Απάντηση στον π. Σεραφείμ Ζήση (τελική)

Τοῦ κ. Ἰωάννου Ρίζου

Ειλικρινά δεν φαντάστηκα, π. Σεραφείμ, ότι αποτελεί για σας επιτακτική αναγκαιότητα να ζητήσω επισήμως συγγνώμη για την αβλεψία  μου να υποθέσω ότι, αφού ο Φλωρίνης κ. Θεόκλητος μνημόνευε δια του Αρχιδιακόνου του, τους απανταχού Προκαθημένους στη Θ. Λειτουργία, αυτό θα συνέβαινε στην απανταχού Ορθόδοξη  Εκκλησία.

Ζητώ συγγνώμη λοιπόν, τώρα, καθώς βλέπω ότι σε μερικά σημεία δεν είχα πληροφορηθεί σωστά.

Όμως αυτή η αβλεψία μου δεν μπορεί να γίνει διέξοδος στα αδιέξοδα του κηρύγματος σας (των τριών θεολόγων της Θεσσαλονίκης).

Παρακαλώ όμως, ας έλθουμε στην ουσία, που η κακοδιαχείρισή της τόσο ταλανίζει τους πιστούς.

1. Λέτε: «Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Μπαντσέν τῆς Οὐκρανίας κ. Λογγῖνος (Ἀρχιεπίσκοπος ἀπό τόν Αὔγουστο τοῦ 2017) ἔχει διακόψει τήν μνημόνευση τοῦ Πατριάρχου Μόσχας ἀπό τόν Μάρτιο τοῦ 2016, ἀλλά μνημονεύει τοῦ Τοπικοῦ Ἀρχιεπισκόπου Τσερνοβτσί καί Μπουκοβίνας κ. Μελετίου καί τοῦ Μητροπολίτου του καί Γέροντός του κ. Ὀνουφρίου...».

Ομολογείτε λοιπόν ότι ο κ. Λογγίνος διέκοψε την εκκλησιαστική κοινωνία με τον πατριάρχη Μόσχας κ. Κύριλλο, επειδή προφανώς είναι οικουμενιστής, αλλά παράλληλα ο κ. Λογγίνος κοινωνεί με τους Επισκόπους και την Σύνοδο της Ουκρανικής Εκκλησίας (και δέχεται την Προχείριση του από αυτούς στο αξίωμα του Αρχιεπισκόπου) οι οποίοι αποδέχονται τα οικουμενιστικά κείμενα και αποφάσεις του Κολυμπαρίου και μνημονεύουν τον Κύριλλο.

Και τον θεωρείται αποτειχισμένο!

Και θεωρείτε εμένα συκοφάντη και την «Π.Π» «κίτρινο τύπο»!

2. Λέτε: ότι «…ὁ κύριος ἰσχυρισμός [σημ. εννοεί ότι ο κύριος ισχυρισμός του άρθρου μου ήταν ότι μνημονεύτηκαν όλοι οι Προκαθήμενοι στο συλλείτουργο με τον κ. Λογγίνο και τον π. Θεόδωρο], ἡ οὐσία, ἔγινε καπνός...  Οὔτε διανοήθηκε νά ζητήσει συγγνώμη γιά τό λάθος του …Τί λέτε, λοιπόν, κ. Ρίζο; Μνημονεύθηκαν ἤ ὄχι στό Μπαντσέν οἱ Προκαθήμενοι; Κάνατε λάθος ἐκεῖ ἤ ὄχι; Μπορεῖτε νά ζητήσετε συγγνώμη γι΄ αὐτό; Ἀντιθέτως, ὡς κατήγορό μας νομίζετε ὅτι ὁ καιρός σᾶς δικαίωσε... Μνημονεύθηκαν ἤ ὄχι στό Μπαντσέν οἱ Προκαθήμενο ; Κάνατε λάθος ἐκεῖ ἤ ὄχι; Μπορεῖτε νά ζητήσετε συγγνώμη γι΄ αὐτό; Ἀντιθέτως, ὡς κατήγορό μας νομίζετε ὅτι ὁ καιρός σᾶς δικαίωσε ... [και επανερχόμενος συνεχώς στο ίδιο θέμα αλλού συνεχίζει]  περί τῆς δῆθεν μνημονεύσεως ὅλων τῶν Προκαθημένων στό Μπαντσέν, πού ἀποτελοῦσε τήν οὐσία τοῦ 1^ου ἄρθρου του· ὁ συντάκτης τοῦ ὁποίου, ὅμως, ἀρνεῖται τήν μέ σεβασμό πρός τούς ἀναγνῶστες του παραδοχή τοῦ λάθους του» κλπ. κλπ.

3. Ο κύριος ισχυρισμός του άρθρου μου, π. Σεραφείμ, ήταν ότι έγινε συλλείτουργο συμμετέχοντος του π. Θεοδώρου, στο οποίο μνημονεύτηκαν μη αποτειχισμένοι επίσκοποι που αποδέχτηκαν το Κολυμπάρι. Το ότι δεν μνημονεύτηκαν όλοι οι πατριάρχες και αρχιεπίσκοποι (όπως από άγνοια έγραψα και ζήτησα δημόσια συγγνώμη) που αποδέχτηκαν το Κολυμπάρι αισθάνεστε ότι σας δικαιώνει;

4. Λέτε: «Πόσο χαμηλά πρέπει νά μᾶς ἔχετε στήν ὑπόληψή σας, κ. Ρίζο, πόσο χαμηλά, ὡς ὑποκριτές, ἀφοῦ δέχεσθε, ὅτι ἐμεῖς πού λειτουργούμαστε ἐδῶ ὑπό διωγμό, μακριά ἀπό Ἐνορίες καί τά Μοναστήρια μας, θά ταξιδεύαμε μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα νά συμμετάσχουμε σέ Λειτουργία, ὅπου θά μνημονεύονταν σύσσωμοι οἱ προδόντες τήν Πίστη στό Κολυμπάρι ! Καί μετά νά ἔλθουμε ἐδῶ καί νά κοροϊδεύουμε τούς πιστούς, δημοσιεύοντας».

     Το ότι δεν μνημονεύτηκαν «σύσσωμοι οι προδίδοντες την Πίστη στο Κολυμπάρι», αλλά λίγοι μόνο από αυτούς σας αθωώνει π. Σεραφείμ; Και για να ξέρουμε κι εμείς, από πόσους και πάνω πρέπει να μνημονευτούν για να θεωρηθεί κατακριτέα η μνημόνευση;

5. Λέτε : «Ἀπορῶ πάντως, κ. Ρίζο, ἐδῶ “γίνεται χαμός” τίς μέρες αὐτές γιά να μή δοθεῖ Αὐτοκεφαλία στούς Σχισματικούς τοῦ Κιέβου, καθώς ἡ Μόσχα ὑπεραμύνεται τῆς δικῆς της (προσέξτε, δικῆς της) Μητροπόλεως Κιέβου, καί ἐσεῖς ἰσχυρίζεσθε ὅτι ἡ ἱεροκανονική αὐτή Μητρόπολη ἤδη εἶναι ἐντελῶς ἀνεξάρτητη και δέν ἔχει σχέση μέ τόν Μόσχας. Ποῦ ζῆτε, ἀλήθεια;».

      Είναι προφανές, πάτερ, ότι ζούμε σε διαφορετικούς κόσμους. Γιατί σίγουρα η «Αυτοκεφαλία στους σχισματικούς του Κιέβου» είναι σοβαρό θέμα, αλλά εκείνο που τώρα πρωτεύει είναι να σωθούμε και να τραβήξουμε, αν είναι δυνατόν, και έναν αδερφό μας από την θανατηφόρα αίρεση που στέλνει ψυχές στην απώλεια . Για εσάς όμως αποτελεί θέμα δυνητικής φύσεως. Όποιος θέλει δηλαδή μπορεί να κοινωνεί με την αίρεση κι όποιος θέλει (αν είναι ακραίος και άνθρωπος μίσους) να μην κοινωνεί.

