Γιατί η αποτείχιση πρέπει να πραγματοποιείται Επίσημα και Δημόσια, προς την επισκοπή, την ενορία και τους εν Χριστώ Αδελφούς;

Τοῦ κ. Βασιλείου Δαμουλάκη

    Η διακοπή μνημόνευσης έχει σκοπό να διαφυλάξει και να διατηρήσει την ορθόδοξη πίστη, απομονώνοντας τους αιρετικούς, τους οποίους ο αποτειχισμένος μέσω αυτής τους καλεί σε απολογία. Δεν πρόκειται για έξοδο από την Εκκλησία. Εκείνοι (οι αιρετικοί και οι σιωπούντες) με την αποδοχή και την διδαχή της αιρέσεως θέτουν τους εαυτούς τους εκτός, ακόμα και αν έχουν κάνει κατάληψη στους θρόνους.

Αν πραγματοποιηθεί διακοπή μνημόνευσης χωρίς δημόσια τοποθέτηση, ανακοίνωση, δήλωση, επιστολή, τότε ο καταγγέλλων τους αιρετικούς λειτουργώντας μόνο προσωπικά και εν κρυφώ, είναι σαν να κλείνει την πόρτα της Εκκλησίας, να αποχωρεί και να απομονώνεται. Δηλαδή το αντίθετο του σκοπού της διακοπής μνημόνευσης.

Ο καταγγέλλων με την δημόσια τοποθέτηση αφήνει το περιθώριο απάντησης από τους καταγγελλόμενους αιρετικούς, ώστε να ενημερώνεται πλήρως η συνείδηση της Εκκλησίας, καθώς τονίζω πως ο αποτειχισμένος τους καλεί σε απολογία και δεν έχει κανένα λόγο να μην τους ζητήσει τον λόγο επίσημα.

Η αίρεση-"Ένωση" ένα βήμα πριν το τέλος, αλλά οι ποιμένες κοιμούνται!

Πάπας Φραγκίσκος σε Φαναριώτες: Πλήρης ενότητα με τις επιτρεπόμενες διαφορές

Του Μανώλη Κείου 

“Παρά τις διαφορές μας, στην πραγματικότητα υπάρχουν πολλά περισσότερα που μας ενώνουν και μας ενθαρρύνουν να προχωρήσουμε μαζί”, δήλωσε ο επικεφαλής της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας κατά τη συνάντησή του με την αντιπροσωπεία του Φαναρίου, η οποία βρέθηκε στο Βατικανό με αφορμή τον εορτασμό των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. 

“Ο στόχος του διαλόγου με τους Ορθόδοξους είναι η πλήρης ενότητα” είπε ο Πάπας Φραγκίσκος απευθυνόμενος στα μέλη της αντιπροσωπείας του Οικουμενικού Πατριαρχείου της οποίας ηγήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Τελμησσού Ιωβ. 

Άκουε τί λέγουν περί Εκκλησίας οι αιρετικοί Οικουμενιστές, «ίνα έτι μειζόνως αὐτούς μισήσης»!

 Ἁγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων

«Ὁ ἐκείνοις κοινωνῶν, βλεπέτω μετὰ τίνων ἑαυτὸν     ἐντάσσει»  (Ἅγ. Κύριλλος)

     

