Απάντηση στα φληναφήματα του κ. Σαραντίδη

Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου

          Κανονικὰ σὲ χρονιάρες μέρες δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ δημοσιεύονται κείμενα μὲ τέτοιους τίτλους. Ὅμως τὰ θέματα Πίστεως δὲν γνωρίζουν χρόνο ἢ συγκυρίες.

          Πόσο μάλιστα ὅταν ἑορτάζουμε ἀναστήματα τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως ὁ Μ. Βασίλειος, ὁ ὁποῖος, δὲν σταμάτησε ποτὲ νὰ ὑπερασπίζει τὰ δόγματα καὶ τὶς ἀλήθειες τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ ἐφ’ ὅσον βέβαια κάποιοι προκαλοῦν βάναυσα τὴν κοινὴ λογικὴ μὲ τὶς ἀντιπατερικὲς καὶ ἀθεολόγητες θέσεις τους.

Ἀφορμὴ αὐτοῦ τοῦ κειμένου ἀποτελεῖ τὸ ἀκαταλαβίστικο (βλ. καὶ τὰ ἀντίστοιχα σχόλια στὸ ἱστολόγιο Κατάνυξις, ὅπου καὶ ὁ χαρακτηρισμός) προσφάτως ἀναρτηθὲν κείμενο τοῦ κ. Σαραντίδη. Ἂν φυσικὰ τὸ κείμενο περιεῖχε μόνο τὶς ὕβρεις τοῦ ἐν λόγῳ κυρίου, τὴν κολακεία τῶν ἡμετέρων καὶ τὴν δοκησισοφία τοῦ γράφοντος δὲν θὰ ὑπῆρχε λόγος ἀπάντησης. Τὸ κείμενο ὅμως ποὺ γιὰ μία ἀκόμα φορὰ στερεῖται παντελῶς πατερικῶν ἀποδείξεων τῶν ὅσων τραγικῶν ὑποστηρίζει ὁ κ. Σαραντίδης, περιέχει καὶ κακοδοξίες ποὺ προωθοῦν τὴν σύγχυση τοῦ συγχυσμένου ἀρθρογράφου στὸ ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστὲς ἤδη συγχυσμένο ποίμνιο. Καὶ γίνομαι πιὸ σαφής:

Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Ομιλία π. Αθανασίου Μυτιληναίου

     Σήμερα η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου, άγει τρεις γιορτές. Την οκταήμερο περιτομή του Χριστού, τη μνήμη του αγίου Βασιλείου και την πρωτοχρονιά. Αφού η έννοια του χρόνου απασχολεί τον Χριστιανό και είναι πολύτιμη για τη σωτηρία του. Θα μείνουμε όμως να δούμε τη θαυμαστή προσωπικότητα του ἐν ἁγίοις Μεγάλου Βασιλείου.
     Ο Μέγας Βασίλειος γεννήθηκε στη Νεοκαισάρεια το 330. Ανήκε σε μια αγιασμένη οικογένεια, και κοσμικά εξέχουσα. Ο πατέρας του, ονόματι και αυτός Βασίλειος- ήταν συνήθεια, πολλές φορές, ο πατέρας να δίνει το δικό του όνομα στο παιδί του-, ήταν διδάσκαλος εγκυκλίων μαθημάτων, αλλά και της ρητορικής. Η γιαγιά του, από τον πατέρα του, ονόματι Μακρίνα, ήταν ενάρετη γυναίκα, και χρημάτισε μαθήτρια του μεγάλου ιεραποστόλου, Γρηγορίου του Θαυματουργού. Είναι αξιοσημείωτο ότι όταν

Χριστιανική θεώρηση του χρόνου

Ευλογημένος ο νέος ενιαυτός της Χρηστότητος του Κυρίου: Χριστιανική θεώρηση του χρόνου

Ηρακλής Ρεράκης Καθηγητής Παιδαγωγικής – Χριστιανικής Παιδαγωγικής της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ

  

