"Μνήμη των αγίων είκοσιν εξ oσιομαρτύρων ομολογητών Ζωγραφιτών Πατέρων" τους οποίους μνημονεύουν τυπικά, αλλά ΠΕΡΙΦΡΟΝΟΥΝ ουσιαστικά οι αντι-οικουμενιστές, αρνούμενοι την ομολογιακή στάση τους!!

«Λέγουσι γὰρ καὶ οἱ θεῖοι καὶ ἱεροὶ κανόνες, "εἴ τις ἀκοινωνήτῳ, κἂν ἐν οἴκῳ συνεύξηται, ἀφοριζέσθω· καὶ ἀλλαχοῦ, ὁ ἀκοινωνήτοις κοινωνῶν, ἀκοινώνητος ἔσται, ὡς συγχέων τὸν κανόνα τῆς Ἐκκλησίας, καὶ πάλιν· ὁ αἱρετικὸν δεχόμενος, τοῖς αὐτοῦ ἐγκλήμασιν ὑπόκειται"».

 

Σήμερα ὡς γνωστὸν ἑορτάζει ἡ Ἐκκλησία μας τὴν «Μνήμη τῶν ἁγίων εἴκοσιν ἓξ ὁσιομαρτύρων Ζωγραφιτῶν, τῶν ἐλεγξάντων τοὺς Λατινόφρονας Μιχαὴλ τὸν βασιλέα Παλαιολόγον Η' καὶ τὸν πατριάρχην Ἰωάννην τὸν Βέκκον» καὶ διὰ τοῦτο «ἄνωθεν τοῦ πύργου πυρὶ τελειωθέντων».

Δημοσιεύουμε, λοιπόν, τὴν ἐπιστολή τους πρὸς τὸν Αὐτοκράτορα Μιχαήλ, μιὰ ἐπιστολὴ ποὺ κατοχυρώνει θεολογικότατα τὴν Διακοπὴ Μνημοσύνου καὶ τὴν Ἀποτείχιση ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, ὡς ὑποχρέωση γιὰ ὅσους θέλουν νὰ κάνουν ὑπακοὴ στὴν Ἐκκλησία, δηλαδὴ στὸ Χριστό! Ὅσοι παραμένουν θεληματικὰ «τυφλοὶ τά τ᾽ ὦτα τόν τε νοῦν τά τ᾽ ὄμματα», ἂς συνεχίσουν τὶς φιλοσοφικο-θεολογικὲς ἀναζητήσεις, τὸν χαρτοπόλεμο καὶ τὶς «ἀχρικαιρικές» δικαιολογίες πρὸς κρυφὴ ἱκανοποίηση τῶν Οἰκουμενιστῶν, ἕως ὅτου τὸ μεγαλύτερο μέρος τῶν πιστῶν ἀλλοτριωθεῖ καὶ ἀφομοιωθεῖ ἀπὸ τὰ οἰκουμενιστικὰ κηρύγματα καὶ θεάματα!

Ἐπιστολὴ ἀποσταλεῖσα παρὰ τῶν Ἁγιορειτῶν πάντων πρὸς τὸν Βασιλέα Μιχαὴλ τὸν Παλαιολόγον ὁμολογητική, σπεύδοντα τοῦτον ὅση δύναμις ἑνῶσαι τοὺς Ἰταλοὺς παραλόγως μεθ᾿ ἡμῶν, μένοντας ἐκείνους ἀδιορθώτους πάντων τῶν σφῶν αἱρέσεων, καὶ ἀμεταβλήτους· ἔλεγε δὲ ᾧδέ πως.

Τὸ Α΄ μέρος τῆς ἀξιοθαύμαστης, ὁμολογιακῆς αὐτῆς ἐπιστολῆς ἀκολουθεῖ.