    «Ἄκουε δέ, τίνα λέγουσιν εἶναι τὸν Χριστόν [Ἰησοῦν], ἵνα ἔτι μειζόνως αὐτοὺς μισήσῃς… (σ.σ.: Παρόμοιες βλάσφημες ἐκκλησιολογικὲς θέσεις -ὄχι ΜΙΑ, ἀλλὰ πολλές- κηρύττουν σήμερα οἱ Οἰκουμενιστές!). Ἆρα ἔστι τι τούτων ἀσεβέστερον; ἔστι τι τούτων ἀθλιώτερον; Ἐγὼ διηγοῦμαί σοι τὴν πλάνην, ἵνα μειζόνως αὐτοὺς μισήσῃς. Φεῦγε οὖν τὴν ἀσέβειαν, μηδὲ χαίρειν λέγε τῷ τοιούτῳ, ἵνα μὴ κοινωνήσῃς τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους· καὶ μήτε πολυπραγμονήσῃς, μήτε εἰς λόγους αὐτοῖς ἐλθεῖν θελήσῃς. Καὶ μίσει μὲν πάντας αἱρετικούς, ἐξαιρέτως δὲ τὸν τῆς μανίας ἐπώνυμον...· ἀλλὰ διὰ τὰ δυσσεβῆ δόγματα μίσει τὸν τῆς κακίας ἐργάτην, τὸ δοχεῖον παντὸς ρύπου, τὸν πάσης αἱρέσεως βόρβορον ὑποδεξάμενον. Φιλοτιμούμενος γὰρ ἐν κακοῖς ἐξαίρετος γενέσθαι, τὰ πάντων λαβών, καὶ μίαν αἵρεσιν πεπληρωμένην βλασφημιῶν καὶ πάσης παρανομίας συστησάμενος, λυμαίνεται τὴν ἐκκλησίαν, (μᾶλλον δὲ τοὺς ἐκτὸς τῆς ἐκκλησίας) ὡς λέων περιπατῶν καὶ καταπίνων. Μὴ πρόσεχε αὐτῶν τῇ χρηστολογίᾳ, μηδὲ τῇ νομιζομένῃ ταπεινοφροσύνῃ· ὄφεις γάρ εἰσι γεννήματα ἐχιδνῶν. Καὶ Ἰούδας ἔλεγε, Χαῖρε Ῥαββὶ, καὶ προεδίδου. Μὴ τοῖς φιλήμασι πρόσεχε, ἀλλὰ τὸν ἰὸν φυλάσσου. Καὶ ἵνα μὴ μάτην δοκῶμεν αὐτοῦ κατηγορεῖν, ἐν παρεξόδῳ τίς ἐστιν οὗτος ὁ Μάνης εἴπωμεν, καὶ τί διδάσκει ἐκ μέρους· …κλέπτης γάρ ἐστιν ἀλλοτρίων κακῶν, ἐξιδιοποιούμενος τὰ κακά. Καὶ γέγραπται· Ὃς δ' ἂν βλασφημήσῃ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὐκ ἔχει ἄφεσιν. Ἐβλασφήμησεν οὖν, Πνεῦμα ἅγιον ἑαυτὸν εἰπών. Ὁ ἐκείνοις κοινωνῶν, βλεπέτω μετὰ τίνων ἑαυτὸν ἐντάσσει».

(Κυρίλλου ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ, Κατήχησις αʹ Φωτιζομένων, ἐν Ἱεροσολύμοις σχεδιασθεῖσα, ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ τοῖς τῷ βαπτίσματι προσελθοῦσι, 6.12 ΠΕΡΙ ΑΙΡΕΣΕΩΝ).

ΟΙ ΑΓΙΟΙ 12 ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ 

(Ματθ. 9, 36 και 10, 1-8)

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στο Θεσπρωτικό, στις 30/6/1996)

Αληθινά μεγάλοι

Σήμερα γιορτάζουμε την μνήμη των δώδεκα αγίων αποστόλων. Των πρώτων και μεγαλυτέρων κηρύκων της Βασιλείας του Χριστού. Εκείνων που ίδρυσαν την Εκκλησία του Χριστού στον κόσμο και έθεσαν νόμους της. Και γι’ αυτό η Εκκλησία ονομάζεται «αποστολική». Μία, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία.

Είναι οι μεγαλύτεροι άνθρωποι στον κόσμο, γιατί αυτοί θα κρίνουν τον κόσμο την ημέρα της δευτέρας Παρουσίας. Το λέει ο Χριστός στο Ευαγγέλιο. Το λέει η παράδοση της Εκκλησίας, η πίστη μας. Λοιπόν, είναι δυνατόν, να συγκριθεί κανείς με τον απόστολο Πέτρο, με τον απόστολο Ιάκωβο, με τον απόστολο Ιωάννη η με κάποιον άλλο απόστολο; Ποιός; Ο Ναπολέων; Ο μέγας Αλέξανδρος; Ο Κάρολος ο μέγας; Ο Τσώρτσιλ; Κάποιος άλλος; Όσο και αν αυτοί θεωρήθηκαν, για λίγο, μεγάλοι επάνω στη γη.

Οι μεγαλύτεροι άνθρωποι στον κόσμο, είναι εκείνοι που κήρυξαν τον λόγο του Χριστού. Γιατί η μεγαλωσύνη είναι πάντοτε μαζί με την αλήθεια και με την αιωνιότητα.

