Φτωχοί και ταλαίπωροι άνθρωποι, αν κρύβουν την αλήθεια για να υποστηρίξουν τις αβαρίες τους!

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος:

 

Οὔτε τὸ αἷμα τοῦ μαρτυρίου δὲν ξεπλένει τὴν ἁμαρτία τοῦ σχίσματος στὴν Ἐκκλησία!

Ἕνα συγκλονιστικὸ κείμενο - μνημεῖο!

(Ὁμιλία ΙΑ στὴν πρὸς Ἐφεσίους Ἐπιστολή)

  Σχόλιο "Π.Π.": Δὲν μᾶς λένε ὅσοι ἀνάρτησαν τὸ «συγκλονιστικὸ αὐτὸ κείμενο» τοῦ Ἁγίου, ποῦ ἀναφέρονται. Δὲν θὰ ἐπιχειρήσουμε νὰ μαντέψουμε, ἀλλὰ θὰ ἀρκεστοῦμε νὰ ποῦμε ὅτι ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος ἀναφέρεται στοὺς πιστοὺς ἐκείνους ποὺ γιὰ λόγους ἐγωϊσμοῦ καὶ φιλαρχίας, καὶ παρότι ἔχουν τὴν ὀρθόδοξη πίστη, χωρίζουν τοὺς ἑαυτούς τους ἀπὸ τὸ ὑπόλοιπο σῶμα τῶν πιστῶν.

    Ἀντίθετα, ὅταν ὑπάρχει αἵρεση, ὁ Ἅγιος συμβουλεύει νὰ ἀπομακρυνόμαστε ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς. Γιατί, ὁ αἱρετικὸς μὲ τὴν αἵρεση, κι ὅσοι τὸν ἀκολουθοῦν ἢ τὸν ἀνέχονται, δημιουργοῦν μιὰ «νέα ἐκκλησία», ὅσο κι ἂν ἐκ πρώτης ὄψεως δὲν φαίνεται καί, ἐπειδὴ ἔχουν ἤδη μολυνθεῖ ἀπὸ τὴν αἵρεση, δὲν τὸ καταλαβαίνουν.

     Δὲν θὰ ἐπαναλάβουμε, ὅσα κατὰ καιροὺς ἔχουν γράψει. Μόνο τρία κείμενα ἀρκοῦν:

       Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος:

«Τι ουν, φησίν, όταν πονηρός η και μη μόνον πειθώμεθα; Πονηρός πως λέγεις; Ει μεν περί πίστεως φεύγε και παραίτησαι, μη μόνον αν άνθρωπος η, αλλά καν άγγελος εξ ουρανού κατιών» (PG 34, 231A).

    Ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης: «Ουδ΄ αν όλα τα χρήματα του κόσμου παρέξει τις και κοινωνών είη τη αιρέσει, φίλος Θεού ου καθίσταται αλλ΄ εχθρός». (PG 99, 1205A).

     Κι ὁ μέγας Φώτιος: «Αιρετικός εστίν ο ποιμήν; Λύκος εστίν· φυγείν εξ αυτού και αποπηδάν δεήσει…· φύγε την κοινωνίαν αυτού και την προς αυτόν κοινωνίαν ως ιόν όφεως».   

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος:

 

Οὔτε τὸ αἷμα τοῦ μαρτυρίου δὲν ξεπλένει τὴν ἁμαρτία τοῦ σχίσματος στὴν Ἐκκλησία!

  Ἐὰν λοιπὸν θέλωμεν νὰ ἀπολαμβάνωμεν τὸ Πνεῦμα τὸ ὁποῖον ἔρχεται ἀπὸ τὴν κεφαλήν, ἂς εἴμεθα στενὰ συνδεδεμένοι μεταξύ μας.

