Η σύνοδος αφαιρεί από τον αιρετικό, το αξίωμα της ιερωσύνης.

(Τμῆμα ἀπὸ εὐρύτερο κείμενο)

   Οἱ σήμερα ἑορταζόμενοι Ἅγιοι Πατέρες (ἐκτὸς τῶν ἄλλων) μᾶς διαφωτίζουν γιὰ τὸν χρόνο ἀπωλείας τοῦ χαρίσματος τῆς ἱερωσύνης τῶν αἱρετικῶν. Οἱ αἱρετικοί -συγκεριμένα ἐδῶ ὁ Διόσκορος- εἶναι ὑπόδικοι στὴν Δ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ἀλλά, ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὴν ἀνάγκη ἀπομακρύνσεως ἀπ’ αὐτούς (ἀφοῦ ἡ μετ’ αὐτῶν κοινωνία μολύνει, σύμφωνα μὲ τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων) μέχρι τὴν καθαίρεσή τους ἔχουν τὸ ἱερατικὸ ἀξίωμα.

    Τοῦτο βλέπουμε νὰ ἰσχύει καὶ μὲ τὴ στάση τῶν Πατέρων καὶ σὲ ἄλλες Συνόδους· π.χ. στὴν περίπτωση τῶν τριῶν Ἐπισκόπων ποὺ ὑπεστήριζαν τὸν Ἄρειο, στὴν περίπτωση τῶν πιστῶν τῆς Κων/πόλεως ποὺ ἐπαινοῦνται ἀπὸ τὸν ἅγιο Κύριλλο γιὰ τὴν ἀπομάκρυνσή τους ἐκ τοῦ Νεστορίου, ἀλλὰ ὁ ἅγιος θεωρεῖ τὸν Νεστόριο ὡς ἔχοντα τὸ χάρισμα τῆς ἱερωσύνης, τὸ ὁποῖο ἡ Σύνοδος, μὲ τὸ νὰ τὸν καθαιρέσει, τοῦ τὸ ἀφαίρεσε.

    Παρατηροῦμε, λοιπόν, στὰ Πρακτικὰ τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου ὅτι ὁ αἱρετικὸς Διόσκορος καὶ Πρόεδρος τῆς Ληστρικῆς Συνόδου τοῦ 449 (ἀντίστοιχος τοῦ Βαρθολομαίου τοῦ Κολυμπαρίου Κρήτης) ἀρχικὰ περιλαμβάνεται στὸ κατάλογο τῶν Ἐπισκόπων, καὶ μάλιστα μετὰ τὸν Ἀνατόλιο Κων/πόλεως καὶ πρὶν ἀπὸ τὰ ὀνόματα τῶν Πατριαρχῶν Ἀντιοχείας καὶ Ἱεροσολύμων:

      «Ἀρχὴ τῆς συνόδου Χαλκηδόνου

    Ὑπατείᾳ  τοῦ δεσπότου ἡμῶν Μαρκιανοῦ…, καὶ Ἀνατολίου τοῦ ὁσιωτάτου ἀρχιεπισκόπου τῆς μεγαλωνύμου πόλεως Κων/πόλεως Νέας Ρώμης καὶ Διοσκόρου τοῦ θεοφιλεστάτου ἀρχιεπισκόπου τῆς μεγαλοπόλεως Ἀλεξανδρείας, καὶ τῶν λοιπῶν ὁσιωτάτων καὶ εὐλαβεστάτων ἐπισκόπων, τουτέστιν Μαξίμου Ἀντιοχείας Συρίας, Ἰουβεναλίου Ἱεροσολύμων…».

Πώς ανέχονται οι πιστοί αυτή την κοροϊδία και υποκρισία; —Τα τροπάρια ψάλλονται για τους τοίχους του Ναού;

    Ὅλοι ἔχουμε ἐμπειρία ἀπὸ κάποιο δάσκαλο ποὺ ἄλλα διδάσκει καὶ ἄλλα πράττει.
    Ἀλλὰ ὑπάρχουν καὶ μερικὰ περιστατικὰ ποὺ αὐτὴ ἡ ἀσυνέπεια καὶ ὑποκρισία «προκαλεῖ ἐγκεφαλικά»!!! Ὅπως π.χ. ὁ καθηγητὴς ἐκεῖνος στὸ Γυμνάσιο ποὺ τὴν ἴδια ὥρα ποὺ μᾶς διάβαζε τὴν Ἐγκύκλιο τοῦ Ὑπουργείου, πὼς ἀπαγορεύεται τὸ κάπνισμα στὸ σχολεῖο, κρατοῦσε στὸ χέρι του τὸ τσιγάρο ποὺ συνέχισε νὰ τὸ καπνίζει μετὰ τὴν ἀνάγνωση τῆς Ἐγκυκλίου εἰς θέαν ὅλων!

