ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΠΟΥΛΤΟΖΑ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΟΥΜΕ· ΣΩΣΤΕ ΜΑΣ! ΕΝΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ, ΑΡΚΕΙ ΜΕ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΤΟ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ

Κυριακὴ πρὸ Χριστοῦ Γεννήσεως (Ματθ. 1,1-25)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΙΗΣΟΥΣ = ΣΩΤΗΡ

«Τέξεται δὲ υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν· αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν. …Καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν»
(Ματθ. 1,21,25)

ΚΑΘΕ ἄνθρωπος, ἀγαπητοί μου, ποὺ ἔρχεται στὸν κόσμο αὐτόν, παίρνει ἕνα ὄνομα. Μὲ τὸ ὄνομα εἶνε γνωστὸς στὴν κοινωνία, ξεχωρίζει ἀπὸ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους. Ὅσοι ἄνθρωποι, τόσα καὶ ὀνόματα. Ἐμεῖς σ᾿ αὐτὴν ἐδῶ τὴ μικρὰ γωνία τῆς γῆς ἔχουμε ὡραῖα ὀνόματα, ποὺ ὑπενθυμίζουν τὸ παρελθὸν τῆς χριστιανοσύνης. Τὰ ὀνόματα αὐτά, ποὺ πήραμε τὴν ὥρα τῆς βαπτίσεως στὴν κολυμβήθρα, τὰ ἔφεραν μεγάλοι ἅγιοι καὶ μάρτυρες. Καὶ τὰ ὀνόματα αὐτὰ πρέπει νὰ τὰ τιμήσουμε.
Ἀλλ᾿ ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ὀνόματα τῆς καινῆς διαθήκης, ὑπάρχουν καὶ ὀνόματα τῆς παλαιᾶς διαθήκης. Καὶ τέτοια ὀνόματα, ἀνθρώπων ποὺ ἁγίασαν προτοῦ ἀκόμη γεννηθῇ ὁ Χριστός, ἀναφέρει σήμερα τόσο ὁ ἀπόστολος (Ἑβρ. 11,9-10,32-40), ὅσο καὶ τὸ εὐαγγέλιο (Ματθ. 1,1-25). Ἀκούσαμε πολλὰ ὀνόματα. Εἶνε οἱ προπάτορες τοῦ Χριστοῦ κατὰ σάρκα. 46 περίπου ὀνόματα ἀναφέρει σήμερα τὸ εὐαγγέλιο, ποὺ εἶνε μιὰ ὁλόκληρη ἱστορία.
Ἀλλά, ἀδελφοί μου, ἀπ᾿ ὅλα τὰ ὀνόματα τοῦ κόσμου ἐγὼ ξεχωρίζω ἕνα. Εἶνε «τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα» (Φιλιπ. 2,9). Εἶνε ὄνομα ποὺ δὲ᾿ θὰ σβήσῃ ποτέ στὸν κόσμο, ὄνομα ἀθάνατο. Εἶνε ὄνομα ποὺ ἀνάβει φωτιὰ στὴν καρδιά. Ὄνομα ποὺ τρέμουν οἱ δαίμονες καὶ ὑμνοῦν οἱ ἄγγελοι. Καὶ τὸ

Εγκωμιαστικός λόγος στον άγιο Ιγνάτιο το Θεοφόρο

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Ξέσπασε κάποτε φοβερός πόλεμος εναντίον των Εκκλησιών και σαν φοβερότατη τυραννίδα ξαπλώθηκε στη γη και όλοι αρπά­ζονταν μέσα από την αγορά, χωρίς καμιά άτοπη κατηγορία, αλλ’ απλώς ότι απαλλάχθηκαν από την πλάνη και έτρεξαν προς την ευσέβεια, ότι απομακρύνθηκαν από τη θρησκεία των δαιμόνων, ότι γνώρισαν τον αληθινό Θεό και προσκύνησαν τον μονογενή Υιό αυτού· και για εκείνα για τα οποία έπρεπε αυτοί να στεφανώνονται και να θαυμάζονται και να τιμούνται, εξαιτίας αυτών τιμωρούνταν και περιβάλλονταν από μύρια κακά, όλοι εκείνοι που δέχθηκαν την πίστη, και πολύ περισσότερο οι προϊστάμενοι των Εκκλησιών.

