Νέο οικουμενιστικό μήνυμα του Πάπα! Μας ενώνει το αίμα των μαρτύρων: Ορθοδόξων και αιρετικών!

    Περιμένει κανεὶς νὰ ἀντιδράσει ὁ κ. Βαρθολομαῖος καὶ νὰ δηλώσει ὅτι ἐμᾶς τοὺς Ὀρθόδοξους μᾶς ἑνώνει τὸ αἷμα Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἐπίσης ἡ Ἀλήθεια Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ὄχι τὸ αἷμα τῶν αἱρετικῶν;

     Ὅτι ὑπάρχουν Ἱεροὶ Κανόνες ποὺ ἀπαγορεύουν ἀκόμα καὶ τὴν εἴσοδο στὰ κοιμητήρια τῶν αἱρετικῶν; ("Περὶ τοῦ μὴ συγχωρεῖν εἰς τὰ κοιμητήρια ἢ εἰς τὰ λεγόμενα μαρτύρια πάντων τῶν αἱρετικῶν ἀπιέναι τοὺς τῆς ἐκκλησίας").

 

Πηγή: "Κατάνυξις"

Το αίμα των πολλών μαρτύρων όλων των Εκκλησιών έχει γίνει ο σπόρος της χριστιανικής ενότητας

Ο Πάπας Φραγκίσκος προέτρεψε χθες τους ηγέτες του κόσμου «προώθησουν την ειρηνική συνύπαρξη» ενάντια στο «καταστροφικό ξέσπασμα της βίας κατά των χριστιανών» στο περιθώριο της συνάντησής του με τον Κόπτη Πατριάρχη της Αιθιοπίας Ματθία

        Η Αιθιοπική  Εκκλησία Tewahedo είναι η μεγαλύτερη των Ανατολικών Ορθοδόξων Εκκλησιών (μονοφυσίτες)        

        Στην ομιλία του, ο Πάπας Φραγκίσκος είπε προς τον Κόπτη Πατριάρχη "αυτά που μας ενώνουν είναι μεγαλύτερα από ό, τι μας χωρίζει", και έκανε επίσης λόγο για "από κοινού βάσανα των Χριστιανών που έχουν φέρει τον ένα πιο κοντά στον άλλο."

        "Ακριβώς όπως στην πρώτη Εκκλησία το αίμα των μαρτύρων έγινε ο σπόρος των νέων Χριστιανών, έτσι και σήμερα το αίμα των πολλών μαρτύρων όλων των Εκκλησιών έχει γίνει ο σπόρος της χριστιανικής ενότητας," είπε ο Πάπας Φραγκίσκος. "Ο οικουμενισμός των μαρτύρων είναι μια κλήση για μας, εδώ και τώρα, να προχωρήσουμε στην πορεία για την ολοένα και μεγαλύτερη ενότητα".

http://ekklisiaonline.gr/vaticano/item/12030-neo-oikoumenistiko-minyma-tou-papa-to-aima-ton-pollon-martyron-olon-ton-ekklision-exei-ginei-o-sporos-tis-xristianikis-enotitas

Αρχιμανδρίτες, ιερομόναχοι, ιερείς, μοναχοί, μοναχές και απλοί άνθρωποι στην Βουλγαρία

ἐκφράζουν τὴν μεγάλη ἀνησυχία καὶ διαφωνία τους μὲ τὸ κείμενο «Σχέσεις τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρὸς τὸν λοιπὸν χριστιανικὸν κόσμον»!

   Στὴν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα ὁ Λαὸς τοῦ Θεοῦ γιατί σιωπᾶ;

Πηγή: "Ἀκτίνες"

Βουλγαρία - Επιστολή-αίτηση προς τον Πατριάρχη Βουλγαρίας Νεόφυτο και την Ιερά Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Βουλγαρίας σχετικά με την Πανορθόδοξη Σύνοδο

Σόφια, 25 Φεβρουαρίου 2016

Πληροφορίες της «Добротолюбие» αναφέρουν ότι οι Ορθόδοξοι ιερείς και μοναχοί, τους οποίους υποστήριξε ο πιστός Λαός, απέστειλαν τον Φεβρουάριο του 2015 προς τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Βουλγαρίας Νεόφυτο και την Ιερά Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας Βουλγαρίας την επιστολή-αίτηση σχετικά με την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας η οποία θα συνέλθει στην Κρήτη, από 18 έως 27 Ιουνίου 2016.

