Ομοβροντία αντιδράσεων για την αυτοκεφαλία των Ουκρανών: Ο Βαρθολομαίος οδηγεί την Ορθοδοξία σε σχίσμα;

Του Άγγελου Ρούσσου

Ομοβροντία αντιδράσεων έχει προκαλέσει το μέγα ζήτημα της Εκκλησίας της Ουκρανίας μετά τις τελευταίες εξελίξεις και κυρίως μετά την αποδοχή του αιτήματος των Ουκρανών πολιτικών για αυτοκεφαλία από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.
Ολοένα και περισσότερες φωνές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου πως αν το Φανάρι προχωρήσει στην χορήγηση της αυτοκεφαλίας στο κρατικοδίαιτο «Πατριαρχείο Κιέβου», θα οδηγηθούμε σε

Κρίσιμα ερωτήματα που ζητούν απάντηση

    Οἱ ἀμφιταλαντεύσεις, οἱ ἀμφιβολίες, ἡ δειλία καὶ ὁ φόβος, ὁ φανατισμός, ὁ ἄκριτος “ἡρωϊσμός”, ἡ διαστροφὴ ἢ ἡ διαβολὴ τῶν Ἁγίων, ἡ ἐκμετάλλευση γιὰ προσωπικὴ προβολή, ἡ ἀναγωγὴ ἑαυτῶν σὲ ἀναντίρρητους εἰδήμονες καὶ Πάπες, ἡ ἀρχομανία, ἡ δράση “πεμπτοφαλαγγιτῶν” καὶ μιὰ γενικευμένη καὶ καθημερινῶς αὐξανόμενη σύγχυση, εἶναι μερικὰ ἀπὸ τὰ χαρακτηριστικὰ ποὺ συναντᾶ κανεὶς στὸ χῶρο ὅσων ἔχουν συνειδητοποιήσει τὸν κίνδυνο τῆς πλήρους πλέον ἐπικρατήσεως τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ θέλουν νὰ ἀγωνιστοῦν ἢ ἀγωνίζονται ἐναντίον της. Ὁ ἕνας ἐπιρρίπτει στὸν ἄλλον κάποια ἀπ’ αὐτὲς τὶς κατηγορίες, ἀλλὰ κανεὶς δὲν ἔχει διάθεση νὰ συζητήσει ὅλα αὐτὰ σὲ μιὰ  Σύναξη ΟΛΩΝ  τῶν ἀγωνιζομένων πιστῶν,  ὅπως πολλάκις προτείναμε.

     Ὅλα αὐτὰ ἔχουν κουράσει καὶ ἀπογοητεύσει τοὺς πιστοὺς ποὺ ἔχουν καλὴ προαίρεση καὶ θέλουν νὰ ἀγωνιστοῦν κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἀλλὰ οἱ Ποιμένες ἀδυνατοῦν νὰ ἀφουγκραστοῦν τὴν ἀγωνία τους καὶ συνεχίζουν νὰ κάνει ὁ καθένας τὸ παιχνίδι του μὲ τὴν Πίστη. Καὶ ἡ εὐθύνη τους θὰ εἶναι αἰώνια!

    Γιὰ τὴ στάση καὶ τὶς θέσεις τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση καὶ τοῦ π. Νικολάου Μανώλη γράψαμε σὲ ἄλλη ἀνάρτηση. Σήμερα θὰ κάνουμε μερικὲς ἐπισημάνσεις στὰ τελευταῖα βίντεο καὶ δημοσιεύσεις, ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὴν δράση καὶ τὶς κινήσεις τοῦ π. Σάββα καὶ τῶν συνοδοιπόρων του. Καὶ τοῦτο μὲ τὴν ἀγαθὴ

Αγάπη για το Χριστό, χωρίς άλλα ελατήρια!

 «Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν άλλα κίνητρα. Δεν βασίζουν στο Χριστό την αγάπη τους. Ο ένας αγαπάει κάποιον, γιατί κι εκείνος του δείχνει αγάπη, ο άλλος αγαπάει εκείνον που τον τίμησε και ο άλλος αγαπάει εκείνον που του φάνηκε χρήσιμος σε μιαν υπόθεσή του.

