ΤΙ ΚΑΙ τί δὲν σκαρφίζεται ὁ «ἀλάθητος»...

«Ἑνότης τοῦ Μαρτυρίου»:

Τὸ νέο τέχνασμα τοῦ παπισμοῦ

διὰ τὴν «ἕνωσιν τῶν ἐκκλησιῶν»!

ΤΙ ΚΑΙ τί δὲν σκαρφίζεται ὁ «ἀλάθητος» καὶ τὸ σκοτεινὸ ἐπιτελεῖο του, στὰ ἄδυτα τοῦ «κράτους τοῦ Θεοῦ», γιὰ νὰ ὑποτάξει ὁλόκληρη τὴν χριστιανοσύνη στὴν ἀφεντιά του. Γιὰ ὑποχωρήσεις ἀπὸ τὶς κακοδοξίες τῆς «ἐκκλησίας» του, οὔτε λόγος, μόνο τεχνάσματα προβάλλει.
Δεῖτε ἕνα, ὅπως τὸ ἀποκάλυψε ὁ ἔγκριτος δημοσιογράφος κ. Μ. Κεῖος: «Τὸ ὕπουλο σχέδιο μὲ δόλωμα τὴν περίφημη πιὰ “ἑνότητα τοῦ μαρτυρίου” προωθεῖ ἐκ νέου τὸ Βατικανό. Μὲ πρόσχημα τοὺς

Η μετά θάνατον Εμφάνιση του Αγίου Νεκταρίου στον χωροφύλακα

    Όταν ακόμη ζούσε ο Άγιος έλεγε εις ένα χωροφύλακα άπιστον, να πιστέψει. Ότι υπάρχει δηλαδή Θεός, να μετανοήσει, να εξομολογηθεί, να εκκλησιάζεται, να κοινωνεί. Ο χωροφύλαξ όμως δεν επίστευε σε τίποτα. Πάντως ήλθεν εποχήν που ο χωροφύλαξ μετετέθη επί 12 χρόνια, από την Αίγιναν εις την Μακεδονίαν.
     Μετά όμως ξαναγύρισε εις την Αίγιναν, εις την παραλίαν της Αιγίνης, συνήντησε τον Άγιον Νεκτάριον, ο οποίος του επανέλαβε τα ίδια περί πίστεως λόγια. Εις την συνέχειαν ο χωροφύλαξ επήγε εις το καφενείον και ευρήκε τους παλαιούς του φίλους και συν τοις άλλοις τους είπε:
      «Εντύπωση μεγάλη μου κάνει πως αυτός ο Ηγούμενος της Αγίας Τριάδος (της Μονής του Αγίου) ζει ακόμη».
      «Ποιος Ηγούμενος;» τον ρωτούν.
      «Ο Ηγούμενος της Αγίας Τριάδος».
     «Μα ο Ηγούμενος της Αγίας Τριάδος, έχει πεθάνει τρία χρόνια τώρα».
     «Πώς είπατε, έχει πεθάνει τρία χρόνια; Μα εγώ τώρα τον συνάντησα στο δρόμο και τα είπαμε!».
   Ιερά συγκίνησις κατέλαβε πάντας, ως και τον χωροφύλακα όταν διαπίστωσε ότι ο Άγιος παρουσιάσθηκε για να τον συνετίσει και τρέμοντας επήγε εις το Μοναστήρι και προσεκύνησε μετανοημένος, τον Χριστόν και τον Άγιον Νεκτάριον.

Πηγή

«Η βίωση της αλήθειας στην υμνολογία της Μ. Εβδομάδος»

Τοῦ Ν. ΣΑΚΑΛΑΚΗ

Η σημερινή οργάνωση της κοινωνίας (ως εποικοδόμημα), διαθέτει δομές που ενσωματώνουν τον άνθρωπο στο Υπέρ-εγώ της κοινωνίας και τον δυσκολεύουν στο να κρατήσει υγιή προσωπικότητα.

