Ζάχαρη στα απόνερα – η συνταγή του πατριάρχη Βαρθολομαίου στην Ουκρανία

 και ο ύποπτος ρόλος της Εκκλησίας της Ελλάδος 

Μη ξεχνάτε την επιστολή του Ναυπάκτου Ιεροθέου!  "Απατεωνιές και πονηρίες"!

Πριν λίγες ημέρες είδαμε έναν Έλληνα κληρικό να «χειροτονείται» «επίσκοπος» στην σχισματική θρησκευτική οργάνωση των Ουκρανών. Η δικαιολογία που έδωσε το Φανάρι για αυτήν την «χειροτονία» ήταν ότι έγινε για να έχει πνευματική καθοδήγηση το ποίμνιο των Ελλήνων που ζει γύρω από την περιοχή της Μαριούπολης. Σύμφωνα με αυτό το άρθρο, η τελευταία απογραφή έδειξε ότι οι Έλληνες ανέρχονται στους 21,923 και αποτελούν το 4.3% του εκεί τοπικού πληθυσμού. Με αυτόν τον αριθμό φαίνεται λογικό να σταλθεί ένας Έλληνας επίσκοπος. Όμως, οι Έλληνες αυτοί, όπως αναφέρει το άρθρο, βρίσκονται στην Ουκρανία εδώ και αιώνες και έχουν «σλαβοποιηθεί» και η απόλυτη πλειοψηφία των Ελλήνων που ζουν στην Μαριούπολη και στις γύρω περιοχές ανήκουν στην κανονική Εκκλησία της Ουκρανίας. Ποιός λοιπόν είναι ο πραγματικός λόγος που το πατριαρχείο Κων/λεως ‘δανείστηκε’,

Υποκρισία: Το Κέλυφος του Θανάτου (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

    Πόσο ὄμορφα ὁ λαός μας στά Βαλκάνια διακοσμεῖ αὐγά! Τόσο πιό ὄμορφα γιά νά στολίση τό Πάσχα. Γιά νά αὐξήση τήν χαρά τοῦ Πάσχα. Γιά νά κάνη τούς φιλοξενούμενούς του πιό εὐτυχεῖς. Κάποτε μάλιστα τά βαμμένα αὐγά ἀποτελοῦν πραγματικά ἔργα τέχνης. Ἄν τά βαμμένα αὐγά διατηρηθοῦν πάρα πολύ, σαπίζουν ἐσωτερικά καί ἀναδίδουν μιά ἀνυπόφορη δυσοσμία ἤ στό τέλος στεγνώνουν ἐντελῶς.
     Τότε εἶναι πού τό χρωματισμένο κέλυφος διατηρεῖ μέσα του τόν θάνατο.
     Πιό φοβερή εἶναι ἡ εἰκόνα τοῦ Ἰησοῦ γιά τούς ὑποκριτές, οἱ ὁποῖοι εἶναι ὅμοιοι «τάφοις κεκονιαμένοις, οἵτινες ἔξωθεν μέν φαίνονται ὡραῖοι, ἔσωθεν δέ γέμουσιν ὀστέων νεκρῶν καί πάσης ἀκαθαρσίας» (Ματθ. κγ´ 27).
     «Προσέχετε τήν ἐλεημοσύνην ὑμῶν μή ποιεῖν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων πρός τό θεαθῆναι αὐτοῖς· εἰ δέ μήγε, μισθόν οὐκ ἔχετε παρά τῷ πατρί ὑμῶν τῷ ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Ματθ. στ´ 1).
     Ἡ δικαιοσύνη πού εἶναι εὐάρεστη στόν Θεό, ὅπως ἀπεκαλύφθη ἀπό τόν Ἰησοῦ στό Ὄρος τῶν Μακαρισμῶν, εἶναι ἡ ἀκόλουθη: ἔλεος, προσευχή, ἐμπιστοσύνη καί πίστι στόν Θεό ὡς τόν μόνο

Το τρικ με την «ενότητα του αίματος»

Ποιοι είναι οι στόχοι του Πάπα για το ταξίδι στην Ρουμανία

-Το τρικ με την «ενότητα του αίματος»

Του Μανώλη Κείου

    Το 30ο αποστολικό ταξίδι του Πάπα Φραγκίσκου τον μεταφέρει στη Ρουμανία από τις 31 Μαΐου έως τις 2 Ιουνίου. Όπως εξηγεί ο υπουργός Εξωτερικών του Βατικανού, η επίσκεψη θα επισημάνει τον οικουμενικό διάλογο και τις χριστιανικές ρίζες της ευρωπαϊκής ηπείρου.
    Ο Καρδινάλιος Πιέτρο Παρολίν δήλωσε ότι η Ρουμανία αναμένει την άφιξη του Πάπα Φραγκίσκου με προσδοκία και ελπίδα. Μιλώντας την παραμονή της αναχώρησης του Πάπα, ο υπουργός Εξωτερικών του κρατιδίου δήλωσε ότι το ρουμανικό έθνος αναμένει το μήνυμα ενθάρρυνσης και ενότητάς του.
Ο Πάπας επισκέπτεται τη Ρουμανία στα χνάρια του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β΄. Το επίσημο σύνθημα του ταξιδιού είναι «Ας περπατήσουμε μαζί».

Ο Καρδινάλιος τόνισε ότι ο Πάπας φτάνει στη Ρουμανία την ημέρα

Καθώς οι κακοδοξίες και οι διαστροφές της Ευαγγελικής Παραδόσεως πληθαίνουν σε όλους τους χώρους:

«Μήν φοβᾶσαι τίς θλίψεις,

νά φοβᾶσαι

μόνον τόν Κύριον...»!

Όσιος στάρετς Ανατόλιος της Όπτινα

   Ἀπὸ αὐτὸ θὰ ἐξαπλωθοῦν παντοῦ αἱρέσεις καὶ θὰ πλανήσουν πολλοὺς ἀνθρώπους. Ὁ ἐχθρὸς τοῦ ἀνθρωπίνου γένους θὰ ἐνεργεῖ μὲ πονηρία, μὲ σκοπὸ νὰ ἑλκύση ἐντὸς τῆς αἱρέσεως ἐὰν ἦτο δυνατὸν ἀκόμη καὶ τοὺς ἐκλεκτούς.
Δὲν θὰ ἀρχίσει κατ᾽ εὐθείαν νὰ ἀπορρίπτη τὰ δόγματα τῆς Ἁγίας Τριάδος, τὴν θεότητα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν ἀρετὴ τῆς Θεοτόκου, ἀλλὰ θὰ ἀρχίση ἀνεπαισθήτως νὰ διαστρέφη τὶς διδασκαλίες καὶ τοὺς θεσμοὺς τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ πραγματικὸ νόημά τους, ὅπως μᾶς παρεδόθησαν ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρες ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι.

