Δέηση καταπαύσεως εμπρησμών --Ο 21ος Ψαλμός διαβάζεται, σύμφωνα με τόν Άγιο Αρσένιο, για τίς πυρκαγιές!

Δέηση καταπαύσεως εμπρησμών των δασών


Ἀπολυτίκιον εἰς κατάπαυσιν ἐμπρησμῶν.
Ἦχος πλ. α΄. Τὸν Συνάναρχον Λόγον  (υπό Χαραλ. Μπούσια)


   Βρέμων πῦρ ἀναλίσκον καθάπερ φρύγανα ἡμῶν πατρίδος τὰ δάση σύ πανσθενῇ δεξιᾷ σβέσον, Σῶτερ πολυέλεε Φιλάνθρωπε, 
θείας Μητρός σου προσευχαῖς ὑπό βάτου ἐν Σινᾷ ἀφλέκτως τῆς καιομένης, 
προτυπουμένης, καὶ αὔραις ἁγιασμοῦ σου πάντας δρόσισον.

Εὐχή εἰς Ἐμπρησμούς Δασῶν

   Δέσποτα Πολυέλεε καὶ Φιλάνθρωπε, ὁ Φῶς οἰκῶν ἀπρόσιτον, ὁ Μεγαλουργός καὶ Παντοκράτωρ, ὁ Ὑπεράγιος ὡς πῦρ καταναλίσκον καὶ ἅμα Ἐλεήμων, ὁ Ἰσχυρός, ὁ Ζῶν, ὁ πᾶσαν διακρατῶν καὶ διακυβερνῶν τὴν Οἰκουμένην, ἔπιδε, Σοῦ δεόμεθα, ἱλέῳ ὄμματι ἐπί τὸ Ἔθνος τοῦτο, τὸ ἠρημωμένον ἐκ τῶν ἐμπρησμῶν καὶ κατάπαυσον τὴν θεομηνίαν ταύτην, ἥν αἱ ἁμαρτίαι ἡμῶν προεκάλεσαν.
   Ἴδε τὴν ταλαιπωρίαν καὶ τὸν ἐναγώνιον ὀδυρμόν τῶν δούλων σου. Ἐπίβλεψον οἰκτιρμόνως ἐπί τοὺς κεκαυμένους καὶ εἰς ἔρημον δεινῶς μεταστραφέντας χλοερούς τὸ πρότερον τόπους. Πρόσχες ἐπί τὰ πετεινά ταῦτα τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐπί τὰ ζωα τοῦ δρυμοῦ, τὰ καλά λίαν ἔργα τῶν χειρῶν Σου.
   Ὁ ἁπτόμενος τῶν ὀρέων καὶ καπνίζονται, ὁ διακόπτων τῇ φωνῇ Σου φλόγα πυρός, ὁ ἀνοίγων τὴν χεῖρα Σου καὶ ἐμπιπλῶν τοῖς σύμπασι χρηστότητα καὶ εὐδοκίαν, ὁ διδούς τροφήν πάσῃ σαρκί, τοῖς θηρίοις τῶν ὀρέων, ταῖς ἐλάφοις τῶν κοιλάδων, τοῖς λαγῳοῖς τῶν πετρῶν καὶ τοῖς νεοσσοῖς τῶν κοράκων καὶ περί πᾶσαν μεριμνῶν καὶ προνοῶν καὶ ζωογονῶν τὴν Οἰκουμένην.
   Ἐξαπόστειλον τὸν Λόγον Σου, Δέσποτα, καὶ στῆσον τὴν μάστιγα. Πνεύσει τὸ Πνεῦμά Σου καὶ ῥυήσονται ὕδατα. Ὡς ὄμβρος εἰρηνικός ἐπ’ἄγρωστιν καὶ ὡσεί νιφετός, οἷα σποδός πάσσοντος, ἐπί χόρτον, οὕτω καταβήτω εφ’ἡμᾶς καὶ τὴν πλᾶσιν ἅπασαν τὸ ἔλεός Σου. Καὶ βλαστησάτω τοίνυν ἡ γῆ βοτάνην χόρτου ὡς τάχιστα καὶ ξύλον κάρπιμον ποιοῦν καρπόν. Καὶ ἐξανθήσει καὶ ὑλοχαρήσει τῇ σῇ Χάριτι καὶ εὐμενείᾳ τὰ ἔρημα τοῦ Ἰορδάνου καὶ ἀγαλλίασιν οἱ βουνοί αὖθις περιζώσονται. Καὶ ἀναβήσεται μυρσίνη καὶ κυπάρισσος, ἄρκευθοι ἀειθαλλεῖς καὶ κέδρα τοῦ Λιβάνου.
   Ότι Σὺ ὑπάρχεις προσκυνητός καὶ ὑπεράγαθος, ἐλπίς καὶ εὐεργέτης τῆς ζωῆς ἡμῶν, καὶ Σοί τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρί καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.



