Παράδοξο και, λογικά, ανεξήγητο: Η ομάδα Ζήση άλλα λέει κι άλλα κάνει! --

 Τελικὰ τὸ "ὁ κοινωνῶν ἀκοινωνήτω"

ἰσχύει  γι' αὐτούς,  ἢ ὄχι;

Ο Γέροντας Γαβριήλ Διονυσιάτης (+1983) για τη μετάδοση των Μυστηρίων στους παπικούς.

επιμέλεια:  Νικόλαος Δ. Γεωργαντώνης

   Πολύ ενδιαφέρουσα και σημαντική είναι η ανοιχτή επιστολή που συνέγραψε το 1970 ο Ηγούμενος της Ι. Μ. Διονυσίου Αγ. Όρους, Γέρων Γαβριήλ, διαμαρτυρόμενος για το τρομερό ολίσθημα της Ρωσικής Διοικούσας Εκκλησίας, της υποκινούμενης εκείνη την εποχή από το άθεο καθεστώς, να μεταδώσει τα Άχραντα Μυστήρια στους ρωμαιοκαθολικούς της Ρωσίας.

Η απογοήτευση του γέροντα ήταν πολύ μεγάλη και αποτυπώνεται στην επιστολή αυτή που αποτελεί ιστορικό ντοκουμέντο (κατά τον χαρακτηρισμό του π. Θεοκλήτου) για την κατοχύρωσή της ιεροκανονικώς.
    Με αφορμή μια πρόσφατη εκδήλωση που έγινε από κάποια Ιερά Μητρόπολη της Βορείου Ελλάδος, στην οποία δεν αναφέρθηκε καθόλου ο αρχηγικός ρόλος του Γέροντα Γαβριήλ στον αγώνα κατά του Οικουμενισμού, παρά μόνο οι αγαθές σχέσεις που είχε με τον μακαριστό Αθηναγόρα, πριν μάλιστα ο τελευταίος αρχίσει να πραγματοποιεί τους αντικανονικούς και αντορθόδοξους οικουμενιστικούς ακροβατισμούς, παραθέτουμε αυτολεξεί από το βιβλίο του πνευματικού τέκνου του γέροντα, π. Θεόκλητου Διονυσιάτη «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΟΥ, Γαβριήλ Διονυσιάτης», (εκδ. Παπαδημητρίου 1987):

    «Μετά κατωδύνου ψυχής επληροφορήθημεν και ημείς την απόφασιν της Ρωσικής Εκκλησίας «περί μυστηριακής κοινωνίας προς Ρωμαιοκαθολικούς».

Η θεραπεία ενός πάθους...

Η θεραπεία ενός πάθους, δεν έγκειται στο να φύγει το πάθος που υπάρχει, αλλά στο να αντικατασταθεί, από την αντίστοιχη αρετή. 

Έχει κάποιος π.χ. το πάθος της κλοπής. Κάποια στιγμή αποφασίζει να εξομολογηθεί και σταματάει να κλέβει.
Αυτό δεν είναι η θεραπεία του πάθους της κλεψιάς, αλλά η παύση της πράξεως. Αν κάποιος μείνει μόνο στην παύση της πράξεως, υπάρχει κίνδυνος υποτροπής, διότι μέσα του θα νοσταλγεί την κλοπή. Θα ομοιάζει με κάποιον που κλαδεύει τα δέντρα και όχι τις ρίζες τους. Θα ξαναφυτρώσουν...
Με το να νοσταλγώ μία αμαρτία, έχω πέσει στην αμαρτία κατά το ήμισυ (πτώση εν τη προαιρέση) και ενώ θα είμαι εξομολογημένος, ουδέποτε θα είμαι μετανοημένος.
Η θεραπεία του πάθους θα ξεκινήσει όταν ο άνθρωπος σταματήσει να κλέβει και αρχίσει να καλλιεργεί την αντίστοιχη αρετή δηλ. την αρετή της ελεημοσύνης. Και όταν κατακτήσει την αρετή της ελεημοσύνης, η αρετή αυτή θα τον εμποδίσει να κάνει υποτροπή στην κλεψιά.
Η αγάπη για την ελεημοσύνη, θα κάνει τον άνθρωπο να ''μισήσει'' την κλεψιά. Από κανένα πάθος (διαβολική συνήθεια) δεν μπορούμε να απαλλαγούμε,

"Τραγική διαίρεση. Κοινές προσπάθειες για να την αντιμετωπίσουμε"!

