ΚΟΙΝΩΝΙΑ (ἐπικοινωνία) Β΄.

 Μ. Βασίλειος:

Μεγαλύτερη η φθορά από την κοινωνία με αιρετικούς, από εκείνη με τους ηθικώς αμαρτάνοντες.

Οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς (καὶ δὴ οἱ τῶν Ἀδελφοτήτων) ρίχνουν ὅλο τὸ βάρος τοῦ Νόμου στὴν στενὴν ἔννοιαν τῆς ἠθικῆς καὶ προσέχουν τὴν κοινωνία μετὰ τῶν παρεκτρεπομένων ἠθικῶς. Ἀδιαφοροῦν, ὅμως, διὰ τὴν κοινωνίαν μετὰ τῶν αἱρετικῶν, κάνοντες ἕναν ἀδιανόητον διὰ τοὺς Ἁγίους Πατέρας διαχωρισμὸν τῶν αἱρετικῶν· τοὺς διαχωρίζουν εἰς ἐκείνους ποὺ ἔχουν καταδικασθεῖ ὑπὸ Συνόδου καὶ εἰς ἐκείνους πού, ἂν καὶ πεισμόνως κηρύττουν αἱρετικὲς κακοδοξίες, δὲν ἔχουν εἰσέτι καταδικασθεῖ, παρόλο ποὺ ὑπὸ ἁγίων ἀνδρῶν χαρακτηρίζονται ὡς παναιρετικοί.

Ἔτσι μὲ τοὺς μὲν πρώτους ἀποφεύγουν τὴν κοινωνίαν, μὲ τοὺς δευτέρους δέ (τοὺς Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους ἐν προκειμένῳ) ἐπικοινωνοῦν, καὶ συλλειτουργοῦν, καὶ ἐπιτρέπουν ὡς πνευματικοί, νὰ ἐπικοινωνοῦν καὶ νὰ εὐλογοῦνται τὰ πνευματικά τους παιδιὰ ἀπὸ τοὺς

ΚΟΙΝΩΝΙΑ (ἐπικοινωνία) Α΄.

Τὸ θέμα τῆς κοινωνίας-ἐπικοινωνίας μετὰ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων τὸ ἔχουν ἐξετάσει οἱ ἅγιοι Πατέρες ἀπὸ πολλὲς πλευρές. Στὴν σημερινὴ Α΄ ἀνάρτηση θὰ δοῦμε ἀπὸ Ἐπιστολὲς τοῦ Μ. Βασιλείου, πῶς ἀντιμετωπίζει τὸ θέμα τῆς κοινωνίας μὲ τοὺς αἱρετικούς, χωρὶς νὰ ἐνδιαφέρεται, ἂν αὐτοὶ εἶχαν ἢ δὲν εἶχαν καταδικαστεῖ ἀπὸ Σύνοδο.

Πρόκειται γιὰ δύο Ἐπιστολὲς τοῦ Μ. Βασιλείου.

* Τὴν πρώτη τὴν ἀπευθύνει σὲ τρεῖς Αἰγύπτιους Ἐπισκόπους, ἐξόριστους στὴν Παλαιστίνη, οἱ ὁποῖοι, παρότι εἶχον ἐπικοινωνία μετὰ αἱρετικῶν, ὅμως, «εἶχον ὀρθόδοξα φρονήματα οἱ ἴδιοι καὶ ἐδιώχθησαν δι’ αὐτὰ καταφυγόντες εἰς Παλαιστίνην». Ἐκεῖ «ἐνημερώθησαν» γιὰ τὶς κακοδοξίες τῶν αἱρετικῶν καὶ τὰ κατέκριναν. «Ταῦτα μαθὼν ὁ Μ. Βασίλειος γράφει πρὸς αὐτοὺς τῆν παροῦσαν» ἐπιστολήν (Μπιλάλη Νικόδημου, Ἁγιορείτου μοναχοῦ).

* Τὴν δεύτερη τὴν ἀπευθύνει πρὸς τὸν ἐκλεγέντα ὡς διάδοχον τοῦ Μ. Ἀθανασίου, τὸν Ἐπίσκοπον Ἀλεξανδρείας Πέτρον.

