Εις μνήμη του αείμνηστου Νικολάου Σωτηρόπουλου

Επίκαιρο ερώτημα προς την Α.Θ.Π. κ. Βαρθολομαίο

Χρῆστος Λιβανός

   Ἐπὶ τῇ συμπληρώσει πενταετίας ἀπὸ τὴν κοίμησι τοῦ ἀγωνιστοῦ θεολόγου Νικολάου Σωτηροπούλου (Ν.Σ.) καὶ μὲ νωπὴ στὴ σκέψη μας τὴν ἀντικανονικὴ καὶ αὐθαίρετη ἀπόδοσι αὐτοκεφαλίας στὴν οὐκρανικὴ ψευδοεκκλησία, εὐλόγως τίθεται τὸ ἑξῆς ἐρώτημα πρὸς τὸν Παναγιώτατο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαῖο:

    Ὅπως θὰ ἐνθυμῆσθε, Παναγιώτατε, ἕνα ἀπὸ τὰ «ἐγκλήματα», πού, κατὰ τὴν «Μείζονα καὶ Ὑπερτελῆ Σύνοδό» σας (Δεκ.1993), εἶχε διαπράξει ὁ ἀείμνηστος Θεολόγος ἦταν καὶ «ὁ συγχρωτισμός του εἰς Αὐστραλίαν μετὰ σχισματικῶν»! Καὶ τὸν καταδικάσατε ἀναπολόγητο,

Σύμπραξη Οικουμενιστών με το Φανάρι, ενώ οι "αντι-Οικουμενιστές" ερωτοτροπούν με την Μόσχα!

Ὁ Ἡγούμενος Ἐφραὶμ τῆς Μ. Βατοπαιδίου

καὶ ὁ Προηγούμενος Ἰβήρων (π. Β. Γοντικάκης)  συμπράττουν

   Τίποτε δὲν ἔχει ἀκούσει ὁ Ἡγούμενος τῆς Ἱ. Μ. Βατοπαιδίου διὰ τὸν Πατριάρχην Κων/πόλεως; Προφανῶς ὄχι μόνον ἔχει ἀκούσει, ἀλλὰ βεβαίως θὰ γνωρίζη καὶ προσωπικῶς, μετὰ ἀπὸ τόσας ἐπισκέψεις καὶ ἐπικοινωνίας μὲ τὸ Φανάρι, διὰ νὰ εἶναι στυλοβάτης τοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, ποὺ δίδη Κοράνια ὡς δῶρον, μεταδίδει τὴν Θ. Κοινωνίαν εἰς Οὐνίτην κ.ἄ. Κάποτε δὲν ἐπλησίαζαν τὸν Ἀθηναγόραν, διότι ἦτο μασόνος. «Πάει» καὶ αὐτό, ἐξέλειπε.

"Μονογενής Ελπίδα"

  Ο άνθρωπος που δεν ελπίζει σε καμμιά βοήθεια εκτός από τον Θεό, και σε καμμιά ζωή εκτός από αυτόν, και σε καμμιά άλλη χαρά εκτός από αυτόν, και σε καμ­μιά δικαιοσύνη εκτός από αυτόν, και κρεμιέται με δά­κρυα μονάχα σ’ Εκείνον, έχοντας «μονογενή ελπίδα», αυτός βρίσκει έλεος και αναπαύεται από «τα της ματαιότητος και πολυμόχθου σαρκός». Γι’ αυτόν «η αγάπη η εν Χριστώ ισχυροτέρα εστί της ενταύθα ζωής», κατά τον ά­γιο Ισαάκ. Και δεν θέλει να χωρισθεί από τον Θεό, και προτιμά τον θάνατο από τούτον τον χωρισμό, γιατί νοιώ­θει καλά πως σωστά λέγει ο άγιος Κύριλλος ότι «θάνα­τος αληθής είναι ο χωρισμός της ψυχής από τον Θεόν και όχι ο χωρισμός της ψυχής από το σώμα».

Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος: Ο πρώτος και ο δεύτερος Αδάμ

Ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα φωτισμένος ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς παρουσιάζει γι΄ ἄλλη μιά φορά τά μυστήρια τοῦ Θεοῦ. Γράφοντας στούς Κορινθίους, μιλάει γιά δύο ἀνθρώπους:  

«Ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ἐκ γῆς χοϊκός, ὁ δεύτερος ἄνθρωπος ὁ Κύριος ἐξ οὐρανοῦ. Οἷος ὁ χοϊκός, τοιοῦτοι καί οἱ χοϊκοί, καί οἷος ὁ ἐπουράνιος τοιοῦτοι καί οἱ ἐπουράνιοι· καί καθώς ἐφορέσαμεν τήν εἰκόνα τοῦ χοϊκοῦ, φορέσομεν καί τήν εἰκόνα τοῦ ἐπουρανίου».

Πρῶτος ἄνθρωπος εἶναι ὁ Ἀδάμ, πού ἔπλασε ὁ Θεός «χοῦν λαβών ἀπό τῆς γῆς», γι΄ αὐτό καί ὀνομάστηκε χοϊκός. Αὐτόν τον ἄνθρωπο τόν ἔβαλε ὁ Θεός μέσα στόν παράδεισο, ὅπου μποροῦσε νά συναναστρέφεται μέ τούς ἀγγέλους Του, νά Τόν δοξολογεῖ μαζί μ΄ αὐτούς καί νά δέχεται τίς θεῖες ἐλλάμψεις Του. 

Σωστές οι διαπιστώσεις του υπευθύνου αιρέσεων, μόνο που δεν κάνει ...καμιά αναφορά στην Παναίρεση

         Οι Ιερείς ως ποιμένες; ή ως "μαριονέτες";

π. Σπυρίδωνος Σκουτή,  ὑπευθύνου Αἱρέσεων στὴν Ἱ. Μητρόπολη Λήμνου

   Επειδή, πολλά χρόνια σε όλη την οικουμένη ακούμε αυτούς τους χαρακτηρισμούς (καλός παπάς – αυστηρός παπάς) και μάλιστα σε καθημερινή βάση, ας τους αναλύσουμε λιγάκι ώστε να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα και να μπορέσουμε να ωφεληθούμε πνευματικά: 

Καλός Ιερέας: Καλός παπάς για τον κόσμο είναι αυτός ο οποίος δεν μιλάει , δεν αλλάζει το στραβό, δεν κάνει κηρύγματα – και αν κάνει, πρέπει αν είναι σύντομα χωρίς πολλά πολλά. Απλά είναι μια μαριονέτα που κάποιοι θα του πούνε ακόμα και ποιες ευχές θα διαβάσει στα Μυστήρια.

Μετά από τέτοια εκκοσμίκευση, ποιός να αγωνισθεί κατά του Οικουμενισμού;

 Μνημόσυνα: Δυστυχώς τα καταντήσαμε μια κοινωνιολογική θεατρική παράσταση

π. Σπυρίδων Σκουτής

Δεν θα αναλύσουμε τι είναι τα μνημόσυνα αλλά το πώς μετέχουμε σε αυτά. Δυστυχώς τα μνημόσυνα έχουν καταντήσει μια κοινωνιολογική παράσταση.

   Μια θεατρική παράσταση με τους συγγενείς να μένουν στρατιωτάκια ακούνητα, αμίλητα και αγέλαστα σε όλη την διάρκεια της ακολουθίας. Βλέπουμε πολλές φορές το κόλυβο μόνο του μαζί με την φωτογραφία του μακαρίτη ή της μακαρίτισσας. Οι συγγενείς έρχονται μετά την τρίτη καμπάνα ή μετά το ευαγγέλιο.

Άγιος Παΐσιος: Η εμπιστοσύνη στον λογισμό είναι αρχή πλάνης

   Γέροντα, ὅταν θυμώνω, γίνομαι σὰν χείμαρρος· δὲν μπορῶ νὰ συγκρατηθῶ.

– Γιατί νὰ μὴν μπορῆς νὰ συγκρατηθῆς;

– Γιατὶ πιστεύω στὸν λογισμό μου.