   Διότι δύο τρόποι ἀποκοπῆς ἀπὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ὑπάρχουν· ὁ ἕνας, ὅταν ψυχράνωμεν τὴν ἀγάπην, ὁ δεύτερος δέ, ὅταν τολμήσωμεν πράγματα ποὺ εἶναι ἀνάξια νὰ γίνωνται εἰς ἐκεῖνο τὸ σῶμα, διότι καὶ μὲ τοὺς δύο αὐτοὺς τρόπους χωρίζομεν τοὺς ἑαυτούς μας ἀπὸ τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας. Ἐὰν δὲ ἐμεῖς, ποὺ ἔχομεν ταχθῆ νὰ οἰκοδομῶμεν καὶ ἄλλους εἰς αὐτό, πρῶτοι γινώμεθα ἐμεῖς αἴτιοι διὰ ν’ ἀποσχίζωνται ἀπὸ αὐτήν, τί δὲν θὰ πάθωμεν;

   Τίποτε δὲν θὰ ἠμπορέση νὰ διαιρέση τόσον εὔκολα τὴν Ἐκκλησίαν, ὅσον ἡ φιλαρχία, τίποτε δὲν παροξύνει τόσον τὸν Θεόν, ὅσον τὸ νὰ διαιρεθῆ ἡ Ἐκκλησία. Καὶ ἂν ἀκόμη ἔχωμεν πράξει ἄπειρα καλά, δὲν θὰ καταδικασθῶμεν ὀλιγώτερον ἀπὸ αὐτοὺς οἱ ὁποῖοι διεμέλισαν τὸ σῶμα του, ἐμεῖς οἱ ὁποῖοι διαιροῦμεν τὸ ἐκκλησιαστικὸν πλήρωμα.

Προαλείφεται για αρχιεπίσκοπος Αμερικής κάνοντας εντατικά μαθήματα Αγγλικών

Ἔντονη δραστηριότητα στό μητροπολιτικό γραφεῖο πρωτοκορυφαίου Οἰκουμενιστοῦ μητροπολίτου τῆς Νοτίου Ἑλλάδος σημειώνεται τό τελευταῖο διάστημα. Σύμφωνα μέ τό ρεπορτάζ, ὁ μητροπολίτης αὐτός πού διατηρεῖ στενές σχέσεις μέ τόν ἔνοικο τοῦ Φαναρίου, ἀποτελεῖ ἐξαιρετική λύση γιά τήν περαιτέρω προώθηση τοῦ οἰκουμενιστικοῦ πνεύματος καί κυρίως τόν ἔλεγχο τῶν μοναστηριῶν τοῦ ἁγίου γέροντος Ἐφραίμ τῆς Ἀριζόνας. 

Ὁ σκληρός καί "αἱμοβόρος" χαρακτήρας του, ἀποτελεῖ προμήνυμα γιά τίς δύσκολες ὧρες πού θά περάσει ὁ μοναχισμός τῆς Ἀμερικῆς. Ἡ μοναστική ἀναγέννηση μέ τίς ἄοκνες προσπάθειες

Οι Οικουμενιστές, όπως οι γκέι, ισχυρίζονται ότι αυτοί είναι οι σωστοί! Αυτοί έχουν την αλήθεια!

Είμαι παιδί ομοφυλοφίλων και έβαλα τον πατέρα μου φυλακή

   ...Από την στιγμή που σε μεγαλώνουν γκέι άνθρωποι θα πρέπει να γνωρίζεις ότι εκείνοι οι κακοί ετερόφυλοι θέλουν να σου κάνουν κακό!

σ.σ. Η Μόιρα Γκρέυλαντ, παιδί ομοφυλοφίλων, εμφανίστηκε σε μία εκδήλωση Βαπτιστών για να καταθέσει την εμπειρία της (στην Αμερική οι ετερόδοξοι ασχολούνται κυρίως με θέματα ηθικής). Αξίζει να μάθουμε την μαρτυρία της [από το 16:30].

