«Το γαρ της Εκκλησίας όνομα ου χωρισμός, αλλά ενώσεως εστί και συμφωνίας όνομα»

(Ι. Χρυσόστομος – Ομιλία στην Α΄ Κορινθίους)

Του Ν. ΣΑΚΑΛΑΚΗ

Αναμφίβολα, τα λόγια αυτά του Ι. Χρυσοστόμου είναι η Εκκλησιολογική βάση για μια Ορθόδοξη αναγωγή των σημερινών Εκκλησιολογικών προβλημάτων στην διαχρονική αλήθεια της Εκκλησίας.

Τονίζει κατηγορηματικά ο Ι. Πατήρ, ότι η Εκκλησία είναι μια Θεανθρώπινη σταυροειδής σύνθεση ενότητας κατά πλάτος (οριζόντια διάσταση) και απόλυτης αλήθειας, όπως την αποκάλυψε ο Χριστός (κατακόρυφη διάσταση), στην οποία συντονίζονται–συμφωνούν οι πιστοί.

Με αυτή τη σταυροειδή θεώρηση της Εκκλησίας, όπως την αναδεικνύει ο Ι. Χρυσόστομος, θεμελιώνεται η πνευματική ζωή του Εκκλησιαστικού σώματος. Το Πατερικό βλέμμα είναι βαθύ και αγγίζει την καρδιά του Θείου λόγου. Να θυμίσουμε, ότι η σταυροειδής θεμελίωση της πνευματικής ζωής της Εκκλησίας βρίσκεται στον πυρήνα των λόγων του Κυρίου: «αγαπήσεις τον Θεόν σου… αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν» (Ματθ. 22, 37).

Υπογραμμίζει ο Ι. Πατήρ: «Ει γαρ Θεού εστίν (η Εκκλησία), ήνωται, και μίαν εστίν, ουκ εν Κορίνθω μόνον, αλλά και εν πάση τη οικουμένη. Το γαρ της Εκκλησίας όνομα ου χωρισμού, αλλά ενώσεως και συμφωνίας (στην Αλήθεια) εστίν όνομα. Ηγιασμένος εν Χριστώ Ιησού. Πάλιν του Ιησού το όνομα, ουδαμού ανθρώπων τίθησι. Τι δε εστίν ο αγιασμός; Το λουτρόν, ο καθαρμός». Σε απλή μετάφραση: «Διότι εάν είναι η Εκκλησία του Θεού, έχει ενότητα και είναι μία, όχι μόνον εις την Κόρινθον αλλά και εις όλην την οικουμένην, διότι αυτή η ιδία η λέξις «Εκκλησία» σημαίνει ένωσιν και συμφωνίαν, όχι χωρισμόν. Προς εκείνους που είναι αγιασμένοι δια Ιησού Χριστού. Πάλιν θέτει το όνομα του Ιησού, πουθενά το όνομα ανθρώπων. Τι είναι ο αγιασμός; Το λουτρόν, ο καθαρισμός». Να υπογραμμίσουμε, ότι ο Ι. Χρυσόστομος αιτιολογεί–ερμηνεύει την ενότητα ως ομόνοια των πιστών, διότι έχουν τον ίδιον Κύριον: «Ου λέγω τοίνυν, φησίν, ότι προς Κορινθίους όντες ομονοείν οφείλετε μόνον, αλλά και προς πάντας τους εν τη οικουμένη πάση κοινόν έχοντες δεσπότην» δηλ. «Δεν εννοώ ότι εσείς που είσθε Κορίνθιοι οφείλετε να έχετε ομόνοιαν με Κορινθίους μόνον, αλλά με όλους τους πιστούς, όλης της οικουμένης, διότι έχετε τον ίδιον Κύριον».

Επαινεί ο Ι. Χρυσόστομος (Ομιλία Β΄, Α΄ Κορινθίους) τους

Ο Θεος παραχωρεί τους πειρασμούς κατά το μέτρο των δυνάμεών μας

 Ὁ Θεὸς ξέρει τὴν ἀντοχὴ τοῦ καθενός μας καὶ παραχωρεῖ τοὺς πειρασμοὺς κατὰ τὸ μέτρο τῶν δυνάμεών μας

Διδαχὲς Ἁγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως

Οἱ πειρασμοὶ παραχωροῦνται γιὰ νὰ φανερωθοῦν τὰ κρυμμένα πάθη, νὰ καταπολεμηθοῦν κι ἔτσι νὰ θεραπευθεῖ ἡ ψυχή. Εἶναι καὶ αὐτοὶ δεῖγμα τοῦ θείου ἐλέους. Γι’ αὐτὸ ἄφησε μὲ ἐμπιστοσύνη τὸν ἑαυτό σου στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ καὶ ζήτησε τὴ βοήθειά Του, ὥστε νὰ σὲ δυναμώσει στὸν ἀγώνα σου. Ἡ ἐλπίδα στὸ Θεὸ δὲν ὁδηγεῖ ποτὲ στὴν ἀπελπισία. 

Οἱ πειρασμοὶ φέρνουν ταπεινοφροσύνη. Ὁ Θεὸς ξέρει τὴν ἀντοχὴ τοῦ καθενός μας καὶ παραχωρεῖ τοὺς πειρασμοὺς κατὰ τὸ μέτρο τῶν

«Ο εχθρός του ανθρωπίνου γένους θα δρα με πανουργία για να οδηγήσει στην αίρεση, αν ήταν δυνατόν, και τους εκλεκτούς»

Του Αγίου στάρετς Ανατολίου της Όπτινα

«Ο εχθρός του ανθρωπίνου γένους θα δρα με πανουργία για να οδηγήσει στην αίρεση, αν ήταν δυνατόν, και τους εκλεκτούς. Δεν θα ξεκινήσει με την ψυχρή απώθηση των δογμάτων της Αγίας Τριάδος, της Θεότητος του Ιησού Χριστού, και της παρθενίας της Θεοτόκου, αλλά θα ξεκινήσει ανεπαίσθητα να καταστρέφει τις διδασκαλίες και τις παραδόσεις της Εκκλησίας και την μεγάλη τους πνευματικότητα, που έφτασε σε μας μέσω των Αγίων Πατέρων, από το Άγιον Πνεύμα.
Λίγοι θα παρατηρήσουν αυτά τα καλοπιάσματα του εχθρού, μόνον εκείνοι που είναι πολύ πεπειραμένοι στην πνευματική ζωή. Οι αιρετικοί θα αποκτήσουν ισχύ πάνω στην Εκκλησία, και θα

«Πρέπει νά φεύγουμε μακριά απ΄ όλους όσοι δουλεύουν στήν αμαρτία, έστω κι αν είναι φίλοι ή συγγενείς μας»

 ΜΙΚΡΟΣ ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ

Ας αποφεύγουμε όσους μας βλάπτουν, έστω κι αν είναι φίλοι ή για οποιοδήποτε λόγο απαραίτητοι. Σαν πρότυπα να έχουμε αυτούς που ασκούν την αρετή.

Από το Γεροντικό

Ένας γέροντας είπε:

- Αν σταθείς σ΄ έναν τόπο και δεις εκεί κάποιους να καλοπερνούν, μην τους ζυγώσεις.

Αν όμως υπάρχει άλλος, πού είναι φτωχός και δεν έχει ούτε ψωμί, πλησίασέ τον, και θα βρεις (ψυχική) ανάπαυση.

* * *

Ο αββάς Αγάθων είπε:

- Αν υπάρχει κάποιος που μου είναι πολύ αγαπητός, και καταλάβω ότι με παρασύρει σε κάποιο ελάττωμα, τον απομακρύνω από κοντά μου.

* * *

Ένας γέροντας είπε:

- Πρέπει να φεύγουμε μακριά απ΄όλους όσοι δουλεύουν στην αμαρτία, έστω κι αν είναι φίλοι ή συγγενείς μας, έστω ακόμα κι αν έχουν το ιερατικό ή το βασιλικό αξίωμα. Γιατί η απομάκρυνση απ΄ όσους δουλεύουν στην αμαρτία, μας χαρίζει την παρρησία στο Θεό και τη φιλία Του.

Πηγή

Ερμηνεία της εικόνας της Αναλήψεως (Χρήστος Γκότσης)

Η ΑΝΑΛΗΨΙΣ

    Ἡ ἑορτή τῆς Ἀναλήψεως εἶναι τό ἐπισφράγισμα τοῦ λυτρωτικοῦ ἔργου τοῦ Χριστοῦ καί τό θριαμβευτικόν ἐπιστέγασμα τῶν ὅσων ἔπραξεν ὁ Κύριος ὑπέρ τῶν ἀνθρώπων. Ὅπως λέγει τό Κοντάκιον τῆς ἑορτῆς: «Τήν ὑπέρ ὑμῶν πληρώσας οἰκονομίαν καί τά ἐπί γῆς ἑνώσας τοῖς ἐπουρανίοις, ἀνελήφθης ἐν δόξῃ Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, οὐδαμόθεν χωριζόμενος, ἀλλά μένων ἀδιάστατος καί βοῶν τοῖς ἀγαπῶσί σε· Ἐγώ εἰμι μεθ᾿ ὑμῶν καί οὐδείς καθ᾿ ὑμῶν». Ὁ Χριστός δηλαδή, πού εἶναι Θεός μας, ἀνελήφθη ἐν δόξῃ, ὅταν συμφώνως πρός τό θεῖον σχέδιον συνεπλήρωσε καί ὡλοκλήρωσε τά ὅσα ὑπέρ ἡμῶν ἔπραξεν. Αὐτά ἥνωσαν τήν γῆν μέ τόν οὐρανόν, τούς ἀνθρώπους μέ τόν Θεόν. Ἡ Ἀνάληψις δέν ἐσήμαινε βεβαίως καί χωρισμόν τοῦ Κυρίου ἀπό τούς ἠγαπημένους Του Μαθητάς. Μέ αὐτούς ὁ Διδάσκαλος παρέμεινεν ἡνωμένος συμφώνως πρός τήν ὑπόσχεσίν Του: «Καί ἰδού ἐγώ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τάς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. Ἀμήν» (Ματθ. 28, 20).

Τό ἔργον τοῦ Κυρίου μετά τήν Ἀνάληψίν Του εἰς τούς οὐρανούς συνέχισε καί συνεχίζει ἡ Ἐκκλησία. Αὐτή, μέ τήν δύναμιν πού τῆς ἔδωκεν ὁ Ἱδρυτής της, διδάσκει,

«Λόγος περί της Αναλήψεως του Χριστού»

Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ

(νεοελληνικὴ ἀπόδοση)

      

Βλέπετε αὐτὴ τὴ κοινὴ γιὰ μᾶς ἑορτὴ καὶ εὐφροσύνη, τὴν ὁποία ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς ἐχάρισε μὲ τὴν ἀνάσταση καὶ ἀνάληψή του στοὺς πιστούς; Ἐπήγασε ἀπὸ θλίψη.
Βλέπετε αὐτὴ τὴ ζωή, μᾶλλον δὲ τὴν ἀθανασία; Ἐπιφάνηκε σὲ μᾶς ἀπὸ θάνατο.
Βλέπετε τὸ οὐράνιο ὕψος, στὸ ὁποῖο ἀνέβηκε κατὰ τὴν ἀνύψωσή του ὁ Κύριος καὶ τὴν ὑπερδεδοξασμένη δόξα ποῦ δοξάσθηκε κατὰ σάρκα; Τὸ πέτυχε μὲ τὴ ταπείνωση καὶ τὴν ἀδοξία. Ὅπως λέγει ὁ ἀπόστολος γι᾿ αὐτόν, «ἐταπείνωσε τὸν ἑαυτό του γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, καὶ μάλιστα σταυρικοῦ θανάτου, γι᾿ αὐτὸ κι᾿ ὁ Θεὸς τὸν ὑπερύψωσε καὶ τοῦ χάρισε ὄνομα ἀνώτερο ἀπὸ κάθε ὄνομα, ὥστε στὸ ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ νὰ καμφθεῖ κάθε γόνατο ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων καὶ νὰ διακηρύξει κάθε γλώσσα ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ὁ Κύριος σὲ δόξα Θεοῦ Πατρός».(Φιλ. β´ 8-11).

   Ἐὰν λοιπὸν ὁ Θεὸς ὑπερύψωσε τὸ Χριστό του γιὰ τὸ λόγο ὅτι ταπεινώθηκε, ὅτι ἀτιμάσθηκε, ὅτι πειράσθηκε, ὅτι ὑπέμεινε ἐπονείδιστο σταυρὸ καὶ θάνατο γιὰ χάρη μας, πῶς θὰ σώσει καὶ θὰ δοξάσει καὶ θὰ ἀνυψώσει ἐμᾶς, ἂν δὲν ἐπιλέξωμε τὴ ταπείνωση, ἂν