Λόγος περί μετανοίας

Κυριακή Μετά τα Φώτα: Λόγος περί μετανοίας

 (Αγ. Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ)

 

Η Ευαγγελική περικοπή της Θείας Λειτουργίας.
Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον: Δ. 12 – 17.

   Τω καιρώ εκείνω, ακούσας ο Ιησούς ότι Ιωάννης παρεδόθη, ανεχώρησεν εις την Γαλιλαίαν. Και καταλιπών την Ναζαρέτ, ελθών κατώκησεν εις Καπερναούμ την παραθαλασσίαν, εν ορίοις Ζαβουλών και Νεφθαλείμ, ίνα πληρωθή το ρηθέν δια Ησαϊου του προφήτου λέγοντος: «γή Ζαβουλών και γή Νεφθαλείμ, οδόν θαλάσσης, πέραν του Ιορδάνου, Γαλιλαία των εθνών, ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φώς μέγα, και τοις καθημένοις εν χώρα και σκιά θανάτου φώς ανέτειλεν αυτοίς». Απο τότε ήρξατο ο Ιησούς κηρύσσειν και λέγειν: «μετανοείτε, ήγγικε γάρ η βασιλεία των ουρανών».

Απόδοση:

Όταν έμαθε ο Ιησούς πως συνέλαβαν τον Ιωάννη, έφυγε για τη Γαλιλαία. Εγκατέλειψε όμως τη Ναζαρέτ, και πήγε κι έμεινε στην Καπερναούμ, πόλη που βρίσκεται στις όχθες της λίμνης, στην περιοχή των φυλών Ζαβουλών και Νεφθαλείμ.
Έτσι πραγματοποιήθηκε η προφητεία του Ησαΐα που λέει:
Η χώρα του Ζαβουλών και η χώρα του Νεφθαλείμ, εκεί που ο δρόμος πάει για τη θάλασσα και πέρα από τον Ιορδάνη, η Γαλιλαία που την κατοικούν ειδωλολάτρες, οι άνθρωποι που κατοικούν στο σκοτάδι είδαν φως δυνατό. Και για όσους μένουν στη χώρα που τη σκιάζει ο θάνατος ανέτειλε ένα φως για χάρη τους.
Από τότε άρχισε κι ο Ιησούς να κηρύττει και να λέει: «Μετανοείτε γιατί έφτασε η βασιλεία του Θεού».

(Επιμέλεια κειμένου: Νικολέτα – Γεωργία Παπαρδάκη)

Ομιλία του Αγίου Ιγνατίου Μπριαντσιανίνωφ, επισκόπου Καυκάσου και Ευξείνου Πόντου, περί μετανοίας.

Μετανοείτε, ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών. Μετανοείτε και πιστεύετε εν τω ευαγγελίω. Αυτά ήσαν τα πρώτα λόγια του κηρύγματος του θεανθρώπου Ιησού Χριστού. Αυτά τα ίδια λόγια λέγει και σ’ εμάς μέχρι σήμερα, μέσω του Ευαγγελίου.

Όταν επληθύνθη περισσότερον από κάθε άλλη εποχήν η αμαρτία στον κόσμο, κατήλθε εδώ στην γη μας ο Παντοδύναμος Ιατρός. Κατήλθε στον τόπον αυτόν της εξορίας, στον τόπο των βασάνων και

Δίδουν μαθήματα περί αποτειχίσεως και σχίσματος οι μη αποτειχισμένοι προσκυνητές του Οικουμενιστή Πατριάρχη Βαρθολομαίου.

Ἐπιχειροῦν νὰ ἀλλάξουν τὴν ἁγιοπατερικὴ Παράδοση!

