Οι συνέπειες από την «μη» Διακοπή Μνημοσύνου των Οικουμενιστών και τις «Οικονομίες» των αντι-Οικουμενιστῶν!

Τοῦ Παναγιώτη Σημάτη

     «Οἱ τὰ πάντα καλῶς διαταξάμενοι θεῖοι Πατέρες», ἐφάρμοζαν πάντοτε τὴν Διακοπὴ Μνημοσύνου τῶν αἱρετικῶν Ποιμένων, ὡς ἕνα ποιμαντικὸ μέτρο σωτηριολογικῆς σημασίας. Μέτρο ποὺ εἶναι τὸ μόνο ἀποτελεσματικὸ γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῆς αἱρέσεως καὶ τῶν συνεπειῶν της. Τοῦτο γινόταν ταυτόχρονα μὲ τὴν ἐμφάνιση τῆς αἱρέσεως ἢ καὶ μετὰ τὴν καταγγελία της καὶ τὴν ἐπιχείρηση ἀναιρέσεώς της, καθ’ ὃν χρόνον –δηλαδή– οἱ αἱρετικοὶ ἦσαν μέλη ἀκόμα τῆς Ἐκκλησίας, καὶ τελοῦσαν ἔγκυρα μυστήρια καὶ ΟΧΙ μετὰ τὴν ἀπομάκρυνση/καθαίρεσή τους ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ὅπως ἀκριβῶς συνέβαινε στὴν περίπτωση τῶν αἱρετικῶν π.χ. Νεστορίου καὶ Καλέκα, τὰ μυστήρια τῶν ὁποίων οἱ ἅγιοι Κελεστῖνος, Κύριλλος καὶ Γρηγόριος Παλαμᾶς τὰ θεωροῦσαν ἔγκυρα, παρότι αὐτοὺς τοὺς θεωροῦσαν “ψευδοποιμένες”/“μισθωτούς”. Κι αὐτὸ γιατί, μετὰ τὴν καταδίκη τους, ἐθεωροῦντο ἐκτὸς Ἐκκλησίας καὶ ὡς μὴ ἔχοντες μυστήρια.

    Ὁ χρόνος ἀνοχῆς (ἀπὸ τὴν στιγμὴ τῆς καταγγελίας τῆς αἱρέσεως) ἦταν πάντα μικρὸς καὶ ἀποσκοποῦσε στὴν ἐνημέρωση τῶν πιστῶν καὶ στὴν διόρθωση τῶν αἱρετιζόντων (ἀλλὰ καὶ ὅσων τοὺς ἀκολουθοῦσαν) καί, βέβαια, στὴν ἀποτροπὴ τῶν ὀλέθριων συνεπειῶν ποὺ ἔχουν οἱ φθοροποιὲς ἰδέες τῆς αἱρέσεως στὶς ψυχές τους. Γιατὶ ἡ αἵρεση ἀλλοιώνει τὴν “ἅπαξ παραδοθεῖσα πίστιν” καὶ ἀποκόπτει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴν ἀλήθεια καὶ τὸ Θεό.

     Εἶναι διαφωτιστικὰ καὶ ἐκφράζουν τὴν πατερικὴ διδασκαλία, ὅσα γράφει ὁ π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς, ἀκολουθώντας τὴν ἁγιοπατερικὴ διδασκαλία.

    «Διά νά μήν συμμετέχη (ὁ κάθε πιστός) στήν αἵρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὑπάρχει ἕνας καί μοναδικός τρόπος ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, τούς ἱερούς Κανόνες καί τούς ἁγίους Πατέρες παραδεδομένος, ἡ ἀποτείχισις. Οἱ Ἀντιοικουμενιστές ὅμως δυστυχῶς ἔχουν ἐφεύρει σήμερα καί ἄλλον τρόπο, ὁ ὁποῖος διδάσκει ὅτι δύνασαι νά μήν συμμετέχης στήν αἵρεσι, ἐνῶ εἶσαι ἐνσωματωμένος ἐκκλησιαστικά μέ τούς αἱρετικούς, ἀρκεῖ νά ἔχης Ὀρθόδοξο φρόνημα. Πρόκειται δηλαδή, μέ ἄλλα λόγια γιά τήν θεωρία τοῦ βολέματος καί τοῦ χαρτοπολέμου, τήν ὁποία πολλάκις ἔχουμε ἐπισημάνει».

