Η Πρόνοια του Θεού

(235) π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ (Γ΄ Ματθαίου)

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. ΗΧΟΣ Β΄. Αίνοι, Εωθινό Γ΄. (ΘΡ. ΣΤΑΝΙΤΣΑΣ)

Η αποδοχή της φθοράς

     Οι διάφορες ασθένειες, ακόμα και ένα απλό κρυολόγημα, όπως, κυρίως, και τα γηρατειά, φέρνουν στο προσκήνιο τη φθαρτότητα της ύπαρξής μας. Κατανοούμε το περιορισμένο των δυνατοτήτων μας και βεβαιωνόμαστε για την εκπνοή των δυνάμεων μας.

Η εμπειρία της φθαρτότητάς μας, σε οποιανδήποτε περίοδο της ζωής μας, μπορεί να προκαλέσει πανικό, να δημιουργήσει απελπισία, να εξαφανίσει την ηρεμία. Γιατί συνειδητοποιούμε πως «τώρα δεν μπορούμε». Αντιλαμβανόμαστε πως δεν είναι στο χέρι μας να κάνουμε αυτό που θέλουμε, που προγραμματίσαμε.
Στην οριακή αυτή υπαρξιακή κατάσταση, χρειαζόμαστε την ταπείνωση, που αποδέχεται τα γεγονότα όπως έρχονται, καθώς και την εμπιστοσύνη στον ουράνιο Πατέρα που ξέρει το γιατί και το πώς για το κάθε παιδί Του ξεχωριστά.
Άλλωστε, ποιος άνθρωπος δεν γεύτηκε τη δύναμη της φθοράς; Αν η Παναγία Μητέρα του Κυρίου ακολούθησε την ανθρώπινη αυτή

Είναι η αγιότητα… προϋπόθεση της αποτείχισης;

Γράφει ο π. Φώτιος Βεζύνιας

   Σαν σήμερα πριν δύο χρόνια ακριβώς η σύνοδος στο Κολυμπάρι της Κρήτης θεσμοθέτησε «ΣΥΝΟΔΙΚΩ ΤΩ ΤΡΟΠΩ»!  την παναίρεση του οικουμενισμού στην Εκκλησία. Θλίψη διακατέχει τις καρδιές μας για το γεγονός αυτό.

Ένας πρώτος σχολιασμός στην σημερινή Ημερίδα της Θεσσαλονίκης

    Ἀλήθεια! Πόσο θὰ χαροποιοῦσε τοὺς Ἁγίους καὶ πόσο θὰ προβλημάτιζε τοὺς Οἰκουμενιστὲς ἡ πραγματοποίηση μιᾶς ἀπὸ κοινοῦ Ἡμερίδας ὅλων τῶν Ἀποτειχισμένων; Ὄχι τόσο γι’ αὐτὰ ποὺ θὰ ἐλέγοντο, ὅσο γιὰ τὴν συστράτευση, καὶ ἑνότητα, καὶ ὁμόνοια τῶν πιστῶν!

     Δυστυχῶς, ὅμως, ἀπὸ τὴν μιὰ μεριὰ οἱ Ἁγιορεῖτες πατέρες, τῆς γνωστῆς τριάδας, ἀπὸ τὴν ἄλλη οἱ πατέρες τῆς Θεσσαλονίκης (ποὺ πραγματοποίησαν την σημερινὴ Ἡμερίδα) δὲν κινήθηκαν πρὸς αὐτὴ τὴν κατεύθυνση: τὴν ἑνότητα καὶ τὴν ἀγάπη, πρῶτα πρὸς τοὺς Ἁγίους Πατέρες, ποὺ μᾶς τὰ ἐδίδαξαν, καὶ δεύτερον πρὸς ὅσους ἀκολουθοῦν τοὺς Ἁγίους καὶ γι’ αὐτὸ λοιδοροῦνται! Ἀλλὰ κινήθηκαν μὲ ἰδιογνωμοσύνη, προσπαθώντας οἱ μὲν νὰ μᾶς ἐντάξουν στὸ Παλαιό, καὶ οἱ δὲ σὲ μιὰ μετα-Πατερικὴ Οἰκονομία ποὺ κανένας Ἅγιος δὲν δίδαξε καὶ δὲν ἐφήρμοσε. Καὶ οἱ μὲν καὶ οἱ δὲ ἐπιθυμοῦν ἕναν «διάλογο» ἄνευ ἀντιλόγου καὶ μονομερὴ ἀναγνώριση τῆς ἀρχηγίας τους ἄνευ αὐτοκριτικῆς. Αὐτοὶ εἶναι οἱ πραγματικοὶ λόγοι διασπάσεως τοῦ ἀντιαιρετικοῦ ἀγῶνος καὶ ὄχι οἱ ψευδοκατηγορίες ἄνευ ἀποδείξεως ἐναντίον ἀνωνύμων ποὺ  ἀκούστηκαν στὶς εἰσηγήσεις τῆς ἡμερίδος, ἀλλὰ καὶ σὲ ἄλλους χώρους.