Πρωτοπρεσβ. Άγγελος Αγγελακόπουλος:

Κανονική και αντικανονική διακοπή μνημονεύσεως

"Π.Π.": Εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν, νὰ προσπαθοῦν νὰ διαλύσουν τὴν σύγχυση, ἐκεῖνοι ποὺ συνέβαλαν καὶ συμβάλλουν στὴν πρόκληση τῆς συγχύσεως καὶ συνεχῶς τὴν ἐπιτείνουν, ὅπως ὁ π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος μὲ τὶς πνευματικὲς πλάτες τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση καὶ τὴν πνευματικὴ κάλυψη τοῦ δίγλωσσου μητροπολίτη Πειραιῶς Σεραφείμ.

Ὁ π. Ἄγγελος ἔδωσε στὴ δημοσιότητα χθὲς ἕνα ἄρθρο, μὲ τὸ ὁποῖο θέλει νὰ ἐνημερώσει καὶ διαλύσει τὴν σύγχυση γύρω ἀπὸ «Κανονική και αντικανονική διακοπή μνημονεύσεως».

«Παρατηροῦμε, γράφει, ὅτι ὁ καθένας καί γιά τόν ὁποιονδήποτε λόγο προχωρεῖ ἤ σκέπτεται νά προχωρήσει σ’ αὐτό τό βῆμα» τῆς διακοπῆς μνημονεύσεως.

       Κι ἐπειδὴ ὁ καθένας αὐθαίρετα κάνει ὅ,τι θέλει, γι’ αὐτὸ κι ὁ ἴδιος αὐθαίρετα κάνει ὅ,τι θέλει! Συνηγορεῖ ὑπὲρ τῆς ἀποτειχίσεως, ἀλλὰ δὲν προχωρεῖ στὸ βῆμα τῆς Διακοπῆς Μνημοσύνου-Ἀποτειχίσεως, παρὰ τὴν ὕπαρξη Ἱ. Κανόνων ποὺ διδάσκουν τὴν διακοπὴ μνημονεύσως, παρὰ τὴν σαφῆ διδασκαλία «ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτω ἀκοινώνητος»· γιατὶ ἐξαρτᾶται ἀπὸ ἕνα «προσκυνημένο» Μητροπολίτη, συγκοινωνὸ καὶ προσκυνητὴ τοῦ αἱρεσιάρχη Βαρθολομαίου! Καὶ παρ’ ὅλα αὐτὰ διδάσκει τοὺς ἄλλους, γι’ αὐτὸ ποὺ ὁ ἴδιος δὲν κάνει!

       Στὴν συνέχεια παρουσιάζει μερικὲς περιπτώσεις Ἐκκλησιῶν ἢ ἱερωμένων  ποὺ πραγματοποίησαν στὶς μέρες μας τὴ «Διακοπὴ Μνημονεύσεως»  καὶ καταλήγει:

«Τό ζητούμενο ἐν προκειμένῳ εἶναι νά δοῦμε ποιοί ἀπό τούς παραπάνω ἐφαρμόζουν κανονικά ἤ ἀντικανονικά τήν διακοπή μνημονεύσεως, σύμφωνα μέ τούς Ἱερούς Κανόνες».

Καὶ ἀποφαίνεται (σύμφωνα μὲ τὴν γνώμη του), σὲ ποιές ἀπὸ τὶς περιπτώσεις ποὺ ἀναφέρει εἶναι κανονικὴ καὶ σὲ ποιές εἶναι ἀντικανονικὴ ἡ Διακοπὴ μνημονεύσεως. Δὲν θὰ σχολιάσουμε ὅλες τὶς περιπτώσεις, ἀλλὰ θὰ μείνουμε σὲ ἐκείνη τὴν περίπτωση ποὺ παρουσιάζει ὡς ὑπόδειγμα κανονικῆς Διακοπῆς μνημονεύσεως· τὴν μεσοβέζικη ἀποτείχιση τῶν «πρωτοσταντούντων», ὅπως ἀποφαίνεται, τοῦ ἀντιοικουμενιστικοῦ ἀγῶνος κληρικῶν, δηλ. «τῶν Αἰδεσιμολογιωτάτων Πρωτοπρεσβυτέρων π. Θεοδώρου Ζήση, π. Νικολάου Μανώλη καί π. Φωτίου Βεζύνια».