• • Αληθινός είναι εκείνος που με το στόμα του, μιλάει ο Θεός.
• • Ένδοξος είναι εκείνος που δοξάζει τον Θεό και θα δοξαστεί από τον Θεό.
• • Και μεγάλος είναι εκείνος που ο Θεός τον έκανε μεγάλο. Και έγινε μεγάλος κατά Θεόν. Με το θέλημα του Θεού.

Όλοι οι άλλοι άνθρωποι, όσο και αν πατούν στα νύχια τους, και βάζουν τσιγαρόχαρτα η πέτρες κάτω από τα πόδια τους, για να ψηλώσουν λιγάκι, θα αποδειχθούν μια ημέρα πολύ μικροί. Ανάξιοι της φήμης και του ονόματος τα οποία «αξιώθηκαν» να έχουν στην επίγεια ζωή, που κυριαρχούν απατηλά φαινόμενα και πλανούν τον κόσμο.

ΙΕΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟΝ ΠΑΥΛΟΝ

                                 

     Δεν θα έσφαλλε κανένας αν ονόμαζε την ψυχή του αποστόλου Παύλου λιβάδι αρετών και κήπο πνευματικό. Τόσο πολύ ακτινοβολούσε από χάρη και έδειχνε την πίστη της ψυχής του αντάξια αυτής της χάρης. Επειδή λοιπόν έγινε σκεύος εκλογής και καθάρισε καλά τον εαυτό του, εκεί εκχυθεί σε αυτόν πλούσια η δωρεά του αγίου Πνεύματος. Γι’ αυτό μας χάρισε και τους θαυμαστούς ποταμούς, όχι μόνο τέσσερις κατά την πηγή του παραδείσου [:οι τέσσερις ποταμοί που πότιζαν τον παράδεισο ήταν οι Φισών, Γηών, Τίγρης και Ευφράτης· Γεν.2,10-14], αλλά πολύ περισσότερους που ρέουν καθημερινά και δεν ποτίζουν τη γη αλλά τις ψυχές των ανθρώπων που τις διεγείρουν στην καρποφορία της αρετής.

     Ποιος λοιπόν λόγος είναι ικανός να εξυμνήσει τα κατορθώματά του; Και ποια γλώσσα θα μπορέσει να πλησιάσει τα εγκώμιά του; Γιατί όταν όλα τα ανθρώπινα αγαθά τα έχει συγκεντρωμένα μια ψυχή, και όλα σε υπερβολικό βαθμό και όχι μόνο τα καλά των ανθρώπων, αλλά και των αγγέλων, πώς θα ξεπεράσουμε το μέγεθος των εγκωμίων; Δεν θα σιωπήσουμε βέβαια γι’ αυτό, αλλά γι’ αυτό, γι’ αυτό ακριβώς θα μιλήσουμε. Γιατί και αυτό είναι το καλύτερο είδος εγκωμίου, το να ξεπερνά δηλαδή των μέγεθος των κατορθωμάτων κατά πολύ την ευχέρεια του λόγου, και η ήττα είναι για εμάς λαμπρότερη από άπειρες νίκες.

Οι Αγιορείτες Πατέρες, ανυποχώρητοι αγωνιστὲς της Πίστεως και οι σημερινοί ριψάσπιδες! --Και η επιστολή των επί Βέκκου μαρτυρησάντων.

Σύναξη των Αγιορειτών Πατέρων

(30/06/2019: 63 ημέρες μετά το Άγιο Πάσχα)

    Η ακολουθία των οσίων ψάλλεται πανηγυρικά, με ιδιαίτερη λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια, τη Δεύτερη Κυριακή του Ματθαίου, μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων, σε όλες τις αγιορείτικες μονές και σκήτες και ιδιαίτερα στους προς τιμή των οσίων ναούς και το Πρωτάτο...

Ὄρη παρῆλθε πάντα, τοῦ Ἄθω Ὄρος.

Εὐρωπικῆς γῆς, τῇ ἁγιωνυμία· 

Ἤνθησεν ἄνθη, ἀνθεοτρεφὴς Ἄθως, 

Ὄντως νοητὰ, τούς δε θείους Πατέρας· 

Χορὸν Θεουδῆ, τῶν ἐν Ἄθω Πατέρων, 

Χορὸς γεραίρει, τῶν Μοναστῶν τοῦ Ἄθω. 

Πληθὺς Ἀθωνιάς, ἀμφὶ Θόωκον στῆκε Θεοῖο.

Ο ΚΟΙΝΟΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ Η ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥΣ

    Ο κοινός εορτασμός των αγίων του Αγίου Όρους αρχίζει με τη σύνθεση της ακολουθίας και του εγκωμίου τους από τον άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, που είναι και ο τελευταίος συναξαριογράφος... Ο άγιος Νικόδημος ξεκίνησε την εργασία του αυτή «προτροπή και αξιώσει της Ιεράς και κοινής Συνάξεως πάντων των Μοναστηριακών του Αγίου Όρους Πατέρων». Ακολουθία και εγκώμιο τυπώθηκαν στην Ερμούπολη της Σύρου το 1847 μ.Χ. Η πρώτη χρονολογημένη εικόνα της Συνάξεως των Αθωνιτών Πατέρων αγιογραφήθηκε το 1796 μ.Χ. και βρίσκεται στο αντιπροσωπείο της ιεράς μονής Κωνσταμονίτου στις Καρυές...
    Ο άγιος Νικόδημος στο γλαφυρό του εγκώμιο πρός τους οσίους αναφέρει τους λόγους που τον οδήγησαν στην «καινή και κοινή μνήμη πάντων των του Όρους άγιων Πατέρων».
    Γιατί «κοινοί προστάται και ευεργέται όλου κοινώς του αγίου Όρους» φάνηκαν. Αυτοί οι οποίοι «έγιναν εις ημάς μυρίων αγαθών πρόξενοι» άξιο είναι να εορτάζονται μαζί... Συνεχίζοντας ο άγιος Νικόδημος γράφει πως, με την κοινή πανήγυρη των Αγιορειτών Οσίων, «όσοι Πατέρες του Όρους, είτε από τους ονομαστούς, είτε από τους ανωνύμους, έμειναν έως τώρα ανεγκωμίαστοι, διότι δεν έχουσιν ιδίαν ασματικήν ακολουθίαν, διά της κοινής ταύτης ακολουθίας και εορτής, και αυτοί» καθίσταται δυνατόν πλέον να «τιμώνται και εορτάζωνται». Ακόμη «ίνα μη ως αχάριστα τέκνα φανώμεν, μη τιμήσαντες κοινώς τους πνευματικούς ημών Πατέρας τούτους και διδασκάλους και ευεργέτας και οδηγούς, των οποίων και τα Μοναστήρια κατοικούμεν, και τας διδασκαλίας εντρυφώμεν, και τον άρτον αυτών τρώγομεν». Και ακόμη «ίνα η κοινή αύτη των αγίων Πατέρων εορτή, γένηται παρακίνησις προς μίμησιν της αρετής, και του ζήλου αυτών εις ημάς τους μοναχούς του νυν καιρού»...

      (Μωϋσέως Μοναχού Αγιορείτου, Οι Άγιοι του Αγίου Όρους, Εκδ. Μυγδονία 2008, σ. 25-26,115-119 αποσπάσματα).

Ἀπολυτίκιον 

   Τοὺς τοῦ Ἄθω πατέρας καὶ ἀγγέλους ἐν σώματι, Ὁμολογητὰς καὶ Ὁσίους, Ἱεράρχας καὶ Μάρτυρας, τιμήσωμεν ἐν ὕμνοις καὶ ᾡδαῖς, μιμούμενοι αὐτῶν τὰς ἀρετάς, ἡ τοῦ Ὄρους πληθὺς πᾶσα τῶν Μοναστῶν, κραυγάζοντες ὁμοφώνως· δόξα τῷ στεφανώσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ ἁγιάσαντι, δόξα τῷ ἐν κινδύνοις ἡμῶν προστάτας δείξαντι.

Το Ομολογιακό κείμενο των επί Βέκκου Αγιορειτών και οι αν-ομολόγητες «οικονομίες» των «αντι-Οικουμενιστών»!

 

Τὴν Ἐπιστολὴ τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων πρὸς τὸν αὐτοκράτορα Μιχαὴλ Παλαιολόγο γνωρίζουν πολὺ καλὰ πρῶτα οἱ Ἁγιορεῖτες Πατέρες κι ἔπειτα οἱ «ἀντι-Οἰκουμενιστές». Ἡ Ἐπιστολὴ αὐτὴ εἶναι ἕνα κείμενο ὁμολογιακό, ἀπὸ πραγματικοὺς Ὁμολογητὲς Πατέρες, ὄχι μόνο στὰ λόγια καὶ στὶς διακηρύξεις, ἀλλὰ καὶ στὶς πράξεις, κάτι ποὺ δυστυχῶς δὲν συμβαίνει μὲ τοὺς σύγχρονους Ἁγιορεῖτες καὶ λοιποὺς «ἀντι-Οἰκουμενιστές». Καὶ ἐννοοῦμε ἐκείνους οἱ ὁποῖοι, ἐπικαλοῦνται τὰ λόγια τῶν Ὁμολογητῶν Πατέρων τοῦ παρελθόντος, ἀλλὰ μὲ τὶς πράξεις τους τὰ ἀθετοῦν· καὶ τὸ κυριότερο (γιατὶ αὐτὸ εἶναι ποὺ μᾶς ἐνδιαφέρει πρωτίστως), ὄχι μόνο τὰ ἀθετοῦν, ἀλλὰ διδάσκουν αὐτὴ τὴν ἀθέτηση καὶ στὸ Λαὸ τοῦ Θεοῦ, καὶ οὐσιαστικὰ ἐπιχειροῦν τὴν δικαίωση αὐτῆς τῆς διαστροφῆς τῆς ἁγιοπατερικῆς μας Παραδόσεως ποὺ αὐτοὶ διαπράττουν καὶ τὴν θεσμοθέτησή της ὡς τῆς κανονικῆς ὁδοῦ, ὡς τῆς «βασιλικῆς» ὁδοῦ στάσεως καὶ ἀντιδράσεως κατὰ τῶν Αἱρετικῶν, ὅπως ἔχουν ἰσχυριστεῖ!

Και πάλι Οικουμενιστική παραπλάνηση: Πανηγυρίζουν στο Φανάρι που πήραν το δήθεν Ιερό Λείψανο του Αποστόλου Πέτρου!

  Οἱ ἀμφιβολίες ποὺ ἔχουν ἐκφράσει οἱ Ὀρθόδοξοι γιὰ τὰ δῆθεν «ἅγια» λείψανα, «οι απάτες και οι αγυρτείες του παπισμού τα τελευταία χίλια χρόνια», δὲν ἐμποδίζει τὸ οἰκουμενιστικὸ Φανάρι νὰ συνεχίζει νὰ ὑπηρετεῖ τὸ σχέδιο ἐξομείωσης τῆς Ὀρθοδοξίας μὲ τὸν Παπισμό.

    Οὔτε ἱδρυτὴς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης ἦταν ὁ ἀπόστολος Πέτρος, οὔτε κάποια λείψανα (ποὺ βρέθηκαν μετὰ ἀπὸ 2000 χρόνια στὴ Ρώμη, τὸ 1940) ἀποδεικνύται ὅτι εἶναι τοῦ ἀποστόλου Πέτρου! Καμιὰ θεοσημία δὲν ἔχουμε! Ποιός μᾶς διαβεβαιώνει ὅτι ἀνήκουν στὸιν ἀπ. Πέτρο; Τὸ γηρασμένο στὶς ἀπάτες Βατικανὸ καὶ ἡ "στρατευμένη ἐπιστήμη"!

    Κι ὅπως στὴν προηγούμενη ἀνάρτηση (ἐδῶ) γράψαμε:

«Το Πατριαρχείο  “αδειάζει„ Βελόπουλο: “Όποιος πλαστογραφεί διηγήσεις του Χριστού δεν ανήκει στο πλήρωμα της Εκκλησίας„ –“Ο, τι είναι αληθινό και γνήσιο παρεδόθη από τους Αποστόλους και διεσώθη εντός της Ορθοδόξου Εκκλησίας„. Όποιοι παρουσιάζουν και προωθούν δήθεν ιερά κειμήλια, των οποίων η πλαστότητα είναι προφανής, θέτουν τον εαυτό τους εκτός του πληρώματος της Εκκλησίας„»!

    Καὶ ὅμως τὸ Φανάρι συνεχίζει τὸ "ἐμπόριο"!  Καὶ τώρα ὁ θρησκευτικὸς τουρισμὸς θὰ ἔχει ἄλλο ἕνα κίνητρο! Καὶ οἱ "εὐσεβεῖς" "ὀρθόδοξοι" ποιμένες –τύπου μητροπολίτη Πατρῶν (κατὰ π. Ἀν. Γκοτσόπουλο), Αἰτωλίας, Πειραιῶς κ.λπ.– θὰ σπεύσουν νὰ προσφέρουν στὰ πνευματικά τους τέκνα τὴν προσκύνηση τῶν –μὲ τὴν ἐγγύηση τῶν αἱρετικῶν– γνήσιων λειψάνων τοῦ ἀπ. Πέτρου!

