«Κοινωνική αλλαγή ή Χριστιανική καινοποίηση;»

 (Ησαΐας: Κεφ. 2, 4, Κεφ. 11, 5-10 και Κεφ. 65,25)

Αναμφίβολα, ένα μέγιστο εφόδιο ερμηνείας της Γραφής είναι και η Παράδοσις της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Χωρίς την Παράδοσι πολλά χωρία–σημεία της Γραφής ερμηνεύονται λάθος. Παράδειγμα, το χωρίο (Α΄ Πέτρου, ε΄ 13): «Ασπάζεται υμάς η εν Βαβυλώνι συνεκλεκτή και Μάρκος ο υιός μου».

Η κατά λέξη ερμηνεία δίνει το εξής (ερμηνευτικό) νόημα:

α) Ότι ο Πέτρος βρίσκεται στη Μεσοποταμία και β) έχει υιό, με το όνομα Μάρκος.

Γνωρίζουμε όμως, ότι Βαβυλώνα ονομάζει τη Ρώμη και Μάρκος είναι ο γνωστός Ευαγγελιστής.

Θεμελιώδες ερώτημα: Αν ο Θεός ήθελε να έχουμε μόνο την Αγία γραφή ως «καταστατικό Πίστεως», δεν θα φρόντιζε με θείο φωτισμό, ώστε να μην υπάρχουν οι διαφορές των μεταφράσεων;

Η Αγία Γραφή είναι ένας από τους τρόπους που εκφράζεται η Εκκλησία. Η Εκκλησία προϋπάρχει της Γραφής.

Μετά τους Ουκρανούς και οι σχισματικοί των Σκοπίων ελπίζουν να λάβουν το αυτοκέφαλο!

Ολοταχώς για διάσπαση στον Ορθόδοξο κόσμο:

Μετά τους Ουκρανούς και οι σχισματικοί των Σκοπίων ελπίζουν να λάβουν το αυτοκέφαλο

–«Είμαστε σε διαπραγματεύσεις με το Πατριαρχείο»!

Μετά λοιπόν την αυτοκεφαλία των Ουκρανών, έρχεται και αυτή των σχισματικών της Ουκρανίας;
Η σχισματική «Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία- Αρχιεπισκοπή Οχρίδας»- ΜΟΕ-ΑΟ, ελπίζει, μετά την αναγνώριση του αυτοκέφαλου της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, θα τύχει της αναγνώρισης από την Κωνσταντινούπολη.
Ο μητροπολίτης Πρεσπών και Πελαγονίας, Πέτρος (Πέταρ),

Κυριακή των Αγίων Πατέρων της Ζ΄ Οικουμ. Συνόδου. --Ο ΤΡΟΠΟΣ ΥΠΟΔΟΧΗΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ

(Μansi 12, 1020-1051)

(Μansi 12, 1020): Ἰωάννης ὁ εὐλαβέστατος μοναχὸς καὶ πρεσβύτερος καὶ τοποτηρητὴς τοῦ ἀποστολικοῦ θρόνου Ἀντιοχείας ἔφη· Διαθρυλλεῖται, πανάγιε πάτερ, παρὰ πολλῶν, πῶς δεῖ τοὺς ἀπὸ αἱρέσεως προσερχομένους δέχεσθαι. καὶ παρακαλοῦμεν τὴν ἁγίαν καὶ ἱερὰν σύνοδον, ὅπως ἔλθωσιν αἱ βίβλοι τῶν ἁγίων πατέρων, καὶ θεωρῶμεν καὶ ἀνακρίνωμεν, κἀκεῖθεν λάβωμεν τὴν ἀκριβῆ ἀσφάλειαν, ὅπως χρὴ δέχεσθαι αὐτούς· ἀποροῦμεν γὰρ ἡμεῖς.

Κωνσταντῖνος ὁ ὁσιώτατος ἐπίσκοπος Κωνσταντίας τῆς Κύπρου εἶπεν. ᾽Εξαιτοῦμεν τὴν σὴν μακαριότητα, δέσποτα, ἐλθέτωσαν τὰ προλεχθέντα βιβλία, ὅπως πληροφορηθέντες τάξιν ἀρίστην ταύτῃ ποιησώμεθα.