Αυτή την επιστολή υπέγραψαν ο αρχιμανδρίτης Ιωάννης (Φιλλόποφ) από την επαρχία Πλόβντιβ, ο μεγαλόσχημος ιερομόναχος Δημήτριος Zografcki, ο ιερομόναχος Νικάνορας, ο ιερέας Στυλιανός και άλλοι.

Στο διαδίκτυο ήδη έχουν υπογράψει εκατοντάδες άνθρωποι. Αυτοί είναι αρχιμανδρίτες, ιερομόναχοι, ιερείς, μοναχοί, μοναχές και απλοί άνθρωποι.

Στην αίτησή τους εκφράζουν τον φόβο και την ανησυχία τους σχετικά με το κείμενο: «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον», το οποίο έχει επικυρώσει Σύναξη των Προκαθημένων των Αγιωτάτων Ορθοδόξων Εκκλησιών που συνήλθε στο Σαμπεζύ της Ελβετίας την 21-28 Ιανουαρίου του 2016.

Την θέση τους εκφράζουν και στην μορφή της διαδικτυακής αίτησης, την οποία

Οικουμενιστικό παραλήρημα! Εκκλησία, τζαμί & συναγωγή όλα σε ένα….νοικοκυρεμένα

A Rabbi, Priest And Imam Are Building The House Of One In Berlin

Σαν ανέκδοτο μοιάζει αλλά δεν είναι…Ήταν λοιπόν ένας ιερέας, ένας ιμάμης και ένας ραββίνος και σχεδίασαν ένα ενιαίο ναο!

Το έργο «House of One» (μτφρ Σπίτι του Ενός) στο Βερολίνο αφορά μια εκκλησία, ένα τζαμί και μια συναγωγή σε ένα ενιαίο χώρο στο κέντρο του Βερολίνου και έχει ως στόχο να δείξει ότι οι τρεις θρησκείες είναι δυνατόν να συνυπάρχουν και να διατηρουν τις θρησκευτικές παραδόσεις ταυτόχρονα…

«Θα ήθελα να το θέσω έτσι: αυτοί οι τρεις εταίροι –Εβραίοι, Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι– διατηρούν μια σχέση με τις παραδόσεις τους. Δεν έχουμε καμία οικουμενική αποστολή, δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε μια ενιαία θρησκεία. Δεν θέλουμε να κρύψουμε τις διαφορές» είπε ο ένας εκ των εμπνευστών ιμάμης Kadir Sanci και συμπλήρωσε «η ιδέα από μόνη της δεν είναι θεολογική ή θρησκευτική προοπτική συγκεκριμένων εταίρων, αλλά ένα είδος μορφής διαλόγου».

Ο Sancı δήλωσε πρόθυμος να καθησυχάσει τους φόβους από ορισμένους κύκλους ότι η πρωτοβουλία θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανάμειξη των θρησκειών, και είπε ότι η επιτυχία του προγράμματος εξαρτάται από τη διατήρηση και τον σεβασμό στις διαφορετικές θρησκευτικές ταυτότητες.

«Αν ο Θεός ήθελε, θα τα είχε κάνει όλα ίδια.Πρέπει να εκτιμήσουμε ότι ένα άλλο άτομο μπορεί να σκέφτεται διαφορετικά» ανέφερε.

Το κόστος του έργου υπολογίζεται στα € 43.500.000 (47.700.000 $) μέσω crowdfunding για την κατασκευή του κτιρίου, στο κέντρο του Βερολίνου, στην περιοχή όπου υπήρχε η Εκκλησία του Αγίου Πέτρου πριν καταστραφεί κατά τη διάρκεια του Β “ Παγκόσμιο Πόλεμο και τελικά κατεδαφιστεί το 1964.

Τα αρχιτεκτονικά σχέδια έχουν καταρτιστεί μέχρι στιγμής και προβλέπουν ένα ξεχωριστό χώρο για κάθε θρησκεία που θα είναι ενωμένοι μεταξύ τους με ένα κοινό χώρο.

