Το αυτονόητον

  Ὁ Μ. Ἀθανάσιος στὸν «Πρὸς Ἀντιοχεῖς Τόμο», γράφει πὼς πληροφορήθηκε ὅτι πολλοί, ποὺ προηγουμένως ἦσαν πλησίον τῶν αἱρετικῶν, τώρα ἐπιδιώκουν νὰ ἔχουν ἐπικοινωνία μὲ τοὺς Ὀρθοδόξους. Αὐτὸ μᾶς χαροποιεῖ –λέγει– γι’ αὐτὸ προσευχόμαστε γιὰ ἐκείνους ποὺ βρίσκονται ἀκόμα μακριά μας καὶ πλησίον τῶν αἱρετικῶν, ὥστε νὰ ἀπομακρυνθοῦν ἀπὸ τὴν «μανίαν» (ὅπως τὴν χαρακτηρίζει) τῆς αἱρέσεως.

   Καὶ αὐτὸ εἶναι φυσικό, διότι δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρχει ἑνότητα ἐν Χριστῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι, ἐὰν δὲν ἔχουμε ἑνότητα φρονημάτων καὶ πίστεως. Καὶ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἔχουμε κοινωνία, εἴτε μὲ ὅσους κοινωνοῦν καὶ ἀποδέχονται τὶς κακόδοξες θέσεις τῶν Ἀρειανῶν (τότε, τῶν Οἰκουμενιστῶν σήμερα), εἴτε μὲ τοὺς οἰκουμενίζοντες, οἱ ὁποῖοι, παρότι καταδικάζουν τὶς κακόδοξες θέσεις τους, ὅμως κοινωνοῦν συνειδητά μαζί τους. Μόνο ἂν συμφρονήσουμε καὶ ἔχουμε τὴν ἴδια εὐσέβεια, μόνο τότε θὰ μποροῦμε νὰ λέμε ὅλοι μαζὶ τὸ «εἷς Κύριος, μία πίστις».

   Καὶ παρακάτω γράφει ὁ Μ. Ἀθανάσιος ὅτι δὲν ἀρκεῖ νὰ δεχόμαστε τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως, ἀλλὰ πρέπει νὰ ἀποδεχόμαστε καὶ ὅλα, ὅσα δὲν καταγράφονται-περιέχονται σ’ αὐτό, ἀλλὰ ὑπονοοῦνται. Δὲν μποροῦν π.χ., νὰ λέγονται Χριστιανοί, ὅσοι δέχονται ὅτι ὁ Υἱὸς εἶναι ὁμοούσιος τοῦ Πατρὸς καὶ ὄχι κτίσμα, ἀρνοῦνται ὅμως τὴν θεότητα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ λέγουν ὅτι αὐτὸ εἶναι κτίσμα. [Ὑπ’ ὄψιν ὅτι τότε δὲν εἶχαν ἀκόμα προστεθεῖ στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως τὰ τελευταῖα πέντε ἄρθρα περὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, περὶ τῆς Μίας Ἐκκλησίας κ.λπ., καὶ ἄρα ὁ Μ. Ἀθανάσιος διδάσκει ὅτι πρέπει νὰ φερόμαστε τὸ ἴδιο, καὶ στοὺς καταδικασμένους ἀπὸ τὴν ἐν Νικαίᾳ Σύνοδο Ἀρειανούς, καὶ στοὺς μὴ καταδικασμένους Πνευματομάχους, δηλαδὴ νὰ διακόπτουμε τὴν κοινωνία μαζί τους. Ὡς γνωστόν, οἱ Πνευματομάχοι καταδικάστηκαν μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Μ. Ἀθανασίου, στὴν Β΄ Οἰκουμενική].

    Αὐτοί, συνεχίζει, προσποιοῦνται ὅτι πιστεύουν ὀρθόδοξα, ἀλλὰ οὐσιαστικὰ δὲν ἔχουν τὴν ἴδια πίστη μὲ μᾶς· στὸ φρόνημα εἶναι Ἀρειανοί· μὲ αὐτούς, λοιπόν, νὰ μὴ ἔχετε καμιὰ κοινωνία.