Ὀλίγοι θά ἀντιληφθοῦν αὐτές τίς πανουργίες τοῦ ἐχθροῦ, ἐκεῖνοι μόνον οἱ πλέον πεπειραμένοι εἰς τήν πνευματικήν ζωήν. Οἱ αἱρετικοί θά πάρουν τήν ἐξουσίαν ἐπί τῆς Ἐκκλησίας καί θά τοποθετήσουν ἰδικούς των ὑπηρέτας παντοῦ, οἱ δέ πιστοί θά καταφρονῶνται.

Ὁ Κύριος εἶπεν: «ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτοὺς» καὶ ἔτσι ἀπὸ τοὺς καρπούς των, ὅπως ἐπίσης καὶ ἀπὸ τὶς ἐνέργειες τῶν αἱρετικῶν, ἀγωνίσου νὰ διακρίνης αὐτοὺς ἀπὸ τοὺς ἀληθινοὺς ποιμένας. Αὐτοὶ εἶναι πνευματικοὶ ληστές, λεηλατοῦντες τὸ πνευματικὸν ποίμνιον καὶ θὰ εἰσχωροῦν εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων (τὴν Ἐκκλησίαν) ἀναβαίνοντες ἀλλαχόθεν (καὶ ὄχι ἀπὸ τὴν πύλην), ὅπως ἀκριβῶς προεῖπεν ὁ Κύριος.

Θὰ εἰσχωροῦν παρανόμως, μεταχειριζόμενοι βίαν καὶ καταπατοῦντες τοὺς θείους θεσμούς. Ὁ Κύριος τοὺς ἀποκαλεῖ κλέπτας (Ἰω. ι΄ 1). Πράγματι, τὸ πρῶτο ἔργο ποὺ θὰ κάνουν θὰ εἶναι ὁ διωγμὸς τῶν ἀληθινῶν ποιμένων, ἡ φυλάκισις καὶ ἡ ἐξορία τους, διότι χωρὶς αὐτὸ θὰ εἶναι ἀδύνατον σ’ αὐτοὺς νὰ λεηλατήσουν τὰ πρόβατα.

Γι᾽ αὐτὸ παιδί μου, ὅταν ἴδης τὴν παραβίασιν τῆς πατερικῆς παραδόσεως καὶ τῆς Θείας Τάξεως εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, τῆς Τάξεως ποὺ ἐγκαθιδρύθη ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Θεό, γνώριζε ὅτι οἱ αἱρετικοὶ ἔχουν ἤδη ἐμφανισθεῖ, ἂν καὶ πρὸς τὸ παρὸν μπορεῖ νὰ ἀποκρύπτουν τὴν ἀσέβειά τους. Ἀκόμη θὰ διαστρέφουν τὴν Ἁγίαν Πίστιν (Ὀρθοδοξίαν) ἀνεπαισθήτως μὲ σκοπὸ νὰ ἐπιτύχουν, καλύτερα νὰ παραπλανήσουν καὶ δελεάσουν τοὺς ἀπείρους στὰ δίκτυά τους.

Κατελίπομεν την οδό της δικαιοσύνης Σου...

«Ἡμάρτομεν γὰρ καὶ ἠνομήσαμεν, καὶ οὔκ ἐσμεν ἄξιοι ᾆραι τὰ ὄμματα ἡμῶν, διότι κατελίπομεν τὴν ὁδὸν τῆς δικαιοσύνης σου, καὶ ἐπορεύθημεν ἐν τοῖς θελήμασι τῶν καρδιῶν ἡμῶν».

Εὐχὴ τοῦ Μεγάλου Βασιλείου. ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ Θ΄ΩΡΑΣ

«Καί ἄν ἀκόμη ζήσουμε σ΄ αὐτό τό βίο χίλια χρόνια, δέν θά μπορέσουμε ποτέ νά φθάσουμε τήν τελειότητά της, ἀλλά ὀφείλουμε νά ἀγωνιζόμαστε πάντοτε καθημερινά μέσα σ΄ αὐτή, σάν νά βάζουμε ἀρχή».

Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος Λόγος 5, 84

Πηγή

ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ ΜΑΣ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ 28-5-1994

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου για την ανάγκη μετανοίας ως μήνυμα από τη θλιβερή επέτειο της Αλώσεως της Κωνσταντινούπολης

  «Οι αμαρτίες ελαττώνουν φυλές», λέει η Αγία Γραφή

                                              Στόμιο Λαρίσης, 28-5-1994                        

    Σήμερα, αγαπητοί μου, έχουμε μια πολύ θλιβερή επέτειο, την 29^η Μαΐου 1453. Άραγε τη θυμηθήκαμε; Ότι είναι πάρα πολύ σπουδαίο να έχουμε μία μνήμη ιστορική, μόλις και ανάγκη να το πει κανείς· διότι, εάν έχουμε πάντοτε αυτήν την ιστορική μνήμη, μπορούμε πάντοτε, έχοντάς τη ως βοηθό και διδάσκαλο, να αποφεύγουμε εκείνα τα οποία στο παρελθόν μάς προξένησαν ζημιά, να πράττουμε όμως εκείνα τα οποία στο παρελθόν αποδείχτηκαν σωστά. Έτσι, όπως αντιλαμβάνεστε, πάντοτε μία επέτειος, είτε χαρούμενη, είτε θλιβερή έχει πολλά να διδάξει. Αναρωτηθήκαμε γιατί χάσαμε το Βυζάντιο; Διότι σαν

Kατάσχεση ‘ναών’ και ‘μοναστηριών’ και παύση ‘κληρικών’ από τον Φιλάρετο εκ μέρους του «πατριαρχείου Κιέβου».

    Στην πρώτη τους συνάντηση τον Φεβρουάριο, οι «επίσκοποι» της σχισματικής-εθνικιστικής «Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας» (OCU) παρέδωσαν τον έλεγχο της «επισκοπής Κιέβου» στον επικεφαλής του «πατριαρχείου Κιέβου» «επίτιμο πατριάρχη» Φιλάρετο Ντενισένκο. Το «πατριαρχείο Κιέβου» είχε προηγουμένως προσχωρήσει στην [σχισματική] OCU -«ενωτικό συμβούλιο» στις 15 Δεκεμβρίου.

