Ο π. Θ. Ζήσης, αφού υπέσκαψε τον αγώνα κατά του Οικουμενισμού με τον αναποτελεσματικό χαρτοπόλεμο και τον δυνητισμό, τώρα υποδαυλίζει το σχίσμα!

Ὁ π. Θεόδ. Ζήσης μᾶς προετοιμάζει

γιὰ τὸ ἐπερχόμενο νέο σχίσμα

ποὺ θὰ διχάσει τὴν Ὀρθοδοξία

καὶ μᾶς προϊδεάζει ὅτι θὰ  τὸ ἀκολουθήσει!

Ὁ ἐπίτιμος καθηγητὴς πιὰ τῆς ἐκκλησιαστικῆς διπλωματίας π. Θεόδωρος Ζήσης καὶ ἐνῶ οἱ, ὅπως ὁ ἴδιος τοὺς εἶχε κάποτε χαρακτηρίσει, “ἀνερχόμενοι ἀστέρες στὸν θεολογικὸ ὁρίζοντα”, Τελεβάντος καὶ Φαίη σφάζονται στὴν ποδιά του, στὴν νέα του ὁμιλία ἄρχισε νὰ προετοιμάζει τὸ ποίμνιο γιὰ τὸ ἐπερχόμενο σχίσμα ποὺ πρόκειται νὰ ἐπακολουθήσει, ἂν ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἀναγνωρίσει τοὺς σχισματικοὺς τῆς Οὐκρανίας. Παραθέτουμε ἀπὸ τὴν ὁμιλία του τὰ πιὸ χαρακτηριστικὰ λόγια καὶ τὰ σχολιάζουμε (Ἡ ὁμιλία «Επισκόπων ατοπήματα – συνοδικά καί προσωπικά» B΄, ἐδῶ): 

Στὸ σημεῖο 1.05.28:

«Θὰ ἔχουμε σχίσμα… Δηλαδή, ἂν ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος τὸν Ὀκτώβριο θὰ ἀποφασίσει ὅτι ἐμεῖς τοὺς ἀναγνωρίζουμε, ἡ Ρωσία θὰ κάνει διακοπὴ κοινωνία μὲ μᾶς. Ἤδη ἔχει κάνει διακοπὴ κοινωνίας μὲ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο. Θὰ κάνει σχίσμα μὲ ἐμᾶς, θὰ μᾶς θεωρεῖ σχισματικούς ἡ Ρωσικὴ Ἐκκλησία».

[Μιὰ πρώτη παρατήρηση. Εὔλογο τὸ ἐνδιαφέρον του (καὶ τὸ ἐνδιαφέρον ὅλων μας) γιὰ τὸ σχίσμα ποὺ ἄρχισε, γιατί, ἔστω κι ἂν ἔχουμε κάνει διακοπὴ κοινωνίας μὲ τοὺς Οἰκουμενιστές, δὲν παύουμε νὰ ἐνδιαφερόμαστε γιὰ κάθε τι -θετικὸ ἢ ἀρνητικό- ποὺ ἐπισυμβαίνει στὴν Ἐκκλησία μὲ δράστες τοὺς Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἔχουμε ἀποτειχιστεῖ, ἀλλὰ ἐλπίζουμε στὴν μετάνοιά τους. Ὅμως, ἐφ’ ὅσον εἴμαστε ἀποτειχισμένοι ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές, τὸ σχίσμα πραγματοποιεῖται ὄχι μὲ ἐμᾶς τοὺς ἀποτειχισμένους, ἀλλὰ μεταξὺ τῶν οἰκουμενιστῶν. Ἐμεῖς εἴμαστε ἑνωμένοι μὲ τοὺς ὅπου γῆς ὀρθόδοξους, ποὺ ἔχουν διακόψει τὴν κοινωνία μὲ τοὺς Οἰκουμενιστές. Ὁπότε, πέρα ἀπὸ ἕνα γενικὸ ἐνδιαφέρον, πέρα ἀπὸ τὴν καταγγελία τῆς παραβάσεως τῶν Ἱ. Κανόνων ἀπὸ τὸν Βαρθολομαῖο καὶ ὅσους τὸν ἀκολουθήσουν, εἶναι ἀπορίας ἄξιον, γιατὶ ὁ π. Θεόδωρος θέτει ὡς πρῶτο θέμα τὸ σχίσμα μεταξὺ τῶν Οἰκουμενιστῶν —μεταξύ τῶν δύο Πρωτειομανῶν!— καὶ τὸ κάνει αὐτὸ εἰς βάρος τοῦ ἀγῶνα τῶν Ὀρθοδόξων ἐναντίον καὶ τῶν δύο αἱρετικῶν; Καὶ γιατί, ὅπως θὰ δοῦμε παρακάτω, παρ’ ὅτι καυτηριάζει τὸν Οἰκουμενισμὸ τῶν Ρώσων, σιγοντάρει τὴν προσχώρηση στὸ σχίσμα μὲ τὸ μέρος τῆς αἱρετικῆς Μόσχας;].

Στὸ σημεῖο 1.05.28:

«Τὸ θέμα μας δὲν εἶναι ὁ Οἰκουμενισμός, τώρα, τὸ θέμα μας εἶναι τὸ σχίσμα. Καὶ πρέπει ὅπου ὑπάρχει δίκαιο νὰ τὸ ἀποδίδουμε…

Το ραντεβού του Αρχιεπισκόπου και της Ιεραρχίας με την Ιστορία

Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και η Ιερά Σύνοδος καλούνται να λάβουν μία από τις δυσκολότερες αποφάσεις που πήραν ποτέ. Απόφαση που μπορεί να έχει πάρα πολύ σημαντικές συνέπειες και για το μέλλον της ελληνικής και παγκόσμιας Ορθοδοξίας και για κρίσιμα εθνικά μας θέματα. Είναι από αυτές που μπορεί να προσδιορίσουν τη θέση του Αρχιεπισκόπου και των Ιεραρχών στην Ιστορία. Η ευθύνη τους είναι τεράστια.
Εμμέσως πλην σαφώς βέβαια, το ίδιο είναι και η ευθύνη της κυβέρνησης και του ελληνικού πολιτικού κόσμου στο σύνολό του. Ακόμα κι αν δεν είναι έτσι, δύσκολα θα πιστέψουν διεθνώς ότι οι σχετικές αποφάσεις λαμβάνονται από την Ιεραρχία, χωρίς συμφωνία με την πολιτική ηγεσία της χώρας. Ο λόγος για την αναγνώριση της αυτοκέφαλης Ουκρανικής Εκκλησίας και την υπαγωγή της στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Νά μήν τό μάθει κανείς!

π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος 

Αὐτή τή στιγμή μοῦ ἔρχεται στή μνήμη μου τό παράδειγμα μιᾶς πολύ ἁπλῆς γυναίκας τοῦ λαοῦ, πού εἶχα συναντήσει στό ἐξομολογητάριο, πρίν ἀπό πολλά χρόνια. Δέν τήν γνώριζα, οὔτε τήν γνωρίζω· οὔτε ἄν τή δῶ στό δρόμο θά τή θυμηθῶ. Θά πλησίαζε τά 70. Ἴσως νά τήν ἔχει καλέσει ὁ Θεός τώρα.
Ἀφοῦ ἐξομολογήθηκε, δέν θυμᾶμαι πῶς, ἦλθε τό θέμα γιατί αὐτό δέν εἶχε σχέση μέ ἁμαρτίες, τή ρώτησα ἄν ἐργάζεται.
- Ὄχι, πάτερ μου, σταμάτησα· δέν μπορῶ πιά ἄλλο νά ἐργάζομαι.
- Καί πῶς ζῆς; Ἔχεις σύνταξη;
- Ὄχι, οὔτε σύνταξη ἔχω.
Μέ κοίταξε λίγο ἔτσι καχύποπτα, ἀγράμματη ἡ καημένη καί μοῦ λέει:

«Η επ’ εσχάτων αύξησις»

 (Σοφ. Σειράχ: 2, 1-5)

Τοῦ Ν. ΣΑΚΑΛΑΚΗ

Δια «τους θέλοντας σωθήναι», τα χωρία  (Σοφ. Σειράχ: 2, 1-5) φανερώνουν βασικούς άξονες αληθείας – αρετών της εν Χριστώ Πίστεως και ζωής.

Στο ιερό κείμενο διαβάζουμε: «κολλήθητι αυτώ (εις τον Θεόν) και μη αποστής, ίνα αυξηθής επ’ εσχάτων σου» (Σοφ. Σειράχ 2,3).

Μετάφραση: «Μένε προσκολλημένος εις τον Θεόν, μη απομακρυνθής απ’ αυτόν, δια να δοξασθής και μεγαλυνθής κατόπιν» (Ι. Κολιτσάρας).

