεῖς ἀποτειχιζόμαστε, ἀλλὰ ἐὰν τοὺς θεωροῦμε, ὅτι αὐτοὶ ποὺ δὲν εἶναι ἀποτειχιζόμενοι, εἶναι ἤδη ἀκοινώνητοι, σημαίνει ὅτι ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι, ποὺ εἶναι ἐν κοινωνίᾳ μὲ αὐτοὺς μὲ βάση τὰ συγκοινωνοῦντα δοχεῖα , εἶναι κι αὐτοὶ αἱρετικοί.
(Ἀντὶ γιὰ τὸν π. Θεόδωρο, ἐπεμβαίνει ὁ π. Εὐστράτιος -ποὺ ἦταν παρών καὶ λέει:)
π. Εὐστράτιος Λαυριώτης: Νομίζω ὅτι «ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτω ἀκοινώνητος ἔσται » σημαίνει αὐτὸ ποὺ λέει ὁ Κανόνας· πρέπει νὰ περάσει ἀπὸ δίκη, νὰ δικασθεῖ, νὰ καθαιρεθεῖ· τότε εἶναι ἀκοινώνητος .
π. Ματθαῖος Βουλκανέσκου: Ἀπὸ μία Σύνοδο, ὄχι ἀπὸ μένα…
π. Εὐστράτιος Λαυριώτης: Ἀπὸ μία Σύνοδο. Ἐὰν ἐγὼ κοινωνήσω μὲ τὸν καθηρημένο, τότε εἶμαι κι ἐγὼ ἀκοινώνητος. Μὲ τὸν καθηρημένο, μὲ τὸν καταδικασμένο.
π. Θεόδωρος Ζήσης: π. Εὐστράτιε, εὐχαριστῶ. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀπάντηση. Ἀκοινώνητος καταδικασμένος ἀπὸ Σύνοδο . Αὐτὸ λέγει καὶ ὁ Κανόνας ὁ Β΄ τῆς Ἀντιοχείας.
π. Ματθαῖος Βουλκανέσκου: Τότε ἔχω καὶ τὴν ἑπόμενη ἐρώτηση. Τότε γιατί νὰ ἀποτειχιζόμαστε, ἀφοῦ αὐτοὶ δὲν εἶναι καταδικασμένοι; (Πρέπει μ’ αὐτούς) νὰ εἴμαστε σὲ κοινωνία, ἀφοῦ τὰ μυστήρια εἶναι ἔγκυρα.
π. Θεόδωρος Ζήσης: Ὁ ΙΕ΄ κανόνας τῆς ΑΒ λέει καὶ πρὸ Συνοδικῆς διαγνώσεως.
π. Ματθαῖος Βουλκανέσκου: Ναί, σωστό. Ἔκανα μιὰ ἐρώτηση ποὺ τὸ ἔβαλα γιὰ νὰ ἀκοῦνε ἄλλοι. Χέ, χέ.
Ἐ δῶ ἀξίζει νὰ ποῦμε ὅτι περισσότερο σωστὸ θὰ ἦταν νὰ ρωτήσει ὁ π. Ματθαῖος:
«π. Θεόδωρε, παλαιότερα εἴχατε ἐκφράσει τὴν θέση ὅτι “ ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτω ἀκοινώνητος ἔσται ” σημαίνει τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς μὴ καταδικασμένους Οἰκουμενιστές· καὶ περαιτέρω διευκρινίσατε τὴν θέση σας μιλώνατς περὶ “ συγκοινωνούντων δοχείων ”. Σήμερα ἔχετε ἀλλάξει θέση; Ποιοί εἶναι οἱ λόγοι ποὺ σᾶς ὁδήγησαν σ’ αὐτὴ τὴν ἀλλαγή;».
Ὅμως ὁ π. Ματθαῖος, παρότι γνώστης τῶν παλαιότερων θέσεων τοῦ π. Θεοδώρου, ρωτᾶ ἐκ μέρους κάποιων ἄγνωστων τάχα ἀδελφῶν, ποὺ ἔχουν …ἀκόμα(!) αὐτὲς τὶς θέσεις, οἱ ὁποῖοι δηλαδὴ ταυτίζονται μὲ τὶς παλαιότερες ὀρθόδοξες θέσεις ποὺ στὴ συνέχεια ἐγκατέλειψε ὁ π. Θεόδωρος!
