Αυτά είναι τα αποτελέσματα της Οικονομίας-κοινωνίας με Οικουμενιστές!

  

Ήταν Μάξιμος κι έγινε  Minimus

Του Ιωάννου Ρίζου

   Στο χθεσινό (της 7/8/2028) «Ευχαριστήριο» άρθρο  του ιερομονάχου Μαξίμου Καραβά που δημοσίευσε η «Κατάνυξις», με έκπληξη διαβάσαμε την δήλωση του ότι:

«…δέν διακόψαμε τή μνημόνευση τοῦ ὀνόματός του [εννοεί του Μητροπολίτου Φλωρίνης] ὡς αἱρετικοῦ, ἀλλά ἐπειδή δέν εἶχε τήν τόλμην νά ἀποκηρύξει τάς αἱρετικάς ἀποφάσεις τῆς Κρήτης καί νά παύσει νά μνημονεύει εἰς τήν Θείαν Λειτουργίαν τόν Βαρθολομαῖον ὡς “ὀρθοτομοῦντα”, τά ὁποῖα καί, ἐμμέσως πλήν σαφῶς, ἀναφέρομεν εἰς τό ἐπίμαχον ἄρθρον».

     Οι άνθρωποι αυτοί είναι φανερό ότι πλέουν στο πέλαγος της συγχύσεως και του σκοτισμού.

    Ποιος σας είπε πάτερ Μάξιμε ότι έχετε δικαίωμα να διακόπτετε τη μνημόνευση του επισκόπου σας επειδή είναι δειλός;

    Ποιος σας είπε ότι έχετε δικαίωμα να διακόπτετε την μνημόνευση του αν δεν είναι –όπως δηλώνετε– αιρετικός ή ανήθικος;

    Αν κατ΄ εσάς ο κ. Θεόκλητος δεν υποθάλπει την αίρεση, κι αν ούτε η  κοινωνία του με τους οικουμενιστές είναι πνευματικώς αξιόποινη,  τότε η διακοπή της μνημονεύσεως του ονόματος του από εσάς   επισύρει δικαίως τις  βαρύτατες ιεροκανονικές ποινές.

     Ο κ. Θεόκλητος αφού  εμπίπτει στα κριτήρια ενός «ευσεβούς» και «ορθόδοξου» επισκόπου σύμφωνα με  εσάς αλλά και σύμφωνα με τις θέσεις του π. Θεοδώρου, συνεπώς,

και δικαίως ο κ. Θεόκλητος  πρέπει να σας καθαιρέσει!

     Ο σκοτισμός σας δυστυχώς αποδεικνύεται ότι δεν είναι πρόσφατος. Αποδεικνύεται τελικά, ότι εσείς παρά τις αφελείς και πραγματικά αδελφικές προσδοκίες που είχαμε, δεν αποτειχιστήκατε από την αίρεση, ούτε διδάξατε στον κόσμο την αποτείχιση. Από τον δεσπότη σας αποτειχιστήκατε ξεγελώντας εαυτούς και αλλήλους. Μάλιστα η ποιότητα της αποτειχίσεως σας αποδεικνύεται ότι ήταν τέτοια που στην επίσημη επιστολή σας στον Μητροπολίτη, του ζητήσατε –αν τολμήσει να σας διώξει– να σας επιστρέψει τους μισθούς 50 ετών που ρίξατε  στο μοναστήρι!!

     Παρά τους πύρινους λόγους που βγάζατε και μας πείθατε τώρα φαίνεται ότι φτιάξατε μια «αποτείχιση» που δεν συναντάται στην εκκλησιαστική ιστορία και, μάλιστα, στην ιστορία των αγίων ομολογητών. Είναι μια  «αποτείχιση»  νεοπατερική και εξόχως εκτρωματική κατά την οποία διδάσκετε στους αφελείς να πηγαίνουν και στις άλλες εκκλησίες να κοινωνούν αρκεί να μη ακούνε οικουμενιστικά κηρύγματα, όπως δηλώσατε π. Μάξιμε απ΄ άμβωνος στην ονομαστική σας εορτή.