6. Λέτε: «Ἄν εἴχατε διαβάσει τό ὁμολογιακό κήρυγμα τοῦ κ. Λογγίνου πού δημοσιεύσαμε πρό ἡμερῶν, θά εἴχατε τήν δυνατότητα νά πληροφορηθεῖτε γιά βασικά πράγματα ὡς πρός τήν διοικητική ὑπαγωγή τοῦ κ. Λογγίνου· δέν τό διαβάσατε, φαίνεται, νηφαλίως (γι΄ αὐτό οὔτε καί προσεκτικῶς), ἴσως δέ καί καθόλου».

     Πάτερ, πολλά χρόνια διαβάζω «ομολογιακά κηρύγματα», «τώρα όμως δεν είναι ώρα για λόγια αλλά για πράξεις», που θα έλεγε ο της Εφέσου φωστήρας άγιος Μάρκος. Αν ο επίσκοπος Λογγίνος έκανε πράξη αυτά που λέει και μάλιστα εκφράζοντας πριν από καιρό αναθέματα, φαντάζεστε ότι δεν θα χαιρόμουν; Θα ήμουν ο πρώτος που θα τον επαινούσε, όπως τον επαίνεσα όταν αναθεμάτισε τους Οικουμενιστές. Από το ανάθεμα όμως στην εκκλησιαστική διπλωματία είναι μία εξέλιξη, η οποία δεν συμβαδίζει με τις προσδοκίες που ο Επίσκοπος ο ίδιος μας δημιούργησε.

7. Λέτε : «Ὁ κ. Ρίζος, στά σχόλια τῆς πρώτης του ἀναρτήσεως, ἀφοῦ εἶδε προοδευτικῶς ὅτι οὔτε τό θέμα τῆς μνημονεύσεως τῶν Προκαθημένων τό συνέλαβε καλῶς, οὔτε ὅμως καί τό θέμα τῆς ὑπαγωγῆς τῆς Οὐκρανίας στή Μόσχα (ὅπου ὅμως ἐπέστρεψε δριμύτερος στή 2^η δημοσίευση), τότε μόνον «ἔστρεψε» τή θεματολογία στό ἄν ἡ Μητρόπολη Κιέβου δέχεται ἤ ὄχι τό Κολυμπάρι καί ἄν κοινωνεῖ μέσῳ τούτου ὁ κ. Λογγῖνος μέ τήν αἵρεση τοῦ Κολυμπαρίου...».

      Είναι η πρώτη φορά που ακροθιγώς εμφανίζεστε να πλησιάζετε την ουσία και των δύο άρθρων μου. Δεν «έστρεψα» την θεματολογία μου όπως λέτε, αυτή ήταν η κύρια θεματολογία μου. Απλά, αυτά που έγραψα εκεί, ήταν λεπτομέρειες που αγνοώντας τις εκεί εκκλησιαστικές δικαιοδοσίες, τα χρησιμοποίησα θεωρώντας ότι επιβεβαίωναν την ουσία.  Αυτά θεωρούσα σωστά και αυτά έγραψα. Εκεί φυσικά που κάνω λάθος ζητάω δημοσίως συγγνώμη, Εσείς όμως χτυπούσατε το πέταλο αντί για το καρφί για να θαυμάζουν οι αφελείς την δεξιοτεχνία σας. Στη συνέχεια βέβαια, προσεκτικά το προσπερνάτε γιατί αγγίζει το οικοδόμημα της Νέο-Πατερικής θεολογίας που εγκαινιάζετε, εισάγοντας θέματα οικονομίας και επιτρεπτής μνημόνευσης αιρετιζόντων επισκόπων.

Γράφετε: «Ὁ Μόσχας στό Μπαντσέν δεν μνημονεύεται, ὁ δέ μνημονευόμενος κ. Ὀνούφριος καί ὁ μνημονεύων κ. Λογγῖνος εἶναι ἀμφότεροι ὀρθόδοξοι … Ἐμεῖς ἔχουμε δεῖ οἱ ἴδιοι σχετικό ὑπόμνημα τῆς Μητροπόλεως Κιέβου (ὑπό τόν Ὀνούφριο) πρός τό Πατριαρχεῖο Μόσχας ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῶν προσφάτων ἀποφάσεων».

      Κι εμείς Πάτερ, είδαμε ημερίδες και ημερίδες, υπομνήματα και υπομνήματα…του Πειραιώς, της Γατζέας, και άλλων «ομολογητών»  ών ούκ έστιν αριθμός. Και αυτοί που καταγγέλλονταν στα υπομνήματα μετά από λίγο τιμώνταν  με επαίνους , διακρίσεις και δώρα από τους καταγγέλλοντας.

      Αλλά, πάτερ μου, γιατί κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε την ουσία; Πώς είναι αμφότεροι ορθόδοξοι, εφόσον αποδέχτηκαν την Κολυμπάριο Σύνοδο, εφόσον μνημονεύουν τους Οικουμενιστές. Γιατί, ενώ γνωρίζετε προσπερνάτε το βασικά πατερικά κείμενα όπως:

     Του αγ. Θεοδώρου του Στουδίτη, που διδάσκει να μην έχουμε καμιά «κοινωνία» με τους αιρετικούς, αλλά και με όσους «κοινωνούν» με αιρετικούς: «Του αγίου Αθανασίου, προστάσσοντος μηδεμίαν κοινωνίαν έχειν ημάς προς τους αιρετικούς, αλλά μηδέ προς τους κοινωνούντας μετά των ασεβών»! «Οἱ μέν τέλεον περί τήν πίστιν ἐναυάγησαν΄ οἱ δέ, εἰ καί τοῖς λογισμοῖς ού κατεποντίσθησαν, ὅμως τῆ κοινωνία τῆς αἱρέσεως συνόλλυνται» (P.G. 99, 1164 Α). Δηλαδή: «Ἄλλοι μέν ἐναυάγησαν περί τήν πίστιν τελείως, ἄλλοι δέ, καίτοι ἐσωτερικῶς δέν ἀσπάσθηκαν τήν κηρυττομένην κακοδοξίαν, συναπωλέσθησαν ὅμως μέ τούς λοιπούς λόγω τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μετ’ αὐτῶν».

      Του αγ. Ιωάννη Χρυσοστόμου: «Ἐχθρούς γάρ τοῦ Θεοῦ, ὁ Χρυσόστομος, οὐ μόνον τούς αἱρετικούς, ἀλλά καί τούς τοῖς τοιούτοις κοινωνοῦντας μεγάλῃ καί πολλῆ τῆ φωνῆ ἀπεφήνατο». (P.G. 99. 1049 Α).

      Του αγ. Μάρκου Ευγενικού που δεν «κοινωνούσε» όχι μόνο με τον αιρετικό Πατριάρχη Μητροφάνη, αλλά ούτε και με όσους «κοινωνούσαν» μαζί με τον Μητροφάνη. Γι’ αυτό καθιερώθηκε στην Ορθοδοξία η αρχή, που είναι απόλυτα ορθή: «ο κοινωνών τω ακοινωνήτω, ακοινώνητος έστω»!

  

8. Λέτε: «Δείξαμε, ἀντίθετα πρός τήν καχυποψία τοῦ κ. Ρίζου, ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας (Μητρόπολη Κιέβου) ὑπάγεται στό Πατριαρχεῖο Μόσχας (ποῦ φθάσαμε, φαντασθῆτε...)· ὅτι κάθε Ἐπίσκοπος τῆς νομίμου Οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας (καί ὁ κ. Λογγῖνος) μνημονεύει πρώτου πάντων, τοῦ Πατριάρχου Μόσχας· καί ὅτι συνεπῶς ὁ κ. Λογγῖνος μή μνημονεύων τοῦ κ. Κυρίλλου, ἔκανε διακοπή μνημονεύσεως τῆς ἀνωτάτης προϊσταμένης του ἀρχῆς».

       Επανάληψη των ίδιων θέσεων!