– Ἔ, τότε ἔχεις δικό σου πιστεύω, δικό σου σύμβολο πίστεως!... Ὁ ἐγωισμὸς φταίει. Νὰ μὴ δικαιολογῆς τὸν λογισμό σου. Ἕναν μπανταλό[1] λογισμό, μόνη σου νὰ τὸν πετᾶς, νὰ μὴν τὸν δέχεσαι.

+ Τη γ' του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη του Οσίου Ησυχίου

 μαθητού του Οσίου Ιλαρίωνος του Μεγάλου. Οι δύο όσιοι έζησαν για ένα διάστημα και ασκήτεψαν στην Σικελία.

Αποστομωτική απάντηση στον σεβασμ. Πισιδίας και αποκάλυψη προθέσεων του Ιερωνύμου Λαρίσης περι Ψευδ- Αυτοκεφαλίας της Ουκρανίας

 ΑΚΥΡΑ είναι τά “μυστήρια” των αχειροτονήτων της Ουκρανίας, κατά τους Ι. Κανόνες 

 Ο ΕΙΣ ΛΑΡΙΣΑ ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΙ ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΩΣ ΤΟΝ  “ΨΕΥΤΟ-ΚΙΕΒΟΥ”, ΣΤΗ ΖΑΚΥΝΘΟ (24-8-2019)

  

Στηρίζει τήν “Ψευτο-Αυτοκεφαλία” μέ ασπίδα τόν Μητροπολίτη Πισιδίας 

    «Ἐκ τοῦ στόματός σου κρίνω σε͵ πονηρὲ δοῦλε» (Λουκ. ιθ΄ 22). (Ήτοι, Από τά λόγια του στόματός σου θά σέ κρίνω δούλε πονηρέ).

του  Σεραφείμ Νικολάου

Οι 120 Ελλαδίτες Μητροπολίτες δέν αποκαλύπτουν τί πρεσβεύουν για το Ουκρανικό

  Δυστυχώς, τό μέγα πρόβλημα τής “Κακο-Κεφαλίας”, μιάς ανύπαρκτης καί ανυπόστατης “Εκκλησίας”, μιάς “Ψευτο-Αυτοκεφαλίας”, αχειροτονήτων καί καθηρημένων στήν Ουκρανία, τή Μικρή Ρωσία, ταλανίζει βίαια τήν Ορθοδοξία.
Καί, δυστυχώς, οι διάδοχοι τών Αποστόλων, οι Επίσκοποι, οι 120 Επίσκοποι τής Ελλάδος, σχεδόν όλοι σιωπούν. Αλλά καί όσοι αρθρώνουν κάποιες απόψεις ανακατεύουν τήν αλήθεια μέ τό ψεύδος.

Άγιος Διονύσιος Αρεοπαγίτης

  Ο ιερομάρτυρας Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, Επίσκοπος Αθηνών γεννήθηκε το ένατο έτος μ.Χ. στην Αθήνα από εύπορη οικογένεια και έλαβε μια εξαιρετική κλασική ελληνική παιδεία. Κατά την παράδοση, πήγε στην Αίγυπτο, όπου σπούδασε αστρονομία στην πόλη της Ηλιουπόλεως (κοντά στο σημερινό Κάιρο).

   Ήταν στην Ηλιούπολη, μαζί με τον φίλο του φιλόσοφο Απολλοφάνη όταν γινόταν η Σταύρωση του Χριστού που αν και μεσημέρι, σκοτείνιασε ο Ήλιος. “Από δε έκτης ώρας σκότος εγένετο επί πάσαν την γην έως ώρας ενάτης” (Ματ. 27,45). Ο Διονύσιος συγκλονίστηκε από το παράδοξο και ανεξήγητο αυτό φαινόμενο και αναφώνησε: «Ή Θεός πάσχει ή το πάν απόλλυται» («Ή ο Θεός υποφέρει ή χάνεται το παν»).

    Γυρίζοντας στην Αθήνα αναδείχθηκε κορυφαίος δικαστής και πρόεδρος του Αρείου Πάγου.