    Ὡς πρὸς τὶς εἰσηγήσεις τῆς σημερινῆς Ἡμερίδας, ἀκούστηκαν σωστὰ καὶ θαυμάσια πράγματα, ἀλλὰ καὶ πολλὰ ἀπαράδεκτα ἀπὸ τοὺς εἰσηγητές, ἀφοῦ αὐτοί, παρακολουθοῦν μὲν τὴν ἐπικαιρότητα καὶ τὶς δημοσιευόμενες ἁγιοπατερικὲς μελέτες τῶν τελευταίων ἐτῶν (γιὰ τὰ θέματα ποὺ ἀναπτύχθηκαν στὴν Ἡμερίδα), ἀλλὰ ἀγνόησαν ἐπιδεικτικῶς καὶ παντελῶς τὶς ἁγιοπατερικὲς θέσεις, ποὺ ἔχουν καταδειχθεῖ ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ δὲν ἀνήκουν στοὺς κύκλους τους.

   Καὶ ἐπίσης, ἦταν φανερὴ καὶ διάχυτη ἡ διγλωσσία καὶ ἡ ἀνακολουθία λόγων καὶ πράξεων κι ἀκόμα ὁ συγχρωτισμός τῶν μὴ ἀποτειχισμένων καὶ ἀδίωκτων πατέρων, μὲ τοὺς ἀποτειχισμένους καὶ διωκόμενους, κάτι ποὺ ἀποτελεῖ κατάφωρη παράβαση τῆς ἁγιοπατερικῆς διδασκαλίας τῶν Ἁγίων καὶ ἰδιαίτερα τοῦ Ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου, τὸ ὄνομα καὶ τὴ διδασκαλία τοῦ ὁποίου, ὅπου συνέφερε, τὸ χρησιμοποίησαν οἱ ὁμιλητές!

   • Ἡ εἰσήγηση τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση ἦταν ὠφέλιμη μέν, ἀλλὰ ἄνευρη καὶ δὲν πρόσθεσε τίποτα σὲ αὐτὰ ποὺ ξέραμε, πέρα ἀπὸ τὸ ὅτι χώρισε –ὡς ἀλάνθαστος δικαστὴς καὶ χωρὶς ἀδιασάλευτες ἀποδείξεις τῆς δημόσιας καταδίκης– τοὺς ἀγωνιζομένους στοὺς καλούς (αὐτοὺς ποὺ τὸν ἀκολουθοῦν) καὶ στοὺς κακοὺς ζηλωτές (αὐτοὺς ποὺ ἀκολουθοῦν τὴν Ἀκρίβεια μὲ Οἰκονομία, χωρὶς νὰ μετατρέψουν τὴν Οἰκονομία σὲ Ἀκρίβεια). Ἐπίσης ὁ Πανεπιστημιακὸς δάσκαλος δὲν τόλμησε ἄλλη μιὰ φορὰ νὰ μᾶς πληροφορήσει, γιὰ ποιό λόγο ἀρνήθηκε τὴν πατερικὴ διδασκαλία, «ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτω ἀκοινώνητος ἔσται», ποὺ μὲ τόση θέρμη δίδασκε χρόνια τώρα!

  • Ἡ εἰσήγηση τοῦ π. Νικολάου Μανώλη ἦταν ἀπαράδεκτη, ἀντιπατερική, ἀντίθετη στὶς ἄλλες εἰσηγήσεις (ποὺ τόνισαν σαφέστατα, ὅτι δὲν χρειάζεται ἡ ἁγιότητα γιὰ τὴν ἀπόφαση ἀποτειχίσεως) καὶ ἐκτὸς τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως. (Τὶς θέσεις του, ποὺ εἶχε καὶ πάλι διατυπώσει σὲ ἄλλη ὁμιλία του, ἔχουμε σχολιάσει ἐδῶ).

