Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία του Πατριαρχείου Μόσχας:

Δεν θα συμμετέχουμε στην αυτοκεφαλία

Την απόφαση της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας του Πατριαρχείου Μόσχας να απέχει από τις προσπάθειες για δημιουργία ανεξάρτητης εκκλησίας στην Ουκρανία, έκανε γνωστή ο Αρχιεπίσκοπος Κλήμης.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας του Πατριαρχείου Μόσχας ξεκαθαρίζει ότι δεν θα συμμετέχει στις προσπάθειες των αρχών του

Βαρθολομαίος και Βαρθολομαιΐτες, όπως Άρειος και Αρειομανίτες!

Βαρθολομαίος κατά Ρωσικής εκκλησίας:

«Στη Μόσχα μιλούν για σχίσμα, εμείς ομιλούμε για αγάπη»!!!

ΝΕΕΣ ΒΟΛΕΣ ΚΑΤΑ ΡΩΣΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

    "Π.Π.": Ὁ Μ. Ἀθανάσιος μᾶς παραδίδει ἔγγραφο μιᾶς Συνόδου στὴν ὁποία κυριάρχησαν οἱ ὀπαδοὶ τοῦ Ἀρείου, καὶ στὴν ὁποία ἀποφάσισαν μὲ μεγάλη ...χαρά(!) νὰ κάνουν μέλη τῆς «ἐκκλησίας» τοὺς καταδικασμένους αἱρετικοὺς Ἀρειανούς!!!

     «Ἡ ἁγία σύνοδος –γράφουν οἱ Ἀρειομανίρτες σὸ ἔγγραφο, καὶ ἐννοοῦν τὴ δική τους ἀρειανίζουσα Σύνοδο– ἡ συγκροτηθεῖσα μὲ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα… εἰς ὅλους μας ἐπρόξενησεν ἡ χάρις τοῦ Χριστοῦ περισσοτέραν ἀγαλλίασιν» καθὼς πανηγυρίσαμε τὰ ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως. Κατ’ αὐτὴν διὰ ἐπιστολῶν ὁ βασιλεὺς μᾶς προέτρεψε «διώξωμεν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαν κάθε φθόνον… καὶ νὰ ὑποδεχθῶμεν μὲ ἀνοικτὴν καὶ εἰρηνικὴν καρδίαν τοῦς Ἀρειανούς, τοὺς ὁποίους ἐπ’ ὀλίγον χρόνον ὁ μισόκαλος φθόνος ὑποχρέωσε νὰ εὑρίσκωνται ἔξω ἀπὸ

Δυό λόγια για τη σημερινή Θ. Λειτουργία των αποτειχισμένων της Πελοποννήσου

     Οἱ πιστοὶ τῆς Κατακόμβης τῆς Κορίνθου ὀργάνωσαν ἄλλη μιὰ συνάντηση. Σ’ αὐτὴ εἶχαν τὴν εὐκαιρία νὰ λειτουργηθοῦν. Ὁ π. Σπυρίδων Δαμανάκης, ποὺ ἔχει διακόψει τὸ μνημόσυνο τοῦ Μητροπολίτη του, τέλεσε γιὰ τοὺς ἀποτειχισμένους τῆς Πελοποννήσου ἄλλη μιὰ Θ. Λειτουργία, στὴν ὁποία παρευρέθηκαν πιστοὶ ἀπὸ διάφορες πόλεις τῆς Βόρειας κυρίως Πελοποννήσου. Στὸ τέλος, μὲ ἀφορμὴ τὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο εἶπε δυὸ λόγια. Παραθέτουμε αὐτὰ ποὺ συγκρατήσαμε:

    Οἱ σημερινοὶ Δεσποτάδες μοιάζουν μὲ τὸν πλούσιο τῆς Παραβολῆς τοῦ Κυρίου. Εἶναι κι αὐτοὶ «ἐνδεδυμένοι πορφύραν καὶ βύσσον· εὐφραίνονται καθ’ ἡμέραν λαμπρῶς»· καὶ τοὺς πιστοὺς τοὺς ἀφήνουν νηστικούς, δίνοντάς τους οἰκουμενιστικὰ ψίχουλα. Δυστυχῶς, ἂν δὲν μετανοήσουν, θὰ ἔχουν τὴν τύχη τοῦ ἄφρονος πλουσίου.

     Ἐμεῖς, ὅμως, παιδιά μου, πρέπει νὰ μείνουμε στὸν ἀγώνα μας καὶ νὰ μὴν μᾶς πτοοῦν οἱ δυσκολίες, καθόσον οἱ δυσκολίες δὲν ἄρχισαν κἂν ἀκόμα.  Ἂς μιμηθοῦμε τὸν φτωχὸ Λάζαρο, ποὺ ἦταν πλούσιος, γιατὶ ὑπέμεινε ὅ,τι ἐπέτρεψε ὁ Κύριος. Καὶ δὲν σώθηκε, βέβαια, ἐπειδὴ ἦταν φτωχός, ἀλλὰ ἐπειδὴ δὲν μουρμούριζε, δὲν παραπονιόταν…

Ομιλία εις τον πλούσιον και εις τον Λάζαρον

Ομιλία π. Ευθ. Τρικαμηνά - Σταγιάτες

Τα “μετά θάνατον”!