     Τὰ αὐτὰ ἰσχύον σήμερα ὡς πρὸς τὴν σχέση τῶν πιστῶν μὲ τὴ νέα ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Μὲ τοὺς Οἰκουμενιστές, ἂν καὶ δὲν ἔχουν καταδικαστεῖ ἀπὸ Σύνοδο, πρέπει νὰ διακόπτουμε τὴν κοινωνία μαζί τους, γιατὶ στὸ φρόνημα εἶναι Παπικοί. Κάθε Κυριακή, κάθε γιορτὴ καὶ σὲ κάθε ἱερὴ Ἀκολουθία ἀπαγγέλλουν  τὸ «Πιστεύω», ἀλλὰ στὸ φρόνημα δὲν εἶναι Ὀρθόδοξοι, ἀφοῦ στὴν πράξη τὸ ἀρνοῦνται, ἀφοῦ δέχονται, κι ἔχουν ὑπογράψει μὲ τοὺς αἱρετικοὺς «Συμφωνίες» κακόδοξες, ἀφοῦ δέχονται διὰ Συνόδου (τῆς Κολυμπαρίου) πολλὲς ἀδελφὲς Ἐκκλησίες καὶ πολλά βαπτίσματα.

     Ἀπὸ αὐτούς, λοιπόν, πρέπει νὰ ἀπομακρύνονται οἱ Χριστιανοί, νὰ κόβουν τὴν μετ’ αὐτῶν κοινωνία. Ἀπὸ δὲ ἐκείνους ποὺ θέλουν νὰ ἐπιστρέψουν καὶ νὰ γίνουν κοινωνοί μας, τίποτε παραπάνω νὰ μὴν ζητᾶτε, παρὰ τὸ νὰ ἀναθεματίζουν τὴν αἵρεση καὶ νὰ δέχονται τὴν ἐν Νικαίᾳ Σύνοδο.

Π.Σ.

Τὸ κείμενο:

    «Ἐπειδὴ δὲ καὶ εἰς ἡμᾶς ἦλθεν, ὅτι πλεῖστοι πρότερον διὰ φιλονεικίαν διαιρεθέντες ἀφ' ἡμῶν, νῦν εἰρηνεύειν βούλονται, πολλοὶ δέ, καὶ τῆς πρὸς τοὺς Ἀρειομανίτας σχέσεως ἀποστάντες,

Μία ακούσια αμαρτία πόσο «ακούσια» είναι;

Ἰωάννη Κορναράκη (†)

 Συχνὰ ἔχουμε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι τὴν ἐμπειρία μίας ἀκούσιας ἁμαρτίας. Καὶ βέβαια κάθε ἐξομολόγος-πνευματικὸς πατέρας ἀκούει πολὺ συχνά, σχεδὸν σὲ κάθε ἐξομολόγηση, τὴ διαβεβαίωση ἢ τὸν ἰσχυρισμὸ τοῦ ἐξομολογούμενου γιὰ τὸ ἀθέλητο μιᾶς ἁμαρτίας του:

–Σᾶς διαβεβαιώνω εἰλικρινῶς. πάτερ μου, ὅτι αὐτὴ ἡ ἁμαρτία μου ἔγινε χωρὶς νὰ τὸ ἀντιληφθῶ. Ἐντελῶς ἀκούσια χωρὶς νὰ εἶναι στὴ βούλησή μου ἢ στὴν σκέψη μου νὰ τὴν κάνω.

 Πόσο εἰλικρινὴς ἢ τουλάχιστον σίγουρη μπορεῖ νὰ εἶναι μία τέτοια διαβεβαίωση καὶ πόσο ἀληθινὸς ἕνας τέτοιος ἰσχυρισμός;

 Ἕνα βιβλικὸ ἐπιχείρημα γιὰ τὸν ἀκούσιο χαρακτήρα πολλῶν ἁμαρτιῶν μας εἶναι ἀσφαλῶς τὸ ἕβδομο κεφάλαιο τῆς πρὸς Ρωμαίους ἐπιστολῆς τοῦ ἀποστόλου Παύλου. Ἐκεῖ ὁ ἀπόστολος

Αφιέρωμα σ΄ όσους διδάσκουν το "νέα Θρησκευτικά"!

