π. Δ. Τάτσης: Είναι καιρός να καταπολεμηθεί ο παναιρετικός Οικουμενισμός!!!

Ὁ π. Διονύσιος καὶ οἱ «ἀντι-Οἰκουμενιστές, ἐπιτέλους ἀνακάλυψαν –μετὰ τόσες δεκαετίες Οἰκουμενισμοῦ– ὅτι «εἶναι καιρὸς νὰ καταπολεμηθεῖ ὁ οἰκουμενισμός»!!!

Ἄρα, ὁμολογεῖτε, πάτερ, ὅτι μέχρι τώρα δὲν τὸν καταπολεμούσατε;

Ὅτι τὰ θαρραλέα ἄρθρα ποὺ γράφατε στὸν «Ὀρθόδοξο Τύπο» καὶ οἱ ἀναρτήσεις στὰ θρησκευτικὰ ἱστολόγια δὲν ἀρκοῦσαν;

Ὅτι οἱ «Ὁμολογίες Πίστεως κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ» δὲν ἔφεραν ἀποτέλεσμα;

Ὅτι οἱ θεολογικο-φιλοσοφικὲς ἀναλύσεις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ δὲν ἔκαναν τίποτα;

Ὅτι ὁ χαρακτηρισμὸς τῶν συμπροσευχῶν ὡς «ἀσχημιῶν» δὲν πείραξε καθόλου τοὺς Οἰκουμενιστὲς ἀπὸ τὸ νὰ ἀλλάξουν γραμμή;

Καὶ ποιό καινούργιο τρόπο, ποὺ μέχρι τώρα δὲν ἐφαρμόσατε, ἀνακαλύψατε; Ὑπάρχει ἄλλος τρόπος ἀπὸ ἐκεῖνο ποὺ ὁ Κύριος, ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ οἱ Ἅγιοι Πατέρες διὰ λόγων καὶ πράξεων ἔχουν διδάξει; Δηλαδὴ ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς παναιρετικοὺς Οἰκουμενιστές;

Πάτερ, πάψτε νὰ συκοφαντεῖτε (ἐκεῖ στὰ Γιάννενα καὶ ὅπου ἀλλοῦ), ὅσους ἀκολουθοῦν (παρὰ τὶς ἁμαρτίες τους) τὴν γραμμὴ τῶν Πατέρων. Προσευχηθεῖτε γιὰ τὴν μετάνοιά μας, τὴν μετάνοιά σας, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν μετάνοια τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν, ὥστε ὅλοι μαζὶ νὰ ἀντιδράσουμε, νὰ πολεμήσουμε ἀπὸ κοινοῦ τὴν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, μὲ τὸν μόνο τρόπο ποὺ θὰ φέρει ἀποτελέσματα· τὸν τρόπο τῆς Διακοπῆς Μνημοσύνου ποὺ δίδαξαν οἱ Πατέρες. Αὐτὸν ποὺ «καταλαβαίνουν» οἱ Οἰκουμενιστές!

Ξεπεράστε τὴν δικαιολογία ποὺ ἐπικαλεῖσθε, ὅτι τάχα θὰ προκαλέσετε σχίσμα. Ὁ ἱερὸς Κανόνας ἐξηγεῖ ὡραιότατα: ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές, δηλ. ἡ μὴ μνημόνευση τῶν αἱρετικῶν, δὲν ὁδηγεῖ σὲ σχίσμα, ἀλλὰ προφυλάσσει ἀπὸ τὸ σχίσμα.

Ἐκεῖνο ποὺ σίγουρα θὰ ἐπακολουθήσει, εἶναι οἱ διωγμοί. Αὐτὸ μὴν τὸ φοβᾶσθε, διότι (τὸ γνωρίζετε): «ἐπιβαλοῦσιν ἐφ' ὑμᾶς τὰς χεῖρας αὐτῶν καὶ διώξουσι, παραδιδόντες εἰς συναγωγάς», ἀλλὰ «μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι» καὶ «μακάριοί ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς». Προσευχηθεῖτε μόνο, κι ἐμεῖς οἱ ἀδύναμοι ν’ ἀντέξουμε.

Ἡ παναίρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Πηγή: Ὀρθόδοξος Τύπος, 26/12/14 

ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ στοχεύουν στήν ἕνωση τῶν «ἐκκλησιῶν» χωρίς νά πολυσκέφτονται ὅτι κάτι τέτοιο εἶναι σχεδόν ἀδύνατο, ὅσο οἱ ἑτερόδοξοι ἐμμένουν στίς αἱρετικές τους διδασκαλίες. Αὐτοί ὅμως ἐπιμένουν καί προσπαθοῦν μέ τή διατύπωση πολλῶν θεωριῶν νά ξεπεράσουν τά ἐμπόδια καί νά ἀμβλύνουν τίς δογματικές διαφορές. Τελικά ὅλες οἱ προσπάθειες καταλήγουν σέ ναυάγιο, γιατί δέν ὑπάρχει ἁγνή πρόθεση καί πραγματική μετάνοια.

