Ἅγ. Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης
Τὴν ὥρα ποὺ ἡ Ἐκκλησία μας γιορτάζει τὴν
Πεντηκοστὴ καὶ τὸ Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας, ἡ κυβίστηση τῶν ρασοφόρων πρὸς θλίψη τῶν
πιστῶν συνεχίζεται.
Μετὰ τὴν πτώση τῶν αἱρετικῶν
γινόμαστε μάρτυρες ἑνὸς ἄλλου τραγικοῦ γεγονότος. Τῆς ἄσκησης κυβιστήσεως ἀπὸ
τοὺς ἀντιαιρετικούς. Ἔγινε φανερὸ ἀπὸ ἄλλο ἄρθρο, τί ἔλεγαν πρὶν ἀπὸ λιγότερο ἀπὸ
ἕναν χρόνο, πρὸς χαρά μας καὶ τί λένε τώρα, πρὸς ἀμέτρητη λύπη μας, οἱ Θεσσαλονικεῖς
σημερινοὶ ὑπέρμαχοι τῆς «Οἰκονομίας». Τὴν σκυτάλη τώρα δίνουμε στὸν π. Ἄγγελο Ἀγγελακόπουλο
τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς, ὁ ὁποῖος σὲ μία εἰσήγηση ποὺ ἐκφωνήθηκε στὸ
συνέδριο μὲ θέμα «Μελέτες τοῦ Ἁγίου Ιωάννου», ποὺ πραγματοποιήθηκε ὑπό τὴν εὐλογία
τοῦ Μητροπολίτου Σόφιας καί Πατριάρχου Βουλγαρίας κ. Νεοφύτου, στή Σόφια
Βουλγαρίας, στίς 9 καί 10 Ἰουνίου 2017 (μόλις δηλ. ἕναν χρόνο πρίν) εἶπε τὰ ἑξῆς ἀντίθετα
μὲ τὶς σημερινὲς
θέσεις του (Ἡ ὑπογράμμιση καὶ ὁ τονισμὸς μὲ μαῦρο εἶναι δικός μου. Τὸ παρακάτω κείμενο ἐδῶ):
Στήν Κων/πολη ὁ
Ὀρθόδοξος λαός δέν εἶχε κάνει δεκτή τήν ψευδοένωση, γιατί ἤθελαν τήν καλή ἕνωση
μέ τούς Παπικούς, ἐπί τῇ βάσει τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, Παραδόσεως καί Ζωῆς. Ἔτσι, τό πλῆθος ἦταν ἐνθουσιασμένο μέ τή σθεναρή
στάση, πού κράτησε ὁ ἅγιος Μᾶρκος κατά τή διάρκεια τῆς ψευδοσυνόδου.
Τόν ὑποδέχθηκε θριαμβευτικά, θεωρώντας τον πραγματικό ὑπέρμαχο τῆς Ὀρθοδόξου
πίστεως. Ἔβλεπε τόν ἅγιο Μᾶρκο ὡς τόν μοναδικό Ἱεράρχη, πού εἶχε τό θάρρος καί
τήν ἱκανότητα νά ὑπερασπισθεῖ τήν ὀρθή δογματική διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας.
Ἡ ἐπιστροφή τῆς ὀρθόδοξης
ἀντιπροσωπίας στήν Κων/λη ὑπῆρξε ἐρέθισμα γιά τή γενικότερη ἔκφραση τῆς
δυσφορίας τῆς ἐκκλησιαστικῆς συνειδήσεως. Τήν 1η-2-1440
ἀποβιβάζονταν στήν Κων/λη, ἐπανακάμπτοντας ἀπό τήν Φλωρεντία, οἱ λατινόφρονες
Ἕλληνες Ἀρχιερεῖς, τούς ὁποίους, μέ ἔκδηλη ἀγωνία, ἀνέμεναν τά πλήθη τοῦ λαοῦ.
Ὁ λαός τῆς Βασιλεύουσας γιά δύο ὁλόκληρα χρόνια δέν δοκίμαζε τόση ἀγωνία ἀπό
τήν ἀπειλή τῶν Τούρκων, ὅση ἀπό τούς ἀόριστους φόβους του, μήπως στήν Φλωρεντία
κινδυνεύσουν τά ἱερά καί τά ὅσια τῆς πίστεως τῶν Πατέρων του. Ὁ λαός ζητοῦσε νά μάθει, ἄν στήν Φλωρεντία
νίκησε ἡ Ὀρθοδοξία. Οἱ προδότες τῆς Ὀρθοδοξίας, διαισθανόμενοι τήν ὀργή τοῦ
λαοῦ, ἀπαντοῦσαν, μεταμελημένοι: «πουλήσαμε τήν πίστη μας· ἀνταλλάξαμε τήν
εὐσέβεια μέ τήν ἀσέβεια· προδίδοντας τήν καθαρή θυσία, γίναμε ἀζυμῖτες…». Σύμφωνα
μέ τόν Δούκα, οἱ ἐφιάλτες τῆς Ὀρθοδοξίας, κατάμεστοι αἰσχύνης καί τρέμοντας τήν
κατακραυγή τοῦ Ὀρθοδόξου πληρώματος, καταριόντουσαν τήν ὥρα, κατά τήν ὁποία
ὑπέγραψαν τόν «ἑνωτικό» ὅρο τῆς