      Ο Επίσκοπος Λογγίνος επειδή διέκοψε την κοινωνία με την ανώτατη εκκλησιαστική του αρχή (τον οικουμενιστή πατριάρχη Μόσχας), αλλά δεν διέκοψε την κοινωνία με την ανώτερη του εκκλησιαστική αρχή (την οικουμενιστική Τοπική Εκκλησία) θεωρείται αποτειχισμένος ομολογητής! Και για το ότι καταδεικνύουμε αυτήν την αντιπατερική πλάνη ο π. Σεραφείμ μέμφεται εμένα με ποικιλία χαρακτηρισμών και την «Π.Π.»: «Ἡ ἐπιμονή τοῦ κ. Ρίζου ἔναντι στά ἀποδεδειγμένα λάθη του (μέ συνέπεια τήν παραπληροφόρηση), ἄς εἶναι καί μέτρο πρός κάποιους ἄλλους ἱστολόγους γιά τό ἄν εἶναι ἐφικτό τό «νά κλειστοῦμε σέ ἕνα Μοναστήρι καί νά μή βγοῦμε, ἕως ὅτου συμφωνήσουμε...».

     Πιστεύω τώρα η δημόσια συγγνώμη μου να σας δίνει το κίνητρο να κλειστείτε σ’ ένα μοναστήρι. Γιατί αν και αυτό δεν σας αρκεί τι άλλο τότε θέλετε; 

     Ο Μητροπολίτης Ονούφριος –πνευματικός και προϊστάμενος του κ. Λογγίνου– σε εορτασμό το 2017 στον οποίο συμμετέχει η Ρωσική Οικουμενιστική Ιεραρχία.

π. Σεραφείμ (Ζήσης) μοναχός, Αναίρεση μυθευμάτων του κ. Ιω. Ρίζου

Γράφει ὁ π. Νικόλαος Μανώλης

        

      Πάνω στήν ἑτοιμασία τοῦ ἄρθρου - ἀπάντηση στά ψεύδη τοῦ π. Σάββα Λαυριώτη μέ τά ὁποία καταπιάστηκα τίς τελευταῖες ὧρες και θα δημοσιευθεί την Κυριακή 6/5 το πρωί στο Ιστολόγιό μου, ἔφθασε στήν ἠλεκτρονική μου διεύθυνση ἡ ἐργασία πού ἀκολουθεῖ τοῦ ὀσιολογιωτάτου μοναχοῦ π. Σεραφείμ (Ζήση). Πρόκειται γιά ἀπάντηση στούς ἀνακριβής, ἀναληθής καί ἀνόητους κατά τήν ἄποψή μου ἰσχυρισμούς τοῦ κ. Ρίζου πού μέ αὐτόν τόν τρόπο συκοφαντεῖ τήν ἀλήθεια, λοιδορεῖ πρόσωπα καί πολεμᾶ τήν ὑγειά ἀποτείχιση μέ συνέπεια νά παρασύρει ἀρκετούς στόν δρόμο τῆς πλάνης.

---

Ἀναίρεση μυθευμάτων τοῦ κ. Ἰωάννου Ρίζου

τοῦ Μοναχοῦ Σεραφείμ (Ζήση)

Λυποῦμαι πού ἀναγκάζομαι καί μή θέλων νά γράψω τά παρακάτω, ὅμως ἡ ἀναλήθεια ἔχει καί τά ὅριά της. Ὁ θεολόγος (...ἀλλά καί ἀδικητής μας) κ. Ἰωάννης Ρίζος γιά δεύτερη φορά ἐπανέρχεται γιά τό θέμα τῆς ὑπό τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Μπαντσέν κ. Λογγίνου μνημονεύσεως ἤ μή τῆς οἰκείας του ἀρχῆς στή Θ. Λειτουργία καί μᾶς κατηγορεῖ καί πάλιν γιά ψευδῆ ἀποτείχιση ! 

Κατά πρῶτον, ὁ κ. Ρίζος ἰσχυρίσθηκε (εὖ γε, τῆς εὐγενείας), ὅτι ἡ ἀποτείχιση τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση «καί τῶν σύν αὐτῷ» εἶναι «ψευδο-αποτείχιση» καί ἡ περί αὐτήν διδασκαλία του μία «νεκροφόρα πλάνη» [1], καί παρέσχε στοιχεῖα πού, ὅπως νόμιζε, ἀποδεικνύουν ὅτι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος κ.Λογγῖνος δέν ἔχει ἀποτειχισθεῖ, ἀντίθετα μέ ὅσα ἐμεῖς λέμε περί αὐτοῦ. Κατά συνέπεια, συλλειτουργώντας ὁ π. Θεόδωρος μαζί του πρό μηνῶν στό Μπαντσέν (τήν β΄ Κυριακή τῶν Νηστειῶν 2018), δέχθηκε νά ἀκούσει τήν μνημόνευση ὅλων τῶν Προκαθημένων [2]!   Ἐν τῷ μεταξύ οἱ γνωστοί τοῦ κ. Ρίζου  στήν περιοχή τῆς Πτολεμαΐδος διέδιδαν τήν ἴδια ἀνακρίβεια δείχνοντας καί ... βίντεο (!) (ὅπως πληροφορήθηκα), ἐνῷ καί ἐχθές ὁ κ. Ἰωάννης ἐπανῆλθε μέ τό ἴδιο θέμα, σέ νέο δημοσίευμά του [3]. Ἐπειδή στά σχόλια δέν λύνονται τά προβλήματα (λόγῳ τεχνικῆς - ἀπ΄ ὅ,τι φαίνεται - ἀσυνεχείας), ὀφείλω, ἐπειδή πρόκειται περί θέματος Ὀρθοδοξίας καί χάριν τῶν ἀδελφῶν περί τόν κ. Λογγῖνο, νά διευκρινίσω καί δηλώσω μέ τό παρακάτω κείμενο τά ἑξῆς:

(1) Κάθε Ἐπίσκοπος (ἤ Μητροπολίτης) λειτουργώντας, μνημονεύει τοῦ προϊσταμένου του Ἐπισκόπου· εἰδικῶς οἱ Ἱεράρχες τῶν Νέων Χωρῶν στήν (Βόρειο) Ἑλλάδα μνημονεύουν διττῶς, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου «καί τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου»[4].

(2) Οἱ Ἐπίσκοποι τῆς Ρωσσικῆς Ἐκκλησίας, ἁπανταχοῦ τῆς γῆς (καί στήν Οὐκρανία), κατά λειτουργική ἰδιαιτερότητα, μνημονεύουν τοῦ Πατριάρχου Μόσχας καί ὅλων τῶν πρός τά κάτω προϊσταμένων τους, Μητροπολιτῶν καί Ἀρχιεπισκόπων [5].

(3) Οἱ Προκαθήμενοι τῶν Ἐκκλησιῶν (Πατριάρχες, Ἀρχιεπίσκοποι Ἑλλάδος κ.λπ.) μνημονεύουν (διά τοῦ Διακόνου ἐκφωνοῦντος τά «Δίπτυχα»), ὅλων τῶν Προκαθημένων τῶν λοιπῶν 13 Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν. Ἰδού τί λέει καί τό «Ἀρχιερατικόν» τοῦ λειτουργιολόγου Μητροπολίτου Τυρολόης καί Σερεντίου κ. Παντελεήμονος.

«Εἰ δέ ἐστιν ὁ ἱερουργῶν Πατριάρχης ἤ Ἀρχιεπίσκοπος (προκαθήμενος Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας) λέγει· "Ἐν πρώτοις μνήσθητι, Κύριε, πάσης Ἐπισκοπῆς Ὀρθοδόξων τῶν ὀρθοτομούντων τόν λόγον τῆς σῆς ἀληθείας". Οἱ Ἱερεῖς· " Ἐν πρώτοις μνήσθητι, Κύριε, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (τοῦ δεῖνος) ὅν χάρισαι ταῖς ἁγίαις σου Ἐκκλησίαις ἐν εἰρήνῃ, σῷον, ἔντιμον, ὑγιᾶ, μακροημερεύοντα καί ὀρθοτομοῦντα τόν λόγον τῆς σῆς ἀληθείας". Εἰ δέ ἱερουργεῖ Πατριάρχης ἤ Ἀρχιεπίσκοπος (προκαθήμενος Ἐκκλησίας), ὁ Διάκονος ἐκφωνεῖ τά Δίπτυχα. Ὁ Διάκονος· "Καί ὧν ἕκαστος ἔχει κατά διάνοιαν καί πάντων καί πασῶν» [6] (τά «Δίπτυχα» εἶναι ἡ δέλτος μέ τούς ὑπόλοιπους 13 Προκαθημένους).