* Μὲ τὴν πρώτη ἐπιστολὴ ὁ Μ. Βασίλειος ἐπαινεῖ τοὺς τρεῖς Ἐπισκόπους α) ἀφ’ ἑνὸς μὲν διότι ἀντελήφθησαν ἐγκαίρως τὶς καινοτομίες τῶν αἱρετικῶν, ποὺ ἦσαν ἀντίθετες μὲ τὶς ἀποστολικὲς διδασκαλίες β) ἀφ’ ἑτέρου δέ, διότι δὲν ἀνέχτηκαν νὰ ἀντιμετωπίζεται μὲ σιωπὴ ἡ βλάβη ποὺ προκαλοῦν οἱ αἱρετικοὶ στοὺς πιστούς, γι’ αὐτὸ καὶ τοὺς ἀντιμετώπιζαν φανερά, παρότι εὑρίσκοντο σὲ ἄλλη ἐκκλησιαστικὴ δικαιοδοσία!

[Σὲ ἀντίθεση μὲ τοὺς σύγχρονους Ἐπισκόπους καὶ Ποιμένες ποὺ ἀρνοῦνται νὰ ἐνεργήσουν ὡς Ποιμένες (καὶ ἄρα δὲν ὁμολογοῦν τῆν Πίστη εἰς Χριστόν), φοβούμενοι τὴν ὑποθετικὴ περίπτωση τῆς τυχὸν καθαιρέσεώς τους ἀπὸ τοὺς σύγχρονους αἱρετικοὺς Πατριάρχες. Τοῦτο ὡμολόγησε ἕνας ἀκριτικὸς Ἐπίσκοπος «παραδοσιακός», ὅπως ἀποκάλυψε πρωτοπρεσβύτερος καὶ πρόσφατα δημοσιεύσαμε. Αὐτὸς εἶναι ὁ κύριος λόγος ποὺ δὲν μιλοῦν οἱ μὴ οἰκουμενιστὲς Ἐπίσκοποι, ἐπιτρέποντας ἔτσι νὰ βλάπτονται οἱ πιστοί, τὰ πνευματικά τους δηλ. παιδιά, μολυνόμενα ἀπὸ τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ποὺ ὁδηγεῖ (ὅσους ἐγκολπώνονται τὶς πολυπληθεῖς κακοδοξίες του) ἐκτὸς Ἐκκλησίας. Καί, ὤ τῆς παραφροσύνης! Ὄχι μόνο δὲν ἀγωνίζονται ὑπὲρ τῆς διωκομένης σήμερα Πίστεως, ἀλλὰ ἀντίθετα καθησυχάζουν τοὺς πιστούς, πὼς σώζονται παραμένοντας στὴν Ἐκκλησία, ποὺ διοικεῖται ἀπὸ αἱρετικοὺς καὶ σιγά-σιγὰ ἁλώνεται ἀπὸ τὴν αἵρεση, καὶ ἐνῶ κοινωνοῦν μὲ αἱρετικούς!].

* Ἐπίσης, ὁ Μ. Βασίλειος καταθέτει τὸ αὐτονόητο καὶ ὁλοφάνερο συμπέρασμα ὅτι ὁ αἱρετικὸς γενικὰ στέκεται ἐμπόδιο στὴν σωτηρία τῶν πιστῶν· πολὺ δὲ μεγαλύτερο εἶναι  τὸ κακὸ ποὺ προκαλεῖ, ὅταν δὲν ἔχει ἀκόμα –ὡς αἱρετικός– καταδικασθεῖ καὶ ἀποκοπεῖ ἀπὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, γιατὶ προκαλεῖ σύγχυση στοὺς πιστούς, οἱ ὁποῖοι, ἐνῶ περιμένουν ἀπὸ ἕναν Ὀρθόδοξο Ποιμένα (ὅπως τὸν θεωροῦν) νὰ ὑπερασπιστεῖ τὴν Πίστη, αὐτός, ἀντίθετα, κρύβει κάτω ἀπὸ τὴν προβειὰ ποὺ φορεῖ ἕναν λύκο, ποὺ κατασπαράσσει τὰ πρόβατα.

[Ἂν εἶναι, λοιπόν, δυνατὸν οἱ Πατέρες, ἔχοντας διαπιστώσει αὐτὴν τὴν καταστροφικὴ δράση τῆς κάθε αἱρέσεως καὶ τοῦ κάθε λυκοποιμένα, νὰ μὴ εἶχαν λάβει τὰ κατάλληλα μέτρα, γιὰ νὰ μὴ ἐπιτρέψουν τὴν μόλυνση τῶν πιστῶν ἀπὸ τὸν μολυσματικὸ ἰὸ τῆς αἱρέσεως. Καὶ ἡ ἀντιμετώπιση ἦταν ἡ διακοπὴ τῆς κοινωνίας καὶ τοῦ μνημοσύνου καθενὸς ποὺ δίδασκε καινοφανεῖς ἰδέες, ἔστω κι ἂν αὐτὲς δὲν εἶχαν καταδικαστεῖ ἀπὸ Σύνοδο. Πόσο μᾶλλον, ὅταν αὐτὲς οἱ ἰδέες (ὅπως οἱ διαδιδόμενες σήμερα αἱρετικὲς διδασκαλίες περὶ “ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν”, “διηρημένης Ἐκκλησίας” καὶ “βαπτισματικῆς θεολογίας”) ἔχουν καταδικαστεῖ ἀπὸ τὴν Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο καὶ στὴ συνέχεια ἀπὸ ὅλες τὶς ἄλλες Οἰκουμενικὲς καὶ τοπικὲς Συνόδους ποὺ ἐπαναλαμβάνουν τὴν Α΄ Οἰκουμενική].

* Ὅπως καὶ κατ’ ἄλλους Πατέρες, καὶ κατὰ τὸν Μ. Βασίλειον ὁ αἱρετικός, ἐξ αἰτίας τῶν ἀσεβῶν διδασκαλιῶν του ἐξέρχεται ἐκ τῆς Ἐκκλησίας: «δογμάτων ἕνεκεν ἀσεβῶν ἐξῆλθε τῆς Ἐκκλησίας»!

* Ὁ Μ. Βασίλειος συνιστᾶ στοὺς τρεῖς Ἐπισκόπους, ὅτι εἶναι

Η ΧΡΙΣΤΟΛΟΓΙΑ του αγίου ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Νικολάου Ζήση (Μοναχοῦ Σεραφείμ)

Η ΧΡΙΣΤΟΛΟΓΙΑ

ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

Ἀπὸ τὸν μελέτη αὐτὴ τοῦ μοναχοῦ Σεραφείμ, παραθέτουμε ὅσα ἀναφέρονται στὸν ἅγιο Ἰγνάτιο τὸν Θεοφόρο ποὺ σήμερα ἑορτάζουμε. 

Εισαγωγή

Αποστολικοί Πατέρες ονομάζονται οι ποιμένες και διδάσκαλοι εκείνοι οι οποίοι υπήρξαν διάδοχοι των ιδίων των Αποστόλων ή των μαθητών τους, και έδρασαν κατά την μεταποστολική εποχή.

Χριστολογία ονομάζεται η διδασκαλία περί του προσώπου και του έργου του Ιησού Χριστού, αν και το δεύτερο εξετάζεται συνήθως ξεχωριστά, από την σωτηριολογία... Η Χριστολογία αυτή διαμορφώνεται πρωτίστως ως αντίδραση στις χριστολογικές παραχαράξεις αφ' ενός των ιουδαϊζόντων αιρετικών που αρνούνταν την θεότητα του Ιησού Χριστού, αφ' ετέρου των Γνωστικών, οι οποίοι αρνούνταν την ανθρώπινή Του φύση. Η προσπάθεια των Αποστολικών Πατέρων για την διάσωση της ορθοδόξου Χριστολογίας έχει σωτηριολογικό κίνητρο, καθώς προσπαθεί να διαφυλάξει την ορθή έννοια της εν Χριστώ σωτηρίας.

Και στις δύο αιρετικές αποκλίσεις, στην άρνηση της θεότητας ή της ανθρωπότητας του Χριστού, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: δεν έχει ενωθεί υποστατικώς η θεία και η ανθρώπινη φύση εν Χριστώ, συνεπώς δεν έχει επιτευχθεί η δυνατότητα θεώσεως συνόλου της ανθρωπίνης φύσεως. Χριστολογικά στοιχεία απαντώνται επίσης στην προσπάθεια νουθεσίας και εμψυχώσεως των πιστών εκ μέρους των γραφόντων. Η πραγματικότητα του πάθους του Κυρίου, το οποίο προϋποθέτει ανθρώπινη φύση, αποτελεί και ένα υπόδειγμα υπομονής και καρτερίας των πιστών στους διωγμούς και τις θλίψεις «οι δε πιστοί εν αγάπη χαρακτήρα Θεού Πατρός διά Ιησού Χριστού, δι' ου, εάν μη αυθαιρέτως έχωμεν το αποθανείν εις το αυτού πάθος, το ζην αυτού ουκ έστιν εν ημίν». Η αναφορά στην Ανάσταση του

Με την πίστι νικηταί στον πόλεμο +Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου (Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως)

Μὲ τὴν πίστι νικηταὶ στὸν πόλεμο

«Ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ» (Ἑβρ. 11,34)

Περὶ δυνάμεως, ἀγαπητοί μου, ὁμιλεῖ σήμερα ὁ ἀπόστολος. Ἀλλὰ ποιά ἆραγε νὰ εἶνε ἡ δύναμις ποὺ ἐξυμνεῖ;

Ὑπάρχουν πολλῶν εἰδῶν δυνάμεις. Δύναμις π.χ. εἶνε ὁ ἀέρας ποὺ ξερριζώνει δέντρα, ἡ φωτιὰ ποὺ καίει δάση καὶ πόλεις, τὸ νερὸ ποὺ γίνεται ποτάμι καὶ παρασύρει, ὁ ἠλεκτρισμός, ὁ μαγνητισμός, ἡ πυρηνικὴ ἐνέργεια.

Ἀλλὰ παραπάνω ἀπὸ τὶς δυνάμεις αὐτὲς εἶνε μία ἄλλη δύναμις, πνευματικῆς φύσεως· ἡ πίστις. «Μεγάλα τὰ τῆς πίστεως κατορθώματα», ψάλλει σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας. Μία εἶνε ἡ πίστις μὰ πολλὰ τὰ κατορθώματά της, ὅπως ἕνας ὁ ἠλεκτρισμὸς μὰ πολλὰ τ ̓ ἀποτελέσματά του. Καὶ τί δὲν κατορθώνει ἡ πίστι! Σβήνει τὴ φωτιά, νικάει τοὺς ποταμούς, φράζει στόματα λιονταριῶν, θεραπεύει ἀσθένειες ἀγιάτρευτες· πηγαίνει στὰ μνήματα, λέει στοὺς νεκροὺς «ἀναστηθῆτε» κι αὐτοὶ ἐγείρονται· ἡ πίστις κάνει ἥρωες τῆς πίστεως καὶ τῆς πατρίδος.

Ἀπ ̓ ὅλα τὰ ἀποτελέσματα τῆς πίστεως θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε, ἀγαπητοί, νὰ δώσω ἐδῶ τὴν εἰκόνα ἑνὸς μόνο· ἐκείνου τὸ ὁποῖο περιγράφει τὸ ῥητὸ «ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ»· ὅτι δηλαδὴ οἱ ἄνθρωποι τῆς πίστεως

Τσουχτερή, μα αληθινή απάντηση του ιστολογίου "Ο ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ" στὸν μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ, που για μια ακόμα φορά...

Λάβαμε χθες και δημοσιεύουμε σήμερα την απάντηση μας στην επιστολή του μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ προς το ιστολόγιο μας, (την οποία επιστολή-απάντηση του μητροπολίτη, μπορείτε να διαβάσετε εδώ)

Σεβασμιότατε, την ευχή σας

Είναι η πρώτη που λαμβάνουμε επιστολή από μητροπολίτη (παρά το ότι συνήθως κοινοποιούμε στις μητροπόλεις τα δημοσιεύματα μας, ουδέποτε μας απάντησαν).
Οπότε σας ευχαριστούμε για την επιστολή.

Δεν χρειαζόταν να αφιερώσετε σχεδόν το ήμισυ της επιστολής σας στις πρωτοβουλίες σας (συνήθως σε νομικό επίπεδο) εναντίον "του διεθνούς Σιωνισμού", του "Ισλάμ", του υπό ανέγερση "τεμένους", του "Τεκτονικού Ιδρύματος -Μασονίας" και των "ομοφυλοφιλικών οργανώσεων του Soros".
Στα 3 χρόνια παρουσίας του ιστολογίου μας, τις προβάλαμε και με τα παραπάνω. Στο τέλος της ανάρτησης, παραθέτουμε -ενδεικτικά- 10 συνδέσμους από το ιστολόγιο μας.
Μην μας κατηγορείτε λοιπόν ότι "αγνοούμε" το έργο σας. Και το γνωρίζουμε και το προβάλαμε συστηματικά στους αναγνώστες μας.

Σεβασμιότατε δεν σας κατηγορήσαμε για το έργο σας.
Παραθέσαμε 6 φωτογραφίες που εμφανίζουν:  φωτογραφία από την ονομαστική σας εορτή και φωτογραφίες να συλλειτουργείτε με γνωστούς Οικουμενιστές (Σύρου, Βόλου, Μεσσηνίας) καθώς και φωτογραφίες να τους δίνετε βραβεία.