   Διότι ο διάβολος, όντας κακούργος και φοβερός στο να μηχανορραφεί τέτοιες επιβουλές, έλπισε ότι, εάν αφαιρέσει τους ποιμένες, θα μπορέσει εύκολα να διασκορπίσει τα ποίμνια. Εκείνος όμως που συλλαμβάνει τους σοφούς στην πανουργία αυτών,

Ο π. Μεταλληνός μιλά για την μαζική αποτείχισή μας ως μόνη λύση!!! Οι Οικουμενιστές αυτό φοβοῦνται: το ΜΑΖΙΚΑ!!! (βίντεο)

Ἀπὸ τὸ Ἱστολόγιον ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ

Ὁ π. Μεταλληνός μιλᾶ

γιά τήν μαζική ἀποτείχισή μας

 ὡς μόνη λύση!!!

Στή μαζική ἐκκοπή τοῦ μνημοσύνου

οἱ Οἰκουμενιστές καί ὁ κ. Βαρθολομαῖος 

δέν μποροῦν νά μᾶς κάνουν τίποτε!

Αὐτό φοβοῦνται: τό  ΜΑΖΙΚΑ!!!

(βίντεο)

Ὁ π. Μεταλληνός καταλαβαίνει στό βίντεο,  ὅτι δέν ὑπάρχει ἄλλη λύση ἐξόν ἀπό τήν ΜΑΖΙΚΗ (ρασοφόρων κυρίως καί λαϊκῶν) ΕΚΚΟΠΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ καί τά λεγόμενά του συμφωνοῦν μέ αὐτά (διαβάστε ἐνδεικτικῶς τόν πάπυρο) πού περισσότερο ἐπισταμένως ἔχουμε γράψει πρόσφατα!

Οἱ Οἰκουμενιστές πρωτοσταντοῦντος τοῦ Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου, δέν μπόρεσαν νά πειράξουν οὔτε μία τρίχα ἀπό τούς χιλιάδες λαϊκούς καί ρασοφόρους πού ὑπογράψαμε τίς δύο ΟΜΟΛΟΓΙΕΣ (παλαιότερη καί Νέα) καί κατά τῆς "νέας ἐκκλησιολογίας τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου"!

Ὅταν ἀποτειχίζεται ἕνας, εἶναι ἀποδυναμωμένος καί ἀπειροελάχιστος γιά τό σύστημα τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ὅταν ἐπίσης ἀντιδρᾶ μεμονωμένα ἕνας ἀντιοικουμενιστής, μόνος του δέν μπορεῖ νά πετύχει πολλά πράγματα, σύν τό γεγονός ὅτι γίνεται εὔκολος στόχος πρός ἐκφοβισμό, ἀπομόνωση, ἐξολόθρευση, καί "παραδειγματισμός πρός συμμόρφωσιν" τῶν ὑπολοίπων "προβάτων" (μέ τήν κακή ἔννοια τῆς λέξης: δηλαδή τῶν ἄβουλων καί δειλῶν ὄντων).

Ἄν ἐμεῖς οἱ χιλιάδες, πού ἤδη ὑπογράψαμε κι ἀγωνιζόμαστε κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, κατά τά μέτρα του ὁ καθένας, καθώς καί νέες χιλιάδες πού περιμένουν νά δοῦνε τό ἑπόμενο βῆμα μας, κόψουμε τό μνημόσυνο, αὐτό θά εἶναι καίριο πλῆγμα κατά τῶν Οἰκουμενιστῶν!

Βλέπετε, πῶς μετά τήν ἔκδοση τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων πού ξεσκεπάζει τόν Οἰκουμενισμό καί ξεκάθαρα συνδράμει τήν ἐκκοπή τοῦ μνημοσύνου (Ἅγιον Ὄρος: Διαχρονική Μαρτυρία στούς Ἀγῶνες ὑπέρ Πίστεως), ὁ Πατριάρχης ἀπειλεῖ κάποιους ἀπό αὐτούς-πού τούς θεωρεῖ "ἐγκεφάλους" τοῦ περιοδικοῦ-, ἀλλά σφυγμομετρώντας τήν μαζική ἀπήχηση τοῦ κόσμου (κλήρου καί λαοῦ), δέν τόλμησε μέχρι τώρα νά προβεῖ σέ καθαιρέσεις καί ἀφορισμούς;

Βλέπετε πῶς μετά τήν ἀποκάλυψη τῶν ἀπειλῶν του καί τήν δημόσια καί μαζική ὑποστήριξη κάποιων ἀγωνιστῶν Πατέρων, ἔχει δεμένα τά χέρια γιά περαιτέρω "ἀντίποινα";

Φαντασθεῖτε τί ἔχει νά γίνει, ἄν αὔριο χιλιάδες πιστοί τοῦ ἀνακοινώσουμε ὅτι: "ΤΕΡΜΑ! ΜΕΧΡΙΣ ΕΔΩ! Ή μέ τήν Ὀρθοδοξία ἤ μέ τά συνέδρια τῶν ἀνόμων"!...