Ὥστε λοιπόν, ὁ π. Ἄγγελος καὶ οἱ πατέρες τῆς Θεσσαλονίκης, μᾶς παρουσιάζουν ὡς πρότυπο τὴν διαστροφὴ τῆς ἁγιοπατερικῆς Παραδόσεως, τὴν κακὴ οἰκονομία ὡς "βασιλικὴ ὁδό"!!! Αὐτοὺς τοὺς πρωτοπρεσβυτέρους, ποὺ μὲ μετα-πατερικὸ τρόπο πραγματοποίησαν τὴν διακοπὴ μνημοσύνου, κοινωνοῦντες μὲ τοὺς μὴ διακόψαντες, αὐτοὺς προβάλλει ὁ π. Ἄγγελος ὡς πρότυπο, γιατὶ ἀνήκει στὴν ὁμάδα τους καὶ παρουσιάστηκαν πολλὲς φορὲς μαζὶ σὲ συνεντεύξεις καὶ Ἡμερίδες.

Ἐνῶ ἄλλοι ἱερεῖς, ὅπως π.χ. ὁ π. Φώτιος Τζούρας, ποὺ δὲν ἔχει τοὺς δικούς τους τίτλους σπουδῶν, παρότι ἐφαρμόζουν τὴν βασιλικὴ ὁδὸ ποὺ εἶναι ἡ ἀκρίβεια, ἀποκρύπτονται καὶ ὑποτιμοῦνται!

Ἔχουμε δημοσιεύσει κι ἄλλες φορὲς τὴν παρακάτω ἀλήθεια: Ἂν ἡ δυναμικὴ τῆς ἀποτειχίσεως ἐξασθένησε μέχρι ἐξαφανίσεως, ἂν οἱ Οἰκουμενιστὲς προχώρησαν στὴν διεξαγωγὴ τῆς Κολυμπάριας Συνόδου, εἶναι γιατὶ τὸ Προεδρεῖο τῆς Γατζέας (στὸ ὁποῖο συμμετεῖχαν οἱ πτυχιοῦχοι ἐπιστήμονες π. Θεόδωρος Ζήσης, π. Γεώργιος Μεταλληνός, κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης κ.λπ.  καὶ διηύθυνε κυρίως ὁ π. Θ. Ζήσης ποὺ ὑμνοῦσε ὡς λέοντα τὸν -προϊστάμενο τοῦ π. Ἀγγέλου- μητροπολίτη Πειραιῶς) μεθοδευμένα ἀνέβαλε συνεχῶς ἀπὸ τὸ 2006 τὴν ἡμερομηνία τῆς διακοπῆς μνημονεύσεως τῶν Οἰκουμενιστῶν, μὲ ἀποτέλεσμα οἱ ἴδιοι νὰ διαλυθοῦν εἰς τὰ ἐξ ὧν συνετέθησαν, καὶ νὰ ἐπιτρέψουν στοὺς Οἰκουμενιστὲς νὰ προχωρήσουν καὶ νὰ ἐφαρμόσουν τὰ σχέδιά τους.

Κι ἔρχονται τώρα νὰ μᾶς προβάλλουν τὸν ἑαυτό τους ὡς παράδειγμα πρὸς μίμηση, διαστρέφοντας τὴν Παράδοση καὶ τὰ ἡρωϊκὰ παραδείγματα τόσων Ἁγίων ποὺ γνωρίζουμε, ἀλλὰ καὶ ἁπλῶν πιστῶν ποὺ πρόσφατα σὲ ἄρθρα παρουσιάσαμε! 

Σημάτης Παναγιώτης

Πρωτοπρεσβ. Άγγελος Αγγελακόπουλος:

Κανονική και αντικανονική διακοπή μνημονεύσεως

 Ἐν Πειραιεῖ 11-1-2019

Μεγάλη σύγχυση ἔχει δημιουργηθεῖ τόν τελευταῖο καιρό σχετικά μέ τό θέμα τῆς διακοπῆς μνημονεύσεως. Παρατηροῦμε ὅτι ὁ καθένας καί γιά τόν ὁποιονδήποτε λόγο προχωρεῖ ἤ σκέπτεται νά προχωρήσει σ’αὐτό τό βῆμα. Ὡς μιά μικρή συμβολή στήν διαλεύκανση τῆς προκειμένης προβληματικῆς, κρίνεται ὠφέλιμο νά δοῦμε τήν σύγχρονη ἐκκλησιαστική κατάσταση σχετικά μέ τό θέμα τῆς διακοπῆς μνημονεύσεως, ἡ ὁποία ἔχει ὡς ἐξῆς :

α) Ὁ Πατριάρχης Ἀντιοχείας κ. Ἰωάννης ἔχει διακόψει τήν μνημόνευση τοῦ ὀνόματος τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ. Θεοφίλου Γ΄, καί τό Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας ἔχει διακόψει τήν εὐχαριστιακή κοινωνία μέ τό Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων.

β) Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Μπαντσέν κ. Λογγῖνος τῆς Κανονικῆς Ὀρθόδοξης

Το κόλπο γκρόσο για την ταφόπλακα στην Ορθοδοξία:

 Πως η ουκρανική εκκλησία θα “ενώσει” Φανάρι-Βατικανό

O εφιάλτης όλων των πιστών Ορθοδόξων βρίσκει τροχιά… Αυτό που απεύχονταν οι απανταχού πιστοί της Ορθοδοξία φαίνεται πως είναι στα σκαριά να γίνει πράξη. Η “ένωση” με τους Ρωμαιοκαθολικούς, για την οποία ένωση και την ανάγκης πολλάκις έχουμε ακούσει διάφορα από τις κεφαλές των δύο πλευρών.

Μοχλός για να καταστεί πραγματικότητα αυτό το κόλπο γκρόσο είναι το θέμα της ουκρανικής αυτοκεφαλίας.

Σύμφωνα με τον Αρχιεπίσκοπο των Ουνιτών στην Ουκρανία Svyatoslav Shevchuk είναι απαραίτητο να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για την αποκατάσταση της αρχικής ενότητας των καθολικών και ορθόδοξων «κλάδων» της Εκκλησίας του Κιέβου.
Βέβαια για τα προσχήματα διευκρινίζει πως είναι απαραίτητο να γίνει διάκριση μεταξύ των εννοιών της «ενότητας» και της «ενοποίησης».
Έτσι τα έθεσε επί τάπητος ο Σεβτσούκ σε πρόσφατη συνέντευξή του στον Glavkom.

«Αυτή είναι η θέση μας που προσπάθησα να κηρύξω κατά τη διάρκεια των εορτασμών για την 1.030η επέτειο του Βάπτισης των Ρως. Η "ενοποίηση" είναι αυτό που συνέβη σήμερα στην αγκαλιά της Ουκρανικής Ορθοδοξίας, όταν δημιουργήθηκε μια νέα δομή με τοπική ιδιότητα. Αλλά όταν μιλάμε για ένα «απλωμένο χέρι», μιλάμε για ενότητα, δηλαδή, ενώ παραμένουμε οι ίδιοι, μπορούμε και πρέπει να συνεργαστούμε στο όνομα του καλού του ουκρανικού λαού, στο όνομα της αλήθειας, στο όνομα της αναζήτησης της παγκόσμιας ενότητας με τους χριστιανούς, που ονομάζουμε οικουμενικό κίνημα».
Είναι προφανές λοιπόν που το πάνε… Ενωμένοι μέσα στην διαφορετικότητά του ο καθένας….
Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ουκρανική Ελληνική Καθολική Εκκλησία (Ουνίτες-UGCC) επιδιώκει έναν τρόπο να αποκαταστήσει την ενότητα με την «Εκκλησία του Κιέβου που γεννήθηκε κάποτε στα βαπτιστικά νερά του Δνείπερου», και αυτό είναι «εξ ολοκλήρου στο πλαίσιο του σύγχρονου οικουμενικού κινήματος για την αποκατάσταση της ενότητας όλων των Εκκλησιών του Χριστού, την προσέγγιση των Ορθοδόξων και Καθολικών Εκκλησιών».
Καταλαβαίνει κανείς λοιπόν πως το πλάνο δεν είναι σε τοπικό επίπεδο αλλά στοχεύει πιο ψηλά για “ενότητα” σε παγκόσμιο επίπεδο Ρ.Καθολικών και Ορθοδόξων.

