ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ κ. Π. ΤΕΛΕΒΑΝΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ

Η ιστοσελίδα «Ορθόδοξο Παρατηρητήριο» προέβη σε επίθεση εναντίον μας με αφορμή την αποτείχιση. Η επίθεση αυτή δεν είχε κανένα θεολογικὸ επιχείρημα και συγχρόνως ήταν μη αναμενόμενη, αφού κάναμε ό,τι μας δίδασκαν μέχρι τώρα πνευματικοί πατέρες, εν οις και ο πνευματικός τους π. Σαράντης. Ως εκ τούτου αναγκασθήκαμε να απαντήσουμε. Το «Ο.Π.», όμως, φέρθηκε αντιδεολογικά, αφού δεν δημοσίευσε το απαντητικό κείμενό μας, που τελικά δημοσιεύτηκε σε άλλο blog.

Ταυτόχρονα με το «Ο.Π.» δεν παρέλειψε και ο κ. Π. Τελεβάντος (ο οποίος επί μήνες αντιτίθεται στην αποτείχιση) να αναρτήσει άρθρο με τίτλο «Μας λείπει πολύ ο Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος». Με αυτό, σχολίαζε αρνητικά την ενέργεια της αποτείχισης και μιλούσε υποτιμητικά και υβριστικά για όσους την πραγματοποίησαν, γράφοντας μεταξύ άλλων: «Πλείστες όσες ασχημίες, που συμβαίνουν σήμερα», όπως  «οι αποτειχίσεις …ούτε που θα απετολμούντο αν ήταν εν ζωή ο π. Επιφάνιος». Τώρα που αυτός λείπει «ο κάθε κατεργαρέος σηκώθηκε από τον πάγκο του και ασχημονεί ανενόχλητος»!

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΙ ΜΕ ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ

Φιλορθοδοξος  Ενωσις  «Κοσμας  Φλαμιατος»

Εδρα: Βασ. Ηρακλειου 30, 546 24  Θεσσαλονικη, Τηλ. 697-2176314

E-Mail: kflamiatos@yahoo.gr  ―  Ενημερωτικο Δελτιο 9/2011

ΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΜΑΣ ΑΣΥΣΤΟΛΩΣ ΠΛΕΟΝ
ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΙ

ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΕΚΠΟΙΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Ήδη εφαρμόζεται το 3^ο στάδιο του σχεδίου

  Όταν ο πάπας ήλθε στην Ελλάδα, παίζοντας κρυφτούλι και κρυπτόμενοι πίσω από το δάχτυλό τους, οι σταδιακώς, μεθοδικώς και καλώς εφαρμόζοντες τα οικουμενιστικά σχέδια επίσκοποί μας, προσπαθούσαν να διαψεύσουν ότι έγιναν συμπροσευχές με τον Πάπα. Εμφανιζόταν, τότε, τόσο ευαίσθητη και υψηλή η ορθόδοξη αυτοσυνειδησία τους, ώστε διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους ορκιζόμενοι ότι δεν έγινε καμία συμπροσευχή, ούτε φανερά, ούτε κρυφά. Έτσι σήμερα, προστέθηκε στους συμπροσευχόμενους με αιρετικούς και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, στην Θ. Λειτουργία στο Φανάρι. Συμπροσευχόμενοι εκπρόσωποι της «Ρωμαιοκαθολικής, της Συροϊακωβιτικής,  της Αρμενικής Εκκλησίας», αλλά και εκπρόσωποι Ι. Μονών του Αγίου όρους: Μεγίστης Λαύρας, Βατοπαιδίου, Διονυσίου, Παντοκράτορος, Αγίου Παύλου, Ξενοφώντος και Γρηγορίου» (20 Μάρτιος 2011).

ΔΗΛΩΣΗ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ

ΔΗΛΩΣΗ  ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΩΣ  ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ  ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΖΟΝΤΕΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ἡ παναίρεση (κατὰ τὸν ἅγιο Ἰουστῖνο Πόποβιτς) τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἶναι μιὰ κατάσταση ὑπαρκτή, ποὺ οἱ ἐπίσκοποί μας ἀρνοῦνται νὰ ἐξετάσουν καὶ νὰ καταδικάσουν Συνοδικά. Εἶναι πρωτοφανὲς γεγονὸς στὴν δισχιλιετὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας, ἡ Ἱεραρχία νὰ σιωπᾶ ἐν καιρῷ αἱρέσεως καὶ νὰ συμπορεύεται δεκαετίες μὲ τὴν αἵρεση.

Ὡς φυσικὴ συνέπεια ἔρχεται ἡ ραγδαία ἐπικράτηση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἡ ὁποία ἀλλοιώνει τὰ ὀρθόδοξα αἰσθητήρια τοῦ λαοῦ, διαγράφοντας ἀπὸ τὶς συνειδήσεις τῶν χριστιανῶν –διὰ καθημερινῶν λόγων καὶ πράξεων τῶν ἡγετῶν της– τὴν ὀρθόδοξη Παράδοση καὶ εἰσάγοντας  «νέα» δῆθεν ὁδὸ σωτηρίας, διάφορη ἀπὸ ἐκείνη τῶν Ἁγίων.