Εορτάζουμε την αλλαγή του χρόνου, ο οποίος βέβαια, ως άψυχη και αναίσθητη κατάσταση, ούτε εορτάζει, ούτε αισθάνεται ότι αλλάζει και γίνεται καινούριος. Αυτός που αισθάνεται και εορτάζει την αλλαγή αυτή είναι μόνον ο άνθρωπος, για τον οποίο ο χρόνος δημιουργήθηκε, υπάρχει και γίνεται αισθητός. Ουσιαστικά, ο νέος χρόνος δεν είναι παρά μια αφορμή ή αφετηρία, που δίνεται στον άνθρωπο για τη νέα χρονική πορεία που έρχεται, προκειμένου να ξεκινήσει μια νέα ζωή που θα έχει μέσα της το καινούριο.

   Με άλλα λόγια ο ιστορικός,  φθαρτός και προσωρινός για την ανθρώπινη ύπαρξη χρόνος αποτελεί ένα νέο άθλημα για να δοκιμάσει ο άνθρωπος να περάσει, συν Θεώ, στο

Καθιερώθηκε πλέον! Δοξολογία με αθέους και αιρετικούς! ---Ο λαός του Θεού είναι αποκλεισμένος, γιατί μπορεί και να αντιδράσει!

 Αυτή είναι η προφητευμένη

οικουμενιστική "εκκλησία"!

  

Δοξολογία για την έναρξη της νέας χρονιάς στην Μητρόπολη Αθηνών

Γραφείο ρεπορτάζ: Romfea.gr

---

    

  Παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου και του Πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα τελέστηκε σήμερα, Τρίτη 1 Ιανουαρίου η καθιερωμένη Δοξολογία για την έναρξη του νέου έτους στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών.

     Την Δοξολογία τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος παρουσία εκπροσώπων Πατριαρχείων και ξένων Εκκλησιών, Υπουργών, Βουλευτών, Πολιτευτών, αρχηγών των ενόπλων δυνάμεων, της Ελληνικής Αστυνομίας και της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, κληρικών και λαϊκών.

   Μετά το πέρας της Δοξολογίας ο Αρχιεπίσκοπος ευχήθηκε τα χρόνια πολλά και να έχουμε μία δημιουργική, ειρηνική και πολύκαρπη χρονιά. 

Πηγή

Πρωτοχρονιά

    Ἡ πιὸ φοβερὴ καὶ ἡ πιὸ ἀνεξιχνίαστη δύναμη στὸν κόσμο εἶναι ὁ Χρόνος, ὁ Καιρός. Καλὰ-καλὰ τί εἶναι αὐτὴ ἡ δύναμη δὲν τὸ ξέρει κανένας, κι ὅσοι θελήσανε νὰ τὴν προσδιορίσουνε, μάταια πασκίσανε. Τὸ μυστήριο τοῦ Χρόνου ἀπόμεινε ἀκατανόητο, κι ἂς μᾶς φαίνεται τόσο φυσικὸς αὐτὸς ὁ Χρόνος. Τὸν ἴδιο τὸν Χρόνο δὲ μποροῦμε νὰ τὸν καταλάβουμε τί εἶναι, ἀλλὰ τὸν νοιώθουμε μοναχὰ ἀπὸ τὴν ἐνέργεια ποὺ κάνει, ἀπὸ τὰ σημάδια ποὺ ἀφήνει πάνω στὴν πλάση. Ἡ μυστηριώδης πνοὴ του ὅλα τ’ ἀλλάζει. Δὲν ἀπομένει τίποτα σταθερό, ἀκόμα κι ὅσα φαίνονται σταθερὰ κι αἰώνια. Μία ἀδιάκοπη κίνηση στριφογυρίζει

Η ευχή που βγαίνει από την καρδιά, είναι θεϊκή ευχή!

Πηγή

ΕΙΠΕ ΓΕΡΩΝ

ΕΙΠΕ ΓΕΡΩΝ.
 Αν απορρίπτουμε τους ανθρώπους ένα προς ένα για οποιαδήποτε αμαρτία, σύντομα θα έχουμε κανέναν να ζήσουμε. Η ζωή μεταξύ των ανθρώπων σημαίνει συγχώρεση.

Πηγή