Από τότε, όπως έχει αναφέρει το OrhoChristian, ο Φιλάρετος επιμένει συνεχώς ότι το «πατριαρχείο Κιέβου» εξακολουθεί να υπάρχει, παρά την υπόσχεσή που έδωσε μόλις πριν το προαναφερθέν «συμβούλιο» να το διαλύσει. Αν και για 30 χρόνια υπήρξε ο ιδεολογικός ηγέτης και το κέντρο του κινήματος της Ουκρανικής αυτοκεφαλίας, ο Φιλάρετος βρήκε, και συνεχίζει να βρίσκει, μικρή υποστήριξη στην διακαή του επιθυμία να ηγηθεί ως πατριάρχης. Παραπονέθηκε ότι στην τελευταία τους συνάντηση οι

Η τέχνη της λασπολογίας καλά κρατεί!

Διαψεύδουμε τὸν ἀδίστακτο καὶ καταδικασθέντα εἰς φυλάκιση ὡς «κατ’ ἐξακολούθησιν συκοφάντη» καὶ ἀείποτε ψευδόμενο Παναγιώτη Τελεβάντο

 

   Σὲ χθεσινὸ ἄρθρο του, ἀναφερόμενος στὴν «Πατερικὴ Παράδοση» (καὶ στὸν ὑπογράφοντα καὶ μὲ φωτογραφία μου) γράφει μεταξὺ ἄλλων:

«ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΜΟΛΥΣΜΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΟΝ ΣΕΒ. ΠΡΟΙΚΟΝΝΗΣΟΥ ΩΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ ΤΟΥΣ

_____________________________ 

  Και ποιοι είναι αυτοί που προσάπτουν αυτή την αισχρή συκοφαντία εναντίον του ακραιφνέστερου ομολογητή επισκόπου της Ορθοδοξίας των ημερών μας;

Όσοι έχουν ως στενό συνεργάτη τους, στο ιστολόγιο που διαχειρίζονται, Οικουμενιστή Μητροπολίτη του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο οποίος συμμετείχε στην Σύνοδο της Κρήτης της οποίας και τυγχάνει διαπρύσιος κήρυκας.!!!

      Μολύνονται από την έμμεση κοινωνία με τους Οικουμενιστές, ισχυρίζονται οι Σχισματικοί της αντιπατερικής παράδοσης.

     Και πώς δεν μολύνεται, άραγε, η αφεντιά τους όταν διατηρούν για χρόνια τώρα Οικουμενιστή και Κολυμπαρίτη Μητροπολίτη ως στενό συνεργάτη τους;

                                                              Ἡ συνέχεια ἐδῶ

    Οὐδέποτε εἴχαμε ἢ ἔχουμε συνεργάτη μας τὸν ἐν λόγῳ μητροπολίτη ἢ ὁποιοδήποτε ἄλλο μητροπολίτη. Ἀντίθετα ἔχουμε παρουσιάσει τὶς κακόδοξες θέσεις του.

    Ὁ γνωστὸς ὅμως συκοφάντης Παναγιώτης Τελεβάντος, ἐπειδὴ δὲν συμφωνοῦμε μὲ τὶς κακόδοξες τοποθετήσεις του γιὰ τὰ θέματα τῆς ἀποτειχίσεως, τῆς ἀκοινωνησίας τῶν κοινωνούντων μὲ τοὺς Οἰκουμενιστές, τῶν ἀλλοπρόσαλλων θέσεών του γιὰ τὴ νέα Οὐκρανικὴ «ἐκκλησία» καὶ τὶς σχιζοφρενικὲς φαντασιοπληξίες του ποὺ πολλάκις καταθέσαμε καὶ καταγγείλαμε, κινούμενος

«Ούτε πέντε αληθινοί Χριστιανοί…»

* Όπως και τότε (πριν την πτώση της Πόλης) έτσι και σήμερα υπάρχει μεγάλη ηθική και πνευματική κατάπτωση στην κοινωνία. Γι’ αυτό: «ιδού καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού καιρός μετανοίας».

Προειδοποιεί ο Απόστολος Παύλος:

«Τούτο δε γίγνωσκε, ότι εν εσχάταις ημέραις ενστήσονται καιροί χαλεποί, έσονται γαρ οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, γονεύσιν απειθείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άστοργοι, άσπονδοι, διάβολοι, ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι, προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον η φιλόθεοι, έχοντες μόρφωσιν ευσεβείας, την δε δύναμιν αυτής ηρνημένοι και τούτους αποτρέπου» (Β Τιμ. γ 1-5).

Δηλ. πλήρης ηθική και πνευματική πτώση. Αυτό ακριβώς

Από πτώση σε πτώση! Η νέα αιρετική-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ εκκλησιολογία του π. Παϊσίου Παπαδοπούλου!

Ὁ νεοφανὴς ἐκκλησιαστικὸς ἀστὴρ ποὺ ἀκούσει στὸ ὄνομα Παΐσιος Παπαδόπουλος, δημιουργεῖ-διδάσκει μιὰ νέα αἱρετική-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ἐκκλησιολογία,  ἀνακατεύει σχίσμα καὶ αἵρεση· στὴν ὁποία ἐκκλησιολογία δηλ. χωροῦν σχισματικοί, αἱρετικοὶ καὶ ὀρθόδοξοι. Εἶναι αὐτὴ ἡ ἐκκλησιολογία ποὺ

α) ἐν μέρει δέχονται οἱ Ἁγιορεῖτες πατέρες,

β) γιὰ τὴν ὁποία σωπαίνουν οἱ Θεσσαλονικεῖς πατέρες (ποὺ ἀρνοῦνται συμφεροντολογικὰ νὰ πάρουν θέση) καὶ

γ) γιὰ τὴν ὁποία ἀγάλλονται οἱ Γ.Ο.Χ. ποὺ ἀπέκτησαν ἀποκλειστικὸ διδάσκαλο δογματολόγο γιὰ τὰ ἱστολόγιά τους καί -ὅπως φιλοδοξεῖ ὁ π. Παΐσιος- μελλοντικὸ δεσπότη τους!

Καὶ μετά, ζητοῦν αὐτὴ τὴν αἱρετικὴ ἐκκλησιολογία νὰ τὴν ἀποδεχθοῦμε, γιὰ νὰ μᾶς δεχθοῦν στὴν νέα Ἐκκλησία τους! 