«Στη μέση του κτιρίου θα υπάρχει κάποιος χώρος που θα ενώνει αυτές τις αίθουσες προσευχής. Επιπλέον, θα υπάρξουν συναυλίες, συνέδρια και άλλες εκδηλώσεις σε αυτή την κεντρική αίθουσα. Θα είναι ένα σημείο συνάντησης. » είπε ο ιμάμης.

Σύμφωνα με τον ίδιο αναμένεται να αρχίσει η κατασκευή μέσα στα επόμενα δύο χρόνια.

Πηγή

ΕΝΑ ΣΕΡΒΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΦΩΤΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟ ΣΥΝΟΔΟ!

ΕΝΑ ΣΕΡΒΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΦΩΤΙΑ, ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΟΔΟΥ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ! ΜΑΓΕΙΡΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ

Πηγή

Хорепископ Максим: О предсаборском Сабрању предстојатеља православних

цркава у Шамбезију (Швајцарска) 21-28. јануара 2016.

• 

  (TΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΕΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ, Σ᾽ ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ «ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ» ΣΥΝΟΔΟΥ, ΠΟΥ ΜΑΓΕΙΡΕΥΟΥΝ ΟΙ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΕ ΑΡΧΙΜΑΓΕΙΡΑ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ
  Λέει ὅτι κυριαρχεῖ στὴν προσυνοδικὴ προετοιμασία ἕνα πνεῦμα ἀκραίου οικουμενισμοῦ, παπισμοῦ, μοντερνισμοῦ, και παγκοσμιοποίησης.
  Ὁ οἰκουμενισμός εἶναι καρκίνωμα σὲ προχωρημένο στάδιο καὶ ἔχει κάνει μεταστάσεις στοὺς ὀρθοδόξους ἀρχιερεῖς. Τὸ πιο ἐπικίνδυνο είναι ότι: Στερείται τῆς αντίστασεως τῶν ὀρθοδόξων ἀρχιερέων ή τουλάχιστον δὲν ἔχει μια σοβαρή αντιπολίτευση από τις τάξεις των Ορθοδόξων Επισκόπων.
  Είναι ενθαρρυντικό το γεγονός ότι οι Ορθόδοξοι σ᾽ὅλο τὸν κόσμο ἀνησυχοῦν. Ἀνήσυχοι εἶναι καὶ Ορθόδοξοι Ρώσοι. Συναντούν τοὺς ἐπισκόπους των, ζητώντας νὰ μάθουν για την επερχόμενη Συνοδο).
• Διαβάστε ἀν θέλετε τὸ κείμενο μὲ τὴν βοήθεια τῆς πρόχειρης μεταφράσεως ποὺ κάνει ἡ Google

четвртак, 18 фебруар 2016 09:18

О предсаборским заседањима које је од средине прошлог века почесто организовала Цариградска патријаршија, писао је свети Јустин Ћелијски, давних седамдесетих година, следеће: у животу и историји православне Цркве никада ни један Сабор, а поготову такав изузетно благодатни, светопедсетнички догађај какав је Васељенски

Ο πνευματικός νόμος

(Αγ. Μάρκος ο Ασκητής)

Πρόλογος

Ο ΟΣΙΟΣ Μάρκος ὁ ἀσκητής εἶναι ἕνας ἀπό τούς ἐπιφανέστερους ἀσκητικούς συγγραφεῖς τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἔζησε στά τέλη του 4ου καί στίς ἀρχές τοῦ 5ου αἰ. Ἦταν μαθητής τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Διετέλεσε πρεσβύτερος καί προϊστάμενος μοναστικῆς ἀδελφότητας στην Ἄγκυρα, πρίν ἀποσυρθεῖ στήν ἔρημο τῆς Γαλατίας, ὅπου ἀσκήτεψε μόνος. Κοιμήθηκε αἰωνόβιος μετά τό 430.
Φιλόθεος καί φιλόπονος ὁ ὅσιος Μάρκος, ἐπιδόθηκε για ἑξήντα χρόνια στή νήψη καί τή μελέτη τῶν θείων Γραφῶν. Φτάνοντας «εἰς τὸ ἄκρον τῆς ἀσκήσεως καὶ τῆς ἀρετῆς», ὅπως σημειώνει χαρακτηριστικά ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης στό συναξάρι του (5 Μαρτίου), ἀπέκτησε τά χαρίσματα τῆς θαυματουργίας καί τῆς ἁγιοπνευματικῆς σοφίας. Το τελευταῖο τό ἀποδεικνύουν διαχρονικά τά δογματικά και ἀσκητικά του συγγράμματα, τά ὁποῖα ἔγιναν τόσο δημοφιλή, ὥστε οἱ βυζαντινοί χριστιανοί ἔφτασαν νά λένε: «Πάντα πώλησον καὶ Μᾶρκον ἀγόρασον»! Τή μαρτυρία του, ἄλλωστε, ἐπικαλοῦνται συχνά μεταγενέστεροί του ἀσκητικοί συγγραφεῖς, ὅπως ὁ ἀββάς Δωρόθεος, ὁ ὅσιος Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης, ὁ ὅσιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος, ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς κ.ἄ.