   • Οἱ εἰσηγήσεις τῶν π. Ἀναστάσιου Γκοτσόπουλου καὶ  Ἄγγελου Ἀγγελακόπουλου εἶναι ἐκ τῶν πραγμάτων σκανδαλιστικές, ὄχι γιὰ τὸ περιεχόμενό τους, ὅσο γιατὶ κατασκανδάλισαν συνειδήσεις, ἀφοῦ παρουσίασαν μιὰ μετα-πατερικὴ ὁμολογιακὴ στάση τῶν "ἀντι-Οικουμενιστῶν", ποὺ θὰ ἀποτελεῖ ἕνα ντροπιαστικὸ ἔμπρακτο ΠΡΟΤΥΠΟ οἰκουμενιστικῆς ὁμολογίας. Θὰ μποροῦν πλέον νὰ χρησιμοποιεῖται τὸ ἐπιχείρημα:

«Εἴμαστε ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἐναντίον τῆς δεσποτοκρατίας, ἀλλὰ ὅταν ὁ Οἰκουμενιστὴς δεσπότης, μᾶς ἀπαγορεύει νὰ μιλήσουμε, θὰ κάνουμε ὑπακοή»!

    Αὐτὴ τὴν Οἰκονομία, ποὺ ἔμπρακτα προτείνεται, ποιός Ἅγιος –ἀλήθεια– τὴν ἐφήρμοσε, ποιός νοήμων νοῦς θὰ τὴν ἀκολουθήσει;

  • Ἡ εἰσήγηση τοῦ π. Σεραφείμ ἦταν (παρὰ τὶς προσδοκίες μας) ἀπογοητευτική. Ἡ ἐπιστημοσύνη του σκόνταψε στὴν ἀλήθεια. Θὰ σχολιάσουμε διὰ περισσοτέρων, ὅσα εἶπε, ἐδῶ ὅμως θὰ σημειώσουμε μόνο δύο: Ὁ π. Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς δὲν ἀρνήθηκε ποτὲ τὴν Οἰκονομία, ἀντίθετα τὴν παρουσίασε στὰ βιβλία του, καὶ διδάσκει τὴν Οἰκονομία ποὺ μᾶς παρέδωσαν οἱ Ἅγιοι –καὶ ἰδιαιτέρως ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης–, δηλαδὴ Οἰκονομία στὰ Ὀρθόδοξα πλαίσια, ὄχι Οἰκονομία μετα-πατερική!

    Ποιά Οἰκονομία, ἀνάλογη, μᾶς καλεῖτε νὰ ἀκολουθήσουμε, π. Σεραφείμ; Οἱ Ἅγιοι Κύριλλος-Κελεστῖνος (τοὺς ὁποίους ἀναφέρατε) κράτησαν Οἰκονομία 2-3 χρόνια, ἀφ’ ὅτου ὁ Νεστόριος ἄρχισε νὰ διδάσκει τὶς κακοδοξίες του. Γιὰ ποιά Οἰκονομία μᾶς μιλᾶτε ὅμως ἐσεῖς, ὅταν ἡ κακοδοξία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ διατυπώθηκε Συνοδικὰ τὸ 1920, πρὶν δηλαδὴ 100 χρόνια; Κι ὅταν, ἐπίσης, προηγήθηκε τὸ Μπάλαμαντ, τὸ Πόρτο Ἀλέγκρε, τὸ “συλλείτουργο” μὲ τὸν Πάπα τοῦ 2006 στὸ Φανάρι…, καὶ ὅταν Συνοδικὰ στὴν Κρήτη ἀθωώθηκαν οἱ αἱρέσεις;

      Κι ἂν οἱ ἐπιστολὲς τοῦ ἁγίου Κυρίλλου πρὸς τὸν Νεστόριο (ποὺ μάλιστα τοῦ ἔδωσαν περιθώριο ΜΟΝΟ 10 ἡμέρες γιὰ νὰ ἀρνηθεῖ τὶς πλάνες του) ἀποτελοῦν ἔνδειξη Οἰκονομίας, τότε τί ἀποτελοῦν οἱ τρεῖς «Ὁμολογίες πίστεως» τῆς Γατζέας, οἱ τόσες ἡμερίδες καὶ τὰ τόσα παρακλητικὰ πρὸς τοὺς Ἐπισκόπους κείμενα πιστῶν, ποὺ ἔλαβαν μέρος πρὶν ἀλλὰ καὶ μετὰ τὸ Κολυμπάρι; Καὶ ποιά ἡμερομηνία λήξεως ἔθεσαν οἱ “ἀχρικαιριστὲς” πατέρες στοὺς Οἰκουμενιστές; Μετὰ ἀπὸ πόσες ἀκόμα δεκαετίες λήγει ἡ Οἰκονομία; Ἢ μήπως εἶναι ἄληκτος;