Πηγή

Οὗτοι, δέσποτα ἅγιε, τὰ κυριώτερα τῆς πίστεως οὐκ ἀπαράτρωτα εἴασαν οὐδ᾿ ἀμώμητα· διὰ τοῦτο μὴ ὅτι καὶ ἀποκόπτονται τοῦ πανταχόθεν ἴσου τε καλοῦ ὡραιομόρφου σώματος τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ καὶ τῷ σατανᾷ παραδίδονται. Καὶ φησὶν ὁ ἀπόστολος, ἐπισφραγίζων πᾶσαν τὴν εὐαγγελικήν, καὶ ἀποστολικὴν διδασκαλίαν· οὐ τοσοῦτον σχεδὸν πρὸς τοὺς ἐν ἑνὶ τότε ἑτεροδιδασκαλοῦντας Γαλάτας, ὅσον εἰς τοὺς ἀρτίως μυριοετεροδιδασκαλοῦντας Ἰταλούς· καὶ πᾶσαν μικροῦ δεῖν παράδοσιν εὐαγγελικήν, ἀποστολικήν, κανονικήν, καὶ πατρικὴν ἀνατρέποντας· «εἴ τις εὐαγγελίζεται ὑμᾶς, παρ᾿ ὃ παρελάβετε, κἂν ἡμεῖς, ἢ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ, ἀνάθεμα ἔστω». Ἀλλὰ καὶ ἡ ἁγία καὶ Οἰκουμενικὴ ἕκτη Σύνοδος ἡ ἐν τῷ Τρούλλῳ, τὰς πρὸ αὐτῆς Πνεύματι θείῳ ἐξασφαλίζουσα, ἐν τῷ πρώτῳ τῶν αὐτῆς θείων καὶ ἱερῶν κανόνων τάδε φησί: «Εἰ δέ τις τῶν ἁπάντων μὴ τὰ προειρημένα τῆς εὐσεβείας δόγματα κρατοῖ τε καὶ ἀσπάζοιτο, καὶ οὕτω δοξάζοι τε καὶ κηρύττοι, ἀλλ᾿ ἐξ ἐναντίας ἰέναι τούτων ἐπιχειροῖ, ἔστω ἀνάθεμα». Κατὰ τὸν ἤδη ἐκτεθέντα ὅρον ὑπὸ τῶν προδηλωθέντων μακαρίων πατέρων, καὶ τοῦ χριστιανικοῦ καταλόγου ὡς ἀλλότριος ἐξωθείσθω καὶ ἐκπιπτέτω. Ἡμεῖς γὰρ οὔτε προστιθέναι τι, οὔτε μὴν ἀφαιρεῖν κατὰ τὰ προορισθέντα παντελῶς διεγνώκαμεν· ἢ κατ᾿ ὁντιναοῦν δεδυνήμεθα λόγον· καὶ ταῦτα μὲ ὁ κανών.

Ἐνθεωρεῖται δὲ καὶ τοῦτο σαφῶς ὡς τὸ ἐξ ἐναντίας ἰέναι τῶν τῆς εὐσεβείας δογμάτων, τοῖς πατράσιν ἔδοξεν εἶναι οὐκ ἄλλο, ἢ τὸ προστιθέναι τούτοις, ἢ ὑφαιρεῖν. Πῶς γοῦν ἐρεῖ τις τοὺς ταῦτα τολμῶντας, καὶ ἐπ᾿ ἐκκλησίας κυροῦντας, καὶ δημοσίᾳ καὶ ἐν ἀγορᾷ, καὶ ταῖς ἁπανταχοῦ αὐτῶν πόλεσι, διατόρῳ γλώττῃ διδάσκοντας, μὴ τῷ αὐτῷ ἀναθέματι ὑποκεῖσθαι τῷ κανονικῷ.

Εἰ δὲ χρὴ διὰ βραχέων καὶ ἐξ ἑτέρων θείων καὶ ἱερῶν κανόνων τὰ αὐτὰ κατὰ τὸ ἡμῖν ἐγχωροῦν τηρῆσαι· φησὶ γὰρ καὶ ἡ τῆς ἑνώσεως θεία καὶ ἱερὰ σύνοδος, ὑστάτη μὲν πασῶν οὖσα, καὶ τὰς πρὸ αὐτῆς Πνεύματι θείῳ ἐπικυροῦσα· ἑπομένη κἂν τούτῳ ταῖς προηγησαμέναις: «ἅπαντα τὰ παρὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴν παράδοσιν καὶ διδασκαλίαν καὶ ὑποτύπωσιν τῶν μακαρίων καὶ ἀοιδίμων πατέρων καινοτομηθέντα καὶ πραχθέντα, καὶ μετὰ τοῦτο πραχθησόμενα, ἀνάθεμα».