  Είναι δύσκολο να βρεις κάποιον που ν’ αγαπάει τον πλησίον μόνο για χάρη του Χριστού, γιατί σύνδεσμος των ανθρώπων είναι συνήθως τα υλικά συμφέροντα.

   Μια αγάπη, όμως, με τέτοια ελατήρια, είναι χλιαρή και πρόσκαιρη. Με το παραμικρό πρόβλημα – υβριστικό λόγο, χρηματική ζημιά, ζήλεια, φιλοδοξία ή κάτι άλλο παρόμοιο- η αγάπη αυτή, που δεν έχει θεμέλιο πνευματικό, διαλύεται...».

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

Πηγή

Κριτικές ερωτήσεις στις μελέτες του π. Σεραφείμ Ζήση

Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

Δημοσιεύουμε ἄρθρο τοῦ κ. Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου ποὺ μᾶς ἐστάλη.
Ἐπίσης τὸ τελευταῖο ἀπὸ τὰ ἄρθρα τοῦ μοναχοῦ Σεραφεὶμ Ζήση, στὰ ὁποῖα ἀναφέρεται ὁ κ. Τσακίρογλου.  (Οἱ ἐρωτήσεις ἀναμένουν ἀπάντηση!).

Ἀποτελεῖ πάντα χαρὰ γιὰ κάθε πιστό, ὅταν δημοσιεύονται ἐργασίες καὶ μελέτες ποὺ ἔχουν ὡς θέμα τους τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, ἰδίως γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν αἱρέσεων, καὶ τοὺς πολυπληθεῖς κινδύνους ποὺ ἀπειλοῦν τοὺς πιστούς. Ἐργασίες πάνω στὶς ὁποῖες ἐμεῖς, ὡς πιστοί, μποροῦμε νὰ στηριχτοῦμε καὶ νὰ τὶς χρησιμοποιήσουμε. Τέτοιες εἶναι οἱ μελέτες τοῦ π. Σεραφεὶμ Ζήση, οἱ ὁποῖες ἐμφανίστηκαν μὲ μία ἀλληλουχία τὰ τελευταῖα χρόνια:

 «α) Ἡ Μασονία καὶ οἱ Πατριάρχες. Ἡ μασονικὴ προώθηση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ (1ον καὶ 2ον) (https://www.impantokratoros.gr/741CE610.el.aspx)

β) «Στοιχεῖα ἐπιδράσεως τῆς Μασονίας στὸν πρώϊμο ἑλληνικὸ Οἰκουμενισμό» (ἐδῶ)

γ) Ὁμιλία: «Εἰσαγωγικὰ περὶ Μασωνίας» (ἐδῶ)

καθὼς καὶ ἡ τελευταῖα χρονικὰ μελέτη

δ) «Μασόνος Πατριάρχης Ἀθηναγόρας Α΄, ἡ πολιτική τῶν Η.Π.Α. καί ἡ σημερινή Οὐκρανία. Γεωπολιτική ἀνάλυση (μέρος α΄)».

Στὰ σημαντικὰ αὐτὰ πονήματα ὁ π. Σεραφείμ, ἐνῶ ἀπὸ τὴν μία χύνει ἄπλετο φῶς σὲ πολλὲς πτυχὲς τῶν θεμάτων του, ἀπὸ τὴν ἄλλη ἀφήνει τοὺς ἀναγνῶστες του στὸ σκοτάδι, μὴ ἀναφέροντας λεπτομερῶς ἄλλα, ὁμοίως σημαντικὰ στοιχεῖα.