Η γυναίκα-άλογο με επιβήτορα τον Μωάμεθ!

Γιατί ο Μεσσηνίας θολώνει τα νερά;

"Δίδει  μαθήματα δεσποτοκρατικής

νοοτροπίας, λικνίζοντας τις

...ρητορικές του δεξιότητες"!

Με τις ευλογίες του Ιερώνυμου το συλλαλητήριο για το Σκοπιανό στην Αθήνα

Την Σύνοδο εκπροσωπεί ο Σύρου Δωρόθεος

Γιατί ο Μεσσηνίας θολώνει τα νερά;

katanixis.gr: Είναι από τις λίγες φορές που θα προτιμούσαμε να μη διαβάσετε τι γράφει ο άνθρωπος!

Αποφαίνεται αφ' υψηλού και προκαταβολικώς για τον κίνδυνο εκκοσμίκευσης

και εκπροτεσταντισμού, ο ασφαλής σύμμαχος και πρωτεργάτης του οικουμενισμού και του εκπαπισμού.

Καταγγέλλει τους άγνωστους διοργανωτές και δεν καταγγέλλει

Εορτή Τριών Ιεραρχών: Πως γνωρίζουμε τον Θεό

π. Δημητρίου Μπόκου

Ο δεύτερος της τριάδας των Ιεραρχών και της τριάδας των Θεολόγων Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός, με τη δυναμική παρουσία του στη Βασιλεύουσα πόλη το 380 μ. Χ., έκανε πραγματικότητα αυτό που φάνταζε ακατόρθωτο. Οι αιρετικές παραφυάδες του Αρειανισμού (όμοιοι, ανόμοιοι, ομοιουσιανοί κ.λ.π.), με την υποστήριξη αρειανών αυτοκρατόρων και του Ιουλιανού του Παραβάτη, είχαν επικρατήσει σχεδόν παντού. Στην Κωνσταντινούπολη δεν είχε

Όσιος Αφραάτης o Ομολογητής

   Ο Όσιος αυτός είναι άγνωστος στους περισσοτέρους πιστούς ενώ ακόμη και οι Συναξαριστές περιέχουν γενικά μόνο στοιχεία της ζωής του (γι' αυτό και δεν μπορέσαμε ούτε Εικόνα του να βρούμε). Οι υπηρεσίες όμως που προσέφερε στην Ορθοδοξία ενάντια στην αίρεση του Αρειανισμού ήταν πολύ μεγάλες ενώ ταυτόχρονα απέδειξε με το παράδειγμά του ότι ακόμη και ο πιο ταπεινός Ησυχαστής μοναχός, όταν παρίσταται ανάγκη Ομολογίας Πίστεως λόγω αιρέσεως, αφήνει το Ησυχαστήριό του και αίρει την υπακοή στους Εκκλησιαστικούς και πολιτικούς

Δυστυχώς! Ο καθηγητής Πανεπιστημίου π. Θεόδωρος Ζήσης ψεύδεται δημόσια!!!

AΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ π. ΣΑΒΒΑ

ΣΤΟΝ π. ΘΕΟΔΩΡΟ ΖΗΣΗ

     Ὅταν ἀποτειχίστηκαν πρῶτοι κάποιοι πιστοὶ τὸ 2011 βοηθούμενοι ἀπὸ τὸν π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ (ποὺ εἶχε κάνει διακοπὴ μνημοσύνου νωρίτερα), ἡ ὁμάδα της Γατζέας καὶ ὁ Πειραιῶς Σεραφείμ, ποὺ ἐπηρέαζαν τὰ ἀντι-Οἰκουμενιστικὰ ἱστολόγια, τοὺς ἀπέκλεισαν ἀπὸ τὰ ἱστολόγιά τους προοδευτικὰ καὶ "διέκοψαν" τὴν ἐπικοινωνία μαζί τους.