Ὅσοι ἔχουν γνώση λειτουργικῆς, ἀκόμη καί ὡς Ἱεροψάλτες, γνωρίζουν τά ἁπλᾶ αὐτά πράγματα· μόνον ἡ ἰδιαιτερότητα τῆς «ρωσσικῆς πολλαπλῆς μνημονεύσεως» εἶναι ἐδῶ στήν Ἑλλάδα λίγο γνωστή.

(4) Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Μπαντσέν τῆς Οὐκρανίας κ. Λογγῖνος (Ἀρχιεπίσκοπος ἀπό τόν Αὔγουστο τοῦ 2017 [7]) ἔχει διακόψει τήν μνημόνευση τοῦ Πατριάρχου Μόσχας ἀπό τόν Μάρτιο τοῦ 2016 [8], ἀλλά μνημονεύει τοῦ Τοπικοῦ Ἀρχιεπισκόπου Τσερνοβτσί καί Μπουκοβίνας κ. Μελετίου καί τοῦ Μητροπολίτου του καί Γέροντός του κ. Ὀνουφρίου, ὁ ὁποῖος ἔχει ἀγωνισθεῖ καί κάνει παρεμβάσεις κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ στήν Σύνοδο τῆς Ρωσσικῆς Ἐκκλησίας. Στή θέση τῆς μνημονεύσεως τοῦ Πατριάρχου Κυρίλλου, ὁ κ. Λογγῖνος μνημονεύει ἀορίστως «Ὀρθοδόξων Πατριαρχῶν» (“ortodocși patriarhi” – κατά τό «πάσης ἐπισκοπῆς Ὀρθοδόξων»). Ὅλα αὐτά εἶναι διακριτά καί σέ βίντεο ὅπου φαίνεται ὅλη ἡ μνημόνευση κατά τή Μεγάλη Εἴσοδο στόν Ναό τοῦ Μπαντσέν [9].

(5) Ἡ στάση αὐτή τοῦ κ. Λογγίνου λαμβάνει ἰδιαίτερο βάρος, ὅταν ληφθεῖ ὑπ΄ ὄψιν ἡ δυσχερής θέση τῆς Ἐκκλησίας Οὐκρανίας ἔναντι δύο σχισμάτων (ρωσσοφοβικῶν, τά ὁποῖα ἔχουν καί τήν συμπάθεια τῆς Κυβερνήσεως) καί τῆς Οὐνίας [10]. Ἡ γενική ἀναφορά στό Πατριαρχεῖο Μόσχας εἶναι ἰδιαιτέρως βαρύνουσα γιά τήν Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας, γιά τήν διάκρισή της ἀπό τά σχίσματα καί μάλιστα σέ ψυχροπολεμικές μεταξύ Οὐκρανίας καί Ρωσσίας συνθῆκες, εἶναι ἀναπόσπαστο τμῆμα τῆς ἐκκλησιαστικῆς της ταυτότητος.

Ἄς ἔλθουμε τώρα καί στούς ἰσχυρισμούς τοῦ κ. Ἰωάννη Ρίζου:

(Α)  Ὁ κ. Ρίζος ἀρχικῶς ἰσχυρίσθηκε ὅτι ὁ π. Θεόδωρος συμμετέχοντας στήν Θ. Λειτουργία τῆς Β΄ Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν στό Μπαντσέν, ἄκουσε καί ἀνέχθηκε νά μνημονεύονται ὅλοι οἱ Προκαθήμενοι[11]. Ὅταν τοῦ ἐπισημάναμε σέ σχόλιο ὅτι αὐτό (1) εἶναι ὀφθαλμοφανῶς ἀντίθετο μέ τό ὡς ἄνω βίντεο, καί (2) ὅτι στίς ἐπισκοπικές λειτουργίες δέν μνημονεύονται οἱ Προκαθήμενοι, ἐκεῖνος μᾶς παρέπεμψε σέ βίντεο Θείας Λειτουργίας (τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης), ὅπου μνημονεύονται ὅλοι οἱ Προκαθήμενοι [12] !!! Ἡ παρατυπία, λοιπόν, τοῦ ὑποκλιθέντος στούς Οἰκουμενιστές Μητροπολίτου Φλωρίνης κ. Θεοκλήτου, «βασιλικωτέρου τοῦ βασιλέως», ἔγινε γιά τόν κ. Ρίζο τεκμήριο τοῦ τί κάνουν οἱ Ρῶσσοι στό δικό τους Τυπικό. Τοῦ ὑπέδειξα σέ σχόλιο, ὅτι αὐτό εἶναι ἰδιορρυθμία καί καινοτομία μόνον τοῦ Φλωρίνης (καί ἴσως καί κάποιων ἄλλων Οἰκουμενιστῶν)· καί ὅτι δέν μνημονεύθηκαν στό Μπαντσέν οἱ Προκαθήμενοι τῶν Ἐκκλησιῶν, ἀφοῦ αὐτό προκύπτει καί ἀπό τό βίντεο.

Τό λάθος του αὐτό, τό παρεσιώπησε ὁ κατήγορός μας (γι΄ αὐτό καί τώρα δέν τό χρησιμοποιεῖ). Τοῦ πρώτου ἄρθρου του (τοῦ περί «νεκροφόρας πλάνης») ὁ κύριος ἰσχυρισμός, ἡ οὐσία, ἔγινε καπνός. Ἀλλ΄ ὁ κ. Ρίζος δέν ἔβαλε ἕνα ἐρωτηματικό γιά τό ἄν καταλαβαίνει τελικῶς τί γίνεται! Οὔτε διανοήθηκε νά ζητήσει συγγνώμη γιά τό λάθος του, ἄν ὄχι ἀπό ἐμᾶς, ἄν ὄχι ἀπό τούς τέσσερις Ρουμάνους (καθῃρημένους ἀπό τούς αἱρετικούς) Ἱερεῖς πού συμμετεῖχαν στή Θ. Λειτουργία στό Μπαντσέν, τοὐλάχιστον ὅμως ἀπό τούς ἀναγνῶστες καί ἀμύντορές του ὑβριστές (σχολιαστές) γιά τήν παραπληροφόρηση αὐτή (ἀσχέτως της προθέσεώς του). Τί λέτε, λοιπόν, κ. Ρίζο ; Μνημονεύθηκαν ἤ ὄχι στό Μπαντσέν οἱ Προκαθήμενοι ; Κάνατε λάθος ἐκεῖ ἤ ὄχι ; Μπορεῖτε νά ζητήσετε συγγνώμη γι΄ αὐτό; Ἀντιθέτως, ὡς κατήγορό μας νομίζετε ὅτι ὁ καιρός σᾶς δικαίωσε ...