Ἔτσι συνειδητοποιοῦμε ὅτι, ἐνῶ μᾶς βοηθᾶ ἀπὸ τὴν μία πλευρά, ἀπὸ τὴν ἄλλη μᾶς ἐπιβαρύνει μὲ ἕνα πρόσθετο βάρος· νὰ προσπαθήσουμε νὰ ξεδιαλύνουμε, μήπως αὐτὰ ποὺ γράφει ἔχουν, λόγῳ τῶν ἀποκρύψεων, ἕνα συγκεκριμένο σκοπό: Ναὶ μὲν τὴν ἀποκάλυψη τῶν σκοτεινῶν ὀργανισμῶν ποὺ προωθοῦν καὶ ὑποστηρίζουν τὸν Οἰκουμενισμὸ σὲ συγκεκριμένες ἐκκλησιαστικὲς περιφέρειες καὶ ἁρμοδιότητες, ἀλλὰ ταυτόχρονα καὶ τὴν μέσῳ τῆς σιωπῆς συγκάλυψη τῶν σημερινῶν ἐνόχων ἐπισκόπων καὶ ἱερέων, οἱ ὁποῖοι ἐργάζονται γιὰ τὸν ἴδιο σκοπό, ἀλλὰ σὲ ἄλλες ἐκκλησιαστικὲς περιφέρειες καὶ ἁρμοδιότητες… Γι’ αὐτὸν τὸν λόγο ἀποφάσισα σὰν πιστὸς καὶ σὰν ἱστορικὸς νὰ συνεισφέρω γιὰ μία καλύτερη προσέγγιση τῶν θεμάτων τῶν μελετῶν τοῦ π. Σεραφεὶμ μὲ κάποιες κριτικὲς ἐρωτήσεις, ποὺ μὲ τὶς ἀναμενόμενες ἀπαντήσεις θὰ ξεκαθαρίσουν περισσότερο τὸ νοσηρὸ τοπίο τῆς οἰκουμενιστικῆς δραστηριότητας στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

Ἐπειδὴ βέβαια ὑπάρχει κι ὁ κίνδυνος οἱ συνήθεις αὐτόκλητοι καὶ ἑτερόκλητοι defendores dictae auctoritatis scientiae (ὑπερασπιστὲς τῆς λεγομένης πανεπιστημιακῆς αὐθεντίας) νὰ σπεύσουν νὰ ἐκφράσουν argumenta ad verecundiam (ἐπιχειρήματα ποὺ ὀφείλεις, εἶσαι ἀναγκασμένος λόγῳ τῆς «αὐθεντίας» νὰ σεβαστεῖς) γιὰ τὴν «αὐθάδειά μου», σπεύδω καὶ ἐγὼ νὰ τοὺς προλάβω κάνοντας μία ἐπισήμανση: Ἡ ἐπίκληση μίας αὐθεντίας ἰδίως στὸν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας δὲν ἀποτελεῖ λογικὸ ἐπιχείρημα, ἀντιθέτως εὔκολα μπορεῖ νὰ παρασύρει σὲ λογικὴ πλάνη, σὲ ἕνα εἶδος ὑποταγῆς τῶν πιστῶν, χρησιμοποιώντας τὴν  ἐκτίμηση ποὺ δείχνουμε σὲ κάποιο πρόσωπο καὶ ὄχι στὴν διδασκαλία του. Μοναδικὲς αὐθεντίες στὴν Ἐκκλησία εἶναι ἡ κεφαλή Της ὁ Χριστὸς καὶ οἱ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι Πατέρες Της. Ἡ φανέρωση τῆς ἀλήθειας ἀποτελεῖ γι’ ὅλους μας, ὡς πιστούς, μία conditio sine qua non (ἀπαραίτητη προϋπόθεση) καὶ μὲ αὐτὸ τὸ μέτρο πρέπει νὰ ἀγωνιζόμαστε. Στὸν ἀγώνα αὐτὸ λοιπὸν κάθε εἴδους ἐρωτήσεις, ποὺ ἔχουν ὡς γνώμονα τὴν ἀλήθεια, εἶναι θεμιτές, ἐφ’ ὄσον δὲν προσβάλουν οὔτε μειώνουν ἀλλὰ ἐλέγχουν καὶ συνεισφέρουν κατὰ δύναμιν στὴν σωστὴ φανέρωση καὶ στὴν ἀποφυγὴ διαστρεβλώσεων.