    Ἀντί νὰ χαροῦν ποὺ κάποιοι πραγματοποίησαν τὴν ἀποτείχιση γιὰ τὴν ὁποία αὐτοὶ μιλοῦσαν καὶ διεκήρυτταν ἐπὶ χρόνια ὡς ἐπιταγὴ τῶν Ἁγίων, τοὺς πιστοὺς (ποὺ ἀντιδροῦσαν  γιὰ τὴν μὴ πραγματοποίηση της) τοὺς λοιδοροῦσαν καὶ συκοφαντοῦσαν, ἐπειδὴ χωρὶς αὐτοὺς τὴν ἀπετόλμησαν! Γιατί; Διότι, ὅπως εἶχε διαγνώσει ὁ ἀείμνηστος Κορναράκης, δὲν ἤθελαν κάτι ποὺ θὰ κόστιζε. Ἔτσι τὴν ἀποτείχιση ποὺ μέχρι τότε στὶς «ΟΜΟΛΟΓΙΕΣ» τους ἐκθείαζαν, τὴν τορπίλισαν καὶ διαίρεσαν τοὺς πιστοὺς ποὺ ἀναζητοῦσαν Ποιμένες μπροστάρηδες στὸν ἀγώνα γιὰ νὰ ἀκολουθήσουν.

   Μάταια τοὺς παρακαλούσαμε νὰ γίνει μιὰ συνάντηση, στὴν ὁποία θὰ ἐξετάσουμε καὶ θὰ ἀναζητήσουμε τὴν γραμμὴ ποὺ ὑπεδείκνυαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες. Ὁ π. Θεόδωρος μὲ ὑπεροψία δήλωνε: Δὲν εἴμαστε ὅμοια κι ὅμοια, μιὰ μικρὴ ὁμάδα ἀποτειχισμένων, κι ἐμεῖς οἱ Πατέρες. Ἐμεῖς εἴμαστε ἡ Ἐκκλησία!!! Μάταια ὁ π. Εὐθύμιος ἔλεγε: Πρέπει νὰ ἀφήσουμε τὰ δευτερότερα καὶ νὰ ἑνωθοῦμε στὴν Ἀποτείχιση, ὅπως τὴν διδάσκουν οἱ Πατέρες. Οἱ Πατέρες, κι ὄχι μεμονωμένα ἄτομα, εὐσεβῆ κατὰ τὰ ἄλλα, ἀλλὰ ποὺ δὲν διδάσκουν τὴν ἁγιοπατερικὴ Παράδοση.

   Τὴν ἴδια τακτικὴ κράτησε ἡ ὁμάδα τοῦ π. Θεοδώρου καὶ κατὰ τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων, συνεχίζοντας τὴν διάσπαση τοῦ ἀντιοικουμενιστικοῦ ἀγώνα.

   Καὶ ἰδοὺ τὸ ἀποτέλεσμα. Ἔφτασε στὸ σημεῖο (ὅπως καταγγέλλει ὁ π. Σάββας στὸ βίντεο) νὰ ψευσθεῖ δημόσια, γιὰ νὰ ὑποστηρίξει τὶς ἰδιόγνωμες θέσεις του καὶ τὴν ἰδιότυπη, μεσοβέζικη καὶ ἀντιπατερική Διακοπὴ Μνημοσύνου ποὺ ἔκαναν μὲ τὸν π. Νικόλαο Μανώλη.

Κρίμα!

    Οἱ πιστοί, ὅσοι ἀγωνίζονται κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅσοι ἀποφεύγουν τὴν κοινωνία μὲ τοὺς Οἰκουμενιστές (κι ὅσους συνεργάζονται καὶ κοινωνοῦν μαζί τους), παραμένουμε σὲ ὅσα δίδαξαν οἱ Ἅγιοι. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Καὶ ἑνωνόμαστε μὲ ὅσους ἀκολουθοῦν τοὺς Ἁγίους μας.

Οι Τρεις Ιεράρχες

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης