Η Ύψωσις του Τιμίου Σταυρού

  

Ἡ 14η Σεπτεμβρίου εἶναι γνωστή εἰς τούς Χριστιανούς ὡς ἡμέρα «τῆς παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ. Εἶναι ἡμέρα ἀργίας καί νηστείας, διά νά δυνηθοῦν οἱ πιστοί νά προσκυνήσουν «τό ζωομύριστον ξύλον» καί τόν «θαυμάτων θησαυρόν», τόν «συνθετοτρισόλβιον» Σταυρόν καί «χαρίτων παροχέα» (α’ Οἶκος εἰς τόν τίμιον Σταυρόν).

 Πρίν προχωρήσωμεν εἰς τήν περιγραφήν τῆς εἰκόνος τῆς Ὑψώσεως, εἶναι ἀνάγκη νά ἴδωμεν τό ἱστορικόν τῆς ἑορτῆς καί τήν θεολογικήν της σημασίαν.

 Διά τήν θέσπισιν τῆς ἑορτῆς αὐτῆς ὁ Καθηγητής Ἰ. Φουντούλης γράφει: «Οἱ ἱστορικές ἀρχές τῆς ἑορτῆς χάνονται μέσα στήν πολιά ἀρχαιότητα. Στίς 13 Σεπτεμβρίου τοῦ ἔτους 335 ἔγιναν τά ἐγκαίνια τοῦ

«Αναγκαίον εστι φεύγειν…

      Στὴν ἐπιστολὴ 125 ὁ Μ. Βασίλειος, ὁμιλώντας γιὰ ἐκείνους ποὺ  πρὶν  τὴν Β΄ Οἰκουμενικήν (ἐνῶ δηλαδὴ δὲν εἶχαν καταδικαστεῖ ἀπὸ σύνοδο οἱ αἱρετικοί, ὡς καὶ οἱ Οἰκουμενιστὲς σήμερα)  ὀνόμαζαν τὸ Ἅγιον Πνεῦμα κτίσμα, γράφει:

   «Ἀφίστασθαι δὲ τῆς κοινωνίας τῶν κτίσμα λεγόντων ὡς φανερῶς βλασφημούντων» (σελ. 150).

  Μτφρ.: «Τοὐναντίον δὲ νὰ παύῃ νὰ ἔχῃ ἐπικοινωνίαν μὲ ἐκείνους ποὺ ὀνομάζουν τὸ Πνεῦμα κτίσμα» (σελ. 45)·

    «Διὰ δὲ τοὺς πάντα φύροντας καὶ μὴ φυλάσσοντας τὴν ἐν τοῖς Εὐαγγελίοις διδασκαλίαν ἀναγκαῖόν ἐστι καὶ τοῦτο προδιαστείλασθαι ὅτι φεύγειν δεῖ καὶ τοὺς τὴν ἀκολουθίαν ἣν παρέδωκεν ἡμῖν ὁ Κύριος ἐναμείβοντας, ὡς φανερῶς μαχομένους τῇ εὐσεβείᾳ καὶ Υἱὸν μὲν προτάσσοντας τοῦ Πατρός, Υἱοῦ δὲ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον προτιθέντας» (σελ. 151).

    (Μτφρ.: «Ἐξ ἄλλου δι’ ἐκείνους ποὺ ἀναμειγνύουν τὰ πάντα καὶ δὲν τηροῦν τὴν διδασκαλίαν ποὺ εὑρίσκομεν εἰς τὰ Εὐαγγέλια, εἶναι ἀναγκαῖον νὰ κάμωμεν καὶ αὐτὴν τὴν διασάφησιν· ὅτι δηλαδὴ πρέπει νὰ ἀποφεύγωμεν ὡς καταπολεμοῦντας ἐπισήμως τὴν ὀρθόδοξον διδασκαλίαν καὶ ἐκείνους ποὺ ἀλλάσσουν τὴν σειράν, τὴν ὁποίαν μᾶς παρέδωσεν ὁ Κύριος, καὶ τὸν μὲν Υἱὸν τάσσουν πρὸ τοῦ Πατρός, καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα τάσσουν πρὸ τοῦ Υἱοῦ» (σελ. 45-46).

          Ἡ μτφρ. τοῦ ἀείμνηστου Νικοδήμου Μπιλάλη. Στὰ "Ἅπαντα τῶν Ἁγίων Πατέρων", Μ. Βασιλείου, τόμ, 3^ος.

«Η παύσις μνημοσύνου θα επεκταθή»

Οι σημερινές Αποφύσεις, που εισηγούνται ως «οικονομία» οι π. Θ. Ζήσης και π. Ν. Μανώλης, σχίζουν την Πατερική ενότητα στη συνείδηση των πιστών.

Επίσκ.  Αυγουστίνος  Καντιώτης

 Προς Ι. Σύνοδον την 23-3-70

Τοῦ Ν. ΣΑΚΑΛΑΚΗ

Αναμφίβολα, η αποφασιστικής σημασίας φράση του π. Αυγουστίνου, αποτελεί μια σταθερά στην νεώτερη εκκλησιαστική ιστορία.

Από τα σημερινά πνευματικά παιδιά του επισκόπου εγκαινιάζεται ένα στρεβλό ποιμαντικό  σύστημα «οικονομίας».

Δεν χτίζουν επάνω στην φράση–άξονα, ώστε να πείσουν το πλήρωμα γύρω από την αξία του 15^ου Κανόνα της ΑΒ Συνόδου.

Αυτή η «οικονομία», ο σφικτός δηλ. εναγκαλισμός με την εκκλησιαστική-κρατική εξουσία, προσδίδει αυτονόητα προνόμια και προσβάσεις αλλά ταυτόχρονα δεν δίνει αγιασμό και χάρι Θεού.

Αυτή η φράση είναι μια Πατερική ιστορικοθεολογική προβολή στο χώρο της Εκκλησίας με υπερ-ιστορικό νόημα και αξία.

Περιέχεται ως φράση-προτροπή σε τηλεγράφημά του προς την Ι. Σύνοδο (23-3-70). Γράφει σχετικά:

«Επικροτώ πράξιν Μητροπολίτου Ελευθερουπόλεως παύσαντος και λόγω νεωτέρων δηλώσεων Πατριάρχου Αθηναγόρου περί κοινού ποτηριού, πρωτείου, αλαθήτου και φιλιόκβε, το μνημόσυνον αυτού. Η παύσις μνημοσύνου οπωσδήποτε θα επεκταθή…».

«Όποιος δεν δέχτηκε μέσα του τη βασιλεία του Θεού δεν μπορεί να αναγνωρίσει τον αντίχριστο.. Θα βρεθεί τελείως απροετοίμαστος»

 «Όσο πλησιάζομε προς τα εκεί, τα πράγματα θα γίνονται όλο και πιο γρήγορα, έως ότου καταλήξουν να εξελίσσονται με αστραπιαία ταχύτητα»   (Άγ. Παΐσιος)

  Πριν εμφανισθεί το κακό δημόσια, εμφανίζεται μέσα στα άτομα όταν αυτά νικηθούν από κάποιο πάθος. Τον τρόπο εξηγεί περιληπτικά ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής:

   «Από τα υποβόσκοντα στην ψυχή πάθη, παίρνουν οι δαίμονες τις αφορμές να κινήσουν μέσα μας τους εμπαθείς λογισμούς. Κατόπιν δι’ αυτών πολεμούντες τον νου, τον εκβιάζουν να έλθει σε συγκατάθεση της αμαρτίας. Μετά δε την ήττα του, τον οδηγούν στην κατά διάνοιαν αμαρτία. Όταν και αυτή συντελεσθεί, τον φέρουν λοιπόν αιχμάλωτο στην πράξη (της αμαρτίας). Μετά δε από αυτήν, οι (δαίμονες) ερημώσαντες την ψυχή (από τη χάρη του Θεού) διά των (κακών) λογισμών, μαζί με αυτούς αποχωρούν. Μένει δε στον νου μόνο το είδωλο της αμαρτίας, για το οποίο λέει ο Κύριος: Όταν δείτε το βδέλυγμα της ερημώσεως να στέκεται σε τόπο άγιο, ο αναγινώσκων ας εννοήσει».

   Και εξηγεί ο άγιος Μάξιμος: «Τόπος άγιος και ναός Θεού ο νους (νοερό της ψυχής) υπάρχει του ανθρώπου, μέσω του οποίου διά των εμπαθών λογισμών οι δαίμονες αφού ερήμωσαν (όλη) την ψυχή, έστησαν το είδωλο της αμαρτίας. Ότι δε και ιστορικώς ήδη αυτά έγιναν, ουδείς αμφιβάλλει, όπως νομίζω, από όσους έχουν διαβάσει τα έργα του (Ιουδαίου ιστορικού) Ιωσήππου. Πλην όμως, λένε κάποιοι (από τους Πατέρες ερμηνευτές) ότι και επί του Αντιχρίστου θα γίνουν αυτά».

    Η Ορθόδοξη ασκητική, όπως εκτέθηκε συνοπτικά από τον άγιο Μάξιμο, μας πληροφορεί για την κατά στάδια διά της αμαρτίας,

Όταν ο Ναυπάκτου μιλούσε για το "Πρόβλημα της Ουκρανίας"!

 ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΣ:

"Μητέρα της Εκκλησίας της Ουκρανίας είναι το Οικουμενικό Πατριαρχείο"

Θυμίζουμε ένα άρθρο δεκαετίας του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιεροθέου, για το Ουκρανικό ζήτημα. Το άρθρο που αναδημοσιεύουμε στη συνέχεια είναι από την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ της Κυριακής 3 Αυγούστου 2008, δηλ. λίγες μόνο ημέρες από την ιστορική επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου στο Κίεβο στα τέλη Ιουλίου 2008, με αφορμή την συμπλήρωση 1020 χρόνων από τον εκχριστιανισμό των Ρως.Και τότε υπήρχε ο ...φόβος στους Ρώσους, ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης θα χορηγήσει την Αυτοκεφαλία στην Εκκλησίας της Ουκρανίας. Τώρα, 10 χρόνια μετά, η απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου για χορήγηση Αυτοκεφαλίας είναι γεγονός, οπότε το άρθρο του Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ιεροθέου καθίσταται λίαν επίκαιρο.

                                                                                              Πηγή: fanarion

Με αφορμή την επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου στην Ουκρανία δημιουργήθηκαν διάφορες αντιδράσεις και δημοσιεύθηκαν αναλύσεις και καταγράφηκαν

Η Μόσχα αμφισβητεί ευθέως και επίσημα την οικουμενικότητα του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως

    Σε ευθεία αμφισβήτηση του ρόλου του Οικουμενικού Πατριαρχείου ως του Πρώτου στην Ορθόδοξη Εκκλησία προχώρησε χθες ο μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας με δήλωσή του στα ρωσικά Μέσα.

    Ο θεωρούμενος ως ο «υπουργός εξωτερικών» του ρωσικού Πατριαρχείου ασκεί δριμεία κριτική στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο στον οποίο χρεώνει πως «τώρα πάτησε πλέον ανοιχτά στο μονοπάτι του πολέμου» υποστηρίζοντας, ούτε λίγο ούτε πολύ, πως το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως αυτοανακηρύχθηκε Οικουμενικό.

  «Σήμερα το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως αυτοπαρουσιάζεται ως sui generis επικεφαλής των 300 εκατομμυρίων Ορθοδόξων του πλανήτη και τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως τον βλέπουν σχεδόν ως έναν Ορθόδοξο Πάπα. Και, όμως, τουλάχιστον ένα ήμισυ του ορθοδόξου πληθυσμού δεν θα τον αναγνωρίζει πλέον ούτε ως πρώτον μέσα