Σάββατο 15 Ιουνίου 2019

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες διά τήν Κυριακήν τῆς Πεντηκοστῆς - Διδαχές

    
    ἅγιος Φιλάρετος Μόσχας σὲ ὁμιλία του στὴν Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς λέει: «Μετὰ τὴν πτώση τοῦ ἀνθρώπου, καί, μὴ ὄντας ὁ ἄνθρωπος σὲ θέση νὰ ἀντέξει τὸ ἄκτιστο φῶς, “ἐκρύβη ἀπὸ προσώπου Κυρίου τοῦ Θεοῦ” καὶ ὁ Θεὸς ἀποτραβήχτηκε ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, ἀπὸ φόβο μήπως ἐκμηδενίσει τὸν παραβάτη μὲ τὴν ἁγία παρουσία Του. Τότε ἦταν ποὺ Ἐκεῖνος ὄντας Ἕνας σὲ Τρία Πρόσωπα, ἀπὸ ἀνείπωτο ἔλεος πρὸς τὸ ἀποξενωμένο ἄνθρωπο τὸν πλησίασε μὲ διαδοχικὲς ἀποκαλύψεις, ὥστε “ἡ χάρις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος”, νὰ μπορέσει νὰ αὐξηθεῖ καὶ γιὰ ἀκόμη μία φορὰ νὰ ἀνυψώσει τὸν πεπτωκότα ἄνθρωπο.

Δυστυχώς! Κατάπιαν την αίρεση, αλλά πολεμούν το σχίσμα!




Οι “αντι-Οικουμενιστές” μεταθέτουν τον αγώνα, από την Παναίρεση στο σχίσμα, συμμαχούντες με τους αιρετικούς Οικουμενιστές της Μόσχας!








Ο ΣΕΒ. ΚΥΘΗΡΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ


Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεολόγος Παντελής, Εφημέριος Ιερού Μητροπολιτικού ναού Εσταυρωμένου Χριστού

Ἐν Κυθήροις τῆ 11ῃ Ἰουνίου 2019

Ἀγαπητέ μου κ. Παναγιώτη Τελεβάντο,
                                                                              Χαῖρε ἐν Κυρίῳ!

  Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κυθήρων καί Ποιμενάρχης μου κ. Σεραφείμ, ἀφοῦ ἔλαβε γνῶσιν προσφάτων σχολίων σας, πού ἀφοροῦν στίς θέσεις του ἐπί κανονικῶν-ἐκκλησιολογικῶν ζητημάτων (μέ κορυφαῖο τό φλέγον Οὐκρανικόν ζήτημα), δηλώνει σαφῶς καί ἀπεριφράστως τά ἀκόλουθα εἰς ἀποκατάστασιν τῆς ἀληθείας καί πρός ἀποφυγήν παρερμηνειῶν καί παρανοήσεων.

(Παραθέτω τό κείμενο τοῦ Σεβασμιωτάτου):