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

“ει Μωυσέως και των προφητών ουκ ακούουσιν,

 ουδέ εάν τις εκ νεκρών αναστή πεισθήσονται” (Λουκ. ΙΣΤ 31) 

    Πολλές απαντήσεις μας δίνει, σήμερα, το Ιερό Ευαγγέλιο και μάλιστα σε ερωτήματα τα οποία απασχολούν τον σημερινό άνθρωπο, ίσως δε και τον σημερινό χριστιανό. Θα λέγαμε ότι, με την σημερινή παραβολή, ο Κύριος μας ομιλεί με κάθε λεπτομέρεια για την “μετά θάνατον” ζωή και δίνει απαντήσεις και στον πλέον απαιτητικό μελετητή της Αγίας Γραφής. Εν συντομία δε, να απαριθμήσωμεν μερικάς από αυτάς! Υπάρχει μετά θάνατον ζωή! Όσον κι’ αν κάποιοι προσπαθούν να βεβαιώνουν “εαυτούς και αλλήλους”, ότι μετά τον σωματικόν θάνατον, επέρχεται μόνον η σήψις και το … μηδέν! Επίσης, υπάρχει Παράδεισος και Κόλασις!

Ομιλία εις τον πλούσιον και τον εις τον Λάζαρον

Κυριακή Ε΄ Λουκά: Ομιλία εις τον πλούσιον και τον εις τον Λάζαρον

(Οσίου Αστερίου Επισκ. Αμασείας) 

Η Ευαγγελική περικοπή της Θείας Λειτουργίας

Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον, Κεφ. Ιστ. 19 – 31

Είπεν ο Κύριος: «άνθρωπος τις ήν πλούσιος, και ενεδιδύσκετο πορφύραν και βύσσον, ευφραινόμενος καθ’ ημέραν λαμπρώς. Πτωχός δέ τις ήν ονόματι Λάζαρος, ός εβέβλητο προς τον πυλώνα αυτού ηλκωμένος, και επιθυμών χορτασθήναι απο των ψιχίων των πιπτόντων απο της τραπέζης του πλουσίου, αλλά και οι κύνες ερχόμενοι απέλειχον τα έλκη αυτού. Εγένετο δέ αποθανείν τον πτωχόν, και απενεχθήναι αυτόν υπό των αγγέλων εις τον κόλπον Αβραάμ. Απέθανε δέ και ο πλούσιος και ετάφη. Και εν τω άδη, επάρας τους οφθαλμούς αυτού, υπάρχων εν βασάνοις, ορά τον Αβραάμ απο μακρόθεν και Λάζαρον εν τοις κόλποις αυτού. Και αυτός φωνήσας είπε, πάτερ Αβραάμ, ελέησόν με, και πέμψον Λάζαρον ίνα βάψη το άκρον του δακτύλου αυτού ύδατος, και καταψύξη την γλώσσάν μου, ότι οδυνώμαι εν τη φλογί ταύτη. Είπε δέ Αβραάμ: τέκνον, μνήσθητι ότι απέλαβες σύ τα αγαθά σου εν τη ζωή σου, και Λάζαρος ομοίως τα κακά. Νύν δέ ώδε παρακαλείται, σύ δέ οδυνάσαι. Και επι πάσι τούτοις, μεταξύ ημών και υμών χάσμα μέγα εστήρικται, όπως οι

«Μνημόνευε ουν πόθεν πέπτωκας, και μετανόησον»

Ὁ Ὅσιος Ἰωαννίκιος ὁ Μέγας ὁ ἐν Ὀλύμπῳ

Γεννήθηκε στὴ Βιθυνία τὸ 740 μ.Χ. Τὸν πατέρα του ἔλεγαν Μυριτρίκη καὶ τὴν μητέρα του Ἀναστασῶ. Καὶ οἱ δυὸ ἦταν εὐσεβεῖς γονεῖς καὶ παιδαγώγησαν τὸν γιό τους σύμφωνα μὲ τὶς ἐπιταγὲς τοῦ Εὐαγγελίου.   Ὅταν ὁ Ἰωαννίκιος στρατεύτηκε, αὐτοκράτορας ἦταν ὁ τραχὺς εἰκονομάχος Κωνσταντῖνος ὁ Ε’. Αὐτὸς διέπρεψε στοὺς ἀγῶνες του κατὰ τῶν Βουλγάρων καὶ εἶχε μεγάλη ἐκτίμηση ἀπὸ τοὺς στρατιῶτες του. Ἡ