ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗ ΑΝΟΙΧΤΗ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ
τῆς Σιλβάνας Δεπούντη
Κεφαλονιά, 11 Δεκεμβρίου 2017
Του Οσίου
Δανιήλ του Στυλίτη
Του Αγίου Νικηφόρου Φωκά, αυτοκράτορα του
Βυζαντίου
«ΦΗΣΙΝ ὁ
παράνομος τοῦ ἁμαρτάνειν ἐν ἑαυτῷ, οὐκ ἔστι φόβος Θεοῦ ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν
αὐτοῦ· ὅτι ἐδόλωσεν ἐνώπιον αὐτοῦ τοῦ εὑρεῖν τὴν ἀνομίαν αὐτοῦ καὶ μισῆσαι. τὰ
ῥήματα τοῦ στόματος αὐτοῦ ἀνομία καὶ δόλος, οὐκ ἠβουλήθη συνιέναι τοῦ ἀγαθῦναι»
(Ψαλμ. 35, 2-4)
«ΑΝΑΣΤΗΤΩ ὁ Θεός, καὶ διασκορπισθήτωσαν
οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ, καὶ φυγέτωσαν ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν. ὡς ἐκλείπει καπνός, ἐκλιπέτωσαν· ὡς τήκεται
κηρὸς ἀπὸ προσώπου πυρός, οὕτως ἀπολοῦνται οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ προσώπου τοῦ
Θεοῦ. καὶ οἱ δίκαιοι εὐφρανθήτωσαν, ἀγαλλιάσθωσαν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, τερφθήτωσαν
ἐν εὐφροσύνῃ. (Ψαλμ. 67, 2-4)
Εις το όνομα του Πατρός και του
Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Όπως –πολύ καλύτερα και από τα λογικά
πρόβατα που ποιμαίνετε– γνωρίζετε, εδώ και έναν περίπου αιώνα, γίνεται
προσπάθεια άλωσης της Ορθοδοξίας και αποκοπής των Ορθοδόξων από την Αλήθεια,
όπως τη βίωσαν οι Πατέρες, όπως την εξέφρασαν οι Οικουμενικές Σύνοδοι, όπως την
περιχαράκωσαν οι Ιεροί Κανόνες και την διέσωσε η Ιερή Παράδοση.
–Το 1920, εν τω μέσω Ελληνο-τουρκικού
πολέμου, το Οικουμενικό Πατριαρχείο εξέδωσε Συνοδική Εγκύκλιο προς τις
απανταχού “εκκλησίες” του Χριστού, με την οποία δήλωσε ότι η προσέγγιση και
κοινωνία των διαφόρων χριστιανικών “εκκλησιών” είναι αναγκαία και χρήσιμη στην
παρασκευή και διευκόλυνση της πλήρους “ευλογημένης ενώσεως” και ότι επιβάλλεται
η αναζωπύρωση της αγάπης μεταξύ των “εκκλησιών” οι οποίες είναι συγκληρονόμοι
της επαγγελίας του Θεού (δηλ. ένωση των αιρέσεων με την ορθοδοξία).
–Το 1948, εν τω μέσω εμφυλίου
πολέμου, η Εκκλησία της Ελλάδος και το Οικουμενικό Πατριαρχείο
Κωνσταντινουπόλεως υπήρξαν ιδρυτικά μέλη του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών
(ΠΣΕ), μιας οικουμενιστικής οργάνωσης που αποτελείται από 348 “εκκλησίες” με σκοπό την προώθηση της χριστιανικής ενότητας
βασιζόμενης στα σημεία συμφωνίας και όχι διαφωνίας των μελών.
–Το Δεκέμβριο του 1965, έτος πρωτοφανούς
πολιτικής [και εκκλησιαστικής] αστάθειας στην Ελλάδα, αλλά και στον κόσμο,
γίνεται η “άρση” των αναθεμάτων ή “άρση ακοινωνησίας” κατά το ξενόγλωσσο
κείμενο, που οδηγεί στην ένωση των εκκλησιών.
(Γεννάται η εξής απορία: Η Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος που επέβαλε τα
αναθέματα και αναθεματίζει όλες τις αιρέσεις και τους αρχηγούς των αιρέσεων
έκανε λάθος;)