Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2019
Ψηλά η Σημαία στον Εθνικό αγώνα, ανύπαρκτη στον υπέρ Πίστεως! --Καλά, Δεσποτάδες είναι, ή πολιτικοί;
Μητροπολίτης Κίτρους Γεώργιος:
Δεν θα υποστείλουμε την σημαία των αγώνων μας, είτε περάσει η συμφωνία είτε δεν περάσει.
ΔΙΑΤΡΗΤΗ ΚΑΙ ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ
ΗΠΑ: 13χρονος ξύπνησε λίγο «μετά από την συναίνεση των γονιών του» να προχωρήσουν στη δωρεά οργάνων του
Παγκόσμια συγκίνηση έχει προκαλέσει η ιστορία ενός 13χρονου
αγοριού στην Αλαμπάμα των ΗΠΑ, που νοσηλευόταν σε κώμα για δύο μήνες,
έπειτα από ατύχημα, όμως συνήλθε λίγο μετά από την συναίνεση των γονιών
του να προχωρήσουν στη δωρεά οργάνων του.
Οι γονείς του είχαν χάσει κάθε ελπίδα να συνέλθει το παιδί τους από το κώμα, όμως εκείνος, τους διέψευσε και λίγο αφότου η μητέρα του υπέγραψε τα απαραίτητα χαρτιά για να προχωρήσει η δωρεά οργάνων του, άρχισε να ανακτά τις αισθήσεις του.
Ο 13χρονος Τρέντον, είχε χτυπήσει σοβαρά το κεφάλι του όταν καρότσα πάνω στην οποία είχε ανέβει αναποδογύρισε με αποτέλεσμα να τραυματιστεί βαρύτατα. Ήταν τόσο σοβαρές οι εγκεφαλικές κακώσεις, που οι γιατροί είχαν σχεδόν από την αρχή
Οι γονείς του είχαν χάσει κάθε ελπίδα να συνέλθει το παιδί τους από το κώμα, όμως εκείνος, τους διέψευσε και λίγο αφότου η μητέρα του υπέγραψε τα απαραίτητα χαρτιά για να προχωρήσει η δωρεά οργάνων του, άρχισε να ανακτά τις αισθήσεις του.
Ο 13χρονος Τρέντον, είχε χτυπήσει σοβαρά το κεφάλι του όταν καρότσα πάνω στην οποία είχε ανέβει αναποδογύρισε με αποτέλεσμα να τραυματιστεί βαρύτατα. Ήταν τόσο σοβαρές οι εγκεφαλικές κακώσεις, που οι γιατροί είχαν σχεδόν από την αρχή
Ανοικτή Επιστολή Ηγουμένου Ι. Μ. Σιμωνοπετρας, «που τσακίζει κόκκαλα!»
Δημοσιεύσαμε κατόπιν
παρακλήσεως σχολιαστοῦ (ἐδῶ) καὶ μὲ τίτλο «Αυτοί που τόλμησαν
να τα βάλουν με τον Οικουμενιστή πατρ. Αθηναγόρα!», λίγα λόγια γιὰ
τὸν ἀείμνηστο Ἡγούμενο τῆς Σιμωνόπετρας π. Χαραλάμπη (1891-1973), ὁ ὁποῖος ἀποτειχίστηκε
ἀπὸ τὸν πατριάρχη Ἀθηναγόρα. Αὐτὴ ἡ δημοσίευση, προκάλεσε παρόμοια ἀνάρτηση τοῦ
ἱστολογίου «krufo-sxoleio» (ἐδῶ), συμπληρωμένη μὲ Ἀνοικτὴ Ἐπιστολὴ τοῦ π. Χαραλάμπη
πρὸς τὴν Ἐκλησία τῆς Ἑλλάδος. Τὴν ἀνάρτηση αὐτὴ μᾶς γνωστοποιήθηκε μὲ σχόλιο (ἐδῶ), (πιθανὸν ἀπὸ τὸν ἴδιο σχολιαστή),
σημειώνοντας ὅτι αὐτὴ «η Ανοικτή Επιστολή
τσακίζει κόκκαλα!», χωρὶς νὰ διευκρινίζει, ποιά κόκκαλα τσακίζει!