Πόσο χαμηλά πρέπει νά μᾶς ἔχετε στήν ὑπόληψή σας, κ. Ρίζο, πόσο χαμηλά, ὡς ὑποκριτές, ἀφοῦ δέχεσθε, ὅτι ἐμεῖς πού λειτουργούμαστε ἐδῶ ὑπό διωγμό, μακριά ἀπό Ἐνορίες καί τά Μοναστήρια μας, θά ταξιδεύαμε μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα νά συμμετάσχουμε σέ Λειτουργία, ὅπου θά μνημονεύονταν σύσσωμοι οἱ προδόντες τήν Πίστη στό Κολυμπάρι ! Καί μετά νά ἔλθουμε ἐδῶ καί νά ... κοροϊδεύουμε τούς πιστούς, δημοσιεύοντας ὅτι ὁ κ. Λογγῖνος εἶναι ἀποτειχισμένος, ἐνῶ δέν εἶναι (δῆθεν, ὅπως ἐσεῖς λέτε)! Τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά τούς Ρουμάνους Πατέρες: καί αὐτοί πόσο ποταποί, καθ΄ ὑμᾶς, κ. Ρίζο, οἱ ὁποῖοι ἐνῷ στήν Ρουμανία καθαιρέθηκαν λόγῳ τῆς ἀποτειχίσεως, ἦλθαν καί μνημόνευσαν ὅλους τούς Προκαθημένους (καί τόν θλιβερό οἰκουμενιστή Πατριάρχη Ρουμανίας) στήν Νότια Οὐκρανία ! Ὡραίους λογισμούς ἔχετε, οἱ ὁποῖοι ὅμως ὅταν ἀναιρεθοῦν, παραμένουν γυμνοί δημοσίας τοὐλάχιστον μεταμελείας.

(Β) Ὁ κ. Ρίζος ἐπιμένει καί στό πρῶτο ἄρθρο του (σέ σχόλιο) καί σέ αὐτό τό δεύτερο, ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας δέν ὑπάγεται στή Μόσχα [13], καί συνεπῶς ὁ Προκαθήμενος τοῦ κ. Λογγίνου δέν εἶναι ὁ Μόσχας Κύριλλος, ἀλλά ὁ Κιέβου Μητροπολίτης Ὀνούφριος. Συνεπῶς, ἡ μή μνημόνευση τοῦ Μόσχας ἀπό τόν κ. Λογγῖνο εἶναι ἄσφαιρη, εἶναι ἀποτείχιση «μαϊμοῦ»! Πραγματικά, ἀνάμεσα σέ ὅλους τούς Ρώσσους, Οὐκρανούς, Ρουμάνους, Ἕλληνες καί λοιπούς στό διαδίκτυο, ὅπου τό θέμα ἔλαβε πολλή ἔκταση τήν τελευταία διετία, μόνος καί πρῶτος ὁ κ. Ρίζος ἀνακάλυψε, ὅτι ἡ ἀποτείχιση τοῦ κ. Λογγίνου εἶναι κενή, ἄνευ ἀξίας ... Τότε γιατί δέν ἔκαναν τό ἴδιο «κόλπο» καί ἄλλοι Ρῶσσοι Ἐπίσκοποι ἐκτός Ρωσσίας ; Ἀλλ’ ἀντί νά ἐπαινέσουμε τήν μοναδική αὐτή κίνηση τοῦ κ. Λογγίνου, θέλουμε νά τήν ὑποβαθμίσουμε ἤ ἀχρηστεύσουμε ἐντελῶς.

Ἀπορῶ πάντως, κ. Ρίζο, ἐδῶ «γίνεται χαμός» τίς μέρες αὐτές γιά να μή δοθεῖ Αὐτοκεφαλία στούς Σχισματικούς τοῦ Κιέβου, καθώς ἡ Μόσχα ὑπεραμύνεται τῆς δικῆς της (προσέξτε, δικῆς της) Μητροπόλεως Κιέβου[14], καί ἐσεῖς ἰσχυρίζεσθε ὅτι ἡ ἱεροκανονική αὐτή Μητρόπολη ἤδη εἶναι ἐντελῶς ἀνεξάρτητη και δέν ἔχει σχέση μέ τόν Μόσχας. Ποῦ ζῆτε, ἀλήθεια ; !!! Σταματῆστε νά αὐτοτραυματίζεσθε καί νά προσπαθεῖτε νά ὑποτάξετε τά γεγονότα στήν δική σας, ἤδη ληφθεῖσα, καταδικαστική ἐναντίον μας ἀπόφαση. Ἐσεῖς ὁ ἴδιος βλάπτεσθε καί ὡς συγγραφεύς (κατά τό κῦρος) καί ὡς Χριστιανός, δέν τό κατανοεῖτε ; Ἄν εἴχατε διαβάσει τό ὁμολογιακό κήρυγμα τοῦ κ. Λογίνου πού δημοσιεύσαμε πρό ἡμερῶν[15], θά εἴχατε τήν δυνατότητα νά πληροφορηθεῖτε γιά βασικά πράγματα ὡς πρός τήν διοικητική ὑπαγωγή τοῦ κ. Λογγίνου· δέν τό διαβάσατε, φαίνεται, νηφαλίως (γι΄αὐτό οὔτε καί προσεκτικῶς), ἴσως δέ καί καθόλου.

Ἡ Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας ἡ ὁποία διεθνῶς χαρακτηρίζεται UOC-MP (Οὐκρανική Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία Πατριαρχείου Μόσχας, Ukrainian Orthodox Church – Moscow Patriarchate), εἶναι ὀργανικό τμῆμα τῆς Ἐκκλησίας Ρωσσίας, ἀλλά τῆς δόθηκε εὐρεῖα διοικητική αὐτοτέλεια, λόγῳ τῆς ἱδρύσεως τοῦ Κράτους τῆς Οὐκρανίας [16], περίπου ὅπως ἔγινε μέ τήν Ἐκκλησία τῆς Κρήτης ὡς πρός τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο.

Θά ἦταν ἐξόχως θαυμαστό κ. Ρίζο, ἄν θά μπορούσατε λοιπόν νά ἐξηγήσετε μεταξύ ἄλλων (1) πῶς εἶναι δυνατόν, ὁ Κιέβου κ. Ὀνούφριος νά εἶναι μόνιμο καί πρώτιστο μέλος τῆς (μικρᾶς) Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας[17], ἀφοῦ εἶναι Προκαθήμενος τῆς δικῆς του (ἐπινοηθείσης ἀπό σᾶς) ἀνεξαρτήτου Ἐκκλησίας, ἀλλά καί ὁ κ. Λογγῖνος νά συμμετέχει σέ Συνόδους τῆς Ρωσσικῆς Ἐκκλησίας (ξένης πρός αὐτόν, ὅπως ἰσχυρίζεσθε)[18]· ἐπίσης, (2) πῶς εἶναι δυνατόν νά ἀναγράφεται στά Δίπτυχα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (καί ὄχι μόνον) ἡ Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας ὡς ἀνήκουσα στό Πατριαρχεῖο Μόσχας[19]. Ὅταν δείξετε ὅτι τά γεγονότα αὐτά συμφωνοῦν μέ τήν ἄποψή σας, ὅτι δῆθεν ὁ Μόσχας Κύριλλος δέν εἶναι ἡ ἀνωτάτη ἐκκλησιαστική ἀρχή ἐπί τοῦ κ. Λογγίνου, τότε θά ἔχετε ἀποδείξει ὅτι ὁ κ. Λογγῖνος δέν εἶναι πράγματι ἀποτειχισμένος!