Ο καπιταλισμός και ο οικουμενισμός έχουν δημιουργήσει στους σύγχρονους Ορθοδόξους «συστημική» συνείδηση, που τους έχει αφαιρέσει το αντιστασιακό δυναμικό, το οποίο είχαν οι παλαιότεροι ορθόδοξοι, οι μάρτυρες και οι ομολογητές της πίστεως. Ιδιαίτερα, τους συνειδητούς – μαχητικούς ορθοδόξους τους προβάλλει το σύστημα ως «υποσύστημα» της κοινωνίας και της Εκκλησίας (φανατικοί - σχισματικοί).

Οι σημερινοί ορθόδοξοι, οι στερημένοι από την αίσθηση των πραγματικών εκκλησιολογικών συνθηκών, έχουν

«Είς Κύριος, Μία Εκκλησία, έν Βάπτισμα, μία θύρα...»! (M. Aθανάσιος)

Ο Μέγας Αθανάσιος, ο αγωνιστής Επίσκοπος κατὰ τῆς αιρέσεως, και οι σύγχρονοι Επίσκοποι, προαγωγοί της Παναιρέσεως!

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ

και ΟΙ “ΑΓΩΝΕΣ” ΤΩΝ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΠΟΙΜΕΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ

ΕΠΕΚΤΑΣΗ  ΚΑΙ ...ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΩΣ

ΤΗΣ ΠΑΝΑΙΡΕΣΕΩΣ

Ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι Ποιμένες καὶ Ἐπίσκοποι, ποὺ ἔζησαν σὲ καιρὸ αἱρέσεως (μὲ πρώτους τὸν Μ. Ἀθανάσιο καὶ ἅγιο Κύριλλο) κατήγγειλλαν τὴν αἵρεση καὶ πολέμησαν τοὺς αἱρετικούς, προέτρεπαν τὴν Διακοπὴ τοῦ Μνημοσύνου τῶν «ὀρθoδόξων» ἀλλὰ κακοδοξούντων Ἐπισκόπων. Γι’ αὐτὸ καὶ διώχτηκαν, ἐξορίστηκαν καὶ βασανίστηκαν! 

Καὶ τί κάνουν οἱ σύγχρονοι Ἐπίσκοποι; Ὄχι μόνο καὶ δὲν συζητᾶνε γιὰ Διακοπὴ Μνημοσύνου τῶν ΠΑΝΑΙΡΕΤΙΚΩΝ Οἰκουμενιστῶν. Ἀσφαλῶς ὄχι. Ὄχι μόνο δὲν καταγγέλλουν καὶ δὲν πολεμοῦν τοὺς αἱρετικούς. Ὄχι μόνο ἀδιαφοροῦν γιὰ τὴν ἐπέκταση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀλλὰ ἀποστρέφονται τοὺς ἀγῶνες ὑπὲρ τῆς Πίστεως καὶ ἐμποδίζουν, ὅσους Ποιμένες ἀγωνίζονται κατὰ τῆς αἱρέσεως! Ἄρχισαν μάλιστα νὰ τοὺς διώκουν!! Καὶ ἀκόμα, συγκεντρώνονται σὲ Σύνοδο, ὄχι γιὰ νὰ καταδικάσουν τὴν αἵρεση, ἀλλὰ νὰ πάρουν ἀποφάσεις γιὰ τὸν ἔλεγχο καὶ τὸ κλείσιμο καὶ τῶν ἱστολογίων ποὺ μιλοῦν κατὰ τῶν αἱρετιζόντων!!!

 Εἶναι καιρός, ὅσοι πιστοὶ ποθοῦν τὴν σωτηρία τους νὰ ἀπαιτήσουν οἱ Ποιμένες νὰ ἀκολουθήσουν τοὺς Ἁγίους. Νὰ ἀπαιτήσουν νὰ ἀποκαλύψουν ποιοί Πατριάρχες καὶ συνεπίσκοποί τους εἶναι αἱρετικοί, τοὺς ὁποίους δὲν κατονομάζουν, γιατὶ τότε θὰ πρέπει νὰ ἀπομακρυνθοῦν ἀπὸ αὐτούς. Καὶ νὰ ἀγωνιστοῦν στὴν πράξη κατὰ τῆς Παναιρέσεως ποὺ κατακλύζει τὰ πάντα.