Καὶ τὸ ἐρώτημα: Πῶς ἀνέχονται οἱ πιστοὶ τοὺς ποιμένες τους Ἐπισκόπους καὶ ἱερεῖς (ἀλλὰ καὶ ψάλτες) νὰ κοροϊδεύον μπροστά στὰ μάτια μας! Ψελνουν καὶ προτρέπουν νὰ μιμηθοῦμε τοὺς Ἁγίους, ἰδιαίτερα τοὺς σημερινοὺς Πατέρες τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου,  καὶ αὐτοὶ νὰ κάνουν τὰ ἀντίθετα ἀπὸ τὰ ψαλλόμενα;

Ὁ Πειραιῶς ...βραβεύων

Οἰκουμενιστές Ἐπισκόπους!

          Ἀντὶ νὰ ὁμιλοῦν κατὰ τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ νὰ ἐνημερώνουν τὸ ποίμνιο γιὰ τὴν πανούκλα ποὺ μεταδίδει στὴν Ἐκκλησία, αὐτοί, ὄχι μόνο δὲν μιλοῦν γιὰ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, ἀλλὰ καὶ τοὺς διευκολύνουν στὸ ἔργο τους διὰ τῆς σιωπῆς ἢ συνευχοῦνται καὶ τιμοῦν τοὺς "σεσημασμένους" Οἰκουμενιστές!

           Τὸ ἐρώτημα ὡς ἐκ τούτου ἐπανέρχεται: Πῶς ἀνέχονται οἱ πιστοὶ αὐτὴ τὴν κοροϊδία καὶ ὑποκρισία; Γιὰ ποιόν ἄραγε ψάλλονται τὰ τροπάρια καὶ τὰ Ἁγιογραφικὰ ἀναγνώσματα; Γιὰ τοὺς τοίχους τῆς Ἐκκλησίας;

Τῶν Πατέρων Προσόμοια

Ὅλην ἀποθέμενοι

Ὅλην συγκροτήσαντες, τὴν τῆς ψυχῆς ἐπιστήμην, καὶ τῷ θείῳ Πνεύματι, συνδιασκεψάμενοι, τὸ μακάριον, καὶ σεπτὸν Σύμβολον, οἱ σεπτοὶ Πατέρες, θεογράφως διεχάραξαν, ἐν ᾧ σαφέστατα, τῷ Γεγεννηκότι συνάναρχον, τὸν Λόγον ἐκδιδάσκουσι, καὶ παναληθῶς ὁμοούσιον, ταῖς τῶν Ἀποστόλων, ἑπόμενοι προδήλως διδαχαῖς, οἱ εὐκλεεῖς καὶ πανόλβιοι, ὄντως καὶ θεόφρονες. 

Ὅλην συλλεξάμενοι, ποιμαντικὴν ἐπιστήμην, καὶ θυμὸν κινήσαντες, νῦν τὸν δικαιότατον ἐνδικώτατα, τοὺς βαρεῖς ἤλασαν, καὶ λοιμώδεις λύκους, τῇ σφενδόνῃ τῇ τοῦ Πνεύματος, ἐκσφενδονήσαντες, τοῦ τῆς Ἐκκλησίας πληρώματος, πεσόντας ὡς πρὸς θάνατον, καὶ ὡς ἀνιάτως νοσήσαντας, οἱ θεῖοι Ποιμένες, ὡς δοῦλοι γνησιώτατοι Χριστοῦ, καὶ τοῦ ἐνθέου κηρύγματος, μύσται ἱερώτατοι.

Δόξα Πατρί...

Τῶν ἁγίων Πατέρων ὁ χορός, ἐκ τῶν τῆς οἰκουμένης περάτων συνδραμών, Πατρός, καὶ Υἱοῦ, καὶ Πνεύματος ἁγίου, μίαν οὐσίαν ἐδογμάτισε καὶ φύσιν, καὶ τὸ μυστήριον τῆς θεολογίας, τρανῶς παρέδωκε τῇ Ἐκκλησίᾳ, οὓς εὐφημοῦντες ἐν πίστει, μακαρίσωμεν λέγοντες, Ὢ θεία παρεμβολή, θεηγόροι ὁπλῖται, παρατάξεως Κυρίου, ἀστέρες πολύφωτοι, τοῦ νοητοῦ στερεώματος, τῆς μυστικῆς Σιὼν οἱ ἀκαθαίρετοι πύργοι, τὰ μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου, τὰ πάγχρυσα στόματα τοῦ Λόγου, Ἐκκλησίας τὸ καύχημα, οἰκουμένης ἀγλάϊσμα, ἐκτενῶς πρεσβεύσατε, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Η εκκλησία τιμά σήμερα ένα τρίχρονο νήπιο και την αγία μητέρα του!