Γράφει ὁ π. Παΐσιος:

       «Η Εκκλησία  ...είναι πλέον το λήμμα εκείνο, που μολονότι είναι διασκορπισμένο σε πρόσωπα, ομάδες, συνάξεις, εκκλησιαστικές κοινότητες ως ενορίες ή επισκοπές και όπου αλλού υπάρχει όντως Ορθοδοξία, στο παλαιό και στο νέο ημερολόγιο, ως σύνολο των πιστών κληρικών και λαϊκών, και αποτελεί το σώμα του Χριστού, επειδή είναι συνδεδεμένο με την κεφαλή του, κρατώντας με την ομολογία την αποκαλυφθείσα Πίστη, η οποία είναι αυτή που πρωτίστως μας προσδιορίζει εκκλησιαστικά, ερχόμαστε τώρα να δούμε τί είναι ο Οικουμενισμός μέσα στην Εκκλησία»!!!

     Καὶ συνεχίζει μὲ ἕνα προβληματικὸ παράδειγμα, μὲ τὸ ὁποῖο δὲν θὰ ἀσχοληθοῦμε ἐδῶ:  «Γι' αυτό θα εξηγήσουμε με παραδείγματα στην συνέχεια αυτού του κεφαλαίου: Πώς οι Οικουμενιστές ενώ βρίσκονται θεσμικά στην διοίκηση της Εκκλησίας εν τούτοις είναι εκτός Εκκλησίας, όπως ο καρκίνος είναι μεν στο σώμα μέχρι όμως να αφαιρεθεί αφού είναι θέμα χρόνου το να αποκοπεί χειρουργικά».

                                               Ἡ συνέχεια ἐδῶ.

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης: Η Άλωση της Πόλης κατά τον Γεννάδιο Σχολάριο

Η Ἀλωση της Πόλης κατά τόν Γεννάδιο Σχολάριο

Η Ἀλωση της Πόλης κατά τόν ... by on Scribd

Οι ψευτιές Ελπιδοφόρου και η ''άγρια'' παραπληροφόρηση

Η Ομογένεια, τελευταία, ένα σύνθημα επαναλαμβάνει:

«Φέρτε πίσω τα κλεμμένα»

Είναι διασκεδαστικά τα δημοσιεύματα σε ΜΜΕ Ομογένειας και Ελλάδας γιά το Εκκλησιαστικό στις ΗΠΑ και τον ''νέο αρχιεπίσκοπο Αμερικής'' Ελπιδοφόρο (Λαμπρινιάδη). Σε ότι αφορά ΜΜΕ Ελλάδας ειδικά, η άγνοιά τους περί Ομογένειας και κατάστασης στην Εκκλησία (Αρχιεπισκοπή), είναι εντυπωσιακή. Και όσοι 'Ελληνες στις ΗΠΑ διαβάζουν τις ανοησίες-ψευτιές, γελούν.
Φυσικό και αναμενόμενο, οργανωμένα συμφέροντα να προσπαθούν με κάθε τρόπο, θεμιτό και αθέμιτο, να ''επιβάλουν'' τον νέο αρχιεπίσκοπο και να παραπληροφορούν αφελείς στην Ομογένεια

Ο άγιος Παΐσιος μας καλεί σε μετάνοια!

ΕΚΤΑΚΤΟ: 

Ἡ ἐφέστιος εἰκόνα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Παϊσίου, κλαίει ἐδῶ καί μία ἑβδομάδα!

ΑΠΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΟΛΥ ΠΙΣΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ, ΕΛΑΒΑ ΤΟ ΚΑΤΩΘΙ ΜΗΝΥΜΑ (ΗΤΑΝ 3ο ΚΑΤΑ ΣΕΙΡΑ ΜΗΝΥΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΑ, ΑΦΗΓΗΜΑ, ΘΑΥΜΑ κλπ, ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ 2 ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΔΕΝ ΤΑ ΔΞΜΟΣΙΕΥΣΑ/ ΑΝΑΡΤΗΣΑ ΚΑΝ!..) ΚΑΙ ΣΑΣ ΤΟ ΚΟΙΝΟΠΟΙΩ ΚΑΤΑ ΛΕΞΗ:
«Γκρουπ του Ν. Έβρου πραγματοποίησε προσφάτως προσκυνηματική εκδρομή στον ναό του Α. Παϊσίου στην Αλεξανδρούπολη.
Μία ευσεβής κυρία από τις συμμετέχουσες στο προσκύνημα μας μεταβίβασε τα εξής:
Η εφέστιος εικόνα του Ιερού Ναού του Αγίου Παϊσίου φυλασσόταν στο ιερό με μεγάλη ευλάβεια, διότι όπως ενημερωθήκαν από τον εφημέριο εδώ και μία εβδομάδα κλαίει!
Η ίδια έπειτα από επίμονη παράκληση στον ιερέα να την

Στό Φρέαρ τοῦ Ἰακώβ

 Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΜΕ ΤΗΝ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΑ

   Ἡ συνάντηση μὲ τὸν Χριστὸ ἐκπλήσσει τὸν ἄνθρωπο. Καὶ ὅταν ὁ ἄνθρωπος δὲν ἐκπλήσσεται, πρέπει νὰ διερωτηθεῖ, ἂν πράγματι συνάντησε τὸν Χριστό, ἂν αἰσθάνθηκε τὴν ἀληθινὴ παρουσία του. Ἡ ἔκπληξη αὐτή δὲν εἶναι ἀνεξήγητη, οὔτε παράλογη, ἀλλά κατανοητὴ καὶ λογική. Εἶναι κάτι πού δημιουργεῖται ἀπὸ τὴν συνάντηση τοῦ φυσικοῦ μὲ τὸ ὑπερφυσικό, τοῦ σχετικοῦ μὲ τὸ ἀπόλυτο, τοῦ πρόσκαιρου μὲ τὸ αἰώνιο.

Ὅταν ὁ ἄνθρωπος πού κυριαρχεῖται ἀπὸ τὸν φόβο τοῦ θανάτου συναντιέται μὲ τὸν Κύριο τῆς ζωῆς ὅταν τὸ κτίσμα ἀντικρύζει τὸν κτίστη του, ἀναδύονται ἀσύμμετρες σχέσεις, δημιουργοῦνται ἀπροσδόκητες ἐκπλήξεις. Καὶ οἱ ἐκπλήξεις αὐτές γίνονται συγκλονιστικότερες, ὅταν ὁ Κύριος ταπεινώνεται μπροστὰ στὸ κτίσμα, γιὰ νὰ τὸ ὑπηρετήσει. Οἱ ἐκπλήξεις μάλιστα ἐδῶ δὲν περιορίζονται στὴν φύση τῶν πραγμάτων, ἀλλά ἐπεκτείνονται καὶ σὲ λεπτομερειακὲς μορφές τους.

Η αυθαίρετη μετατροπή της εννοίας της «ενότητας της Πίστεως» σε Ημερολογιακὴ ενότητα εκ μέρους των Γ.Ο.Χ.

Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

  «Στὴν τήρηση τῶν ἐντολῶν εἴτε χρονικά, εἴτε ὅσον ἀφορᾶ τὴν βρώση, δὲν μπορεῖ νὰ βρεῖ τίποτα ἄλλο ἐκτὸς ἀπὸ σκιὲς καὶ τὸν πειρασμὸ τῆς πλάνης» (Ἅγιος Ἱερώνυμος)

Ἄγνωστες μέχρι τώρα πηγὲς γιὰ τὸ ἡμερολογιακό ποὺ ἀποδεικνύουν ἐκ νέου τὴν πλάνη τῶν Γ.Ο.Χ.

Ὅ,τι ἔχουμε γράψει μέχρι τώρα γιὰ τὸ ἡμερολόγιο καὶ τὸ ἡμερολογιακὸ ζήτημα, εἶχε ὡς σκοπὸ τὴν παρουσίαση τῆς ἀλήθειας, ἔτσι ὥστε νὰ ἐπιτυχανθεῖ ἡ ὁμόνοια –ὁμόνοια καὶ ἑνότητα δίχως τὴν ἀλήθεια δὲν ὑπάρχει, οὔτε μπορεῖ νὰ ὑπάρξει– ποὺ θὰ ἐπέτρεπε, μέσα στὰ ἐκκλησιολογικῶς ἐπιτρεπτὰ πλαίσια καὶ ἐκτὸς παρατάξεων καὶ σχισμάτων, ἕνα ἀνεξαρτήτως ἡμερολογίου στιβαρὸ ὀρθόδοξο μέτωπο ἀπέναντι στὴν καλπάζουσα παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Γιὰ τὴν προσπάθεια αὐτὴ παρουσιάσαμε πλῆθος πηγῶν ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ γραμματεία ποὺ ἀπεδείκνυαν ὅτι, ἡ ὅποια ἡμερολογιακὴ διαφορὰ στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας, δὲν ὑπῆρξε ποτὲ αἰτία σχίσματος, ὅσον φυσικὰ τηροῦνταν οἱ ἀποφάσεις τῶν οἰκουμενικῶν συνόδων καὶ κυρίως ἡ ἀπόφαση ὁρισμοῦ τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα ἀπὸ τὴν Α΄ Οἰκουμενική.

Δυστυχῶς ἡ προσπάθεια αὐτὴ προσέκουσε σὲ ὦτα μὴ ἀκουόντων, χωρὶς μάλιστα νὰ ὑπάρχει ἡ παραμικρὴ ἀναίρεση, ἔστω καὶ μίας πηγῆς.

    Ἀντιθέτως ἡ ἀπάντηση στὶς πηγὲς αὐτὲς συνοδευόταν ἀπὸ ὕβρεις (τοῦ τύπου: εἶστε «σέκτα»), μηνύματα (τοῦ τύπου:  θὰ καεῖτε στὴν κόλαση), ἀπὸ τραγικὰ εὐφυολογήματα (τοῦ τύπου: «ἀντιεπιστημονικὴ ἐργασία») καὶ ἀπὸ ἀνούσιες ματαιολογίες σὲ κείμενα (ὅπως τὰ ἄρθρα τοῦ ἀγνώστου μου Γ.Κ., πρὸς ἀναίρεση τοῦ βιβλίου «Οὐ βουλόμεθα…» χωρὶς ἀποδείξεις καὶ μάλιστα σὲ μία ξύλινη γλώσσα ποὺ μᾶλλον τὸ παλαιὸ γλωσσικὸ ζήτημα φιλοδοξεῖ(!) νὰ ἐπαναφέρει παρὰ τὸ παλαιὸ  ἡμερολόγιο).

Ἡ ἀλήθεια ὅμως δὲν κρύβεται, οὔτε μπορεῖ νὰ ἀγνοηθεῖ, –ἐπειδὴ δὲν μᾶς συμφέρει– ὅταν μάλιστα διακυβεύεται ὄχι μιὰ Παράδοση, ἀλλὰ ἡ ἴδια ἡ Πίστη, ἀφοῦ οἱ Γ.Ο.Χ. καταργοῦν τὸ 9^ο ἄρθρο τῆς Πίστεως περὶ Μιᾶς Ἐκκλησίας, καθόσον δὲν μποροῦν νὰ ὑπάρχουν δύο Ἐκκλησίες (ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ ἐκείνη τῶν Γ.Ο.Χ. (ἡ ὁποία -κι αὐτή- ἀποτελεῖται ἀπὸ πολλὲς «ἐκκλησίες», ἡ καθεμιὰ τῶν ὁποίων διεκδικεῖ γιὰ λογαριασμό της τὸ φωτοστέφανο τῆς «γνησιότητας» καὶ δὲν ἀναγνωρίζει τὶς ἄλλες!). Γι’ αὐτὸ τὸν λόγο ἐπανέρχομαι μὲ αὐτὸ τὸ κείμενο, παρουσιάζοντας πηγὲς τῶν πρώτων χριστιανικῶν αἰώνων, ποὺ δὲν εἶναι γνωστὲς στοὺς πιὸ πολλοὺς ἀπὸ ἐμᾶς. Τὶς πηγὲς αὐτὲς μπόρεσα νὰ ἀνακαλύψω στὴ ἔγκυρη, καὶ ἐπιστημονικῶς ἀναγνωρισμένη, ἐργασία τοῦ γερμανοῦ ἐρευνητῆ August Strobel μὲ τίτλο «Texte zur Geschichte des frühchristlichen Osterkalenders» (:Κείμενα σχετικὰ μὲ τὴν ἱστορία τοῦ πρωτοχριστιανικοῦ ὑπολογισμοῦ τοῦ Πάσχα), Liturgiewissenschaftliche Quellen und Forschungen, Bd. 64, Münster, 1984.

Στὴν ἐργασία αὐτὴ παρουσιάζονται καὶ ἀναλύονται παλαιογραφικὰ πηγὲς ποὺ θεωροῦνται ὁμολογουμένως ὡς σημαντικότατες γιὰ μία πιὸ ὁλοκληρωμένη ἄποψη σχετικὰ μὲ τὸ θέμα τῆς ἱστορίας τοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα καὶ τὴν ὕπαρξη τῶν διαφόρων ἡμερολογίων.

Γι’ αὐτὸ τὸν λόγο θὰ παρουσιάσω ἐδῶ τὶς πιὸ ἀξιόπιστες καὶ πιὸ σχετικὲς μὲ τὸ θέμα μας πηγές (ὅλες μετὰ τὴν Α΄ Οἰκουμενική):

   α) Ἡ γραφὴ τοῦ ἁγίου Ἱερωνύμου «De sollempnitatibus paschae», «περὶ τῶν ἑορτῶν τοῦ Πάσχα» (CPL[1]  2278)».
β) Ἡ ἐπιστολὴ 23 τοῦ ἁγίου Ἀμβροσίου (MPL[2] 16, sp. 1069-1078).
γ) Γραφὴ περὶ τοῦ Πάσχα τοῦ Ἀνανία τοῦ Σιράκ (Βyzantinische Zeitschrift 6, 1897, S. 574ff. ἀρχικὴ μετάφραση στὰ ἀγγλικὰ F. C. Conybeare).

Σημαντικὴ εἶναι ἡ ἐπισήμανση ὅτι ὅσα ἀκολουθοῦν, συμφωνοῦν μὲ τὴν ὑπόλοιπη Ὀρθόδοξη Παράδοση.

Αν κανείς προσπέφτει στον Θεό σε κάθε κόπο του,

   ο Θεός έχει τη δύναμη να τον αναπαύσει...

     Αν ο άνθρωπος δεν καταφρονήσει το σώμα, δεν θα μπορέσει να δει το φως της Θεότητος.

                                                              Αββάς Ησαΐας

Πηγή

"Η Κων/πολη έπεσε λόγω του πλήθους των κριμάτων αρχόντων και λαού"! --Πόσο τους μοιάζουμε;

 Πήραν την Πόλη

            Η γνώση της ιστορίας είναι στο έπακρο διδακτική, συνάμα όμως προκαλεί και οδύνη. Είναι διδακτική, επειδή μας υποδεικνύει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες οι πρόγονοί μας μεγαλούργησαν. Προκαλεί οδύνη, επειδή υποδεικνύει τις αδυναμίες των προγόνων μας, εξ αιτίας των οποίων επήλθαν επάνω τους συμφορές. Συνήθως αρεσκόμαστε να προβάλλουμε τις χρυσές, όπως τις αποκαλούμε, σελίδες της ιστορίας, επιχειρώντας παράλληλα να καλύψουμε με πέπλο λήθης τις αποκαλούμενες μελανές. Βέβαια κατά τις τελευταίες δεκαετίες εκδηλώνεται διαστροφική τάση σε κύκλο μισελλήνων, Ελλήνων την καταγωγή, οι οποίοι επιχειρούν να προβάλουν ως μελανές ακόμη και χρυσές σελίδες! Υποταγμένοι στο δυτικό «πνεύμα» αναμασούν δουλόφρονα θέσεις μισελληνικών κύκλων της Δύσης. 

Η 29η Μαΐου είναι ημέρα μνήμης της άλωσης της βασιλεύουσας των πόλεων, της Κωνσταντινούπολης. Με την άλωση διαλύθηκε η χιλιόχρονη ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία ή Ρωμανία, η γνωστή

Κι όμως κάποιοι, σ' αυτούς έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους!

katanixi.gr:

Ο πατριάρχης Μόσχας συναγωνίζεται την ελεεινή Φαναριώτικη οικουμενιστική πρακτική

    Είναι προτιμότερο να μη διαβάσετε το δημοσίευμα που ακολουθεί γιατί η πικρία και η θλίψη θα πλημμυρίσουν τις καρδιές σας. 

    Αν είναι δυνατόν τέτοιες προσωπικότητες της Εκκλησίας μας, με σπουδές και τάλαντα που σπανίζουν, να σύρονται με τόση ευκολία στον βούρκο του οικουμενισμού.

Να δειλιάζει και να αποκρύπτει ο Πατριάρχης Μόσχας από τον πιστό λαό του Θεού πως όχι μόνον δεν είναι Χριστιανοί οι αιρετικοί παπικοί, αλλά δεν καταγγέλλει πως όποιος παραμένει στην αίρεση αμετανόητος, παίζει με τη φωτιά της αιώνιας κόλασης. 

    Να εκτρέπεται σε μια ύποπτη εξίσωση της οικοδόμησης Ορθοδόξου ναού και ενός ναού των αιρετικών.

    Να αποδέχεται τιμής ένεκεν τα ανενεργά χάριτος, λείψανα των αγίων της εκκλησίας, που ανέκαθεν υπήρξαν για την βατικάνεια πολιτική, άλλο ένα δώρο δημοσιοσχετίστικης διπλωματίας και ύποπτης εθιμοτυπίας.

Να αποκαλύπτεται όταν την ίδια στιγμή που επιτέλους

Ιστορία του Ανθελληνισμού 1453 - 1821. --Αλλά και της εχθρότητος των Δυτικών κατά της Ορθοδοξίας!

Ομιλία που έκανε ο ιστορικός Χαράλαμπος Μινάογλου με τίτλο «Ιστορία του ανθελληνισμού 1453-1821» και διοργανώθηκε με την φροντίδα της Εστίας Πατερικών Μελετών. 

     Κατά της γνώμη μας ο Μινάογλου είναι άξιος αναλυτής της ιστορίας και με ρωμαιγικη αρχοντιά ξεσκεπάζει με πάθος και περίτεχνο λόγο τα ιστορικά ντοκουμέντα, την απάτη των Δυτικών, να εγκολπωθούν την ιστορική συνέχεια που δεν έχουν, είναι δε άξιος συνεχιστής του αείμνηστου πατρός Ιωάννου του Ρωμανίδη.

    Πολλές φορές αναρωτιόμαστε, μα για στάσου, όλοι αυτοι οι Εθνομιδενιστές Ελληνόφωνοι καθηγητάδες του στυλ Βερέμη και Ρεπούση που στο καλό έχουν μάθει όπως τέλος πάντων έχουν μάθει ιστορία, ο τρόπος που διαβάζουν αυτήν την ιστορία, που εντρύφησαν, ποιοι είναι οι δάσκαλοί τους και βγάζουν τέτοιο μίσος για ότι Ελληνικό και Ρωμαίϊκο; 

   Ακούγοντας τον ιστορικό αναλυτική Μινάογλου θα κατανοήσετε πολλά που ίσως ακόμη και αγνοείτε…

   Θα μάθετε ακόμη πως οι δυτικοί δημιούργησαν θέμα "Μακεδονίας" στο πλαίσιο ενός συρρικνωμένου Γραικικού έθνους.

"Ήτο όρθρος της Κυριακής 27ης Μαΐου 1453, η αποφράς ημέρα των Αγίων Πάντων"

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝ ΤΗ, ΑΓΙΑ, ΣΟΦΙΑ, ΤΕΛΕΤΗ

     Ἡ πληκτικωτέρα* σκηνή, ἐξ ὅσων τὰ χρονικὰ τῆς ὀρθοδόξου ῾Ελλάδος μνημονεύουσιν, ἔλαβε χώραν ἐντὸς τοῦ τεμένους* τῆς Ἁγίας Σοφίας, ὀλίγας ὥρας πρὶν ἤ τὸ γένος τῶν Γραικῶν* παραδοθῆ εἰς τὸ τετρακοσιετὲς μαρτύριον.

Ὁ βασιλεὺς δυσελπιστῶν* ἤδη περὶ σωτηρίας, ὅμως αποφασισμένος νὰ κυρώσῃ μὲ το ἴδιον του αἷμα τὴν μέλλουσαν τῆς ελληνικῆς φυλῆς ἐξαγόρασιν*, ἀφοῦ περιῆλθε τὰς ἐπάλξεις καὶ τὰ φρούρια καὶ ἐβεβαιώθη, ὅτί πάντα εἶχον ἐν τάξει, εἰσέρχεται εἰς τὴν ἐκκλησίαν συνοδευόμενος ἀπὸ πολλοὺς στρατηγοὺς καὶ ἱερεῖς, καὶ ἀναρίθμητον πλῆθος λαοῦ, φωνάζοντος τὸ «Κύριε ἐλέησον!».

Ἦτο ὄρθρος τῆς Κυριακῆς 27ης Μαΐου 1453, ἡ ἀποφράς* ἡμέρα τῶν Ἁγίων Πάντων.

Ὁ ἦχος τῶν κλαυθμῶν, ἡ βοὴ τῶν γυναικείων γογγυσμῶν καὶ αἱ φωναὶ τῶν παίδων κατεσκέπαζον τὰς δεήσεις τῶν διακόνων,

Μακάριος ο άνθρωπος που ελπίζει στον Κύριο!

*Από το βιβλίο: «Το Γνώθι σαυτόν – Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως»

~ Πόσο ωραία, πόσο ευχάριστη, πόσο χαριτωμένη είναι η εικόνα εκείνου που ελπίζει στον Θεό που σώζει, στον Θεό των οικτιρμών, τον Θεό του ελέους, τον αγαθό και φιλάν­θρωπο Θεό.
Αληθινά μακάριος είναι ο άνθρωπος που ελπίζει στον Θεό! Ο Θεός είναι πάντα βοηθός του και δεν φοβάται ό,τι κακό κι αν του προξενήσει άνθρωπος. Ελπίζει στον Κύριο και πράττει τα αγαθά! Κάθε του ελπίδα την έχει εναποθέσει σ’ Αυτόν, και σ’ Αυτόν εξομολογείται με όλη του την καρδιά. Είναι το καύχημά του, είναι ο Θεός του και Τον επικαλείται μέρα και νύχτα.
Το στόμα του ωραίο, αναπέμπει αίνους στον Θεό, τα χείλη του, πιο γλυκά από μέλι και κερί σαν ανοίγουν για να ψάλλουν στον Θεό· η δε γλώσ­σα του γεμάτη χάρη, κινείται προς δοξολογία Θεού.
Η καρδιά του είναι έτοιμη να Τον επικαλεσθεί, η διάνοια του

Πορεία από πορείαν διαφέρει…

    Ἐνῷ ὁ Πατριάρχης Γεωργίας διωργάνωσε πορείαν διὰ τὴν ἀξίαν τῆς οἰκογενείας καὶ τῶν παραδοσιακῶν ἠθῶν, ὡς γνωστὸν ὁ Πατριάρχης Κων/πόλεως συμμετεῖχεν εἰς τὴν πορείαν διὰ τὸ Ὁλοκαύτωμα εἰς Πολωνίαν. Εἶναι ἐνδιαφέρον νὰ μελετήση κανεὶς ποῖα ἕτερα πρόσωπα συμμετεῖχαν.

Ὡς κατέστη γνωστὸν ἀπὸ τὴν ἱστοσελίδα magnesianews.gr τῆς 15ης Μαΐου 2019: 

«Ἡ φετινὴ πορεία εἶχε τὴ σημαντικὴ ἰδιαιτερότητα ὅτι ἡγεῖτο ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Κων/πόλεως κ. Βαρθολομαῖος… Στὴν ἑλληνικὴ ἀντιπροσωπεία συμμετεῖχαν:
Ὁ Πρόεδρος τῆς Βουλῆς, κ. Νίκος Βούτσης, ἐπικεφαλῆς διακομματικοῦ κλιμακίου τῆς Βουλῆς. Ὁ Πρόεδρος τοῦ

Πρώτη ρωσική αντίδραση στην «χειροτονία» του Έλληνα στην Ουκρανία:

Δεν  προσθέτει  κανονικότητα

Την πλέον αλγεινή εντύπωση για τα τερτίπια Φαναρίου και Κιέβου με την νέα εκκλησία στην Ουκρανία έχει προκαλέσει η χειροτονία του Έλληνα Αρχιμανδρίτη ως Επισκόπου της νέας ουκρανικής εκκλησιαστικής δομής.

Σχολιάζοντας την εκλογή τουΑρχιμανδρίτη Επιφανίου ως Επισκόπου, θέμα που είχε αποκαλύψει το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ, ο Βλαντιμίρ Λεγκούδα, επικεφαλής του συνοδικού γραφείου του Πατριαρχείου Μόσχας για τις

27 Μαΐου: Αγίου Ιωάννου του Ρώσου

Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος:

Νομίζουν πως είμαι νεκρός εγώ όμως είμαι ζωντανός βλέπω τους πάντες

Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος – Είπε στον Άγιο Ιάκωβο Τσαλίκη επίσης. Το σώμα μου είναι μέσα, αλλά εγώ εξέρχομαι πολλές φορές από την λάρνακα μου.
Τρέχω ανάμεσα στους ανθρώπους για να τους βοηθήσω. Πολύς ο πόνος. Αυτοί δε με βλέπουν. Εγώ τους βλέπω και τους ακούω τι λένε. Και πάλι μπαίνω στη λάρνακα μου. Αλλά άκουσε Πάτερ μου να σου πω. Πολλή η αμαρτία στο κόσμο, πολλή η ασέβεια και πολλή η απιστία. Γι αυτό πρέπει να γίνει πόλεμος (εννοεί τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο)

Πηγή

«Εως ανέβη ο θυμός Κυρίου εν τω λαώ αυτού, εως ουκ ήν ίαμα»

(Παραλειπομένων Β΄, Κεφ. 36,16)

Τοῦ Ν. ΣΑΚΑΛΑΚΗ

Είναι θεολογικά τεκμηριωμένες, εμπειρικά μαρτυρημένες και γνωστές στην ιστορία οι παρεμβάσεις του Θεού, είτε ως ευσπλαχνία – έλεος είτε ως δικαιοσύνη.