Ἕνα ἀπό τά ἔργα τοῦ θεοφόρου ἀσκητῆ, μικρό ἀλλά ἔξοχο, εἶναι καί τό Περὶ νόμου πνευματικοῦ, πού περιέχεται στή Φιλοκαλία τῶν ἱερῶν Νηπτικῶν. Σ’ αὐτό, σέ διακόσια ἀποφθεγματικά «κεφάλαια», μέ τρόπο πρωτότυπο ἀλλά και μέ στέρεη θεμελίωση στήν Ἁγία Γραφή καί τήν ἱερή Παράδοση, ἀναλύεται ἡ λειτουργία τοῦ πνευματικοῦ νόμου. Ὁ νόμος αὐτός, σύμφωνα μέ τόν ἱερό συγγραφέα, εἶναι «ὁ νόμος τῆς ἐλευθερίας», ὁ ὁποῖος περιέχεται στό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Ἡ τήρηση τῶν εὐαγγελικῶν ἐντολῶν ἀποτελεῖ το περιεχόμενο τῆς χριστιανικῆς ἀσκήσεως καί ὁδηγεῖ τούς πιστούς ἀπό τή δουλεία τῶν παθῶν στήν ἐλευθερία τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ καί στήν εἰρήνη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ἀξίζει νά σημειωθεῖ ὅτι ὁ ὅσιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος (949-1022) ἔφτασε σέ πολύ νεαρή ἡλικία στή θέα τοῦ ἀκτίστου θείου φωτός, μελετώντας μέ ὑπόδειξη τοῦ πνευματικοῦ του πατέρα τό σύγγραμμα αὐτό τοῦ ὁσίου Μάρκου καί ἐφαρμόζοντας κυρίως τήν ἀκόλουθη συμβουλή του: «Ἄν ζητᾶς νά θεραπευθεῖς, φρόντισε τή συνείδησή σου καί κάνε ὅ,τι σοῦ λέει…».

Σήμερα, πού ἡ περιφρόνηση τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ ἔχει ὁδηγήσει τήν κοινωνία μας σέ βαθιά κρίση καί σέ ἀδυναμία διακρίσεως τοῦ καλοῦ ἀπό τό κακό, τά θεόσοφα «κεφάλαια» τοῦ ἁγίου Μάρκου προβάλλουν ὡς πολύτιμος καθοδηγητικός κανόνας τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς. Τά σημαντικότερα ἀπ’ αὐτά ἔχουν ἀνθολογηθεῖ στίς ἑπόμενες σελίδες καί πιστεύουμε ὅτι θά ὠφελήσουν τούς ἀδελφούς μας ἐκείνους πού ἀγωνίζονται εὐσυνείδητα ν’ ἀπαλλαγοῦν «ἀπὸ τοῦ νόμου τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ θανάτου» καί νά οἰκειωθοῦν «τὸν νόμον τοῦ πνεύματος τῆς ζωῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (πρβλ. Ρωμ. 8:2).

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

Ο πνευματικός νόμος

ΟΣΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ Ο ΑΣΚΗΤΗΣ

ΕΠΕΙΔΗ πολλές φορές θελήσατε νά μάθετε πῶς ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ εἶναι πνευματικός, σύμφωνα με τόν ἀπόστολο (βλ. Ρωμ. 7:14), καί τί πρέπει νά γνωρίζουν καί νά κάνουν ὅσοι θέλουν νά τόν τηρήσουν, θα σᾶς πῶ γι’ αὐτό κατά τή δύναμή μου.