«1. Ὁμολογουμένως, τό Οὐκρανικόν πρόβλημα εἶναι τό μεῖζον καί ἀκανθῶδες κανονικόν ζήτημα, τό ὁποῖο συγκλονίζει καί συνταράσσει σήμερα τάς κατά τόπους Αὐτοκεφάλους Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίας καί ὅλον τόν Ὀρθόδοξον Χριστιανικόν κόσμον.
Εὐτόνως τό ἐπεσήμανα πολλάκις εἰς τάς Συνεδριάσεις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, τῆς ὁποίας τυγχάνω μέλος κατά τήν ἐνεστῶσαν περίοδον, ἀλλά καί διά τῶν ἑορτίων Ποιμαντορικῶν μου Ἐγκυκλίων, καί ὄχι μόνο, ὅτι τό Οὐκρανικό ζήτημα εἶναι περίπλοκον καί πολυδαίδαλον, ὑπερβαῖνον ἴσως πᾶν προηγούμενον, ἀφοῦ ἡ Αὐτοκεφαλία ἐδόθη, καθ’ ὅν γνωστόν τρόπον ἐδόθη, καί εἰς οὕς ἐδόθη.
[σ.σ. "Π.Π.": Καὶ ὁ Οἰκουμενισμός, κ. Σεραφείμ, τί εἶναι δευτερεύον ζήτημα; Μιλᾶτε λὲς καὶ δὲν ὑπάρχει αἵρεση! Σκεφτήκατε ποτὲ ὅτι ἕνας ἀπὸ τοὺς ὑπεύθυνους τοῦ Οὐκρανικοῦ εἶστε κι ἐσεῖς, ἀφοῦ δὲν πράξατε τίποτα τόσο καιρὸ ἐνάντια στὶς ἐνέργειες τῶν αἱρετικῶν οἰκουμενιστῶν, τοὺς ἀφήσατε ἀσύδοτους νὰ διασπείρουν τὴν αἵρεση, νὰ μολύνουν συνειδήσεις, νὰ ἐξελίσσονται σὲ αἱρεσιάρχες; Καὶ νὰ τώρα τὰ ἀποτελέσματα: τέκνο αὐτῶν ἀποτελεῖ τὸ οὐκρανικό! Πότε θὰ ἀναλάβετε τὶς εὐθῦνες σας ὡς ποιμένας;].
(Δέν θά ἀναπτύξω ἐδῶ τάς κανονικάς παραβάσεις καί τά κανονικά ἐπιχειρήματα, τά ὁποῖα ἀναπτύσσονται εἰς τό πρόσφατο ἑόρτιο κείμενό μου πρός τούς σεπτούς Προκαθημένους τῶν Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί ὅλους τούς Σεβασμιωτάτους καί Πανιερωτάτους Μητροπολίτας ὑπό τόν τίτλον «Πασχάλιος ἱκεσία»).

Ἡ καθ’ ὅν τρόπον ἐλύθη ἀκοινωνησία τῶν ἐν Οὐκρανίᾳ ὑφισταμένων δύο σχισματικῶν παρατάξεων καί τά παρεπόμενα αὐτῆς (ἀναθεματισμοί, καθαιρέσεις καί χειροτονίαι ὑπό καθῃρημένων) δέν παράγει κανονικά ἀποτελέσματα, ἐφ’ ὅσον ἄνευ συναινέσεως καί ἐν διαφωνίᾳ ἁπασῶν τῶν κατά τόπους Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἐλύθη, καί μέχρι στιγμῆς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἀπορρίπτει τό αἴτημα συγκλήσεως Πανορθοδόξου Συνόδου διά τήν ἐξέτασιν τοῦ ἀνακύψαντος ὀξυτάτου Οὐκρανικοῦ προβλήματος, οὐδεμία δέ Αὐτοκέφαλος Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἔχει ἐκκλησιαστικήν καί λειτουργικήν κοινωνίαν μετά τῆς «νέας Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας», ἐνῷ ὁ προσφάτως δοθείς Πατριαρχικός Τόμος Αὐτοκεφαλίας «τῆς νέας Οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας» οὐδέ τόν «ἐπίτιμον Πατριάρχην Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας Φιλάρετον» καί τούς συν αὐτῷ «ἀποκατασταθέντας» σχισματικούς ἀνέπαυσε.
2.) Τόν παρελθόντα Ἰανουάριον ἦλθον, συνεδριαζούσης τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου, τά Πατριαρχικά Γράμματα διά νά προωθηθοῦν μέσῳ τῆς Δ.Ι.Σ. εἰς τούς Σεβ. Μητροπολίτας, τούς διαποιμαίνοντας Ἱεράς Μητροπόλεις τῆς Βορείου Ἑλλάδος, τῶν καλουμένων «Νέων Χωρῶν», διά τῶν ὁποίων ἐκαλοῦντο οἱ ἐν θέματι Σεβ. Μητροπολῖται νά ἀναγνωρίσουν τόν νέον «Προκαθήμενον τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας», ἐνῷ ἡ Δ.Ι.Σ μέ Ἀπόφασίν της εἶχε παραπέμψει τό ὅλον συναχθέν ὑλικόν, τό ἀφορῶν εἰς τό προκῦψαν Οὐκρανικόν ζήτημα εἰς τάς ἁρμοδίας Συνοδικάς Ἐπιτροπάς (Δογματικῶν καί Νομοκανονικῶν ζητημάτων καί Διορθοδόξων καί Διεκκλησιαστικῶν Σχέσεων) διά νά εἰσηγηθοῦν ἁρμοδίως εἰς τήν Ἱεραρχίαν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος διά τήν λῆψιν Ἀποφάσεων.
  [σ.σ.: Ὅπως καὶ παραπάνω ὁ Κυθήρων κ. Σεραφείμ, πολὺ σωστά, ἐξανίσταται καὶ ἐλέγχει καὶ καταδικάζει ὡς ἀντικανονικὰ τὰ γενόμενα γιὰ τὴν ἀπόδοση Αὐτοκεφαλίας στὴ «νέα Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας». Ὅμως στρουθοκαμιλίζων δὲν βλέπει ὅτι αὐτὰ γίνονται ἀπὸ ἕνα αἱρετικὸ καὶ τὴν φατρία του (φατρία ποὺ συνεχῶς μεγαλώνει καὶ καταλαμβάνει τὴν Ἐκκλησία), ὁ ὁποῖος θεωρεῖ ὅτι ὡς «Πρῶτος» ἔχει δικαιώματα ποὺ τοῦ τὰ παραχωρεῖ ἡ …Παναίρεση. Μὲ τὴν ὁποίαν, ὅμως, παναίρεση, συμβαδίζει ὁ κ. Σεραφείμ, «κοινωνῶν τῷ ἀκοινωνήτῳ» Βαρθολομαίῳ καὶ τοῖς σὺν αὐτῷ! Παρατηροῦμε ὅτι στὴν Δευτέρα παράγραφο τοῦ ἄρθρου του, ὁ κ. Σεραφείμ, αἰσθάνεται “καλυμμένος”, παρέχοντάς μας τὴν πληροφορία ὅτι ἡ Σύνοδος ἔχει «παραπέμψει …τό προκῦψαν Οὐκρανικόν ζήτημα εἰς τάς ἁρμοδίας Συνοδικάς Ἐπιτροπάς»! Νὰ ἐρωτήσουμε, λοιπόν, τὸν Σεβ/τον. Τὸ θέμα τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τὸ θέμα τῆς συμμετοχῆς μας στὸ Π.Σ.Ε., τὸ θέμα τῶν ἀποφάσεων στὴν Κολυμπάριο Σύνοδο, σὲ ποιές Συνοδικὲς Ἐπιτροπές (ἔστω) ἔχει παραπεμφθεῖ; Καὶ ἂν τὸ μεῖζον, ἡ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ κι οἱ αἱρετικοί, ἔχουν ἀφεθεῖ ἀσύδοτοι νὰ λυμαίνονται τὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἔχουν νομιμοποιηθεῖ, καὶ γι’ αὐτὲς δὲν διαμαρτύρεται ὁ κ. Σεραφείμ, τότε, πῶς αἰσθάνεται “καλυμμένος” καὶ ἀσχολεῖται μὲ τὸ ἐλάσσον, τὸ γέννημα τῆς Παναιρέσεως, δηλ. μὲ τὸ σχίσμα, ποὺ εἶναι θεραπεύσιμο (κατὰ τοὺς Πατέρες), ἐγκαταλείποντας ταυτόχρονα τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ στὰ χέρια τῶν αἱρετικῶν, ἀφοῦ διὰ τῆς μετ’ αὐτῶν κοινωνίας τοὺς ἔχει ἀναγνωρίσει;].