    Ἡ διαπίστωση αὐτὴ τοῦ π. Εὐθυμίου δείχνει τὴν ἀντιπατερικὴ στάση τῶν ἀντιοικουμενιστῶν, ποὺ διδάσκουν τὴν καταπολέμιση  τῆς αἱρέσεως, ἐνῶ παράλληλα βρίσκονται σὲ κοινωνία μὲ τὴν αἵρεση.

    Ἄλλα διδάσκουν, ὅμως οἱ Ἅγιοι, ὅπως ὁ Ὅσιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης. Σὲ ἐπιστολή του πρὸς τὸν Πατριάρχη Ἱεροσολύμων καὶ Ἀλεξανδρείας ἀναφέρει ὅτι, ἀκόμα κι ἐκεῖνος ποὺ εἶναι Ὀρθόδοξος,  χάνεται  ἐφ’ ὅσον κοινωνεῖ μὲ τοὺς αἱρετικούς. Γράφει: «Οἱ μὲν τέλεον περὶ τὴν πίστιν ἐναυάγησαν, οἱ δέ, εἰ καὶ τοῖς λογισμοῖς οὐ κατεποντίσθησαν, ὅμως τῇ κοινωνίᾳ τῆς αἱρέσεως συνόλλυνται» (Φατ. 276, 411,68). Καί· «οἱ μὲν τέλεον ναυαγήσαντες περὶ τὴν πίστιν, οἱ δέ, εἰ καὶ τοὺς λογισμοὺς οὐ καταποντισθέντες, τῇ δέ αἱρετικῇ κοινωνίᾳ ἐξ ἡμισείας δέει σωματικοῦ θανάτου συγκινδυνεύοντες...» (Φατ. 275,407,42).

   «Οἱ Ἀντιοικουμενιστές, βέβαια, δέν πιστεύουν στήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων καί δι’ αὐτό ἔχουν δημιουργήσει τήν νεοποχίτικη θεωρία ὅτι κάποιος δέν βλάπτεται ἀπό τήν ἐκκλησιαστική κοινωνία μέ τούς αἱρετικούς, ἀρκεῖ νά ἔχη ὀρθόδοξο φρόνημα καί νά μήν ἀποδέχεται τίς αἱρέσεις των.

     »Γιά τούς Ἀντιοικουμενιστές, ὅπως ἀποδεικνύεται, ἡ ἔννοια αὐτή τῆς κοινωνίας ἔχει διαστραφῆ καί σημαίνει ἕναν συνεταιρισμό καί μία συνεργασία κατά τήν ὁποία δύναται ἕκαστος, ἐνῶ ἔχει πλήρη κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικούς, …ἐνῶ συναγελάζεται ὡς ἰσότιμο μέλος μέ τούς αἱρετικούς τοῦ Π.Σ.Ε.,  ἐνῶ ὑπογράφει (ὡς Ἐπίσκοπος) τά διαζύγια γιά ὁποιονδήποτε λόγο καί τίς ἄδειες γιά δεύτερους καί τρίτους μοιχικούς γάμους, σύμφωνα μέ τίς ἐντολές τῆς πολιτείας, ἐνῶ διδάσκει ὅτι δέν μολύνεται ἀπό τήν ἐνσωμάτωσι αὐτή», παρόλα αὐτά, μπορεῖ «νά κρατῆ συγχρόνως τήν πίστι του, νά κατηγορῆ καί νά ἐλέγχη γιά θέματα πίστεως αὐτούς μέ τούς ὁποίους ἔχει αὐτή τήν πλήρη κοινωνία, νά θεωρῆ ὅτι κατέχει πλήρη τήν ἀλήθεια, ὄχι μόνον σέ προσωπικό ἐπίπεδο, ἀλλά καί σέ ἐκκλησιαστικό, παρά τήν πλήρη κοινωνία μέ τούς αἱρετικούς καί παρά τό ὅτι ὄχι μόνον οἱ εἰς τύπον καί τόπον Χριστοῦ κεφαλές εἶναι αἱρετικές, ἀλλά καί ἡ γραμμή καί πορεία τήν ὁποία συνοδικῶς ἀκολουθοῦν εἶναι ἀπολύτως αἱρετική καί προσαρμοσμένη στίς ἐπιταγές τῆς πανθρησκείας καί τῆς Ν. Ἐποχῆς (ἐδῶ).