Δημοσιεύουμε στὴ συνέχεια τὴν Ἐπιστολὴ ποὺ ἔστειλε τὸ 1972 ὁ Ἡγούμενος
τῆς Ἱ. Μ. Σίμωνος Πέτρας ἀρχιμανδρίτης Χαράλαμπος πρὸς τὸν τότε «Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο κ. Ἱερώνυμον (Α΄) καὶ πάντας τοὺς
Ἀρχιερεῖς τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ χριστεπώνυμο πλήρωμα».
Ἡ ἐπιστολὴ αὐτὴ εἶναι σημαντικὴ γιὰ δύο λόγους:
Α) Δείχνει ποιό ἦταν τὸ φρόνημα τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ γενικὰ
τῶν Χριστιανῶν τῆς ἐποχῆς ἐκείνης (ὅπως τῶν ἀρθρογράφων τοῦ «Ὀρθόδοξου Τύπου», τῆς
Ἀδελφότητος «Ο ΣΩΤΗΡ», τῆς Ἀδελφότητος τοῦ Καντιώτη, τοῦ π. Σπυρίδωνος Μπιλάλη,
τοῦ καθηγητῆ Ἀνδρ. Θεοδώρου καί ...πολλῶν ἄλλων) καὶ δείχνει πόσο ὅμοια ἦταν ἐπιχειρήματά
τους, μὲ τὰ σημερινὰ ἐπιχειρήματα τῶν πραγματικὰ εὐσεβῶν πιστῶν, ποὺ δὲν ἀνέχονται
ἐν σιωπῇ καὶ ἀπραξίᾳ
τὴν ἐγκατάλειψη τῆς Πίστεως στὰ χέρια τῶν Οἰκουμενιστῶν.
Αὐτὰ ποὺ ἀναφέρει ὁ μακαριστὸς
Ἡγούμενος ἀποτελοῦν κόλαφο ὄχι μόνο γιὰ τοὺς Οἰκουμενιστές, ἀλλὰ καὶ γιὰ τοὺς ἀντι-Οἰκουμενιστές,
μιᾶς καὶ ὅπως εἶναι σὲ ὅλους γνωστό, ὁ Ἡγούμενος π. Χαράλαμπος δὲν μνημόνευε τὸν
Ἀθηναγόρα καὶ ὅποιον οἰκουμενιστὴ συλλειτουργό του, ὅπως αὐτοὶ σήμερα διδάσκουν, ὅτι μποροῦμε νὰ πράττουμε· νὰ μνημονεύουμε , δηλαδή, ἀκίνδυνα καὶ κατ’ οἰκονομίαν καὶ νὰ κοινωνοῦμε ἀπὸ τὰ χέρια τῶν αἱρετικῶν καὶ ὅσων κοινωνοῦν μαζί τους καὶ δὲν ἀπομακρύνονται ἀπ' αὐτούς!
Β) Ἡ ἐπιστολὴ αὐτή, ὅμως, καταδεικνύει καὶ κάτι ἄλλο: Καταδεικνύει
τὴν πλάνη τῶν Γ.Ο.Χ. –καὶ ὅσων τοὺς γλυκοκοιτάζουν– μιᾶς καὶ ὁ μακαριστὸς Ἡγούμενος
δὲν ἀποσχίσθηκε ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία,
παρὰ τοὺς ὅποιους νεωτερισμοὺς πού –ἀπὸ τότε– δειλά-δειλὰ ἔμπαιναν στὴν Ἐκκλησία! (Ὅπως δὲν ἀποσχίστηκαν καὶ ὁ ὅσιος Φιλόθεος Ζερβᾶκος, ὁ ἅγιος Νικόλαος Πλανᾶς καὶ
ἄλλοι ἅγιοι ἄνδρες τῆς ἐποχῆς ἐκείνης). Καὶ ὁ λόγος ποὺ δὲν μνημόνευε δὲν ἦταν, φυσικά, τὸ
Ἡμερολόγιο, ἀλλὰ ἦταν ἡ παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μὲ ὅλα τὰ παρεπόμενά της. Αὐτὸ
τὸ ἀποδεικνύει καὶ ἡ ἐπιστολὴ ποὺ στάλθηκε, ὄχι μετὰ τὴν διόρθωση
τοῦ ἡμερολογίου, ἀλλὰ μετὰ τὴν ἄρση τῶν ἀναθεμάτων, δηλ. ὅταν ἔφθασε ὁ οἰκουμενιστικὸς κόμπος
στὸ χτένι.
