Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ (Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ)

- ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ -

 
      Σαράντα ήμερες από την κατά σάρκα Γέννηση Του ο Χριστός προσφέρθηκε στον Ναό, σύμφωνα με τα καθιερωμένα από τον νόμο. Και επειδή εκεί στον Ναό του έγινε υποδοχή από πνευματοκίνητους ανθρώπους, και μάλιστα επειδή ο Συμεών τον πήρε στην αγκαλιά του, γι' αυτό και λέγεται Υπαπαντή. η λέξη προέρχεται από το ρήμα υπαντάω και σημαίνει έρχομαι σε συνάντηση κάποιου.

  Η Εκκλησία καθόρισε η μεγάλη αυτή Δεσποτικοθεομητορική εορτή ["Ν": δηλ. εορτή, που είναι συγχρόνως και "δεσποτική" (του Χριστού) και "θεομητορική" (της Παναγίας)] να εορτάζεται την 2α Φεβρουαρίου, γιατί αυτή η ημέρα είναι η τεσσαρακοστή από την 25η Δεκεμβρίου, πού εορτάζεται η Γέννηση του Χριστού κατά σάρκα. Με αυτόν τον τρόπο διαιρεί τον ετήσιο χρόνο με τους σταθμούς της θείας οικονομίας και τον ευλογεί. Ταυτόχρονα δίνει στον άνθρωπο την δυνατότητα να μυηθή στο μεγάλο μυστήριο της ενανθρωπήσεως του Υιού και Λόγου του Θεού.

     Το περιστατικό της προσφοράς του Χριστού στον Ναό, κατά την τεσσαρακοστή ήμερα από την Γέννησή

ΜΙΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΟΝΟΜΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ ΩΣ "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ" !!!

 Ο γέροντας Αθανάσιος σε μια ομιλία του από τη σειρά : "Πράξεις των Αποστόλων",ομιλία 206η, στις 9-1-1994, αναφέρει τα εξής προφητικά για το μείζον θέμα της ονομασίας των Σκοπίων ως "Μακεδονίας":

    ...Καί όταν επιμένουν για τη Μακεδονία, να έχουν το όνομα "Μακεδονία", είναι ώστε την επόμενη, ο Θεός να μας ελεήσει, την επόμενη της κατοχυρώσεως του ονόματος να μας πουν, "εμείς είμαστε η Δημοκρατία της Μακεδονίας". Οι κάτοικοι της Μακεδονίας; Είναι δούλοι, δηλαδή είναι κάτω από την Ελληνική κατοχή. Η Μακεδονία είναι δική μας. Την επόμενη της αναγνωρίσεως θα εγείρουν δικαιώματα εφ' όλης της Μακεδονίας μας. Τα ξέρετε αυτά δεν σας είναι καινούρια, τα ξέρετε. Γι΄αυτό και πολύς καυγάς γύρω από το θέμα αυτό.

Πηγή

«Παραβάτες νόμου» και «παραβάτες Θεοῦ»!

Μιὰ πατερικὴ θέση ποὺ οἱ Πνευματικοὶ καὶ οἱ Γέροντες παραβλέπουν, ἀλλὰ εἶναι θέση κλειδὶ ποὺ βοηθᾶ νὰ καταλάβουμε τὴν ἐπικινδυνότητα τῆς αἱρέσεως, εἶναι ἡ διάκριση ποὺ γίνεται μεταξὺ τῶν καθημερινῶν ἁμαρτιῶν ποὺ ὁ καθένας μας διαπράττει καὶ τῆς ἁμαρτίας τῆς αἱρέσεως. Οἱ Πατέρες δίνουν ἄλλη διάσταση στὶς καθημερινές μας ἁμαρτίες καὶ ἄλλη βαρύτητα στὴν ἁμαρτία τῆς αἱρέσεως. Αὐτοὺς ποὺ παραβαίνουν τὶς Ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ τοὺς χαρακτηρίζουν «παραβάτες νόμου», ἐνῶ αὐτοὺς ποὺ  παραβαίνουν τὶς Ἐντολὲς ἐκεῖνες, ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὴν πίστη καὶ τὰ δόγματα, δηλαδὴ τοὺς αἱρετικούς, τοὺς ὀνομάζουν «παραβάτες Θεοῦ».

Καὶ εἶναι,  λέγει ὁ ἱ. Χρυσόστομος «πολλὴ μεγάλη ἡ διαφορὰ μεταξὺ αὐτῶν τῶν δύο παραβάσεων. Γιατὶ ὅσοι ἁμαρτάνουν, ἔχουν ἀκόμα ἐλπίδα σωτηρίας, ἀφοῦ μέσα τους ὑπάρχει ἡ ρίζα τῆς τοῦ Θεοῦ γνώσεως, οἱ αἱρετικοὶ ὅμως, ἔχουν τελείως ἐκπέσει τῆς σωτηρίας, ἀφοῦ ἔχουν ἀρνηθεῖ αὐτὸν τὸν αἴτιον τῆς σωτηρίας» τὸν Χριστό, ἀσεβοῦντες πρὸς αὐτὸν μὲ τὸ νὰ διαστρέφουν τοὺς λόγους Του καὶ ἐμμένοντες στὴν ἀσέβειά τους.

Βίος, μαρτύριον, θαύματα Αγίου Μεγαλομάρτυρος Τρύφωνος θαυματουργού

Βίος

    Ὁ πανάριστος Μεγαλομάρτυρας τοῦ Χριστοῦ Τρύφων εἶχε πατρίδα τὴν Λάμψακο τῆς Φρυγίας, πόλι τῆς Μικρᾶς Ἀσίας στὰ παράλια τοῦ Ἑλλησπόντου. Τὸν ἑλληνικὸ βίο του συνέγραψε ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ μεταφραστής, ποὺ ἔζησε τὸν 10ο αἰῶνα καὶ συνέλεξε τοὺς ὑπάρχοντας τότε βίους τῶν Ἁγίων καὶ διετύπωσε ἐκ νέου· ἔτσι ἔχουμε καὶ τὸν περίφημο βίο τοῦ Ἁγίου Τρύφωνος, ἀπὸ τὸν ὁποῖο παραθέτουμε ἀποσπάσματα σὲ νεοελληνικὴ ἀπόδοσι (διασκευὴ κ. Τρύφωνος Ἀλεξοπούλου, ἰατροῦ).
    »... Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες μετὰ τοὺς Ἀποστόλους ἔγιναν συνεχιστὲς τῆς χριστιανικῆς εὐσεβείας. Αὐτοὶ πῆραν σὰν μιὰ σπίθα τὴν φωτιὰ τῆς πίστεως ἀπ᾿ τοὺς Ἀποστόλους. Ἔπειτα, αὐτὴ ἡ σπίθα θέριεψε

Γέροντα, τόσο σημαντικό είναι...;

Πηγή