Γίνομαι λοιπὸν πιὸ συγκεκριμένος. Γράφει πολὺ σωστὰ ὁ π. Σεραφείμ:

«Δυστυχῶς, παρά τήν χριστιανική ἁπλότητα, ὡστόσον «οὐ πάντων ἡ πίστις»· γι΄ αὐτόν τόν λόγο ὁ Ἀπόστολος μᾶς προειδοποιεῖ νά φυλασσόμαστε «ἀπό τῶν ἀτόπων καί πονηρῶν ἀνθρώπων». Τό ὅτι οἱ Χριστιανοί, ὡς πρόβατα ἐν μέσῳ λύκων ἀπεσταλμένα, ὀφείλουμε νά εἴμαστε «ἀκέραιοι ὡς αἱ περιστεραί», δέν αἴρει τήν ὑποχρέωσή μας νά εἴμαστε καί «φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις», πολύ περισσότερο, καθ΄ ὅσον, κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο, οἱ πρῶτοι ἐχθροί τῆς Ἐκκλησίας θά εἶναι Κληρικοί, «λαλοῦντες διεστραμμένα», γιά νά ἀποσποῦν τούς πιστούς μαθητές ὡς ὀπαδούς τους... Ἡ σύγκριση τῆς ζωῆς καί δράσεως τῶν φερομένων ὡς Μασόνων Κληρικῶν μέ τήν πρόοδο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, παρουσιάζει ἀξιοσημείωτες παραλληλίες καί ἐν πάσῃ περιπτώσει, χρήζει ἰδιαιτέρας προσοχῆς ἐκ μέρους ὅσων μάχονται κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Οἱ παραλληλίες αὐτές φανερώνουν ὅτι ὁ Οἰκουμενισμός δέν ἀποτελεῖ προσωρινό θεολογικό πειραματισμό συγκεκριμένων ἐκκλησιαστικῶν δικαιοδοσιῶν, οὔτε ἐρωτοτροπία γεωπολιτικῶν προεκτάσεων συγκεκριμένων προσώπων (πού δῆθεν θά ἐκλείψει, ὅταν οἱ κεφαλές τῶν Οἰκουμενιστῶν ἀπέλθουν ἐνώπιον τοῦ Κριτοῦ)· δεικνύουν ἀντιθέτως ὅτι ὑπάρχει ἐπιμελἠς σχεδιασμός τῶν Στοῶν, γιά τή σύγκραση ὁμολογιῶν καί θρησκειῶν» (Μοναχός Σεραφείμ, Η Μασονία και οι Πατριάρχες. H μασονική προώθηση του Οικουμενισμού (1ον καὶ 2ον)

Από αὐτὲς τὶς σημαντικὲς διαπιστώσεις τοῦ π. Σεραφεὶμ καταλαβαίνουμε τὴν σπουδαιότητα τοῦ θέματος. Δυστυχῶς ὅμως ὁ ἴδιος ὁ π. Σεραφεὶμ παρόλες τὶς ἐπισημάνσεις καὶ παρόλη τὴν σπουδαιότητα τοῦ θέματος δὲν βάζει τὸ μαχαῖρι στὸ κόκκαλο καὶ ἀφήνει ἐρωτήματα:

Γιατί δὲν ἀναφέρει ὁ π. Σεραφείμ -ἐκτὸς ἀπὸ ἕνα μικρὸ σχόλιο στὴν ὁμιλία του «Εἰσαγωγικὰ περὶ Μασωνίας» τὴν ὁποία μάλιστα χαρακτηρίζει ὡς «προβληματική»- τὴν ἁγιοποίηση (μὲ τὴν κυριολεξία τῆς λέξεως) τοῦ ἐθνομάρτυρος

Παγκόσμια Τράπεζα: Η Ορθοδοξία "βλάπτει την ανάπτυξη!"

