ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ Μ. ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ στην Παλαιά Ι. Μ. ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ, στις ΣΤΑΓΙΑΤΕΣ ΠΗΛΙΟΥ

H μια κακοδοξία διαδέχεται την άλλη!

 O Πάπας Φραγκίσκος είπε σε συζήτησή του με γνωστό άθεο δημοσιογράφο «Δεν υπάρχει κόλαση!» (το Βατικανό το αρνείται)

Σε συνέντευξη του με τον μακροχρόνιο άθεο φίλο του Eugenio Scalfari, ο Φραγκίσκος ισχυρίζεται ότι η κόλαση δεν υπάρχει και ότι οι καταδικασμένες ψυχές απλώς «εξαφανίζονται». Αυτή είναι μια άρνηση της διδασκαλίας της Εκκλησίας για την πραγματικότητα της κόλασης και την αιώνια ύπαρξη της ψυχής.

Η συνέντευξη μεταξύ του 93χρονου Scalfari - ο οποίος είναι συνιδρυτής της εφημερίδας “La Repubblica” και ιδρυτής του αριστερού liberal κόμματος Partito Radicale (διαλύθηκε το 1989) - και του Πάπα δημοσιεύθηκε στις 28 Μαρτίου 2018 στην La Repubblica. Το σχετικό σχόλιο για την κόλαση μεταφράστηκε από το εξαιρετικά σεβαστό καθολικό ιστολόγιο, Rorate Caeli.

Η συνέντευξη έχει τίτλο "Ο Πάπας: Είναι τιμή να ονομάζεσαι

«Ουκ εάν ορθώς προσενέγκης, ορθώς δε μη διέλης, ήμαρτες; Ησύχασον»

         (ΓΕΝΕΣΙΣ – Κεφ. Δ΄,7)

Ιδού η μόλυνση της αιρέσεως!

Όταν το ορθό, που οριοθετεί ο Τριαδικός Θεός, το αλλοιώνει ο ανθρώπινος στοχασμός των Οικουμενιστών, δίκην Κάϊν!

Τοῦ Ν. ΣΑΚΑΛΑΚΗ

Σήμερα, έχουν υποστεί διάθλαση οι αντιλήψεις – έννοιες περί «Ακριβείας των Πατέρων και Μολύνσεως από την αίρεση του Οικουμενισμού», όπως βλέπουμε στον διαδικτυακό χώρο από πολλούς Ορθοδόξους.

Αφέθηκε η Θεολογία της Γραφής και των Πατέρων και σχεδιάσθηκαν άξονες προσωπικού στοχασμού, ο οποίος ευνοεί την συνύπαρξη Ορθοδοξίας και Οικουμενισμού.

Γι’ αυτό αναφέρουμε (ως απάντηση) το χωρίο της Γενέσεως (Δ΄,7), διότι σ’ αυτό (επίσης) αποκαλύπτεται, θεμελιώνεται και υπεμφαίνεται, ο ιστορικός και θεολογικός άξονας της Ορθοδοξίας. Στη Γένεση διαβάζουμε: «και είπε Κύριος ο Θεός τω Κάϊν· ίνα τι περίλυπος εγένου, και ίνα τι συνέπεσε το πρόσωπόν σου; Ουκ εάν ορθώς προσενέγκης, ορθώς δε μη διέλης, ήμαρτες; ησύχασον· προς σε η αποστροφή αυτού, και συ άρξεις αυτού» (Γεν. Δ΄, 6-7).

Σ’ αυτό παρουσιάζεται η ανθρώπινη συνείδηση να θέτει σκοπούς με βούληση, ως προβολή του αυτεξούσιου στην ανθρώπινη συμβιωτική κοινότητα και στη σχέση του με τον αληθινό Θεό.

Στο κεφάλαιο αυτό (Γεν. Δ΄,7) γίνεται και αναφορά στις θυσίες του Άβελ και του Κάϊν. Θυσίες στις οποίες γίνεται μια σύζευξη πίστεως και πράξεως στη βάση της λατρείας του αληθινού Θεού, ο οποίος ήθελε και καθόρισε το «ορθώς» στη λατρεία Του.

Ο ορθός υπομνηματισμός (ερμηνευτικός) του κεφαλαίου της Γενέσεως (Δ΄,7) βρίσκεται στη ΙΗ΄ ομιλία του Ι. Χρυσοστόμου (Ε.Π.Ε., Τόμος

Πώς οι άνθρωποι του «ΚΑΙΡΟΥ» δόμησαν και προώθησαν το Πολυθρησκειακό-Οικουμενιστικό μοντέλο!

Το Συμβούλιο της Επικρατείας ακυρώνει την επιβολή της πολυθρησκείας στα ελληνικά σχολεία

 

Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Παιδαγωγικής, Χριστιανικής Παιδαγωγικής στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ

Η πρόσφατη, υπ΄ αριθμ. 660/2018, απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) για τα Θρησκευτικά, δημιούργησε αντιδράσεις, επειδή ακυρώνει τα σχέδια ορισμένων που συνδέονται με την υλοποίηση του πολυθρησκειακού ή πολυθεϊστικού μοντέλου θρησκευτικής αγωγής.Τα σχέδια αυτά, τα οποία έχουμε εκθέσει πολλάκις από αυτήν τη στήλη, έχουν ως κεντρικό άξονά τους την αποορθοδοξοποίηση των νέων μαςκαι τη μεταστροφή της μονοθρησκευτικής ορθόδοξης χριστιανικής τους συνείδησης σε πολυθρησκειακή – διαθρησκειακή – πολυθεϊστική – πανθρησκειακή, δηλαδή, στην ουσία, αθεϊστική.

 Το πρόβλημα του ορθόδοξου Μαθήματος είναι πλασματικό, δηλαδή κατασκευασμένο από συγκεκριμένους ανθρώπους, ειδικούς στο να χρησιμοποιούν την προπαγάνδα και την αλλοίωση της πραγματικότητας, προκειμένου να αποδομούν την αλήθεια και να πετυχαίνουν τους στόχους της πολεμικής τους. Το ορθόδοξο μάθημα βασίζεται στη θεολογική, ορθόδοξη και παιδαγωγικά έγκυρη διδασκαλία των Θρησκευτικών στα ορθόδοξα Ελληνόπουλα και έχει εγκριθεί από τον νομικό μας πολιτισμό. Αλλαγές στη μεθοδολογία του Μαθήματος μπορούν και είναι εύλογο να γίνονται στο πλαίσιο του υγιούς εκσυγχρονισμού του.  Όμως, στο περιεχόμενο και στον χαρακτήρα του δεν χωράνε αλλαγές, διότι, έτσι, απειλείται το αναλλοίωτο της διδασκαλίας της ορθόδοξης πίστης. Ωστόσο, το νεωτερικό Πρόγραμμα, που εμφανίστηκε στον ελληνικό πνευματικό ορίζοντα από το 2010 και εξής, αλλάζει την εσωτερική οντολογία και δομή του Μαθήματος, διότι καταργεί τη μονοθρησκειακή διδασκαλία και εισάγει τον πολυθρησκειακό – πολυθεϊστικό προσανατολισμό της. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω, πολύ σύντομα, πότε, πώς και γιατί άρχισε να δομείται το πολυθρησκειακό μοντέλο ή σκεπτικό διδασκαλίας.

Τα βασικά σημεία του πολυθρησκειακού σκεπτικού, έτσι όπως τα έχει εκθέσει δημοσίως και γραπτώς το ηγετικό στέλεχος αυτής της αντίληψης, κατά το πρόσφατο παρελθόν και πριν το

Παραμορφώσεις μετανοίας και σημεία της μορφής της κατά τον Όσιο Ιωάννη της Κλίμακος

 (Αρχ. Νικόδημος Κανσίζογλου, Ιεροκήρυκας Ι.Μ. Εδέσσης, Πέλλης & Αλμωπίας)

Α. ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗ ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ

1. Δεν έχουμε όλοι οι χριστιανοί την ίδια αίσθηση και αντίληψη για τη φύση, το βάθος και τα αποτελέσματα της αμαρτίας επί της υπάρξεώς μας. Δεν αξιολογούμε πάντοτε με ακρίβεια το ηθικό και πολύ περισσότερο το οντολογικό βάθος της. Το να αναγνωρίζουμε την παρουσία του κακού και της αμαρτίας μέσα μας είναι αφενός άθλημα έμπονης πνευματικής ενδοσκόπησης και αφετέρου δώρημα του Θεού. Πρέπει και εμείς να προσπαθήσουμε και ο Θεός να μας δωρίσει. Υπάρχουν μερικοί που αμαρτάνουν βαρέως και δεν αισθάνονται τη νόσο τους. Και άλλοι που με δυσκολία