    Τὸ ἀποτέλεσμα αὐτῆς τῆς στάσης τῶν Ἀντιοικουμενιστῶν εἶναι ἡ αὔξηση τῆς σύγχυσης στὸ ποίμνιο καὶ ἡ ἐπιβολὴ τῶν αἱρετικῶν. Ὡς ἐκ τούτου καλούμαστε νὰ διαλέξουμε ποιόν θὰ ἀκούσουμε; Τοὺς ὀπαδοὺς τοῦ δυνητισμοῦ, δηλ. τὸν Πειραιῶς Σεραφείμ, τὸν νέο-εκκολαπτόμενο ἀντι-Οἰκουμενιστῆ Καλαβρύτων Ἀμβρόσιο, τὸν π. Θεόδωρο Ζήση, τὸν π. Νικόλαο Μανώλη (κι ὅποιον ἄλλο Ποιμένα) ἢ τὸν Ὅσιο Θεόδωρο καὶ τοὺς σύμφωνους μὲ αὐτὸν Ἁγίους Πατέρες;

     Ἀσφαλῶς ἡ εὐθύνη γιὰ τὴν ἐπιλογὴ εἶναι τοῦ κάθε πιστοῦ.

    Ἡ Διακοπὴ Μνημοσύνου ἢ ἡ ἀποτείχιση, λοιπόν, δὲν εἶναι μιὰ δυνητικοῦ χαρακτῆρος στάση ἀπέναντι στοὺς αἱρετικούς, ἀλλά, γιὰ ὅποιον ἔχει λαβει σοβαρὰ ὑπ’ ὄψιν τὴν πίστη του καὶ τὴν σωτηρία του, εἶναι ὑποχρέωση, καθῆκον, στάση σωτήριος. Γιὰ ὅποιον  δὲν ἐνδιαφέρεται  γιὰ τὴν σωτηρία του,  δύναται νὰ μὴν ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς· δύναται νὰ μένει “ἄχρι καιροῦ” σὲ κοινωνία μαζί τους ἢ καὶ πάντα· ὅπως καὶ κάποιος ἄλλος βέβαια, δύναται νὰ μὴν ἀκολουθεῖ τὸν Χριστό, νὰ μὴν ἐφαρμόζει τὶς Ἐντολές Του!

    Γιὰ τοὺς «τὰ πάντα καλῶς διαταξαμένους θείους Πατέρας», μοιάζει ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς μὲ τὴν ἀπομάκρυνση τῶν “προβάτων” ἀπὸ τοὺς “λύκους”, τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὸ φίδι, τῶν ὑγιῶν ἀνθρώπων ἀπὸ μιὰ λοιμώδη ἀσθένεια καὶ κολλητικὴ πανδημία· ἔξοδος καὶ ἀπομάκρυνση ἀπὸ ἕνα σπίτι ποὺ καίγεται· ἡ ἀποτείχιση πραγματοποιεῖται γιὰ νὰ μὴν καεῖ κι αὐτὸς μαζὶ μὲ ὅσους θεληματικά (=δυνητικά!) παραμένουν  μέσα στὴ φωτιὰ τῆς Παναιρέσεως!

     Γιατὶ πράγματι, αὐτὸ εἶναι ἡ ἀλήθεια· ὁ πιστὸς καταβροχθίζεται

«Οι χριστιανοί σάν νά κουράστηκαν..., βιάζονται νά ξαναγυρίσουν στήν εἰδωλολατρία ἀκόμη καί σέ "φιέστες" οικουμενισμού»!