Καὶ ὅτι τοῖς ἐν καταφρονήσει τιθεμένοις τοὺς ἱεροὺς καὶ θείους κανόνας τῶν ἁγίων ἡμῶν πατέρων, οἱ τὴν Ἐκκλησίαν ὑπερείδουσιν, καὶ ὅλην τὴν χριστιανικὴν πολιτείαν κοσμοῦντες, πρὸς θείαν ὁδηγοῦσιν εὐλάβειαν, ἀνάθεμα».

Καὶ πῶς ἂν εἰ πάντας τοὺς κατὰ τούτων ἄντικρυς ἀποφαινομένους θείους κανόνας ἐκθῆναι θελήσομεν, τὴν ὁρμὴν τοῦ λόγου κατασχεῖν δυνησόμεθα; Εἰ γὰρ πρὸς ἓν ἕκαστον τῶν παρὰ τοὺς θείους θεσμοὺς αὐτοῖς τελουμένων, ἀντιπαραθῶμεν θείους καὶ ἱεροὺς κανόνας, οἳ καὶ καθαιροῦσι, καὶ ἀφορίζουσιν, ἔστιν οἷς καὶ ἀναθεματίζουσιν αὐτούς, διὰ τὴν τῶν θείων παραδόσεων ἀθέτησιν, καὶ πέρα τοῦ μέτρου χεθῆναι ὁ ἰδιώτης ἡμῶν καὶ ἄγροικος λόγος οὗτος ἐκβιασθήσεται.

Ἐμπεριέχεται δὲ καὶ τῷ ΙΕ´ κανόνι τῆς ἁγίας καὶ μεγάλης τῆς πρώτης καὶ δευτέρας ἐπονομασθείσης, ὅτι οὐ μόνον ἀνευθύνους εἶναι, ἀλλὰ καὶ ἐπαινετέους τοὺς ἀποσχίζοντας ἑαυτοὺς καὶ πρὸ συνοδικῆς καταδίκης, ἀπὸ τῶν δημοσίᾳ διδασκόντων αἱρετικὰ διδάγματα, καὶ ὄντων προφανῶς αἱρετικῶν. Οὐ γὰρ ἀπέσχισαν ἑαυτοὺς ἀπὸ ἐπισκόπων, ἀλλ᾿ ἀπὸ ψευδοεπισκόπων, καὶ ψευδοδιδασκάλων, καὶ τὸ παρὰ τούτων γεγονός, ἐπαίνου ἄξιον, καὶ προσῆκον ὀρθοδόξοις

Η τεράστια ευθύνη των Επισκόπων της "νέας εκκλησίας" του Οικουμενισμού για την εφαρμογή του Πανθρησκειακού οράματος της Ν. Τάξης!

Ολοταχώς προς την κοσσοβοποίηση της Θράκης

Είδος προς εξαφάνιση οι Χριστιανοί

Οι ευθύνες της Εκκλησίας

Πηγή: "agioritikovim"

Του Μάνου Χατζηγιάννη
 
Για πρώτη φορά από το 1974, η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης θα εκπροσωπηθεί στο νεοσυσταθέν εθνικό κοινοβούλιο από τέσσερις μειονοτικούς βουλευτές και χωρίς Χριστιανό εκπρόσωπο...

Μετά από αυτό το αποτέλεσμα ποιός είναι στα αλήθεια η μειονότητα; Τέσσερις μουσουλμάνοι βουλευτές και κανένας Χριστιανός, εκ των πραγμάτων απαντούν στην ερώτηση.
Οι λιγοστές εθνικές και πατριωτικές φωνές προειδοποιούν επί χρόνια πως οδηγούμαστε σε κοσσοβοποίηση της Θράκης, αλλά η ένοχη σιωπή των πολιτικών μας έφερε τα σημερινά αποτελέσματα. Άφησαν τη Θράκη μας στη μοίρα της ή καλύτερα στα νύχια της Τουρκίας, αφού όσο οι Έλληνες πολιτικοί “αγρόν ηγόραζαν” το τουρκικό προξενείο, οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες και εν γένει η τουρκική πολιτική σάρωναν το μεινοτικό μουσουλμανικό πληθυσμό. Όσα δεν μπορούσε το ελληνικό κράτος να προσφέρει στη θρησκευτικη μειονότητα τα προσέφερε και με το παραπάνω η Τουρκία.
Βέβαια πολύ σημαντικό λόγος που το χριστιανικό στοιχείο δεν κατάφερε να διασφαλίσει εκπροσώπηση για την επόμενη κοινοβουλευτική περίοδο είναι και οι στρεβλώσεις του εκλογικού νόμου.
Το μήνυμα όμως είχε σταλεί από τις περσινές ευρωεκλογές όταν σε Ξάνθη και Ροδόπη το Κόμμα Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας (DEB) είχε κάνει κάτι παραπάνω από αισθητή την παρουσία του και σε συνάρτηση με ένα ποσοστό αποχής κοντά στο 45% στην περιοχή, τα κομμάτια του παζλ ενώνονταν και δημιουργούσαν την εικόνα της νέας ημέρας στην περιοχή. Μιας νέας μέρας χωρίς Ελλάδα;
Όλα δυστυχώς προς τα εκεί συγκλίνουν. Ιδιαιτέρως δε μετά το πρόσφατο παράδειγμα του Κοσσόβου. Ζήτημα το οποίο μπορεί να αποτελέσει ιδανικό...μπούσουλα για όσους ορέγονται “ανεξάρτητη Θράκη”....

Η ευθύνη της εκκλησίας
Τεράστια όμως είναι και η ευθύνη της Εκκλησίας. Για να κάνει τον φιλολαϊκό και δήθεν προοδευτικό ο Μητροπολίτης Μαρωνείας & Κομοτηνής κατά την ενθρόνισή του αποκάλεσε την Κομοτηνή με τουρκικό όνομα, Γκιουλμουτζίνα! Αλλά αυτό είναι ίσως σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στη γενικότερη στάση των Μητροπολιτών της Θράκης.
Η στενή συνεργασία τους-για να μην πούμε υπακοή- με τον Γενικό Γραμματέα Θρησκευμάτων Καλαντζή είχε τις σημερινές συνέπειες. Το ποίμνιό τους όχι απλά συρρικνώνεται, αλλά τείνει να εξαφανιστεί και εκείνων η έννοια είναι να γίνει το τμήμα Ισλαμικών Σπουδών στη Θεολογική του ΑΠΘ!
Κατά τα άλλα είναι γραφικός και οπισθοδρομικός ο Άνθιμος που αντιστέκεται. Ή είναι υπερβολικός ο Πειραιώς που ακόμη και σε πρόσφατη συνέντευξη του προειδοποιούσε : "Οδηγούμαστε σε κοσσοβοποίηση της Θράκης" σημειώνοντας πως από τη στιγμη που οι 4 Μητροπολίτες της Θράκης υπάγονται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, στο Rum Orthodox της Κωνσταντινουπόλεως όπως το χαρακτήρισε, δεν μπορούν να αρθρώσουν εθνικό λόγο, εννοώντας πως το Φανάρι δίνει λόγο στην Τουρκία και οι υπαγόμενοι σε αυτό Ιεράρχες δεν έχουν ελευθερία λόγου!
Δυστυχώς έχουν δίκιο όσοι υποστηρίζουν πως η Εκκλησία αρχίζει να μετατρέπεται σε φιλανθρωπικό ίδρυμα και να αμελεί συστηματικά και επικίνδυνα το πνευματικό της έργο. Αλήθεια πόσες βαπτίσεις είχαμε στη Θράκη τα τελευταία χρόνια; 

Φίλος γνήσιος - Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής

 

Φίλος γνήσιος εἶναι ἐκεῖνος ποὺ στὸν καιρὸ τοῦ πειρασμοῦ ὑποφέρει ἀθόρυβα καὶ ἀτάραχα μαζὶ μὲ τὸν πλησίον του σὰν δικές του τὶς θλίψεις, τὶς ἀνάγκες καὶ τὶς συμφορὲς ποὺ προξενοῦν οἱ περιστάσεις σ' αὐτόν.

Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής

Πηγή: "Τρελογιάννης"

"Ορθόδοξο’’ φεστιβάλ στη Ρουμανία… οικουμενιστικής υπόστασης και κατεύθυνσης!

Κάποιοι εὐαίσθητοι ἀκόμα νέοι, ποὺ ἔλαβαν μέρος σὲ "ὀρθόδοξο" φεστιβάλ στὴν Ρουμανία

Καταγγέλλουν:

Οἱ ὀρθόδοξοι διοργανωτές μᾶς παγίδευσαν, μᾶς ξεγέλασαν καὶ μᾶς ἐξάτησαν, ἀναγκάζοντάς μας νὰ συμπροσευχηθοῦμε καὶ νὰ ὑποστοῦμε τὴν ἐθνικὴ ταπείνωση νὰ ἀποδεχθοῦμε τὴν Φύρομ ὡς Μακεδονία. Ἀντιδράσαμε. Ὁ Ὀρθόδοξος Ρουμάνος Μητροπολίτης κ. Ἀνδρέας ἔγινε ἔξαλλος μόλις ἐνημερώθηκε γιὰ τὴν στάση μας.

Δυστυχῶς ὅλα αὐτά γίνονται σκόπιμα ἀπὸ τοὺς Οἰκουμενιστές!

Ἀποχωρήσαμε σὲ ἔνδειξη διαμαρτυρίας, μὴ θέλοντες νὰ παραστοῦμε σὲ ἀντίθετες μὲ τὴν Παράδοσή μας ἐνέργειες!

                                                                                     Πηγή: “pentapostagma”

Προετοιμασία πολτοποίησης τῆς συνείδησης τῶν ὀρθοδόξων νέων ἀνὰ τὴν Οἰκουμένη!

     Νέοι από την Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού προσκληθήκαμε από τον Μητροπολίτη Κλούζ κ. Ανδρέα (επίσημος τίτλος αρχιεπισκοπής: Archdiocese of Vad, Feleac and Cluj), στην Τρανσυλβανία της Ρουμανίας προκειμένου να συμμετάσχουμε σε ορθόδοξο φεστιβάλ με τη συμμετοχή δεκάδων αποστολών ορθοδόξων νέων από διάφορες –ευρωπαϊκές– κυρίως χώρες. Το ορθόδοξο φεστιβάλ έλαβε χώρα στην ανωτέρω Μητρόπολη από 4 έως 7 Σεπτεμβρίου 2015.

Λόγω του ότι μετά τη λήξη του φεστιβάλ θα ακολουθούσε άλλο ένα τριήμερο με επισκέψεις σε ιερές μονές, πολλές εκ των οποίων ιστορικές και κάποιες εξ αυτών με πνευματικό σύνδεσμο με τον όσιο Γέροντα Κλεόπα Ηλιέ, αποφασίσαμε να παρευρεθούμε. Όπως θα αποδειχθεί όμως, ξεγελαστήκαμε. Πολλά από τα 24 μέλη της ελληνικής ομάδας είχαν βέβαια αποφασίσει να μη συμμετάσχουν -κατά συνείδηση- σε εκδηλώσεις όπως π.χ. συναυλίες κλπ. που δεν συνάδουν με την ορθόδοξη πνευματικότητα και τον Πατερικό ασκητικό τρόπο ζωής.

Ένας ακόμη λόγος που νιώθαμε οικειότητα με τους νέους τουλάχιστον, Ρουμάνους της επαρχίας του Κλούζ ήταν ότι εδώ και πολλά χρόνια στην ενορία του Αγίου Γεωργίου Διονύσου της Μητροπόλεως Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού φιλοξενούνται