Ἂ ς δοῦμε, λοιπόν, ἂν ἡ ἀπάντηση ποὺ δόθηκε συμφωνεῖ μὲ τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας. Δὲν θὰ παραλείψουμε, βέβαια, νὰ σημειώνουμε τὸ γεγονὸς ὅτι, στὴν ἐρώτηση τοῦ π. Ματθαίου, δὲν ἀπάντησε πρῶτος ὁ ὁμιλητὴς τῆς βραδιᾶς π. Θεόδωρος Ζήσης –ὅπως ἀναμενόταν, ὁ ὁποῖος καὶ εἶχε διατυπώσει σὲ παλαιότερη ὁμιλία του –μιᾶς περίπου ὥρας– τὴν συμφωνία του μὲ τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας “ ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτω ἀκοινώνητος ἔσται ” –τὴν ὁποία τώρα ἀρνεῖται– ἀλλὰ ὁ παρὼν στὴν ὁμιλία π. Εὐστράτιος Λαυριώτης ποὺ εἶπε:
π. Εὐστράτιος Λαυριώτης: Νομίζω ὅτι «ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτω ἀκοινώνητος ἔσται » σημαίνει αὐτὸ ποὺ λέει ὁ Κανόνας· πρέπει νὰ περάσει ἀπὸ δίκη, νὰ δικασθεῖ, νὰ καθαιρεθεῖ· τότε εἶναι ἀκοινώνητος . Ἀπὸ μία Σύνοδο. Ἐὰν ἐγὼ κοινωνήσω μὲ τὸν καθηρημένο, τότε εἶμαι κι ἐγὼ ἀκοινώνητος. Μὲ τὸν καθηρημένο, μὲ τὸν καταδικασμένο.
Σὲ ποιό ἄραγε Κανόνα ἀναφέρεται ὁ π. Εὐστράτιος; Ὁ μὲν ΙΕ΄ δὲν ἀναφέρει τίποτα γιὰ τέτοιου εἴδους ἀκοινώνητον, ἀλλὰ λέγει ἀκριβῶς τὰ ἀντίθετα· ὁ δὲ Β΄ Κανόνας τῆς Ἀντιοχείας –τὸν ὁποῖο μνημονεύει στὴ συνέχεια ὁ π. Θεόδωρος– μιλᾶ μὲν γιὰ ἀκοινώνητον , ποὺ ἡ ἐκκλησιαστικὴ σύναξη ἀποβάλλει, ἀλλὰ κι ὁ Β΄ Κανόνας σὲ ἄλλα θέματα ὄχι σὲ θέματα αἱρέσεως , ἔχει δὲ ὡς ἑξῆς:
«Πάντας τοὺς εἰσιόντας εἰς τὴν ἐκκλησίαν, καὶ τῶν ἱερῶν Γραφῶν ἀκούοντας, μὴ κοινωνοῦντας δὲ εὐχῆς ἅμα τῷ λαῷ, ἢ ἀποστρεφομένους τὴν ἁγίαν μετάληψιν τῆς εὐχαριστίας κατά τινα ἀταξίαν, τούτους ἀποβλήτους γίνεσθαι τῆς ἐκκλησίας, ἕως ἂν ἐξομολογησάμενοι, καὶ δείξαντες καρποὺς μετανοίας, καὶ παρακαλέσαντες, τυχεῖν δυνηθῶσι συγγνώμης· μὴ ἐξεῖναι δὲ κοινωνεῖν τοῖς ἀκοινωνήτοις κανόνος τοῖς ἀκοινωνήτοις κοινωνῶν, καὶ τοῦτον ἀκοινώνητον εἶναι , ὡς ἂν συγχέοντα τὸν κανόνα
Γι’ αὐτὸν τὸν Κανόνα σημειώνει ὁ ἅγιος Νικόδημος στὸ Πηδάλιο: «Ὅποιος δὲ Ἐπίσκοπος, ἢ Πρεσβύτερος, ἢ Διάκονος ἤθελε συγκοινωνήσει μὲ τοὺς τοιούτους ἀκοινωνήτους (τοὺς ἀφορισμένους), ἢ ἐν οἴκῳ, ἢ ἐν Ἐκκλησίᾳ, νὰ γίνεται καὶ αὐτὸς ἀκοινώνητος ἀπὸ τοὺς ἄλλους» (σελ. 408).