Ο Σεβτσούκ δήλωσε νωρίτερα ότι η ιδέα μιας αποκατασταθείσας ευχαριστιακής κοινωνίας μεταξύ των Ορθοδόξων και των Ουνιτών είναι η «χαρούμενη προοπτική» τους. Προς το παρόν, η νέα ουκρανική μην αναγνωρισμένη εκκλησία και οι Ουκρανοί Ουνίτες έχουν αναπτύξει έναν οδικό χάρτη για συνεργασία σε διάφορους τομείς.
Μετά την «Σύνοδο ενοποίησης» στις 15 Οκτωβρίου, ο Σεβτσούκ χαιρέτισε την ενοποίηση των δύο σχισματικών δομών ως ένα «δώρο του Θεού» στο δρόμο προς την «πλήρη ενότητα των Εκκλησιών του κοινού Βαπτίσματος». Σημείωσε ότι από τότε, οι δύο ομάδες «πηγαίνουν μαζί στην ιστορία, προς την ενότητα, προς την αλήθεια».
Κατά την άποψή του, η αποκατάσταση της ευχαριστιακής κοινωνίας μεταξύ Ορθοδόξων και Καθολικών θα ήταν «εκπλήρωση της εντολής του Χριστού. Και αυτό θα επιτευχθεί, πιστεύει, από τη νέα ουκρανική δομή που θα ενταχθεί οικουμενικό κίνημα!!!!
Τι χρείαν έχομεν μαρτύρων;;;
«Γνωρίζουμε ότι η μητρική εκκλησία του Κιέβου, η οποία είναι η κοινή ρίζα τόσο της Ουκρανικής Ορθοδοξίας όσο και της Ελληνικής Καθολικής Εκκλησίας, αντέδρασε οδυνηρά στο χάσμα μεταξύ Ρώμης και Κωνσταντινούπολης. Για πολλά χρόνια, οι προκαθήμενοι, οι επισκοπές, τα μοναστήρια και οι πιστοί της Εκκλησίας του Κιέβου το θεωρούσαν μια τοπική σύγκρουση, μια διαμάχη μεταξύ των Λατίνων και των Ελλήνων. Αλλά αργότερα, αυτό το χάσμα έκοψε το εσωτερικό της Εκκλησίας του Κιέβου σε τεμάχια. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σήμερα είναι απαραίτητο να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια όχι μόνο για να ξεπεραστεί η διαίρεση μέσα στην Ουκρανική Ορθοδοξία αλλά και με σοβαρή θεολογία, προσευχή και εργασία για την αποκατάσταση της αρχικής ενότητας της Εκκλησίας του Κιέβου στους ορθόδοξους και καθολικούς κλάδους της. Και το UGCC φέρει την μυστικιστική μνήμη της Εκκλησίας για τον αδιαίρετο Χριστιανισμό της πρώτης χιλιετίας», κατέληξε ο Σεβτσούκ.
Αν επομένως συμβούν όλα αυτά που περιγράφει σε ουκρανικό επίπεδο, μπορεί αυτό να αποτελέσει πιλότο για …ευρύτερη ενότητα; Άλλωστε οι συμπροσευχές, τα συλλείτουργα, οι συνεορτασμοί είναι τακτικό φαινόμενο οπότε το πρώτο βήμα έχει ήδη γίνει.
Πηγή