Οι τρεις παρατάξεις στην εποχή του Αρειανισμού και οι τρεις παρατάξεις στην εποχή του Οικουμενισμού!

ΜΗΤΡ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ KANTΙΩΤΗ

Ο ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

(2 Μαΐου, Ἀνακομιδὴ τῶν λεψάνων) 

(ἀγῶνες καὶ περιπέτειες γιὰ τὴν ἀκρίβεια τῆς Ὀρθοδοξίας)

Ἐπισημάνσεις:

1. Ἡ ὁμιλία αὐτὴ ἔγινε τὸ 1973. Μιλᾶ γιὰ τοὺς ἀγῶνες τοῦ Μ. Ἀθανασίου ἐναντίον τῶν αἱρέσεων. Καὶ παροτρύνει τοὺς κληρικοὺς καὶ λαϊκούς, τὸ Λαὸ τοῦ θεοῦ, νὰ ἀγωνισθοῦν ἐναντίον τῶν συγχρόνων αἱρέσεων. Καὶ ποιά μεγάλη αἵρεση ἀναφέρει; Μήπως τὴν μεγαλύτερη αἵρεση τῶν ἡμερῶν μας, τὴν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅπως τὴν ὀνόμασε ὁ σύγχρονός του ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς; Ὄχι. Ἀναφέρει (ἀσφαλῶς καὶ ἐπειδὴ εἶναι δισέγγονη τοῦ Ἀρείου) τὴν αἵρεση τοῦ Χιλιασμοῦ. Γιατί δὲν εἶχε γίνει συνείδηση τοῦ πιστοῦ λαοῦ ὁ ὕπουλος Οἰκουμενισμὸς σὰν συγκεκριμένη Παναίρεση, γιὰ τοὺς λόγους ποὺ ἀλλοῦ ἔχουμε ἀναφέρε.

2. Ὁ π. Αὐγουστῖνος γράφει ὅτι «ὁ Μέγας Ἀθανάσιος δὲν ἔκανε θαύματα. Ἔκανε, ὅμως, ἕνα θαῦμα, τὸ μεγαλύτερο θαῦμα: ἐπολέμησε γιὰ τὴν ὀρθόδοξον πίστι. Καὶ συνεπῶς, τὸ θαῦμα αὐτὸ εἶνε τὸ ἀνώτερο ὅλων τῶν θαυμάτων».

3. Μᾶς ἐξηγεῖ ἐπίσης, ὅτι στὴν ἐποχὴ τοῦ Μ. Ἀθανασίου, ἐποχὴ Ἀρειανισμοῦ, ὑπῆρχαν στὴν Ἐκκλησία τρεῖς παρατάξεις, ὅπως καὶ σήμερα, ἐποχὴ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ὑπάρχουν τρεῖς παρατάξεις: «Ἡ μία παράταξις ἦταν οἱ ὀρθόδοξοι, μαζὶ μὲ τὸν Μέγα Ἀθανάσιο. Αὐτοὶ ἦταν λίγοι. Ἡ ἄλλη παράταξις, μὲ βασιλιᾶδες καὶ αὐτοκράτορες, ἦταν οἱ ἀρειανοί. Κόμμα μεῖζον. Αὐτὴ ἡ παράταξις ἔφερε διαίρεσι μέσα στὴν Ἐκκλησία. Καὶ ἡ ἄλλη παράταξις, τὸ τρίτο κόμμα, ἦταν οἱ ἡμιαρειανοί. Τί λέγανε αὐτοί; Αὐτοὶ ἤτανε οἱ συμβιβαστικοί. Λέγανε γιὰ τὸν Ἀθανάσιο· Ἀδιάλλακτος εἶνε, πώ πώ πώ, τῶν ἄκρων, τῶν ἄκρων! δὲν ὑποφέρεται· αὐτὸς διαίρεσε τὴν Ἐκκλησία… Καὶ αὐτοὶ τί ἔλεγαν. Νά ἐμεῖς οἱ ἡμιαρειανοὶ λέμε τρόπον τινὰ τὸ μέσον».