Πρῶτα-πρῶτα γνωρίζουμε ὅτι ὁ Θεός εἶναι ἡ ἀρχή καί ἡ μεσότητα καί τό τέλος κάθε καλοῦ. Τό καλό εἶναι ἀδύνατο νά πράττεται ἤ νά πιστεύεται παρά μόνο μέ τήν ἕνωση μέ τόν Ἰησοῦ Χριστό καί μέ τόν φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

 Σέ κάθε προσπάθειά σου βάλε ἀρχή Ἐκεῖνον πού εἶναι ἡ ἀρχή κάθε καλοῦ, γιά νά γίνει κατά Θεόν ἐκεῖνο πού ἀποφάσισες νά κάνεις.

 Ἡ βέβαιη πίστη εἶναι ἕνας ἰσχυρός πύργος. Καί ὁ Χριστός γίνεται τά πάντα γιά τόν ἄνθρωπο πού πιστεύει.

 Ὁ νόμος τοῦ Εὐαγγελίου, πού ὁδηγεῖ στήν ἐλευθερία, διδάσκει ὅλη τήν ἀλήθεια. Καί οἱ πιό πολλοί τόν διαβάζουν ἁπλά γιά νά τόν γνωρίσουν· λίγοι, ὅμως, τόν κατανοοῦν, ἀνάλογα μέ τήν ἐκτέλεση τῶν ἐντολῶν. Ὁ νόμος αὐτός γιά νά διαβαστεῖ χρειάζεται ἐπίγνωση, για νά κατανοηθεῖ χρειάζεται τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν, ἀλλά γιά νά ἐκπληρωθεῖ ἀπαιτεῖται τό ἔλεος τοῦ Χριστοῦ.

 Μή ζητᾶς νά δεῖς τήν τελειότητα τοῦ θείου νόμου σέ ἐνάρετους ἀνθρώπους, γιατί τέλειος σέ ἀρετές δεν μπορεῖ νά βρεθεῖ κανείς. Ἡ τελειότητά του εἶναι κρυμμένη στόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ.

 Ὁ Κύριος εἶναι κρυμμένος μέσα στίς ἐντολές Του καί ἀποκαλύπτεται σ’ ἐκείνους πού Τόν ζητοῦν, ἀνάλογα μέ τήν προθυμία τους στήν ἐκτέλεση αὐτῶν τῶν ἐντολῶν.

 Ὅταν ἀσκήσουμε βία στόν ἑαυτό μας γιά τήν ἐκτέλεση ὅλων τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, τότε θά ἀντιληφθοῦμε ὅτι ὁ νόμος τοῦ Κυρίου εἶναι τέλειος καί ὅτι ἐμεῖς μέν τόν ἐφαρμόζουμε μέ τά

Ένα βασανιστικό ερώτημα αιωρείται αναπάντητο!

1. Οἱ ἀποδείξεις σαφεῖς στὰ χέρια τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν. Οἱ περὶ τὸν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο Ἐπίσκοποι καὶ ἀκαδημαϊκοὶ θεολόγοι εἶναι αἱρετικοὶ Οἰκουμενιστές, διδάσκουν καὶ πράττουν κακόδοξα, διατυπώνουν ἐπὶ δεκαετίες τὶς αἱρέσεις τους -προγραμματίζουν καὶ μᾶς τὸ λένε κατάμουτρα- ὅτι θὰ τὶς ἐπιβάλλουν καὶ διὰ νόμου Πανορθοδόξου Συνόδου.

2. Καὶ ἡ ἀπάντηση τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν εἶναι ἕνας συνεχής, ἀτέρμων χαρτοπόλεμος, ποὺ ἐπιτρέπει στοὺς αἱρετικοὺς νὰ συνεχίσουν τὴν ἀνατρεπτικὴ  τῆς Μίας Ἐκκλησίας δράση τους. Δηλαδή, ὁ ἐχθρός προχωρεῖ, καταλαμβάνει ὀχυρά, γνωστοποιεῖ μάλιστα τὸ πολεμικό του σχέδιο “ἐπὶ χάρτου”, κι οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς κριτικάρουν ἁπλῶς τὰ σχέδιά του!

Ὅμως, παράλληλα ἐπιτρέπουν καὶ δίδουν χῶρο στὸν ἐχθρὸ νὰ ἐπεκτείνεται καὶ νὰ καταλαμβάνει «φίλια» ἐδάφη, τὸν μνημονεύουν στὶς Θ. Λειτουργίες, τὸν ὑποδέχονται στὶς πόλεις μας, ὄχι ἁπλῶς ὡς φίλο, ἀλλ’ ὡς ἐκ Θεοῦ ἐρχόμενο («εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος»), τρέμουν νὰ ποῦν ὅτι εἶναι αἱρετικός (νά, ἡ νέα αἵρεση τοῦ ὀνοματοκρυπτισμοῦ, γιὰ τὴν ὁποία μιλᾶ ὁ π. Θ. Ζήσης).

Ἐπίσης, «ξεχνοῦν» νὰ ὑποδείξουν, ποιοί τέλος πάντων εἶναι οἱ ἡγέτες αὐτῆς τῆς Παναιρέσεως, ἢ ἁπλῶς ἀποκαλοῦν τὶς αἱρέσεις «ἀσχήμιες»!

Καὶ ΒΕΒΑΙΑ, ἀντί -χρόνια τώρα- νὰ ἔχουν ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ αὐτούς, ΚΟΙΝΩΝΟΥΝ μαζί τους! Ἐνῶ γνωρίζουν καὶ τὸ ἀναρτοῦν στὰ ἱστολόγιά τους ὅτι ἡ αἵρεση «ανατρέπει την εμπειρία της Πεντηκοστής που απεκαλύφθη η πάσα αλήθεια και ανακόπτει την πορεία των ανθρώπων προς την θέωση» (π. Ιωάννης Ρωμανίδης)!

Τὸ ἐρώτημα, λοιπόν,  ποὺ αἰωρεῖται εἶναι:

Τί θὰ κάνετε

κ. Τσελεγγίδη, π. Ἀναστάσιε Γκοτσόπουλε, π. Νικόλαε Μανώλη, π. Θεόδωρε Ζήση, π. Σαράντη Σαράντε, Μητροπολίτα Πειραιῶς Σεραφεὶμ καὶ λοιποὶ ἀντι-Οἰκουμενιστές,

ὅταν ἀποφασίσουν στὴν Πανορθόδοξη Σύνοδο

αὐτὰ ποὺ ἀπεύχεσθε;

Γιατί, ἄραγε, ποτὲ δὲν μᾶς μιλᾶτε γιὰ τὸ διὰ ταῦτα;

Θὰ διακόψετε τὸ Μνημόσυνο τῶν Ἐπισκόπων ποὺ θὰ δεχθοῦν, ὅσα καταγγέλλετε καὶ διαφαίνεται ὅτι θὰ ἀποφασισθοῦν στὴν Πανορθόδοξη Σύνοδο;

Εἶναι καὶ γιὰ σᾶς ΜΟΝΟ τὸ «κοινὸ ποτήριο» τὸ κόκκινο σημεῖο, ὅπως εἶναι καὶ γιὰ τὸν Πειραιῶς Σεραφείμ, τὸ ὁποῖο θὰ σᾶς ἀναγκάσει νὰ διακόψετε τὸ Μνημόσυνό τους; Θὰ συνεχίσετε καὶ μετὰ τὶς «πανορθόδοξες» ἀποφάσεις τὸν χαρτοπόλεμο ἐναντίον τους, ἢ θὰ ἀπομακρυνθεῖτε -ἔστω τότε- ψυχῇ τε καὶ σώματι ἀπ’ αὐτούς;

Πρέπει, ἐπίσης, νὰ μᾶς ἐξηγήσετε, γιατί μιλᾶτε γιὰ κίνδυνο σχίσματος; (καθηγητὴς Δ. Τσελεγγίδης, ἐδῶ,    π. Βασίλειος Βολουδάκης ἐδῶ)*.   

Ποιούς, ἀλήθεια, ἐννοεῖτε ὡς σχισματικούς; Ποιοί κάνουν σχίσμα, ὅταν ὑπάρχει αἵρεση; Ἐκεῖνοι ποὺ αἱρετίζουν, ἢ ἐκεῖνοι ποὺ ἀπομακρύνονται ἀπ’ αὐτούς; Κι ἂν ἀποδεκτοῦν σιωπηρὰ οἱ Ἐπίσκοποι τὶς ἀποφάσεις τῆς Πανορθοδόξου Συνόδου, ἐσεῖς τί; Θὰ συνεχίσετε νὰ κοινωνεῖτε μὲ τοὺς αἱρετικοὺς γιὰ νὰ μὴν κάνετε σχίσμα ἢ θὰ ἀπομακρυνθεῖτε; Ὅταν μιλᾶτε γιὰ σχίσμα αὐτὸ ἐννοεῖτε, ἢ φοβᾶσθε τὸ «σχίσμα» ποὺ θὰ κάνουν κάποιοι ἄλλοι, «ζηλωτὲς» ἐξ αἰτίας τῶν ἀποφάσεων τῆς Πανορθοδόξου;

Θὰ μιλεῖστε ποτὲ γι’ αὐτά; Θὰ μᾶς πεῖτε τὴν δική σας θέση καὶ ἀπόφαση, γιὰ τὸ διὰ ταῦτα! Γιατί τὸ ἀποφεύγετε;

Πρέπει ἐξάπαντως νὰ μᾶς πεῖτε: Ποιός κάνει τὸ σχίσμα; Αὐτὸς ποὺ ἀποσχίζεται ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη μὲ τὶς κακοδοξίες ποὺ κηρύττει μὲ λόγια καὶ πράξεις (μάλιστα Συνοδικά) ἢ αὐτὸς ποὺ μένει ἑνωμένος (μὲ τὶς ὅποιες ἀδυναμίες, λάθη καὶ πάθη του) στὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση; Γιατί αὐτὰ τὰ κρατᾶτε κρυφά;

Σημάτης Παναγιώτης

Υ.Γ.: Μόλις διαβάσαμε στὸ ἱστολόγιο "Θρησκευτικά" σχόλιο Ἀνώνυμου, ποὺ ἀναφέρεται στὶς δημοσιεύσεις τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν (δηλ. στὸν χαρτοπόλεμο) καὶ βλέπει κι αὐτὸς ὅτι "ἡ ἀπόρριψη" εἶναι ἡ μόνη λύση, δηλ. ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ἐπιδιώκουν τὴν "κατάργηση τῆς Ὀρθοδοξίας"!

 Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Καλή η προσπάθεια του π. Αναστασίου και ευλογημένη η αγωνία του για το θέμα, αλλά το πρόβλημα τελικά δεν ευρίσκεται τόσο στις λεπτομέρειες των διατυπώσεων του κειμένου, όσο στην ουσία του. Η διγλωσσία του κειμένου θέλει να εξυπηρετήσει ένα βασικό σκοπό την νομιμοποίηση της Οικουμενιστικής πορείας και της ρίζας και των καρπών της Αιρέσεως. Ορθά, πολύ ορθά χαρακτήρισε με πολύ λιγότερα λόγια ο π. Χίρς την αποδοχή αυτού του κειμένου ως Γάμο με τους Αιρετικούς (ἐδῶ). Δεν υπάρχει άλλη λύση π.χ. βελτίωση του κειμένου, καθώς είναι γενικά διαποτισμένο με το πνεύμα της πλάνης. Το μόνο που μένει είναι η απόρριψη, διότι τυχόν αποδοχή του, είτε με ομοφωνία, είτε με σπάσιμο αυτού του κανόνα και αποδοχή του με μεγάλη πλειοψηφία, συνιστά στην ουσία κατάργηση της Ορθοδοξίας όπως την γνωρίζουμε και επίσημη απαρχή της Οικουμενιστικής "Ψευδοορθοδοξίας".

_____________________________

(*) «Προσωπικά παρακαλώ τον Θεό μας και εύχομαι να μην συγκληθή ποτέ η Σύνοδος αυτή (βαθειά μέσα μου, μάλιστα, έχω και την βεβαιότητα ότι δεν θα επιτρέψη ο Θεός να συγκληθή) διότι –όπως προέγραψα– κανένα, μα ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΝΕΝΑ όφελος δεν πρόκειται να προκύψη, αλλά μόνο διαιρέσεις και Σχίσματα, εφ’ όσον απουσιάζουν παντελώς από τους διοργανωτάς τα πνευματικά Κριτήρια αλλά και το Θεολογικό υπόβαθρο που απαιτείται από μια Σύνοδο της Ορθοδοξίας στους ιδιαιτέρως κρίσιμους καιρούς που διέρχεται το Γένος των ανθρώπων» (π. Βασίλειος Βολουδάκης).

ΟΣΙΟΣ ΚΑΣΣΙΑΝΟΣ (29 Φεβρουαρίου)

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΗ ΦΙΛΙΑ

Κεφάλαιο 1· Πρώτη συνάντηση μέ τόν ἀββά ᾿Ιωσήφ.

AΒΒΑΣ ΚΑΣΣΙΑΝΟΣ· ῾Ο πολυσέβαστος ἀββάς ᾿Ιωσήφ, τοῦ ὁποίου τίς διδαχές καί τίς ὑποθῆκες θά ἀναπτύξω εὐθύς ἀμέσως, ἦταν ἕνας ἀπό τούς τρεῖς Γέροντες πού ἀνέφερα σέ κάποια ἄλλη «Συνομιλία».

῾Ο ἀββάς ᾿Ιωσήφ ἦταν ἀπόγονος ἐπιφανοῦς οἰκογένειας καί διακεκριμένος πολίτης τῆς πόλεως Θμούεως, τῆς γενέτειράς του, στήν Αἴγυπτο. ῏Ηταν ἄριστα ἐκπαιδευμένος καί κατεῖχε ἐκτός ἀπό τήν μητρική του γλώσσα καί τήν ἑλληνική. Τή γνώριζε μάλιστα τόσο καλά, ὥστε ὅταν συνομιλοῦσε μαζί μας, ἀλλά καί μέ κάθε ἄλλο ξένο πού ἀγνοοῦσε τήν κοπτική γλώσσα, μποροῦσε νά τή χειρισθεῖ ἄνετα καί νά ἐκφρασθεῖ σ᾿ αὐτή μέ πολλή ἀκρίβεια. Γι᾿ αὐτό δέν ἦταν ἀναγκασμένος νά ζητάει, ὅπως οἱ ἄλλοι μοναχοί, τή βοήθεια κάποιου μεταφραστῆ.

῾Ο Γέροντας ἀντιλήφθηκε ἀμέσως τόν πόθο πού εἴχαμε γιά νά ἀκούσουμε τίς διδαχές του καί ἀνταποκρίθηκε πρόθυμα στήν ἐπιθυμία μας. Τό πρῶτο πού ζήτησε νά μάθει ἦταν ἄν εἴμασταν ἀδέλφια. Τοῦ ἀπαντήσαμε πώς, ναί, πράγματι ἤμασταν ἀδέλφια, ἀλλά ὄχι «κατά σάρκα», ἀλλά «κατά πνεῦμα» καί ὅτι ἀπό τήν ἀρχή τῆς ἀποταγῆς μας ἤμασταν ἀχώριστοι φίλοι καί εἴχαμε μαζί ἐπιχειρήσει αὐτό τό μακρύ ταξίδι. Σκοπός μας, τοῦ εἴπαμε, εἶναι νά προοδεύσουμε πνευματικά καί νά ἐνταχθοῦμε στό στρατό τοῦ ἐπουράνιου Βασιλιᾶ, στή μοναχική δηλαδή τάξη πού ἀσκεῖται στήν ἔρημο παρά σ᾿ ἐκείνη τῶν κοινοβίων. Τότε ὁ Γέροντας μᾶς εἶπε·

Κεφάλαιο 2·Λόγος τοῦ Γέροντα για τις παροδικές φιλικές σχέσεις.

ΑΒΒΑΣ ΙΩΣΗΦ· ῾Υπάρχουν μεταξύ τῶν ἀνθρώπων πολλά εἴδη φιλίας καί δεσμῶν.

Πολλούς τούς ἔκανε ἀρχικά γνώριμους μιά ἁπλή συνάντηση καί ἀπό τότε ἀνέπτυξαν στενές φιλικές σχέσεις. Κάποιοι ἄλλοι συνδέθηκαν ἀνταλλάσσοντας ἀγαθά ἤ κάνοντας κάποια ἀγοραπωλησία. ῎Αλλοι δέθηκαν μέ στενή φιλία, ἐξαιτίας τῆς ὁμοιότητας καί τῶν κοινῶν χαρακτηρολογικῶν