Συνέντευξη Πατριάρχη Μόσχας:

Κοινές προσπάθειες με την Ελλάδα για να αντιμετωπίσουμε την τραγική διαίρεση η οποία έθιξε την κοινή μας ορθόδοξη οικογένεια

Η Ορθόδοξη Εκκλησία το τελευταίο διάστημα βρίσκεται σε κρίση καθώς έχουν προκύψει ζητήματα που την διχάζουν.

Εξηγεί την αντίθεσή του για τη χορήγηση Αυτοκεφαλίας στην Εκκλησία της Ουκρανίας µε απόφαση του Οικουµενικού Πατριαρχείου και τα προβλήµατα που έχουν δηµιουργηθεί.
Ο Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών κ. Κύριλλος σε αποκλειστική συνέντευξή του στο «Εθνος της Κυριακής» τοποθετείται για την απόφαση του Οικουµενικού Πατριαρχείου να χορηγήσει καθεστώς Αυτοκεφαλίας στην Εκκλησία της Ουκρανίας και για το ενδεχόµενο σχίσµατος εντός της Ορθοδοξίας,

Η αλήθεια δεν καταλύεται, όσες απάτες κι αν χρησιμοποιήσουν οι Παλαιοημερολογίτες!

ΣΥΜΒΟΛΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΟΒΟΛΗΝ ΚΑΙ ΠΡΟΑΣΠΙΣΙΝ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΙΣ ΑΥΤΟΥ, ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΠΑΤΕΡΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ

Τοῦ Κων. Γεωργίτση

Σχολιασμός:  Σημάτης Παναγιώτης

     Μὲ τὸν παραπάνω τίτλο δημοσίευσε τὸ «Κρυφὸ Σχολειὸ» ἄρθρο τοῦ κ. Κων. Γεωργίτση, μετὰ τοῦ ὁποίου ὑπογράψαμε τὴν Δήλωση ἀποτειχίσεως τὸ 2011, ἀλλὰ κατόπιν προσεχώρησε στὸν χῶρο τῶν Γ.Ο.Χ.  Ἐκεῖ δὲν ἀπέκτησε μόνο τὴν Γοχική ἰδιότητα, ἀλλὰ καὶ τὴν Γοχικὴ νοοτροπία τοῦ διαστρέφειν, παρὰ τὶς ἀγαθές του προθέσεις, τὴν ἁγιοπατερικὴ διδασκαλία καὶ νὰ πετσοκόβει τὰ κείμενα ποὺ χρησιμοποιεῖ. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ κ. Μάννης στὸ «Κρυφὸ Σχολειό», ἀμείβοντας τὸν «οὐ κατ’ ἐπίγνωσιν ζῆλο» του (ὡς πρὸς τὴν μίμηση τῶν Γ.Ο.Χ.) δημοσιεύει τὸ ἀντεπιστημονικὸ ἄρθρο του μετὰ πολλῶν ἐπαίνων, γράφων: «ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟ ΤΟΥ ΑΞΙΟΤΙΜΟΥ κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΕΩΡΓΙΤΣΗ»! Καὶ ὑπάρχει καὶ σχόλιο στὸ «Κρυφὸ Σχολειό» κάποιου μὲ τὸ ψευδώνυμο «Ξένος» (ξένος μᾶλλον τῆς …ἀλήθειας!). Γράφει: «Ξένος 30 Μαρτίου 2019 - 10:47 π.μ. Συγχαρητήρια!! Το καλύτερο περί του ημερολογιακού προβλήματος τα τελευταία χρόνια»!!!