Στο γεγονός αυτό αναφέρεται το σχόλιο του π. Ιωήλ Γιαννακόπουλου στο εδάφιο «Β΄ Παραλειπομένων», (36,16).

Γράφει σχετικά: «ουκ ην ίαμα», έπρεπεν η ευσπλαχνία να υποχωρήση εις την δικαιοσύνην.

Στο αγιογραφικό κείμενο διαβάζουμε «και εξαπέστειλε Κύριος ο Θεός των πατέρων αυτών εν χειρί των προφητών αυτού ορθρίζων και αποστέλλων τους αγγέλους αυτού, ότι ήν φειδόμενος του λαού αυτού και του αγιάσματος αυτού· και ήσαν μυκτηρίζοντες τους αγγέλους αυτού και εξουθενούντες τους λόγους αυτού και εμπαίζοντες εν τους προφήταις αυτού, εως ανέβη ο θυμός Κυρίου εν τω λαώ αυτού, εως ουκ ήν ίαμα».

Ομιλία π. Ευθ. Τρικαμηνά για το πώς πρέπει να εκλέγουμε τους αντιπροσώπους μας

Πρέπει νά καταφρονούμε τά παρόντα!

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ

Καί ὅτι πρέπει νά καταφρονοῦμε τά παρόντα

Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ

Ὅλη αὐτή τήν περίοδο πού διανύομε τώρα, ἐπεκτεινομένη σέ πενήντα ἡμέρες, ἑορτάζομε τήν ἀπό τούς νεκρούς ἀνάστασι τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος μας ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, δεικνύοντας μέ αὐτή τήν παράτασι τήν ὑπεροχή της ἀπέναντι στίς ἄλλες ἑορτές. ῎Αν καί βέβαια αὐτή ἡ περίοδος τῶν ἡμερῶν περιλαμβάνει καί τήν ἐπέτειο μνήμη τῆς ἐπανόδου στούς οὐρανούς, ἀλλά καί αὐτή δεικνύει τή διαφορά τοῦ ἀναστάντος Δεσπότου πρός τούς ἀνθρώπους ἐκείνους πού κατά καιρούς ἔχουν ἀναβιώσει.

Πραγματικά ὅλοι ὅσοι ἀναστήθηκαν ἀπό τούς νεκρούς ἀναστήθηκαν ἀπό ἄλλους καί, ἀφοῦ ἀπέθαναν πάλι, ἐπέστρεψαν στή γῆ. Ὁ δέ Χριστός, ἀφοῦ ἀναστήθηκε ἀπό τούς νεκρούς, δέν κυριεύεται πλέον καθόλου ἀπό τόν θάνατο. Διότι μόνο αὐτός, ἀφοῦ ἀνέστησε τόν ἑαυτό του τήν τρίτη ἡμέρα, δέν ἐπέστρεψε πάλι στή γῆ, ἀλλά ἀνέβηκε στόν οὐρανό, καθιστώντας τό φύραμά μας πού εἶχε λάβει ὁμόθρονο μέ τόν Πατέρα ὡς ὁμόθεο.

Γι᾿ αὐτό εἶναι ὁ μόνος πού ἔγινε ἀρχή τῆς μελλοντικῆς ἀναστάσεως ὅλων καί ὁ μόνος πού κατέστη ἀπαρχή τῶν νεκρῶν καί πρωτότοκος ἀπό τούς νεκρούς καί πατέρας τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. Καί ὅπως ὅλοι, ἁμαρτωλοί καί δίκαιοι, ἀποθαίνουν στόν ᾿Αδάμ, ἔτσι στόν Χριστό θά ζωοποιηθοῦν ὅλοι, ἁμαρτωλοί καί δίκαιοι, ἀλλ᾿ ὁ καθένας στήν τάξι του. Ἀπαρχή εἶναι ὁ Χριστός, ἔπειτα οἱ ὀπαδοί τοῦ Χριστοῦ κατά τήν παρουσία του, ἔπειτα οἱ τελευταῖοι, ὅταν καταργήση κάθε ἀρχή καί ἐξουσία καί δύναμι καί θέση ὅλους τούς ἐχθρούς του κάτω ἀπό τά πόδια του.

Τελευταῖος ἐχθρός πού θά καταργηθῆ εἶναι ὁ θάνατος (Α´ Κορ. 15,22 ἑἑ), κατά τήν κοινή ἀνάστασι, μέ τήν ἐσχάτη σάλπιγγα. Διότι πρέπει τό φθαρτό τοῦτο στοιχεῖο νά ἐνδυθῆ ἀφθαρσία καί τό θνητό τοῦτο νά ἐνδυθῆ ἀθανασία (Α´ Κορ. 15,53).

Τέτοια δωρεά μᾶς προσφέρει ἡ ἀνάστασις τοῦ Κυρίου, καί γι᾿ αὐτό μόνο αὐτήν ἑορτάζομε μέ τόση διάρκεια σάν ἀθάνατη καί

Αυτή ήταν παρέλαση περηφάνιας!

Χιλιάδες Ορθόδοξοι Μολδαβοί στους δρόμους κόντρα στην ανηθικότητα και την παρακμή 

 

Χιλιάδες ορθόδοξοι πιστοί της Μολδαβίας ξεχύθηκαν τους δρόμους της πρωτεύουσας στις 18 Μαΐου, σε πορεία προς υποστήριξη των παραδοσιακών οικογενειακών αξιών.
Η πορεία, η οποία διεξήχθη για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά, καθοδηγείτο από επισκόπους της Μολδαβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο Μητροπολίτης Κισινάου και πάσης Μολδαβίας Βλαντιμίρ  κάλεσε τους πιστούς να ακουστούν οι φωνές τους και να συμμετάσχουν στην πορεία.
Η πορεία πραγματοποιήθηκε προς τιμήν της Διεθνούς Ημέρας της Οικογένειας.
Η μέρα ξεκίνησε με τη Θεία Λειτουργία στον Καθεδρικό Ναό του