Ὁ π. Θεόδωρος διαβάζει
μιὰ ἐρώτηση ποὺ ὑπεβλήθη σὲ Ἡμερίδα τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς περὶ Ἀποτειχίσεως καὶ
ἀπαντᾶ:
Καὶ νὰ πᾶμε στὸ τελευταῖο. Ἐμένα μὲ κατηγόρησε γνωστός, ἀγαπητός,
σεβαστὸς Ὀρθόδοξος καθηγητής, συνάδελφος στὴν Ἀθήνα στὴ Θεολογικὴ Σχολή, γιατί,
ἐνῶ ἔλεγα γιὰ τὴν Ἀποτείχιση, δὲν προχωρῶ στὴν Ἀποτείχιση. Ἐγὼ λειτουργῶ
Συνοδικά. Λειτουργῶ μαζὶ μὲ ἄλλους ἀδελφοὺς καὶ ἄλλους Πατέρες. Ἂν ὁποιοσδήποτε ἐδῶ, ἔχει τὴν αἴσθηση ὅτι πρέπει νὰ προχωρήσει στὴν
Ἀποτείχιση…, μπορεῖ κι ὡς λαϊκὸς νὰ προχωρήσει στὴν Ἀποτείχιση… Νὰ μὴν κοινωνεῖ καὶ νὰ μὴν κάνει μυστήρια (ὁ ἐν
λόγῳ λαϊκός) σὲ ἐμᾶς οἱ ὁποῖοι δὲν προβαίνουμε στὴν Ἀποτείχιση κι ἂς βρεῖ χῶρο νὰ κάνει τὴ δική του τὴν Ἀποτείχιση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.