Πράγματι, ἐδῶ ὁ Κανόνας ὁμιλεῖ γιὰ ἀκοινώνητους (ἀφορισμένους), ἀλλὰ αὐτοὶ εἶναι ἀκοινώνητοι ὄχι γιὰ θέματα αἱρέσεως , ἀλλὰ γιὰ ἐλαφρότερα θέματα. Γιὰ τὰ θέματα αἱρέσεως ὅμως, ἡ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας (ὅπως γνωρίζουμε καὶ θὰ ἀναφέρουμε στὴ συνέχεια) καὶ οἱ Ἱεροὶ κανόνες θεσπίζουν τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετίζοντες, ΟΧΙ μόνο μετὰ τὸν ἀφορισμό-καταδίκη τους (τελεσίδικα), ἀλλὰ καὶ ΠΡΙΝ αὐτοὶ καταδικαστοῦν! Κι ἂν γιὰ ἐλαφρότερα θέματα καθίστανται κάποιοι ἀκοινώνητοι, πόσο μᾶλλον γιὰ τὰ θέματα τῆς Πίστεως!
Ἄρα ὁ π. Εὐστράτιος ἐδῶ φαίνεται ὅτι συγχέει τὰ πράγματα. Ὁ Κανόνας Β΄ Ἀντιοχείας θεσπίστηκε γιὰ συγκεκριμένη χρήση ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρες, γιὰ συμπεριφορὲς καὶ ἁμαρτήματα ποὺ ἀπαιτοῦν τὸν κολασμό τους ἀπὸ Σύνοδο «ὡς ἀπὸ ὄφεως» (ὅπως ἀπομακρυνόμαστε, ὅταν δοῦμε δίπλα μας φίδι -καὶ λύκο), σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία Ἁγίας Γραφῆς καὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ Ἅγιοι τὴν συγκεκριμένη φράση-στάση πρὸς τοὺς ἀκοινώνητους , δὲν τὴν περιορίσαν μόνο στὶς συγκεκριμένες περιπτώσεις ποὺ κάποιος ἔχει καταδικαστεῖ γιὰ κάποιο λόγο ἀπὸ Σύνοδο, ἀλλά -πολλῷ μᾶλλον- τὴν ἐφάρμοσαν στὴν παρέκκλιση γιὰ θέματα Πίστεως-αἱρέσεων· κι ἀκριβῶς ἐκεῖ , ἐφ’ ὅσον δὲν ὑπάρχει ἀπόφαση Συνόδου, ἐφαρμόζεται ἡ Διακοπὴ Μνημοσύνου ! Αὐτὴ ἡ στάση εἶναι στάση ζωῆς στὴν Παλαιὰ καὶ στὴν Καινή Διαθήκη· οἱ Προφῆτες καὶ οἱ Ἅγιοι τὴν χρησιμοποίησαν σὲ πάμπολλες περιπτώσεις ποὺ ἀπαιτεῖται ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς· θυμίζουμε τὸ « χαίρειν αὐτοῖς μὴ λέγητε » τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου καὶ τὸ « ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε » τῆς Π. Διαθήκης καὶ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ ἀκοινώνητους προσιδιάζει στοὺς κατ’ ἐξοχὴν ἀκοινώνητους, τοὺς αἱρετικούς , ἀσχέτως ἂν αὐτοὶ εἶναι ἄκριτοι, μὴ καταδικασμένοι ἀπὸ Σύνοδο· προσιδιάζει δηλαδή, σὲ κανονικοὺς Ποιμένες, ὅταν αὐτοὶ εἶχαν καταστεῖ ψευδοπροφῆτες, ψευδοδιδάσκαλοι καὶ ψευδεπίσκοποι! Αὐτοὺς ποὺ ἐννοεῖ ὁ ΙΕ΄ Κανόνος τῆς ΑΒ Συνόδου. Ἀπὸ αὐτοὺς ὀφείλουμε νὰ ἀποτειχιζόμαστε ἄμεσα· εἶναι ἀκοινώνητοι. Γι’ αὐτοὺς κατ’ ἐξοχὴν ἰσχύει τὸ « ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτω ἀκοινώνητος ἔσται ». Ἀπομακρυνόμαστε ἀπὸ αὐτοὺς γιὰ νὰ μὴν καταστοῦμε κι ἐμεῖς ἀκοινώνητοι, γιὰ νὰ μὴν συμμετέχουμε στὰ φρονήματά τους καὶ στὴν εὐθύνη ἄμεσης καὶ ἔμμεσης ἀποδοχῆς τῶν κακοδοξιῶν τους.