(Γ) Ὁ κ. Ρίζος, στά σχόλια τῆς πρώτης του ἀναρτήσεως, ἀφοῦ εἶδε προοδευτικῶς ὅτι οὔτε τό θέμα τῆς μνημονεύσεως τῶν Προκαθημένων τό συνέλαβε καλῶς, οὔτε ὅμως καί τό θέμα τῆς ὑπαγωγῆς τῆς Οὐκρανίας στή Μόσχα (ὅπου ὅμως ἐπέστρεψε δριμύτερος στή 2η δημοσίευση), τότε μόνον «ἔστρεψε» τή θεματολογία στό ἄν ἡ Μητρόπολη Κιέβου δέχεται ἤ ὄχι τό Κολυμπάρι καί ἄν κοινωνεῖ μέσῳ τούτου ὁ κ. Λογγῖνος μέ τήν αἵρεση τοῦ  Κολυμπαρίου· ὁ κ. Ρίζος, καί ὄχι μόνον αὐτός, εἶναι φαίνεται αὐστηρότερος τοῦ ἁγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου (καί πολλῶν ἄλλων ἐπιεικέστερων Ἁγίων), ὁ ὁποῖος ἐπιτρέπει τήν ὑφ’ ἡμῶν μνημόνευση  Ἐπισκόπου πού ὁμολογεῖ τήν Ὀρθοδοξία καί καταδικάζει τήν αἵρεση (ὅπως λ.χ. ὁ Ὀνούφριος), ἔστω καί ἄν αὐτός κατ’ οἰκονομίαν (κατά φόβον) μνημονεύει τοῦ αἱρετίζοντος Προκαθημένου (τοῦ Κυρίλλου) [20]. Ὁ Μόσχας στό Μπαντσέν δέν μνημονεύεται, ὁ δέ μνημονευόμενος κ. Ὀνούφριος καί ὁ μνημονεύων κ. Λογγῖνος εἶναι ἀμφότεροι ὀρθόδοξοι (καί ὁ λόγος τῆς οἰκονομίας ἐκεῖ, πολύ ἰσχυρότερος τοῦ φόβου). Ἐμεῖς ἔχουμε δεῖ οἱ ἴδιοι σχετικό ὑπόμνημα τῆς Μητροπόλεως Κιέβου (ὑπό τόν Ὀνούφριο) πρός τό Πατριαρχεῖο Μόσχας ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῶν προσφάτων ἀποφάσεων.

(Δ) Ὁ κ. Ρίζος ἀναφέρει ἀκόμη, «ο Λογγίνος δεν ανήκει στη δικαιοδοσία της Μόσχας γιατί αν ανήκε, δεν θα προάγονταν με τις ευλογίες της (την δικαιοδοσία της) τη στιγμή που δεν μνημονεύει τον Κύριλλο Μόσχας». Ὁ κ. Λογγῖνος ἔλαβε τήν ἀρχιεπισκοπική ἀξία τόν Αὔγουστο τοῦ 2017 ἀπό τόν Γέροντά του Μητροπολίτη Ὀνούφριο στό Κίεβο [21]. Αὐτή ἡ εὐρεῖα διοικητική αὐτοτέλεια τῆς Μητροπόλεως Κιέβου ὅμως, δέν καταργεῖ τήν προϊσταμένη διοικητική ἐποπτεία τῆς Μόσχας, πού ἀπέδειξα ἐκτενῶς πιό πάνω στό (Β). Ἄν ἡ Μόσχα, κ. Ρίζο, ἐπειδή ἡ θέση της εἶναι πολλή λεπτή στήν Οὐκρανία, ἰδιαιτέρως μετά τήν ἔναρξη τοῦ πολέμου στό Ντονέτσκ-Λουγκάνσκ, δέν θέλει νά προκαλεῖ περαιτέρω τριβές καί ἀναγκάζεται ἐνδεχομένως νά ἀνέχεται τόν κ. Λογγῖνο καί τήν προαγωγή του, αὐτό δέν σημαίνει ὅτι πρέπει νά ἀμφισβητεῖτε εἴτε τήν γνησιότητα τοῦ ἀγῶνος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Μπαντσέν, εἴτε τό διοικητικό καθεστώς ἐκεῖ, καί νά σκανδαλίζετε ψυχές ἀδελφῶν, μόνο καί μόνο γιά νά ἐπικαλύψετε τίς ἀνακρίβειες πού γράψατε προηγουμένως. Ἀπό τήν ἄλλη, ἄν π.χ. ὁ δεῖνα Μητροπολίτης ἔχει ἀρκετή πονηρία καί δύναμη διαβολῆς, ὥστε νά τιμήσει ἕνα ἀποτειχισμένο (ἐρήμην του), ἐσεῖς θά ἐξαγάγετε τό συμπέρασμα (βάσει τῶν ὡς ἄνω) ἤ ὅτι ὁ ἀποτειχισμένος δέν ἀνήκει στήν δικαιοδοσία του Ἐπισκόπου αὐτοῦ, ἤ ὅτι εἶναι «σιγονταρο-οικουμενιστής» (διότι «πῶς τόν τίμησε ...»).

Δείξαμε, ἀντίθετα πρός τήν καχυποψία τοῦ κ. Ρίζου, ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας (Μητρόπολη Κιέβου) ὑπάγεται στό Πατριαρχεῖο Μόσχας (ποῦ φθάσαμε, φαντασθῆτε ... )· ὅτι κάθε Ἐπίσκοπος τῆς νομίμου Οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας (καί ὁ κ. Λογγῖνος) μνημονεύει πρώτου πάντων, τοῦ Πατριάρχου Μόσχας· καί ὅτι συνεπῶς ὁ κ. Λογγῖνος μή μνημονεύων τοῦ κ. Κυρίλλου, ἔκανε διακοπή μνημονεύσεως τῆς ἀνωτάτης προϊσταμένης του ἀρχῆς. Ἄς πάει ὁ κάθε δύσπιστος στούς Ἐπισκόπους τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης (ἡμι-αυτόνομης, τοπικῆς, μέ δική της Σύνοδο) καί ἄς τούς πεῖ ὅτι ἰδιαιτέρως εὔκολα μποροῦν νά διακόψουν τό μνημόσυνο τοῦ κ. Βαρθολομαίου (τοῦ ὁποίου μνημονεύουν ὅλοι οἱ ἐν Κρήτῃ καί ὅχι μόνο ὁ ἐκεῖ Ἀρχιεπίσκοπος), διότι εἶναι «διοικητικῶς ἀνεξάρτητοι»· καί ἄς μᾶς πληροφορήσει γιά τήν ἀπάντησή τους. Δείξαμε ἐπίσης, τό (μή «ἐξαγορευθέν») ἐκκλησιολογικό λάθος τοῦ κ. Ρίζου, περί τῆς δῆθεν μνημονεύσεως ὅλων τῶν Προκαθημένων στό Μπαντσέν, πού ἀποτελοῦσε τήν οὐσία τοῦ 1ου ἄρθρου του· ὁ συντάκτης τοῦ ὁποίου, ὅμως, ἀρνεῖται τήν μέ σεβασμό πρός τούς ἀναγνῶστες του παραδοχή τοῦ λάθους του.

Εἶχα ὅλη τήν καλή διάθεση νά διατηρήσω τό θέμα μόνο στά σχόλια, παρά τόν ὑβριστικό χαρακτῆρα τῆς 1ης δημοσιεύσεως καί τό κατεβατό τῶν ἁγιογραφικῶν «καταρῶν» ἐναντίον μας·  ὅταν ὁ κ. Ρίζος δέν ἔκανε τό καλό βῆμα (καθώς τοῦ ζήτησα σέ σχόλιο) νά ἀποσύρει τό ἄρθρο του περί «νεκροφόρας πλάνης» ἀπό τό διαδίκτυο, μετέφρασα καί ἐξέδωσα μέ σχολιασμό ἕνα ἀπό τά πολλά κηρύγματα τοῦ κ. Λογγίνου μέ τίς σχετικές παραπομπές καί ὑποσημειώσεις[22]· ὅποιος διάβασε ἐκεῖνο, κατάλαβε ποιός εἶναι ὁ Σεβασμιώτατος κ. Λογγῖνος. Ἡ ἐπιμονή τοῦ κ. Ρίζου ἔναντι στά ἀποδεδειγμένα λάθη του (μέ συνέπεια τήν παραπληροφόρηση), ἄς εἶναι καί μέτρο πρός κάποιους ἄλλους ἱστολόγους γιά τό ἄν εἶναι ἐφικτό τό «νά κλειστοῦμε σέ ἕνα Μοναστήρι καί νά μή βγοῦμε, ἕως ὅτου συμφωνήσουμε ... ».