Ἱστολόγιον ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ

Ἀκολουθεῖ βίντεο διά τοῦ λόγου τό ἀληθές:

ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΣΗΜΕΙΩΣΗ:

τό βίντεο δημοσιεύθηκε στίς 3-11-15,
ἀλλά ἐνδεχομένως ἡ ὁμιλία νά εἶναι παλιά.

Τό βίντεο ἁλιεύσαμε ἀπό ἐδῶ: 

http://opaidagogos.blogspot.gr/

Ἱστολόγιον ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ  http://kaiomenivatos.blogspot.gr/

   Σχόλιο: Δὲν γνωρίζουμε πότε ἔγινε ἡ ὁμιλία, ἀλλὰ ταιριάζει μὲ τὶς διακηρύξεις τοῦ π. Γεωργίου κατὰ τὴν προηγούμενη δεκαετία, τὴν ὁποία ἀκολουθοῦν "πιστὰ" καὶ σήμερα οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς πατέρες, παρὰ τὴν "πρόοδο" τῆς Παναιρέσεως! Πράγματι καθημερινὲς καὶ σὲ χιλιάδες πλέον, ἀριθμοῦνται οἱ ἐνέργειες καταπατήσεως τῆς Πατερικῆς μας Παραδόσεως ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές, ἑκατοντάδες δὲ εἶναι τὰ κείμενά τους, στὰ ὁποῖα ἐπαναλαμβάνουν καὶ ἐμπεδώνουν τὶς κακοδοξίες τους! Παρὰ ταῦτα οἱ σιγονταρο-Οικουμενιστές παραμένουν κοντὰ στοὺς Οἰκουμενιστές, γιὰ νὰ κοινωνοῦν τὸν μολυσμό - "μαγαρισμὸ" τῆς αἱρέσεως, ποὺ εἶναι τὸ "ὀψώνιο" τῆς κοινωνίας μὲ τοὺς αἱρετικούς!
     Δυστυχῶς, τὴν "συντεταγμένη ἀποτείχιση" ποὺ ἐπικαλοῦνται οἱ πατέρες τῆς Γατζέας καὶ προπαγανδίζει ὁ Τελεβάντος, "οἱ ἴδιοι ποὺ τὴν ἐπικαλοῦνται, τὴν κρατᾶνε σὲ καταστολή", ὅπως πολὺ εὔστοχα γράφει ἡ "ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ", περιμένοντας πρῶτα νὰ προχωρήσουν οἱ Οἰκουμενιστές στὴν διακοινωνία-intercommunion, παρότι οἱ ἴδιοι οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς (π. Γ. Μεταλληνός, π. Θ. Ζήσης) μᾶς διαβεβαιώνουν ὅτι intercommunion ἤδη ὑφίσταται!!!

   Ἄρα ἡ Ἀποτείχιση εἶναι ἀπαγορευμένη ἐνέργεια γιὰ τοὺς περισσοτέρους ἐξ αὐτῶν, ...πρὶν τὴν (ἤδη ἐφαρμοζομένη) intercommunion!

      Γιὰ τοῦ λόγου τὸ ἀσφαλὲς διαβάστε στὴν ἀμέσως προηγούμενη ἀνάρτησή μας (ἐδῶ) τὴν Ἐπιστολὴ τοῦ μητροπολίτη Πειραιῶς πρὸς τὸ "Ο ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ", ποὺ τὸ ἐπιβεβαιώνει. Εὐχόμαστε κι ἐμεῖς (μαζί μὲ τὰ ἄλλα ἀγωνιστικὰ ἱστολόγια) νὰ καταλάβουν οἱ Ποιμένες τὴν ἀξία καὶ σημασία τῆς ἀπομακρύνσεως ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς (ὅπως ἀκριβῶς τὴν διδάσκουν οἱ Ἅγιοι) γιὰ τὴν ἀποτελεσματικὴ καταπολέμηση τῆς αἱρέσεως, ποὺ βέβαια ἔχει ἄμεση σχέση καὶ μὲ τὴν προσωπική μας σωτηρία.

