Ὑπάρχουν
κάποιοι κρυφο-Οικουμενιστές, τοὺς ὁποίους ὁ ἰὸς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἔχει πλήξει ἀθεράπευτα,
ἔτσι ὥστε νὰ νομίζουν ὅτι ἀγωνίζονται γιὰ τὴν πίστη, ἐνῶ στὴν οὐσία -ἀρνούμενοι
νὰ ἀκολουθήσουν τὴν ποιμαντικὴ ἀρχὴ τῆς ἀπομακρύνσεως ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ «πεποιθότες
ἐφ’ ἑαυτοῖς»- ἐπιτρέπουν στοὺς κακόδοξους Οἰκουμενιστὲς νὰ τραυματίζουν τὴν
Πίστη καὶ νὰ τὴν διαστρέφουν στὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων. Κι αὐτὸ γιατὶ προπαγανδίζουν ἀνόητα
τὴν παραμονή τους στὴν αἵρεση καὶ τὴν κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικούς.
Αὐτοὶ
μάλιστα νομίζουν ὅτι τὰ δικά τους βαθυστόχαστα «θεολογικὰ» κείμενα εἶναι τὸ πᾶν,
ὅτι ἡ μόνη προσφορὰ ποὺ ἔχει ἀντίκρυσμα στὸ Θεὸ εἶναι οἱ δικές τους θεολογικὲς ἀναλύσεις
καὶ δαιμονίζονται, ὅταν κάποιοι -ποὺ δὲν ἔχουν τὴ δική τους ...«θεολογικὴ» ἱκανότητα-
κάνουν τὸ αὐτονόητο· ὑπερασπίζονται τὴν Πίστη ἁπλὰ ἀπομακρυνόμενοι ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές,
ἀφήνοντας στοὺς προφέσορες τῆς θεολογικῆς διανόησης τὴν ἐξεύρεση τῶν ζηζιούλιων
διαστροφῶν!
Ἡ ἀπομάκρυνση ἀπὸ
τοὺς αἱρετικοὺς εἶναι θεία Ἐντολή, ἡ ὁποία ἔχει τὴν ἀρχή της στὴν Π. Διαθήκη, ἀνανεώνεται
στὴν Κ. Διαθήκη καὶ ἀναλύεται θαυμάσια (γιὰ ὅσους ἔχουν ὦτα τοῦ ἀκούειν) ἀπὸ τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι
κρούουν τὸν κώδωνα τοῦ κινδύνου γιὰ ἄμεση
ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, ἀφοῦ ἡ αἵρεση σκοτίζει τὸν νοῦν (κατὰ τὸν Μ. Βασίλειο), μολύνει τὴν
διάνοια, προκαλεῖ πνευματικὸ θάνατο.
Καλὴ καὶ ἁγία καὶ
ἐπιβεβλημένη ἡ ἐπισήμανση καὶ ἡ ἀναίρεση τῶν κακοδοξιῶν τῶν αἱρετικῶν Οἰκουμενιστῶν·
ἐκεῖνοι ποὺ μποροῦν νὰ τὴν κάνουν, ἂς τὴν κάνουν Ὀρθόδοξα. Κι ἂς ἀφήσουν, ὅσους
δὲν μποροῦν νὰ ἀναμετρηθοῦν μὲ τοὺς αἱρετικοὺς σὲ θεολογικὸ ἐπίπεδο, νὰ ἐφαρμόσουν
τὴν Ἐντολὴ τῆς ἀπομάκρυνσης ἀπὸ τὴν μολυσματικὸ οἰκουμενιστικὸ ἰό, ἀπομάκρυνσης, ποὺ βεβαία ἰσχύει
γιὰ ὅλους!
Ἀλλὰ δυστυχῶς,
κατασκευάζουν κι αὐτοὶ δικό τους Εὐαγγέλιο.
Δική τους νέα «Ἐντολὴ» ποὺ λέει: Ἐλέγχω καὶ ἀναιρῶ τὴν αἵρεση, ἀλλὰ κοινωνῶ μὲ
τοὺς αἱρετικούς!
Αὐτὸ τὸ νέο Εύαγγέλιο νὰ τὸ
χαίρονται.
Π.Σ.
