του Ελευθέριου Ν. Κοσμίδη, Contributor Editor
αρθρογραφεί για katanixi.gr

Λάθος, θα ισχυριστεί κάποιος, η Αρχιεπισκοπή Αμερικής και η Αμερική αναγνωρίζουν τον Αρχιεπίσκοπο της «Νέας Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας».
Τι καθιστά τον Ελπιδοφόρο Αρχιεπισκοπή Αμερικής, και τον Τραμπ Αμερική; Μα φυσικά η εκλογή τους στις θέσεις τους.
Και αν στις πολιτικές εκλογές χρηματοδοτούνται κόμματα και συνειδήσεις εξαγοράζονται, τι συμβαίνει με τις Αρχιερατικές εκλογές;
Οι περιπτώσεις εκλογής Αρχιερέα που δεν είναι επιλογή του Πατριάρχη ή του εκάστοτε Αρχιεπισκόπου είναι εξαιρετικά σπάνιες.
Με τέτοιες εκλογές (που στη συνείδηση του πιστού λαού περισσότερο μοιάζουν με ανάθεση ή διορισμό) υπονομεύεται τρόπον τινά και η μετέπειτα πορεία τους.
Τι συμβαίνει λοιπόν στους πολιτικούς σε ζητήματα Εθνικής σημασίας, όταν η εκλογή τους στηρίζεται στα χρήματα ιδιωτών; Τα συμφέροντά των ισχυρών βαφτίζονται εθνικό συμφέρον, και η εσχάτη προδοσία, ιστορική συμφωνία. Όσοι διαφωνούν χαρακτηρίζονται φασίστες και εχθροί του Κράτους.
Τι συμβαίνει με τους Εκκλησιαστικούς ηγέτες, σε καιρούς αιρέσεως, ιδιαιτέρως όταν ασπάζεται την αιρετική διδασκαλία ο Πατριάρχης ή ο Αρχιεπίσκοπος, στον οποίον «χρεωστούν» την εκλογή τους;
Τα θέλω του Πατριάρχη «βαφτίζονται» υπακοή στην Εκκλησία. Η αιρετικές θέσεις του «βαφτίζονται» διδασκαλία της Εκκλησίας και όσοι αντιδρούν εύκολα σχισματικοί και εκτός Εκκλησίας.
Προβληματιστείτε λοιπόν πως εξελίσσεται το Ουκρανικό ζήτημα και πως συνδέεται με το Κολυμπάρι;
Τι είναι η πανθρησκεία και ο Οικουμενισμός και πως κλιμακώνεται μετά το Κολυμπάρι;
Γιατί είναι η αποτείχιση η επιβεβλημένη στάση μας απέναντι στους Οικουμενιστές Αρχιερείς;
Άσπρο;
Μαύρο;
Ή τις αμέτρητες αποχρώσεις του γκρι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.