    • Ὅσο γιὰ τὴν εἰσήγηση τοῦ π. Βεζύνια. Οὐσιαστικὰ κατεδάφισε (ἂν εἰδωθεῖ Ὀρθόδοξα) τὶς ἄλλες εἰσηγήσεις! Τὰ ὀρθὰ παραδείγματα τοῦ π. Φωτίου ἀπέδειξαν, ποῦ ὁδηγεῖ μία λανθασμένη Οἰκονομία!

Για τη Μακεδονία μας – Δελτίο Τύπου των 22 Ορθόδοξων Χριστιανικων Σωματείων Θεσσαλονίκης

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΩΝ 22 ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

    Τά Ὀρθόδοξα Χριστιανικά Σωματεῖα τῆς Θεσσαλονίκης, μπροστά στόν πρωτοφανῆ βιασμό τῆς ἱστορικῆς ἀλήθειας καί τό μέγεθος τοῦ ΕΘΝΙΚΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ πού συντελεῖται μέ τήν ὑπογραφή τῆς ἴδιας τῆς πολιτικῆς ἡγεσίας τῆς Πατρίδας μας, διατρανώνουμε τά ἑξῆς:

 1. Ἡ ὑπεύθυνη Κυβέρνηση διά τοῦ Ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν καί τοῦ πρωθυπουργοῦ  περιφρονεῖ σκαιότατα τήν συντριπτική πλειοψηφία τῶν Ἑλλήνων οἱ ὁποῖοι στά μεγαλειώδη συλλαλητήρια διετράνωσαν τήν ἀντίθεσή τους στήν ἐκχώρηση τοῦ ὀνόματος «Μακεδονία» καθώς καί ὁποιουδήποτε παράγωγού του στό γειτονικό κράτος τῶν Σκοπίων. Ἡ ἰταμή αὐτή περιφρόνηση συνιστᾶ μέγιστη προσβολή καί ὠμή παραβίαση θεμελιωδῶν ἀρχῶν τοῦ δημοκρατικοῦ μας πολιτεύματος, τό πιό σημαντικό ὅμως, θέτει σέ κίνδυνο τά ἴδια τά ἐθνικά συμφέροντα τῆς χώρας. Ἡ κουτοπόνηρη προσπάθεια τῆς κυβέρνησης καί τοῦ πρωθυπουργοῦ νά ἑρμηνεύσει θετικά τίς ἀντεθνικές προβλέψεις τῆς κατάπτυστης συμφωνίας καί νά ρίξει στάχτη στά μάτια τῶν Ἑλλήνων, προσβάλλει βάναυσα τούς Ἕλληνες πολίτες καί ἀγγίζει τά ὅρια τῆς ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ (134 παρ. 1 ΠΚ), πράξη γιά τήν ὁποία προβλέπεται ἰσόβια κάθειρξη

Θα σου πω ένα μυστικό, αλλά μην το πεις πουθενά…

                     (Συγκλονιστικό!)