Οι πέντε πρωταγωνιστές της μεγαλύτερης προδοσίας στην σύγχρονη ιστορία της Ελλάδος. (βίντεο)

σ.σ. Οι πρωταγωνιστές της μεγαλύτερης παγκοσμίως επιχείρησης παράδοσης εθνικής κυριαρχίας, της λεγομένης «συμφωνίας των Πρεσπών», είναι πέντε. Οι τρεις πρώτοι,

Ιστορική καταισχύνη για όσους ψηφίσουν τη Συμφωνία των Πρεσπών

Ιστορική καταισχύνη για όσους ψηφίσουν τη Συμφωνία των Πρεσπών

 

Βενιαμίν Καρακωστάνογλου

Όποια και αν είναι προσεχώς η τύχη που θα έχει στην ελληνική Βουλή η διαβόητη Συμφωνία των Πρεσπών, το ότι βρέθηκαν Έλληνες πολιτικοί ηγέτες να δεχτούν τη χρήση από τους Σκοπιανούς των όρων Μακεδονία, Μακεδόνες, μακεδονική, για την ιθαγένεια, την εθνότητα και τη γλώσσα (καθόλα σλαβική) των Σκοπίων, θα αποτελεί και στο μέλλον μία καταισχύνη, μία μόνιμη δουλεία, ένα βαρίδι και ένα επιχείρημα εναντίον της Ελλάδος σε κάθε μελλοντική επαναδιαπραγμάτευση του ζητήματος.

Το «Βόρεια Μακεδονία» ούτε χρησιμοποιείται από τη σημερινή σκοπιανή ηγεσία ούτε μελλοντικά (πέρα από επίσημα έγγραφα ή κείμενα) θα χρησιμοποιείται στην καθημερινή διεθνή και εσωτερική πρακτική. Ούτε όμως θα αρκούσε για να αντιρροπήσει τη χρήση (βλέπε άρθρο 7 της Συμφωνίας των Πρεσπών) των όρων Μακεδονία, Μακεδόνες και όλα τα σχετικά επίθετα.

Νά ευχαριστείτε τό Θεό γιά τά πάντα

«Νά προσεύχεσθε ἀδιάκοπα.
Νά εὐχαριστεῖτε τό Θεό γιά τά πάντα.
Νά εἶσθε χαρούμενοι.
Μήν ἀφήνετε νά κυριευθεῖτε
ἀπό τό πνεῦμα τῆς ἀπογοητεύσεως.
Σᾶς ἐμπιστεύομαι στό Θεό καί στήν Ὑπεραγία Μητέρα Του.
Μή φοβᾶστε τίποτε…».

π. Σεραφείμ Δημόπουλος
(Η διαθήκη του προς τα πνευματικά του παιδιά)

Πηγή

Θεραπεία της ψυχής με την υπακοή

* Ένα καταπληκτικό κείμενο του π. Συμεών Κραγιόπουλου, που αξίζει να το διαβάσει ο κάθε Χριστιανός και μας δείχνει τον δρόμο για την θεραπεία της ψυχής..

Θέλουμε δεν θέλουμε, ακριβώς επειδή υπάρχει η αμαρτία μέσα στο ανθρώπινο γένος, έχουμε πότε το ένα κακό, πότε το άλλο.
Πέρα από το ότι γενικώς ο άνθρωπος είναι αμαρτωλός, και ένεκα του ότι είναι αμαρτωλός κάνει και αμαρτίες προσωπικές, έχουμε και σωματικές και ψυχοσωματικές συνέπειες της αμαρτίας.
Έτσι λοιπόν σε κάποιον από γεννησιμιού του η όλη ψυχοσύνθεσή του μπορεί να είναι τέτοια, που να ευνοεί να πάθει αργότερα, ή από νωρίς ακόμη, ψυχοπάθεια.
Πόσα και πόσα παιδάκια –είτε αγόρια είτε κορίτσια· καμιά φορά πιο πολύ τα κορίτσια το παθαίνουν αυτό– ξεκινούν τη ζωή τους με ένα αίσθημα κατωτερότητος, χωρίς να το καταλαβαίνουν, και σ’ όλη τους τη ζωή περνούν μαρτύριο οι άνθρωποι αυτοί και δεν ξέρουν ακριβώς τι συμβαίνει.