Όπως διαβάζουμε σε δημοσίευμα του bloomberg, η Παγκόσμια Τράπεζα δημοσίευσε έρευνα δύο Βουλγάρων επιστημόνων σύμφωνα με την οποία οι αιτίες της υπανάπτυξης των ορθοδόξων εθνών της ΕΕ οφείλεται εν πολλοίς στη θρησκευτική τους παράδοση. Μάλιστα, σύμφωνα με τον πρώην Βούλγαρο ΥΠΕΞ, Συμεών Τζάνκοφ, και την ακαδημαϊκό του UCL, Ελένα Νικόλοβα, που υπογράφουν την έρευνα, η Ορθοδοξία βοήθησε και στην επικράτηση του κομμουνισμού σε κάποιες χώρες. Σύμφωνα με στοιχεία που οι δύο επιστήμονες επιστράτευσαν από το World Values Service και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης, "η Δυτική Χριστιανοσύνη έδωσε έμφαση στον ρασιοναλισμό, τη λογική και την ατομικότητα, καθώς και την αμφισβήτηση των κατεστημένων αρχών. Η Ανατολική Χριστιανοσύνη συνδέθηκε με τον μυστικισμό, το συναίσθημα και την κοινότητα και έδωσε μικρότερη έμφαση στον νόμο και τον λόγο."

 

 Τα χαρακτηριστικά αυτά των Ορθοδόξων κοινωνιών, λέει η Παγκόσμια Τράπεζα, έτυχαν εκμετάλλευσης από τα κομμουνιστικά καθεστώτα, επέζησαν του κομμουνισμού και τώρα υπονομεύουν την αφομοίωση των ορθοδόξων χωρών στο δυτικό μοντέλο. 

 

Οι Ντζάνκοφ και Νικόλοβα παρατηρούν ότι η ιδέα πως ορθοδοξία και Δύση δεν συμβαδίζουν δεν είναι κάτι καινούριο. Αναφέρουν σχετικά τον Ρώσσο στοχαστή του 19ου αιώνα, Πιοτρ Τσαντάεφ, που ισχυριζόταν ότι η Ρωσία υιοθέτησε τον "λάθος χριστιανισμό". Έμφαση δίνεται επίσης στην αντιπαραβολή των πρώην κομμουνιστικών χωρών με καθολική ή προτεσταντική παράδοση, που τώρα ευημερούν, με τις ορθόδοξες που υπολείπονται σε ανάπτυξη, ενώ σημειώνουν ότι κοινωνιολογικά οι ορθόδοξοι τείνουν να αγαπούν τον κρατισμό. Ειδική μνεία, πάντως, γίνεται στους Έλληνες, οι οποίοι όχι μόνο γλίτωσαν τον κομμουνισμό, αλλά λόγω μακραίωνης εμπορικής παράδοσης και βιωμένου κοσμοπολιτισμού είναι πιο "συμβατοί με τον καπιταλισμό". Αυτό, βέβαια, δεν αναιρεί ότι και οι Έλληνες, όπως όλοι οι ορθόδοξοι, πόρρω απέχουν από τα προστάγματα της προτεσταντικής ηθικής που επιδιώκει τη σωτηρία της ψυχής δια της εργασίας. Δυστυχώς, παρατηρεί η Παγκόσμια Τράπεζα, με "προσευχή και υπακοή" (πυρηνικά στοιχεία της Ορθοδοξίας) δεν πλουτίζουν οι κοινωνίες. 

 

 Βέβαια, η Παγκόσμια Τράπεζα δεν ασχολείται με τα χίλια χρόνια της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, που αυθαιρέτως αποκλήθηκε από τους Δυτικούς "Βυζάντιο". Έτσι, η έρευνα αποσιωπά το υψηλότατο βιοτικό επίπεδο των "Βυζαντινών", κυρίως των πληθυσμών των πόλεων, οι οποίοι πλούτιζαν από το εμπόριο και ζούσαν με ανέσεις και ελευθερίες που η Δύση χρειάστηκε αιώνες για να αντιγράψει και να αφομοιώσει, προτού προδώσει και καταστρέψει - αφήνοντας σ'αυτά τα χώματα μια βαθιά δυσπιστία έναντι της Δύσης. 