Ύμνοι στην Αγία Τριάδα


Ψάλλει ο χορός μοναζουσών της Ιεράς Μονής Αγίου Στεφάνου Μετεώρων

ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ

Το ν γίοις Πατρός μν ωάννου το Χρυσοστόμου



   1. Εναι μεγάλα, γαπητοί, καί ξεπερνον κάθε νθρώπινη λογική τά χαρίσματα πού μς δώρησε σήμερα φιλάνθρωπος Θεός. Γι᾿ ατό λοιπόν ς χαιρόμαστε λοι μαζί καί χορεύοντας πό χαρά ς μνήσομε τόν Κύριό μας. Γιατί σημερινή μέρα εναι γιά μς ορτή καί πανήγυρη. πως δηλαδή μία ποχή διαδέχεται τήν λλη καί τό να λιοστάσιο τό λλο, τσι κριβς καί στήν κκλησία μία ορτή διαδέχεται τήν λλη καί μς πηγαίνουν πό τή μία στήν λλη. Πρίν πό λίγες μέρες λοιπόν ορτάσαμε τό σταυρό, τό πάθος, τήν νάσταση, στερα πό ατά τήν νάληψη το Κυρίου μας ησο Χριστο στόν ορανό. Σήμερα μως συναντήσαμε τήν δια τήν κορυφή τν γαθν, φθάσαμε στή μητρόπολη τν ορτν, βρισκόμαστε στήν πραγματοποίηση τς πόσχεσης το Κυρίου. «Γιατί ν γώ φύγω», λέγει, «θά σς στείλω λλον Παράκλητο καί δέ θά σς φήσω ρφανούς» (ω. 16, 7).

Μύλος στην Ουκρανία! Νέα Εκκλησία για Φιλάρετο: Οποιαδήποτε σύνοδος του Πατριαρχείου Κιέβου είναι παράνομη

   Ωραία τα χαμόγελα για τον Επιφάνιο στο Φανάρι αλλά επιστρέφοντας στο Κίεβο τον περίμενε η σκληρή πραγματικότητα, που ακούσει στο όνομα: Φιλάρετος! 
     Όπως γράψαμε και πριν από λίγες ημέρες η διάλυση της νέας εκκλησιαστικής οντότητας στην Ουκρανία είναι πλέον προ των πυλών αφότου ο Φιλάρετος ανακοίνωσε πως στις 20 Ιουνίου

Η προσφορά της Πεντηκοστής

του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.


    Ο λόγος δώρο αποκλειστικό του Θεού στον άνθρωπο, που τον κατέστησε κυβερνήτη και άρχοντα του σύμπαντος, υπέστη και αυτός τις συνέπειες της πτώσεως. Μαζί με τα άλλα θεϊκά στοιχεία της προσωπικότητος φθείρεται και η λειτουργία του λόγου· η σκέψη του ανθρώπου, οδηγός για την γνώση και την αλήθεια, εκτρέπεται σε δρόμους απωλείας και η γλώσσα του, μέσο συνεννοήσεως και συνδέσμου, γίνεται όργανο διασπάσεως και συγχύσεως. Καταντά άλογος και άλαλος ο πεσμένος άνθρωπος και η Βαβέλ περνά στην ιστορία ως σύμβολο της αποτυχίας και της διαιρέσεως της ανθρώπινης κοινωνίας. 

Όσοι βρίσκονται στην Εκκλησία, πρέπει να είναι ενωμένοι (Άγιος Νικόδημος)

    Όσοι από σας, Χριστιανοί, πηγαίνετε στην Εκκλησία του Χριστού, φυλαχθείτε καλά να μην είσθε διαιρεμένοι και χωρισμένοι μεταξύ σας, έχοντας έχθρες και μίση και διχόνοιες, αλλά να έχετε αγάπη και ομόνοια και συμφιλίωση, όλοι να έχετε το ίδιο φρόνημα, «πάντες το εν πνέοντες», όλοι να είστε σαν ένα σώμα και ένα πνεύμα, με μία ελπίδα της κλήσεώς μας, κατά τον Απόστολο. Και ας σας παρακινεί σ’ αυτήν την πνευματική αγάπη και ένωση αυτό το όνομα της Εκκλησίας στην οποία συναθροίζεστε, επειδή Εκκλησία σημαίνει ένωση και συγκέντρωση. Και καθώς αυτή ενώνει όλους εσάς τους Χριστιανούς σωματικά σε έναν τόπο και σας δίνει ένα κοινό λόγο της διδασκαλίαςέναν άγιον άρτο, το σώμα του Κυρίου, και ένα κοινό ποτήριο του αίματος του Χριστού, έτσι παρόμοια απαιτεί αυτή από εσάς να είσθε ενωμένοι κατά το πνεύμα, το φρόνημα και την διάθεση.