   
Στὸ σημεῖο αὐτὸ ἐπαναλαμβάνουμε τὶς θέσεις τοῦ π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ:

Τὸ Βατικανὸ εἶναι ἕτοιμο νὰ δώσει τὰ πάντα, ἀλλὰ προσκύνησέ με (λέγει). Ποιά εἶναι ἡ προσκύνηση τοῦ Πάπα; α) Ὅταν τὸν ἀναγνωρίζουμε καὶ τὸν προσφωνοῦμε Ἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Δηλ. παίρνεις τὸν Διάβολο· δὲν μιλῶ γιὰ τὸ πρόσωπο τοῦ Πάπα, ἀλλὰ γιὰ τὸν Παπικὸ θεσμό, Πρωτεῖα, Ἀλάθητα…

Τὸ ὅτι ὀνομάζουμε τὸν Πάπα, ὡς Πάπα, Ἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ,

1^ον: σημαίνει τὴν μεγαλύτερη βλασφημία. Ἡ παναίρεση θεωρεῖται Ὀρθοδοξία! Ἐξισοῦται ὄχι μὲ μᾶς, ἀλλὰ μὲ τοὺς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας.

2^ον: Εἶναι ἡ συμμετοχὴ στὴν Λειτουργία τοῦ Πάπα… Ὅταν κάνω τὸ Μυστήριο τῆς Θ. Εὐχαριστίας, λειτουργεῖ ὁ Χριστός. Καὶ βάζω τὴν Παναίρεση, τὸν Παναιρετικό, καὶ στὸ «ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους» τὸν ἀσπάζομαι. Εἶναι συμμετοχή του εἰς τὴν Λειτουργία. «Ἀγαπήσωμεν», νὰ συγχωρήσουμε ὁ ἕνας τὸν ἄλλο. Ὅταν αὐτὸ γίνεται, ὁ ἀσπασμὸς τοῦ ἐνσαρκώνοντος Παναίρεσιν, ὅλες τὶς αἱρέσεις! Εἶναι ἡ θλιβερότερη ἀλλοίωσις τοῦ Χριστιανισμοῦ ὁ Παπισμός.

Metal_sinantisi_patriarxi_papa_29_11_06

«Αυτή τη στιγμή (σ.σ.: ὁμιλεῖ γιὰ τὸν Πάπα Ἰωάννη-Παῦλο) δεν είναι ένας παππούς, ένας άνθρωπος που έχει ανάγκη και ζητάει βοήθεια από τον συνάνθρωπό του, αλλά είναι εκπρόσωπος του Σατανά, πραγματικά, διότι είναι η καταστροφή του Χριστιανισμού! Δεν μπορεί να είναι κράτος, ο Χριστιανισμός, να έχει πρωτεία εξουσίας, αλάθητα κ.τ.λ.. Αυτό είναι κατάργηση της πατερικής και αποστολικής εκκλησιολογίας!... Ο παπικός ο άνθρωπος δεν μου φταίει. Αν πεινάει θα του δώσω να φάει. Αν κρυώνει θα τον ντύσω. Άλλο το ένα κι άλλο το άλλο. Δεν είναι θέμα μίσους ή αγάπης. Είναι θέμα Σωτηρίας. Γιατί όταν ο παπικός δεν παίρνει Χάρη, ενώ ο παπισμός κλείνει με μαντάλους την Χάρη του Θεού, τις πόρτες προς τη Χάρη, τότε γίνεται ανατροπή των πάντων. Πραγματικά είναι ανατροπή κάθε πράγματος που έχει σχέση με τον Χριστιανισμό»  (Απόσπασμα από ομιλία του π. Γ. Μεταλληνοῦ, κοσμήτορα της Θεολ. σχολής του Πανεπ. Αθηνών, στην Εκκλησία του, στο Γουδί, στις 09-02-06)

http://aktines.blogspot.com/2010/08/blog-post_9713.html

Ἐφαρμόζουμε μία ἐκκλησιαστικὴ πολιτική, λέμε. Ὑπάρχουν ὅρια στὴν ἐκκλησιαστικὴ πολιτική. Ὁ Ἀθηναγόρας ὁ μακαρίτης πρῶτος τὰ ξεπέρασε αὐτὰ τὰ ὅρια. Ἂν εἴμαστε σήμερα σ’ αὐτὸ τὸν κατήφορο, ὀφείλεται στὸν Ἀθηναγόρα. Ἔλεγε, τοὺς κοινωνῶ ὅλους, δὲν ὑπάρχει τίποτα· ἄρα ἀπὸ τὸ 1965 ὑπάρχει -στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο- κοινωνία, ἡ intrercommunio (δια-κοινωνία)  μὲ τοὺς αἱρετικούς, Παπικοὺς Προτεστάντες.