Οἱ  φύλακες  προδότες; (Β΄)

    «Πᾶς ὁ λέγων παρά τά διατεταγμένα, κἄν ἀξιόπιστος ᾖ, κἄν νηστεύῃ, κἄν παρθενεύῃ, κἄν σημεῖα ποιῇ, κἄν προφητεύῃ, λύκος σοι φαινέσθω ἐν προβάτου δορᾷ προβάτων φθοράν κατεργαζόμενος» (Θεοφόρος Ἰγνάτιος)

π. Λεωνίδα Στ. Ἀμοργιανοῦ, θεολόγου

Ἐφημερίου στόν ἱ.ναό ἁγ. Μαρίνης Ἱ.Μ. Περιστερίου

    Πέρασαν 56 χρόνια ἀπό τότε πού γράφτηκε ἡ ἀνοιχτή αὐτή ἐπιστολή, ἱστορικό ντοκουμέντο, τοῦ κυροῦ ἁγίου Φλωρίνης Αὐγουστίνου…  Καί ἡ Θεολογική Σχολή τοῦ Ἀριστοτελείου Παν/μίου Θεσ/κης, παραβλέποντας, πιθανόν ἐπιπολαίως ἤ λησμονώντας τά ἀναφερόμενα established σχετικά δεδομένα, διοργανώνει στίς μέρες μας Συνέδριο γιά νά τιμήσει τόν «Πατριάρχη Ἀθηναγόρα». 

   Ὁ στοιχειώδης σκεπτόμενος νοῦς, ἐκτός ἄλλων κριτικῶν παραμέτρων, μένει ἐνεός, ἐμβρόντητος, ἔναντι τῆς ἀποφάσεως τῆς Ὀργανωτικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ ἐπικείμενου Συνεδρίου, πού σέ στῦλ ἀναφερόμενης «φιέστας» ἐπιχειρεῖ, φεῦ!, αἰωρούμενη προβολή τῆς δῆθεν διανοούμενης (μέ ἔλλειψη πνευματικοῦ ὀρθόδοξου δείκτη «IQ») ἀναφερόμενης «πατριαρχικῆς περσόνας», γεγονός, πού ὑποβαθμίζει τό σοβαρό ἐπιστημονικό «background» τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ ΑΠΘ καί τήν ἐκθέτει ὑπερβαλλόντως σέ βαθμό διαπόμπευσης στά τοπικά καί διεθνῆ ἐπιστημονικῶς σοβαρά forum.

      Νά ἐπισημανθεῖ ὅτι στό συνέδριο αὐτό συμμετείχαν καί κληρικοί συμπεριλαμβανομένων καί πέντε Μητροπολιτῶν ἐκ τῶν ὁποίων οἱ δύο, ὁ ἕνας προεδρεύων καί ὁ ἄλλος ὁμιλητής, ὑπῆρξαν «πνευματικοί υἱοί» τοῦ κυροῦ ἁγίου Φλωρίνης Αὐγουστίνου.

     Λαμβάνοντας ὑπόψη τά ἐπιπλέον κριτικά λεχθέντα ἀπό τόν κυρό ἅγιο Κοζάνης Διονύσιο[1][1] πού, μέ ἐλάχιστες προστιθέμενες προσωπικές λεκτικές παρεμβάσεις, συνοπτικά ἑστιάζονται στά ἀκόλουθα:

   Τό ὀδυνηρό στόν καιρό μας εἶναι ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δέν

Οι τρεις επισκέψεις της Μαρίας της Μαγδαληνής στον Τάφο του Κυρίου

Οἱ τρεῖς ἐπισκέψεις τῆς Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς στὸν Τάφο τοῦ Κυρίου

«Δεῦτε ἴδετε τὸν τόπον ὅπου ἔκειτο ὁ Κύριος»