Ἐξ ἄλλου ὁ Μελενικιώτης (κάποιοι λένε ὅτι τὸ ψευδώνυμο αὐτὸ ἀνήκει στὸν π. Θεόδωρο Ζήση, ἀλλὰ ἔτσι κι ἀλλιῶς τὶς θέσεις του τὶς ἔχει ἀποδεχθεῖ) γράφει ὅτι οἱ Οἰκουμενιστὲς εἶναι ἤδη καταδικασμένοι ἀπὸ τὶς Συνόδους τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Γράφει: «Είναι χαρακτηριστική και η απάντηση του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού προς τον αιρετικό-μονοθελήτη Πατριάρχη Κων/πόλεως Πέτρο: “Ο των όλων Θεός απεφάνθη ότι Καθολική Εκκλησία είναι η ορθή και σωτήριος ομολογία της Πίστεως σε Αυτόν, μακαρίζοντας τον Πέτρο για όσα είπε, ομολoγώντας Αυτόν καλώς”. Αυτής της, κατά τον Άγιο Μάξιμο, Καθολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, δηλαδή της “σωτηρίου ομολογίας της εις τον Χριστόν Πίστεως” είναι παντελώς αλλότριοι και μακράν οι Οικουμενιστές , που ποικιλοτρόπως ισοπέδωσαν και κατεπάτησαν την Ορθοδοξία επί του βορβορώδους πεδίου των από αιώνων αιρέσεων, τις οποίες κατεδίκασεν η Ορθόδοξη Εκκλησία» (Μελενικιώτης, Οι Οικουμενισταί θέτουν όντως εαυτούς εκτός Εκκλησίας, ἐδῶ ).
Ἡ θέση ὅμως ὅτι οἱ Παναιρετικοὶ Οἰκουμενιστὲς εἶναι ἀκοινώνητοι, εἶναι ὁλοφάνερο ἀπὸ τὶς τοποθετήσεις τῶν Ἁγίων, μέρος τῶν ὁποίων δημοσιεύτηκαν πρόσφατα σὲ βιβλίο, τὸ ὁποῖο προλογίζει τὸ πνευματικοπαίδι τοῦ π. Εὐστρατίου, ὁ π. Σάββας Λαυριώτης. Δὲν τὸ διάβασε, ἄραγε, ὁ π. Εὐστράτιος τὸ βιβλίο αὐτὸ τοῦ π. Χαρίτωνος; Στὸ βιβλίο αὐτὸ ὁ π. Χαρίτων δὲν διστάζει νὰ παραλληλίσει τὸν πατριάρχη Βέκκο καὶ τοὺς ὁμοίους του, μὲ τοὺς σημερινοὺς Οἰκουμενιστές (καὶ φυσικὰ μὲ τὸν ἀρχηγό τους πατριάρχη Βαρθολομαῖο), ἐνῶ τοὺς συγχρόνους ἀντι-Οἰκουμενιστές, μὲ τοὺς τότε ἀνθενωτικούς (σελ. 111). Δυὸ σελίδες δὲ παρακάτω, ὁμιλώντας γιὰ τοὺς κοινωνοῦντας μὲ τοὺς ἀκοινώνητους, γράφει: «Ὅσοι ἐπίσκοποι κοινωνοῦν μὲ τοὺς αἱρετικοὺς ἀποκόπτονται ἀπὸ τὸ ὀρθόδοξο σῶμα τῆς Ἐκκλησίας» ! «“Οἱ κοινωνοῦντες ἐπίσκοποι τοῖς αἱρετικοῖς … ἐκκήρυκτοι γίνονται, ἤτοι πᾶσι δῆλοι ὡς ἀποκεκομμένοι τοῦ ὀρθοδόξου σώματος τῆς Ἐκκλησίας”. Ἐδῶ ἀναφέρεται ξεκάθαρα στοὺς φιλενωτικούς -λατινόφρονες ἐπισκόπους» καὶ ρωτᾶ: «μήπως διαφέρουν σὲ κάτι οἱ σημερινοὶ οἰκουμενιστὲς ἐπίσκοποι » ἀπὸ τοὺς φιλενωτικούς; (σελ. 113).
«Ἐδῶ βλέπουμε (ἀνακεφαλαιώνει συνεχίζοντας) ὅτι οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες μᾶς προτρέπουν, ὄχι μόνον, νὰ διακόπτουμε κάθε ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς Λατίνους, ἀλλὰ καὶ μὲ τοὺς Λατινόφρονες (σ.σ.: τοὺς Οἰκουμενιστές) ποὺ ἔχουν κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ ἔχουν ἐκπεφρασμένα αἱρετικὰ φρονήματα» (σελ. 114), γιατὶ « ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτω ἀκοινώνητος ἔσται »!
Καὶ συνεχίζει ὁ π. Χαρίτων τὸν λόγο τῆς Ἀκριβείας, ἀνατρέποντας αὐτὰ ποὺ ὁ π. Εὐστράτιος καὶ ὁ π. Θεόδωρος