Τέτοια τύφλωση!

Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣΚΟΥΦΗΣ

ΚΑΙ ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟ ΒΙΟΛΙ

Του κ. Ανδρέα Κυριακού

Ανήμερα των Φώτων τελέστηκε στον ποταμό Ιζάρ του Μονάχου ο Αγιασμός των υδάτων. Προεξάρχων ο π. Πέτρος Κλιτς συμπαραστατούμενος από τον π. Γεώργιο Σιώμο και τον π. Φαγιέζ Μανσούρ του Πατριαρχείου της Αντιόχειας. Παρίστατο, φυσικώ τω λόγω, και ο πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου π. Απόστολος Μαλαμούσης μετά της κουστωδίας. 

Ποιοι περιλαμβάνονταν σ’ αυτήν; Ο εκπρόσωπος του Παπικού «αρχιεπισκόπου» της πόλεως εκλαμπρότατος κ. Αλεξάντερ Χόφμαν, η Προτεστάντισσα παστόρισσα (κατά το μαστόρισσα) κυρία Μπάρμπαρα Κίττελμπεργκερ ως και ο πάστορας κύριος Γκοντφρίντ φον Ζέγνιτζ κ.ο.κ.Το ερώτημα για το ποιος ήταν ο κοκκινοσκούφης νομίζω απαντάται. Αυτός ήταν ο κ. Χόφμαν, εκπρόσωπος του Παπισμού.

Το άλλο ερώτημα πότε θα μας το απαντήσουν οι Οικουμενιστές. Ποιο δηλαδή; Το ποια θέση έχουν σε εκκλησιαστική τελετή

Σχετικά με την έναρξη του σωτηρίου έργου του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού στη Γαλιλαία

Κυριακή μετά τα Φώτα:

Σχετικά με την έναρξη του σωτηρίου έργου του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού στη Γαλιλαία (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

(Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, Κεφ. 4, χωρία 12 έως 17)

Απόσπασμα από την ομιλία ΙΔ΄ του αγίου Ιωάννου,

αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, του Χρυσοστόμου.

Ἀκούσας δὲ ὁ Ἰησοῦς ὅτι Ἰωάννης παρεδόθη, ἀνεχώρησεν εἰς τὴν Γαλιλαίαν (:Όταν δε ο Ιησούς άκουσε ότι ο Ιωάννης συνελήφθη κατά διαταγή του Ηρώδη Αντύπα και οδηγήθηκε στη φυλακή, αναχώρησε από την Ιουδαία για την Γαλιλαία).
Για ποιον λόγο ο Ιησούς αναχωρεί; Επειδή πάλι θέλει να μας διδάξει να μη σπεύδουμε να αντιμετωπίσουμε κατά μέτωπον τους πειρασμούς, αλλά να υποχωρούμε και να απομακρυνόμαστε από αυτούς· διότι αξιοκατάκριτο δεν είναι το να μη ρίχνεις τον εαυτό σου στον κίνδυνο, αλλά το να μην αντισταθείς με γενναιότητα, όταν πέσεις σ’ αυτόν. Αυτό λοιπόν θέλοντας να διδάξει και προσπαθώντας να περιορίσει τον φθόνο των Ιουδαίων, αναχωρεί για την Καπερναούμ. Έτσι, αφενός και την προφητεία εκπληρώνει και αφετέρου σπεύδει για να αλιεύσει τους μελλοντικούς διδασκάλους της οικουμένης, επειδή βέβαια διέμεναν εκεί, ασχολούμενοι βιοποριστικά με το ψάρεμα.
Εσύ, όμως, πρόσεξε, σε παρακαλώ, με ποιον τρόπο, από παντού