Ἡ σταδιακὴ ἐπικράτηση τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ συντελεῖται μὲ τὴν ὑλοποίηση τῆς οἰκουμενιστικῆς Ἐγκυκλίου τοῦ Πατριαρχείου τοῦ 1920 καὶ ὅσων ἐφεξῆς δρομολογήθηκαν, ἀλλὰ καὶ ὅσων ἐθέσπισε ἡ Β΄ Βατικάνειος Σύνοδος. Αὐτὸ σημαίνει πὼς  σταδιακὰ γίνεται ἀλλαγὴ τῶν ἀρχῶν τῆς θεμελιώδους Πίστεως· ὅλο καὶ περισσότερο ἀμφισβητεῖται ὅτι ἡ Ἐκκλησία ταυτίζεται μὲ τὴν καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ ἀποτελεῖ τὴν μοναδικὴ «κιβωτὸ τῆς Σωτηρίας» καὶ ἐμπεδώνεται στὶς συνειδήσεις τῶν πιστῶν ἡ θέση ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία συναποτελεῖ μὲ τὶς αἱρετικὲς κοινότητες τῶν παπικῶν καὶ προτεσταντῶν (ὁρατῶς ἢ ἀοράτως) τὴν Ἐκκλησία.

Η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΠΙΣΤΩΝ [πρώτο τμήμα]

Η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ  ΠΙΣΤΩΝ

ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΖΟΝΤΕΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ

ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Α΄.

Ἡ παναίρεση (κατὰ τὸν Ἅγιο Ἰουστῖνο Πόποβιτς) τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἶναι μιὰ κατάσταση ὑπαρκτὴ καὶ ὄζουσα μέσα στὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας. Οἱ ἐπίσκοποί μας, ὅμως, τὴν ἀποκρύπτουν, τὴν ἔχουν καταστήσει ἄσαρκη, ἄοσμη καὶ ἀόρατη, καὶ ἀρνοῦνται νὰ τὴν ἐρευνήσουν καὶ νὰ τὴν καταδικάσουν Συνοδικά.

Εἶναι πρωτοφανὲς γεγονὸς στὴν δισχιλιετὴ ἱστορία καὶ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας, σύσσωμη ἡ Ἱεραρχία νὰ σιωπᾶ ἐν καιρῷ αἱρέσεως ἢ νὰ συμπορεύεται ἐπὶ ἕνα σχεδὸν αἰῶνα μὲ τὴν αἵρεση, ἀντὶ νὰ ἔχει ἐξεγείρει τοὺς πιστοὺς γιὰ τὴν ἀνατροπή της. Οἱ τυχὸν σποραδικὲς φραστικὲς διαμαρτυρίες ἐνίων ἐξ αὐτῶν (ποὺ θὰ εἶχαν ἀξία κατὰ τὴν ἔναρξη τῆς αἱρέσεως) ἐλάχιστη πρακτικὴ ἀξία ἔχουν, τὴν στιγμὴ κατὰ τὴν ὁποία ἡ αἵρεση ὕπουλα ἔχει εἰσδύσει μέχρι τὸ μεδοῦλι τῶν συνειδήσεων κληρικῶν καὶ λαϊκῶν, εἴτε τὸ ἔχουν συνειδητοποιήσει εἴτε ὄχι, εἴτε συμμετέχουν φανερὰ σὲ ἐκδηλώσεις οἰκουμενιστικὲς εἴτε τὶς ἀνέχονται.

Ἡ σταδιακὴ ἐπικράτηση τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ συντελεῖται μὲ τὴν ὑλοποίηση τῆς οἰκουμενιστικῆς Ἐγκυκλίου τοῦ Πατριαρχείου τοῦ 1920¹ καὶ ὅσων ἐφεξῆς δρομολογήθηκαν, ἀλλὰ καὶ ὅσων ἐθέσπισε ἡ Β΄ Βατικάνειος Σύνοδος. Αὐτὸ σημαίνει πὼς  σταδιακὰ γίνεται ἀλλαγὴ τῶν ἀρχῶν τῆς θεμελιώδους Πίστεως· ὅλο καὶ περισσότερο ἀμφισβητεῖται ὅτι ἡ Ἐκκλησία ταυτίζεται μὲ τὴν καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ ἀποτελεῖ τὴν μοναδικὴ «κιβωτὸ τῆς Σωτηρίας», καὶ ἐμπεδώνεται στὶς συνειδήσεις τῶν πιστῶν ἡ θέση ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία συναποτελεῖ μὲ τὶς αἱρετικὲς κοινότητες τῶν παπικῶν καὶ προτεσταντῶν (ὁρατῶς ἢ ἀοράτως)  τὴν Ἐκκλησία.

Η ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΠΙΣΤΩΝ [δεύτερο τμήμα]

Μετὰ ἀπὸ ὅλα αὐτὰ τὰ ὁποῖα παραθέσαμε καὶ μὲ δεδομένο τὴν ἀποτείχισή μας ἀπὸ τοὺς αἱρετίζοντες ἐπισκόπους, ἀποτείχιση ποὺ ἀποτελεῖ καὶ μιὰ μορφὴ ἔντονης διαμαρτυρίας, ποὺ στοχεύει στὴν ἐπιστροφὴ ὅλων μας στὴν σώζουσα Πίστη

Ζητοῦμε ἀπὸ τοὺς ἐπισκόπους νὰ κατανοήσουν ἐπὶ τέλους ὅτι, μὲ τὴν ἀνοχή τους, ἐπιτρέπουν νὰ ζοῦν καὶ νὰ κολυμποῦν οἱ πιστοὶ ἀνέμελοι μέσα στὴν αἵρεση (ποὺ οἱ Ποιμένες τους κατέστησαν ἀόρατη) καὶ ἔτσι διαφθείρεται ἡ ὀρθόδοξή τους συνείδηση καὶ τίθεται σὲ κίνδυνο ἡ σωτηρία τῶν πιστῶν, ὄχι τόσο (μόνο) ἀπὸ κάποιες αἱρετικὲς ὁμάδες ποὺ ἀριθμοῦν 10 καὶ 20 ὀπαδούς, ἀλλὰ κυρίως καὶ πρωτίστως ἀπὸ τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἡ εὐθύνη τῶν ἐπισκόπων, λοιπόν, γι’ αὐτὸ εἶναι τεράστια.

Γι’ αὐτὸ τοὺς  ζητοῦμε νὰ ἀποκηρύξουν κάθε τι ἀντι-εὐαγγελικὸ καὶ αἱρετικὸ ποὺ μὲ τὴ στάση τους διευκολύνουν καὶ ὅλοι ἀνεχόμαστε ἐπὶ δεκαετίες. Νὰ θελήσουν νὰ σταματήσουν τοὺς Διαλόγους μὲ τὸν τρόπο ποὺ γίνονται, καὶ ποὺ ἀποτελοῦν τὸν προσφορότερο τρόπο ἀλλοιώσεως, συμβιβασμοῦ, ὑποβιβασμοῦ καὶ ἐντάξεως τῆς θεόθεν παραδεδομένης ὀρθοδόξου Πίστεως σὲ ἕνα συγκρητιστικὸ ἀηδὲς κρᾶμα ἑτερόκλητων θρησκευτικο-φιλοσοφικῶν ἰδεῶν, σύμφωνα μὲ τὶς δηλώσεις τῶν ἐπικεφαλῆς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἂς τοὺς θυμίσουμε συγκεκριμένες δηλώσεις τους:

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Φιλορθοδοξος  Ενωσις  «Κοσμας  Φλαμιατος»

Εδρα: Βασ. Ηρακλειου 30, 546 24  Θεσσαλονικη, Τηλ. 697-2176314

E-Mail: kflamiatos@yahoo.gr  ―  Ενημερωτικο Δελτιο 7/2011

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ

«Μάρθα, Μάρθα, μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά·  ἑνὸς δέ ἐστι χρεία».

«Εἶναι δυνατὸν Ἐπίσκοποι τῆς Ἐκκλησίας νὰ ἀποδέχονται ὅτι ὑπάρχει ἡ αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, νὰ γράφουν συγγράμματα καὶ νὰ καυτηριάζουν τὸν Οἰκουμενισμὸ (π.χ. ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ἱερόθεος), νὰ τὸν ἀποκαλοῦν παναίρεση, νὰ τὸν ἀναθεματίζουν τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας τοῦ 2010 (π.χ. ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφείμ) καί, παρόλα αὐτά, νὰ μὴν φέρνουν τὸ θέμα στὴν Ἱερὰ Σύνοδο, ὥστε νὰ κινηθεῖ ἡ διαδικασία καταδείξεως ἐν συνόδῳ καὶ καταδίκης  αὐτῆς τῆς αἱρέσεως;».

Αὐτὰ γράφαμε, Σεβασμιώτατε, πέρυσι (στὸ περιοδ. «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος», τεῦχ. 1^ο, σελ. 24 καὶ στὸ διαδίκτυο), ἀλλὰ καμιὰ ἀντίδραση δὲν ἐκδηλώθηκε ἀπὸ τοὺς συνεπισκόπους σας καὶ ἀπὸ σᾶς προσωπικά.

Ἐπανήλθαμε μετὰ μερικοὺς μῆνες, μὲ ἀνοικτὴ ἐπιστολὴ πρὸς τὸν μητροπολίτη Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεο, ὑποβάλλοντάς του τὸ ἴδιο ἐρώτημα. Καμιὰ ἀπάντηση καὶ πάλι. Μετὰ 3 μῆνες ἐπαναφέραμε τὸ ἐρώτημα στὸν ἴδιο μητροπολίτη (Ναυπάκτου). Ἀλλὰ ξανὰ σιωπή.