Ἔτσι ἐνῶ τὴν ἐπιστολὴ φαίνεται ὅτι τὴν ἔγραψε, ἔχοντας
στὸ μυαλό του τὴν συνεχιζόμενη ἔνταση καὶ τὰ προβλήματα ἐξαιτίας τοῦ Ἡμερολογιακοῦ
προβλήματος, καὶ ἐνῶ καυτηριάζει τὴν ἀλλαγὴ
τοῦ ἡμερολογίου καὶ ἰδίως τὸν τρόπο ποὺ ἔγινε (ὅπως κάνουν ὅλοι οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς
τοῦ Νέου Ἡμερολογίου), οὐδεμία νύξη κάμνει περὶ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὡς
καινοτόμου· καὶ φυσικά, δὲν χαρακτηρίζει
τοὺς πιστοὺς τοῦ Ν.Η. ὡς ἀναθεματισμένους καὶ αἱρετικούς (ἐν δυνάμει ἢ μή, δὲν παίζει
ρόλο)· καὶ δὲν ἀμφισβητεῖ τὴν ἐκκλησιολογία τῆς Ἐκκλησίας «τοῦ νέου», ὅπως πράττουν
σύγχρονοι ἁγιορεῖτες ποὺ φλερτάρουν μὲ διάφορες παρατάξεις τῶν Γ.Ο.Χ. Ἡ εἰσαγωγὴ
τῆς ἐπιστολῆς καὶ ἡ προσφώνηση τοῦ ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου ἀποτελεῖ σαφέστατη ἀπόδειξη
τῶν παραπάνω συμπερασμάτων. Δηλαδή, μ’ ἕνα λόγο, δὲν δογματοποιεῖ τὸ Ἡμερολόγιο.
Ἄν τώρα οἱ Γ.Ο.Χ. χαρακτηρίζουν αὐτὴ τὴν ἐπιστολὴ ὡς τσακίζουσα
κόκκαλα, γιατὶ δὲν υἱοθετοῦν καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ στάση τοῦ
μακαριστοῦ ἡγουμένου, ἀλλὰ ἐπιμένουν στὸ σχίσμα;
Εἶναι σαφὴς ὁ π. Χαραλάμπης· στὶς ἀρχὲς τοῦ 20ου
αἰῶνος,
«Αν Κύριε, εξετάσης τις ανομίες μας, ποιος θα μπορέση να σταθή μπροστά σου;».
«Εάν ανομίας παρατηρήσης Κύριε, Κύριε, τις υποστήσεται;»
Για να μη λέγη λοιπόν κάποιος ότι, επειδή είμαι αμαρτωλός και γεμάτος από αμέτρητα κακά, δεν μπορώ να προσέλθω και να προσευχηθώ και να παρακαλώ τον Θεό, αφαιρώντας την δικαιολογία αυτή λέγει: «Αν εξετάσης τις ανομίες μας Κύριε, Κύριε, ποιος θα μπορέση να σταθή μπροστά σου;»; Το «ποιος», εδώ σημαίνει κανένας.
Διότι δεν είναι δυνατό, δεν μπορεί κανένας ποτέ να επιτύχη την ευσπλαχνία και φιλανθρωπία του Θεού, αν εξετασθούν με λεπτομέρεια οι ευθύνες των πράξεών του.
Και αυτά τα λέγω όχι για να οδηγήσω τις ψυχές σας σε αδιαφορία, αλλά για να παρηγορήσω εκείνους που πέφτουν σε απόγνωσι. Διότι ποιος θα μπορέση να καυχηθή ότι έχει αγνή καρδιά; ή ποιος θα έχη το θάρρος να πη ότι είναι καθαρός από αμαρτίες; Και γιατί αναφέρω τους άλλους; Διότι και αν ακόμη παρουσιάσω στη μέση τον Παύλο και θελήσω να κάνω ακριβή εξέτασι των πράξεών του, δεν θα μπορέση να σταθή απέναντί Του.
Πράγματι, τι θα μπορούσε να πη; Μελέτησε προφήτες με πολύ