«…περιεκύκλωσάν με μόσχοι πολλοί, ταῦροι πίονες περιέσχον με· ἤνοιξαν ἐπ᾿ ἐμὲ τὸ στόμα αὐτῶν ὡς λέων ἁρπάζων καὶ ὠρυόμενος».




ΨΑΛΜΟΣ 21ος: (Ὁ Θεός, ὁ Θεός μου, πρόσχες μοι)


“Για να εμποδίσει ὁ Θεός τήν πυρκαϊά, για να μην γίνει κακό”.


Ὁ Θεός, ὁ Θεός μου, πρόσχες μοι· ἵνα τί ἐγκατέλιπές με; μακρὰν ἀπὸ τῆς σωτηρίας μου οἱ λόγοι τῶν παραπτωμάτων μου. ὁ Θεός μου, κεκράξομαι ἡμέρας, καὶ οὐκ εἰσακούσῃ, καὶ νυκτός, καὶ οὐκ εἰς ἄνοιαν ἐμοί. σὺ δὲ ἐν ἁγίῳ κατοικεῖς, ὁ ἔπαινος τοῦ ᾿Ισραήλ.
ἐπὶ σοὶ ἤλπισαν οἱ πατέρες ἡμῶν, ἤλπισαν, καὶ ἐῤῥύσω αὐτούς· πρὸς σὲ ἐκέκραξαν καὶ ἐσώθησαν, ἐπὶ σοὶ ἤλπισαν καὶ οὐ κατῃσχύνθησαν. ἐγὼ δέ εἰμι σκώληξ καὶ οὐκ ἄνθρωπος, ὄνειδος ἀνθρώπων καὶ ἐξουθένημα λαοῦ.
πάντες οἱ θεωροῦντές με ἐξεμυκτήρισάν με, ἐλάλησαν ἐν χείλεσιν, ἐκίνησαν κεφαλήν· ἤλπισεν ἐπὶ Κύριον, ῥυσάσθω αὐτόν· σωσάτω αὐτόν, ὅτι θέλει αὐτόν. ὅτι σὺ εἶ ὁ ἐκσπάσας με ἐκ γαστρός, ἡ ἐλπίς μου ἀπὸ μαστῶν τῆς μητρός μου· ἐπὶ σὲ ἐπεῤῥίφην ἐκ μήτρας, ἐκ κοιλίας μητρός μου Θεός μου εἶ σύ· μὴ ἀποστῇς ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι θλῖψις ἐγγύς, ὅτι οὐκ ἔστιν ὁ βοηθῶν. περιεκύκλωσάν με μόσχοι πολλοί, ταῦροι πίονες περιέσχον με· ἤνοιξαν ἐπ᾿ ἐμὲ τὸ στόμα αὐτῶν ὡς λέων ἁρπάζων καὶ ὠρυόμενος. ὡσεὶ ὕδωρ ἐξεχύθην, καὶ διεσκορπίσθη πάντα τὰ ὀστᾶ μου, ἐγενήθη ἡ καρδία μου ὡσεὶ κηρὸς τηκόμενος ἐν μέσῳ τῆς κοιλίας μου·