Οἱ ἑτερόδοξοι ἀρνοῦνται ὅτι εἶναι αἱρετικοί, πού πρέπει νά ἐπιστρέψουν στή μία Ἐκκλησία. Παρόλη τήν κατά κόσμον σοφία τους, ἐπιμένουν στήν πλάνη καί τή διαστροφή τῆς διδασκαλίας τοῦ Χριστοῦ.

Ἐκεῖνα πού δέχονται καί κατανοοῦν οἱ ἁπλοί πιστοί, οἱ θεολόγοι τά ἀναλύουν μέ τό δικό τους περήφανο μυαλό καί βγάζουν αἱρετικά συμπεράσματα. Σκέφτονται καί ξανασκέφτονται καί ἐμφανίζουν τό ἄσπρο μαῦρο, γιατί εἶναι παιδιά τοῦ σκότους. Ἔφτασαν στό σημεῖο νά δέχονται τόν πάπα ὡς ἡμίθεο καί νά ὑποκλίνονται μπροστά του. Ἐργάζονται γιά νά ὑποστηρίξουν τό ψέμα καί νά συσκοτίσουν τήν ἀλήθεια. Ἔχουν γίνει πειθαρχικά ὄργανα τοῦ διαβόλου, χωρίς νά τό συνειδητοποιοῦν. Καί ἀπό τήν ἄλλη ἐπιδιώκουν θεολογικούς διαλόγους, γιά νά παραπλανήσουν τούς Ὀρθοδόξους. Δυστυχῶς, βρίσκουν ἀνταπόκριση ἀπό μιά μικρή ὁμάδα «ὀρθοδόξων» θεολόγων καί γίνεται ὁ ὀλέθριος θόρυβος πώς τάχα πλησιάζει ἡ ἡμέρα τῆς ἕνωσης τῶν «ἐκκλησιῶν».

Ὁ οἰκουμενισμός εἶναι παναίρεση γιά πολλούς λόγους, ἀλλά κυρίως γιατί φρονεῖ «ὅτι ἡ ἀλήθεια ἔχει κατατμηθῆ καί ἀνά ἕνα τεμάχιον αὐτῆς κατέχει ἑκάστη τῶν χριστιανικῶν ὁμολογιῶν καί ἑκάστη τῶν ἀνά τόν κόσμο θρησκειῶν, ἑπομένως δέ διά τῆς προσεγγίσεως καί συναρμογῆς τῶν τεμαχίων θά εὑρεθῆ ἡ ἀλήθεια ὁλόκληρος. Μέ αὐτάς τάς δογματικάς πεποιθήσεις καί μέ αὐτήν τήν σκοπιμότητα προωθεῖ ὁ οἰκουμενισμός τήν λεγομένην «ἕνωσιν τῶν ἐκκλησιῶν». Ἡ Ὀρθοδοξία ἀντιθέτως ἔχει τήν συνείδησιν - ἐπί τῇ βάσει τῆς θεοπνεύστου ἀποκαλύψεως τῶν Γραφῶν - ὅτι αὐτή εἶναι ἡ μία καί μόνη ἁγία καθολική καί ἀποστολική Ἐκκλησία, «ἐκκλησία Θεοῦ ζῶντος, στῦλος καί ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας (Α΄ Τιμ. γ΄ 15)», ὅπως τονίζεται στόν πρόλογο τοῦ βιβλίου τοῦ ἀείμνηστου μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου «Ἡ Ὀρθοδοξία ἔναντι τοῦ οἰκουμενισμοῦ», 1990, σελ. 10-11.

Οἱ Ὀρθόδοξοι συνεπῶς δέν ψάχνουμε νά βροῦμε τήν ἀλήθεια, «διότι ὑπάρχει πλήρης ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ καί φυλάσσεται ἀκεραία καί προσφέρεται ἀνόθευτος». Οἱ κληρικοί, οἱ μοναχοί καί ὁ πιστός λαός εἶναι σέ πλήρη ἀντίθεση μέ τούς οἰκουμενιστές καί «οὐδόλως ἐγκρίνουν τάς οἰκουμενιστικάς ἐπισκέψεις, συναντήσεις, συζητήσεις, συμπροσευχάς, ἀνταλλαγάς δώρων, ἀσπασμούς καί λοιπάς φιλοφρονήσεις, εἰς τάς ὁποίας προβαίνουν καί πλειοδοτοῦν ἐν ἀγνοίᾳ των οἱ οἰκουμενισταί πατριάρχαι καί λοιποί ἐκκλησιαστικοί ταγοί οὐδέ προσυπογράφουν τά κείμενα καί τάς ὁμολογίας πού αὐτοί ὑπογράφουν» (ὅπ. παρ, σελ. 12).

Εἶναι καιρός νά καταπολεμηθεῖ ὁ οἰκουμενισμός, ὁ ὁποῖος γίνεται αἰτία μεγάλης ἀναταραχῆς στήν Ἐκκλησία καί μέ βεβαιότητα ὁδηγεῖ στήν ἀπώλεια τούς ὑποστηρικτές του.

Εκεί μας οδηγούν! Η Αγία Τράπεζα με ένα μεγάλο σταυρό επάνω της, έγινε… τραπέζι για καφενόβιους!

ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΠΙΝΟΥΜΕ ΚΑΦΕ ΚΑΙ ΜΠΥΡΕΣ ΣΤΟ… ΙΕΡΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Όλοι γνωρίζουμε την μικρή ολλανδική πόλη του Μάαστριχ, στα σύνορα Γερμανίας, Ολλανδίας και Βελγίου. Η πόλη αυτή συμβολίζει την Ενωμένη Ευρώπη καθώς εκεί στις 7 Φεβρουαρίου του 1992 υπογράφηκε η συνθήκη της δημιουργίας της Ενωμένης Ευρώπης. Η συνθήκη αυτή έθεσε ουσιαστικά την βάση για την μετέπειτα πορεία της ευρωπαϊκής ηπείρου, μια πορεία όμως που κάθε άλλο παρά ανταποκρίθηκε στα όνειρα των ευρωπαϊκών λαών καθώς προώθησε ένα άτεγκτο τραπεζιτικό ολοκληρωτισμό και μια δικτατορία του χρηματιστηριακού κεφαλαίου.
Αλλά ένα άλλο ανησυχητικό γεγονός που έρχεται από αυτή την συμβολική πόλη, μας δείχνει πως ο χριστιανισμός, η θρησκεία που κυριάρχησε στην Ευρώπη επί αιώνες, σήμερα έχει αντικατασταθεί από μια άθεη και νεοταξική κουλτούρα που ισοπεδώνει κάθε παραδοσιακή χριστιανική παρουσία. Το μεγάλο σκάνδαλο του

Ο Οικουμενισμός δεν έχει αφήσει τίποτα απείραχτο!

Πηγή: "opaidagogos"

Η ωραιοποίησης της "βαρβαρότητας",

στο 55ο Παιδαγωγικό Συνέδριο του Μ. Βασιλείου!

Με έκπληξη και με μεγάλη θλίψη διαπιστώσαμε ότι στο 55ο Παιδαγωγικό Συνέδριο  του Μ. Βασιλείου, στην Αθήνα,
η μία εκ των 4 εισηγητών ήταν η καθηγήτρια της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ κ. Παπαγεωργίου Νίκη,

η οποία στην πρόσφατη κρίσιμη συνεδρίαση ψήφισε ΝΑΙ στην Ίδρυση Τμήματος Ισλαμικών Σπουδών (δείτε τα ονόματα των 23 καθηγητών που ψήφισαν ΝΑΙ, εδώ).

Μόλις το διαπιστώσαμε, επικοινωνήσαμε άμεσα μέσω email με τους υπεύθυνες του συνεδρίου, ζητώντας την τροποποίηση του προγράμματος. Δεν είναι δυνατόν πρόσωπα που την κρίσιμη στιγμή συμπορεύονται με τις επιταγές της Νέας Τάξης, να παρουσιάζονται ως πρότυπα-εισηγητές σε παιδαγωγικό συνέδριο, πολύ περισσότερο μιας αδελφότητας γνωστής για την σοβαρότητα και την υπευθυνότητα της. Εξ άλλου με εκατοντάδες εκλεκτούς συναδέλφους, δεν είναι δυνατόν να μην μπορεί να βρεθεί κάποιος να αντικαταστήσει την ομιλήτρια.


Δεν λάβαμε ΚΑΜΙΑ απάντηση -ενώ στείλαμε την επισήμανσή μας και την επόμενη ημέρα, κατά την έναρξη του συνεδρίου (παραθέτουμε τα 2 email στο τέλος της ανάρτησης)".


Παρακολουθώντας ζωντανά μέσω διαδικτύου την αναμετάδοση του συνεδρίου, αισθανόμαστε την ανάγκη να δώσουμε "συγχαρητήρια" στην κυρία Παπαγεωργίου Νίκη.
Με εξαιρετική παρρησία πρόβαλε όλες τις νεοταξικές απόψεις χωρίς να διαπιστώσει τίποτε αρνητικό στην προσπάθεια κατασκευής μειονοτήτων με βάση τον φυλετικό και σεξουαλικό προσανατολισμό.
"Τι έχουμε να φοβηθούμε ;" (από την προβολή των "ιδιαιτεροτήρων" και των κάθε είδους "σεξουαλικών προσανατολισμών"), επαναλάμβανε συχνά κατά τη διάρκεια των ερωτήσεων.
Τα παρουσίασε όλα ως "μια αλλαγή της κοινωνίας"! Δεν έβρισκε η ίδια τίποτε το αρνητικό!
Ακόμη και στις ερωτήσεις που δέχθηκε, αρνήθηκε να καταδικάσει