4. Καταλήγοντας λέγει ὅτι «ἐὰν δὲν μποροῦμε νὰ γίνουμε Μεγάλοι Ἀθανάσιοι, μποροῦμε νὰ γίνουμε μικροὶ Ἀθανάσιοι. Μικροὶ Ἀθανάσιοι ὅλοι ἐσεῖς ποὺ εἶσθε ἐδῶ. Ἐὰν δὲν μποροῦμε νὰ γίνουμε ἥλιος, νὰ γίνουμε ἕνα κεράκι».

Ο ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

(Ἀγῶνες καὶ περιπέτειες γιὰ τὴν ἀκρίβεια τῆς Ὀρθοδοξίας)

(ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ)

Ὁλόκληρη ἡ ὁμιλία ἐδῶ. 

ΝΑ τοῦ πλέξουμε ἐγκώμια; Εἴμεθα πολὺ μικροί. Ἐκεῖνος εἶνε γίγαντας καὶ τὸ ὕψος του προκαλεῖ δέος. Ὅποιος διαβάζει τὸ βίο του αἰσθάνεται ρῖγος και ἴλιγγο μπροστὰ στὴ φυσιογνωμία του. Ἐν τούτοις θὰ ψελλίσουμε κ᾿ ἐμεῖς λίγες λέξεις πρὸς τιμήν του.

Και είδα σαν γυάλινη θάλασσα...

 

    "Καὶ εἶδον ὡς θάλασσαν ὑαλίνην μεμιγμένην πυρί, καὶ τοὺς νικῶντας ἐκ τοῦ θηρίου καὶ ἐκ τῆς εἰκόνος αὐτοῦ καὶ ἐκ τοῦ ἀριθμοῦ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ ἑστῶτας ἐπὶ τὴν θάλασσαν τὴν ὑαλίνην, ἔχοντας τὰς κιθάρας τοῦ Θεοῦ.

    Καὶ ἄδουσι τὴν ᾠδὴν Μωϋσέως τοῦ δούλου τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ᾠδὴν τοῦ ἀρνίου λέγοντες· 

     Μεγάλα καὶ θαυμαστὰ τὰ ἔργα σου, Κύριε, ὁ Θεὸς ὁ παντοκράτωρ· δίκαιαι καὶ ἀληθιναὶ αἱ ὁδοί σου, ὁ βασιλεὺς τῶν ἐθνῶν.  τίς οὐ μὴ φοβηθῇ, Κύριε, καὶ δοξάσῃ τὸ ὄνομά σου; ὅτι μόνος ὅσιος, ὅτι πάντα τὰ ἔθνη ἥξουσι καὶ προσκυνήσουσιν ἐνώπιόν σου, ὅτι τὰ δικαιώματά σου ἐφανερώθησαν".

Πηγή 

"Να αρνηθούμε τη μετατροπή του σχολείου σε διαφθορείο"

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΑΣ

«ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ»... 

Ε, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΑΣ!

ΘΕΜΑ: ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ  2019

"Να αρνηθούμε τη μετατροπή

 του σχολείου σε διαφθορείο"

(π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης)

Δημήτριος Β. Εμμανουήλ

Αγαπητοί, Χριστός Ανέστη!

Μία μαθήτρια Β' Γυμνασίου είπε πως "στο σχολείο ακούμε περισσότερα για Ινδουϊσμό και διαλογισμό παρά για την Πίστη μας". Και αυτό είναι το δικό μου πρόβλημα ως Έλλην εκπαιδευτικός που ορκίστηκα να "φυλάττω" πίστη στην Πατρίδα, στο Σύνταγμα και τους νόμους του κράτους, και να εκτελώ τιμίως και ευσυνειδήτως τα ποικίλα καθήκοντά μου

Συμπληρώνονται τρία έτη από την Κολυμπάριον προδοσίαν – αποστασίαν (Σχόλιο)