Ταράσιος ὁ ἁγιώτατος πατριάρχης εἶπε· Κατὰ τὴν αἴτησιν τῶν θεοφιλεστάτων ἀνδρῶν καὶ τοποτηρητῶν, καὶ τῶν ὁσιωτάτων ἐπισκόπων, δεῖ τὰς βίβλους προκομισθῆναι.

Κωνσταντῖνος ὁ θεοφιλέστατος νοτάριος τοῦ εὐαγοῦς πατριαρχείου εἶπε· κατὰ τὴν κέλευσιν τῆς ὑμετέρας ἁγιότητος πάρεσμεν ἐπιφερόμενοι τὰς ἱερὰς βίβλους, ἅσπερ ἠγάγομεν ἐκ τῶν ἀποκειμένων ἐν τῇ βιβλιοθήκῃ τοῦ εὐαγοῦς πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, τῶν τε κανόνων τῶν ἁγίων ἀποστόλων, καὶ τῶν ἁγίων συνόδων, καὶ τοῦ ἁγίου πατρὸς ἡμῶν Βασιλείου καὶ ἑτέρων ἁγίων πατέρων.

Ταράσιος ὁ ἁγιώτατος πατριάρχης εἶπεν· ἀναγνωσθήτω ἐν πρώτοις ἡ βίβλος τῶν κανονικῶν διατάξεων.

῾Η ἁγία σύνοδος εἶπε· ἀναγνωσθήτω.

Ὁ αὐτὸς Κωνσταντῖνος ὁ θεοφιλέστατος διάκονος καὶ νοτάριος τοῦ εὐαγοῦς πατριαρχείου ἀνέγνω.

Τῶν ἁγίων ἀποστόλων κανὼν πεντηκοστὸς τρίτος. Εἴ τις πρεσβύτερος τὸν ἐπιστρέφοντα ἀπὸ ἁμαρτίας οὐ προσδέχεται, ἀλλ’ ἀποβάλλεται, καθαιρείσθω, ὅτι λυπεῖ τὸν Χριστὸν τὸν εἰπόντα· (Μansi 12, 1022) ὅτι χαρὰ γίνεται ἐν οὐρανῷ ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῶ μετανοοῦντι.

Σάββας ὁ εὐλαβέστατος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ εἶπον· Τοῦτο εὔδηλον, καὶ παρὰ πᾶσιν ἀποδεδεγμένον, ὅτι ἕκαστον τῶν μετανοούντων ἡ ἐκκλησία προσδέχεται.

Ταράσιος ὁ ἁγιώτατος πατριάρχης εἶπεν· ἔστι καὶ ἕτερος κανὼν περὶ τούτου, ὃν ὁ αὐτὸς θεοφιλέστατος νοτάριος τοῦ εὐαγοῦς πατριαρχείου ἀνέγνω.

Τῆς ἁγίας ἐν Νικαίᾳ συνόδου κανὼν ὄγδοος. Περὶ τῶν ὀνομασάντων μὲν ἑαυτοὺς Καθαρούς ποτε, προσερχομένων δὲ κοινῇ τῇ καθολικῇ ἐκκλησίᾳ ἔδοξε τῇ ἁγίᾳ καὶ μεγάλῃ συνόδῳ, ὥστε χειροτονουμένους [χειροθετουμένους] (σ.σ.: δὲς καὶ Πηδάλιον, σελ. 134, ὑποσ. 1: «Ἡ χειροθεσία ἐδῶ δὲν εἶναι χειροτονία…») αὐτοὺς οὕτω μένειν ἐν τῷ κλήρῳ. πρὸ πάντων δὲ τοῦτο ὁμολογήσαι αὐτοὺς ἐγγράφως προσήκει, ὅτι συνθήσονται καὶ ἀκολουθήσουσι τοῖς τῆς καθολικῆς ἐκκλησίας δόγμασι. τουτέστι καὶ διγάμοις κοινωνεῖν καὶ τοῖς ἐν τῷ διωγμῷ παραπεπτωκόσιν, ἐφ’ οἷς καὶ χρόνος τέτακται καὶ καιρὸς ὥρισται· ὥστε αὐτοὺς ἀκολουθεῖν ἐν πᾶσι τοῖς δόγμασι τῆς καὶ ἀποστολικῆς ἐκκλησίας. ἔνθα μὲν οὖν ἅπαντες εἴτε ἐν κώμαις εἴτε ἐν πόλεσιν αὐτοὶ μόνον εὑρίσκοιντο χειροθετηθέντες, οἱ εὑρισκόμενοι ἐν τῷ κλήρῳ ἔσονται ἐν αὐτῷ τῷ σχήματι, καὶ τὰ ἑξῆς.