***

Καλή σας ημέρα. Σας ευχαριστώ που με έχετε εδώ σήμερα. Το όνομά μου είναι Μόιρα Γκρέυλαντ. Είμαι αρθρογράφος και τραγουδίστρια αλλά δεν ξεκίνησα έτσι. Η μητέρα μου και ο πατέρας μου είναι φημισμένοι ομοφυλόφιλοι συγγραφείς. Η μητέρα

«Ουκ οιδατε τί αιτείσθε. Δύνασθε πιείν το ποτήριον ό εγὼ πίνω»! (Προς συγχρόνους επίδοξους ηγέτες)

Απόστολος Ιάκωβος:

Τι ζητούσε από τον Ιησού;  († 30 Απριλίου)

   Σήμερα, 30 Απριλίου, η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του αποστόλου Ιακώβου, ο οποίος μαζί με τον αδελφό του Ιωάννη και τον Πέτρο ήταν στενά συνδεδεμένοι με τον Ιησού και οι μόνοι από τους μαθητές του που ήταν παρόντες κατά τη Μεταμόρφωσή Του. 

   Ο απόστολος Ιάκωβος ήταν υιός του Ζεβεδαίου και της Σαλώμης και μεγαλύτερος αδελφός του ευαγγελιστή Ιωάννη. Καταγόταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας. Ασχολούνταν με την αλιεία μαζί με τον Ιωάννη, έχοντας μαζί τους και τον πατέρα τους, καθώς και πολλούς εργάτες. Είχαν δικό τους πλοίο και συνεργάτης τους ήταν και ο απόστολος Πέτρος. Παρ’ όλα αυτά, όταν άκουσαν το κήρυγμα του Ιησού «ἀφέντες τὸν πατέρα αὐτῶν Ζεβεδαῖον ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ τῶν μισθωτῶν ἀπῆλθον ὀπίσω αὐτοῦ» (Μάρκ. 1,20).

    Ο Ιάκωβος μαζί με τον Ιωάννη επέδειξαν μεγάλο ζήλο ως μαθητές του Κυρίου. Γι’ αυτό και εκλήθησαν «υιοί βροντής» και έγιναν μάρτυρες πολλών μεγάλων γεγονότων, που δεν τα εβίωσαν οι άλλοι απόστολοι. Έγιναν αποκλειστικοί μάρτυρες της Μεταμορφώσεως του Κυρίου. Είδαν τη θαυμαστή ανάσταση της θυγατέρας του αρχισυνάγωγου Ιάρειου και είχαν την ευλογία να προσκληθούν από τον Ιησού κοντά Του κατά τις ώρες της προσευχής και της αγωνίας Του στον κήπο της Γεσθημανής.

   Η οικειότητα αυτή οδήγησε προφανώς τον Ιάκωβο με τον αδελφό του Ιωάννη να ζητήσουν από τον Κύριο, μέσω της μητέρας τους, πρωτοκαθεδρία στην εγκόσμια βασιλεία Του, παρανοώντας την αποστολή Του. Οι δύο μαθητές ζητούσαν από τον Χριστό δόξα με ανθρώπινα κριτήρια, έχοντας κατά νου ότι η Βασιλεία Του είναι αισθητή. Ο Χριστός, όμως, διορθώνοντας την εσφαλμένη δοξασία τους, υποδεικνύει την πραγματική και αιώνια δόξα, η οποία διέρχεται μέσα από το «ποτήριον», που είναι τα Πάθη και ο Σταυρός. Γι’ αυτό τους λέγει: «Οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε. Δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω, καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι;».

    Μετά την Πεντηκοστή ο απόστολος Ιάκωβος κήρυξε το Ευαγγέλιο στην ευρύτερη περιοχή της Παλαιστίνης. Μεγάλο πλήθος ανθρώπων μεταστρεφόταν στη νέα πίστη και άλλαζε τρόπο ζωής χάρη στο έργο του Ιακώβου. Αυτό εθορύβησε ιδιαίτερα τους άρχοντες των Ιουδαίων, οι οποίοι το έτος 44 μ.Χ. τον συνέλαβαν και τον αποκεφάλισαν, με διαταγή του Ηρώδου του Αγρίππα.

Απολυτίκιο

Ἀπόστολε ἅγιε Ἰάκωβε, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν, παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν.

Πηγή