Δέν πρόκειται νά ἀσχοληθῶ ἐπιπλέον, μέ τό νά ὑποδεικνύω τά αὐτονόητα· χρειάζεται καί λίγος καλός λογισμός. Ἐπαινετός ὁ ζῆλος, ἀλλ’ ὄχι ἡ ἄνευ βάσεως δυσπιστία ἤ ἡ κακοπιστία, ὅπως τοῦ κ. Ἰωάννου: «Ἐκεῖ πού ἡ λύπη προξενεῖται ἀπό τήν ὑπόνοια καί τόν ἀνεπιβεβαίωτο φόβο, εἶναι καλύτερη ἀπό τήν βιασύνη ἡ μακροθυμία καί ἀπό τήν αὐθάδεια ἡ συγκατάβαση»[23] ! Ἄν κάποιος ἔχει τήν καλωσύνη, ἄς γνωστοποιήσει, παρακαλῶ - καί μόνον χάριν πολυφωνίας – τό κείμενο αὐτό στούς ἐν Πτολεμαΐδι ἀδελφούς !

---

Σημειώσεις τέλους

[1] «Η ψευδο-Αποτείχιση του π. Θεοδώρου Ζήση. Μια περιφερόμενη νεκροφόρα πλάνη» (27 Μαρ 2018) (https://paterikiparadosi.blogspot.gr/2018/03/blog-post_864.html)

[2] Αὐτόθι, «Ο “αποτειχισμένος” π. Θεόδωρος Ζήσης, πρόσφατα συλλειτούργησε με τον επίσκοπο Ουκρανίας Λογγίνο (εδώ). O επίσκοπος Λογγίνος και ο π. Θεόδωρος στη Θεία Λειτουργία μνημόνευσαν από κοινού τους πατριάρχες Μόσχας,  Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξανδρείας, Αντιοχείας, Ρουμανίας,  Ιεροσολύμων καθώς και τους Αρχιεπισκόπους των αυτοκέφαλων Εκκλησιών, δηλαδή μνημόνευσαν τους επικεφαλείς   Οικουμενιστές αυτών των Τοπικών Εκκλησιών».

[3] «Ο καιρός ξεσκεπάζει την αλήθεια ...» (3 Μαΐ 2018) (https://paterikiparadosi.blogspot.gr/2018/05/blog-post_66.html#more)

[4] ΜΗΤΡ. ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ, «Η μνημόνευση του ονόματος του Αρχιεπισκόπου» (11 Ὀκτ 1998): «Κατά τα παραπάνω, οι Αρχιερείς, όταν μνημονεύουν ή όταν συλλειτουργούν, μνημονεύουν οι μεν των λεγομένων “Νέων Χωρών” : “Εν πρώτοις μνήσθητι Κύριε του Πατριάρχου ημών Βαρθολομαίου και της Ιεράς Συνόδου των ορθοτομούντων τον λόγον της Σης Αληθείας” ενώ οι της “Παλαιάς Ελλάδος”: “Εν πρώτοις μνήσθητι Κύριε της Ιεράς ημών Συνόδου της ορθοτομούσης τον λόγον της Σης Αληθείας”». (http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=103754).

[5] Ἡ λειτουργική αὐτή ἰδιαιτερότητα φαίνεται λ.χ. καί στά ἑξῆς: ἀπό ἱστοσελίδα Πατριαρχικῆς Ἐνορίας τῶν Ρώσσων τῆς Ἀμερικῆς (Russian Orthodox Patriarchal Parishes in the USA) «Priest: Again we pray for our Master His Holiness Patriarch…., the Most Reverend Metropolitan…., the Very Reverend Archbishop….,the Right Reverend Bishop….,and all our brethren in Christ» (http://www.steliasorthodoxchurch.org/liturgical_texts.htm) ● Ἀπό blog Ὀρθοδόξων Ρώσσων τοῦ ἐξωτερικοῦ (18 Jan 2011): «Generally speaking, the Byzantine-style churches (Ecumenical Patriarchate, Greek Archdioceses, etc.) follow the older practice of commemorating during the divine services only the diocesan bishop (or a higher-ranking bishop in the hierarchy, if he is present and celebrating in the service); while the Slavic-style churches (Church of Russia, ROCOR, Serbians, etc.) follow a later custom of commemorating the whole hierarchy from the patriarch down to the diocesan bishop, in the order that each oversees the other, down to the local parish -- so a parish in the Western American Diocese of the ROCOR, for example, would commemorate in the services: the Patriarch of Moscow, the First Hierarch of the Church Abroad, and then the Diocesan Bishop. Additional hierarchs are included in the commemorations if they are present in the church during the service, whether or not they are serving.» http://www.monachos.net/conversation/topic/2772-differences-in-the-commemoration-of-bishops/ 

[6] Ἀρχιερατικόν, ἔκδ. Πατριαρχικοῦ Ἱδρύματος Πατερικῶν Μελετῶν, Θεσσαλονίκη 2004, σελ. 40.

[7] Βλ. παρακάτω, σημείωση [21]

[8] «Moscow Patriarchate Bishop in Ukraine Ceases Commemoration of Patriarch Kirill» (30 Ἰουν 2016) (http://nftu.net/moscow-patriarchate-bishop-in-ukraine-ceases-commemoration-of-patriarch-kirill/) ● «Ο Επίσκοπος Λογγίνος από Μπαντσένι (Banceni), περιοχή Τσερναούτσι (Cernauti), ο οποίος έχει ως Μητροπολίτη τον Σεβασμιώτατο Ονούφριο του Κιέβου και πάσης Ουκρανίας που ανήκει στο Πατριαρχείο Μόσχας, διέκοψε το μνημὀσυνο του Πατριάρχη Κύριλλου» (11 Μαρ 2016) (https://www.ekklisiaonline.gr/patriarxeia/pnevmatikos-seismos-oukranos-episkopos-diekopse-to-mnimosyno-tou-patriarxi-mosxas-logo-sampezy-kai-papa/ )

[9] «Ο π. Θ. Ζήσης στην Ουκρανία (Η θ. Λειτουργία-Το Κήρυγμα-Στο σπίτι των 1000 παιδιών)» (ἀπό 1΄17΄΄  ἕως 1΄37΄΄) (https://www.youtube.com/watch?time_continue=2&v=sbHD9ZGQJEY)

[10] «Σύντομη ἱστορία τῆς δυτικῆς ὑπονομεύσεως τῆς Μικρᾶς Ρωσίας (Οὐκρανίας)» (στήν μικρή εἰσαγωγή τοῦ ἄρθρου) (https://www.impantokratoros.gr/B0A16ECE.el.aspx).

[11] Βλ. παραπάνω σημείωση [2].

[12] https://www.youtube.com/watch?v=kEUGUT4oW2c  (ἀπό τό 27:40 καί μετά).

[13] (1ο κείμενο, ὅπου παραπάνω, σημ.1, σέ σχόλιο) «Αυτό είναι άσχετο και παραπλανητικό από την ουσία του προβλήματος, γιατί ο Επίσκοπος Λογγίνος δεν ανήκει στη δικαιοδοσία της Μόσχας αλλά της Τοπικής Ουκρανικής Εκκλησίας και Συνόδου»  (2ο κείμενο, ὅπου παραπάνω, σημ.3) «Ανταπάντησα πως  το γεγονός της μη μνημόνευσης του Κυρίλλου από τον Λογγίνο είναι άσχετο με την ουσία της υπόθεσης και για τον κόσμο αποτελεί παραπλανητική πληροφορία, γιατί ο Λογγίνος δεν ανήκει στη δικαιοδοσία του πατριαρχείου Μόσχας, αλλά της Τοπικής Εκκλησίας και Συνόδου της Ουκρανίας. Συνεπώς η διακοπή της μνημόνευσης του Κυρίλλου είναι άνευ ουσίας μιας και ο Λογγίνος κοινωνεί με τον Μητροπολίτη Ονούφριο (που είναι η ανώτατη εκκλησιαστική αρχή στην Ουκρανική Εκκλησία) [...] Ότι ο Λογγίνος δεν ανήκει στη δικαιοδοσία της Μόσχας γιατί αν ανήκε, δεν θα προάγονταν με τις ευλογίες της (την δικαιοδοσία της) τη στιγμή που δεν μνημονεύει τον Κύριλλο Μόσχας»

[14] «Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας: “Φοβάμαι να σκεφτώ τι θα γίνει εάν δοθεί αυτοκέφαλο στους σχισματικούς”» (30 Ἀπρ 2018) «Τώρα, τι βλέπουμε στην παρούσα κατάσταση των πραγμάτων; Η διαδικασία της ανακηρύξεως του αυτοκεφάλου άρχισε όχι μόνο χωρίς την έγκριση της κυριάρχου Εκκλησίας, δηλαδή ἐν προκειμένω της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας, αλλά και παραμερίζοντας την κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας» (http://www.romfea.gr/epikairotita-xronika/21508-bolokolamsk-ilarionas-fobamai-na-skefto-ti-tha-ginei-ean-dothei-autokefalo-stous-sxismatikous ).