        Για αυτό και ο μακάριος Παύλος θέλοντας να παρακινεί στην αγάπη και στην ένωση τους τότε Χριστιανούς συνήθιζε να αναφέρει συχνά το όνομα της Εκκλησίας· γι’ αυτό λοιπόν πότε μεν έγραφε· «Προς τους πιστούς της Εκκλησίας του Θεού στην Κόρινθο» (Α΄ Κορ. 1:2), πότε δε «Προς τις εκκλησίες της Γαλατίας» (Γαλ. 1:1), τα οποία

"Ειδώς ότι ολίγον καιρόν έχει" ο Πατριάρχης, και "έχων θυμόν μέγαν", ψεύδεται και παραπλανά!


Γιώργος Παπαθανασόπουλος:

Οργισμένος ο Οικουμενικός Πατριάρχης



   Ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν μπορεί να κρύψει την οργή του για τις πανορθόδοξες αντιδράσεις που δέχεται εξ αιτίας της εκ μέρους του ανακήρυξης των σχισματικών της Ουκρανίας σε «Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας» και για τις αντιλήψεις του περί του Πρωτείου. Στην επιστολή, την οποία ανέγνωσε δημοσία την 11η Ιουνίου 2019 στο τέλος της Συνοδικής Θείας Λειτουργίας, ο απεσταλμένος του στη Λευκωσία για τη θρονική εορτή της Εκκλησίας της Κύπρου, Μητροπολίτης Γαλλίας Εμμανουήλ το ξέσπασμα της οργής του είναι φανερό. 

     Στην επιστολή του δεν ομιλεί για την εορτάζουσα μαρτυρική Εκκλησία της Κύπρου, στην οποία απευθύνεται, ούτε για την προσφορά της στην Ορθοδοξία και στο Έθνος. Αναλύεται κυρίως σε ύμνους προς την Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης, με ένα αλαζονικό ύφος που και για τον κ. Βαρθολομαίο είναι πρωτοφανές, οι δε υπερβολές του τον οδηγούν σε ιστορικές και εκκλησιολογικές ανακρίβειες 
           Αναφέρει, μεταξύ των άλλων ο Οικ. Πατριάρχης: 

Ο Ναυπάκτου αδιόρθωτος, στρατευμένος υποστηρικτής των "δικτατορικών προνομιών" του "ΠΡΩΤΟΥ" νεο-Κυναίγειρου του Φαναρίου!


Ο Επίσκοπος Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεος και ο «Πρώτος» των… «πανορθοδόξων Λειτουργιών»


Γράφει ο Μέτοικος

    ...Οι «λαϊκοί που δεν είναι παθητικά μέλη της Εκκλησίας»  μελετώντας τα θεολογικά δοκίμια των ελλογίμων εκκλησιαστικών ανδρών, ευτυχώς έχουν τη δυνατότητα ενστάσεως.
Βεβαίως, η υποβολή της ενστάσεως, γίνεται τόσο σε στρατευμένα από φανατισμό ή φανατισμένα από στράτευση κείμενα, που αφορούν την τρέχουσα εκκλησιαστική επικαιρότητα, όσο και σε θεολογικά δοκίμια που, είτε με την αδέσμευτη βούληση του συγγραφέα είτε με επιβολή, το τελικό τους συμπέρασμα είναι δεσμευτικά προσανατολισμένο στους απώτερους στόχους εκκλησιαστικών κέντρων.
Ο ελλογιμώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος, τον οξυγράφο κάλαμο του οποίου εκτιμούν τόσο ο κ. Βαρθολομαίος, ο αποκαλούμενος και νέο-Κυναίγειρος του Φαναρίου, όσο και ο πρέσβης των Η.Π.Α στην Ελλάδα κ. Τζέφρυ