 

 Φαίνεται πως επανέρχεται με φόρα ο Σάμιουελ Χάντιγκτον, που προ τριακονταετίας έγραφε για τον επερχόμενο "Πόλεμο των Πολιτισμών" και ο οποίος θωρούσε τον ορθόδοξο κόσμο μια "γκρίζα ζώνη" μεταξύ Ανατολής και Δύσης...

πηγή

Τελικά, ο π. Νικόλαος Μανώλης αποδέχεται την αγιοποίηση του Εθνομάρτυρα Χρυσοστόμου;

Μηχανή του Χρόνου:

Ο μαρτυρικός θάνατος του Μητροπ. Σμύρνης, Χρυσοστόμου

Πηγή: http://www.katanixis.gr/2018/05/blog-post.html

Σχόλιο "Π.Π.": Ἔκπληξη μᾶς προκαλεῖ ἡ σημερινὴ ἀνάρτηση τοῦ ἱστολογίου «Κατάνυξις». Μὲ αὐτὴ τὸ ἱστολόγιο προβάλλει γιὰ 2η φορά (ἐδῶ, κι ἄρα συνειδητὰ πλέον) τὴν ἁγιοκατάταξη τοῦ πρώτου Μασώνου-Οἰκουμενιστῆ Ἁγίου, τοῦ Ἐθνομάρτυρος Χρυσοστόμου Σμύρνης (ἐδῶ κι ἐδῶ) καὶ οὐσιαστικὰ τὴν ἀποδέχεται, ἀφοῦ -ὅπως συνηθίζει- στὶς ἑκατοντάδες ἀναρτήσεις ξένων δημοσιεύσεων ποὺ ἔχει κάνει, ἀσκεῖ εἰσαγωγικὰ κριτικὴ σὲ ἐκεῖνες, μὲ τὶς ὁποῖες δὲν συμφωνεῖ .

     Καὶ  προβάλλει τὴν ἁγιοκατάταξη, παρότι ὁ "ἁγιοποιηθείς" (ἀπὸ τὸν μέντορα τῆς «Κατάνυξις» π. Νικόλαο Μανώλη) π. Θεόδωρος Ζήσης, ἔχει ξεκαθαρίσει ὅτι ἡ ἁγιοκατάταξη αὐτὴ δὲν συνάδει μὲ τὰ ὀρθόδοξα κριτήρια.

       Τὸ ἴδιο ἔχουν γράψει καὶ ὁ π. Γεώργιος Μεταλληνός, καὶ βέβαια ὁ π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς, ὁ ὁποῖος ἔχει δημοσιεύσει καὶ σχετική μελέτη.

Μηχανή του Χρόνου:

Ο μαρτυρικός θάνατος του Μητροπ. Σμύρνης, Χρυσοστόμου

   Ο μαρτυρικός θάνατος του Μητροπολίτη Σμύρνης, Χρυσοστόμου. Τον τύφλωσαν, τον έσυραν από τα γένια στον τουρκομαχαλά, τον πετσόκοβαν κι εκείνος… τους ευλογούσε!...              Πηγή: Εστία Νέας Σμύρνης 

Κορυφαία μορφή της Μικρασιατικής Καταστροφής υπήρξε ο τελευταίος Επίσκοπος Σμύρνης, της μιας από τις επτά Εκκλησίες της Αποκαλύψεως, Μητροπολίτης Χρυσόστομος Καλαφάτης. Ο μαρτυρικός του θάνατος από τον τουρκικό όχλο είναι άρρηκτα δεμένος με τις τελευταίες στιγμές της ελληνικής Σμύρνης και του Μικρασιατικού Ελληνισμού. Αν και του προσφέρθηκαν πολλές ευκαιρίες να εγκαταλείψει τη Σμύρνη αυτός προτίμησε να μείνει και να συμμεριστεί την τύχη του ποιμνίου.

Το 1992 η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος προχώρησε στην αγιοκατάταξη του Χρυσοστόμου και των ιεραρχών Γρηγορίου Κυδωνιών, Αμβροσίου Μοσχονησίων, Προκοπίου