"Λύκε, λύκε, είσαι 'δω"; --Ναί, στη νέα "εκκλησία" είναι παρόντες πολλοί λύκοι!

Με το καλό και Άξιος!!! (Φώτο)

Έγινε στο Φανάρι η ρασοφορία σε Μοναχό του Ζακυνθίου θεολόγου Αλέξανδρου Κούτση

Σήμερα το απόγευμα (4.5.2018) στον πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου στο Φανάρι, πριν από τα αναστάσιμα εσπέρια της Κυριακής της Σαμαρείτιδος, πραγματοποιήθηκε η ρασοφορία του νέου Μοναχού της Πατριαρχικής Αυλής, Ζακυνθινού θεολόγου Αλεξάνδρου Κούτση, από τον Σεβ. Μητροπολίτη Δωδώνης κ. Χρυσόστομο, αναθέσει του Οικουμενικού Πατριάρχου.

     Παρόντες ήταν οι Σεβ. Μητροπολίτες Προύσης κ. Ελπιδοφόρος και Φωκίδος κ. Θεόκτικτος, εκπρόσωπος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, πολλοί Κληρικοί ακόμη και από τη Ζάκυνθο, καθώς επίσης η μητέρα και η οικογένεια της αδελφής του νέου Μοναχού.

     Αύριο το πρωί, κατά την διάρκεια της Πατριαρχικής και Συνοδικής Λειτουργίας θα γίνει η χειροτονία του σε Διάκονο του Οικουμενικού Πατριαρχείου από τον ίδιο τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Κατά την εν Φαναρίω παράδοση, η μοναχική

Δεν ιδρώνει τ' αυτί τους! Συνεχίζουν τον διαθρησκειακό κατήφορο!

Διεθνής συνδιάσκεψη για το διαθρησκευτικό διάλογο στην Αλβανία

Στις 3 Μαϊου 2018, διεξήγαγε τις εργασίες της στους χώρους του Hotel Rogner International, στα Τίρανα, η Διεθνής Συνδιάσκεψη για τον διαθρησκευτικό διάλογο με θέμα: «Η Αλβανία, πρότυπο της διαθρησκευτικής αρμονίας για την Ευρώπη».

Διοργανωτές της, με την υποστήριξη της Αυστριακής Πρεσβείας στη χώρα μας, ήταν το Πανεπιστήμιο “Beder”, το Πανεπιστημιακό Κολέγιο “Logos” και το Καθολικό Πανεπιστήμιο “Zoja e Këshillit të Mirë”. Στη Συνδιάσκεψη συμμετείχαν οι επικεφαλείς των θρησκευτικών Κοινοτήτων, κληρικοί, κρατικοί εκπρόσωποι, ακαδημαϊκοί, ερευνητές και θεολόγοι από την Αλβανία και την Ευρώπη κ.α.

Την έναρξη της πρώτης συνεδρίασης της Συνδιάσκεψης, την οποία διεύθυνε η

Γιατί ψάλλουμε το «Ησαΐα χόρευε»;

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

«Ησαΐα χόρευε, η Παρθένος έσχεν εν γαστρί, και έτεκεν υιόν τον Εμμανουήλ, Θεόν τε και άνθρωπον, Ανατολή όνομα αυτώ, ον μεγαλύνοντες, την Παρθένον μακαρίζομεν»

     
      Εσείς ξέρετε, νομίζω, την έννοια αυτού του ψαλμού. Καλούμε τον προφήτη Ησαΐα να χορέψει επειδή η προφητεία του επαληθεύθηκε. Ο προφητικός λόγος, που εξέφρασε ο Ησαΐας μπροστά στο βασιλιά Άχαζ και το λαό έχει ως εξής: «Ιδού η παρθένος εν γαστρί έξει και τέξεται υιόν, και καλέσεις το όνομα αυτού Εμμανουήλ» (Ησ. 7.14). Εμμανουήλ σημαίνει, «ο Θεός μαζί μας».
     Η γέννηση του Χριστού από την Παρθένο και το Πνεύμα είναι η αγιότατη γέννηση, από τότε που ο κόσμος γνωρίζει περί γεννήσεως. Μέσω αυτής της γέννησης αναγγέλθηκε το μυστήριο της αγάπης του Θεού προς τους ανθρώπους: ο Θεός ντύθηκε το ανθρώπινο σώμα, για να σώσει τους ανθρώπους. Και εφόσον ο γάμος είναι αφιερωμένος στη γέννηση και τον πολλαπλασιασμό του ανθρώπινου γένους, γι’ αυτό ψάλλεται αυτός ο ύμνος, για να θυμίσει στους νεόνυμφους την καθαρότητα και την αγιότητα του γάμου, και την πρόνοια του Θεού, κατά την οποία γεννιούνται τα παιδιά. Για να έχουν οι νεόνυμφοι φόβο Θεού και να κρατούν περισσότερο την πνευματική και ηθική σημασία της γαμήλιας σχέσης τους παρά τη σωματική.
      Η σλάβα (γιορτή στη μνήμη της βάπτισης της οικογένειας) είναι θρησκευτικό έθιμο του λαού μας. Γιατί και κατά το κόψιμο του άρτου της σλάβα ψάλλεται το «Ησαΐα χόρευε»; Νομίζω επειδή ο Χριστός ονόμασε τον εαυτό Του άρτο: «Εγώ ειμί ο άρτος της ζωής» (Ιωάν. 6.48). Και αλλού: «Εγώ ειμί ο άρτος ο ζων ο εκ του ουρανού καταβάς· εάν τις φάγει εκ τούτου του άρτου, ζήσεται εις τον αιώνα» (Ιωάν. 6.51). Κατά το κόψιμο του άρτου, του γήινου ψωμιού, η Εκκλησία γρηγορεί να μας θυμίσει τον άρτο της ζωής, τον αιώνια ζωντανό Σωτήρα Χριστό. Για να μας προειδοποιήσει μέσω αυτού για την πνευματική τροφή.
      Και στις δύο περιπτώσεις, λοιπόν, η Εκκλησία θέλει να υψώσει τις σκέψεις μας από το σωματικό προς το πνευματικό. Στην πρώτη από τη σωματική σχέση προς τη σχέση της ψυχής με τον Θεό, στη δεύτερη από τη σωματική τροφή προς την πνευματική τροφή.
Ειρήνη σε σας και χαρά από τον Εμμανουήλ.

(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Δεν φτάνει μόνο η πίστη, Ἔκδ. Ἐν πλώ, σ. 136-138)

Πηγή

Ομιλία εις την τέταρτη Κυριακή μετά το Πάσχα

 – Κυριακή της Σαμαρείτιδος

Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς

(Ευαγγέλιο: Ιωάν. δ΄ 5-42)

    Ανθρωπε! Αν εξακολουθείς να πιστεύεις πως η σω­ματική τροφή και το ποτό είναι ικανά να θρέψουν και να ξεδιψάσουν την ψυχή σου, θα βρεθείς στο επίπεδο όπου βρίσκονται τα οικόσιτα ζώα και τα άγρια κτήνη. Αν κατόρθωσες να ξεπεράσεις το επίπεδο αυτό κι ελπί­ζεις πως η ψυχή σου μπορεί να τραφεί και ν’ αναζωο­γονηθεί από την ανθρώπινη σοφία και το εγκόσμιο κάλ­λος, τότε θα βρεθείς στο επίπεδο εκείνων που έχουν απο­κτήσει ημι-εμπειρία, ημι-ανάπτυξη. Η πρώτη σκέψη είναι ανόητη, η δεύτερη (η ελπίδα) είναι στείρα. Στο δεύτερο αυτό επίπεδο ακούς τα βογγητά και τις κραυ­γές

Περί θεολογικών συζητήσεων και διαλόγων

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος  

σ.σ. Ο αγαπητός μας π. Αθανάσιος Μυτιληναίος εδώ ασχολείται κυρίως με την θεολογική συζήτηση και τον διάλογο
μεταξύ των πιστών. Άκρως επίκαιρη η ομιλία του αυτή τούτη την συγχυσμένη εποχή που ζούμε. Νομίζω ότι όλοι μας έχουμε κάτι να διορθώσουμε στους εαυτούς μας εάν σκύψουμε ειλικρινώς μέσα στην καρδιά μας. Ας πάψουμε επιτέλους να δίνουμε χαρά στον διάβολο που διακαώς επιθυμεί να διασπάσει την Εκκλησία.

Μακαριστός Γέροντας π. Αθανάσιος Μυτιληναίος (1927 – 2006)

Απόσπασμα ομιλίας που εκφωνήθηκε την 7η Δεκ, του 1986.

      ...Υπάρχει μία προκατάληψις γύρω από το θέμα της θεολογικής συζητήσεως, επειδή εις το το παρελθόν που προέκυπταν θέματα αιρέσεως, δηλαδή ορθοδοξότητος, η θεολογική συζήτησις πολλές φορές έπαιρνε διαστάσεις έριδος. Μάλωναν οι άνθρωποι, φωναζαν, ξεκινούσαν να συζητούν και κατέληγαν σε μία έριδα. Όταν λέμε όμως αγαπητοί μου θεολογική συζήτηση, δεν σημαίνει μ’ αυτό ότι οπωσδήποτε πρέπει να έχομε αντιτιθεμένους ανθρώπους ή αιρετικούς για να ανοίξουμε μία θεολογική συζήτηση. Η θεολογική συζήτησις ανοίγει ωραιότατα