ἐξηράνθη ὡσεὶ ὄστρακον ἡ ἰσχύς μου, καὶ ἡ γλῶσσά μου κεκόλληται τῷ λάρυγγί μου, καὶ εἰς χοῦν θανάτου κατήγαγές με. ὅτι ἐκύκλωσάν με κύνες πολλοί, συναγωγὴ πονηρευομένων περιέσχον με, ὤρυξαν χεῖράς μου καὶ πόδας. ἐξηρίθμησαν πάντα τὰ ὀστᾶ μου, αὐτοὶ δὲ κατενόησαν καὶ ἐπεῖδόν με. διεμερίσαντο τὰ ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς καὶ ἐπὶ τὸν ἱματισμόν μου ἔβαλον κλῆρον. σὺ δέ, Κύριε, μὴ μακρύνῃς τὴν βοήθειάν μου ἀπ᾿ ἐμοῦ, εἰς τὴν ἀντίληψίν μου πρόσχες. ρῦσαι ἀπὸ ῥομφαίας τὴν ψυχήν μου, καὶ ἐκ χειρὸς κυνὸς τὴν μονογενῆ μου·
σῶσόν με ἐκ στόματος λέοντος καὶ ἀπὸ κεράτων μονοκερώτων τὴν ταπείνωσίν μου. διηγήσομαι τὸ ὄνομά σου τοῖς ἀδελφοῖς μου, ἐν μέσῳ ἐκκλησίας ὑμνήσω σε. οἱ φοβούμενοι τὸν Κύριον, αἰνέσατε αὐτόν, ἅπαν τὸ σπέρμα ᾿Ιακώβ, δοξάσατε αὐτόν, φοβηθήτωσαν αὐτὸν ἅπαν τὸ σπέρμα ᾿Ισραήλ, ὅτι οὐκ ἐξουδένωσεν οὐδὲ προσώχθισε τῇ δεήσει τοῦ πτωχοῦ, οὐδὲ ἀπέστρεψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἀπ᾿ ἐμοῦ καὶ ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸς αὐτὸν εἰσήκουσέ μου. παρὰ σοῦ ὁ ἔπαινός μου ἐν ἐκκλησίᾳ μεγάλῃ, τὰς εὐχάς μου ἀποδώσω ἐνώπιον τῶν φοβουμένων αὐτόν.
φάγονται πένητες καὶ ἐμπλησθήσονται, καὶ αἰνέσουσι Κύριον οἱ ἐκζητοῦντες αὐτόν· ζήσονται αἱ καρδίαι αὐτῶν εἰς αἰῶνα αἰῶνος.  μνησθήσονται καὶ ἐπιστραφήσονται πρὸς Κύριον πάντα τὰ πέρατα τῆς γῆς καὶ προσκυνήσουσιν ἐνώπιον αὐτοῦ πᾶσαι αἱ πατριαὶ τῶν ἐθνῶν, ὅτι τοῦ Κυρίου ἡ βασιλεία, καὶ αὐτὸς δεσπόζει τῶν ἐθνῶν.
ἔφαγον καὶ προσεκύνησαν πάντες οἱ πίονες τῆς γῆς, ἐνώπιον αὐτοῦ προπεσοῦνται πάντες οἱ καταβαίνοντες εἰς γῆν. καὶ ἡ ψυχή μου αὐτῷ ζῇ, καὶ τὸ σπέρμα μου δουλεύσει αὐτῷ· ἀναγγελήσεται τῷ Κυρίῳ γενεὰ ἡ ἐρχομένη, καὶ ἀναγγελοῦσι τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ λαῷ τῷ τεχθησομένῳ, ὃν ἐποίησεν ὁ Κύριος.

Προσευχή για την Ελλάδα μας

Αποτέλεσμα εικόνας για φωτιες αθηνα

   *Εθνικό πένθος με 54 νεκρούς μέχρι στιγμής στην Αττική. Να προσευχηθούμε με όλη την δύναμη μας, να μας ελεήσει ο Θεός και να προστατέψει την χώρα μας από κάθε άλλο κακό. Να κάνουμε όλοι ένα κομποσχοίνι για την πατρίδα μας: «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον την πατρίδα μας».
    Δέσποτα Κύριε ο Θεός ημών, Εσύ είσαι ο πλούσιος σε έλεος και ευσπλαχνία και συγκαταβαίνεις να εισακούεις τις προσευχές μας, προσευχές και κραυγές ικεσίας αμαρτωλών δούλων σου. Συ με τη σοφή φιλάνθρωπη πρόνοιά σου διευθύνεις και κυβερνάς τη ζωή όλων μας, τη ζωή όλων των ανθρώπων. Και όταν μας παιδαγωγείς με τα διάφορα δυσάρεστα για μας γεγονότα και θλίψεις, επιδιώκεις να μας επαναφέρεις στο αρχαίο κάλλος και την πρώτη ευγένεια που χάσαμε με τη συμβουλή του εχθρού της σωτηρίας μας διαβόλου. «Θέλεις πάντας ανθρώπους σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν» (Α΄ Τιμ. β΄ 4).
   Γι’ αυτό, Θεέ Πανοικτίρμων, παρ’ όλο που αμαρτήσαμε και αδιαφορήσαμε για τις άγιες εντολές σου και πολιτευθήκαμε αναξίως της κλήσεώς μας και του Ευαγγελίου του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού, τολμούμε να προσπέσουμε στο θρόνο της χάριτός σου και να Σε παρακαλέσουμε και να Σε ικετεύσουμε, Εσένα τον πανοικτίρμονα και υπεράγαθο Θεό μας.
    Διώξε μακριά από τη χώρα μας «πάντας τους εχθραίνοντας ημάς ματαίως». Διάλυσε τα καταχθόνια σχέδιά τους. Σύντριψε τα δόντια όλων αυτών που ως άγρια θηρία έρχονται να μας κατασπαράξουν και να μας καταφάγουν. Απελευθέρωσε το λαό σου από κάθε φόβο επερχομένων κακών και διαφύλαξε και προστάτευσε όλους μας με το παντοκρατορικό σου χέρι από τις ποικίλες συμφορές. Σε Σένα ελπίζουμε και Σε Σένα μόνο στηριζόμαστε, γιατί Συ είσαι παντοδύναμος Θεός και με την ακατανίκητη δύναμή σου μπορείς να μας προστατεύσεις και να μας ασφαλίσεις από όλα τα δεινά και τις επερχόμενες συμφορές.
   Θεέ πολυεύσπλαχνε, πανάγαθε και πολυέλεε, στο άπειρο έλεος και τη φιλάνθρωπη ευσπλαχνία σου καταφεύγουμε και Σε παρακαλούμε και Σε ικετεύουμε να ακούσεις την κραυγή μας, να δεχθείς την θερμή παράκληση και ικεσία μας και να προστατεύσεις την χώρα μας και τον καθένα μας.
    Συ είσαι η πηγή του ελέους, και της ευσπλαχνίας ανεξιχνίαστος άβυσσος, και σε Σένα την δόξα αναπέμπουμε, τον Άναρχο Πατέρα και τον Μονογενή Σου Υιό και το Ζωοποιό Σου Πανάγιο Πνεύμα και τώρα και σε όλους τους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Έκανε συντρίμμια τα υλικά από τα είδωλα

Η Αγία Μεγαλομάρτυς Χριστίνα († 24 Ιουλιου) – Έκανε συντρίμμια τα υλικά από τα είδωλα και τα μοίρασε στους φτωχούς



Αποτέλεσμα εικόνας για αγία χριστίνα η μεγαλομάρτυς
Η αγία μεγαλομάρτυς Χριστίνα καταγόταν από την Τύρο της Συρίας. Ήταν κόρη κάποιου στρατηγού, ονόματι Ουρβανού. Ο πατέρας της τής έχτισε έναν ψηλό πύργο και την εγκατέστησε μέσα σ’ αυτόν.
Κατασκεύασε μάλιστα από χρυσό, άργυρο και άλλα πολύτιμα υλικά, αγαλμάτια των θεών του και την πρόσταξε να προσφέρει θυσίες στα είδωλα αυτά. Εκείνη όμως όλα αυτά τα έκαμε συντρίμμια και τα πολύτιμα μέταλλα, από τα οποία είχαν κατασκευα­στεί, τα μοίρασε στους φτωχούς.

Για τις πράξεις της αυτές η Χριστίνα υποβλήθηκε από τον ίδιο της τον πατέρα στα πιο φρικτά και απάνθρωπα βασανιστήρια και εν

Υπάρχει ελπίς;


ΚΗΡΥΞΑΤΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΕ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΙ


Λυκούργος Νάνης



"Δε χωρά ανθρώπου νους την τραγωδία". Τάδε έφη ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος αναφερόμενος στις καταστροφικές πυρκαγιές που πλήττουν την πατρίδα μας.
Ποιος, αλήθεια,μπορεί να μείνει ασυγκίνητος και απαθής μπροστά στο είδος και το μέγεθος της καταστροφής, ανθρώπων και φύσεως;
Θάνατοι συνανθρώπων μας και συμπατριωτών μας επώδυνοι και μαρτυρικοί (μεταξύ των οποίων βρεφών και μικρών παιδιών), σοβαροί τραυματισμοί, ξεσπιτώματα, καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις που είναι δύσκολο επί του παρόντος να αποτιμηθούν, συνιστούν το παζλ της συμφοράς που ενέσκηψε στην καρδιά του καλοκαιριού στη χώρα μας. Λίαν ορθώς ο αρχιεπίσκοπος έκανε λόγο, στη δήλωσή του, για το ανυπερβλήτου αξίας και ακαταλύτου ισχύος όπλο της προσευχής. Επιπροσθέτως, η Εκκλησία της Ελλάδος ήδη έθεσε κορυφαίο εκκλησιαστικό οργανισμό στην υπηρεσία του Κράτους και της τοπικής Αυτοδιοικήσεως, εκπληρώνουσα στοιχειώδες χριστιανικό καθήκον. Είμαστε βέβαιοι ότι οι κατά τόπους αρχιερείς και ιερείς αλλά και οι απλοί πιστοί θα συνδράμουν, ηθικά και υλικά, τους πληγέντες συνανθρώπους μας.
Δεν αρκεί, όμως, μονάχα η ηθική και υλική συμπαράσταση. Ούτε

Οικουμενιστές και αντι-Οικουμενιστές ...συναγωνίζονται!



Ὁ εὐτελισμὸς τοῦ τίτλου «πατέρας» στὴν Ἐκκλησία

Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου


να ἀπὸ τὰ πιὸ εὐδιάκριτα σημεῖα τῆς πτώσης ποὺ ἐπέφερε ἡ Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μέσα στὴν Ἐκκλησία εἶναι ὁ εὐτελισμὸς τοῦ τίτλου «πατέρας».
Πατέρες ὀνομάζουμε στὴν Ἐκκλησία ὅλους τοὺς ρασοφόρους, ἀπὸ τὸν ἐπίσκοπο μέχρι τὸν ἁπλὸ μοναχό. Αὐτοὶ εἶναι οἱ πατέρες καὶ ἐμεῖς οἱ λαϊκοὶ εἴμαστε τὰ τέκνα τους. Ὀνομάσθηκαν πατέρες διότι θεωροῦνται ὡς διδάσκαλοι τῆς ἐν Χριστῷ θείας ἀποκαλύψεως καὶ διάδοχοι τῶν ἁγίων Πατέρων, τῶν ἀποστόλων καί, μέσῳ αὐτῶν, τοῦ Χριστοῦ τοῦ ἴδιου. Γι’ αὐτὸ καὶ δικαίως (ἀπο)λαμβάνουν τὶς τιμὲς ποὺ ἐπιβάλλει αὐτὸς ὁ τίτλος. Αὐτὸ σημαίνει πρωτίστως, ὅτι οἱ κάτοχοι αὐτοῦ τοῦ τίτλου διασώζουν ἀλλὰ καὶ μεταδίδουν τὴν Θεία διδασκαλία ἀνόθευτη, ὅπως τὴν παρέλαβαν ἀπὸ καὶ σύμφωνα μὲ τοὺς ἁγίους προκάτοχούς τους, «ἑπόμενοι τοῖς ἁγίοις πατράσιν»: «Οὐ νῦν κανόνες καὶ τύποι τῆς Ἐκκλησίας ἐδόθησαν, ἀλλὰ ἐκ τῶν Πατέρων ἡμῶν καλῶς καὶ βεβαίως παρεδόθησαν» (Μ. Ἀθανάσιος, PG 25, 225).
Συγχρόνως ὅμως σημαίνει, ὅτι οἱ κάτοχοι αὐτοῦ τοῦ τίτλου, ὡς πατέρες τῆς ἐκκλησίας, διὰ τοῦ ἁγίου παραδείγματός τους, διὰ τοῦ ἐν Χριστῷ βίου καὶ διὰ τῆς ἀγάπης φροντίζουν γιὰ τὴν ἐν Χριστῷ αὔξηση, πρόοδο, προστασία καὶ ἀνάδειξη τῶν τέκνων τους, ποὺ τοὺς ἐμπιστεύτηκε ὁ Χριστός, ἡ κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας (βλ. καὶ Βασιλείου Δεντάκη «Ἐκλόγιον πατερικῶν κειμένων», 1972, σελ. 6-12).
Οἱ κάτοχοι τοῦ τίτλου «πατέρας» δὲν εἶναι ἁπλῶς διδάσκαλοι, εἰδήμονες καὶ μεταδότες γνώσεως. Εἶναι ταυτόχρονα ποιμένες, πατέρες γεμᾶτοι στοργὴ καὶ ἀγάπη γιὰ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους μὲ γνώμονα πάντα τὴν πίστη καὶ τὴν σωτηρία τῶν ψυχῶν ποὺ τοὺς ἔχουν ἐμπιστευτεῖ. Φροντίζουν γιὰ τὴν σωτηρία ἀκόμα καὶ αὐτῶν τῶν πλανεμένων. Δὲν ἀρνοῦνται τὸν κόπο καὶ

Εμπρός, σηκωθείτε!


Το έργο είναι ο πίνακας με τίτλο ‘Il quarto stato’ του ιταλού ζωγράφου Giuseppe Pellizza, ένα έργο, που για πολλά χρόνια, υπήρξε σύμβολο της αριστεράς. Όχι όμως πια, αυτό το έργο δεν μπορεί πλέον να το διεκδικεί η αριστερά. Οι άνθρωποι, που εικονίζονται στον πίνακα, δεν εντάσσονται πλέον στην αριστερά, δεν την αναγνωρίζουν αλλά και η αριστερά δεν αναγνωρίζει εκείνους. Γιατί;

Διότι είναι οι παλαιοί άνθρωποι, οι ωραίοι άνθρωποι, αυτοί που είχαν οικογένειες, οικογένειες που αποτελούνταν από πατέρα και μητέρα, οικογένειες που πριν να κόψουν το ψωμί τους έκαναν το σταυρό τους. Ήταν άνδρες, γυναίκες, νέοι και παιδιά που αγαπούσαν την πατρίδα τους, την πόλη τους, το χωριό τους, τη γειτονιά τους· που ως άνθρωποι της εμπειρίας και του μόχθου, γνώριζαν ότι τον ξένο πρέπει να τον αντιμετωπίζουν με καχυποψία· δεν άνοιγαν την πόρτα τους στον οποιοδήποτε που δεν ήξεραν “από πού κρατάει η σκούφια του”. Ήταν οι παλαιοί άνθρωποι και ως εκ τούτου είχαν επίγνωση του πραγματικού. Δεν αλλοίωναν την πραγματικότητα για να την προσαρμόσουν στο μυαλό τους. Δεν ήταν δηλαδή αριστεροί. Φτωχοί άνθρωποι ήταν. 

Τούτος ο πίνακας,  είναι τώρα  δικός  μας!

Άρθρο του Francesco Lamendola

Μετάφραση-Σχολιασμός-Σημειώσεις:

Ιωάννης Αυξεντίου

Με την παθητικότητα μας, δηλαδή της γενιάς που σήμερα είναι ώριμη, αφήσαμε τους νέους χωρίς οδηγό μέσα στην σύγχυση· τους αφήσαμε στα χέρια του κομφορμισμού της μάζας, που τους χειραγώγησε όπως ήθελε, κάνοντας τους να υποκύψουν σε όλες τις μόδες της στιγμής και αφαιρώντας τους την ικανότητα της προσωπικής κρίσης. Πράγματι, μπροστά στην όλο και πιο έντονη επιθετικότητα των μειονοτήτων, που αναζητούν εκδίκηση,

ΣΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΛΩΠΟΔΥΤΕΣ


ΘΑ ΠΑΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ


Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου


ΘΑ ΔΟΚΙΜΑΣΕΤΕ ΘΛΙΨΕΙΣ, ΝΑ ΜΗ ΦΟΒΗΘΗΤΕ


ΧΡΙΣΤΟΣ ἤ χαος    Nὰ ἔχετε ὑπ᾿ ὄψιν, ὅτι θὰ κάνωμε κάτι ἄλλο. θὰ διοργανώσωμε ὁμάδα κρούσεως, θὰ πᾶμε σὲ αὐτοάμυνα – ἐκεῖ ὁδηγούμεθα. Καλὴ εἶνε ἡ δημοκρατία, ἀλλὰ κατήντησε σκιά. Καὶ σήμερα κυριαρχοῦν οἱ ἀπατεῶνες καὶ οἱ λωποδύτες. Σὲ τέτοιες ἐποχὲς ζοῦμε. Κ᾿ ἐσεῖς θὰ ἀναγκασθῆτε ἀργότερα νὰ πᾶτε σὲ αὐτοάμυνα, νὰ ὑπερασπίσετε τὴν τιμὴ καὶ τὴν ὑ­πόληψι τῆς οἰκογενείας σας. Καταλάβατε;
Kαὶ αὐτὸ μᾶς τὸ ἐπιβάλλει καὶ τὸ σύνταγμα. Εἴμεθα ἐντὸς τοῦ συντάγματος. Τί λέει τὸ σύνταγμα; Tὸ τελευταῖο ἄρ­θρο του λέει τὸ ἑξῆς. Ὅταν κινδυνεύῃ ἡ πατρίς, ὅταν κινδυνεύῃ ἡ θρησκεία, ὅταν κινδυνεύουν τὰ ἰδανικά, καὶ ἀδρανοῦν οἱ ἐντεταλμένοι καὶ ὑπάρχῃ ἀναρχία, τότε φύλακας τοῦ συντάγματος, φύλακας τῆς ἐλευθερίας, φύλακας τῆς θρησκείας εἶνε ὁ λαός. Ἐμεῖς λοιπὸν θὰ ἀγωνιστοῦμε, ἂν θέλουμε νὰ ζήσῃ ἡ πατρίς μας καὶ ἂν δὲν θέλουμε νὰ γίνῃ ἀμπέλι ξέφραγο καὶ νὰ χορεύουν ὅλοι οἱ πίθηκοι, ὅλων τῶν χρωμάτων καὶ καταστάσεων.

ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΕΘΝΙΚΟ ΠΕΝΘΟΣ:

  Περισσότεροι από 24 οι νεκροί, πάνω από 120 οι τραυματίες στην Ανατολική Αττική (pics vid) Να παραιτηθούν οι υπεύθυνοι για τη νέα μεγάλη τραγωδία




Τραγωδία! Όλεθρος! Βιβλική καταστροφή! Περισσότεροι από 24 νεκροί (μεταξύ των οποίων κι ένα βρέφος 6 μηνών), δεκάδες τραυματίες, ανυπολόγιστες καταστροφές σε εκατοντάδες σπίτια κι αυτοκίνητα είναι η... σφραγίδα της πύρινης λαίλαπας στην Αν. Αττική. Φόβοι για αύξηση του τραγικού απολογισμού με το φως της μέρας!