     Τολμάτε να αποκόβετε αυθαίρετα το θέμα της μνημόνευσης από το μυστηριακό και θεολογικό του περιεχόμενο και το προβάλλετε ως ένα ζήτημα που αφορά μόνο την διδασκαλία, κι αυτό  χάριν της ιδιοτέλειάς σας που βρήκε ευσεβοφανές ένδυμα στις κενολογίες  του π. Θεοδώρου. Δηλαδή μας λέτε ότι, αν πάω και κοινωνήσω από τον Άνθιμο Θεσσαλονίκης, σε μια ημέρα που δεν κηρύττει

Τα γράφουν, αλλά δεν τα κάνουν! --Παρουσιάζουν το περιστατικό που η Παναγία ενοχλείται ακόμα και με μερικές σελίδες αιρετικές, και οι αντι-Οικουμενιστές δεν ενοχλούνται να κοινωνούν από αιρετικούς Οικουμενιστές!

 Κάποια στιγμή ἀκούω τήν Θεοτόκο νά μοῦ λέει:  Μέσα στό κελλί σου ἔχεις τόν ἐχθρό μου καί ἔρχεσαι νά μέ καλέσεις νά μπῶ καί ἐγώ ἐκεῖ;  Καί λέγοντας αὐτά στράφηκε ἀλλοῦ καί ἔφυγε.

Οἱ ἐχθροί ἐμοῦ τε καί τοῦ Υἱοῦ μου ἐπλησίασαν

Θαυμαστές παρεμβάσεις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου σέ περιπτώσεις ἀπόπειρας αἱρετικῶν νά μολύνουν τήν Πίστη τῶν Ὀρθοδόξων.

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

Στίς ἡμέρες μας, ὁ ἀντίχριστος κάνει τήν δουλειά του μέ πρωτοφανή δόλο καί μάλιστα ἐντελῶς ἀνεπαίσθητα. Μᾶς ξεγελάει πανεύκολα μέ διάφορες προφάσεις καί ψευτοδικαιολογίες καί χωρίς νά τό καταλάβουμε, μᾶς ὁδηγεῖ στήν ἄρνηση καί τήν  περιφρόνηση τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας. 

Μᾶς λένε, ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι ὁδοί σωτηρίας. Μᾶς λένε, ὅτι οἱ αἱρετικοί εἶναι ''ἐκκλησίες''. Μᾶς λένε, ὅτι οἱ παπικοί καί οἱ προτεστάντες ἔχουν ἱερωσύνη καί μυστήρια ἔγκυρα. Μᾶς λένε, νά κρατήσουμε καθαρή μονάχα τήν ἀγάπη καί τήν Ἀλήθεια νά τήν στρογγυλέψουμε. Μᾶς λένε, ὅτι μποροῦμε νά συμπροσευχόμαστε δημοσίως μέ τόν ὁποιοδήποτε αἱρετικό, ἀκόμη καί μέ ἀλλόθρησκο. 

Δέν μᾶς λένε, ὅμως, γιά ὅλα τά παραπάνω, πρῶτον, τί λέει τό Εἀγγέλιο.

«Άμα συνηθίσει κανείς στα αμαρτωλά λόγια, περνά και στα αμαρτωλά έργα»

Μέγας Βασίλειος 

Άμα συνηθίσει κανεὶς στὰ ἁμαρτωλὰ λόγια, περνᾶ καὶ στὰ ἁμαρτωλὰ ἔργα.