    Ἔχουμε διαβάσει ποικίλες συζητήσεις σχετικὰ μὲ τὴν φαινομενικὴ ἔλλειψη συμφωνίας ἀνάμεσα στὶς Εὐαγγελικὲς διηγήσεις τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Ἔχουν γίνει πολλὲς ἀπόπειρες γιὰ νὰ ἀποδειχθεῖ μία συμφωνία ἀνάμεσα στοὺς Εὐαγγελιστὲς σὲ αὐτὸ τὸ θέμα, ἀλλὰ δὲν εἶναι ὅλες ἀρκετὰ ἐπιτυχεῖς. Θὰ ἤθελα νὰ προσφέρω μία προσεκτικὴ ἐξέταση αὐτοῦ τοῦ θέματος καὶ θὰ ἀρχίσω ἀναφέροντας τὰ πιὸ φανερὰ σημεῖα ποὺ δείχνουν ἔλλειψη συμφωνίας.
Στὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Ματθαίου διαβάζουμε ὅτι κατὰ τὸν χαιρετισμὸ ἀπὸ τὸν Ἀναστημένο Κύριο μὲ τὴν λέξη «Χαίρετε» ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ ἄλλη Μαρία ἀμέσως «ἐκράτησαν αὐτοῦ τοὺς πόδας» (Μτ, κη, 9). Ὅμως ἀλλοῦ (Ἰω, κ, 11-17) διαβάζουμε ὅτι ὅταν ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ θρηνοῦσε στὸν ἄδειο τάφο καὶ δὲν ἀναγνώρισε τὸν Χριστό, ἀλλὰ νόμισε ὅτι ἦταν ὁ κηπουρός, δὲν τῆς ἐπετράπη νὰ τὸν ἀγγίξει. Αὐτὲς οἱ διηγήσεις δὲν φαίνεται νὰ συμφωνοῦν μεταξύ τους καὶ προσπάθειες ἀπὸ ἀναγνῶστες νὰ τὶς συμβιβάσουν παράγουν βεβιασμένες ἑρμηνεῖες καὶ μὴ πειστικὲς ἐπινοήσεις.
Τὰ τέσσερα Εὐαγγέλια δὲν ἀναφέρουν τὴν ἐμφάνιση τοῦ Κυρίου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ --Η Τόλμη--

(π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ)

Κυριακή των Μυροφόρων (Σπυρ. Περιστέρη)

Αίνοι και Δόξα.  Σπυρ. Περιστέρη

«Με τα δικά σου χρήματα πολεμάνε την Πίστη σου»!

Εσύ και το ΠΣΕ

(Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών)

Αγαπητέ Ορθόδοξε Έλληνα. Εάν μπεις στην επίσημη ιστοσελίδα του «Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών», θα δεις ότι είσαι μέλος ενός αντίχριστου νεοταξικού ανοσιουργήματος που πολεμάει την Πίστη σου.

Δεν το ήξερες; Ε, τώρα το έμαθες.

Ναι λοιπόν. Είσαι κι εσύ ένα από τα 10,003,402 μέλη που η Εκκλησία της Ελλάδος προσφέρει απλόχερα στο ΠΣΕ. Άλλο αν κανείς δεν σε ρώτησε αν θέλεις να είσαι εκεί. Άλλο αν κανείς δεν σου είπε ποτέ τι μαγειρεύουν με την δική σου σε λευκή κόλλα υπογραφή όλοι οι οικουμενισταράδες που μαζεύονται εκεί.

Αγαπητέ Ορθόδοξε Έλληνα. Όλα κι όλα, εφόσον είσαι μέλος θα πρέπει και να πληρώσεις.

«Όλες οι εκκλησίες μέλη του ΠΣΕ οφείλουν να καταβάλλουν ετήσια οικονομική συνεισφορά ….».

Αυτό σημαίνει ότι δεν γνωρίζεις, ούτε θα μάθεις και ποτέ, πόσα χρήματα από το δικό σου υστέρημα έχουν καταλήξει και θα συνεχίζουν να καταλήγουν στο αντίχριστο ΠΣΕ. Το διανοείσαι; Με τα δικά σου χρήματα πολεμάνε την Πίστη σου.

Έχουμε και λέμε λοιπόν.

- Είσαι ένα ‘μέλος φάντασμα’ του αντίχριστου ΠΣΕ.

- Δεν πήραν ποτέ την άδειά σου.

- Πληρώνεις χωρίς να το γνωρίζεις.

- Δεν σε ενημερώνουν για τίποτα.

- Δεν έχεις δικαίωμα γνώμης για τίποτα.

- Και σα να μην έφταναν όλα αυτά …

όταν διαφωνείς με τις αντίχριστες αποφάσεις τους σε αποκαλούν ΤΑΛΙΜΠΑΝ.

Τώρα που τα έμαθες όλα αυτά αγαπητέ Ορθόδοξε Έλληνα, ΤΙ ΕΙΣΑΙ ΔΙΑΤΕΘΕΙΜΕΝΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ;

***

Φαίη για το ΑΒΕΡΩΦ

Πηγή