(Απάντηση σε «Ανώνυμο Vaso19-19/6/19)
Σαράντα (40) ολόκληρα ερωτήματα υποβάλλει ο
«Ανώνυμος Vaso19-
19/6/19, 8.56 μ.μ.» στον υποφαινόμενο, στην «Πατερική Παράδοση» (ἐδῶ στὰ σχόλια) ως «αρχή», για
να καλύψει το παρακμιακό τοπίο του Πατριαρχείου Κων/λεως επί Πατριαρχίας
Δημητρίου. Ας θυμηθούμε, ορισμένα σημαντικά γεγονότα της εποχής εκείνης:
1) Ο αγ. Ιουστίνος Πόποβιτς σε υπόμνημά του προς
την ιεραρχία της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας (7/05/1977), στην υποενότητα 5,
με τίτλο «Ανατολικός νεοπαπισμός εν όψει;» καταλογίζει – υπογραμμίζει
εκκλησιολογικές αποκλίσεις στην προετοιμασία της «Μεγάλης Συνόδου της
Ορθοδοξίας» και ομιλεί περί «σκηνοθετημένης» Συνόδου.
Ότι έπραττε, ο τότε Χαλκηδόνος Μελίτων, ως
πρόεδρος της «Πρώτης προσυνοδικής» Διασκέψεως της Γενεύης, ήτο εν αγνοία του
Πατριάρχου Δημητρίου;
2) Ας θυμηθούμε τα κατορθώματα του Σεβ. Κ. Μαξιμου
(Πατρ. Έξαρχος) στο Αγ. Όρος, τις διώξεις δηλ. Αγιορειτών που δεν μνημόνευαν
τον Πατριάρχη και τις δηλώσεις του:
«Η Ενότης και η ένωσις των Εκκλησιών, η οποία
αποτελεί το τελικόν και πολυπόθητον τέρμα του Διαλόγου, δεν δύναται να
επιτευχθή, όταν εκάστη Εκκλησία αποκλείει δι’ εαυτήν το ενδεχόμενον της πλάνης.
Η πεποίθησις εκάστης Εκκλησίας ότι μόνον αυτή κατέχει την αλήθεια και ότι
ουδέποτε πλανάται, αποκλείει τον διάλογον, και κατά συνέπειαν, αδυνατεί να ιδή
καθαρά την αλήθειαν. Ο διάλογος δεν ζητεί να επιβάλλη την αλήθειαν, αλλά να την
ανακαλύψη» (Ορθόδοξος Μετανάστης, Βόννη, Μάιος 1972 σ.5).