Θεόδωρος ὁ εὐλαβέστατος ἐπίσκοπος Κατάνης τῆς Σικελῶν ἐπαρχίας εἶπε· Πρὸς τὴν αἵρεσιν ταύτην οὐδὲν ἔχει ὁ ἀναγνωσθεὶς κανών.

Ταράσιος ὁ ἁγιώτατος πατριάρχης εἶπεν· ἀλλὰ καὶ περὶ πάσης αἱρέσεώς ἐστιν.

Ἐπιφάνιος ὁ εὐλαβέστατος διάκονος τῆς ἐκκλησίας Κατάνης, καὶ τὸν τύπον ἐπέχων Θωμᾶ ἀρχιεπισκόπου Σαρδηνίας,  εἶπεν· οὗτος ὁ κανὼν τότε περὶ τῶν Καθαρῶν ἐρρέθη.

Ταράσιος ὁ ἁγιώτατος πατριάρχης εἶπεν. ἀρτίως οὖν καὶ ἡμεῖς κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον τὴν ἀναφυεῖσαν αἵρεσιν, πῶς ὀφείλομεν δέξασθαι;

Ἰωάννης ὁ θεοφιλέστατος τοποτηρητὴς τοῦ ἀποστολικοῦ θρόνου τῆς ἀνατολῆς εἶπεν· ἡ αἵρεσις χωρίζει ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας πάντα ἄνθρωπον.

Ἡ ἁγία σύνοδος εἶπε· τοῦτο εὔδηλόν ἐστιν.

Το κόλπο της αλεπούς!

Πηγή

Δεν θα απαντήσει ο π. Σταύρος;

   Τὴν Πέμπτη, 20 Σεπτεμβρίου 2018 ὁ π. Σταῦρος Βάιος ἔγραψε ἕνα «ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ». Τὸ σημείωμά μας μὲ τίτλο «Μήπως ο π. Σταύρος μετάνοιωσε ως προς την δογματοποίηση του Ημερολογίου;»  (ἐδῶ), σχολίασαν πολλοί, καὶ ὁ γιός του, ὁ ὁποῖος ἄφησε νὰ ἐννοήσουμε ὅτι ὁ π. Σταῦρος δὲν κρίνει ἄξιο ἀπαντήσεως τὸ σημείωμά μας καὶ μᾶς πληροφόρησε ὅτι θὰ ἀπαντήσει μόνο ὅταν «δεῖ τὴ θέση τοῦ π. Εὐθυμίου».

           Ἔγραφε ὁ κ. Θανάσης Βάϊος σὲ σχόλιο (ἐδῶ):

22/9/2018.  Μακαρι να παψουμε καποτε να την πληγωνουμε γιατι την χρειαζομαστε στις μερες που ζουμε και στις πιο δυσκολες που ερχονται. Απαντηση στο ερωτημα σας θα σας δωσει ο π. Σταυρος, οταν δει και την θεση του π. Ευθυμιου. Εγω δεν ειμαι αρμοδιος να απαντησω. Για αυτο και δεν πηρα θεση για αυτο το θεμα (ουτε θετικη, ουτε αρνητικη).