Λέει ὁ Σακαρέλλος· ἔγινε ἡ Ἕνωση. Καὶ πράγματι ἔγινε ἡ Ἕνωση.

...Ἢ ὅταν τὸν ὑποδέχονται (τὸν Πάπα) ὡς «εὐλογημένον ἐρχόμενον ἐν ὀνόματι Κυρίου», ὡς Χριστὸν δηλαδή, καταλαβαίνετε τί σημαίνει· ὁ ἄλλος (ὁ Πάπας) νὰ βλασφημεῖ (ὄχι ὡς πρόσωπο, ὡς θεσμός), κι ἐσὺ νὰ τοῦ λὲς «εὐλογημένος ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου». Τότε κάθεσαι καὶ λές· ρὲ παιδιά, τρελαθήκαμε ὅλοι; Ἢ τρελαθήκαμε, ἢ εἴμαστε διαβολοκίνητοι καὶ κακοί(!) Πῶς τολμῶ ἐγὼ νὰ τὸ κάνω αὐτὸ τὸ πρᾶγμα. Θὰ μοῦ πεῖς· πολὺ εὐαίσθητος εἶσαι παπα-Γιώργη. Εἴμαστε ἁμαρτωλοί, ποὺ εἴμαστε. Γιατί φορτώνουμε (ἐπὶ πλέον τὴν ψυχή μας);

Στὸ μυστήριο τοῦ μικτοῦ γάμου (ποὺ τελεῖται ἀπὸ παπικὸ ἱερέα) δὲν μπορῶ νὰ παραβρεθῶ, σὲ ἄθεσμο μυστήριο ποὺ δὲν εἶναι μυστήριο. Χωρὶς νὰ τὸ αἰσθάνομαι ὅτι εἶναι μυστήριο… Ἕνας Ὀρθόδοξος ποὺ ξέρει τὰ πράγματα δὲν θὰ ἀνέχεται νὰ ἀκούει βλαστήμιες. Διότι, ὅταν λέει, «τοῦ ἁγιωτάτου Πατρὸς ἡμῶν Πάπα», εἶναι ὅλες οἱ βλαστημίες, γιὰ τὶς ὁποῖες μίλησα προηγουμένως. Ἂν δὲν τὸ καταλαβαίνει κανείς, καὶ δηλητήριο νὰ παίρνει, τὸ καταπίνει χωρὶς νὰ αἰσθάνεται ὅτι εἶναι δηλητήριο. Τὰ ἀποτελέσματα θὰ ἔλθουν μετά. Αὐτὸ δὲν εἶναι αὐστηρότης, τὸ «χαίρειν αὐτῷ μὴ λέγητε» τοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου. Στὸν πλανεμένο δὲ λὲς «χαίρετε». Καλημέρα θὰ τοῦ πῶ. Ἀλλὰ μὴν τοῦ δώσεις τὴν χαρὰ ὅτι ἔχει σωτηρία ἐκεῖ ποὺ εἶναι. (Ὅταν τὸν Πάπα) τὸν ἀναγνωρίζω ὡς Ἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸν Παπισμὸ ὡς Ἐκκλησία. Ὁπότε ἡ Ἕνωση ἔγινε. Τὸ καταλάβατε; Τὸν ἀναγνωρίζω ὡς Ἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Μακάρι νὰ εἶναι. Ἂν δὲν εἶναι ὅμως; Δὲν βλαστημῶ;

Στὸ mp3: dialogos_me_papikous_metallinos

 Είναι δυνατόν, λοιπόν, μετά από αυτά, ορθόδοξος Επίσκοπος νά θέτει τό ἐρώτημα: «Ἄλλαξε τίποτα στήν Ὀρθοδοξία μέ τό πού ἦλθε ὁ πάπας;» (Ἐννοοῦσε τήν ἔλευσή του στην Ἑλλάδα τό 2001). Ἀντιδρώντας τότε, ἀναγκασθήκαμε νά δηλώσουμε δημόσια: Τί ἄλλο ἤθελε ὁ Πάπας; «Τά πῆρε ὅλα και ἔφυγε»! Ποιά ἦσαν αὐτά τά «ὅλα»;

Ἁπλούστατα, ἡ ὑποδοχή καί ἀναγνώρισή του ὡς γνησίου ἐπισκόπου τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, παρά τά παπικά δόγματα (Πρωτεῖο, ἀλάθητο καί τό παπικό κοσμικό  κράτος), πού ἀφαιροῦν κάθε δυνατότητα στόν Παπισμό νά ἐμφανίζεται καί να διεκδικεῖ τόν χαρακτηρισμό «ἐκκλησία».

Δέν εἶναι, δυστυχῶς, μόνο ἡ ἀπουσία θεολογικῶν προϋποθέσεων ἤ ἡ ὑπόταξη καί τό θάψιμό τους σέ ὁποιεσδήποτε συμβατικότητες ἤ ἐνδοκοσμικές καί ἀντιχριστιανικές προσδοκίες, πού μᾶς κάνει νά διαμαρτυρόμεθα. Εἶναι κυρίως ἡ τόσο εὔκολη ἀπεμπόληση τῆς Πίστεως τῶν Ἁγίων μας ὅλων τῶν αἰώνων, χωρίς τήν ὁποία σωτηρία, δυνατότητα θεώσεως, δέν εἶναι δυνατόν νά ὑπάρξει. Αὐτό σημαίνει, ὅτι κάποιοι Ποιμένες ἐνεργοῦν μέ τή συνείδηση και καταστροφική διάθεση τῶν «λύκων» τῶν Πράξεων, κατασπαράζοντας πνευματικά οἱ ἴδιοι τό ποίμνιο, πού ὁ Κύριος τους ἐνεπιστεύθη (πρβλ. Ἰωανν. 21,15-17).

Ὑπάρχει, ὅμως, καί κάτι πρακτικά χειρότερο: Οἱ Δυτικοί γνωρίζουν τίς ἀδυναμίες μας καί τόν τρόπο σκέψεώς μας καί γι' αὐτό δέν ἀνησυχοῦν. Ὅλα τά βλέπουν δικά τους καί πρό τοῦ διαλόγου, πού, ὅπως γίνεται, δέν εἶναι παρά ἐπανάληψη ἤ συνέχεια τῆς οὐνιτικῆς ψευδοσυνόδου τῆς Φλωρεντίας (1439). Ἐπί τέλους, ὅ,τι δέν πέτυχε ὁ Παπισμός στή διάρκεια τῆς δουλείας (λατινοφραγκικῆς καί ὀθωμανικῆς) μέ τις πιέσεις, νά ἐπιβάλει δηλαδή τήν ἀπόφαση τῆς Φλωρεντίας, τό ἐπιτυγχάνει σήμερα με τήν συγκατάθεση τῶν ἴδιων τῶν Ποιμένων! Ἔ, τότε, μᾶς ταιριάζει ὁ χαρακτηρισμός τῶν (πολιτικά) γραικύλων ἀπό τόν μακαρίτη ποιητή μας Κωστή Παλαμά:

Δέν ἔχεις, Ὄλυμπε, θεούς, μηδέ λεβέντες ἡ Ὄσσα,

Ραγιάδες ἔχεις, Μάννα Γῆ, σκυφτούς γιά τό χαράτσι.

Κούφιοι καί ὀκνοί, καταφρονᾶν τή θεία τραχιά σου γλώσσα,

τῶν Εὐρωπαίων περίγελα καί τῶν ἀρχαίων παλιάτσοι.

Τηρουμένων τῶν ἀναλογιῶν, αὐτό ἰσχύει γιά τούς οἰκουμενιστές Ποιμένες τῆς ἐποχῆς μας. «Τῶν παπικῶν περίγελα» καταντοῦν καί τῶν «Πατέρων μας παλιάτσοι». Ὑπάρχει κάτι χειρότερο καί ἀπαισιώτερο ἀπό αὐτό; Ὁ Θεός νά μᾶς ἐλεήσει καί νά μᾶς ὁδηγήσει στήν μετάνοια, μέ τους τρόπους πού Αὐτός γνωρίζει...

Εφημ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» 3/8/2007