Θα εννοήσουμε το βάθος του χωρίου (ως βίωμα), όταν βιώσουμε Ορθόδοξα την προσδοκία – ελπίδα της σωτηρίας μας και την διδασκαλία περί της δευτέρας παρουσίας του Κυρίου. Ο π. Ιωήλ Γιαννακόπουλος σχολιάζει το χωρίο, ως εξής: «Τα έσχατα αυτά είναι το τέλος της ζωής ή το τέλος της δοκιμασίας. Επομένως προσκολλήσου εις τον Θεόν, ίνα καταρτισθής δια της υπομονής μετά το τέλος των πειρασμών ή αμειφθής εις την πέραν του τάφου ζωήν».

Ετυμολογικά, το «κολλήθητι αυτώ» μας παραπέμπει στην έννοια – λέξη «κόλλα», την συγκολλητική ουσία που, θεολογικά, στην ένωση Θεού και ανθρώπου, ειναι η ορθή πίστη και η Θεία Χάρις. Είναι η αφοσίωση στο Θεό δια μέσου της Εκκλησίας και των μυστηρίων, ιδίως δια της Θ. Κοινωνίας.

Περι ιερωσύνης: φοβερά η ευθύνη του πνευματικού που δίνει συμμαρτυρία!

 Περὶ ἱερωσύνης, καθαρότητος τῶν ἱερέων καὶ ἡ φοβερὰ εὐθύνη τοῦ πνευματικοῦ ποὺ δίνει συμμαρτυρία

    Μὲ ἀφορμὴ ἀνάρτηση σχετικὰ μὲ τὴν πρόσφατη χειροτονία πρώην μέντιουμ θυμήθηκα ἄλλη μία συνομιλία ποὺ εἶχα στὴν Ἁγία Γῆ τὸ 1993 μὲ τὸν τελευταῖο μεγάλο πνευματικό της Παλαιστίνης τὸν Γέροντα Σεραφεὶμ τὸν Ἁγιοσαβαΐτη (φῶτο). Ἡ συζήτηση γιὰ τὰ κωλύματα, ἄμεσα καὶ ἔμμεσα, ὅποτέ μου εἶπε τὸ παρακάτω περιστατικό.

Νεανίας τις προσῆλθε στὴν Λαύρα τοῦ Ἁγίου Σάββα ὁρμώμενος ἐκ Θεσσαλονίκης, παιδὶ ποὺ μεγάλωσε μὲ φόβο Θεοῦ καὶ διατηρήθηκε καθαρὸς ὅπως τὸν γέννησε ἡ μητέρα του μὲ σκοπὸ κάποια στιγμὴ νὰ ἱερωθεῖ. Ἐξομολογήθηκε λοιπὸν στὸν Γέροντα Σεραφεὶμ ὁ ὁποῖος περιχαρής του εἶπε πὼς ἔχει τὴν εὐλογία του νὰ διακονήσει τὸ φρικτὸ θυσιαστήριο. Πρὶν διαβάσει τὴν συγχωρετικὴ εὐχὴ ὁ Γέροντας, ὁ νέος του εἶπε..."Γέροντα ξέχασα νὰ σᾶς πῶ καὶ κάτι

Ο Παπικός «άγιος» Φραγκίσκος της Ασίζης ως παράδειγμα στον Ορθόδοξο ναό αγ. Γρηγορίου!

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ:

Χαμός στον Ι.Ν. Αγ. Γρηγορίου Παλαμά στη Θεσσαλονίκη

Το σεπτό σκήνωμα του αγίου Γρηγορίου Παλαμά

      Λάβαμε ως κατάνυξη, μέσω τηλεφωνημάτων, την εξής καταγγελία. (Βρισκόμαστε σε αναμονή του μαγνητοφωνημένου περιστατικού).
     Απόψε, 3/10/2019, στην καθιερωμένη Ομιλία κάθε Πέμπτης, ο αρχιμανδρίτης π. Ευσέβιος, που αναλύει το ιερό βιβλίο της Αποκαλύψεως, αναφέρθηκε στον «άγιο» Φραγκίσκο της Ασίζης και τα θαύματά του! Άλλος ένας θιασώτης της παπικής βιομηχανίας αγιοποιήσεων! Και σε ποιό χώρο βρήκε την ευκαιρία να επαινέσει «άγιο» της αίρεσης! Στο Ι. Ναό του καταστροφέα της παπικής αντίχριστης Πίστης.