   
    Η εκκλησία μας τίμα την ήμερα αύτη ένα νήπιο τριών χρονών! Ναί, έναν άγιο, πού αγίασε στην νηπιακή ηλικία του («Νηπιάζοντι σώματι και τελειοτάτω Μάρτυς φρονήματι, τον άρχέκακον κατέβαλες…», ψάλλει στον «Ορθρον ή Εκκλησία).
Πρόκειται για τον «Αγιο Μάρτυρα Κήρυκον, πού συνεορτάζεται με την επίσης Αγία Μητέρα του Ίουλίττα. Κι όταν γιορτάζη ή Εκκλησία έναν «Αγιο, δεν είναι μόνον για να τίμηση την μνήμη του, οΰτε μόνο για να παρακάλεση όπως μεσιτεύση στην ‘Αγία Τριάδα υπέρ όλου του κόσμου, υπέρ νεκρών και ζώντων. Ή εορτή έχει επίσης σκοπόν να προβάλη στους πιστούς ένα υπόδειγμα βίου, ένα πρότυπο ζωής. Γι’αυτό μας υπενθυμίζει τον Βίο και την Πολιτεία του και μας παρακινεί στην μίμηση του, αφού πρότυπον

"Αιρετικόν άνθρωπον ...παραιτού". --Χρειάζονται "έρεις και μάχαι νομικαί" γι' αυτό το "παραιτού";

 Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

ΚΑΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

της Κυριακής 15 Ιουλίου 2018

 ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Δ΄ ΣΥΝΟΔΟΥ

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Προς Τίτον (γ΄ 8-15) 

   Τέκνον Τίτε, πιστὸς ὁ λόγος· καὶ περὶ τούτων βούλομαί σε διαβεβαιοῦσθαι, ἵνα φροντίζωσι καλῶν ἔργων προΐστασθαι οἱ πεπιστευκότες τῷ Θεῷ. Ταῦτά ἐστι τὰ καλὰ καὶ ὠφέλιμα τοῖς ἀνθρώποις· μωρὰς δὲ ζητήσεις καὶ γενεαλογίας καὶ ἔρεις καὶ μάχας νομικὰς περιΐστασο· εἰσὶ γὰρ ἀνωφελεῖς καὶ μάταιοι. Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος. Ὅταν πέμψω Ἀρτεμᾶν πρός σε ἢ Τυχικόν, σπούδασον ἐλθεῖν πρός με εἰς Νικόπολιν· ἐκεῖ γὰρ κέκρικα παραχειμάσαι. Ζηνᾶν τὸν νομικὸν καὶ Ἀπολλὼ σπουδαίως πρόπεμψον, ἵνα μηδὲν αὐτοῖς λείπῃ. Μανθανέτωσαν δὲ καὶ οἱ ἡμέτεροι καλῶν ἔργων προΐστασθαι εἰς τὰς ἀναγκαίας χρείας, ἵνα μὴ ὦσιν ἄκαρποι. Ἀσπάζονταί σε οἱ μετ' ἐμοῦ πάντες. Ἄσπασαι τοὺς φιλοῦντας ἡμᾶς ἐν πίστει. Ἡ χάρις μετὰ πάντων ὑμῶν· ἀμήν.

Ἀπόδοση στη νεοελληνική:

   Τέκνον Τίτε, εἶναι ἀξιόπιστα τὰ λόγια αὐτά, καὶ αὐτὰ θέλω νὰ διαβεβαιώνῃς, ὥστε νὰ φροντίζουν ἐκεῖνοι ποὺ ἐπίστεψαν εἰς τὸν

Πως να πολεμηθεί η ενοποιημένη αίρεση, χωρίς την ενοποιό ταπείνωση και μετάνοια, χωρίς την Ακρίβεια των Αγίων Πατέρων;

   Ο Πάπας επεσκέφθη το Παγκόσμιον Συμβούλιον Εκκλησιών εις Γενεύην, δια να συνεορτάση τα 70 έτη εργασιών του. Προεξάρχοντος του ιδίου ετελέσθη συμπροσευχή παρόντων και Ορθοδόξων.

   Εις το Bossey ο Ορθόδοξος Ρουμάνος διευθυντής του ινστιτούτου π. Ioan Sauca και αναπληρωτής γενικός γραμματεύς του ΠΣΕ εφίλησε το χέρι του Πάπα και παρέδωσεν εις αυτόν εικόνα, η οποία ομοιάζει προς την παράστασιν «η άμπελος», αλλά περιλαμβάνει 20 πρόσωπα.
    

      Το ΠΣΕ ανεκοίνωσεν ότι η εικόνα είναι  «σαν σύμβολο του Bossey και απεικονίζει τον παγκόσμιο Χριστό να φέρνει σε ένωση όλο τον κόσμο και τη δημιουργία, μεταξύ διαφορετικών πολιτισμών, εθνών και ηλικιών»! Εις την φωτογραφίαν διακρίνεται ο Σεβ. Σασσίμων που κρατά την εικόνα μαζί με τον Πάπαν, δια να τον παροτρύνη να αναγνώση την αφιέρωσιν όπισθεν αυτής.