Θανασης Βαιος

      Ὁ π. Εὐθύμιος (ὁ ὁποῖος ἐκείνη τὴ βδομάδα εἶχε μεταβεῖ στὸ Ἅγιον Ὄρος) πληροφορήθηκε γιὰ τὴν ἐπιστολὴ τοῦ π. Σταύρου καὶ παρουσίασε μὲ σεβασμὸ πρὸς τὸ πρόσωπό του τὶς σκέψεις του σὲ ἄρθρο (3 Ὀκτωβρίου 2018) μὲ τίτλο «Παρέμβασις (σκέψεις καὶ προτάσεις) εἰς τὴν ἀπὸ 19/9/2018 ἐπιστολὴ τοῦ σεβαστοῦ καὶ ἀγωνιστοῦ ἱερέως  π. Σταύρου Βάϊου» (ἐδῶ).

https://paterikiparadosi.blogspot.com/2018/10/blog-post_73.html

    Ἔκτοτε περιμένουμε τὴν ἀπάντηση τοῦ π. Σταύρου Βάϊου. Δὲν ὀφείλει νὰ ἀπαντήσει;

Απάντηση της ΠΕΘ στον κ. Κ. Γαβρόγλου: Η "απείθεια” της ΠΕΘ και η ΑΠΑΘΕΙΑ του ΥΠΕΘ

Αθήνα, 13 Οκτωβρίου 2018

Αριθμ. Πρωτ. 126

Δελτίο Τύπου

    Ο Υπουργός Παιδείας συνεχίζει ανεπίσχετα τους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς κατά της Πανελλήνιας Ενώσεως Θεολόγων (ΠΕΘ). Έχοντας στο παρελθόν χαρακτηρίσει, αρνητικά, δικαστικούς λειτουργούς για τις αποφάσεις τους, η εκπροσώπηση του ΥΠΕΘ στις μέρες μας δείχνει ότι ουδόλως ενδιαφέρεται να μιλήσει επί της ουσίας. Ασχολείται, μάλλον, με επικοινωνιακούς circo-βερμπαλισμούς. Τοιουτοτρόπως, το μάθημα των Θρησκευτικών γίνεται καλύπτρα ("φερεντζές"), για να κρυφτεί το τοπίο απαξίωσης όλων των μαθημάτων

Κυριακή Δ' Λουκά: Ο λόγος του Θεού

(Ομιλία π. Αθανασίου Μυτιληναίου)

ΒΟΛΟΚΟΛΑΜΣΚ: Είμαστε έτοιμοι για πλήρη διακοπή Κοινωνίας με το Φανάρι

 Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία είναι έτοιμη να διακόψει πλήρως την Κοινωνία με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Αυτό δήλωσε στον τηλεοπτικό σταθμό Russia 24 ο επικεφαλής του γραφείου εξωτερικών υποθέσεων του Πατριαρχείου της Μόσχας, μητροπολίτης Ιλαρίων σύμφωνα με τηλεγράφημα του Πρακτορείου Ιντερφαξ.

    Απαντώντας στην απόφαση της Ιεράς Συνόδου του

"Ένας από τους μεγαλύτερους αιρετικούς της ιστορίας"!

Αμερικανικός Πατριάρχης

Χαράλαμπος Μηνάογλου

  Εάν τολμήσει κανείς σήμερα στον εκκλησιαστικό χώρο να πει τα πράγματα με το όνομά τους μόνο τον παραπάνω τίτλο θα μπορούσε να αποδώσει στον πάλαι ποτέ Οικουμενικό Πατριάρχη, ο οποίος έχει βάλει πλέον πλώρη για να μείνει στην ιστορία ως ένας από τους μεγαλύτερους αιρετικούς. 

    Όταν κάποιοι φωνάζανε για τις αιρετικές αποφάσεις που επέβαλε στους υπολοίπους προκαθημένους κατά την ληστρική σύνοδο της Κρήτης, όταν κάποιοι σήμαιναν τον κώδωνα του κινδύνου για την απουσία των τεσσάρων ορθοδόξων Εκκλησιών (ανάμεσα σε αυτές και η Εκκλησία των μισών ορθοδόξων στον κόσμο, η Ρωσική), ακούγονταν οι φωνές των οικουμενιστών θεολόγων που απειλούσαν τους διαφωνούντες με επιτίμια.

   Έχοντας χάσει κάθε είδους πίστη στον Θεό, οι οικουμενιστές περιμένουν δικαίωση από τους άρχοντες του αιώνος τούτου με συνέπεια να μην μπορεί να τους