Γι᾿ αὐτό, λοιπόν, πρέπει μὲ κάθε τρόπο νὰ προφυλάσσουμε τὴν ψυχή μας.Διότι ὑπάρχει κίνδυνος, μαζὶ μὲ τὴ γλύκα τῶν λόγων νὰ πάρουμε μέσα μας καὶ κάτι θανάσιμο, χωρὶς νὰ τὸ καταλάβουμε. Εἶναι μέλι, ποὺ ἔχει καὶ δηλητήριο. Δὲν

«Σεξουαλικός προσανατολισμός καί ταυτότητα φύλου»

Προπαγανδίζει τήν ὁμοφυλοφιλία

ὁ π. Βασίλειος Θερμός;

Τοῦ π. Βασιλείου Κοκολάκη

   Ἄλλο ἕνα βιβλίο τοῦ π. Βασιλείου Θερμοῦ κυκλοφόρησε, «Σεξουαλικός προσανατολισμός καί ταυτότητα φύλου. Οι απαντήσεις ...και οι άνθρωποι», τό ὁποῖο ἀπαιτοῦσε ὀφειλόμενη κριτική, τήν ὁποία καί πραγματοποίησα, ἀφοῦ πρῶτα μελέτησα ἐπισταμένως τά ὅσα γράφει. Πρίν τήν ἀνάγνωση ὅμως τῆς κριτικῆς, θέτω κάποιες προϋποθέσεις: Ἄν κάποιος νομίσει πώς εἶμαι προκατειλημμένος, ἄς μήν εἶναι τουλάχιστον καί ἐκεῖνος μέ μένα. Δέν ἔχω κάτι προσωπικό μέ τόν συγγραφέα, ἁπλῶς ἀντικειμενικά κριτικάρω τά ὅσα γράφει.
    Ἄν κάποιος θεωρήσει πώς τά ὅσα θά διαβάσει στήν παροῦσα κριτική ἀποτελοῦν μία φονταμενταλιστική ἐμμονή σέ στερεότυπα μιᾶς ἄλλης ἐποχῆς, θέλω νά πιστεύω πώς δέν

Οι αγώνες και η Ομολογία για την Ορθοδοξία ακολουθούνται από κακοπάθειες και διωγμούς κι όχι από "Οικονομίες"

 Ὁ Ἅγιος Αἰμιλιανὸς ὁ Ὁμολογητής Ἐπίσκοπος Κυζίκου                              

    Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος θέλοντας νὰ τονίσει τὴν μεγάλη σημασία τῆς ὁμολογίας τῆς πίστης μας πρὸς τὸν Χριστό, εἶπε: «Ἔχοντες οὒν ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας». Ἀφοῦ, δηλαδή, ἔχουμε μεγάλο Ἀρχιερέα, ποὺ ἔχει πλέον περάσει ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς καὶ μπῆκε στὴν αἰώνια κατάπαυση, ὅπου μᾶς περιμένει, ποὺ δὲν εἶναι ἁπλὸς ἄνθρωπος, ἀλλὰ εἶναι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ἄς κρατᾶμε καλὰ τὴν ὁμολογία τῆς πίστης μας πρὸς Αὐτόν, τὸν Κύριο καὶ Σωτῆρα μας Ἰησοῦ Χριστό.

Ἕνα τέτοιο παράδειγμα ὁμολογίας ἦταν καὶ ὁ

Προσδιορισμός τής Κάθαρσης

 Κάθαρση τού νου και όχι απλώς ηθική κάθαρση

    Στην παράδοσή μας δεν γίνεται μόνον λόγος για την κάθαρση, αλλά προσδιορίζεται και η έννοιά της, που την διαφοροποιεί από κάθε άλλο είδος κάθαρσης, θρησκευτικής, κοινωνικής κλπ. Θα το δούμε στις επόμενες αναλύσεις.

Κατ' αρχάς πρέπει να εξετασθεί τι ακριβώς είναι η κάθαρση. Συνήθως, οι άνθρωποι ομιλούν για κάθαρση της κοινωνίας, του κράτους. Ασφαλώς πρέπει να βελτιωθούν και οι κοινωνικές συνθήκες ζωής. Η κάθαρση, όμως, κατά την Ορθόδοξη παράδοση είναι εσωτερική.

 Τού π. Ιωάννη Ρωμανίδη:

«Όλοι, εδώ στην Ελλάδα, μιλάνε για κάθαρση και σημαίνει ότι πρέπει να εκκαθαρίσουμε τον κρατικό μηχανισμό από τους αντιθέτους, δηλαδή οι δεξιοί, όταν λένε κάθαρση, εννοούν ότι θα φύγουν οι αριστεροί, όταν λένε οι αριστεροί κάθαρση του κρατικού μηχανισμού, πρέπει να φύγουν οι δεξιοί, κ.ο.κ. Οπότε, εδώ στην Ελλάδα, κάθαρση σημαίνει να παστρέψουμε τους εχθρούς μας, δηλαδή.

Οι εχθροί μας, όμως, με αυτήν την έννοια, δεν είναι ο διάβολος, δεν είναι οι λογισμοί που δεν έχουν καμιά δουλειά στην νοερά ενέργεια, αλλά η κάθαρση εδώ γίνεται με νομοθεσία και με αστυνομική παρακολούθηση, δηλαδή, των άλλων. Αυτή είναι η κάθαρση όπως παρατηρείται σε ολοκληρωτικά καθεστώτα. Αλλά η πραγματική κάθαρση δεν είναι με τους νόμους ούτε με την παρακολούθηση του ενός και του άλλου. Η κάθαρση είναι μια εσωτερική κάθαρση».

Στην αρχή η κάθαρση έχει έναν ηθικό προσανατολισμό.

Νέα κυβίστηση των “αντι-Οἰκουμενιστών”:

«Ευχαριστήριον» πρὸς ψευδαδέλφους

    Λυπούμαστε βαθύτατα γιὰ τὴν Ἱ. Μονὴ Μηλοχωρίου καὶ τὸν Ἡγούμενό της, γιατὶ ἡ μία πτώση τους διαδέχεται τὴν ἄλλη· γιατὶ στὰ ἀκαταμάχητα ἁγιοπατερικὰ ἐπιχειρήματα ποὺ παραθέσαμε σὲ πολλὲς ἀναρτήσεις μας, ποὺ κονιορτοποιοῦν τὶς διαστρεβλωτικὲς τῶν Ἁγίων Πατέρων διδασκαλίες τοῦ π. Θεόδωρου Ζήση, π. Νικόλαου Μανώλη, π. Σεραφεὶμ Ζήση καὶ π. Μάξιμου Καραβᾶ, οἱ Πατέρες αὐτοὶ

ἀπάντησαν ἀποπροσανατολιστικὰ καὶ παραπλανητικά, ἐξαπατητικά -στὴν οὐσία ψευδόμενοι.

    Θὰ σχολιάσουμε τὴν ἀπάντησή τους· ἐδῶ τώρα θέλουμε μόνο νὰ παρουσιάσουμε τὴν φανερὴ καὶ ἀνεπίτρεπτη ἐξαπάτηση τῶν πιστῶν ποὺ διαπράττει ὁ π. Μάξιμος, γιὰ νὰ ἱκανοποιήσει τὸν π. Θεόδωρο Ζήση καὶ τὸν π. Νικόλαο Μανώλη· γι’ αὐτὸ ἐξίσου εὐθύνη ἔχουν καὶ οἱ παρασύμβουλοί τους.

   Ὁ π. Μάξιμος, λοιπόν, καὶ οἱ σὺν αὐτῷ, ἐνοχληθέντες ποὺ σχολιάσαμε ὅτι, μὲ τὸ «Επιστολή ειρήνευσης» (συμβιβασμὸ μὲ τὴν Παναίρεση) ποὺ ἔστειλαν στὸν Ἐπίσκοπό τους «διαστρέφουν ΟΛΟΚΛΗΡΗ τὴν ἁγιοπατερικὴ Παράδοση, δηλαδὴ τὴν πράξη καὶ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, υἱοθετώντας τὴν ἀντιπατερική-μεταπατερικὴ στάση τῆς ὁμάδος τῶν π. Θεοδώρου Ζήση καὶ Ν. Μανώλη!», ἢ διότι σχολιάσαμε τὴν «κυβίστησή τους», ποὺ συνίσταται στὸ νὰ λέγουν ἄλλα -γιὰ νὰ δικαιολογήσουν τὴν ἀποτείχιση τους- καὶ ἔπειτα νὰ λέγουν ἄλλα γιὰ νὰ τὴν παραβοῦν καὶ νὰ τὴν ἀκυρώσουν, γράφει στὴν νέα του Ἀνακοίνωση- «Ευχαριστήριον...»:

   π. Μάξιμος: «Ἀλλά ἐάν ὁ 15ος Κανών τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου ἦτο ὑποχρεωτικός, ἔπρεπε νά λέγη ὅτι «πάντες οἱ ὑπό τῶν αἱρετικῶν προϊσταμένων κληρικοί ὀφείλουν νά ἀποτειχιστοῦν, ἄλλως θά θεωροῦνται καί αὐτοί οἱ αἱρετικοί».

     Αὐτὸ τώρα, τί εἶναι, π. Μάξιμε; Δεκαετίες συζητεῖται τὸ ἂν ὁ ΙΕ΄ Κανόνας εἶναι ὑποχρεωτικὸς ἢ δυνητικός καὶ ἔχουν γραφεῖ ἑκατοντάδες σελίδες γιὰ τὸ θέμα κι ἔχει καταδειχθεῖ ὅτι, ὄχι μόνον ὅλοι οἱ Κανόνες (ὡς ἐκκλησιαστικοὶ νόμοι) εἶναι ὑποχρεωτικοί (ἄρα καὶ ὁ ΙΕ΄), ἀλλὰ καὶ ὅτι ΟΛΗ ἡ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας διδάσκει τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς. Ὅταν προχωρήσατε στήν ...καθυστερημένη Ἀποτείχιση, πάτερ, προχωρήσατε χωρὶς νὰ μελετήσετε τοὺς Ἁγίους Πατέρες; Στὰ «κουτουρού»; Ἐμεῖς πιστεύουμε πὼς τοὺς μελετήσατε, ἀσχέτως, ἂν γιὰ λόγους σκοπιμότητος τώρα δείχνετε ὅτι τότε προχωρήσατε στὰ «κουτουρού»; Γράφατε τότε:

    «Η Ιερά μας Μονή, προκειμένου να εφαρμόσει  τον  υποχρεωτικό  15ο Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, έλαβε υπόψη της τα εξής δεδομένα: ο 15ος Κανόνας της Πρωτοδευτέρας Συνόδου …υποχρεώνει τους κληρικούς να παύσουν το μνημόσυνό του... Τούτο έπραξε η Ιερά μας Μονή Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου, παύοντας το μνημόσυνό του και μη αναγνωρίζοντας ως ορθόδοξο Μητροπολίτη Φλωρίνης τον κ. Θεόκλητο (ἐδῶ).

    Τώρα, λοιπόν, μετὰ ἀπὸ χρόνια «ἀνακαλύψατε» ὅτι δὲν εἶναι ὑποχρεωτικὸς ὁ κανόνας καὶ δὲν εἶναι αἱρετικὸς ὁ Ἐπίσκοπος; Πάλι στὰ «κουτουρού»; Γιατὶ δὲν εἴδαμε ἐπιχειρήματα στὴν Ἀνακοίνωσή σας, ἐκτὸς ἀπὸ μία ἀναφορὰ σὲ τελείως …ἄσχετη φράση τοῦ ἁγίου Νικοδήμου!

     Θὰ ἐπανέλθουμε ὅμως γιὰ τὸν σχολιασμὸ τῆς ἀπαντήσεώς σας.

   Ἐδῶ νὰ ἐπισημάνουμε τὸ «περίεργο» γεγονός, ἢ μᾶλλον ἐνδεικτικὸ τῆς ἐπιπολαιότητος, τῆς προχειρότητας, τῆς ἐλλείψεως ἐπιχειρημάτων, τῆς χαρᾶς ὅτι ἡ ὁμάδα Ζήση κατάφερε νὰ πείσει τὸν π. Μάξιμο καὶ νὰ τὸν παρασύρει στὰ μεταπατερικὰ παιχνίδια του, ποὺ μόνο τοὺς Οἰκουμενιστὲς ὠφελοῦν κ.λπ.
      Ἡ «Κατάνυξις» λοιπόν, ποὺ ὄχι μόνο ἀνέβασε τὴν Ἀνακοίνωση τοῦ π. Μάξιμου, ἀλλὰ καὶ ὑπῆρξε καὶ σχόλιο τοῦ π. Νικολάου Μανώλη, ὁ ὁποῖος ἀνήγγειλε περιχαρής:

«π.Νικόλαος Μανώλης

     Μαζί σου πάτερ Μάξιμε, θα τους περιλάβω και γω με τη σειρά μου σε προσεχή Ομιλία μου. Ούτε που κατανοούν ότι με τη συμπεριφορά τους προσβάλουν τους αγίους που ευλογούσαν την οικονομία για το ποίμνιό τους... Η ημιμάθειά τους δυστυχώς τους οδηγεί στην απόλυτη πλάνη»!

     Ἡ «Κατάνυξις» λοιπόν, ποὺ ἀνέβασε τὸ «Ευχαριστήριον...» τοῦ π. Μάξιμου, μαζὶ μὲ 11 σχόλια,  μετὰ ἀπὸ κάποιες ὧρες … «κατέβασε»  τὴν σχετικὴ ἀνάρτηση!!!  Γιατί ἄραγε;

    Κάποιος φαίνεται παρενέβη, ἀφοῦ κατάλαβε ὅτι αὐτὸ τὸ «Ευχαριστήριον...» εἶναι μιὰ ἀκόμα «γκάφα»! Ὅτι ψευδάδελφοι δὲν εἶναι αὐτοὶ ποὺ παρουσιάζουν τὴν ἁγιοπατερικὴ Παράδοση, ἀλλὰ αὐτοὶ ποὺ τὴν διαστρέφουν, τὴν καταργοῦν καὶ δὲν καταλαβαίνουν ὅτι οἱ Ἅγιοι

      οὐδέποτε «εὐλογοῦσαν» οἰκονομία ποὺ διευκόλυνε τὰ σχέδια τῶν «Οἰκουμενιστῶν»!

    Παρουσιάζουμε τὸ «Ευχαριστήριον...» τοῦ π. Μάξιμου καὶ τὰ σχόλια, παρότι γνωρίζουμε ὅτι οἱ Οἰκουμενιστές –καὶ ὅσοι συνεργάζονται μαζί τους– θὰ βροῦν μιὰ ἀκόμα εὐκαιρία νὰ μιλήσουν γιὰ διάσπαση ἀνάμεσα στοὺς ἀποτειχισμένους. Φροντίδα μας εἶναι νὰ μὴν ὑπάρξει διάσπαση μὲ τὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων. Φροντίδα μας εἶναι νὰ παρουσιάζουμε τὴν διδασκαλία τους αὐτή, παρὰ τὶς ποικίλες κατηγορίες καὶ τὰ χτυπήματα κάτω ἀπὸ τὴ μέση, ὥστε νὰ τὴν γνωρίζουν ὅσοι πιστοὶ ἀγρυπνοῦν καὶ νὰ μὴν ἐπικρατήσουν οἱ κακόδοξες τακτικὲς τῶν «οἰκονομιστῶν», ὅπως τοὺς ἀποκάλεσε συλλειτουργός τους! Φροντίδα μας εἶναι νὰ μὴν ἐπικρατήσει αὐτὴ ἡ κακόδοξη τακτικὴ τῆς «ἄχρι καιροῦ» οἰκονομίας, ποὺ οὐσιαστικὰ εἶναι μιὰ ἄτυπη «συμφωνία»-συνεργασία Οἰκουμενιστῶν καὶ “ἀντι-Οἰκουμενιστῶν”, πίστωση χρόνου ἕως ὅτου οἱ αἱρετικοὶ καταφέρουν νὰ ἐπικρατήσουν καὶ νὰ ἐπιβάλουν τὴν Παναίρεση.

Σημάτης Παναγιώτης

Ἡ δημοσίευση τοῦ π. Μάξιμου Καραβᾶ στὴν «Κατάνυξη»: