Περί υποτιθέμενων Ακυρων Μυστηρίων

(συνέχεια) καὶ ὑποτιθέμενης καταδίκης τοῦ νέου ἡμερολογίου ἀπὸ τὴν Ρώσικη Ἐκκλησία τῆς Διασπορᾶς.

Μᾶς εἶχε σταλεῖ ἕνα κείμενο ποὺ κρίνουμε κατάλληλη τὴ στιγμὴ νὰ τὸ ἀναρτήσουμε, γιατὶ ἀποτελεῖ ἀκόμα ἕνα στοιχεῖο (παρόμοιο μὲ αὐτὸ ἐδῶ), ποὺ προσφέρει στὴ συζήτηση γιὰ τὸ ἂν οἱ Οἰκουμενιστὲς ἔχουν ἢ δὲν ἔχουν Μυστήρια.  Ἀπευθύνεται, βέβαια, περισσότερο σ’ αὐτοὺς ποὺ μᾶς παραπέμπουν στὴν καταδίκη του Οἰκουμενισμοῦ ἀπὸ τὴν Σύνοδο τῆς ΡΟΕΔ, τοὺς Γ.Ο.Χ. ποὺ ὑποστηρίζουν ὅτι οἱ Ἐκκλησίες τοῦ Νέου δὲν ἔχουν Μυστήρια καθότι καταδικάστηκαν ἀπὸ τὴν ΡΟΕΔ, ἀλλὰ εἶναι ὠφέλιμο γιὰ ὅλους, ὅσους ἔχουν ἐμπλακεῖ σ’ αὐτὴν τὴν συζήτηση, παρότι δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ μᾶς ἀπασχολεῖ τώρα, ποὺ ὁ ἀγώνας μας εἶναι ἐναντίον τῆς Παναιρέσεως.

Στὸ κείμενο αὐτό, διαψεύδει τοὺς παραπάνω μεταξὺ ἄλλων, κυρίως, μία φωτισμένη μορφὴ τῆς Ὀρθοδοξίας τοῦ 20^ου αἰῶνος ὁ π. Σεραφεὶμ Ρόουζ. Τὸ κείμενο εἶναι μεταφρασμένο ἀπὸ τὰ ἀγγλικά.

«Ἂς μελετήσουμε μία ἐπιστολὴ τοῦ στάρετς John Hudanish που ἀπευθύνεται στὸν π. Ἐφραὶμ τῆς Μονῆς τῆς Μεταμορφώσεως μὲ ἡμερομηνία Δεκέμβριος 22/Ἰανουάριος 4, 1986/7:

Αὐτὸ [τὸ ἀνάθεμα τοῦ 1983] εἶναι μία εὔγλωττη καταδίκη του οἰκουμενισμοῦ καὶ μία ξεκάθαρη δήλωση ἀποκήρυξής της ἐκ μέρους τῆς Συνόδου μας. Αὐτὸ ποὺ δὲν γίνεται ξεκάθαρο, ὡστόσο, εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι τὸ ἀνάθεμα εἶναι στὴ φύση τοῦ νομοθετικό (legislative)  καὶ ὄχι καταδικαστικὸ (judicial), δηλαδὴ εἶναι ἡ κωδικοποίηση μίας θεολογικῆς ἀρχῆς σὲ ἐπίπεδο νόμου, καὶ ὄχι ἡ ἐτυμηγορία -πολὺ λιγότερο δὲ ἡ καταδίκη… Εἶναι νομοθέτηση (legislation). Δὲν εἶναι δικαστικὴ κρίση

Θα έλθη μεγάλη οργή παρά Κυρίου Παντοκράτορος και θλίψις οία ου γέγονεν απ' αρχής κόσμου

Γέροντος Φιλόθεου Ζερβάκου

...Πάντες εξέκλιναν και άρχοντες και αρχιερείς και υπουργοί και στρατηγοί και ιερείς και μοναχοί, και αξιωματικοί και στρατιώται και εγγράμματοι και αγράμματοι και πλούσιοι και πτωχοί και μεγάλοι και μικροί και άνδρες και γυναίκες. Από τοιαύτην γενεάν και τοιούτους ανθρώπους μη αναμένωμεν προόδον και προκοπήν, αλλά μάλλον την ερχομένην ρομφαίαν και την τελευταίαν μεγάλην οργήν, ήτις έρχεται επί τους υιούς της απειθείας . Υπάρχουν και ολίγαι εξαιρέσεις, υπάρχουν και ολίγοι εκλεκτοί χάριν των οποίων ο Κύριος φείδεται των πολλών αμαρτωλών. Αλλ' είναι τόσον ολίγοι οι εκλεκτοί που φοβούμαι ότι δεν θα δυνηθούν να συγκρατήσουν την δικαίαν του Θεού οργήν και αγανάκτησιν εναντίον των αμαρτωλών. Και θα έλθη μεγάλη οργή παρά Κυρίου Παντοκράτορος και θλίψις οία ου γέγονεν απ' αρχής κόσμου άχρι του νύν. Αμαρτωλοί που φύγωμεν; Μόνον εις τον Θεόν ας καταφύγωμεν και ας είμεθα έτοιμοι διότι ήγγικεν η συντέλεια του παρόντος αιώνος. 

Πηγή

Η αποτείχιση στοιχίζει...

Ο Ιερομόναχος Ειρηναίος

Τrelogiannis

Η συνέχεια από τους πονηρούς καλόγερους που δεν λένε...

.. ενας νεαρός Γαλλος που μεγάλωσε σε παπική οικογένεια και όμως εγινε το θαυμα και στράφηκε στην Ορθοδοξία!
 Ω πόσοι Αγγελοι θα χάρηκαν γι αυτην τη στιγμή--
Στα 20του έτη μπηκε στο μοναχισμό εγινε υποτακτικός του γέροντα Σωφρονίου του Έσσεξ μετά εφτασε στο περιβολι της Παναγιάς και εγινε υποτακτικός του γέροντα Ιωσήφ του Βατοπαιδινου και αφου μετά απο αγώνα ειδε πως δεν μπορει να σιωπά ενάντια στην Παναιρεση του Οικουμενισμου επρεπε να φυγει απο εκει και απο όπου αλλου φιλοξενουνταν τελευταία ηταν στο κελάκι του γ. Γαβριήλ και βρίσκεται σε κατάσταση νοερου διωγμού γιατι για πραγματικό διωγμό δεν κάνουμε συζήτηση, γραφειοκρατικά δεν στέκει
... no no no... που να σταθεί γραφειοκρατικά..αφου δεν ειναι μέλος Αδελφότητος και συνεχίζω την σκέψη μου... ερχεται που λετε αυτος ο νεαρός που ξέφυγε απο την παπικη παντόφλα με διψα για Ορθοδοξία, εχοντας λαβει το μοναχικό σχήμα, ημερομηνίες και ακριβιες δεν γνωριζω.. γι αυτο εαν εχω λάθος feel free to correct me γινεται και παπας-----ιερομόναχος λεγεται στον μοναχισμό και δυστυχως ειτε το αναγνωρίζουν ή οχι διώκεται διότι προσπαθεί να μάχεται τον Οικουμενισμό στην Ορθοδοξη Ελλάδα, στην κοιτίδα της Ορθοδοξίας στην Ευρώπη στο περιβόλι της Θεομήτωρος οπως του ειχαν διδάξει οι Ορθοδοξοι Πατέρες του οι άγιοι της Πιστεως μας. So.. what's wrong with this picture... 
Αυτά προς το παρόν. 
Καλή δυναμη. 
Την ευχή του.

Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ

  

    «Καὶ ὑπέστρεψεν ὁ ᾿Ιησοῦς ἐν τῇ δυνάμει τοῦ Πνεύματος εἰς τὴν Γαλιλαίαν· καὶ φήμη ἐξῆλθε καθ᾿ ὅλης τῆς περιχώρου περὶ αὐτοῦ· καὶ αὐτὸς ἐδίδασκεν ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν δοξαζόμενος ὑπὸ πάντων. Καὶ ἦλθεν εἰς τὴν Ναζαρέτ, οὗ ἦν τεθραμμένος, καὶ εἰσῆλθε κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ ἀνέστη ἀναγνῶναι (:και ο Ιησούς γύρισε πίσω στη Γαλιλαία γεμάτος με τη δύναμη του Πνεύματος, το οποίο με τη νίκη Του κατά του διαβόλου Τον ενίσχυε πιο αισθητά. Και εξαιτίας των θαυμάτων Του διαδόθηκε σε όλα τα περίχωρα της Γαλιλαίας η φήμη ότι είναι θαυματουργός προφήτης, απεσταλμένος από τον Θεό. Και Αυτός δίδασκε μέσα στις συναγωγές τους, και όλοι Τον δόξαζαν και Τον επαινούσαν. Έπειτα ήλθε στη Ναζαρέτ, εκεί όπου είχε ανατραφεί και είχε μεγαλώσει. Και, όπως συνήθιζε από την παιδική Του ακόμη ηλικία, μπήκε την ημέρα του Σαββάτου στη συναγωγή και σηκώθηκε από τη θέση Του για να διαβάσει κάποια προφητική περικοπή από τη Βίβλο)» [Λουκά 4,14-16].

   Επειδή λοιπόν έπρεπε να φανερώσει τον εαυτό Του στους εξ αίματος Ισραηλίτες και να λάμψει το μυστήριο της ενανθρώπησης σε εκείνους που δεν Τον γνώρισαν, και ότι είχε χριστεί από τον Θεό Πατέρα για τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους, το κάνει και αυτό με μεγάλη σοφία. Και κάνει αυτή τη χάρη

Θλιβερή επιβεβαίωση! Ο ηγέτης της Παναιρέσεως τον κατέταξε στο "Πάνθεο" των αιρετικών, δίπλα στον μητρ. Περγάμου!!!

    Δηλ. δίπλα στὸν μεγάλο αἱρετικὸ Ζηζιούλα, ποὺ ὁ Γιανναρᾶς χαρακτήρισε τὸν μεγαλύτερο θεολόγο μετὰ τὸν ἅγιο Ἰω. Δαμασκηνό! (Σειρὰ ἔχει ὁ Ναυπάκτου! Τζάμπα ἀγωνίζεται γιὰ τὸ Φανάρι!)

Ο Οικ. Πατριάρχης τίμησε τον Χρήστο Γιανναρά με το Οφφίκιο του Άρχοντος Mεγάλου Ρήτορος

    Πολύ φυσικό, ο εμπνευστής της εξελεκτικής πορείας της παναίρεσης του Οικουμενισμού, και αρχηγός της, ο πάπας της Ανατολής, να βραβεύει όλους εκείνους που έβαλαν το λιθαράκι τους στον κατασκανδαλισμό του ευλαβούς ορθοδόξου πληρώματος και την αλλοίωση της Πίστης. Θα τολμούσε ο κ. Βαρθολομαίος να ζητούσε την ευλογία του μακαριστού γέροντα πατρός Θεοκλήτου Διονυσιάτου, για να βραβεύσει τον καθηγητή με τις αιρετίζουσες θέσεις; 

— Σχολιασμός katanixi.gr —

Με το Οφφίκιο του Άρχοντος Μεγάλου Ρήτορος τίμησε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος τον διακεκριμένο ομότιμο καθηγητή πανεπιστημίου, συγγραφέα και αρθρογράφο της «Κ» Χρήστο Γιανναρά, μετά το πέρας του Εσπερινού, κατά τον οποίο χοροστάτησε, χθες το απόγευμα, παραμονή της εορτής της Ινδίκτου, στην Ι.Μ. Ζωοδόχου Πηγής Βαλουκλή, παρουσία πλήθους Ιεραρχών, Αρχόντων Οφφικιαλίων, του γενικού προξένου της Ουκρανίας στην Πόλη, Ολεκσάντρ Γκαμάν, και πιστού λαού.
«Η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία σάς απονέμει σήμερον εν τη ιστορική ταύτη Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή

Τα μάτια της ψυχής

1 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019

Ἀρχή τῆς Ἰνδίκτου

 ἤτοι τοῦ Νέου Ἐκκλησιαστικοῦ Ἔτους

Ἀπὸ τὸν Ὄρθρο

Ἐν τῷ οὐρανῷ τὰ ὄμματα, ἐκπέμπω μου τῆς καρδίας, πρὸς σὲ Σωτήρ, σῶσόν με σῇ ἐπιλάμψει.

Ἐν ἔργοις πνευματικοῖς, θεοτερπέσι κομῶντας, τὸ ἔτος τοῦτο, διαγαγεῖν καταξίωσον Κύριε, τοὺς πίστει σε μέλποντας, Θεὸν τοῦ παντός. 

Εἰσακήκοα Κύριε, τῆς οἰκονομίας σου τὸ μυστήριον, κατενόησα τὰ ἔργα σου, καὶ ἐδόξασά σου τὴν θεότητα. 

Τῆς αὐτολέκτου καὶ θείας διδασκαλίας Χριστοῦ, τὴν προσευχὴν μαθόντες, καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν, βοήσωμεν τῷ Κτίστῃ· Πάτερ ἡμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς κατοικῶν, τὸν ἐπιούσιον ἄρτον δίδου ἡμῖν, παρορῶν ἡμῶν τὰ πταίσματα.

ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ: Α΄ Τιμ. 2,1-7

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

[Μέρος δεύτερο: υπομνηματισμός των εδαφίων Α΄ Τιμ. 2,2-7]

  «Ἵνα ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι τοῦτο γὰρ καλὸν καὶ ἀπόδεκτον ἐνώπιον τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ, ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν (:Και έτσι να ζούμε και εμείς ζωή ήρεμη και ήσυχη, με κάθε ευσέβεια και σεμνότητα· διότι αυτό, το να προσευχόμαστε δηλαδή για όλους, είναι καλό και ευάρεστο ενώπιον του σωτήρα μας Θεού· διότι Αυτός θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι και με την πίστη να γνωρίσουν βαθύτερα και πληρέστερα την αλήθεια)» [Α΄Τιμ. 2,2-7].

Εάν ο Παύλος θέλει να διαλύσει τους κοινούς πολέμους και τις μάχες και τις ταραχές, και  γι' αυτό παρακαλεί τον ιερωμένο να προσεύχεται για τους βασιλείς και για τους άρχοντες, πολύ περισσότερο πρέπει αυτό να το κάνουν οι ιδιώτες. Τρία είναι τα φοβερότερα είδη των πολέμων· ένας είναι αυτός ο κοινός, όταν οι στρατιώτες μας πολεμούνται από τους βαρβάρους· δεύτερος, όταν ενώ επικρατεί ειρήνη, εμείς πολεμούμε μεταξύ