[15] «Ὁμολογιακό κήρυγμα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Μπαντσέν κ. Λογγίνου» (14 Ἀπρ 2018) (http://www.katanixis.gr/2018/04/blog-post_60.html).

[16] https://en.wikipedia.org/wiki/Ukrainian_Orthodox_Church_(Moscow_Patriarchate) 

[17] https://en.wikipedia.org/wiki/Holy_Synod_of_the_Russian_Orthodox_Church 

[18] Ὅπως φαίνεται στό κήρυγμά του, ὅπου παραπάνω σημ. [15]

[19] Δίπτυχα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος 2018 (Κανονάριον - Ἐπετηρίς), ἔκδ. Ἀ. Διακονίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Ἀθῆναι 2017, σελ. 1256-1261.

[20] Ἐπιστολή ΜΘ΄, Ναυκρατίῳ τέκνῳ, PG 99, 1089· ὄχι μόνον ἐπειδή ἑτοιμάζω σχετική ἐκτενῆ ἐργασία, ἀλλ’ ἐπειδή καί ἐδῶ αὐτό θά ἀπαιτοῦσε ἐκτενέστατη διαπραγμάτευση, δέν ἐπεκτείνομαι πρός τό παρόν. Ἡ θέση τοῦ Ὁσίου Θεοδώρου, τοῦ αὐστηρότερου στά θέματα ἀποτειχίσεως, εἶναι ἐνδεικτική· ὑπῆρξαν ἄλλες περιπτώσεις ἀκόμη μεγαλύτερης οἰκονομίας ἀπό τήν Ἐκκλησία.

[21] «Лонгин, архиепископ Банченский, викарий Черновицкой епархии (Жар Михаил Васильевич)»   (http://www.patriarchia.ru/db/text/2245564.html)

[22] Βλ. πιό πάνω σημείωση [15]

[23] ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ, Εἰρηνικός Α΄, ἐπί τῇ ἑνώσει τῶν μοναζόντων §20, PG 35, 748C· «οὗ δὲ τὸ λυποῦν ὑπόνοια καὶ φόβος ἀνεξέταστος, βελτίων τοῦ τάχους ἡ μακροθυμία καὶ τῆς αὐθαδείας ἡ συγκατάβασις».

Πηγή

“ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΖΗΣΩ”: Εκδήλωση υπέρ της ζωής του αγέννητου παιδιού

 (Κυριακή 6 Μαΐου 2018 - Πολεμικό Μουσείο)

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

«Αφήστε με να ζήσω!»:

ΗΜΕΡΙΔΑ υπέρ της ζωής

και εναντίον των εκτρώσεων.

6 Μαΐου 2018, Πολεμικό Μουσείο Αθηνών

Το νέο κίνημα «Αφήστε με να ζήσω!», το οποίο εδώ και καιρό έχει αγκαλιαστεί από Φορείς, Σωματεία και γενικότερα απ’ όσους σέβονται το θαύμα της ζωής του εμβρύου, από τη σύλληψή του, οργανώνει Ημερίδα, με θέμα την προστασία του αγέννητου παιδιού.

Επί δεκαετίες ολόκληρες μαίνεται στη Χώρα μας η φοβερή μάστιγα των εκτρώσεων, που:

Αφαιρεί από το αγέννητο παιδί το πιο βασικό του δικαίωμα: το δικαίωμα στη ζωή.

Έχει λάβει διαστάσεις μαζικής εξόντωσης του πληθυσμού και δημιουργεί συνθήκες δημογραφικής κατάρρευσης, με τις γνωστές συνέπειες που έχει για το Έθνος μας. Μέσα στα τελευταία τριάντα χρόνια, έχει χαθεί μία ολόκληρη Ελλάδα!

Αφήνει πίσω της ανθρώπινα ναυάγια, διότι προκαλεί σοβαρά ψυχολογικά, σωματικά

Ποιά ήταν η Αγία Πελαγία που τιμάται σήμερα

    Η Αγία Πελαγία γεννήθηκε στην πόλη Ταρσό της Κιλκισίας και έζησε στη Ρώμη στα χρόνια του αυτοκράτορα Διοκλητιανού.

Η Αγία Πελαγία μεγάλωσε σε ειδωλολατρικό περιβάλλον, όμως σε νεαρή ηλικία είδε σε όραμα τον Επίσκοπο της Ρώμης, ο οποίος την προέτρεπε να βαπτισθεί. Όταν ξύπνησε και συνήλθε ζήτησε άδεια από τη μητέρα της και με το πρόσχημα ότι

Θα πρέπει να μη στενοχωριέσαι για ό,τι σου γίνεται. Γιατί με τη στενοχώρια δημιουργείς διάφορες σωματικές αρρώστιες

Ἁγίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου 

   Νὰ ξέρεις, παιδί μου, τίποτε δὲν ἔγινε εἰκῆ (= ἄσκοπα, κατὰ βούληση) καὶ ὡς ἔτυχε. Ὅλα ἔχουν τὸν σκοπό τους. Καὶ τίποτα δὲν γίνεται χωρὶς νὰ ὑπάρχει αἰτία. Οὔτε μία πευκοβελόνα δὲν πέφτει ἀπὸ τὸ πεῦκο ἂν δὲν θέλει ὁ Θεός. Γι’ αὐτὸ θὰ πρέπει νὰ μὴ στενοχωριέσαι γιὰ ὅ,τι σου γίνεται. Ἔτσι ἁγιαζόμαστε.

     Νά! Ἐσὺ στενοχωριέσαι μὲ τὰ πρόσωπα τοῦ σπιτιοῦ σου καὶ βασανίζεσαι πότε μὲ τὴ γυναίκα σου καὶ πότε μὲ τὰ παιδιά σου. Αὐτὰ εἶναι ὅμως ποὺ σὲ κάνουν καὶ ἀνεβαίνεις πνευματικὰ ψηλά…

    Ἂν δὲν ἤσαν αὐτοί, ἐσὺ δὲν θὰ προχωροῦσες καθόλου. Σοῦ τοὺς ἔχει δώσει ὁ Θεὸς γιὰ σένα.

    Μὰ θὰ μοῦ πεῖς -συνέχισε ὁ Γέροντας- εἶναι καλὸ νὰ ὑποφέρουμε ἀπὸ τοὺς ἀγαπημένους μας;

    Ἔ! Ἔτσι τὸ θέλει ὁ Θεός. Καὶ ἐσὺ εἶσαι εὐαίσθητος πολύ, καὶ ἀπὸ τὴ στενοχώρια σου, σοὺ πονάει τὸ στομάχι σου καὶ ἡ κοιλιά σου ἐκεῖ χαμηλά.

    – Ναί, μὰ εἶναι κακό, Παππούλη, νὰ εἶναι κάποιος εὐαίσθητος;

    – Ναί, εἶναι κακὸ νὰ εἶναι κανεὶς πολὺ εὐαίσθητος σὰν ἐσένα, γιατί μὲ τὴ στενοχώρια δημιουργεῖς διάφορες σωματικὲς ἀρρώστιες. Δὲν ξέρεις ἀκόμα ὅτι καὶ ὅλες οἱ ψυχικὲς ἀρρώστιες εἶναι δαιμόνια;

    – Ὄχι…

    – Ἐ, μάθε τὸ τώρα ἀπὸ μένα…

πηγή