     Ἐξ ἀρχῆς τοῦ ἄρθρου του ὁ κ. Γεωργίτσης, στὴν πρώτη κιόλας περίοδο, διαπράττει τεράστιο ἐπιστημονικὸ σφάλμα, ὡς ἄμοιρος γνώσεως γιὰ τὴν κατανόηση καὶ ἐπιστημονική-ἐρευνητικὴ ἐξέταση τῶν κειμένων. Δημοσιεύουμε στὸ τέλος ὁλόκληρο τὸ ἄρθρο του, ἀφοῦ πρῶτα παρουσιάσουμε κάποιες ἑνότητες μὲ τὸν ἀνάλογο σχολιασμὸ καὶ ἐκκλησιαστικά-πατερικὰ κείμενα.

            Ἀρχίζει ὡς ἑξῆς τὸ ἄρθρο τοῦ κ. Γεωργίτση Κων. (Γ.Κ.):

    -Εἰς τήν ἐκκλησιαστικήν ἱστορίαν εἶναι καταγεγραμμέναι πολλαί ἔριδες, ἀπό τούς πρώτους αἰώνας τῆς ἱδρύσεως τῆς ἀρχεγόνου Ἐκκλησίας. Κυριωτέρα ἐξ αὐτῶν ἦτο ἡ ἔρις περί τοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Χριστιανικοῦ (Καινοῦ) Πάσχα, ὁ ὁποῖος ὡρίσθη ὑπό τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, οἱ ὁποῖοι «παρέδωκαν ταῖς ἁγίαις τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησίαις», νά ἑορτάζεται το Χριστιανικόν Πάσχα «μετά ἐπίβασιν (παρέλευσιν) τῆς ἡμέρας, καθ’ ἧν ἡ ἐαρινή ἰσημερία γίνεται, τουτέστιν τήν κα ́ (21ην) τοῦ ΚΑΤΑ ΡΩΜΑΙΟΥΣ Μαρτίου μηνός». (δηλαδή τοῦ Ἰουλιανοῦ ἡμερολογίου). (Πασχ. Χρον. PG. 92, 548).

    Ὁ κ. Γ.Κ. ξεκινάει τὴν ἐργασία του μὲ ἕνα χονδροειδέστατο ψεῦδος· ὅτι τάχα ἡ ἡμερομηνία τοῦ Πάσχα ὁρίσθη ὑπὸ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων κατὰ τὸ Ἰουλιανὸ Ἡμερολόγιο, ἐνῶ εἶναι παγκοίνως γνωστό, ὅτι οἱ  Ἅγιοι Ἀπόστολοι εἶχαν τὸ Μακεδονικὸ ἡμερολόγιο!  Ὡς ἐκ τούτου, ΟΛΟ τὸ οἰκοδόμημα τοῦ Γ.Κ. στηρίζεται σὲ ἕνα ψέμα καὶ καταπίπτεται ἐξ ἀρχῆς. Δὲν τὸ εἶδαν αὐτὸ οἱ πνευματικοί του σύμβουλοι; Δὲν τοὺς τὰ ἔδειξε; Δυστυχῶς, δέχονται αὐτὰ τὰ ψεύδη ὡς ἀλήθειες, γι’ αὐτὸ καταφέρονται κατὰ τῆς ὀρθόδοξης ἀποτείχισης καὶ προπαγανδίζουν τὴν Γοχική!

       Ἀλλὰ καὶ οἱ Γ.Ο.Χ. ποὺ φιλοξένησαν τὸ ἄρθρο του, γνωρίζουν τὸ ψέμα του, καὶ παρὰ ταῦτα τὸν ἐπαινοῦν μὲ τὴν σκοπιμότητα, νὰ κρατήσουν μερικὰ ἀκόμα ἀφελῆ θύματά τους, στὸ χῶρο τῶν Γ.Ο.Χ.

            Παρὰ τὰ αὐταπόδεικτα ψεύδη θὰ τὸ σχολιάσουμε, γιὰ νὰ μὴν θεωρηθοῦν οἱ ἐπὶ μέρους θέσεις του ὡς ἀλήθειες ποὺ δὲν ἀντικρούστησαν.

   Τὴν ἐποχὴ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων χρησιμοποιοῦσαν τὸ Μακεδονικὸ ἡμερολόγιο. Μελετητὴς τοῦ ἡμερολογιακοῦ σχίσματος παραθέτει ἀψευδῆ ἀπόδειξη κείμενο τῆς Δ΄ Οἰκουμενικῆς, σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο, ἀκόμα καὶ τὸν 5^ο αἰῶνα, χρησιμοποιοῦν τὸ Μακεδονικὸ Ἡμερολόγιο: Γράφει:

Δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε τον λογισμό και τα αισθήματα μας (και στην "αγάπη" μας)!

    Επειδή δουλεύουμε ακόμα στα πάθη,  δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε στο λογισμό και στα αισθήματα μας, γιατί στραβός οδηγός και τα καλά τα κάνει στραβά.

          Αββάς Δωρόθεος

Απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα απο  ομιλία του

π. Κ. Στρατηγόπουλου (4 Απριλίου του 1993)

Δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε τον λογισμό και τα αισθήματα μας. 

     Προσέξτε τον συνδυασμό, του λογισμού με τα αισθήματα. Σας έχω πει και άλλες φορές και σας έχω αναλύσει τον τριπλό τρόπο με τον οποίο ζούμε και ασκούμαστε μέσα στην Εκκλησία.
      Είναι η σαρκική έκφραση, αυτό το οποίο βγάζω μέσα από τα αισθητήρια.
      Είναι η νοητική έκφραση, αυτό που έχουμε στο νου μας.

      Και είναι η καρδιακή έκφραση, αυτό που έχουμε μέσα μας.
     Και σας έχω πει, ότι κάθε αρετή και κάθε αγιασμένη προσπάθεια που κάνουμε στην Εκκλησία, προσπαθούμε να την μπολιάσουμε σε αυτά τα τρία στάδια την δικής μας πνευματικής ισορροπίας.

«Ουκ εστι χαίρειν, λέγει Κύριος, τοις ασεβέσιν»

ΤΡΙΩΔΙΟΝ, Τῌ ΔΕΥΤΕΡᾼ ΠΡΟ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

Κανών α', ᾨδὴ α', Τριῳδίου. 

Τὰ πάθη νεκρώσωμεν, δι' ἐγκρατείας, τὸ πνεῦμα ζωώσωμεν, δι' ἐνθέων πράξεων, ὅπως ὀψώμεθα, Πάθος Χριστοῦ τὸ σεπτὸν καθαρωτάτῳ νοΐ.

Ἀσπλάγχνου ζηλώσαντα, Πλουσίου τρόπους, Χριστὲ πολυεύσπλαγχνε, ἱκετεύω σύνταξον, Λαζάρῳ πένητι, λυτρούμενός με τῆς φλογός, καὶ τοῦ ἀσβέστου πυρός.

Ἐκ πάντων ἐνήστευσα, κατορθωμάτων, εἰς κόρον ἀπήλαυσα, τῶν σφαλμάτων Κύριε· νῦν οὖν πεινῶντά με, σωτηριώδους καὶ σεπτῆς, ἔμπλησον βρώσεως.

Θεοτοκίον 

Ἐμὲ τὸν κατάκριτον, ἐν καταδίκῃ, πανάχραντε Δέσποινα, ἐρριμμένον ἔργων μου, σῶσον οἰκτείρησον, τὸν πανοικτίρμονα Θεόν, ἀποκυήσασα.

Προφητείας Ἡσαΐου τὸ Ἀνάγνωσμα (Κεφ. ΜΗ', 17...) 