Πανηγυρικό το κλίμα στην Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης.

      Ο Αγιώτατος Πάπας Φραγκίσκος προσέφερε απότμημα του Ιερού λειψάνου του Αποστόλου Πέτρου, ιδρυτού της Εκκλησίας της Ρώμης, στον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, 270ό διάδοχο του Αποστόλου Ανδρέα, ιδρυτού της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως.

Πατριαρχείο Κων/πόλεως: «“Όποιος πλαστογραφεί διηγήσεις του Χριστού δεν ανήκει στο πλήρωμα της Εκκλησίας„.

Καὶ καλὰ ὁ ἀνεκδιήγητος Βελόπουλος!

Ὁ κ. Βαρθολομαῖος καὶ ἡ παρέα του,

ποὺ πλαστογραφοῦν τὴν Πίστη,

τὴν ἴδια τὴν Εκκλησία καὶ τὸ Χριστό,

ανήκουν στην Εκκλησία;

__________________________________________________________________________________________

Το Πατριαρχείο «αδειάζει» Βελόπουλο: «Όποιος πλαστογραφεί διηγήσεις του Χριστού δεν ανήκει στο πλήρωμα της Εκκλησίας» – Βίντεο

      «Όποιος εμπορεύεται ή καπηλεύεται ιερά κειμήλια και μυθώδεις διηγήσεις του Χριστού, των οποίων η πλαστότητα είναι προφανής, δεν ανήκει στο πλήρωμα της Εκκλησίας».
      Με την παρέμβαση αυτή που στρέφεται ευθέως κατά του Κυριάκου Βελόπουλου, η Εκκλησία παίρνει επιτέλους πλέον δημόσια θέση για τις ψεύτικες επιστολές του Χριστού τις οποίες ο εν λόγω πολιτικός πουλούσε μέχρι πρότινος στις τηλεοπτικές του εκπομπές.
     Έχει δε προφανή σημασία ότι την παρέμβαση αυτή που αποδοκιμάζει τον Κυριάκο Βελόπουλο την έκανε το πρωί ο Επίσκοπος Αμορίου Νικηφόρος, ο οποίος υπάγεται ευθέως στον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο καθώς η Μονή Βλατάδων στην οποία λειτουργεί είναι η μία από τις τρεις πατριαρχικές μονές της Ελλάδος στην Θεσσαλονίκη.

Η παρέμβαση του κ. Νικηφόρου η οποία δεν μπορεί βέβαια να έγινε χωρίς συννενόηση με το Φανάρι ήταν ιδιαιτέρως επικριτική. «Έχουμε καθήκον να παραμένουμε πιστοί στη διδασκαλία, χωρίς να παρασυρόμεθα από ψευδαδέλφους που δυστυχώς και στην εποχή μας προβάλλουν ως αληθή τα κίβδηλα και πλαστά» είπε ο κ. Νικηφόρος και φωτογραφίζοντας ευθέως τον πρόεδρο της Ελληνικής Λύσης πρόσθεσε: «Όποιοι, είτε παρουσιάζοντας και προωθώντας μυθώδεις διηγήσεις ως εκπορευόμενες από τον ίδιο τον Χριστό, είτε επικαλούμενοι δήθεν ιερά κειμήλια, των οποίων η πλαστότητα είναι προφανής, θέτουν τον εαυτό τους εκτός του πληρώματος της Εκκλησίας».
Δεν έμεινε όμως μόνον σε αυτήν την φωτογραφική παρατήρηση ο Επίσκοπος του Πατριαρχείου. Ο κ. Νικηφόρος πήρε σαφή θέση και για την παρούσα πολιτική συγκυρία, για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Εκκλησία επιθυμεί να αποδοκιμάσει τον Κυριάκο Βελόπουλο για τις ψεύτικες επιστολές που εμπορευόταν. «Ο, τι είναι αληθινό και γνήσιο παρεδόθη από τους Αποστόλους και διεσώθη εντός της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Κανείς, λοιπόν, δεν δύναται να επικαλείται ψευδή στοιχεία όπου στις ημέρες μας μπορεί να καθίστανται ακόμη και προϊόντα εμπορίας και καπηλίας, ενίοτε ακόμη και προεκλογικής, εις βάρος των απλών ανθρώπων» τόνισε ο Επίσκοπος Αμορίου Νικηφόρος.