Μ Α Υ Ρ Η   Ε Π Ε Τ Ε Ι Ο Σ

Ἀλλά, δυστυχῶς, οἱ "ἀντι-Οἰκουμενιστές" καταγγέλλουν τὴν προδοσία, τὴν χαρακτηρίζουν "νέα Φερράρα, ἀλλὰ καθίστανται ἠθικοὶ αὐτουργοὶ γιὰ τὴν "πρόοδο"-ἐμπέδωση-ἐπέκταση τῆς Παναιρέσεως, συνεχίζοντας νὰ κοινωνοῦν μὲ αὐτούς, ποὺ οἱ ἴδιοι χαρακτηρίζουν προδότες! Δὲν σκέπτονται τὸ ἁπλούστατο: Ποιός Ἅγιος θὰ κατηγοροῦσε κάποιον ὡς αἱρετικόν-προδότη τῆς Πίστεως καὶ θὰ κοινωνοῦσε μαζί του, ὅταν μάλιστα ἡ αἵρεσή του ἀριθμεῖ δεκαετίες; 

Συμπληρώνονται τρία ἔτη ἀπὸ τὴν Κολυμπάριον προδοσίαν – ἀποστασίαν 

Τοῦ κ. Χρήστου Κ. Λιβανοῦ, Συγγραφέως, Ἀρθρογράφου 

          Σὲ λίγες ἑβδομάδες συμπληρώνεται τριετία ἀπὸ τὴν σύγκλησι τῆς λεγομένης «ἁγίας & μεγάλης πανορθοδόξου συνόδου» στὸ Κολυμπάρι τῆς Κρήτης. Πολλὰ ὀνόματα ἐδόθησαν σ’ αὐτὴ ἀπὸ τοὺς διοργανωτές της πρὸς ἐντυπωσιασμὸ τῶν πιστῶν. 

          Οἱ ἀποφάσεις της, ὡστόσο, ἀπέδειξαν ὅτι ἐπρόκειτο περὶ μιᾶς ἀνίερης, μεγάλης μόνο σὲ ἀνομία, αἱρετικῆς, ληστρικῆς καὶ κακοδόξου συνόδου, ποὺ θὰ μείνῃ στὴν ἱστορία γνωστὴ ὡς τὸ πιὸ παράνομο συνέδριο ἀρχιερέων μετὰ ἀπὸ ἐκεῖνο τῶν Ἰουδαίων, ποὺ κατεδίκασε σὲ σταυρικὸ θάνατο τὸν Χριστό, καὶ ὡς ἡ πλέον καταστροφικὴ γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία σύνοδος ἀπὸ τὴν ἁγία Πεντηκοστή, ὅταν στὸ ὑπερῷο τῆς Ἱερουσαλὴμ ἱδρύθηκε ἡ μία καὶ ἁγία Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Δὲν ὑπερβάλλουμε καθόλου στὴν κρίσι μας. Διότι στὸ Κολυμπάρι συντελέσθηκε ἡ μεγαλύτερη προδοσία κατὰ τῆς Ἐκκλησίας, ἐσχάτη προδοσία, ποὺ ἐπισύ­ρει τὶς ἔσχατες ἐκκλησιαστικὲς ποινές, καθαίρεσι καὶ ἀφορισμό. 

Νέα Φερράρα – Φλωρεντία ἐβιώσαμεν εἰς τὰς ἡμέρας μας 

    Ὅταν οἱ βυζαντινοὶ αὐτοκράτορες συγκαλοῦσαν πραγματικὰ ἅγιες συνόδους, οἱ θεοφόροι Πατέρες καταδίκαζαν τὶς αἱρέσεις τῆς ἐποχῆς των. Στὸ Κολυμπάρι τί ἔπραξαν οἱ ἅγιοι ἀρχιερεῖς μας; Ἀντὶ νὰ καταδικάσουν αἱρέσεις, νομιμοποίησαν αὐτὲς καὶ τὶς ἀναγνώρισαν ὡς ἰσότιμες τῆς Ὀρθοδοξίας, ποὺ ἀναξίως οἱ