Ησ. 48,17    οὕτως λέγει Κύριος ὁ ῥυσάμενός σε, ὁ ἅγιος Ἰσραήλ· ἐγώ εἰμι ὁ Θεός σου, δέδειχά σοι τοῦ εὑρεῖν σε τὴν ὁδόν, ἐν ᾗ πορεύσῃ ἐν αὐτῆ.

      Αυτά λέγει ο Κυριος, ο οποίος σε ηλευθέρωσε, ο άγιος Θεός του ισραηλιτικού λαού· Εγώ είμαι ο Θεός σου, εγώ έδειξα εις σε να εύρης την αληθινήν οδόν, εις την οποίαν και πρέπει να πορευθής, εάν θέλης την σωτηρίαν σου.

Ησ. 48,18    καὶ εἰ ἤκουσας τῶν ἐντολῶν μου, ἐγένετο ἂν ὡσεὶ ποταμὸς ἡ εἰρήνη σου καὶ ἡ δικαιοσύνη σου ὡς κῦμα θαλάσσης·

           Και εάν είχες ακούσει τας εντολάς μου, η ειρήνη και η ευτυχία σου θα εγίνετο πλούσια και ανεξάντλητος, ώσαν ποταμός και η δικαιοσύνη σου ώσαν το κύμα της θαλάσσης.

Ησ. 48,19      καὶ ἐγένετο ἂν ὡς ἡ ἄμμος τὸ σπέρμα σου καὶ τὰ ἔκγονα τῆς κοιλίας σου ὡς ὁ χοῦς τῆς γῆς· οὐδὲ νῦν οὐ μὴ ἐξολοθρευθῇς, οὐδὲ ἀπολεῖται τὸ ὄνομά σου ἐνώπιον ἐμοῦ.

           Οι απόγονοί σου θα ήσαν τόσοι πολλοί, όση η άμμος της θαλάσσης· τα δε τέκνα σου αναρίθμητα, όπως είναι το χώμα της γης. Αλλα ούτε και τώρα θα εξολοθρευθής, ούτε θα χαθή το όνομά σου από εμπρός μου.

Ησ. 48,20      Ἔξελθε ἐκ Βαβυλῶνος φεύγων ἀπὸ τῶν Χαλδαίων· φωνὴν εὐφροσύνης ἀναγγείλατε, καὶ ἀκουστὸν γενέσθω τοῦτο, ἀπαγγείλατε ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς, λέγεται· ἐῤῥύσατο Κύριος τὸν δοῦλον αὐτοῦ Ἰακώβ·

          Εβγα, λοιπόν, ελεύθερος, ω ισραηλιτικέ λαέ, από την Βαβυλώνα. Φυγε από την χώραν των Χαλδαίων. Με φωνάς χαράς και ευφροσύνης αναγγείλατε το ευχάριστον τούτο γεγονός. Ας γίνη τούτο παντού ακουστόν. Κηρύξατέ το εις τα πέρατα της γης. Είπατε ότι ο Κυριος απήλλαξε τον δούλον του, τους απογόνους του Ιακώβ, από την δουλείαν των Βαβυλωνίων.

Ησ. 48,21   καὶ ἐὰν διψήσωσι, δι᾿ ἐρήμου ἄξει αὐτούς, ὕδωρ ἐκ πέτρας ἐξάξει αὐτοῖς· σχισθήσεται πέτρα, καὶ ῥυήσεται ὕδωρ, καὶ πίεται ὁ λαός μου.

           Εάν αυτό διψήσουν, καθ' ον χρόνον ο Θεός θα τους όδηγή δια μέσου της έρημου, θα βγάλη νερό προς χάριν αυτών από τον βράχον. Θα σχισθή η πέτρα και θα αναβλύζουν ύδατα, δια να πίη ο λαός μου.

Ησ. 48,22      οὐκ ἐστι χαίρειν, λέγει Κύριος, τοῖς ἀσεβέσιν.

           Χαρά και ευφροσύνη δεν υπάρχει στους ασεβείς ανθρώπους, λέγει ο Κυριος.

Πηγή