Πόσες χιλιάδες φορές δεν ακούγεται αυτή φράση, κάθε ημέρα, σε όλον τον κόσμο; Και πόσες χιλιάδες μυστικά, με αυτόν τον τρόπο, παύουν να είναι μυστικά, κάθε ημέρα;
Μας πλησιάζει κάποιος γνωστός, φίλος συνάνθρωπος κ.λ.π. και μας λέει.
Θα σου πω κάτι ,αλλά θέλω να μου δώσεις τον λόγο σου, ότι δεν θα το πεις πουθενά.
Φυσικά και δίνουμε τον λόγο μας. Σιγά το πράγμα. {Για ορισμένους}
Μας λέει λοιπόν το μυστικό του. Το έβγαλε από μέσα του αυτός {γιατί θα έσκαγε αν δεν το έλεγε} και έβαλε το πρόβλημα μέσα σε εμάς.
Και τώρα; Τώρα αρχίζει η μάχη της ποιότητας!!!
Ανάλογα με την ηθική ποιότητα που κουβαλά ο κάθε ένας μας, θα γίνει και η ανάλογη διαχείριση του μυστικού.
Με το σκεπτικό ότι κάθε τι που επαναλαμβάνεται στην φύση, το θεωρούμε σαν κάτι το φυσικό, θα πω ότι το φυσικό είναι κατά 90% να τρέξουμε και εμείς να το πούμε σε κάποιον άλλο. Ωραία μας το φόρτωσε ο άλλος το μυστικό . Το έβγαλε αυτός από το σύστημα του και το βάλαμε εμείς στο δικό μας.
Αμ δε. Έτσι νόμιζε. Σιγά μην κάτσουμε να σκάσουμε. Και με τον λόγο που δώσαμε τι κάνουμε; Πρέπει τώρα να σκεφτούμε πως θα γίνει να πούμ ετο μυστικό και εμείς κάπου, αλλά να μην μαθευτεί ότι το είπαμε και πει ο άλλος ότι δεν έχουμε λόγο.Τι να κάνουμε; Τι να κάνουμε; Μα βέβαια.
Πάμε λοιπόν σε αυτόν που θα θέλαμε να το πούμε και του λέμε.
Θα σου πω ένα μυστικό, αλλά μην το πεις πουθενά.
Και με την σειρά μας ξεφορτωνόμαστε εμείς το βάρος της φωνής που φώναζε μέσα μας, μαρτύρησε το, μαρτύρησε το και δίνουμε τώρα το πρόβλημα σε κάποιον άλλο φουκαρά που με την σειρά του ψάχνει και αυτός τώρα κάποιον για να του πει και αυτός, Θα σου πως ένα μυστικό, αλλά μην το πεις πουθενά!!!
Κάπως έτσι ταξιδεύουν τα μυστικά μας καθημερινά από στόμα σε στόμα.Βέβαια μόνο μυστικά δεν είναι. Είναι φυσικό.!!! Κατά 90%.Καλά και το άλλο 10% τι κάνει; θα μου πείτε.Το άλλο 10% παιδιά μου κάνει κάτι το αφύσικο για την σημερινή μας εποχή. Πάει και εξομολογείτε!!!
Εκεί λέει όλα του τα μυστικά, με ασφάλεια και σιγουριά ότι δεν θα τα μάθει κανείς. Δεν υπάρχει παπάς που θα πει ποτέ σε κανέναν, Θα σου πω ένα μυστικό, αλλά μην το πεις πουθενά!!!
Όσοι έχουν ανάγκη αυτές τις ημέρες να πουν κάποιο μυστικό που σίγουρα δεν θα το μάθει κανείς, ας πάνε να το πούνε στην εξομολόγηση.
Υ.Γ. Θα σας πω και εγώ ένα μυστικό ,αλλά να μην το πείτε πουθενά παιδιά μου.
Σας αγαπώ!!!

ΠΗΓΗ

«Ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν» σε ...πολλαπλά επίπεδα!

Ποιος είδε ποτέ ψυχές να σφάζονται;

Κυριακή Γ΄ Ματθαίου:

Ομιλία εις το «Ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν»

(Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)

      Πολλοί από τους πιστούς δεν είναι λιγότερο από τους απίστους προσκολλημένοι στην κακία. Μερικοί μάλιστα πολύ περισσότερο από αυτούς. Γι’ αυτό και σε εκείνους είναι αναγκαίο να ειπούμε: «Έγειρε ο καθεύδων και ανάστα εκ των νεκρών, και επιφαύσει σοι (θα σε φωτίσει δηλαδή) ο Χριστός». Προς αυτούς αρμόζει να ειπούμε και τούτο: «Ο Θεός ουκ έστι νεκρών, αλλά ζώντων». Εφ’ όσον λοιπόν δεν είναι Θεός νεκρών, ας ζήσουμε.

Ωστόσο μερικοί λέγουν ότι είναι υπερβολή αυτό που λέγει ο Απόστολος, ότι ο πλεονέκτης είναι ειδωλολάτρης. Δεν είναι όμως υπερβολικός ο λόγος, αλλά αληθινός. Γιατί και με ποιο τρόπο; Διότι ο πλεονέκτης απομακρύνεται από τον Θεό, όπως ακριβώς ο ειδωλολάτρης. Και για να μη νομίσεις ότι έτσι απλώς το είπε, είναι απόφασις του ιδίου του Χριστού, ο οποίος λέγει: «Ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και μαμμωνά». Όποιοι υπηρετούν τον μαμμωνά, έχουν εκβάλει τους εαυτούς των από τη δουλεία του Θεού. Και αφού αρνήθηκαν την εξουσία του και έγιναν δούλοι στον άψυχο χρυσό, βεβαίως είναι ειδωλολάτρες.