Όλο
και ωριμάζει στις σκέψεις όλων η καθαίρεση Βαρθολομαίου. Το πρόβλημα είναι
ποιοί και πόσοι Επίσκοποι θα τολμήσουν -αψηφώντας τις όποιες συνέπειες- να το υποστηρίξουν δημόσια!
Εἴμεθα εἰς ἀδιέξοδον;
Ἡ ὀγδόη λύσις!
Τοῦ Παναγιώτου Κατραμάδου
Συζητῶν μὲ πολλοὺς καὶ διαφορετικοὺς
εἰδήμονας τῶν ἐκκλησιαστικῶν πραγμάτων διὰ τὸ φλέγον ζήτημα τῆς
Οὐκρανίας εἰς τὸ ἐρώτημά μου «ποία θὰ ἦτο ἡ βέλτιστος λύσις» εἰσέπραξα
ἄλλοτε μὲ εὔσχημον καὶ ἄλλοτε μὲ εὐθὺ τρόπον τὴν ἀπάντησιν: «εἴμεθα εἰς
ἀδιέξοδον»! Ἂν ὅμως, ὡς διατυμπανίζεται, εἰς τὴν δημοκρατίαν δὲν
ὑπάρχουν ἀδιέξοδα, πολὺ περισσότερον δὲν ὑφίστανται ἀδιέξοδα εἰς τὴν
Ἐκκλησίαν. Ποῖαι εἶναι αἱ πιθαναὶ λύσεις;
Ἀπὸ μεγάλην μερίδα πιστῶν ὑποστηρίζεται ἡ
ἄποψις ὅτι πρέπει τὸ Πατριαρχεῖον Κωνσταντινουπόλεως νὰ ὑποχωρήση,
συναισθανόμενον τὸ ἐγκληματικὸν λάθος του. Εἶναι βέβαιον ὅτι χωρὶς νὰ
συμβουλευθῆ κανένα καὶ καταπατῶντας τὰς συνομολογήσεις κατὰ τὰς
πανορθοδόξους προσυνοδικὰς