Πηγή

Είναι φανερό! Οι Οικουμενιστές έχουν διαγράψει την προϋπόθεση που θέτει ο Κύριος για την σωτηρία: την ΜΕΤΑΝΟΙΑ!

Κορεάτικη αντιπροσωπεία δέχτηκε ο ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος – Τι είπε για την ενότητα των λαών

ΦΑΝΑΡΙ -Οικουμενικός Πατριάρχης:

Προσευχόμαστε να ενωθούν οι διηρημένοι λαοί και να επικρατήσει η ειρήνη στον κόσμο. 

Ευχή και προσευχή του Οικουμενικού Πατριαρχείου είναι να ενωθούν οι διηρημένοι λαοί και έθνη, να υπάρχει δημιουργική συνεργασία και να επικρατήσει η ειρήνη στον κόσμο, επεσήμανε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος υποδεχόμενος σήμερα, Σάββατο, 29 Ιουνίου, στο Φανάρι, πολυμελή αντιπροσωπεία του “Εθνικού Συμβουλίου Εκκλησιών της Κορέας” (NCCK), με επί κεφαλής τον Πάστορα Dr. Lee Hong-Jung.

Ο Παναγιώτατος απηύθυνε έκκληση προς όλους τους Ορθοδόξους του κόσμου να εντείνουν τις προσευχές τους για την επίτευξη της ειρήνης στην Κορεατική χερσόνησο και για την επανένωση της Βορείου και της Νοτίου Κορέας. Ιδιαιτέρως, τόνισε ο Πατριάρχης

Προβληματισμός για την κατακερματισμένη ενότητα, όσων αγωνίζονται κατά του Οικουμενισμού, με οδηγό τον απ. Παύλο.

Τοῦ  Ἀδαμάντιου  Τσακίρογλου

       Ἡ αἵρεση προχωράει ἀκάθεκτη καὶ γίνεται θρασύτερη, κινεῖται πιὰ ἀπροκάλυπτα καὶ διαβρώνει ὅλο καὶ πιὸ πολλὲς ψυχές. Πολλοὶ πιστοὶ θέλουν νὰ πράξουν τὸ σωστὸ καὶ αὐτονότητο: Νὰ σταματήσουν τὴν μνημόνευση τῶν παναιρετικῶν Οἰκουμενιστῶν καὶ νὰ ἀποτειχίσουν τὴν αἵρεση. Ἀλλὰ οἱ διχόνοιες στοὺς κόλπους τοῦ ἀντιαιρετικοῦ ἀγώνα τοὺς κάνει διστακτικοὺς καὶ τοὺς προτρέπει νὰ μὴν πράξουν αὐτὰ ποὺ πρέπει. Διότι οἱ πιστοὶ βλέπουν ἄλλους νὰ συμπροσεύχονται καὶ νὰ συμπορεύονται μὲ αἱρετικοὺς μὲ πρόσχημα τὴν ἑνότητα, ἄλλους νὰ συμβιβάζονται μὲ αὐτὴν τὴν κατάσταση πάλι μὲ πρόσχημα τὴν ἑνότητα, ἄλλους νὰ τὴν καταδεικνύουν, χωρὶς ὅμως νὰ ἀγωνίζονται ἁγιοπατερικὰ ἐναντίον της, προβάλλοντας μία ὑποτιθέμενη ἑνότητα, ἄλλους νὰ ἀγωνίζονται –ὑποτίθεται γιὰ τὴν ἑνότητα– ἀλλὰ παράλληλα νὰ ἀναλίσκονται σὲ μία προσπάθεια αὐτοδικαίωσης, κατηγορώντας παράλληλα, ὅποιον δὲν τοὺς ἀκολουθεῖ, ἄλλους νὰ ζοῦν ἀπομονωμένοι ἀγωνιζόμενοι ὅμως κι αὐτοὶ γιὰ τὴν ἑνότητα. Ὡς ἐκ τούτου φαίνεται χρήσιμο νὰ ξανασυζητηθεῖ καὶ νὰ ξανατονισθεῖ ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας –μὲ βάση κυρίως τὸν μέγα αὐτὸν ἀπόστολο Παῦλο τοῦ ὁποίου τιμοῦμε τὴν μνήμη καὶ καλούμαστε νὰ μιμηθοῦμε– περὶ ἑνότητας.